Staatsmijn Wilhelmina ANTHRACIET
Staatsmijn Emma GIET - en BRECHCOKES
REBEM mpes
de meest gevraagde soorten.
J. W.VANiELST v|h. fa. A. Bakkenes
WV BRANDSTOFFENHAKPEL
Kamp 92 Telefoon 389
„L'HIRONDELLE"
r n r ii I mantels
ULUMt I HOEDEN
8. NIEWEO IjHSMT 3»!
Enplsck theepotten en Filters
FEUILLETONT~
Li ders Pa a 8 stroom
„DE EEMLANDER"
BUITENLAND.
en
ZIE ETALAGE
Zie Jaargang No. 65
post f 3,*-\ per weck (met gratis verzekering
ongelukken) f 0J7Ö, afzonderlijke nummers
0.05,
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
DIRECTEUR-UITGEVERi i. VALKHOFF.
BUREAU:
ARNHEMSCHE POORTV\j^L 2A.
POSTREKENINQ N®. 47810. TEL. INT. 813.
Vrlldag 15 September 1922
FPUS DER ADVERTENTlEü met inbegrip van een!
bewijsnummer, elke regel meer f 0.25, dienstaanbieëi'
dingcu cn Llcidadigheids-adveitenticn voor de helft!
der prijs. Voor handel cn bedrijf bestaan zeer'
voordccliga bepalingen voor het advcrtccrcn. Ecne
circulair^ bevattende de voorwaarden, wordt op
aanvraag toegezonden*
Politiek Overzicht
schadeloosstel lings-kwestieund kein
jSudel Leek het aanvankelijk, dat men er zich
Over kon verheugen, dat ten aanzien van het
feeparatie-probleem directe onderhandelingen
werden gevoerd tusschen België en Duitschland,
ftxet resultaat der besprekingen tusschen beide
Benden, die den laatsten tijd te Berlijn
fajn gehouden, temperen die vreugde nochtans in
ibenmerkelijke mate.
Men herinnert zich de feiten: op 51 Aug. werd
^oor de commissie van herstel een beslissing
genomen ten aanzien van de kwestie der schade
loosstelling, waarvan de strekking deze was, dat
0e Duitsche regeering, om de termijnen van 15
Aug. en 15 Sept. te dekken, aan de regeering
je Brussel schatkistbiljetten moest verstrekken,
&te gegarandeerd moesten worden op een door
(te Belgische en Duitsche regeering overeen te
£cmen wijze. Vorengenoemde directe onderhan
delingen hadden daarop, zooals wij zagen, in de
Duitsche hoofdstad plaats. De onderhandelaars
waren echter niet in staat een schikking te tref
fen, die beide partijen bevredigde. Aanvankelijk
jurerd de hoop gekoesterd, dat de partijen te
plfder ure nog oen regeling zouden kunnen
bewerkstelligen, .die zoowel Duitschland als
België kon voldoen. Deze hoop vervloog echter
door het besluit van het Belgische kabinet, het
welk wenschte, dat, nu geen overeenstemming
Werd bereikt, de schatkistbiljetten door een
jpouddepot zullen worden gewaarborgd, dat ge
stort moet worden bij een bank, door de regeé-
tfng te Brussel aan te wijzen; uit dezen hoofde
forzocht de Belgische regeering nu, dat Berlijn
onmiddellijk twee Duitsche schatkistbiljetten zal
■loen toekomen, betaalbaar in goud en groot
50 millioen goudmark voot^lk der vervallende
termijnen. Als garantie voor deze schatkistbil
jetten moet Duitschland 100 millioen goud-
tnark stoi ten bij de Belgische nationale bank.
De ontstemming over den Belgischen eisch in
Duitschland is algemeen en men maakt met
leedwezen de opmerking, dat het Brusselsche
kabinets-besluit al de mogelijkheden heeft ver
nietigd om tot een bevredigend arrangement in
zake de garantiekwestie te komen; de Duitsche
Tegeering aldus is het algemeen oordeel
.Cal moeten verklaren niet in staat te zijn te vol
doen aan den Belgischen eisch. De Belgische
(tegeering zal daarvan de commissie van herstel
7erwittigen en dan zal voor de commissie van
^lerstel eerlang de strijd om het moratorium op
hieuw beginnen. Onaannemelijk en ondiscutabel,
Mdus wordt in vrijwel alle Duitsche kringen de
^iisch van België genoemd. Ten aanzien van de
fiouding der rijksregeering, nu opnieuw een
trisis is ingetreden, schrijven de bladen omtrent
jen eisch inzake het deponeeren van een goud-
jjlekking voor de verval termijnen van Aug. en
Sept. bij een door België aan te wijzen bank,
'dat de eisch van dit land zal worden verwor
pen en dat als reden zal worden opgegeven, dat
)de Duitsche regeering niet kan beschikken over
'den goudvoorraad van de rijksbank, die op
dringend verlangen der geallieerden autonoom
is geworden. Het heeft indertijd heel wat
moeite gekost om den president van de rijks
bank er toe te bewegen om door zijn handtee-
kening de schatkistbiljejtten te garandeeren. Hij
iheeft het niet don onder bepaalde voorwaarden
gedaan en tot deze voorwaarden behoorde het
.toestaan van de prolongatie der schatkistbiljet
ten van zes tot achttien maanden en een schik
king omtrent de genoemde termijnen tot het
'Vinde van dit jaar. De handteèkening van den
pjksbankpresident hebben de Belgische onder
handelaars absoluut voldoende geacht; wat
echter de kwestie van de prolongatie betreft,
Hebben zij de beslissing aan hun regeering voor
behouden. Zooals wij boven mededeelden, heeft
ie Belgische regeering gemeend niet op zich
te moeten nemen op eigen houtje den looptijd
der schatkistbiljetten te verlengen. Misschien
3at inmiddels de missie van de staatssecretaris
sen Bergmann en Fischer, die op het oogenblik
le Parijs met de commissie van herstel onder
handelen, nog uitkomst brengt. Bergmann toch
streeft er in de Parijsche hoofdstad naar de
onontbeerlijk geachte prolongatie 'te erlangen.
Wij moeten dus afwachten, wat de commissie
van herstel in verband met de houding - van
België zal beslissen. Inmiddels wordt de Brus>
selsche eisch te pijnlijker geacht, omdat Duitsch-
lond, wat het nevenprobleem der schadeloos
stelling, dot derNcompensatiebetalingen, betreft,
een prestatie heeft verricht, waaruit zijn goede
wil zou moeten blijken. De zaak toch is deze:
de commissie van herstel heeft uitgemaakt, dat
Duitschland als vergoeding van particuliere aan
spraken uit de geallieerde landen 2 millioen
pond sterling moet betalen. De termijn van 15
Aug. zou op 15 Sept. moeten zijn betaald, nadat
op 15 Aug. reeds 500.000 pond was gestort.
Duitschland was dus nog anderhalf millioen
pond schuldig. De Duitsche regeering heeft nu
aan de Engelsche en Fransche fegeeringen te
kentxen gegeven, dat op 18 Sept. wederom
500.000 pond aan de geallieerde verreken-
bureaux zal worden overgedragen. Het restee-
rende bedrag is dus nog één millioen pond, dat
betaald zal worden, „zoodra de omstandigheden
dit toelaten". Na 15 Sept. zal de Duitsche re-
geering met de geallieerden onderhandelen over
een verdere regeling betreffende de betalingen
aan de verrekenbureaux, daar het tot dusver
geldende verdrag is opgezegd. Het is nu de
vraag, of Duitschland's bereidwilligheid om het
half millioen pond sterling as. Maandag te stor
ten, de commissie van herstel mild zal stem
men tegenover Duitschland.
VOLKENBOND.
De vergadering van den bond.
Genève, 14 Sept. (N. T. A.). Dagelijksch
communiqué van de derde Volkenbondsverga
dering De commissies der Volkenbondsver
gadering hebben gisteren en heden haar werk-
zamheden voortgezet.
Op voorstel van den Frarischen gedelegeer
de De Jouvenel besloot de derde commissie
aan den Volkenbondsraad voor te stellen een
ontwerp-garantieverdrag aan de verschillende
regeeringen te zenden, opdat deze dienaan»
gaande haar opmerkingen zullen kunnen ma
ken. De vierde commissie heeft de rekening en
verantwoording over het derde begrootings»
jaar van den Volkenbond goedgekeurd. Om
trent dp door de zesde commissie aangenomen
voorstellen van Murray inzake de bescherming
der minderheden wordt medegedeeld, dat het
eerste voorstel ten doel heeft de procedure tot
regeling van de vraagstukken betreffende de
minderheden te vergemakkelijken en te verbe
teren. Volgens het tweede voorstel wordt welis
waar eikend, dat de minderheden in beginse
het recht hebben door den Volkenbond be
schermd te worden, maar er wordt op gewe
zen, dat op de minderheden de plicht rust
loyaal samen te werken met de natie, waartoe
zij behooien.
OUJTSC*-!!
DE SCHADELOOSSTELLING.
B e r 1 ij n, 14 Sept. (W. B.). Het Berl. Tage-
bl. meent te weten, dat het Duitsche antwoord
op de Belgische nota pas verzonden zal worden
na de onderhandelingen van Havenstein te Lon
den.
Havenstein naar Londen.
Naar van particuliere zijde wordt medege
deeld, aldus meldt Wolff, zal de president van
de rijksbank, Havenstein, naar Londen gaan
om daar met de Bank van Engeland kwesties te
bespreken, die betrekking hebben op de even
tueel van Engelsche zijde te verstrekken garan
ties voor de door Duitschland aan België te ver
strekken schatkist promessen. Deze aangelegen
heid is reeds bij de besprekingen met de verte
genwoordigers der Belgische regeering ter spra
ke gekomen.
10-18 Lungestraat - Amersfoort.
Dr. Wirth aan hot woord.
In de vergadering van den Duitschen indus
trie- en handelsdag wees de rijkskanselier er in
een uitvoerige rede op, dat het een utopie was
le gelooven, dat één volk alleen de kosten van
dep gTOoten oorlog kon dragen. Het gevaar be
staat, dat wanneer deze waarheid wordt omge
zet in een daad, in een werkelijk economische
beperking der schadevergoeding, de daarbij
betrokken volken reeds zijn geruïneerd en Eu
ropa is ineengestort. Allen, die aan den oorlog
deelnamen, moeten nog eenmaal bijeenkomen
om den afloop van den oorlog opnieuw te be
spreken en dan paragraaf voor paragraaf een
vredesverdrag samen te stellen, waarin voor de
wereld een werkelijke vrede wordt gewaarborgd.
De politiek, die thans wordt gevoerd, betee-
Groote hoeveelheid ontvangen.
PRIJZEN ZEER BILLIJK
kent de vivisectie van Europa. Wil men het
doel bereiken, dan moet het schadevergoedings-
vraagstuk op een nuchtcren grondslag worden
gesteld. De internationale mentaliteit moet niet
telkens bevreesd zijn voor crises en ultimatums,
wanneer de Duitsche regeering opkomt tegen de
eischen, die niet in overeenstemming zijn met
de Duitsche prestaties en capaciteiten.
De fusie der Duitsche sociolistcn.
Berl ij n, 14 Sept. (W. B.). Vorwarts cn
Freiheit melden, dat het a.s. gemeenschappelijke
partijcongres op 24 dezer te Neurenberg zal be
ginnen. De hoofdbesturen der meerderheidsso-
cialisten cn der onafhankclijken hebben geza
menlijk de convocatie geteekend, die echter nog
afhankelijk is van de goedkeuring der afzonder
lijke partijcongressen van Augsburg en Gero.
Berlijn en de economische nood.
B e r 1 ij n, 14 Sept. (W. B.) Het stadsbe
stuur heeft besloten tot het stopzetten van alle
boven- en ondergrondschc bouwwerken, dio nog
niet op groote schaal zijn begonnen. Verder
werd besloten tot een zes weken lange onder
breking van het schoolonderwijs in den winter,
teneinde brandstoffen te besparen. De herfstva-
cantie zal dan echter vervallen. Eindelijk zullen
de hoogste klassen der stadsscholen, die slechts
weinig leerlingen tellen, worden samengevoegd.
Sluiting van dierentuinen.
Naar de bladen melden, is het gemeentebe
stuur van Hannover van plan den dierentuin
te sluiten en de dieren te verkoopen, daar de
kosten niet meer gedekt kunnen worden. Dc
dierentuin te Berlijn zal gedurende den winter
tijd worden gesloten. Alleen het aquarium blijft
open.
IERLAND.
DE BURGERSTRIID.
De rebellen roeren zich.
Gisteren werd van uit Ierland een aanmer
kelijke activiteit der rebellen gemeld. De re
bellen, die geweren en machinegeweren ge
bruikten, deden, volgens Reuter, verwoede
aanvallen op posten van het Vrijstaatleger of
verschillende punten van Dublin. Deze beant
woordden het vuur, waarbij drie burgers wer
den gewond. Naar wordt gemeld zijn een aan
tal rebellen gevangen genomen. De rebeller
vermeesterden Bullina, in het graafschap Mayo
De staking bij de posterijen duurt voort. Do
autoriteiten in Ulster hebben een complot ont
dekt om het arrestantenschip in de haven van
Lome op te blazen. De noodige voorzorgs
maatregelen zijn getroffen.
Londen, 14 Sept. (R.). In Blarney en
Courtmacsherry (graafschap Cork) is een ge
vecht geleverd, waarbij de rebellen negen doo-
den en veertien gewonden hadden.
Do Valero cn Mulcahy.
De Valera heeft antwoord openbaar ge-1
maakt op Muloahy's verklaring in het Doil,
waarin hij zegt, dat de partij, die vó«5r het ver
drag is, op verzoek van Churchill en Lloyd
George het verbond met Do Valera's partij
heeft verbroken. De verdragspartij wenschte
een goedkoopon militairen roem to behalen,
om dan hen, die met hen van meening ver
schillen, voor een fait accompli te stellen. De
Valera voegt er aan toe „Ik houd mij aan elk
woord, dat ik gedurende do verkiezingscam
pagne heb gesproken".
Do strijd om Kenmare.
Reuter meldt, dat de Vrijsta tors Kenmarft
hebben heroverd en tol van rebellen gevunger
namen.
ITALIË.
Brand in een arsenaal.
P a r ij s, T 5 Sept. (B. T. A.) Volgens een
telegram uit Rome aan de bloden is in het arse
naal te Pola een ernstige brand uitgebroken. Da
schade is nog niet bekend. Al het mogelijke
wordt gedaan om uitbreiding van de ramp t*
voorkomen.
BULGARIJE.
Een complot van Wrangcl's aanhangers.
S o f i o, 14 Sept. (B. T. A.). De polith
heeft gedurende dc laatste dogen bij de verte
genwoordigers van het leger van generaal
Wrongel in Bulgarije de volledige archieven in
beslag genomen met een groote hoeveelheid
comprbmitteercnde documenten, volgenswelkc
de oonhangers van Wrongel van zins zouden
zijn een actie te ondernemen met het doel do
regeering omver te werpen en de neutraliteit
van het land te schenden. Dc in beslag genomen
documenten welke 't vermoeden, dat de aan
hangers van Wrongel bij de voorbereiding van
de staatsgreep rekenden op den steun van en
kele leden der oppositie. Door de ontdekking
der documenten is de staatsgreep mislukt.
RUSLAND.
HET PROCES DER SOCIAAL-
REVOLUTIONAIREN.
Het Volk had in zijn nummer van Znterdog
1.1. een diepgevoeld artikel over den zelfmoord
van Timofjef, den leider der sociaal-revolutio
nairen in Rusland, die ter dood veroordeeld door
eene rechtbank, die do meest sinistere parodio
was op wat onder rechtspraak wordt verstaan,
die straf op werkelijk satanische wijze verzwaard
zog. Want hij en de zijnen moesten dienen om
hun partijgenootcn af to houden van ieder©
directe of indirecte actie tegen Lenin's regee
ring het doodvonnis zou eerst voltrokken wor
den, als van dergelijke actie iets bleek. Het was
van dezelfde natuur als de wreedheid van Scor-
pia tegenover Flora Tosca in de opera van dien
naam, die haar stelde voor do kous haar min
naar Carovadossi door pijnigen te hooren om
komen, of zich non hem over to geven. Het ge
val van Timofjef is nog wat erger, zijne partij
werd gezet tusschen do keuzo van hare geeste
lijke verprostitueering of haren dood. Voor een
man als Timofjef was het natuurlijk, dat dozo
onhoudbare toestand tot zelfmoord leidde, hij
moest zijne partij bevrijden van een tweestrijd,
waarin het diabolische vonnis der Sovjetrepu
bliek haar had gebracht. En het geval is to
tragischer, omdat Timofjef een van do vele stu
denten is geweest, die goed en bloed feil hodden
om op te komen tegen do gruwelen van het
Tsarisme in 1905, dot is op T9-jarigen leeftijd,
werd hij daarom reeds tot vijf jaren dwangarbeid
veroordeeld, en hoe gevaarlijk hij door het Tsa
risme werd geacht, mag wel blijken uit het feit,
dot hij na den afloop van zijn straftijd niet op
vrije voeten werd gesteld, moor opnieuw tot IQ
jaar dwangarbeid en den knoet werd veroor
deeld, op grond dat hij uit de gevangenis de
Sodolistisch-Republikeinsche partij geleid zou
hebben. Deze martelaar van de gruwelen van
het Tsarisme te zien eindigen in gedwongen zelf
moord door verkrachting van ollo recht door het
Leninisme, maakt ieders bloed aan het koken,
die rechtschapen denkt, al staat hij dan ook op
een onder standpunt dan dat van Timofjef, an
wij kunnen ons zoo begrijpen, dot Het Volk in
de meest krasse bewoordingen tegen het proces
en het vonnis van do sociaal-revolutionairen op-
Die weinig nadenkt, kent den twijfel niet.
RIJKENS.
Roman van
OLGA WOHLBRüCK.
Geautoriseerde vertaling van Mevrouw
Wesselink—van Rossum.
8
Aan deze stemming kon in den grond ook
niets veranderd worden, toen hij nu de oogen
van Pieps vol warme belangstelling op zich voel
de rusten ,en den ouden toon van haar heldere
stem uit haar lach weer hoorde opklinken. De
vrouw van Paulsin herinnerde hem meer dan
rijn vroegere chef zelf, aan het vergrijp, dat hij
-ens zoo nutteloos begaan had, toen hij, om zijn
broer van den ondergang te redden, als beambte
bij de Duitsche handelsbank de vijftienduizend
mark Berlijnsch^Staatsleening uit de safe van
prinses Arnulf gestolen had. Nooit had hij zoo
smartelijk onder het verleden en het tegenwoor
dige geleden, als op deze eerste twee dagen in
Berlijn, teen hij zichzelf moest zeggen, dat hij
cijn onbevlekten naam alleen aan de edelmoe
digheid van Paulsin, en zijn aanzien in Glogau
slechts aan het geld van zijn vrouw te danken
had.
En hij voelde meer dan ooit, dat hij zich van
de familie Paulsin verre moest houden, dat hij
zijn eigen vrouw een tijdlang niet om zich heen
mocht hebben, als hij vergetelheid en zijn inner
lijke rust terug zou viirien.
Misschien gelukte hecB nu. wat tien jaar erele
den" mislukt was.
De groote Leipziger dirigent had hem ge
schreven, dat zijn Suite wel een heel mooi be
wijs van zijn talent was, de instnimenteering wel
iswaar kon nog kunstiger zijn, bij een volgend
werk moest hij hoofdzakelijk zijn best doen, om
dit te verbeteren. Bij zijn onloochenbaar talent
zou het succes niet uitblijven.
Felix Frank had er niet veel ooren naar, toen
mevrouw Graebner hem trachtte over te halen,
het instrumentale onderricht hij haar zwager te
nemen. Hij antwoordde ontwijkend en bijna af
wijzend.
Zijn levenlang had hij te lijden gehad onder,
het recht, dat andere namen, over hem te be
slissen. Eerst had hij zich moeten schikken naar
zijn veel oudere zuster, die hem opvoedde, later
in veel dingen naar zijn vrouw.
En al deed hij het ook zelden met goedvinden,
en verzette hij zich dikwijls zelfs met kwetsende
woorden, hij moest tenslotte toch toegeven.
Meestal uit gemakzucht, of ook wel uit een ze
kere lijdzame onverschilligheid tegenover zich
zelf.
Ditmaal tenminste wilde hij zijn eigen baas
zijn.
Dokter Graebner kwam om mevrouw von
Paulsin aan tafel te geleiden.
Met een onbehaaglijk gevoel merkte Felix
Frank, dat mevrouw Graebner zich van hem
meester maakte. Ze dronk dadelijk een glas
sherry op zijn gezondheid, knoopte vro olijk en
handig een gesprek over theaters en concerten
aan, vertelde van haar man, die in vroeger jaren
dikwijls tusschen twee operatie's eventjes placht
over te wippen, om met zijn broer, den tegen-
woordigen directeur der muziekschool, een beet
je te musiceeren.
„Nu heeft mijn zwager geen tijd meer in de
week, hij heeft trouwens ook aan zijn eigen
vrouw een uitstekende pianiste. Natuurlijk staat
onze vleugel u ten allen tijde ter beschikking^
Ik hoor zelf erg graag muziek. Jammer, dat
men zoo weinig tijd vindt voor dat, wat men
het liefste doet."
Eenige maanden geleden had ze professoT
Hörselkamp, die nu aan het eind van de tafel
juist zijn glas naar haar ophief, gezegd, dat ze
het liefst den heelen dag in het atelier van een
beeldhouwer zou zitten en zijn vrouw benijdde,
die al die heerlijke kunstwerken zag ontstaan.
Ze wist, hoe men kunstenaars behandelen
moest. Wist het juist wegens de lichte mote
vn minachting, die ze voor den kunstenaarsstand
gevoelde. Het waren haar de liefste patiënten
met een paar woorden hod men ze overgehaald,
praatte hen alles aan alleen moest men een
beetje ingaan op hun meeningen. En de meesten
van hen verdroegen ongelooflijk veel vleierijen
zelf heele grovemen hoefde zich volstrekt
niet het hoofd te breken over de inkleeding er
van.
Maar haar manier van doen herinnerde Felix
Frank te veel aan die van zijn overleden schoon
vader, als hij in zijn Glogauschen boekwinkel
met de klonten een gesprek aanknoopte, om ze
gunstig te stemmen tot inkoopen zoodat hij
spoedig ternauwernood meer luisterde, naar wat
zo zei.
Zij echter hield zijn zwijgzaamheid voor de
nerveuse vermoeidheid van den zieke, liet hem
tenslotte aan zichzelf over, en wendde zich tot
haar anderen buurman.
Felix Frank leunde verlicht achterover en
greep werktuigelijk naar het menu. Zijn hand
raakte den rug eener andere hand, die zich als
een verschrikt vogeltje terug trok.
„Pardon," mompelde hij, met een lichte bui-
gfasr.
„O het is niets I"
Zijn blik ontmoette twee groote, bruine oo
gen, wier stralen als door teedere sluiers ge
dempt werden. Hii boog zich tot haar over en
zei, terwijl Susanne Graebner de kaart toe
schoof „Natuurlijk na u, mevrouw
Ze schudde het hoofd.
„Mij is het werkelijk geheel onverschillig, wat
er op staat. Ik laat me graag verfassen. Alleen
de wonderlijke nomen omuseeren me."
Ze zei het met een half onderdrukten lach en
het klonk als zelfbespotting, toen ze vervolgde:
„Ik verzamel nu de menu's van mijn schoon
zuster en Zondag breng ik h!et een of ander
er van op onze eettafeL Een puddinkje smaakt
lekkerder, als men het als „Japonsahe koek met
frrmbozon-mousselme-s&us" voorgezet krijgt."
Felix Frank lachte en zijn gezicht met de
donkere, wat zwaarmoedige oogen zag er plot
seling jongensachtig uit, omlijst door zijn grijze
haar.
„De fantasie is een groote Kuip", zei hij, een
beetje zachter, dan het gebruik toestond bij een
onverschillig tafelgesprek.
Susanne knikte en haar oogen gleden van zijn
gezicht af, tot ver in de groote, glanzende ruim
te.
„En een groote verleidster", voegde ze er
zacht bij. Felix keek getroffen op.
Hij kon haar nu maar en profil zien. Haar
slanke, iels naar voren gebogen hals, de bijna
kinderlijke ronding der wang met de neerge
trokken mondhoeken als van een klein meisje,
dat op het punt staat te gaan schreien, had
iets buitengewoon roerends voor hem. Haar
rechter hand met de kortgeknipte pianiste-na
gels en den smallen, gouden trouwring, drukte
zich vast in het zijdeachtig damast van het tafel
kleed, zoo vast dat men het terugvloeien van
het bloed boven het eerste vingerlid zag.
Het was, alsof ze daardoor ook iets in zich
zelf terugdrong en als werd haar dit lichter
door het neerdrukken der hand.
„Hebt u zulk een levendige fantasie P'
Hij vroeg het goedig, zooffls een oudere man
tot een kind spreekt en eigenlijk slechts, opdat
ze haar gezicht weer naar hem zou toewenden
met de groote, omsluierde, bruine oogen. En z«
deed het. Als schuldbewust was het kleine glinv
lachje, dat om haar lippen kwam, maar haai
oogen keken hem vol vertrouwen aan.
„Men moet er toch ook een klein beetje var
voof zich zeflf hebben, nietwaar? En als mea
geen kamer hebben kan dan is het eenvoow
dig een
Ze zocht het juiste woord, kleurde en werd
er verlegen van, lachte eindelijk als bovrijd,
toen hij aanvulde. „Als het geen kamer is,
moet het maar een wereld zijn zoo bedoelt i
immers?"
Haar mondhoeken trilden. Ze waagde hét niet
dit te bevestigen.
Ze keek bijna angstig de tafel langs, aïsl
vreesde ze, dat iemand het korte gesprek ge-j
hoord kon hebben. Haar man knfkte haar toe,
wees op haar kraag en beduidde haar met teoi.
kens, hoe goed hij haar stond. En hij begreep
niet, waarom ze zich plotseling afwendde, nèa*
haax hals greep en geen enkelen keer meer near!
hem keek.
Thuis had Kif niet veel tijd öm zïcN met Eoatf
te bemoeien. Ook had hij na een huwelijk vay
vier jaar in den strijd om het dagelijksch brOo^
niet meer die behoeft© haar hartstochtelijke b0^
Mdjzen van zijn liefde te geven.
(Wordt vervolgdjp
