DE EEMLANDER"
BUITENLAND.
HOTEL „M9N0P0LE"
belgie.
engeland.
ierland.
noorwegen.
spanje.
italië.
zuid-sla v:e.
polen.
turkije.
Huishoudelijke ArSikeSen
Speciale afdeeling
FEUILLETON.
In Qsm Maalstroom
?!e Jaarrang Wo. 127v
pr. port f J.—, p« week (met graU» venckcrinj
tegen ongelukken) f 0.17s, ationdetlyke nummert
f 0.05.
i
DIRECTEUR-UITGEVERt J.. VALKHOFF. ARNHEMSCH^R*POORTWAL 2 A.
POSTREKENING N*. 47010. TEL. INT 813,
WIsanda- 27 November 1922 r
PRI1S DEft AQVERTEHTlEtl inct inbegrip van ecq
bewijsnummer, elke regel meer f 0.25dienstnanbiet
dingen en licidadighcids adveifentien voor de helft
der prijs. Voor handel cn bedrijf bestaan Rei'
voordecligc bepalingen voor het tdvcrlecro!;. Eend
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op
aanvraag toegezonden.
Politiek Overzicht
Na wat aanvankelijke moeilijkheden heeft de
Ïieuwe Duitsche rijkskanselier Geheimrat dr.
!uno, die de opvolger is van Wirth en wellicht
iK>k diens politiek zal voortzetten, daar hij met
ïijn kabinet zich plaatst op den grondslag van
p.o bekende regeeringsnota van 13 Nov. aan de
^commissie van herstel, een compleet ministerie
kunnen samenstellen voor de bizonder gewicht
ïCge departementen van binnen- en buitenland-
Bche zaken, die het langst onbezet bleven, heeft
Cuno tenslotte ook de geschikte mannen kunnen
j vinden. Zoo kon de nieuwe rijkskanselier Vrij
dag het kabinet aan den rijksdag voorstellen. Hij
heeft deze gelegenheid benut om zijn program
ma te ontvouwen. Enkele passages uit hetgeen
'dr. Cuno te berde bracht mogen worden gerele
veerd. .Allereerst verdient aandacht Cuno's kri
tiek op do onbillijkheid van 't verdrag van Ver
sailles en zijn uiteenzetting, dat Duitschland een
politiek der vervulling voert, maar dat hetgeen
de Entente van Duitschland door de uitvoering
der verdrags-bepalingen vergt, de grenzen van
Duitschland's prestatievermogen overschrijdt.
Met voldoening wees hij erop, dat sommige
6chuldeischers en deskundigen op economisch
gebied hadden erkend, dat Duitschland niet kan
betalen. Maar al zag het er nog zoo deplorabel
uit met de mark, niettemin zou de regeering
alles doen wat mogelijk was om de opgelegde
verplichtingen, met name het herstel van 't ver
woeste Noord-Frankrijk, te vervullen. Aan deze
bereidheid verbond Cuno echter een reserve. Ge
noemde vervulling toch zou volgens hem
geschieden „na de voorziening in de levensbe
hoeften van 't Duitsche volk". Deze beperking
verdedigde hij door een beroep t© doen op
tractaat van Versailles, volgens hetwelk de
prestaties van Duitschland in verband moeten
worden gebracht met het vermogen van dit
Jand om te presteeren. Cuno stelt zich dus op
*et standpunt van Wirth, die eens heeft gezegd
„Eerst brood, dan schadeloosstelling." Er is
dus, na de kabinetswisseling, continuïteit in de
regeeringspolitiek en de strekking van Cuno's
beloog is: „Wij zullen betalen uit het surplus."
.Overigens stelde hij zich geheel op den grond
slag der nota van 13 Nov., die wij indertijd
.vrijwel in extenso hebben weergegeven in één
onzer overzichten en waarschuwde hij nog eens
nadrukkelijk voor de fatale gevolgen van een
bedreigings- en ultimatum-politiekeveneens
kritiseerde hij de begeerte van sommige buiten-
Inndsche politici naar het Rijnland. Daar moest
men aiblijven.
Van belang is nog te memorceren, dat van
de zijde der vercenigde soc.-democralie te ken
nen is gegeven, dat de nieuwe regeering harer
zijds fel zal bestreden worden, wanneer wordt
afgeweken van het programma, zooals dat is
neergelegd in de nota van 13 Nov. Daar de re-
gcering bij monde van Cuno Vrijdag in den
Rijksdog nadrukkelijk heeft verklaard zich op
<ien giondslog dezer nota te stellen, zal zij op
buitenlondsch politiek gebied van de soc.-dem
dus geen last hebben, als zij woord houdt.
De conferentie van Lausanne bereikte tot he
den de volgende resultaten: Turkije zou goed
hebben gevonden, dat een zestig kilometer breede
:óne wordt gedemilitariseerd, die West- cn
Oost-Thracië scheidt. Of deze aanvaarding van
•urksche zijde medebiengt, dat de Kemalisten
definitief afzien van hun aanspraken op West»
Thracië in verband met het door hen- geëischte
plebisciet is niet duidelijk, maar toch wel waar
schijnlijk. De beknoptheid der communiqués
heeft dus zijn ernstige bezwaren. Ook zouden
de Turken ermee in hebben gestemd, dit do
forten van Adrionopel worden ontmanteld als
ruil voor deze concessie erlangt Turkije de waar
borg, dot te zijner bescherming de gedemilita
riseerde zone onder internationaal toezicht komt
te staan. Verder verdient nog vermelding, dat
de confeientie van Lausanne bereid is aan Bul
garije de haven van Dedeagatsj in eeuwig-du
rende erfpacht af t© slaan. Een internationale
commissie zal hierop toezicht houden. Bulgarije
krijgt bovendien een economischen ui»weer naar
Ide zee
DUITSCHLAND.
DE NIEUWE REGEERING.
De regeringsverklaring goedgekeurd.
Berlijn, 25 Nov. (W. B.) Een voorstel
van de democraten ter goedkeuring van do re-
geeringsverklaring is door den rijksdag met
gioote meerderheid aangenomen. Tegen stem
den alleen de communisten en de kleine
Deutsch-Völkische groep, die zich kort geleden
van -ie Duitsch-nationalen h°eft afgescheiden.
Het aftreden van Muller.
B e r 1 ij n, 2 5 Nov. (W. B.) Op verzoek van
den minister voor voedselvoorziening heeft vol
gens een besluit van het kabinet de rijksminis
ter van justitie Heinze de verwijten, tegen mi
nister Müller ingebracht, onderzocht. Hierbij
heeft de afgevaardigde Sollmann te Keulen ver
klaard, dat hij zelf niet kon beweren, dat Müller
te eeniger tijd streefde naar de losmaking van
het Rijnland van 't rijk, of dat hij deze losma
king wilde. Daarmee vervallen de verwijten te
gen het gemis aan vaderlandsliefde van MüV.er.
Nochtans blijft deze er bij, dat hij wil aftreden.
(Men herinnert zich, dat wij 't aftreden reeds
meldden in de Zondags-editie. Red.)
De kosten der bezettingslegers.
Berlijn, 25 Nov. (N.T.A. Draadloos). De
Ver. St. hebben besloten deel te nemen aan de
te Parijs te houden conferentie over de kosten
der bezettingslegers.
Het herstel van Noord-Frankrijk.
B e r 1 ij n, 2 5 Nov. (N.T.A. Draadloos). Uit
Parijs wordt gemeld, dat op de internationale
conferentie, die thuns te Parijs bijeen is onder
voorzitterschap van den Duitschen vertegen
woordiger Paeplow ter bespreking van de
kwestie van het te werk stellen van buitenland-
sche arbeiders bij den wederopbouw der ver
woeste gebieden, omtrent de hoofdpunten over
eenstemming is verkregen. De Fransche vak-
vereenigingen verzetten zich in beginsel niet
meer tegen het te werk stellen van buitenland-
sche arbeiders.
Tooncelstaking.
Te Berlijn hecrscht een tooneelstakin g, uie
gisteren, blijkens een Wolff-telegrom, nog uit
gebreid is. De meeste schouwburgen waren ge
sloten. Men rekent erop, dat de staking lang zal
duren.
Zestien mijnwerkers omgekomen.
M a i n z, 2 5 Nov. (B.T.A.) Tengevolge van
kortsluiting ontstond brand in de Shamrock-mijn
te Heme bij Darmstadt. Er zijn zestien mijn
werkers gestikt.
DE CONFERENTIE TE BRUSSEL'.
P a r ij s, 2 5 Nov. (Havas). Er wordt op het
oogenblik van gedachten gewisseld tusschen
Parijs, Londen en Rome in verband met het
vaststellen van een datum voor de bijeenkomst
van dc premiers en ministers van buitenland-
sche zaken van Frankrijk, Engeland, Italië en
België, waarop in gemeenschappelijk overleg
de bases van de financieele conferentie van
Brussel moeten worden vastgelegd.
FRANKRIJK.
Marty gekozen.
K a m e r r ij k, 2 6 Nov. (B. T. A.). Bij de
verkiezing voor den algemeenen raad van het
kanton Solesmes werd de communist Marty ge
kozen met 2563 stemmen. Marty is gedetineerd
wegens muiterij op de Zwarte Zee-vlooL
DE WERKLOOSHEID.
Londen, 26 Nov. (R.). De leider der
spoorwegarbeiders, Thomas, verklaarde in een
rede te Warrington, dat de Labour-leden van
het parlement besloten waren de volle kracht
der parlementaire machine aan te wenden om
het vraagstuk der werkloosheid op te lossen.
Een Britsch radiogram van 26 Nov. houdt in:
De Britsche arbeiderspartij neemt krachtig
stelling tegen de radicale methodes, opdat daar
aan een einde komt. Dit blijkt uit de verkla
ringen, door Thomas, den leider der arbeiders
partij in het Lagerhuis hedenavond in eene rede
Morgen: Hulspol van Andijvie Vaikenscólelet I l.SÖ
te Warrington afgelegd. Toen hij gewag maakte
van het gezegde van Hannington, den leider van
den hongeroptocht, dat binnen weinige dagen
nog duizenden werkloozen naar Londen zouden
marcheeren om een onderhoud met den eersten
minister af te dwingen. Uitdrukkelijk opkomen
de tegen zulk een ongeregelde gewaagde han
delwijze, verklaarde Thomas: „Indien ik Van oor
deel was, dat wonneer er nog 50.000 werkloo
zen meer naar Londen marcheerden, het pro
bleem zou worden opgelost, zou ik zeggen ,rkom
terstond". Maar omdat ik geloof, dat dit het pro
bleem niet zou oplossen en onvermijdelijk ertoe
zu moeten leiden, dot het reeds lijdende volk
nog meer ontberingen werden berokkend, ver
lang ik niet, dat de arbeidende klassen de fun
damenteel© gelegenheid zulen missen, die de
Arbeidsportij heeft om de oppositie in het La
gerhuis over te nemen. Indien de regeering kon
worden gedwongen door werkloozen op te roe
pen naar Londen te marcheeren, zou dit betee»-
kenen een regeering door de menigte; de wet
moet heerschen in plaats van de bevolen regee*
ring van een dog.
Verklarende, dut hij wist dat hij zou worden
gebiondmerkt als reactionair, raadde Thomas
de weikloozen krochtig aan slechts hun toe
vlucht te nemen tot constitutioneele methodes,
die het land zouden bewijzen, dot de arbei
derspartij, wien de tweede belangrijkste plaats
in het politieke strijdperk veroverd had, in staat
was zich zoo te gedragen, dat zij zich op bevre
digende wijze kweet van hare verantwoorde
lijkheid en wanneer de tijd kwam, bereid was do
teugels der regeering over te nemen.
ENGELAND EN DE IERSCHE CONSTITUTIE.
De teksten der wetsontwerpen, waardoor de
Iersche constitutie in werking treedt, zullen in
tweede lezing in het Lagerhuis behandeld wor
den. Het voornaamste ontwerp bepaalt, dat alle
bestaande aangenom_n wetten, die van toepas
sing zijn of kunnen worden toegepast op de do
minions met zelfbestuur, op dezelfde wijze van
toepassing zullen zijn op den Ierschen Vrijstaat.
Niets in de constitutie zal worden vastgesteld,
alsof het Britsche parlement de overwegende
macht bezat om wetten te maken betreffende den
Ierschen Vrijstaat en in elk geval overeen
komstig de constitutioneele gewoonte, volgens
welke het Britsche parlement wetten maakt be
lief fende andere dominions met zelfbestuur.
Onder de constitutie zal de Iersche Vrijstaat
twee wetgevende Huizen hebben: het Dail
Eireonn of de Kamer en de Senaat. Alle vol
wassenen zullen stemrecht bezitten, terwijl alle
burgers van 30-jarigen leeftijd voor het Dail en
allen van 34-jarigen leeftijd voor den Senaat
zullen kunnen stemmen. De leden kunnen bc-
taold worden en vrij reizen.
DE EXECUTIE VAN CHILDERS.
Dublin, 26 Nov. (R.) De executie ^an
Childers heeft planfe gehad bij de kazernes van
Beggars Bush. Vóór de executie wisselde Chil
ders handdrukken met de soldaten, die met de
executie belast waren en verklaarde met de ge-
heele wereld in vrede »e zijn.
De rust le Dublin teruggekeerd.
L o n d e n, 2 5 Nov. (R.) Gisteravond cn he
den was het te Dublin rustig. De onrust, gen
schapen door Childers' dood, schijnt verdwenen
te zijn.
Iersche politieke gevangenen aan boord van een
stoomschip gebracht.
Londen, 25 Nov. (R.) Vierhonderd Ier
sche politieke gevangenen zijn heden onder
sterk geleide uit de gevangenis van Limerick
gehaald en overgebracht aan boord van een
stoomschip, dat met onbekende bestemming
vertrok.
De verongelukte leden van de expeditie
van Amundsen.
Christiania, 25 Nov. (N. T. A. Draad
loos). Het Noorsche ministerie van buitenland*
scho zaken heeft oen bericht ontvangen aan
gaande de wetenschappelijke expeditie onder
leiding van den bioloog Urvaneb. Aan de kusten
tusschen Pjasing en Dickson ziin brieven gevon
den vun Amundsen, die door Thessen en Knud-
sen waren gezonden. Ook werden voorwerpen
gevonden, dio aan deze twee personen toebe
hoorden.
Scheepsromp.
Barcelona, 2 6^J o v. (B. T. A.) Een veer
boot en een boot der douane zijn met elkaar in
aanvaring geweest. De eerste, die 80 personen
vervoerde, kantelde en alle opvarenden geraak
ten te water. Er zijn reeds 10 dooden en 17 ge
wonden geborgen. Naar de ontbrekend© perso
nen wordt nog gedregd.
Kamer verdaagd.
R o m e2 5 Nov. (B. T. A.) Op voorstel van
Mussolini is de Kamer voor onbepaalden tijd
verdaagd.
Censuur.
Rome, 26 Nov. (R.) De censuur Is weder
ingesteld op de mededeelingen, die voor do bui-
tenlandsche nieuwsbladen bestemd zijn.
De Kleine Entente.
Berlijn, 25 Nov. (N. T. A. Draadloos),
Aan do Matin wordt bericht uit Belgrado, dat
daar weldra onderhandeld zal worden over de
aansluiting van Griekenland en Polen bij de
Kleine Entente.
De Polen in Duitschland.
Warschau, 27 Nov. (B. T. A.) Bij de
jongste verkiezingen voor het Pruisische parle
ment werden 2 Polen gekozen als afgevaardig
den 5 Polen hebben zitting in dei^ Duitsch*
Silezischen landdag.
DE KWESTIE VAN 'T NABIJE OOSTEN.
Het officicele communiqué.
Lausanne, 25Nov. (B. T. A.). In het of-
ficieele communiqué wordt gezegd
De eerste commissie zette vanmorgen de be
spreking van de kwestie der Turkscho grenzen
in Europa voort. De eerste gedelegeerden van
Turkije, Griekenland en Zuid-Slavië zetten hel
standpunt hunner regeering uiteen. Lord Cur-
zon nam vervolgens uit naam der geallieeido
mogendheden het woord, die, zeide hij, het vo'
komen met elkaar eens zijn. Hij beantwoordde
do argumenten der Turksche delegatie. Ten slot
te wees Curzon op het belong vun de instem
ming der Balkan-staten met de stelling, die hij
had uiteengezet.
Daarop voerde de eerste Amerikaansche gede
legeerde het woord om het standpunt van zijn
regeering kenbaar te maken inzake de politiek
van de open deur.
De commissie vergaderde opnieuw te halfvier.
Ismed pasja gaf een uiteenzetting van het stand
punt der Turksche regeering, ten aanzien van
de eilanden in de Egeïsche Zee, die sedert 1912
door Griekenland zijn bezet.
Na een debat, waarbij Venizelos, lord Curzon
en Barrère het woord voerden, werd besloten
een sub-commissie te vormen om de kwestie van
de demilitarisatie van enkele dezer eilanden te
onderzoeken.
De commissie voor de territoriale cn militaire
aangelegenheden zal Maandagmorgen vergade-
en om de kwestie der Zuidelijke grenzen van
Turkije te bespreken.
Dc conferentie te Lausanne.
Londen, 2 6 Nov. (N. T. A. Draa^ósjfi
Op de gisteren gehouden zitting van de con<
ferentie tc Lausanne werd als de Europccschd
grens van Turkije definitief de Muritzn-liniw
vastgesteld, en wel in overéenst /uming met d«
geallieerde nota van 23 September j.l. West*
Thracië blijft Grieksch.
Volgens een pcrs-'.elegram handhaafde Ismct)
Pnsjo zijn cisch inzake een plebisciet in West-,
Thracië en cischte verder voor Turkije bet
grondgebied ten Noordwesten van de Ma-
ritza op, dat in 1915 aan Bulgarije werd ofgo*
staan. Venizelos cn Nintsjitsj on'woordden na-i
mens Griekenland on Zuid-Slaviü.
Daarop legde Curzon een verklaring af waar*
in hij er in do eerste plaats op wees, dat hih
uit naam van allo geallieerden sprak.. Hij zeido
voorts, dot het volstrekt noodig was, dat er re*1
gelingen worden getroffen, wa .rdoor do terug*
keer van nieuwe onrus: op den Balkan werd vcrW
hinderd. In bijzonderheden afdalend, sprak Cur*
zon de bewering der Turken tegen, dut generaal
Harington cn generaal Mombelli Karagntsj aan
de Turken zouden hebben toegezegd. Besloten
was, dot Knrogtsj tot de gedemilitariseerd©
zóne zou behooren, die unn beide zijden van
de Maritza over een breedte van 60 K.M. zou
worden ingesteld. Verder beweerden de Tur*
ken, dat Karagatsj de ecnige voorstad van
Adrionopel was, maar Curzor. verklaarde, dnfc
do bevolking uitsluitend uit Grieken bestond^
terwijl Adrionopel Turksch was. Ten slotte had*
den do Turken nog gezegd, dot zij cr zich niet
mee konden vereenigen, dot de inwoners van
Adrionopel, wonneer zij den trein wilden ne
men, gedv/ongen werden dc grens over te ste
ken en Grieksch grondgebied tob -treden. Lord
Curzon gaf toe, dat dit Turksche bezwaar in
derdaad gegrond was. Op den linkeroever van
de Maritza lng evenwel een klein station, dat
aan do Turken kon worden nf staan en dat
met het hoofdstation te Karngtsj kon worden,
verbonden.
le étage.
LANGESTRAAT 39
De rede van lord Curzon maakte diepen in«
druk. De Turken vroegen cenige dagen uitstel
voor het opstellen van hun antwoord. Curzon
verklaarde nog, dat de geallieerden cn alle Bal*
konstaten niet alleen de voorgestelde grens had
den aanvaard, maar ook besloten hadden, dat
Wesl-Thracio Grieksch zou blijven.
Ten slotte drong Curzon er op aan, dut b$
allo besprekingen een geest vun vredelievend*
heid aan den dog zou worden gelegd, door d<
conferentie bijeengeroepen was om den vredl
tot stand te brengen.
Lausanne, 26 Nov. (B. T. A.). Op ven
zoek van Ismct zal dc territoriale commissie
Manndog niet vergaderen, door Ismct instruo»
tics wacht uit Angora. De economische cn Ik
nancieele commissies zullen des middags bijceiK
komen.
B e r 1 ij n, 2 5 Nov. (W. B Uit Moskot
wordt gemeld, dat Tsjitsjcrin besloten heeft
persoonlijk aan de conferentie inzake het nabije
Oosten deel te nemen. Rakofski, de tweede Rus*
sische gedelegeerde, komt reeds 26 dezer t®
Lausanne aan.
De grenzen van Europcesch Turkije.
Lausanne, 25 Nov. (B. T. A.) De bö*
spreking over de grenzen van Europeesch Tuiv
kije werd voortgezet. De vertegenwoordigers va<
de kleine Entente en van Turkije herhaalde^
wat het wezen der zaak betrof, de opmerkingen
in verschillende vroegere zittingen gemaakt. Het
schijnt, dat ieder op zijn stuk blijft staan.
De zceëngtcn.
Lausanne, 26 N <3% (B. T. A.). Rafoksk^
de tweede Russische gevolmachtigde, is hier
aangekomen. Men meent, dat Rusland en Tur
kije overeengekomen zijn ie rischcn, dat het
regiem der zeeën 'en niet zal verschillen van
dat van voor den oorlog en dot de doortocht
aan alle oorlogsschepen zal verboden zijn.
Men kan zich dermate aan teleurstellingen
gewennen, dat men het hopen verleert.
CARMEN S7LVA.
Roman van
«/LGA WOHI BRiiCK.
Geautoriseerde vertaling van Mevrouw
Wesselink—van Rossum.
70
- Hij schreef, zonder een spier te vertrekken,
het briefje op blauw doorslagpapier, terwijl ze
oplettend het geld bij zich stak.
Van haar bespaarde drieduizend mark waren
er nóg maar driehonderd over. Als ze die ook
verloor, dan was alle hoop weg, elk vooruit
zicht, „het tot een paar kameis te brengen".
Verdwenen. Want, keuken, slaap- en huiska
mer, zooveel moest ze kunnen bekostigen,
daar ze, toch al geen geld meebracht.
„Een dokter moet goed wonen, anders is hij
pcaterop/ placht Baumann te zeggen.
Dat begreep zedat sprak vanzelf. Daarover
•varen zij het eerïs geweest, toen hij nog als
jong student onder de tafel door haar porte-
monnnie kreeg, wanneer ze ergens in een bui
ten-gelegenheid aten een paar boterham
men en wat bier, een ongelijk stel, ook toen
el hij klein en mager, -ij groot en gezet,
met frissche kleur en pracniige tanden.
Dat kwam dikwijls Voor, kleine mannen hiel
den van groote vrouwen, groote vrouwen van
"eine mannen. Zijn geestelijke bewegelijkheid
iiad haar getroffen dot buigzame.
in zijn aard, het steedsche van zijn wezen.
Daarbij nog di© aardige zachte baritonstem,
wanneer ze in de bosschen wandelden of zij de
boot op een van de stille Havelmcren voort
roeide, terwijl hij stuurde. Ze verzorgde hem
herstelde en naaide zijn kleeren, keerde zijn
dassen, wanneer ze hem op zijn studentenka
mer bezochtleerde, bij het zwerven door de
straten zijn wenschen te weten te komen en ze
te vervullen, zonder zijnfijngevoeligheid te
kwetsen. Zij, die een eenvoudig boerenkind uit
Pommeren was, bewonderde zijn gemanicuurde
nagels, de sierlijkheid, waarmee hij een simili-
parel op zijn das stok, do handigheid, wourmee
hij een tochtje naar buiten, in een klein feest
wist te herscheppen. En ze hing met haar heelc
ziel aan hem, nadat ze door uiterst zorgzame
verpleging, stoutmoedig, zonder weerzin of
verwijten, hem van een geheimzinnige ziekte
genezen had, die hij aan lichtzinnige oogen-
blikken te danken had.
Zijn dank, zijn achting voor haar, waren op
recht en zijn plan, haar tot zijn vrouw te ma
ken, gemeend. Slechts de uiterlijke omstandig
heden lieten de verwezenlijking nog niet toe.
„We moeten werken, sparen en wachten,"
zei zij, ze werkt zich af en bespaaide het noo-
digste terwijl hij op patiënten wachtte, die in
zoo'n geringen getale kwamen, dat hij nauwe
lijks de huur voor zijn twee gemeubileerde ka
mers betalen kon.
„Zoolang ik gemeubileerd woon, hebben de
menschen geen vertrouwen in me."
En toen reeds, begon hij een oogje te wer
pen op dochters van welgestelde ouders.
Maar hij was nog te houterig, zoodat zelfs
zijn door Friederike met zware offers betaal
de „doctor", niet genoeg aantrekkingskracht
bood. Wie zou ook vertrouwen hebben in dat
kleine, rog jongensachtig uitziend jong-
mensch, dat er eerder als een .hulp kommies
in d^ confectienijverheid uitzag, dan als een
dokter? Toen kwam hij op de gedachte zijn
haard te laten groeien en een bril te gaan
dragen. In 't begin was het net een vroolijk
bedachte maskerade. Maar weldra werd hij
er aan gewoon, door zijn baard te strijken,
zijn bril te verzetten. Ilij zag er ernstiger uit,
zijn woorden leken van meer gewicht en of
schoon hij er ook nu nog zich als dokter
moeilijk doorsloeg en zijn vorken en lepels
meer clan eens ettelijke dagen naar een pand
jeshaas verhuisden, kon zuster Friederike
liet toch wagen hem mevrouw Gracbner
voor haar sanatorium voor te stellen. In 't
begin had hij maar een uur per dag dienst.
Maar weldra wist hij Elise's vertrouwen te
winnen en zich in het huis te vestigen. Naar
mate Julius Graebner zich uit het sanato
rium terug trok, steeg dokter Baumanns in
vloed.
Nu brak een tijd van heerlijk genieten voor
hem aan, dien hij door zijn verhouding met
Friederike niet bedierf. I-lij snoepte aan al
les, wat Berlijn aan ontspanning en zenuw
prikkeling bood cn hij vroeg met cynische
naïviteit:
„Ja, hoe moet ik dan verder leven, als wc
getrouwd zijn?"
Hoeveel had ze gespaard in deze jaren,
die goede Fritzi? Twee- k drieduizend mark?
Naar verhouding een reuzensom; alleen te
danken aan enkele, buitengewoon hooge gra-
tificatie's, die zij van lui kreeg, waar zij
vroeger in particuliere verpleging geweest
was. Vorstin Sukewitsch, de vrouw van den
beeldhouwer Hörtelkamp, een bekende ver
spilster, had haar alleen vijfhonderd mark
gegeven. Dat was een toeval, dat eenmaal in
de tien jaren voorkwam! Daarop kon men
toch niet trouwen! Nog afgezien daarvan,
dat het hem niet beviel, wanneer zo als zijn
YlftUW. hij vreemd» r.b j-a ****~^asring
ging. Daarvandaan kwam het, dat zuster
Friederike zich geen vacantia gunde, geen
enkele ook nog zoo kleine uitgave, geen luxe,
ja, zelfs geen verfraaiing van haar zusters-
lcamer. Eenmaal nam Baumann haar mee
naar een harddraverij, zette vijf mark voor
haar in op het een of andere paard en liet
een uur later drie goudstukken in haar
taschje vallen.
„Wel Fritzi, wat zeg je daarvan?"
Ze zei heelemaal niets, ze dacht slechts
aandachtig na, hoe zij het doen kon, op deze
manier een beetje geld te krijgen. Ze durfde
hem nauwelijks om raad te vragen, vrees
de, dat hij tegen haar uit zou varen, zooals
hij wel meer deed den laatstcn tijd, of haar
uit zou lachen.
Maar hij deed het een, noch het ander. Ilij
wees een sigarenwinkel aan cn vertelde haar,
hoe men het deed.
„Wees alleen voorzichtig, Fritzi... zet niet
tc veel in."
Eerst vertelde ze hem: „Zeg... vandaag
heb ik twintig, vandaag heb ik tien mark
gewonnen... vandaag veertig..."
Hij lachte: „7ije wel!"
Ze had zooveel tc denken en te berekenen,
hij hoefde niet bang te zijn, dat zc 's avond3
naar zijn kamer sloop of hem uitvroeg, waar
hij gisteren geweest was, waar hij morgen
heen zou gaan.
Het was alsof hij om van een lastig
kind af te komen haar weliswaar gevaar
lijk speelgoed toegegooid had.
Het gebeurde wel eens, dat hij zich ver
sprak, haar „zusb i noemde, ook wanneer
ze al een waren. Dan werd ze erg bleek en
keek hem met groot aogen aan, maar dan
klopte hij haar op i n arm.
was dan zouden ze or ernst van gaan maken.
Vier duizend voor het Inrichten, twee dui*
zend \^Dr den eersten aanvang.
„Niet waar, Willi, zoo gaat het toch?"
„Ja natuurlijk."
Ze merkte het talmende, wederstrevend^
in hem op. Ze ontsloot zijn handen.
„Je meent het toch eerlijk met mij, Williy
Je bent toch een fatsoenlijk mensch. Denk
eens, twaalf jaar!"
Daaraan hoefde zij hem niet te herinneren^
Twaalf (aar! Dat kon hij wel aan haar gó
zicht zien, dat de frisschen kleuren verlore^
had, aan haar handen, die grof en knokkoi
rig waren geworden. Zij huilde. Hij schooi
haar zachtjes de deur uit
„Ik verzoek je asjeblieft geen scènesl|
Wat is dat nu toch..."
Hij verbood haar, 's avonds naar hem
te komen.
„Wo kunnen er beiden Invliegen wa
neer men iets merkt."
In den vroegen morgenstond, aan het bed
van den patiënt, groetten haar oogen heu'
stom, en dan knikte hij haar vriendelijk toe
blij dat er menschen tusschen haar en hen:1
stonden.
Waarom zou hij dan ook niet vriendelijl
tegen raar zijn? Zoo'n goed schepsojtje»
Zoo'n prachtig, lief mensch!.,r
(Wordt vervolgd.)
„Fritzi
Ze geloofde hem.
.Wannuttf er ze3 duizend mark bil elkaar