„L'HIRONDELLE"
DE EEMLANDER
BUITENLAND.
N.V. Middenstands Crsdietbank
LAHGE6RACHT Ho. 4. hiep. 304
UPS' SAFE-I1RICIT11S
HOTEL „M0N0P0LE
Wo& f
BINNENLAND,
SSte Jaargang No. 9T
ik PM a-t PK Wtsk (met gretU venekering
Lgen ongtluüto) t QJT". «iaondulüke nummer»
s
AMERSFOORTSCH DA
DlRECTEUR-UITGEVERi J. VALKHOFF, arnhEMSCHE POORTWAL2A. POSTREKENING N®. 47910. TEU INT. SIS.
Maandag IB ooiober ia»
PRIIS DER ADVERTENÏIfK met inbegrip van e'er
bewijsnummer, elke regel meer 0.25, dienstaanbie»
dingen en Llcldadlgheids-advcitentiên voor dc helft
der prijs. Voor handel cn bedrijf bestaan zeeï
voordccligo bepalingen voor het advcrtccrcn. liep*
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op
aanvraag toegezonden.
DUITSCHLAI-'D. J
De presidentsverkiezing*
7 Het W. B. meldt, dat in een vergadering, ge
organiseerd door het katholieke comité van de
3/uitsch-nationale Volkspartij, de partijvoorzit
ter dr. Hergt zich uitgelaten heeft over het
Standpunt van de partij inzak© de presidents
verkiezing. Volgens de Lokal Anz. verklaarde
ld] o.a., dat de Duitsoh-nationalen nooit er aan
gedacht hebben Hindenburg candidaat te stel
den. Intusschen zou de partij allerminst bezwaar
tegen zulk een candidatuur hebben, maar eerst
moest Hindenburg zijn reserve verlaten. Uit
den boezem van het volk moet een steeds
krachtiger beroep om hem weerklinken.
DE SCHADELOOSSTELLING*
Het plan-Bradbury.
Parijs, 14 Oct. (B. T. A.) De voorstellen,
die sir John Bradbury bij de commissie van her-
Stel heeft ingediend, teneinde het Duitschland
mogelijk te maken zijn begrooting in evenwicht
te brengen en de mark te stabiliseeren, houden
het volgende in:
(I.) Bijna algeheele ontlasting van hét Duit-
feche budget van de uit het vredesverdrag voort
vloeiende financieele verplichtingen voor den
tijd van twee jaar en misschien zelfs voor vier
Jaar, waardoor Duitschland in staat zal worden
gesield credieten te verkrijgen om zijn uitgaven
jbe dekken.
(2). Stobiliseering van de mark door middel
Van een regeling, volgens welke de Rijksbank
goud zou verkoopen in ruil voor papiergeld,
fculks tegen een vasten koers, door een ge
lengde commissie te bepalen.
(3). Reorganisatie van de commissie van her-
Stel en verplaatsing van haar zetel naar Berlijn.
De Fransche tegenvoorstellen.
Omtrent het tegenvoorstel van Borthou wordt
jrolgens een Duitsch radiogram gemeld, dat hij
als onderpand voor den rente-dienst der buiten-
Üendsche leening, die alleen een saneering van
1de Duitsche financiën tot stand kan brengen, de
inkomsten van Duitschland uit de douanerech
ten en de indirecte belastingen zal verlangen.
Pierpont Morgan te Parijs
aangekomen.
Pierpont Morgan is Vrijdag te Parijs gearri-
yeerd. Volgens een verklaring van Pierpont Mor
gan, aldus meldt een Berlijnsch bericht, staat
Zijn aankomst te Parijs in verband met de a.s.
bijeenroeping van de bankierscommissie, die zich
fnet de kwestie van een internationale leening
Koor Duitschland zal bezig houden.
HET RATHENAU-PROCES.
De uitspraak.
Berlijn, 14 Oct (W. B.) In het moordpro-
-jpes-Rathenau voor het Staatsgerechtshof werd
hedenmiddag 3 uur uitspraak gedaan.
Ernst Werner Techow wordt wegens mede
plichtigheid aan den moord veroordeeld tot 15
{jaar tuchthuisstraf en 10 jaar eerverlies; Hans
Gert Techow wegens medeplichtigheid en be
gunstiging tot vier jaar en een maand gevange
nisstraf; Günthcr wegens medeplichtigheid aan
eert voltooid misdrijf met begunstiging tot acht
ijaar tuchthuis en 10 jaar eerverlies; von Salo
mon en Niedrig wegens medeplichtigheid tot vijf
Deposito-Rente:
eso jaar vast 5 °u
zes maanden opzegging 4
een dan 3°u
Laden met bijbeboorsnde
trommels te boor vanaf f 6,50
per jaar-
jaar tuchthuis en vijf jaar eerverlies; llsemann
wordt vrijgesproken van do beschuldiging van
medeplichtigheid en begunstiging, moor wegens
overtreding van de verordening omtrent het be
zitten van wapens veroordeeld tot twee maan
den gevangenisstraf; Schütt cn Diestel wegens
begunstiging tot twee maanden gevangenisstraf;
Tillesen en Plaas wegens het plegen van een
misdrijf tegen de openbare orde resp. tot drie
jaar en twee jaar gevangenisstraf. De kosten
van het proces komen ten laste der veroordeel
den.
Vrijgesproken worden Warnecke, Steinbeck
en Voss; de hen betreffende kosten komen ten
loste der rijksschatkist. Het machinepistool
wordt verbeurd verklaard.
De gevangenisstraffen voor Schütt en Diestel
worden door de voorloopige hechtenis als uit
gezeten beschouwd.
FRANKRIJK.
VivianL
G u r e t, 15 '0 c t. (B. T. A.) Viviani is ge
kozen tot senator von 't departement Creuse.
Het Fransche leger.
B e r 1 ij n, 1 4 Oct. (N. T. A. Draadloos.),
In de zitting der legercommissie uit de Fran'
sche Kamer heeft gisteren de minister van
ocrlog meegedeeld, dat de effectieve sterkte
van het Fransche leger 680.000 man ^bedraagt,
in 26 divisies verdeeld, waarvan 6 voer het
Rijngebied.
De havenstaking tc Marseille geëindigd.
Marseille, 14 Oct. (B. T. A.) Hedenmor
gen is het werk aan de kaden en in de haven
hervat. Er deden zich geen incidenten voor.
TSJECHO-SLOWAKIJE.
Mijnwerkersstaking geëindigd.
Praag, 15 O c t. (B. T. A.) De staking der
mijnwerkers in Ostrau is geëindigd.
TURKIJE.
DE KWESTIE VAN 'T NABIJE OOSTEN.
De aanvaarding door Grieken
land van de conventie van
Moedonia.
An'gora, 15 Oct (B. T. A.). De hooge
geallieerde commissarissen hebben aan de re
geering van Angora den tekst van de officieele
Grieksche verklaring ter hand gesteld, waarin
Griekenland de conventie van Moedania aan
vaardt.
Londen, 15 Oct. (N. T. A. Draadloos.).
De Grieksche commissaris te Constantmopél
heeft de geallieerde hooge commissarissen mee
gedeeld, dat Griekenland het protocol van den
wapenstilstand te Moedania heeft aanvaard.
Men verneemt evenwel, dat de Gricksohe re
geering zeker voorbehoud maakt ten aanzien
van de waarborgen voor de bescherming der
minderheden.
Het protocol werd te middernacht van kracht
en de ontruiming van de grenslijn der Tsje-
taldja-streek c'oor de Grieken moest hedenmor
gen beginnen. De Britsche regeering stelt aan
Frankrijk en Italië voor, dat er, ten einde het
werk der aanslaande vredesconferentie voor het
nabije Oosten te vergemakkelijken, een voor
loopige bespreking te Londen zal plaats hebben
dcor technische deskundigen van de economi
sche en financieele bepalingen van het nieuwe
verdrag.
De ontruiming van Thracië
begonnen.
C o n s t a n t i n o p e 1, 15 Oct. (B. T. A.)
Naar wordt gemeld, is de ontruiming van Thra
cië door de Grieken heden te middernacht be
gonnen onder controle der geallieerden. De
Fransche en Britsche militairen trekken vooruit,
al naarmate de ontruiming vordert.
Athene, 15 Oct (B. T. A.) Volgens de
bladen gaf de regeering aan het leger in Thra
cië bevel de ontruiming te beginnen. Ook zon
den volgens de bladen tengevolge van het be
kend worden van de onderteekening van den wa
penstilstand de uittocht van een gedeelte der
bevolking van Thracië zijn begonnen.
Franklin Bouillon.
Toulon, 15 Oct. (B. T. A.) Franklin
Bouillon is hier aangekomen.
HorgenKalfsgehakt, Sperclehoonen.
T o u 1 o n, I 5 Oct. (B. T. A.) Franklin Bouil
lon verklaarde, dat het aan Frankrijk alleen te
danken is, dat een conventie gesloten werd,
waardoor do vrede is verzekerd. Frankrijk al
leen wist met Turkije „te praten." Dat mocht
niet vergeten worden.
Uit de woorden van Franklin Bouillon schijnt
voort te vloeien, dat de Fransch-Turksche toe
nadering moet worden aangemoedigd, omdat zij
een principieel element is voor de veiligheid van
Europa.
De Fransch-Britsc'ne samenwerking.
Constantinopcl, 16 Oct. (Havas). Ge
neraal Harington zond aan General Pelle, den
Franschen hoogen commissaris een waardeeren
den brief wegens de loyale wijze, waarop hij
Generaal Charpy op de conferentie van Moe-
dama had gesteimd.
Turkschc maarregelen.
Consta'ntinopel, 15 Oct. (B. 1? A.).
Uit Angora wordt gemeld, dat de Nat. Verg. be
sloten heeft tot de benoeming van een gouver
neur van Gallipoli, een gouverneur van Ro-
dosto, een gouverneur van Kirkilisse en een
algemeenen chef van de politie te Adrianopel.
Het civiele peisoneel voor deze functies is
eveneens benoemd.
VEREENÜGDE STATEN.
De schade d<>or de mijnwerkersstaking geleden.
B e r 1 ij n, 14 Oct. (N. T. A. Draadloos.),
Volgens een bericht uit New York aan de Daiiy
Mail vertegenwoordigt de schade door de mijn
werkersstaking in Amerika een waarde van 297
millioen pond sterling.
16-18 I.augestraat - Amersfoort.
van Soopol
Wollen Stol
met wol
borduursel
en tambou-
reerwerk.
13.75 10.75
KDÜSIH
MULS looi
pohoel wol
KIHGEREH
in modern
broisol
JDHGE DAMES
(smalle en
breedo
in DAMES.
streepen)
2.75 2.50
Coulante prijzen
Dynumiet-ontploffing in een hotel.
Bristol (Illinois), 15 Oct (N.T.A. Draadloos).
Een man is gedood en 12 personen gewond ten
gevolge van een dynatoietoanslag op het Illi-
noishotel alhier. De ontploffing had te midder
nacht plaats en wns zoo hevig, dot het gebouw
zoo goed als gelijk met den grond werd ge
maakt, terwijl de schok door de geheele stad ge
voeld werd. Aan de achterzijde was onder het
gebouw een groot© hoeveelheid dynamiet aan
gebracht
KONINKLIJKE BESLUITEN.
op verzoek éervol ontslag verleend als lid van
de Centrale Commissie voor de Statistiek, aan
E. P. de Monchy Rzn. te Rotterdam, onder dank
betuiging voor de als zoodanig bewezen dien
sten
eervol ontslag verleend aan den directeur van
het Post- en Telegraafkantoor te 's Graveland,
H. A. Meijburg.
(Herplaatsing wegens misstelling);
ONTHULLING VAN HET MARINE-MONU
MENT TE HELDER.
Zaterdagmiddag werd op het Havenplein te den
Helder door H. M. de Koningin het Marine-
Monument onthuld. Dit gedenkteeken is opge
richt ter nagedachtenis van de Marinemannen,
die in de jaren 19141919 om het leven kwa
men bij de uitoefening van hun plichtv
Des middags te half één arriveerden H. M. de
Koningin en Z. K. H. de Prins te den Helder.
Op het perron waren de burgemeester, zoomede
de stelling- cn garnizoenscommandant tor be
groeting aanwezig. Adelborsten hadden de
Eerewacht betrokken. Buiten het station werden
do hooge gasten door ccn groot gemengd koor
toegezongen.
Hare Majesteit en Z. K. H. begaven zich ver
volgens naar het Raadhuis, alwaar zij door het
gemeentebestuur en den Raad werden ontvan
gen.
De burgemeester heette de Koningin en den
Prins namens het Gemeentebestuur hartelijk
welkom in een toespraak, waarin hij het een en
ander zeide omtrent den toestand van den
Helder.
H. M. de Koningin beantwoordde de rede van
den Burgemeester.
Na de ontvangst ten Stadhuizc maakten de
Koninklijke bezoekers een korten rijtoer door de
stad, aan het slot waarvan over den Havendijk
naar het Havenplcin werd gereden.
No een korte rede van den voorzitter van het
Comité „Nederland gedenkt zijn slachtoffers der
Marine", sprak Prof. P. J. Blok, hooglecraar te
Leiden, de herdenkingsrede uit.
Terwijl het leger nldus Prof. Blok o.m.
onder beproefde leiding jaren achtereen in
meesterlijke zei fbeheersching met het geweer
op schouder tot het laatste too paraat is geble
ven tegenover dreigende gevaren, heeft onze
marine in misschien nog ipeer zenuwspannen-
den, afmaltenden, steeds actievcn dienst de be
wondering gewekt van wie kennis namen van
hare daden, zonder ophef, in stilte volbracht, ^'n
grootsche zei fbeheersching ook zij. Zonder op
hef, in stilte cn doordoor zelfs door den
landgenoot, behalve in buitenge wonen indruk
makende gevallen, weinig opgemerkt en niet al
tijd gewaardeerd in die mate als zij het ver
diende.
Onvermoeid is vooral de strijd gestreden te
gen de zeemijn en het overigens nog betrekke
lijke kleine getal der mannen, die daarbij soms
op gruwelijke wijze het leven verloren, getuigt
van het vreeselijke gevaar, waarmede onze kus
ten door die duizenden mijnen van allerlei
maaksel werden bedreigd.
Zonder ophef zijn die mannen, hoe weer en
wind ook spookten, onversaagd het gevaar te
gemoet gegaan, wetend wat zij deden, welke
gevaren, onbekend gelaten aan de hunnen, zij
liepen, heldhaftig en eenvoudig zoools het den
zeeman, onzen Nederlandschen zeeman niet)
het minst past.
Het vaderland mag trotsch zijn èn op de
dooden èn op de levenden. Spr. somde vervol
gens de namen op van de mannen, die hun le
ven gelaten hebben en vervolgde dan
Dit gedenkteeken ons comité heeft het
dadelijk begrepen moest hier aan het Nieu-
wediep verrijzen, het Nieuwediép, onze beste
oorlogshaven. Hier op het Havenplein, waar ge
durende het grootste deel van het jaar wind en
weer hun rumoerig spel spelen, waar een en
kele maal het zomerkoeltje ruischt langs de
boomen maar meestal de wind bloost en giert en
de zee, als zij spookt, haar schuimvlokken over
heen jaagt, wnor zij beukt tegen den zworen
zeedijk hier moest het verrijzen, hier waar
onze dooden zoo dikwijls hebben verkeerd, waar
het voorname middelpunt der marine-werk
zaamheden ook tijdens den oorlog is geweest.
Hier vlok bij de zilte zee, de verleidelijke, de
onbetrouwbare, die hunne liefde, voor de
meesten hunner hun dood was hier, op deze
plek moest de voor onze mannen opgerichte
eerzuil staan.
En hier staat zij nu, in haar treffend-sobere
versiering, zooals Van Lom die ontwierp, her
innerend aan de beteekenis van hunnnen dood,
om voor eeuwen lang dc nagedachtenis te eeren
van mannen, die den naam van het vaderland
hoog hebben gehouden in moeilijke dogen van
strijd.
Voor dat vaderland brachten ook deze doo
den het offer van hun leven, in het ondeel
baar cogenblik van hun heengaan, misschien
halfbewust, in ieder geval iets gevoelend van
wat dat vaderland voor ons allen is. Met be
rusting in hun lot Met vertwijfeling denkend
aan de hunnen Wie zal het zeggen Wie zal
het geheim dier heilige laatste oogenblikken
kunnen oplossen
Maar dat zij het offer brachten, staat vast
als een rots. En tegenover dat zware offer heeft
ook het vaderland, hebben ook wij, die voort
leven in de gemeenschap, waarvoor zij gcvnï(
len zijn, den duren plicht tc rvuilen van td
zorgen voor hen, dio zij nalieten. En dien plichf
willen wij niet verzaken.
Prof. Blok eindigde met hot uitspreken vat
de voor do toekomst bemoedigende gcdnchtoj
zij hebben hun plicht jegens het vaderland tctf
volle vervuld. Hunne nomen op deze eerzuil mol
gen tot in lengte von dagen getuigen van zelf-j
opofferende werkzaamheid in dienst von hef
lieve vaderland f
Het monument werd daarop door H. M. de
Koningin onthuld met de volgende rede
Mijnheer do Voorzitter f
„Guarnc zol ik voldoen aan het door U nomcn<
het Hoofdcomité „Nederland gedenkt zijn slochW
offers der Marine" tot mij gericht verzoek dezfll
gedenkzuil ter herinnering aan do mannen onzei|
Vloot die hun leven gaven voor het Vaderland^
te onthullen.
Ik wensch met allen hier aanwezig, ja mot,
mijn gansche Volk, hulde to brengen aan hciy
die hun plicht hebben vervuld tot in den dood
en met weemoed te gedenken den rouw, waarin!
de betrekkingen, dio zij nalieten, gedompeld zijnli
Te mogen opzien tot een voorbeeld van opoH
fering, van moed, van vaderlandsliefde, tot ccn
daad van hoogen potionnlcn zin, is een troosty
eene bemoediging. Moge deze troost, deze bc*
moediging in ruime mate het deel zijn van al*
len, dio treuren over degenen, die zij moetcnf
missen.
Dat voorbeeld blijve steeds in dankbaro her*
Innering voortleven bij hunne kameraden I
Aon ons te tooncn dnt wij wteen te waardeer
ren, wat zij, wier namen op deze gedenkzuil gei
grift zijn, door hun leven te geven, voor oni
hielpen behouden en, nu ccn nieuwe tijdkring!
voor ons is aangebroken, onze algeheele tow
wijding, onze beste krachten te geven oen het
welzijn van ons dierbaar Vaderland.
Bezield door den wensch zijne hoogste bei
langen te dienen en trachteride de behoeften von'
onzen tijd tc verstaan, onder Gods zegen een-
drachtig te arbeiden voor ons aller toekomst I"
Vanaf Hr. Ms. Pantserdekschip „Gelderland*
werden vervolgens vijf saluutschoten gelost*
Deze werden gevolgd door een minuut van ab
solute stilte, welker einde wederom door een
kanonschot werd aangekondigd.
Door een groot koor van zangers werd daarniH
een voor deze gelegenheid vervaardigde can In tof
ten gehooro gebracht met begeleiding door het
Stafmuzickcorps der Marine.
Verschillende deputaties legden na afloop
hiervan een krans aan den voet van het rnonu^
ment. De Stofmuziek der Marine speelde hicn
bij treurmarschen.
Do Koninklijke bezoekers verlieten hierna hty
terrein, terwijl de Marine-Kapel „Ès ist bestimm(
in Gottes Rat" van F. Mendelssohn Bartholdy
ten gehoore bracht, om met den trein van 4.09,
n.m. weer uit den Helder te vertrekken.
Na de onthulling werd bij het monument cei\
eerewacht von een aantal marineschepelingert
betrokken.
De voorzitter van het Comité droeg het mo
nument na de onthulling met een korte toe
spraak aon den burgemeester over.
De burgemeester aanvaardde namens het gei
meentebestuur het monument, er in zijn redfl
op wijzende, dat den Helder niet alleen ceit
monument rijk is geworden, dat als sieraad voo*
de stad moet worden beschouwd, doch dat daarn
mede tevens een hartewensch van de bevolking
is vervuld.
Spr. wees op het nauwe verband tusschen dei»
Helder en de Marine.
Hij bracht voorls dank aon II. M>de Koningin
en den Prins voor hunne aanwezigheid.
Het monument, ontworpen en vervaardigd
door den beeldhouwer A. G. van Lom, te deli
Haag, heeft de volgende symboliek
De vrouwenfiguur stiet voor het Nederlond-
sche volk, hulde brengend aan de omgekomenen
door zegenend de rechterhand uit te strekken
boven het slachtoffer. De linkerhand steunt op
het onklare anker, het vertrouwen op de Marine
voorstellende. Het slachtoffer, aangespoeld of
de kust, is gedekt door de Nederlandsche vlag.»
welks plooien worden vastgehouden door bei
kind, symbool von het komende geslacht, dal
hulde brengt aon do onverschrokken mnnnei
hunner plicht.
Op den eerezuil zijn de nomen van n 114
slachtoffers gegrift. Daarboven zijn gebeiteld
de wapens van Nederland en Nederlandsche
Waar de eerste stap een mistred is, daar
Is de geheele weg dikwijls een dwaling.
FEUILLETON.
In den taalstroom
Roman van
OLGA WOHLBRüCK.
Geautoriseerde vei Laling van Mevrouw
Wesselinkvan Rossum.
34
Eigenlijk had hij vader wat willen afbedelen.
Deze wierp hem dikwijls een vijfmarkstuk toe
*-r het geld gleed hem gemakkelijk door de
vingers. Maar vijf mark, dat zou vandaag niet
genoeg zijn geweest. En waar hij het voor noo-
dig had, kon hij niet zeggen, en bedriegen kon
hij hem niet. Vooral vader niet f Dan°was er
niets aan te doen, dan moest hij morgen naar
moeder. Wat zij niet vrijwillig gaf, dat nam hij
eenvoudig. Hij was altijd voorbereid op een
paar oorvijgen, maar dat was het minste
Hij keek den auto na, juist hij kon dien nog
herkennen, als hij door het schijnsel der straat-
lantoarn gleed maar opeens hield hij stil.
Was tante Susel dan .niet in den ondergrond-
Sche gegaan met dien man Wijdbeens
Itond hij nudden op het trottoir, de handen in
zijn broekzakken, de muts achter op zijn hoofd
en tuurde ingespannen voor zich uit, maar het
schijnsel der lantaarns verblindde hem, zoodat
hij niets ,kon zien. Hij spitste zijn b'ppen om te
..',en' ^erP Z1in hoofd in den nek en stapte
£rijdbeens over den ^Achtigen binnenplaats naar
■•e «chlcxdeiir.
Uit het geopende raampje van zijn
auto zag Graebner Susanne loopen, langzaam
en in levendig gesprek met Felix Frank.
Hij liet den chauffeur stilhouden.
„Susel I" riep hij luid en bevelend.
Susanne kromp ineen. Zij bleef eerst staan,
kreeg een hoogroode kleur wenkte toen ver
heugd met de hand, toen zij het hoofd van haar
zwager voor het raampje zag, en liep op den
auto toe.
Felix Frank kwam langzaam nader, pam zijn
hoed af.
„Stap in, Susel I" beval Graebner.
Zij keek om naar Felix Frank.
„Dat gaat toch niet, Julius
Hij viel haar in de rede.
„Zeker wel, het gaat best. Vlug waf, ik heb
geen tijd I"
Felix Frank hield nog steeds zijn hoed in de
hand.
„Uw zwager neemt u z°o maar kalm van mij
weg
Hij probeerde het scherstend op te vatten.
Graebner knikte hem vluchtig en erg onver
schillig toe.
Neem het niet kwalijk, mijnheer Frank, ik
wilde mijn kleine schoonzuster slechts den weg
uitsparen naar het dichtbijzijnde station van
de ondergrondsche. Maar voor u is loopen heel
gezond. Het beste is, dwars door Berlijn en weer
terug Tot ziens I"
Hij boog voor Susanna heen en trok het
raampje op, toen riep hij den chauffeur door de
spreekbuis toe s „Wittenbergplatz I" de auto
gleed verder.
„Wil je lezen
Hij wierp het avondblad van een courant op
haar schoot en haalde een notitieboekje uit den
kleine, lessenaar, om een paar aantekeningen
ie maken.
Hij bekommerde zich niets om haarzij ech
ter zat met een verstarden glimlach in haai
hoekje en draaide de courant heen en weer,
zonder te lezen.
„Mijnheer Frank neemt immers les bij Otto,
en we gingen den zelfden kant uit."
„Ja, ja," zei hij onverschillig, en zonder van
zijn boek op te zien.
Bij de Wittenbergplatz stond de auto stil.
Graebner deed het portier open.
„Zoo Susel, nu kun je den weg zeker wel al
leen vinden."
Hij knikte haar toe en reed door, terwijl ze
verward den geluidloos wegrijdenden auto na
keek.
Nu stak hij een sigaar op, blies nadenkend
de blauwe kringetjes voor zich uit en schudde
het hoofd. Een dom schoap, een echt dom
schaap was ze toch, altijd nog niet rijp vooi
haar rol van. vrouw en moeder. Alleen aan de
plano, daar viel het spelende van haar af, daar
kon ze zijn, zooals hij zelf was, als een bijzon
der geval hem interesseerde en zijn geheele kun
nen, zijn weten, zijn geheele persoonlijkheid
eischte.
Misschien zou ze kunstenares zijn geworden,
als het leven niet olies wat er aan eerzucht en
kracht in haar was, had gedood. Maar zoo was
er niets van haar overgebleven, niets dan een
beetje snoeperij in het geheim.
Daar zwierf het arme, angstige vrouwtje in
den regen door de donkere straat en .verlichte
haar hart door al haar angst en zorgen te biech
ten I Waarom was hij eigenlijk tusschenbeide
gekomen Misschien uit moreel e overwegingen
Of omdat hij met zijn broer te doen had, die uit
al zijn hoop en strijd niets meer had overgehou
den, dan wat iedere werkende burgerman voor
zich en zijn vrouw mocht eischen het dage-
lijlache brood Neen, daar dacb* met aan.
Slechts beviel de man hem niet, naast wen hij
de vrouw van zijn broer had gezien. Die goed
verzorgde, beleefde Felix Frank, die bij hem
gekomen was, omdat hij een voorwendsel noo-
dig had voor zijn vrijheid. Bij dozijnen had hij ze
in behandeling gehad, die zwaarmoedige hecren,
die neiging tot embonpoint vertoonden, die
rondliepen als een ontstemd muziekinstrument
en de vrouwen zochten, die hun meer of minder
zacht egoisme met geduld of zelfs met bewon
dering aankweekten.
„Wat heeft die Mijnheer Frank toch bij Otto
en Susel te maken vroeg hij eens bij gele
genheid oan zijn vrouw.
„Bij Otto er. Susel Maar man, het is immers
zijn beste leerling 1 Dat is mijn werk, je moet
toch iets doen voor je familie I"
Ze deed graag iets, dat haar niets kostte,
maar het wns toch altijd te prijzen, dat ze nog
wat deed. En nog daarbij voor zijn broer. De
vrouwen waren nu eenmaal praktischer, wisten
dadelijk, hoe ze do zaak moesten aanpakken hij
zou 7.ich tevergeefs suf gedacht hebben, hoe hij
zou kunnen helpen.
En ook daaraan moest hij denken, terwijl hij
de blauwe kringetjes van zijn sigaar voor zich
uit blies, en ook, dat Susanne misschien slechts
een rijken leerling aan het lijntje wilde houden,
zooals Elise het met de patiënten deed. Elise gaf
partijen. Susanne liet zich thuis brengen. Overal
werkten immers toch wel min of meer de vrou
wen achter de schermen mijnheer von Glidiën
mocht zijn vrouw ook wel bodanken I
Met ^een kort gebaar knipte hij de asch weg,
die op zijn overjas was gevallen. En het was,
als wilde hij daarmee ook een herinnering ver
jagen of een verwachting, iets heel stils, hei
melijks, iets dat niet verwarrend in dit uur
mocht ingrijpen, waarin hij nuchter en zakelijk
verslag wilde doen van zijn rustelooze pogin
gen cn zijn succes op een tot nu toe nieuw
gebleven terrein die inwendige Chirurgie.
Als Hans Graebner iets van zijn moeder ge
daan wilde krijgen, dan liep hij hoor op een
Zondagmorgen zoo vaak in den weg, tot zij
hem met de hand over de wangen stTcek en
vroeg: „Heb je dan heelemaa! niets te doen?
Ga dan tenminste met mij naar de kerk I"
De Zondagsche kerkgang behoorde ook tof
de plichten van haar stand, die ze ernstig op*
nam. Daar ze voor twee plaatsen betaalde en.
niet van doelloozc uitgaven hield, noodigde za
afwisselend dokter Baumann, zuster Frederike,
ook wel een patiënte uit, haar te vergezellen,*
Ze had er slag van, deze uitnoodiging zoo in
te kleeden, dot ze op een onderscheiding ge
leek. Dikwijls ontving Hans het bevel mee te
gaan, eigenlijk om geen andere reden dan dal
ze toevallig niemand anders gevonden had, en
omdat ze het vervelend vond, alleen te goartj
Maar elke keer mopperde hij tegen. Toen bij
nog klein wos, liet hij zich tof belooning iota
beloven. Eens had een kerkgang met zijn moe*
der hem een paor schaatsen bezorgd, een ondei
maal een racket en tennisballen. Later bedelde
hij haar ook eens om geld, maar dat was go
wel dig moeilijk.
Het ontzag van den boer voor het geld zrd
haar diep in het bloed. Ze gaf het slechts uil
de hand als ze er iets gelijkwaardigs voor terug
kon krijgen of het er mee betalen kon. He4
eenvoudig weggeven, zelfs oan haar jonger^
dat kreeg ze haast niet pver het hart
(Wordt vervolg^
