BSNNËNLAND"
'Hes en tusschenkomst van de overheid en 25
|>Oti extra loon voor het overwerk.
*'00 zouden er nog meer moeilijkheden te
Jtocnnen zijn. Sommige wetgevingen bijv.
Icennen niet de voorgeschreven controle-
maatregelen, andere strekken het begrip van
koe;tand van oorlog of gevaar voor de natio
nal veiligheid ook tot economische crisis uit.
I.r zijn landen, die de kleine industrie
jtrit: chakelen en de daarbij gevolgde maat-
tste; is zeer verschillend, sommige rekenen
lot de kleine industrieën, die welke slechts
met 1, 3, 4 of 5 arbeiders werken en andere
tram zelfs tot 15 en 20. Zwitserland zon
der; alle ambachten uit.
Ziedaar dus tal van interpretatiemoeilijk-
hc en.
Nadat Thomas gewezen heeft °P de groote
mceilijkheid om een juiste interpretatie
yoct te stellen zet hij zijn analyse voort.
Gesteld nu zoo zegt hij dat alle in
terpretatieproblemen opgelost waren. Dan
ïs het nog noodig dat de regeeringen de na
tionale wetgeving in volkomen overeenstem
ming brengen met den tekst van de con-
IVen tie.
En daarbij ontmoeten -zij nieuwe moeilijk-
he den. Sociaal tegenstand, bijv. cp grond
van bestaande tradities (vrije collectieve
contracten) en technische bezwaren, bijv.
ivoor industrieën die afhankelijk zijn van
•den wind of hydraulische krachten.
Maar wat valt er te doen
I Twee methoden ziet Thomas.
Ofwel afwachten, dat de sociale evo'utie
leen twijfel of vooroordeel wegneemt of dat
de wijziging in het evenwicht der politieke
en sociale krachten alle huidige moeilijkhe
den doet overwinnen.
Ofwel een herziening, welke minder wij
ziging van de nationale wetgevingen zou
noodig maken.
De eerstfi methode laat d? conventie, die
liet symbool was van zooveel verwachtingen
fntact, maar eischt geduld, de tweede zou
den schijn wekken van een aanslag te plegen
op de fundamenteele beginselen, maar al
thans aan verder talmen een eind maken.
Thomas zelf tril niet kiezen. Het staat aan
de vertegenwoordigers der souvereine sta
ten, aan de patroons en de arbeiders, te be
slissen.
Niet alleen de opgesomde moeilijkheden, ook
andere overwegingen staan de raatificatie nog
öi den weg, zoo zegt Thomas verder.
Twee essentieele motieven zijn door tol van
staten aangevoerd, vermindering van productie
buitonlandsche concurrentie. Bijna allen be
riepen zich op de buitenlandschc concur enbe.
In de verschrikkelijke onzekerheid van de
toekomst bespieden en begluren de lan len el
kaar. Maar Thomas wil toch de aandacht "van
hen, die zich achter concurrentievrees verschui
len, hierop vestigen, dat de arbeidsduur vóór
Iden oorlog in de meeste landen veel meer uit
eenliep dan thans nu men „in beginsel" vrijwel
algemeen den 8-urigen arbeidsdag aanvi.ard
heeft.
En de tweede tegenwerpingvermindering
Ijler productie. De bijna gereed zijnde enquête
naar de productie zal daarop een nnl woord ge
ven. Misschien zal in de toekomst blijken, dat de
systematische organisatie van het arbeidsre-
giem de productie gered heeft. De 8-urige ar
beidsdag kon geen geïsoleerde hervorming blij
ven, hij wordt de oorsprong van een ware so
ciale hernieuwing. En daarom zou Thomas
wenschen, dat deze conferentie haar onvermin
derd vertrouwen oitspreke in de toekomst van
de grootste en meest doeltreffende arbeidswet,
welke de menschheid ooit opgesteld heeft.
Uit de Per».
DE WIJZIGING DER irjURCOMMSSIE-
WET.
Op de vraag of de door de Regeering voor-
Vesteide wijzigingen in de huurcommissie niet
beantwoorden aan he. doel: dat door verhoo-
ging van de huren der oude woningen de pro
ductie van nieuwe woningen zal worden opge
voerd, antwoordt De Nederlander (c. h.)
©n'.kennend. De voorgestelde wijzigingen zullen
h. i. geen voldoende verhooging van de huur
prijzen ten gevolge hebben om de productie te
bevorderenzij zullen onbillijkheden in het le
ven roepen zij zullen op practische bezwaren
6 uiten, en zullen ten *~t ie slechts weinig of
geen vermindering van den arbeid der Huur-
commissies ten gevolge hebben. D^ze bewerin
gen eischen eenige nadere toelichting.
1. De voorgestelde wijzigingen zullen geen
voldoende verhooging der huurprijzen ten
gevolge hebben om de productie te bevor
deren. Dit aan te toonen is nie* moeilijk.
In de memorie van toelichting schrijft de
Regeering, dat een peicentage van 50
(37pCt.) boven T Januari 1916 (1918),
Teeds hier en daar bereikt is. Waarschijnlijk
is dit echier reeds meer het geval dan de
Regeering bekend iszoo zijn o.a. te 's Gra-
venhage, met ingang von 1 Mei 1922, een
zeer groot aantal verhoogingen tot dit be
drag gegeven en het resultaat dier verhoog
de huurprijzen is nog nie', dat de prijzen d°r
bestaande en n'euvMe-bouwen huizen el
kaar dusdanig zijn genaderd, dat de pro
ductie bevorderd wordt. De voorgesteld'1
wijzigingen zullen dus dikwijls in het geheel
geen verheoging tengevolge hebben en zoo
dit al het geval is, ten eer.enmale onvo' boen
de zijn om het beoogde doel te bereiken.
2e. De voorgestelde wijzigingen zullen on
billijkheden in het leven roepen. In deze voor
steilcn wordt toch als voornaamste basis
der verhoogingen. de-f e i t e 1 ij k e huurprijs
van 1 Januari 1916 (1918) aangenomen,
welke den normalen prijs vaak verre over
treft, terwijl in de bestaarde we zoo terecht
voornamelijk van de no-melc huurwaarde
wordt uitgegaan ook zu'Ir-n huiseigenaren,
die hun huizen goed onderhouden, dezelfde
huren mogen vragen al- de andere.
3e. Zij zullen op practische bezwaren stui
ten. Door het groote tijdsverloop, dat ons
van 1 Januari 1916 (1918) scheidt, is hetj
dikwijls zeer moeilijk voor den huurder en
verhuurder de feitelijke huurprijzen van T
Januari 1916 (1918) te weten te komen, ook
de Huurcommissies kunnen hier dikwijls geen
inlichtingen over verschaffen.
4e. Zij zullen geen of we'nig verminde
ring van den arbeid der Huurcommissies
tengevolge hebben. Daar he' vrije percen
tage 50 (37 V, bedraagt, zullen toch
veie eigenaren met succes een beroep doen
.ca da bepaling van artikel 5 der Huur-
commissie ingevolge welk artikel e<»n groo-
tere verhocging mer orden oegestaan, In
dien hoogere uit., iven ter zake van de wo
ning te bestrijden een grootere ver
hooging wetugen. Reeds thans is
van deze bepaling door de Huurcommis
sies gebruik gemaakt en vereischt dit een
veel uitvoeriger behandeling dan de gewone
gevallen. Ook zullen vele eigenaren een
grootere verhooging vragen op grond, dat
h. i. de normale huurwaarde op 1 Januari
1916 (1918) meer bedroeg dan de feitelijke
huurwaarde.
Om al deze redenen blijken de voorgestel
de wijzigingen dus onvoldoende en zullen
zij ook geenszins leiden tot geleidelijke op
heffing der Huurcommissies.
Wanneer wij onzerzijds een voorstel in
overweging zouden mogen geven, zou dit
van de volgende gedachten uitgaan
Ie. De Huurcommissies s'.ellen voor elke
huurwoning in hun district de normale
huurwaarde van 1 Januari 1916 (1918) vast.
Dit zou niet veel arbeid kosten, daar de
Huurcommissies bij hun vroegere beslissin
gen steeds die normale huurwaarde als uit
gangspunt hebben moeten nemen.
2e. Op deze normale huurwaarde mogen
de eigenaren een percentage leggen van
00% (40%).
3e. In gevallen van klaarblijkelijke ver-
waorloozing zou de Huurcommissie of
Bouw-woningtoezicht het recht moeten heb
ben de verhooging op te schorten, totdat het
onderhoud had plaats gehad, voorts beslis
sen deze Commissies naar billijkheid.
Op deze wijze zouden o. i. de genoemde
bezworen grootendeels ondervangen wor
den, zou de woningproductie worden bevor
derd, en het door de Regeering beoogde
doel sneller en be er bereikt worden.
Volledigheidshalve zij hier nog aan toe
gevoegd, dat de Regeering behoudens eeni
ge minder belangrijke wijzigingen verder nog
voorstelt om haar de bevoegdheid te geven
bij Koninklijk besluit de huurcommissiewet en
Huuropzeggingswet, hetzij voor alle ge
meenten, hetzij voor bepaalde gemeen'.en,
op te heffen.
De heer H. de Wilde, lid van Ged. Staten
van Zuid-Holland, schrijft in De Standaard
over de voorgestelde verhooging van de vrije
percentages boven de huurprijzen van 1916 en
1918
De verhuurders zullen ook nu een slag
er naar moeten slaan; de huurders zullen
mopperen. En het slot van de zaak zal zijn,
dat öf de verhuurders naar willekeur het
vrije percentage zullen toepossen, in hel
geheel niet meer zich tot de Huurcommissie
zu'len wenden of dat de Huurcommissiën
zullen hendelen, gelijk zij tot heden heb
ben moeten handelen. In het eene geval
ware het maar beter, dat heel de Huur
commissiewet werd opgeheven; in het an-
-dere geval zou het blijken, dat het vrije
percentage een wassen neus was.
Het wil ons voorkomen, dat de Regee
ring beter had gedaan, indien zij had voor
gesteld het vrije percentage heelemaal te
-schrappen en voorts het tweede lid van het
vroegere art. 10 der wet van 26 Maart
1917 (St. 237) te herstellen. Dat wil zeg
gen: den toestand van vóór 25 Maart 1918
te hernieuwen, zoo dat woningen boven een
zekeren huurprijs voor de groote ste
den b. v. boven de 500 600 aan
huurprijs buiten de bemoeiingen van de
Huurcommissiën zouden vallen. Immers, ge
lijk hierboven werd aangegeven, bestaat er
geen of noemenswaard geen achterstand
meer ten opzichte van de woningen tegen
den genoemden huurprijs. Deze prijs wordt
nu allengs geregeld naar de vrije concur
rentie, niet meer naar het gebrek aan wo
ningen, zoodat de Huurcommissie daarvoor
heel goed zou kunnen worden uitgescha
keld.
Had de Regeering dezen maatregel voor
gesteld, dan zouden vanzelf, bij aanneming
door de Statcn-Generoal, de werkzaamhe
den der Huurcommissie verminderd zijn en
had men, veel meer don door het inge
diende wetsontwerp tot bezuiniging op de
uitgaven kunnen komen.
DE DERDE KLASSE.
In de vergadering der Tweede Kamer van 19
October heeft blijkens de Handelingen (die wij
hebben afgewacht omdat we onze ooren niet
recht geloofden aldus de hoefijzer-redacteur
van het Handelblad) de heer Van der Waerden
o.a. gezegd:
„Het liefst zou ik natuurlijk geen klas
sen willen hebben, zooals in de tram van
Amsterdam naar Haarlem, waartegen abso
luut geen bezwaar blijkt te bestaan. Het
.groote voordeel daarvan zal zijn, dat men-
schen, die nu verplicht zijn derde klasse te
reizen, ook eindelijk eens in een fatsoenlijke
coupé zullen zitten, waar zij niet levens
gevaarlijk door elkaar worden gehotst. In
ieder geval zou men kunpen beginnen met
het afschaffen van de eerste klasse en de
vei betering van de derde klasse."
Genoemde redacteur teckent hierbij aan:
Voor dit laatste zouden wij iets voe
len als het ten minste niet te veel kos'.
Men zou de zittingen der derde klosse-wa-
gens met losse leeren kussens kunnen be
leggen. Maar dit, èn het veranderen van de
eerste- in tweede klasse-coupé's zou het
heel wat kosten£. Vermoedelijk aanzienlijk
meer, in het eerste jaar, dan het voordeel
der ruimtewinst zou bedragen. Terwijl men
óók nog het verlies zou lijden van het ver
vallen der duurdere eerste-klasse-tarieven.
En de heer Van der Waerden beval dezen
maatregel aan ter bezuiniging, n.l. als prik
kel tot meer verkeerl
Doch wat wij volstrekt moeten bestrijden,
is dc voorstelling die hij geelt van de
tegenwoordige derde-klassewagens. Die
zouden (blijkelijk) geen „fatsoenlijke cou-
ptl's" hebben en men zou daarin „levens
gevaarlijk door elkaar. worden gehotst". Nu
reist schrijver dezes reeds sedert verschei-
denen jaren, op zeldzame uitzonderingen na,
steeds derde klasse en hij kan getuigen dat
de voorstelling van den socialistischen
spreker op pure fantasie beiust. Men heeft
wat minder ruimte cn men zit wat harder
dan in andere klassen, muar overigens reist
men uitstekend in de dérde. En de eenig
maal de! wij, in al die jaren. on<= inderdaad
bijna „levensgevaarlijk" -gehotst voelden,
■fas or.i~r.gs in een tweede-klasse-coupé,
^fjorin v.'o (ree: een suppletie—keertje) ve
lgen fraai» zitten om in het gezelschap van
eenige vrienden te kunnen blijven. De wa
gen werd onrustbarend geslingerd.
Maar hoe kan zoo'n „democraat", die zelf op
s Rijks kosten ti eers ^klasse-abonnement
heeft (tegen 880 per jaar) ook oordeelen over
de derde klassel
blij moest dat dan echter ook liever overlaten
aan „proletariërs".
Zooals wij.
Ëertchtee.
VOOPI.OOriG VERSLAG OVER DE
STAATSBEGROOTING.
De verkiezingen.
Blijkens het Voorloopig Verslag op Hoofd
stuk I 'er Staatsbcgrooting hebben bij de al
gemene beschouwingen verscheiden leden be
toogd, dot de uitslag der verkiezingen een on
zuiver beeld heeft gegeven van den volkswil,
wat ze wijten aan het kunstmatig in stand hou
den van de verouderde antithese als politieke
scheidingslijn, terwijl de vragen welke deze ver
kiezingen hebben beheerschl, feitelijk van finan-
cieelen en economischen aard waren. Ofschoon
ook van protestantsche zijde niets is nagelaten
om de overheerschende beteekenis van het so
ciale en financieele element zooveel mogelijk
achter de theologische elementen te verdoeze
len, geldt het bezwaar vooral het optreden van
de R.-K. geestelijkheid, inzonderheid het epis
copaat. Dit optreden bestond in het gebiedend
voorschrijven van het handhav°n van de coa
litie, het verbod tot samengaan met de sociaal
democratie cn het afkeuren van het optreden
van de Nieuwe Kath. partij. Den leider dezer
laatste partij heeft het episcopaat zelfs het
voortzetten van de actie verboden. Een dege
lijk optreden is in strijd met de democratie en
is ook voor het land bedenkelijk, omdat hier
door ^e uitslag der verkiezingen wordt gede
natureerd. Een ander parlementaire combinatie
had n.l. tot sto-d kunnen komen. Bovendien
achten deze leden het bedenkelijk, dat op bo
venbedoelde wijze ce hoofdlijnen der politiek
worden uitgestippeld door binnen- en buiien-
landsche machten, welke geen politieke v. ant-
woordelijkheid hebben.
Ook op de Nederlandsche regeering heeft h. i.
de leiding van het Vaticaan en van de bisschop
pen de laatst- jaren meer en meer invloed ge-
kregen en deze leden stelden dan ook de vraag
of de grootste staatkundige partij in ons land
wel volkomen onafhankelijk van de bovenbe
doelde organen van niet-politieken aard is. Dc
beantwoording van deze vraag is h. i. voor ons
geheele volk van groot belang.
Enkele leden meenen evenwel, dat het op
treden van het episcopaat geenszins aanleiding
tot kritiek kan geven. Dit heeft niet anders ge
daan dan den wensch naar eenheid uitdrukken.
De zelfstandigheid zoowel van de R.-K. Kamer-
club als van de regeering blijft geheel onaange
tast. Wel is waar heeft de R.-K. geestelijkheid
het recht cn den plicht den r.-kotholieken op
elk gebied des K vens waarschuwingen en ver
maningen te verstrekken, moor dit beteekent
niet, dat d*1 r.-katholieke leden van regeering en
parlement zich op staatkundig gebied naar de
voorschriften der R.-K. autoriteiten hebben te
gedragen.
De oplossing van de crisis.
Vrij algemeen was men van meening, dat de
oplossing van de politieke crisis na de ontslag
aanvrage van het vorige kabinet in overeen
stemming was met de door de verkiezingen ge
schapen nieuwe samenstelling der Kamer.
Bij de laatste verkiezingen stond de bezui-
nigingsleuze op den voorgrond. In verband hier
mede merken verscheiden leden op, dat de
uitslag der verkiezingen niet ils een votum van
vertrouwen in het beleid van het vorige kabinet
mag worden beschouwd. H. i. zou er dan ook
aanleiding zijn geweest om bezuinigingsvoor
standers uit de linkerpar .jen der Kamer in het
Kabinet op te nemen.
Andere leden meenen, dat het christelijk be
ginsel geenszins heeft plaats gemaakt voor een
bezuin'gingslers, maar dat naast dit beginsel
de noodzakelijkheid van bezuiniging is erkend.
Tegen Aibeid en onderwijs.
Verscheiden leden meenen, dat, hoezeer ook
•■en formatie van het kabinet uit de groepen
der rechterzijde gerechtvaardigd mocht heeten,
het allerminst voor de hand lag, dezelfde per
sonen met de leiding der regeerin^ te bliiven
belasten. Reeds de gewoon menschkundig-ver-
standige overweging, dat het wenschclijk is, ais
een kabinet, dat vier jaar geregeerd heeft, eens
vervangen wordt, had daartoe moeten leiden.
Een krachtig ;ngrijpende bezuinigingspoütiek
is h. i. niet te verwachten van deze regeering.
Inzonderheid de ministers van arbeid en van
onderwijs hadder» voor andere personen behoo-
«■en p'nats te maken, daar op hen in de voor
naamste plaats de blaum rust in de vorige
periode uitgaven te hebben gedaan, welke de
schatkist niet ko" dragen. Eenige dezer leden
kunnen niet begrijpen, dat de minister van ar-
bc'd in het nieuwe kabreet is overgegaan.
Vele leden verdedigden het aanblijven dezer
twee ministers en achtten dit een bewijs van
zedelijken moed.
De geheimzinnige formatie.
Verscheiden leden, hebben bezwaar geopperd
tegen de geheimzinnigheid van de kabinets
formatie en vragen omtrent welke punten af
spraken zijn gemaakt, omdat zij meenen, dat
niet alleen de meerderheid, maar het geheele
land recht heeft te weten welke de grondslagen
van de regeering zifn. Is de gemaakte afspraak
van dien aard, dat de regeeringsparlijen als één
vastgesloten blok zijn verbonden, zoodat de
minderheid f'itelijk reeds bij voorbaat is 'om
geslagen?
De kabinetsformateur aldus andere leden
is opgetreden met een program, waarop de
steun der drie rechter partijen is gevraagd.
Over den inhoud van dat program is overleg
gepleegd met de drie groepen der rechterzijde
cn ten slctte heeft de formateur op dit program
zijn medewerkers gekozen. De opvatting, dat
bij de uitvoering van het program de invloed
van de minderheden in het parlement reeds bij
vcorbaat zou zijn uitgeschakeld, is h. i. geheel
or. ruist.
Sommige leden, die de antithese-politiek ver
oordeelden, meer.en, dat het verwijt van het
ontbreken van een plan van economische re
constructie niet kan gelden voor de S. D. A. P.,
daar .zii z;ch, büjkenshaar socialisatierapport.
rekenschap gegeven heeft niet slechts van de
noodzakelijkheid, maar ook var. de hoofdlÜTven
ven een reconstructie-van het bedrijfsleven.
Arde-" leJen meenen, ^3+ het vraagstuk der
socialisatie nu niet behoeft te worden bespro
ken, .maar geiooven, dat deze, zooais zij in -dat
rapport is ontwikk-ld, reeds nu zoozeer preo
tisch or voerbaar is gebleken, dat ernstige J>e~
snijding niet noodig schijnt.
Wat zijn de plannen?
Verscheiden leden betreuren, dat de regeering
zoo weinig heeft medegedeeld over haar plan
nen ten aanzien van het regeeringsbeleid in de
aangebroken parlementaire periode. Het onge
woon langdurige overleg, dat voor het vormen
van het kabirurt noodig is geweest en dat, near
merr meent te weten, bestaan heeft in een sa_
menspreking van de drie rechterpartijen, heeft
oe onderstelling gev/ckt, dat althans een con
creet p an zou zijn geopenbaard. De voornaam
ste politieke vraagstukken, als de defensie, het
buitenlandsch beleid, de woningpolitiek, wor
den zelfs niet aangeroerd. Over de voornemens
der regeering ten aanzien van de Vlootwet en
het bewapeningsfonds voor het departement
van oorlog wordt geen woord gerept. Hoe de
houding van de regeering zal zijn tegenover de
ver gaande eischen van autonomie voor Indië
wordt niet medegedeeld. Ook ontbreekt iedere
toelichting bij de zinsnede in de openingsrede,
waarbij het tekort bij de overheidsbedrijven en
de daarmede op één lijn te stellen bedrijven
wordt weggedecreteerd. Indien omtrent het ge
heele regeeringsprogramma tusschen de groe
pen der rechterzijde een accooró is getroffen,
zooals mag worden ondersteld, dan had ook
aan de andere giu°pen der i-evolving daarvan
mededeeling moeten zijn gedaan. Zij hopen bij
de memorie van antwoord ie ve.nemen, welke
p annen voor de aanstaande porlementeire pe
riode de regeerng tvppft.
Vele leden hebben de 'houding der regeering
verdedigd. Zij geven toe, dat de tot heden ver
strekte inlichtingen karig zijn, maar het on
mogelijke mag niet worden bevergd. Op daden
en niet op woorden komt het aan. "Uit de ope-
ningsiede valt in ieder geval af te leiden, dat
het kabinet in de komende driejarige periode
het herstel van de verstoerrde financieel even
wicht als zijn hoofdtaak beschouwt. De daar
voor noodzakelijke versobering van den staats
dienst zal -van ingrijpenden aard moeten zijn.
Intusschen wenschen ook eenige dezer leden
nadere inlichtingen omtrent de opvattingen van
het kabinet over sommige aangelegenheden.
Andere leden vragen of de regeering voorne
mens is aan de samenwerkende groepen in de
.bedrijven meer bevoegdheid toe te kennen ten
aanzien van de regeling in het bedrijf en de
uitvoering van sociale wetten.
De gulden.
Zeer vele leden achten de meening van één
lid als zou de veiligheidstelling van der» gulden
in strijd zijn met de beginselen, welke de rech-
ter-partijen m den verkiezingsstrijd oj> uen
voorgrond gesteld heeft, geheel onjuist. Zoo
ook die dat met dit streven alleen de belangen
van de guldenbezitters worden gediend. De
zorg voor de veiligstelling van den gulden is
een waken tegen afglijden naar algemeen gebrek
en ellende en als zoodanig een eisch van Chris
telijke politiek.
Enkele leden betoogen, dat de gul den zijn'
gaafheid reeds heeft verloren, al is de beurs
koers dezelfde gebleven. Want uit het index
cijfer blijkt, dat de gulden reeds naar beneden
is gegaan. H. i. wordt die gaafheid echter niet
hersteld door een sluitende begrooiing. Ook
zonder deze kan men een gaven gulden hebben.
Als men echter gewone uitgaven door leening
gaat dekken, zooals de regeering wil doen, of
maatregelen neemt, welke de volkski acht scha
den, zal men het herstel van den gu'den tegen
werken. In beide opzichten is ie regeering op
den verkeerden weg.
Genootschap ter bevordering van Natuur-,
Genees- en Heelkunde te Amsterdam.
In de Aula van de universiteit te Amsterdam
heeft het Genootschap ter bevordering van Na
tuur-, Genees- en Heelkunde te Amsterdam gis
termiddag zijn jaurlijksche vergadering gehou
den. De vergadering werd geopend door den
algemecnen voorzitter prof. dr. W. P. C. Zee
man, die de in het afgeloopen jaar gestorven
leden herdacht, n.l. prof. Wefers Bettink, te
Utrecht; arts J. F. Brust, te 's Gravenhage; dr.
A. C. Gestel, te Haarlem; dr. J. de Haan, te
Bussum; dr. A Huysman, arts in De Bilt; prof.
dr. J. C. Kapteijn, te Groningen; prof. dr. J. C.
Kuenen, te Leiden; prof. dr. C. A. Pekelharing,
te Utrecht; prof. dr. J. K. A. Wertheim Salo-
monson, te Amsterdam; dr. F. J. van Schoo,
te Amsterdam; dr. A. Voute, te Bussum, en
dr. J. A. Wijnhoff, te Utrecht.
Vervolgens hield prof. dr. Joh. Fibiger, uit
Kopenhagen, een voordracht over Neuere For-
scliungen die Krebskrankheit.
Hierna werd het voorzitterschap overgedra
gen aan prof. dr. G. van Rijnberk en werden de
volgende leden, ingevolge art. 27 der wet door
het algemeen bestuur ter benoeming voorge
dragen, gekozen; prof. dr. H. A. Brouwer, hoog
leeraar aan de Technische Hoogeschool te Delft;
dr. J. J. van Ede, directeur van den keurings
dienst van waren, te Leiden; dr. J. D. Filippo,
directeur van den keuringsdienst van waren, te
's Gravenhage; dr. J. D. Jansen, directeur van
den keuringsdienst van warén, te Rotterdam;
dr. J. F. van Oss, privaat-docent aan de Uni
versiteit van Amsterdam; dr. H. Planten, onder
directeur van den gemeentelijken gezondheids
dienst te Amsterdam; dr. A. van Raalte, direc
teur van den keuringsdienst van waren, te Am
sterdam; prof. dr. L. Rutten, hoogleeraar aan de
Rijks-Universiteit te Utrecht; ir. J. Straub, ad
junct-directeur van den keuringsdienst van wa
ren, te Amsterdam, en dr. O. de Vries, directeiiT
van het Centraal Rubber-Station, te Buitenzorg.
Genootschap voor semietische studiën.
Er heeft zich een voorloopig comité gevormd
bestaande uit de heeren dr. D. Cohen, jhr. mr.
C. H. J. van Haeften, Nekemia de Lieme, dr. L.
A. Rademaker, dr. L. Palache en opperrabbijn
Justus Tal, dat zich ten doel stelt, de bekend
heid met semietische studiën in Nederland te
bevorderen door het organiseeren van lezingen
en studiebijeenkomsten. Reeds is, in afwachting
dat een gTOOter comité zal worden gevormd, de
Engelsche geleerde Travers Terford bereid be
vonden, op 22 en 25 November in Den Haag
lezingen te houden over: The place of the
Fharisees in History, en The Pharsar point of
view.
Een van de werken van Travers Herford,
Christianity in Talmud and Midraschim, is op
gedragen non wijlen prof. A. Kuenen.
Men heeft Teeds verschillende andere geleer
den van naam in binnen- en buitenland vcor diet
houden van lezingen aangezocht en dezen heb
ben zich deoTtoe voorloopig bereid aard.
Het voorloopig comité stelt zich voo. eer ver-
cenigir.g te vormer, welker leden tot a'le bij-
eenkoir.-ten tegen een geringe contributie toe
gang zullen hehhgiL.
g?T= £1 IJ 'Mm
De
ambtenarsn*«alarissen.
In ren te 's-Grovenhage gehouden vergode*
ring van de centrale commissie voor georg.mk
seerd overleg in ambtenarenzaken zjjn o. m.
handeld de voorstellen der regeering tot hef*
ling van een pensioenbjjcbnge van by proo nt
tot verhooging van den aftrek voor mindert ri*
gen cn tot intrekking van den Iraweljjksbijsltigv
Vrijwel algemeen kon men zich, niet met dez«
voorstellen vereenigen maar tot een stem™
erover is het niet gekomen. Besloten werd d«
regeering te vei zoeken in een nieuwe vergade*
ring der commissie een uiteenzetting te doen ge*
ven van de Tedenen welke haar tot deze vooiw
stellen noopten.
Thntsche werkkrachten op kantoren.
De Nationale Bond van Handels- en Kantoor*
bedienden Mercnrius heeft zich onder overleg*
ging van uitvoerige gegevens over de huidige
werkloosheid over de Nederlandsche Kantoor*
bedienden, tot de Duitsche zusterorganisaties
gewend met verzoek in hun vakbladen hun leden
ernstig te willen waarschuwen niet naar Neder*
land te gaan, daar zij op dit oogenblik toch
niet dien werkkring kunnen vinden, welken zij
zich ginds voorstellen, en andeizijds voor d*
kontoorbedienden hier te lande door die Duit*
sche concurrentie de strijd om het bestaan zoor
wordt verzwaard.
Communistische huisbazen.
Men schrijft aan de (s.-d.) Voorwaarts
„De communisten, wil men hen gelooven, zTJit
geweldige strijders voor verruiming van woon*
gelegenheid. Zij strijden tegen woning woeker,
propogeeren confiskatie van de niet gebruikt©
wonmgruimten en zelfs inbezitneming daarvan
dooT Zig. buurtsovjets.
Men zou dus zeggen dat deze geweldige her*
vormers, zoodra zij gelegenheid hebben hunn©
ideeën in practijk te brengen, ook toonen, dat
ijj niet met het woord alleen, maar ook met de
daad staan voor hetgeen zij propageeren. Helaas
er is nogal eenig verschil tusschen de grauwe
theorie der heeren en de-praktijk hunner handen
en de volgende geschiedenis is er om aan te too*
nen.
De Federatie der transportarbeiders heeft aan
de Schietbaanlaan in bezit een pand, hetwelk
diende tot huisvesting van het hoofdbestuur
dier organisatie, toen de zetel te Rotterdam was
gevestigd. Omstreeks Februari van dit jaar werd
het hoofdbestuur echter verplaatst naar Amster*
dam en het pand ontruimd. Men was van plan
het te verkoopen, maar tot op heden is het ^og
steeds het eigendom der Federatie. Slechts een
klcir. deel ervan is verhuurd, de rest staat nu nl
och' maanden leej: men ieat 't moed will l:' 'eeg
staan met het oogmerk er meer geld van te kun
nen makenl
Gewone sjacher-politiek
Het hoofdbestuur der Federatie bestaat voor
het grootste deel uit communisten, bet D. B.
zoo goed als geheel. De heer Bouwman, nede
rige dienstknecht van Lenin, deelt er de lukerts
mit en heeft mede de beslissing over de o:Tn-
dommen der Federatie.
Terwijl nu honderden gezinnen zich moeter
bekrimpen in kleine kamertjes en krotten en ei
tientallen zonder woning zijn, laat het Feclei.'»'
tiëbestuur maanden cn maanden een groot n
leeg staan en onttrekt zoodoende een br 71^ «•-
rijke woningraimte aan de gemeenschnn i
Maar er is meerl De Tribune, het lijf01 gtiun
van den heer Bouwman, gaat geweldig te ke-r
tegen het wetsontwerp tot wijziging van ue
huurcommissiewet, waarin zonder inmer.gi!\g
van de huurcommissies verhoogingen ven 5U
pet. der huren van 1916 mogelijk zijn. He1 Fe
deratiebestuur echter gaat als de eerste de bes
te huisjesmelker naar de huurcommissie en
vraagt een verKoogïng van de huur van het
verhuurde gedeelte van meer dan 50 pet. der
vroegere huur! Je moet maar durven.
Laat „De Tribune", die haar kolommen dage
lijks met allerlei fantastische schandaallectuur
vult, dit nu ook eens in haar orgaan vermelden,
tot leering en stichting van de partijgangers van
den heer Bouwman. En laat zij de eventueel be
staande Rotterdomsche buurt-sovjets opdragen
onverwijld bezit te nemen van het huis van de
Federatie van Transportarbeiders aan de Schiet
baanlaan.
Hier is een prachtige gelegenheid de opvat
tingen der communisten in praktijk te brengen.
En den huurder, die met de praktijk der com
munistische huiseigenaren heeft kennis ge
maakt, kan worden geadviseerd de betaling van
de „bloedpenningen" (stijl Tribune) te staken.
Wat denkt „De Tribune" er van?"
Tot zoover de schrijver in de Voorwaarts.
Wij kunnen er aan toevoegen, zegt de N. R.
Ct. dat reeds voordat de Federatie in dit
pand zijn kantoren vestigde, op toenmalige
huurders door het communistisch bestuur met
groote energie uit hun woning zijn gedrukt, „op
straat gesmeten", zooals de Tribune zou zeg
gen.
Overigens komt de Voorwaarts moge het
bedenken de strijd tusschen theorie en prak
tijk in de beste socialistische families voor. Men
heeft daarvan een staaltje gehad in de voor*
laatste raadsvergadering, toen de principiëele
tegenstanders van verkoop van gemeentegrond
zelf aan eigendom boven erfpacht de voorkeur
gaven. En wij herinneren ons uit den tijd voor
de inwerkingtreding van de Huuraanzeggings-
wet hoe de sociaal-democraten, die fulmineerden
tegen de onldekking van woningruimte voor
kantoor-doeleinden, zich zelf daaraan schuldig
maakten. Zoo de Centrale Bond van Transport
arbeiders met het pond op den hoek van den
's-Gravendijkwal cn de Volmarijnstreat.
Hebben de dieren verstand?
De heer R. te R. schrijft aan het N. v. d. Da
Wij hebben een poes van ongeveer 8 maan*
den. Een aardig beest. Zij is snugger en ge*
hoorzaem; onthoudt elke les die haar bij dm
dressuur gegeven wordt en ontwijkt behoed
zaam de plaatsen waar het haar niet geoor
loofd is' te vertoc-vcn. Dit is echter niet alles.
Het feit waarop ik de aandacht wil vestigen
is grappig en geeft tevens te denken. Zij trekt
nl. aan dc bel om binnen gelaten te worden,
Toen we dit voor 't eerst opmerkten dachten
we door toeval, maar toen zich dit geregeld
herhaalde, hebben we 't beestje bespied en kwa
men tot de verrassende ontdekking dat zij blijk
baar welbewust het ijzeren draadje dat naar
de bel leidt met haar poot of kop, heen en weer
schudt, tot de bel overgaat en dan een wacW*
tendc houding bij de deur aar.r.eemti
Ik laat het aan de heeren dierenpsych?ligeft
over dit raadsel op te lossen.
{Niet r.00.'tig, d~"e knt dc bel aan te bindenl|
toekent het N. v, d. D. hierbij aon^,
