AMERSFOORTSCH DAGBLAD „de eemlander
TWEEDE BLAB,
BINNENLAND.
v Berichten»
WILLEM GROENHUIZEN.
GOUD- ZILVER- EN
UURWERKEN
81 Nicolaas Gescfeenkan
FEUILLETON,
in den Maalstroom
St. Nicolaas Caiieaux
Hockey Artikelen
JOH. VAN DIJK
Zaterdag
2 December 1922
Saamhoorigheid.
Het maatschappelijk gebeuren der laat
ste vijftig jaren heeft niet alleen een gan-
schen ommekeer gebracht in het economisch
leven, maar heeft ook een grooten invloed
geoefend op het menschelijk denken, in dier
voege, dat steeds scherper omlijnd is het be
grip der onderlinge saamhoorigheid. Wel is
waar is de solidariteitsgedachte zoo oud als
de wereld en vinden we in het „Ben ik mijns
broeders hoede" reeds de kern ervan terug.
Alaar even waar is, dat dc doorleving dier
gedachte nimmer sterk naar voren rs ge
treden; dat het er mee gegaan is als met
zooveel mooie stellingen, die werden gepre
dikt en aanbevolen, maar niet tot een prac-
tische doorvoering in het leven der massa
kwamen. Op zich zelf staande staaltjes van
"Oprecht gevoeld solidarisme bewijzen hier
tegen niets. De gemeenschappelijke gebon
denheid tot iets, de gemeenschappelijke ver
antwoordelijkheid voor iets, zoo schitterend
tot uiting gekomen bij de eerste Christenen
is eeuwen dopr beperkt gebleven tot kleine
groepen, terwijl dan nog dikwijls andere
motieven dan ontleend aan het beleden be
ginsel, den spoorslag gaven. Trouwens de
verschillen, die zich al spoedig onder de
Christenen voordeden gaven een ander beeld
te zien en we behoeven slechts even aan de
vele vervolgingen om des geloofs wille te
herinneren om te doen zien, dat het alge
meen menschelijk solidariteitsbeginsel niet
inhaerent aan het Christendom is gebleven.
Hoe ideëel het grondmotief der solidari
teit ook moge zijn, wij meene toch, dat eerst
materialistische doeleinden het saamhoorig-
heidsgevoel hebben doen groeien en het tot
ontwikkeling hebben gebracht. Het was dan
ook de opkomende arbeidersbeweging, zoo
wel links als rechts in de laatste jaren der
vorige eeuw, die dat gevoel bij de massa
heeft gekweekt en het al reeds tot een niet
te miskennen macht heeft gemaakt.
Zij, die van geheel die beweging niets
begrepen, hadden toen slechts spot daarvoor
en heel wat glossen werden op „Toontje
Solidair" gemaakt. jVlaar de leiders, die een
hetere,n kijk op de massa hadden lieten zich
iet afschrikken en bleven onvermoeid ar-
>eiden aan de zich zelf gestelde taak, zoo-
lat zij ten slotte, via de stoffelijke voordee-
len, het beginsel der saamhoorigheid in-
tang hebben doen vinden.
Hierin ligt o. i. tevens een aanwijzing,
waarom het solidariteitsgevoel sterker leeft
onder de arbeiders, dan onder andere groe
pen der bevolking. Deze toch vinden zich
veelal geplaatst voor problemen, die niet
zoo direct materialistische voordeden met
/ich brengen. Eigenbelang, we bedoelen een
gezond eigenbelang, zooals bij de arbeiders
het verbeteren hunner maatschappelijke po
sitie, bestaat voor hen niet en dan is het
likwijls o zoo moeilijk hun de waarde der
saamhoorigheid duidelijk te maken. En toch
zal dit moeten. Wat laat toch pl het gepraat
en geschrijf over opbouw, over versobering
en over herstel als ieder op zich zelf blijft
- staan of als de massa zich verdeelt in kleine
groepjes. De kracht om werkelijk iets goeds
naar voren te brengen is dan' bij voorbaat
reeds gebroken. Meer dan ooit moet het
toch in de tegenwoordige omstandigheden
ieder duidelijk worden, dat door samenwer
king een macht wordt verkregen, welke iets
ten goede kan uitrichten. Maar dan moet
eerst levendiger worden dat gevoel van
saamhoorigheid, van onderlinge aansprake
lijkheid voor het geheel.
Eerst als dat in kracht wint in het men
schelijk leven zal het solidariteitsbeginsel
doorwerken in alle lagen der maatschappij,
die daar slechts wel bij kan varen.
en gestreefd kurutep worden. Geen stuk
werk meer. En er moet een dam opgewor
pen worden tegen de ioekelooze en schan
delijke aantasting, van wat mooi en primi
tief en ongerept is, en waar de gewoonlijk
overheerschende materialistische machten
i zich geen zier om bekommeren, omdat het
enkel maar mooi is en ongerept. Terwijl
toch elke schending van naluur en kunst,
die niet volstrekt en onvermijdelijk noodig
is, gelijl staat met majesteitsschennis oï
zelfs met Godslastering. Of zou het Ab
solute zich eerder openbaren in dc mate-
rieele goederen en werèldschc gemakken don
in ons geestelijk en ideëel domein, dat nooit
meer vervangen kon worden als het ver
nield is en dat we tot plicht hebben aan het
nageslacht over te leveren ongeschonden,
zooveel mogelijk, om te blijven de reinste
vreugde van alle eeuwen
't Is hetzelfde of een mooie Delftsche
gracht wordt ontsierd, of een schilderach
tige Amsterdamsche gracht gedempt, of
bosschcn omgehakt en landschappelijk
schoon vernield ?n het Gooi, of het Naar-
dermeer verminkt zoodat de vogels weg
vluchten, of, wie weet. Enkhuizen gemo
derniseerd, of het laatste stukje hoogveen
afgegraven en de laatste zeldzame orchi
deeën in Limburg vernield, of een viaduct
dwars door 't Vondelpark gebouwd, of het
Dordtsche Melkpoortje afgebroken.... Dat
alles moet gelijkelijk in waarde worden ge
houden en beschermd. En dit kon slechts
geschieden door één lichaam.
In 's-hemels naam geen nieuw bureautje
in den Haag, met één oppermachtig amb
tenaartje aan wien de macht gegeven.wordt
om te binden en te ontbinden, alleen om
dat hij wel eens wat aan kunst of natuur
„gedaan" heeft en daarbij roomsch of on- i
lirevolutionnair I
Het centrale lichaam, zooals wij 't ons
denken, worde gevormd uit de verschil
lende vereenigingen die zich reeds met
dergelijke bemoeienissen inlaten Heem-
Uit de Pers.
DE SCHQONHEID VAN ONS LAND.
Het Nieuws van den Dag bespreekt in.
een hoofdartikel, wat de minister dezer dagen
officieel over het plan van den electrischen
spoorweg naar het Gooi gezegd heeft. Het blad
bepleit de stichting van een centrale organisatie
tot behoud der schoonheid van ons land (met
een korter en naam).
„Er moet eindelijk stelselmatig gearbeid
Het Nederlandschc crediet aan Duitschland.
Door den heer Fleskons zijn aan den Minister
van Financiën de, volgende vragen gericht:
Te. Is de Minister bereid mede te deelen tot
we*k hedrag van het Nederlondsch crediet aan
schut, Natuurmomenten, Hendrik de Kcyzer I Duitschlajrd op T December 1922 is gebruik ge-
e.a.ook kunstenaorsvercenigingen en an- maakt
2e. Is de Minister niet van meening, dat het
gcwenscht is van dit crediet geen gebruik te
laten maken ten behoeve van industrieën, die
als concurrenten van onze binnenlandsche in
dustrie moeten worden beschouwd
5e. Zoo ja, zijn ten deze reeds maatregelen
genomen of wel welke maatregelen is de Regee
ring voornemens te hemen
Dc Vloolwctcommissie.
dere colleges mogen tot de samenstelling
meewerken. Het is ons bekend, dat onlangs
reeds een stap in die richting gedaan is.
onder den invloed van de Gooi-beweging.
Maar de zaak moet flink en krachtig geor
ganiseerd worden en snel.
En deze centrale organisatie behoort er
kend te worden door de overheid, deze
moet haar m alle quocsties van belang
raadplegen en in den regel haar adviezen
volgen. Het is schandelijk dat een onver
schillig referendaris, een toevallig minister,
beslist over het al of niet vernielen of ver
minken van 's-lar.ds schoonheid. Deze ligt
buiten en boven de bevoegdheid van die
heeren.
Zoo er in ons parlement thans, och
arm, misschien zelfs niet een afgevaardig
de is, die voor zulke belangen genoeg
voelt om diit aan het verstand der regee
ring te brengen, dan hopen wij dat de open
bare -meening zich opnieuw krachtig zal
uiten, en als dit maar algemeen genoeg ge
beurt, hebben we goed vertrouwen in het
succes, 't Is toch merkwaardig, dat na de
jongste volksbewegingen (na of tengevol
ge van post of propter het Oude Delft
en het Gooi ongerept blijvenvoorloo-
piS-"
De gewezen Duitsche keizer.
Jaspar, Belgisch minister van buitenlandsche
zaken, heeft, naar aan de N. R. C. uit Brussel
"wordt gemeld, geantwoord op het protest van
den socialistischen afgevaardigde Pierard tegen
het feit, dat de autoriteiten te Doorn den ge
wezen keizer bij zijn huwelijk „keizer van
Duitschland en koning van Pruisen" hebben ge
noemd, en de vraag of er geen aanleiding was,
den heer van Doorn bescheidcnlijk te wijzen op
den waren toestand.
Jaspar heeft gezegd dat in een door België
geteekende heilige acte Willem II van Hohen-
zollern beschuldigd wordt de internationale mo
raal en hel heilige gezag var» de verdragen
zwaar te hebben beleedigd. Het doet er weinig
toe dat achteraf te zij-»en iaslc is vastgesteld
dat hij
zich een hoedanigheid heeft toegeëigend die
niet meet de zijne is en die op de openbare
meaning in Duitschland geen enkelen indruk
heeft -unnen moken.
Noar wij vernemen zal de Woensdag j.l, ge-
installeerde Vlootwetcommissie eiken Vrijdag
middag bijeenkomen in het gebouw voor Leger
en Vloot aan de Koninginnegracht te 'sGra-
venhage.
Het oud-Kamerlid Van Stapele.
In St. Petrus, R.K. Bond van Post-, Telegraaf-
en Telefoonpersoneel wordt medegedeeld, dat het
oud-Tweede Kamerlid Van Stapel?, die vroeger
essistent was bij de pbsterij en die, nu hij niet
fneer •herkozen werd, is bevorderd tot buiten
gewoon assistent, zijn functies voorshands ver
richt t~ 's-Graven-hage op d^n voet van hulp
verleening-. Dientengevolge mag deze buiten
gewoon bevorderde ambtenaar de kosten, die
aan zijn lijdelijke werkzaamheden in den Haag
verbonden zijn, op declaratie aan het Rijk in re
kening brengen.
„En dat in tijden van buitengewone versobe
ring van het Staatshuishouden, ook van het
huishouden van P. en T. welke versobering reeds
een leger van hulpbcstellers en tijdelijke ambte
naren op de keien zettel Inderdaad, het is meer
dan buitengewoon; het is bar!" zegt de schrij
ver in St. Petrus.
Men mag hierbij echter niet voorbijzien,
zegt hot Vad. dat er een traditie is, die vor
dert, dat oud-Kamerleden zooveel mogelijk in
het zadel worden gehouden. Na de verhooging
der schadeloosstelling zal die traditie nog wel
buitengewoner cischen stellen.
Intendant-generaal J. A. van Steijn.
H. M. de Koningin heeft benoemd tot Groot
officier in de Huisorde van Oranje, den heer
J. A. van Steijn, intendant-generaal van het
Koninklijk Paleis in Domein het Loo.
De archivaris van Bergen op Zoom.
Als een zeer ijverig en bekwaam ambtenaar
staat hier aldus schrijft men uit Bergen op
een acte^ van den burgerlijken stond Zoom aan het Hbkl. de gemeente-archivaris.
de heer Leveit, bekend. Nu is zijn betrekking
echter een tijdelijke en dreigt het gevaar, dat
bij de algemeene bezuir.igingswoede de gelden
voor zijn bezoldiging op de a. s. begrooting niet
zullen worden gevoteerd. Daarom heeft de ge
schiedkundige kring „Het Morkiezaat" tot den
gemeenteraad het verzoek gericht om den post
van gemeente-archivaris te handhaven en om
zoo dot bezwarend mocht zijn het daarheen
te leiden dat er een archivaris benoemd word»
voor alle gemeenten en polderbesturen in de
omgeving, ten gevolge waarvan de kosten voor
Bergen op Zoom zeer zouden verminderen.
Vergadering Partijbestuur S.D.A.P.
Het Volk meldt, dat in de laatste gehouden
vergadering van het Partijbestuur van de
S.D'.A.P. besloten werd, dat door den Bond von
Vrouwenclubs in Februari gewestelijke vrou
wendagen zullen gehouden worden. Uitvoerige
besprekingen hadden plaats, uangaande het
aanvaarden van wcthouderszetels. Een resolutie
over deze aangelegenheid wordt dezer dagen
gepubliceerd.
Hoogcr politiepersoneel.
Te s Hertogenbosch is, naar do „N. R. Ct."
meldt, opgericht ccn vereeniging von R.-K. Hoo
gcr Politiepersoneel in Nederland. Tot bestuurs
leden zijn gekozen de heeren: P. van Dom, conv
missoris te 's Hertogenbosch, voorzitter; J.
Meijjcr, inspecteur te Amsterdam, secretaris; W.
M. H. H. Erkens, commissaris te Heerlen, pen
ningmeester; P. H. Rulkens, hoofdinspecteur te
's Hertogenbosch, lid; J. Th. Vcltmon, inspec
teur te Nijmegen, lid.
Hulp voor de aardbovings-slachtoffcrs
in Chili.
II November teisterde een aardboving een
groot gedeelte van de Westkust van Chili. De
telegrammen uit Santiago getuigden eerst van
200 dooden en 400 gekwetsten latere bcriohten
leerden echter dat de omvang van dc ramp nog
veel ernstiger was geweest en werd het aantal
omgekomenen reeds over de duizend gesteld.
Het district Vollenor is vrijwel totaal verwoest
er bleven .daar slechts drie huizen staan. De
aardbeving werd gevolgd door eene, groote ver
woestingen aanrichtende, vloedgolf, die ook vele
kustschepen vernietigde. Het aantal dakloozen
werd 14 November reeds op 35,000 geschat. In
vele plaatsen is gebrek aan medische hulp. De
eerste aardbeving werd nog door verdere aard
schokken gevolgd. Het totale aantal slachtoffers
der eerste aardbeving wordt op 4000 dooden
en 2C00 gewonden geschat. In de vijf streken,
welke het ergst getroffen zijn, zijn meer dan de
helft der huizen verwoest.
Het Chileensche Roode Kruis sloeg echter de
hand aan den ploeg. Dc te lenigen nood goat
eahter zijne krachten te boven. De „Ligue des
Sociétés de la Croix Rouge" te Parijs doet daar
om een beroep op de Roode Kruisverccnigingen
van andere landen om het Chileensche Roode
Kruis te hulp te komen.
Het hoofdbestuur van het Nederlandsche
Roode Kruis doet op zijn beurt een beroep op
het Nederlandsche volk om toezending van gel
den onder het motto „Aardbeving in Chili."
Nawee van dc overstrooming von 1916.
In een drukbezochte vergadering te Alkmaar
is heftig geprotesteerd tegen de op eisch van
het provinciaal bestuur in het reglement van het
hoogheemraadschap Noord-Holland (Noorder
kwartier) opgenomen verplichting, dat de inge
landen daarvan zullen moeten betelen een
schuld van 12 milliocn gulden, ols kosten van
de herstelling der zeedijken na den watersnood
van 1916. Die overstrooming was een nationale
ramp en het werd onbillijk geoordeeld, dat niet
alleen N.-Hollond de gevolgen alléén betalen
moet, maar dat ook het deel dier provincie be
neden het y niets behoeft bij te dragen.
Na vele besprekingen werd ten slotte een
comité van 15 personen aangewezen om te
trachten de gewraakte verplichting opgeheven
te krijgen en met den Bond van Waterschappen
en den Bond van Plattelandsgemeenten zal sa
menwerken.
Het echtpaar Jonker.
Het bestuur der Vereeniging voor onbehuis-
den te Amsterdam heeft in een brochure het
echtpaar Jonker en hun werk geschetst. Onder
hun leiding zegt het, zag men een arbeid
groeien, zóó noodig en zóó sympathiek, zóó
liefderijk en zóó practisch en doeltreffend te
vens, dat het een lust was om er aan mee te
mogen doen. De Jonkers bezaten niet alleen het
volle vertrouwen van de burgerij, maar men
was er ook algemeen von overtuigd, dot zij op
het gebied van steunverstrekking een bijzonder
practischen kijk bezaten en de meest geschikte
wegen konden aanwijzen.
Bij hun werk in het Oud-Buitengasthuis te
Amsterdam kwamen in 1910 en 1911 het Jcon-
nette-Oord te Houten en een Jongenshuis te
Arnhem, resp. voor meisjes en jongens von
boven de 14 janr. Een villa to Nunspeet werd
ten geschenke gekregen, een jongenskolonio to
Appelscha ingericht, een logement to Amster
dam gesticht.
Het Oud-Buitengasthuis mot de aansluitende
inrichtingen voor volwassen jongens en meis
jes vormt het eigenlijke levenswerk der Jonkers,
dot zij ons hebben achtergelaten en dot non elk
een, die er mede kennis maakt, den indruk geeft
von eene kostbare erfenis, die behouden moet
blijven en niet verloren mag gaan.
Prof. Otto Otto.
Woensdagavond had prof. Otto Otto de Rottcr-
domschc doktoren, benevens do geheele balie,
gemeente-overheden en geestelijken uitgenoo-
digd, om voor hen eene lezing te houden over
zijne psychotherapeutische geneeswijzen. Er
waren evenwel geen artsen aanwezig, terwijl ook
balie en geestelijkheid slecht vertegenwoordigd
waren. De kantonrechter, von Römer, die hem
vervolgd had, was onder de belangstellenden.
Daar de artsen blijven weigeren om met hem
in contact te komen, kondigde prof. Otto Otto
aan, weder opnieuw met openboro voordrachten
benevens experimenten te beginnen. Eene vraag
uit het publiek omtrent beweerd immoreel leven
to Blankenburgh am Hurz, werd afdoende be
antwoord.
Op het oogenblik oefent prof. Otto Otto reeds
practijk uit in den Hoog, waar verschillende pa
tiënten zich onder zijn behandeling gesteld heb
ben.
Do Arncdijk tc Middelburg.
Even buiten Middelburg bevindt zich een
gcdcnktceken van het verleden, namelijk do
ovcrbluijfselcn van den middcleouvvschen dijk
langs de Arne. Eeuwenlong strekte dezo kron
kelend' stroom Zeeland's hoofdstad tot haven.
Daar deze door toenemende verzending onbruik
baar wos geworden, werd in 1532 een nieuwe,
rechte haven noar zco gegraven, zoodat de Arne
buiten gebruik viel. Thans zal dit overblijfsel
der middeleeuwen aan dc tijdsomstandigheden
ten offer vallen als middel van werKvcrschaffing
worden dc oude Arncdijken nu afgegraven.
Wilde zwijnen geschoten.
In dc buurt van oCevorden zijn twee, ver
moedelijk uit Duitschland gekomen, wilde zwij
nen geschoten, waarvan een 125 pond woog. Er
is vervolgens 100 voor geboden.
Hoewel de laatste jaren geen wilde zwijnen
te Cocvordcn zijn aangetroffen, vermoedt men,
dat er thans meer rondzwerven.
Dc arbeidsovereenkomst in het drukkersbedrijf.
De nfdeeling Arnhem von den Ncderl. Typo
grafenbond heeft het ontwerp collectief arbeids
contract verworpen cn aon de afgevaardigden
ter bondsvergadering opgedragen tegen te
stemmen.
Het conflict in dc textielindustrie.
De textielarbeidersbonden „Unitas" on „St.
Lammertus" zullen een manifest verspreiden,
waarin wordt uiteengezet, waarom zij tegen sta
king zijn.
„Dc Eendracht" en de Federatie achten sta
king tegen de 10 loonsverlaging gcwenscht.
Het collectief contract in den tuinbouw.
De patroonsorganisaties hebben het 28 Febi
1923 eindigenid'collectie! contract tusschen dr
Chr. en R.-K. patroonsvereenigingen en de chi
moderne cn de r.-k. tuinarbeidersbonden in de
bloembollenstreken opgezegd.
De Turmac sigarcttcnfubrickcn.
Het gcheelc personeel der Turmac sigarct-
tenfabrieken en kantoren, gevestigd te Zevenaar
en Arnhem, is tegen 1 Januari ontslag aange
zegd. De fabricatie is stopgezet tengevolge van
den snellen cchteruitgang van den verkoop.
Het boksverbod.
De burgemeester von Hengelo (O.) en Vel-
scn (IJmuiden) hebben medegedeeld, bokswed
strijden in hunne gemeenten niet te zulen toe
laten.
De burgemeester van Venilo en Sneek heb
ben medegedeeld o'penbare bokswedstrijden n
hunne gemeenten niet te zullen toelaten.
Een huwelijksvoltrekking in het Huis van
Bewaring.
Een niet ölledaagsche gebeurtenis had
Woensdagmiddag in het Arnhemsche Huis van
Bewaring ploats. Om halfdrie n.l. heeft de wet
houder van Sociole Zaken, de heer Hermans,
vergezeld van een ambtenaar van den Burger
lijken Stand, benevens zes getuigen, in de agen-
tenkamer het huwelijk voltrokken van den mi
licien-soldaat W., die kortgeleden wegens ge
pleegde diefstallen door den krijgsraad tot 2 lA
Men werpt met steenen slechts naar
boomen, die vrucht dragen.
Roman van
OLGA WOHLBRüCK.
^Geautoriseerde vertaling van Mevrouw
W esse linkvan Rossum.
Maar plotseling ging een rilling door haar
lichaam en ze greep naar een stoel. Een oud
weddenschaps briefje was haar in handen
gevallen.
„Cyrillderde draverij, 500.— winst"
Toen pas begon ze te huilen. Bitter, zon
-Ier ophouden.
Ilaar geldhaar heerlijke geldl
Waar was haar geld gebleven?Wie had
•iet van haar afgenomen? Wie had haar ge
vezen, hoe men het kon vergooien?Wie
vas cr schuld aan dat ze naar winsten ge-
aagd had, om een huishouden op te zetten,
'e „goede inrichting" te koopen, zonder wel-
e zij niet trouwen konden zooals hij zei,
adat zij zelf niet anders mee bracht dan
-tr flinke handen?
haar drie duizend mark
die zij nu meer dan vijftien jaren opge
spaard had? De drie duizend mark, waar
van thuis, op 't dorp, gesproken werd met
waardeering en een beetje afgunst?
Ze viel met haar hoofd in de hoop aan
flarden gescheurde, stukgesneden souvenirs,
sloeg met gebalde vuisten tegen haar voor
hoofd.
„Ikik dom beest, ik ellendige. Waar
heb ik mijn geld gelatenmijn geld!
Mijn geld!!
Waar was haar trots, haar vreugde, het
bewijs van haar arbeid, van haar spaarzaam
flink braaf leven?
Ilaar gedachten raakten iji de war.
Van beneden drong een straatdeun door,
lachen, piano-getingel.
Ze snelde de kamer uit
En toen kwam zij terug, als een slaapwan
delaarster. Een leeg glas in de hand. Ze
kamde heur haar, maakte cr twee vlechten
van en legde die op haar hoofd, deed de
nachtjapon uit, trok haar Zondagsche zus-
terjapon aan, met het keurige witte boordje
en de witte manchetten. Ze huilde niet
meer. Ze mompelde, zonder tc weten wat zo
zei, met dikke tong: „Waar is mijn geld,
waar is mijn geld, waar is mijn
Ze zette dc kap op maar die wou niet
blijven staan op dat nieuwe breede kapsel.
Het maakte haar zoo moezoo vrcese-
lijk moe! Ze wierp zich in bed nauwe
lijks kon ze. haar oogen nog open houden
Nu ging ze op haar zij liggen^.... er stak
haar iets in de borst, vreeselijk puntig en
scherp
Ze voelde onder haar halsboord, trok aan
een bandje, pakte iets warms, iets hoekigs...
Haar handen werden loodzwaar, haar vin
gers hielden krampachtig een smal, gouden
kruis vast, zc kromp ineen, door ergernis
getroffen. Een woordccn losgelaten zin
schoot haar door 't hoofd, door de afsterven
de hersenen. „Geluk brengen"Ze deed
nog eenmaal dc oogen openHet elcctri-
sche licht viel midden op het kruis, zoodat
het scherp afstak tegen haar zwarte japon.
En het werd grooter, steeds grootcr
zoo groot als het gouden altaarkruis van de
kerk, waar zc 's Zondags had. En nu lag het
op haarzwaar en glanzen, zooveel goud,
zooveelen dat alles was van haar
dat had ze allemaal bespaardZe zag
haar ouders voor zich: „kijk eens, wat ik
meebrengTien paarden moesten het aan
slepen!CyrillEglantine"De nat
te nachtwind blies door het open venster
over haar heen.
licht!? Het was niet dc eerste keer en straf
bare verspilling.
Maar vandaag wilde ze niets zeggen. Dat
ze haar rust hadde vandaag, dat arme
meisje!
Zilveren Theelepels in étui
Trouw- en Zegelringen
Een uitnemend Cadeau voor Sint Nicolaas
G. VAN DUIN, Utr. straat 23.
IClectrisclsc Slijpiuricliting.
Zc bewoog de lippen, strekte zich
Beneden speelde iemand een polka.
De regen spatte op haar bleek, stil gelaat
Een toeter kondigde aan, dat een bestelde
auto voor stond.
De gasten gingen uiteen. Suzanne-nam
snel afscheid en stapte in den wagen. Elise
kon zich nog nauwelijks staande houden.
Het was een beetje veel geweest voor één
dag! Toch deed zc nog de laatste ronde
Ze liep langzaam, op zachte zolen. Als een
zak hing de donker roode nachtjapon, tot
op haar voeten. Voor zuster Friederike's ka
mer stond ze een oogenblik stil, ze legde
haar oor tegen de deur. Het was heelemaal
stil daar binnen.
Ze herademde.
Waarom brandde zij toch zoo laat het
Een van de metselaars, die boven op den
steiger werkten, zag haar het eerst, sfooals
zij daar lag met een verwonderden glimlach
om de witte lippen, bij het wagenwijd open
staand raam in het schijnsel van den elec-
trischen ballon, dat er vaal en doodsch uit
zag tegen den vroegen zonnegloed, die door
een dikke wolkenlaag heen brak.
Hans Graebner trok zacht de voordeur
dicht, sprong over de binnenplaats, een tasch
onder den arm, nog niet uitgeslapen en toch
opgeruimd, zijn eene hand in den broekzak
waar de suikerklontjes lagen voor „Jimmy
O' Brien". Hij keek naar de lucht, vol regen
hing die cn de grond was in staat ineen tó
zakken. Ook in Frankrijk goot het. Ze wa
ren maar eens weer allemaal „af", die Favo-
rits, zijn eerste blik was altijd op de weers
voorspelling in de courant gericht. Maar die
doden het ook net zoo als de kaartlegster, die
bij mevrouw Percy Well kwam.
Men kon zóó wijzen en ook anders. Deze
stekende, schelle zonnestralen bevielen hem
niet, dan kwam cr altijd landregen, wat de
kranten ook voor dien of dien dag voorspel
den.
„Hejongeheer!Kom u eens boven
kijk u eens
Een paar metselaars stonden boven op den
steiger voor een open venster cn wenkten
hem.
„Ja, wat is er dan?"
Hij legde zijn tasch op de trap, sprong op
de derde sport van dc ladder, klom naar bo
ven, steeds hooger voorbij de eerste verdie
ping tot de tweede Turnen kon hij piek
fijn en wat duizelingen waren, wist hij niet.
Nu stond hij op den omloop die om dep
muur heen liep, en hield zich nauwelijks
aan de leuning vast.
„Wat hebben jullie dan?"
Do arbeiders waren heelemaal stil, staar
den de kamer in en trokken aan hun pet
ten. Nu stond ook Hans voor het raam. Hij
werd een beetje bleek, zijn hart klopto
zwaar van angst.
Wat was er dan met die zusterwaar
om bewoog die zich niet?..i...
„Ik klim naar binnenwacht maar,
Hij zwaaide over de vensterbank, stond op
beide beenen in de kamer. Wat zag het er
hier uit! De laden van de linnenkast open
getrokken, de kastdeur openWaschgocd
op den grond en op de tafel, een hoop pa
pier, vodden, oude bloemen, aan stukken
gescheurd.
Hij ging zacht naar het bedraakte met
zijn vingers even haar voorhoofd aan, ijs
koud was het......
(Wordt vervolgd).
Beenbeschermers, Sticks.
Schoenen, Ballen f O 75
f 2.—, f 3.85. Voetballen,
Pompen enz.
Laueeslrna 116
Tel. 76
