AMERSFOORTSCH DAGBLAD
«iHKiiiiniis -1 -■■■;; r:;:™
DE EEMLANDER"
BUITENLAND.
MODE -MAGAZIJN
,,L' H1RONDELLE"
ZIE DE GP1MJZEN
Raime keuze Regeakleeding.
"BINNENLAND.
FEUILLETON.
Carmen's Nederlaag.
RACKETS raaf 17, 5
22e Jaargang No. 4
per post f 3.—, per weck (met gratis verzekering
legen ongelukken) f 0.175, afzonderlijke nummers
1 0.05.
11
DIRECTEUR-UITGEVER: J. VALKHOFF.
BUREAU:
ARNHEMSCHE POORTWAL 2 A.
POSTREKENING N* 47910. TEL INT. 513.
Donderdag 5 Juli 1923
PR11S DER ADVERTEMIlEll met inbegrip van eea
bewijsnummer, elke regel meer f 0.25, dienstaanb'e»
dingen en Lieldadigheids-advei ten tien voor de helft
der prijs. Voor handel en bedrijf bestaan zeer
voordeclige bepalingen voor het adverlceren- Eene
circulaire, bevattende dc voorwaarden, wordt op
aanvraag toegezonden.
DU1TSCHLAND.
DE BEZETTING VAN HET ROERGEBIED.
De besprekingen te Londen.
Gisteren hod een kabinetszitting in Downing-
Strect plaats. De zitting duurde twee uur. Des
namiddags ontving Curzon den Italioanschen
gezant
De gespannen verhouding tusschen
Engeland cn Frankrijk.
Londen, 4 Juli. (R.) De kabinetsraad nam
heden kennis van Curzon's rapport over de be
sprekingen, gisteren met de Fransch-Belgiscbe
gezanten gevoerd. Het uiterste stilzwijgen
wordt in acht genomen in verband met de om-
wenschelijkheid om nadruk te leggen op de
bestaande meeningsverschillcn. Erkend wordt
echter, dut de toestand gesponnen is cn dat
de tegenwoordige besprekingen een beslissen-
den invloed hebben op de Engelsch-Fransche
betrekkingen. Het wordt waarschijnlijk geacht,
dat verdere inlichtingen uit Parijs zullen wor
den gezonden ten aanzien van zekere punten,
die Curzon niet duidelijk genoeg acht.
Geen conferentie van geallieerde ministers?
De Temps meent, blijkens een Fransch radio-
gram, te weten, dat de Belgische regeering er
op het oogenblik niet aan denkt het initiatief
te nemen voor een bijeenkomst van eerste mi
nisters, A
Generaal Godley naar Londen.
Londen, 4 Juli. (V. D.) Generaal Godley,
<Je opperbevelhebber der Britsche troepen in het
Rijnland, vertrekt heden van Keulen naar Lon
den.
Instructies gevraagd door den
Britschen opper-ccmmissaris?
fe e r 1 ij n, 4 J u 1 L (V.-D.) Naar uit Keulen
bericht wordt, verzocht de Britsche opper-
commissaris bij de Rijnlandsche commissie de
regeering te Londen om instructies voor de
Britsche bezettingsoverheden tegenover de be
volen verkeersafsluiting.
Sabotage.
Coblenz, 4 Juli. (B. T. A.) Te Schligc,
ten Zuiden van Dusseldorp, zijn 3 personen
aangehouden, die tubes met meliniet bij zich
hadden. Zij hebben deelgenomen aan de sabo
tage bij Duren.
De aanslag bij Hochfeld.
Duisburg, 4 Juli. (B. T. A.) Er zijn drie
personen aangehouden, die er van verdacht
worden deelgenomen te hebben aan den aanslag
bij Hochfeld.
De Ievensmiddclenvoorzicning.
Dusseldorp, 4 Juli. (Havas). De Belgi
sche staf verklaart, dat in strijd met de bewe
ringen van de Duitsche bladen, het binnenko
men van wagons met levensmiddelen in het
Roergebied geheel vrij is. Gisteren kwamen 553
van deze wagons binnen, waarvan in het Bel
gische vak 94 met melk, 15 met vee en 37 met
verschillende andere levensmiddelen. Ook de
invoer van hout voor de mijnen is geheel vrij
gebleven.
Pacelli bij den Rijkskanselier.
Pacelli bracht gisterochtend cn bezoek aan
'den rijkskanslier, warbij een eerste korte uit
eenzetting plaats vond; een tweede zal weldra
gehouden worden
Besprekingen bij den rijks
kanselier.
Berlijn, 4 Juli. (V.-D.). Hedenochtend
bezochten vertegenwoordigers der soc.-dem.
rijksdagfractie den rijkskanselier, die in den na
middag vertegenwoordigers der „arbeidsge
meenschap" ontving. Besroken werd de ver
houding van den rijksdag tot den algomeenen
politieken toestand en inzonderheid de kwestie,
of het wenschelijk was debatten over buitenland-
sohe politiek in den rijksdag te houden. Bij de
gToote meerderheid der rijksdaglcden heerscht
de wcnsch onder de tegenwoordige omstandig
heden zulk een uiteenzetting te vermijden.
Bijeenkomst dor commissie
voor buitenlöndschc zaken.
Hedenochtend komt de commissie' van den
rijksdag voor buitenlnndsche znken bijeen. Naar
verluidt, zullen slechts enkele minder belang
rijke onderwerpen der buitenlandsche politiek
besproken worden, doch nog niet de kwesties
der schadeloosstelling en der Roerbezetting.
Het proces tegen Ehrhardti
B e r 1 ij n, 4 Juli (W.B.) Het Staatsgerechtshof
heeft, naar het Berliner Tageblatt uit Leipzig
verneemt, het proces tegen Ehrhardt definitief
vastgesteld op 23 Juli.
BELGIE.
DE REGEERINGSVERKLARING.
Brussel, 4 Juli. (B. T. A.) De Kamer
zatte de besprekingen van de regecringsverkla-
ring voort. Carton de Wiart (Katholiek) zeide,
dat de verklaring een politiek van orde en voor
zichtigheid aankondigde. Hij was van meening
dat de formule - voor de Gentsche boogeschool
een wenschelijke formule was, daar zij geen
overwinnaars, noch overwonnelingen zou laten.
Theunis zeide, dat de veranderde toestand het
gevolg was van den toestand des lands na den
oorlog en dat de tegenwoordige basis van de
franc voortvloeide uit de weigering van Duitsch-
land om dc sommen te betalen, die het ah
schadevergoedingen schuldig was. De minister
was van meening, dat het voorstel betreffende
den militairen diensttijd het land het leger zou
geven, dat bet noodig had. De jongste gebeur-
tenissen moesten de oogen van de meest blinden
openen voor den staat van morecle wapening
van Duitschland, die voor België een groot ge
vaar bleef. Ten aanzien van de buitenlandsche
politiek veranderde er niets. De minister eindigde
zijn rede met te zeggen, dat de taak der regee
ring verpletterend was. De rcgecring zou Heze
taak vervullen met zoo mógelijk de hulp van
allen. (Langdurig applaus bij de katholieken en
liberalen).
Van (Jauwelaert (Vloamsch-Katholiek) zeide,
dat hij zijn stem aan het nieuwe kabinet gaf,
omdat met het oog op de tweedracht, die er
tusschen Frankrijk en Engeland rijst, hij, en allen
aan dc rechterzijde, meenden, dat Theunis en
Jasper de meest geschikten waren om dc be
langen van België te verdedigen. Wij willen,
zeide hij, dat Duitschland de schadevergoedin
gen betaalt, wij veroordeelen eenstemmig de
middelen, die Duitschland gebruikt om ons te
Intimideeren. Wij willen niet, dat Belgic wordt
vernederd.
FRANKRIJK.
EEN REDE VAN POINCARÉ.
Bij de onthulling van een mo
nument voor de Amerikaan-
sche vrijwilligers.
Parijs, 4 Juli. (Havas.). Ter inwijding van
een monument ter nagedachtenis van de Ame-
rikaanschc vrijwilligers heeft Poincaré een rede
gehouden, waarin hij er op wees dat de Fran-
schcn aan deze plechtigheid deelnomen ten
einde de jonge Amerikanen, die vrijwillig te
hulp waren gesneld ter verdediging van het
geschonden Franschc grondgebied, daarvoor te
danken en hun nagedachtenis onsterfelijk te
maken. Hij betoogde, dat de wederkeerige
sympathie der beide landen de natuurlijke
vrucht was van de ziel van elk der beide vol
ken.
Hij herinnerde aan de verontwaardiging der
Amerikanen in Augustus 1914, toen zij verna
men, dat Frankrijk zonder motief was aange
vallen door een hcbzuchtigen en onverzadig-
boren nabuur. Het bloed, dat de Amcrikaon-
sche vrijwilligers hebben gestort, zeide Poin
caré, beeft niet tevergeefs gevloeid voor de
zaak, waarvan zij de vrijwillige verdedigers
waren. Zij waien de voorgangers, die him me
deburgers de werkelijke beteekenis van den
oorlog hebben onthuld en dc nevelen, waarin
de Duitschers met leugens hebben getracht den
geest der Amerikanen te wikkelen, hebben
weggevaagd. Zal de menschheid thans, nu de
overwinning, dank zij deze offers; is verkregen,
zoo riep Poincarc uit, zorgeloos en sceptisch
blijven, zal z\j de heiligheid vergeten van de
zaak, die zij heelt verdedigd tegen onvergeef
lijk geweld, barbaarschhcid, misdadigen inval,
stelselmetige verwoesting, moord op weerlooze
burgers, plundering, brandstichting Zou zij
de stroomen bloeds vergeten, die den grond
van België en Frankrijk hebben gedrenkt, de
smarten der moeders en wcezen, de ellende der
uitgeweken bevolkingen Zal zij, na te hebben
medegewerkt aan de redding van onschuldige
landen uit den greep van Duitschland, met
toegevendheid aanzien, dat Duitschland tracht
de overwinning ongedaan te maken, een wraak-
oorlog voor te bereiden cn de volken te ver
woesten, wier gebieden reeds vernield zijn
Zal zij met koude gemoedsrust getuige zijn van
een schouwspel van onrecht Zal zij er genoe
gen mede nemen, dat haar werk niet slechts
onvoltooid blijft, maar ook wordt bedreigd en
gehoond Zal zij zich er bij neerleggen, het
onsterfelijke standbeeld, dat zij meende te
hebben opgericht ter verheerlijking van het
recht, op zijn voetstuk te zien wonkelen en
het ter aarde te zien storten
Ik weet, besloot Poincaré, dat in Amerika
ta'loozc burgers zich voortdurend van harte
be'jveien om ons te rechtvaardigen. Zij, die ons
liefhebben, ons kennen, ons voorstellen zooals
wij zijn, vlijtig en vreedzaam, rechtvaardig en
gematigd, eischen vergoeding van onze schade
en een woarboig voor onze \eiligheid. Deze
vrijwi'ligers van den vrede hebben hetzelfde
recht als de vrijwilligers uit den oorlog op onze
danl baarheid-
HET PROCES-JUDET.
Uit Parijs wordt d.d. gisteren nog aan de
Tel. gemeld:
Op dc zevende ritting van het proces-Judet
is, nadat de laatste getuigen gehoord waren, het
requisitoir van den procureur-generaal Lescou-
vé begonnen. Na herinnerd te hebben aan de
zaken van Bolo, Almereyde en Lenoir, zegt hij,
dat op Ernest Judet, katholiek en militairistisch
is|i3 Langestraat, Amersfoort.
EN DE ÉTALAGES.
schrijver, op het oogenblik dezelfde beschuldi
ging rust als op genoemde personen, n.l.
Frankrijk verroden te hebben ten bate van
Duitschland. Eén ding is echter sedeTt den oor
log vcianderd. De straf voor deze misdaad is
niet meer de dood, maar de maximumstraf is le
venslange opsluiting in een vesting. Dit is de
straf, welke ik voor Judet zal eischen. De ver
dediging en de beschuldiging, zoo vervolgt hij,
zullen het met mij eens zijn, dat er in een zaak
ven verraad geen plaats is voor medelijden. Of
gij met deze woorden wendt Lescouvé zich
tot de jury-leden deelt deze mijn diepste
o\ e; tuiging, en dan is er geen plaats voor ver
zachtende omstandigheden, of er is in uw geest
nog een zekere twijfel, en dan zijt gij verplicht,
met een vrijsprekend vonnis te komen.
Na deze inleiding getuigt Lescouvé van de
pogingen van de Duitsche propaganda gedu
rende den oorlog, om verdeeldheid onder de
geallieerden te brengen, door hun een spoe-
digen vrede voor te spiegelen. Duitschlond
heeft daarvoor in Frankrijk verschillende perso
nen gevonden, hetzij door hun persoonlijke be
langen te bevorderen, hetzij door hun politieke
oogmerken aan te moedigen. Lescouvé brengt
in verband met het laatste den naam van Jo
seph Caillaux op het tapijt, welke naam in al
deze processen gewikkeld is geweest. Duitsch
land zocht in Judet niet zoozeer de courant,
zooals het dit had gedaan met de „Moulin
Rouge" van Almereyde, cn door Lenoir pogin
gen had gedaan om het „Journal" tc koopen,
maar hetgeen Duitschland in Judet vooral zocht,
wos de journalist en het rekende op zijn in
vloed in de conservatieve en katholieke krin
gen. Dat deze pogingen van Duitschlond mis
lukt zijn, is te danken geweest aan Clemenceov.
Clemenceau is gedurende zijn geheele loop
boon door Judet met haat vervolgd.
Lescouvé verklaart don, dot de documenten
van Von Lanckcn en Von Jagow uit dezelfde
bron afkomstig zijn als die tegen Lenoir. Daar
na gaat hij de houding van Judet tijdens den
oorlog na, om te besluiten met de verklaring,
dat zij van het eerste oogenblik af verdacht
is geweest.
D.d. gisteren wordt aen de N. R. Ct. gemeld
uit Parijs No olie getuigenissen von hoogge-
plaatsten en de zwakte der beschuldiging kan
de eisch van den procureur-generaal tegen Ju
det, cn wel vestingstraf met deportatie, ver
wonderen. Weliswaar liet hij de jury alle ge
legenheid om hem niet te volgen, indien ze
mocht twijfelen aan diens schuld. Volgens Les
couvé is Judet een verrader, al prees hij diens
patriotische actie in de Eclair. De mogelijkheid
an een middenweg sloot hij uit. Het moet zijn
genoemde straf of vrijspraak.
ENGELAND.
UIT HET LAGERHUIS.
Baldwin aan het woord.
Londen, 4 Juli (R.) Het Lagerhuis heeft in
derde lezing met 249 tegen 145 stemmen de
begrooting aangenomen.
Sprekende over de regeling der schuld aan
Amerika zeide Baldwin, dat hij de desbetreffen
de bepalingen billijk cn goed achtte cn daar
over niet klaagde. Hij was van meening, dat
deze overeenkomst de eerste stap was in de
richting van het geheele probleem en dat zij
den weg zou bereiden voor een steeds beter
verstandhouding met Amerika, dat zij bereid
williger zou maken om met Engeland samen te
werken in het belang van den wederopbouw
der wereld. Wat de geallieerde schulden be
treft, voegde Baldwin er bij, het aanbod, dat
wij in Januari hebben gedaan, maar dat niet
werd geaccepteerd, heeft ons volkomen de vrije
hand gelaten om de zaak te behandelen, zooels
wij dit het best achten.
HET LOONGESCHIL DER SPOORWEG
MANNEN.
Londen, 4 Juli (R.). De Jaarvergadering
ven den nationalen bond van spoorwegperso-
van den nationalen bond van spoorwegperso
neel nam een resolutie aoa, die er op aandringt
het geschil over den loonbijslag voor het per
soneel in de spoorwerkplaatsen aan den natio
nalen loonraad voor te leggen.
DE STAKING DER HAVENARBEIDERS.
Londen, 4 Juli (R.) De wilde staking der
havenarbeiders ontwikkelt zich snel. Thans sta
ken reeds 25.000 man, waarvan 14.000 te Lon
den.
Londen, 4 Juli. (R.). Te Huil hebben de
stokers vandaag bootwerkers belet houtschepen
te lossen. Vanavond hebben zich zeer storm
achtige tooneelen afgespeeld tusschen 5000 sta
kers en ambtenaren van de vakvereerrigingen,
die tegen de staking rijn. De menigte viel de
auto aan, waarin de ambtenaren zaten en de
vergadering eindigde in wanorde. Te Manches
ter en tc Sal ford hebben de stokers met bijna
algemcene stemmen besloten morgen te gaan
staken.
TURKIJE.
DE CONFERENTIE VAN LAUSANNE.
De kwestie der ontruiming van
Turksch gebied.
Angora, 4 Juli. (B. T. A.) De minister
raad besloot -aan Ismet pasja instructies He
zenden, neerkomende op een volstrekte weige
ring van alle voorstellen, strekkende tot het
uitstellen van de ontruiming van het Turksch
gebied.
De oecumenische patriarch afgezet.
Constantinopel, 4 Juli. (B. T. A-).
De raad van de Heilige Synode kwam tot het
besluit, dat het ontslag van den oecumenischen
patriarch noodzakelijk was. De patriarch zal
onverwijld uit Constantinopel naar den berg
Athos vertrekken.
JAPAN.
Japan cn de conventie van Washington.
Tokio, 4 Juli. (R.) Uit gezaghebbende bron
wordt medegedeeld, dat het ministerie van ma
rine aan een attaché heeft medegedeeld, dat men
informeel de meening van Engeland en Amerika
zou vernemen ten aanzien van een voorstel tot
een conferentie der drie mogendheden met het
doel om de vlootovereenkomst van Washington
te completeeren, zonder te wachten op dc ratifi
catie door Frankrijk en Italië.
De Staatscourant van 4 Juli bevat o. a.
het volgende Kon. besluit:
Aan den Kolonel W. Laotsman, Plaatselijk
commandant te 's-Gravenhagc, isg vergunning
verleend tot het aannemen en dragen van de oi -
deteekenen van Commandeur 2e klasse in dc
Orde van St. Olaf, hem geschonken door Zij
ne Majesteit den Koning van Noorwegen.
Minister Ruys te Volcndam.
Naar wij vernemen heeft de Minister van
Binnenlandsche Zaken en Landbouw na zijn
bezoek aan Volendam: den Inspecteur van den
Landbouw Kakebeeke, den burgemeester van
Edam; den heer Dr. B. J. C. te Hcnnepe te
Rotterdam; den heer B. van Asperen Vervenn©
te 's-Gravenhage en het Bestuur van dc Ver-
eeniging „Sint Gerardus" te Volendam uitge-
noodigd hem zoo spoedig mogelijk van advies
te dienen nopens maatregelen welke genomen
zouden kunnen worden In het belang van het
eendenhoudersbedrijf te Volendam.
NEDERLAND EN DE GARANTIE
VERDRAGEN.
Aon de Tweede Kamer is overgelegd een'
afzonderlijk advies van twee leden der commis
sie van advies voor volkenrechtelijke vraag
stukken, prof. Van Eysinga en gep. luitenant-
generaal H. L. van Oordt, behoorende bij de
stukken, ingezonden bij den brief van den mi
nister van Buitenlandsche zaken van 27 Juni,
waarvan een resumé in ons blad is opgenomen.
Dit advies luidt als volgt:
Ondergeteekenden kunnen zich niet verceni-
gen met de in vorenstaand rapport geuite mee
ning, dat ecne algemeene garantie, op de in
Resolutie XTV aangegeven wijze tot stand ge
komen, geen nanbeveb'ng zou verdienen. Eene
algemeene garantie is, zooals ook in boven
staand rapport wordt opgemerkt, door den Vol
kenbond gewild, en die wil komt in het Grond-
verdrag duidelijk tot uitdrukking. Terecht
spreekt dan ook de 3de Commissie in haar rap
port aan de Dérde Vergadering van den Vol
kenbond van ccne „mise en vigueur du pacte",
die door een eventueel te. sluiten „Traité dc Ga
rantie mutuelle" zou worden verkregen. Dat
daarenboven zulk een algemeen garantiever
drag zou worden gesloten onder de auspiciën,
van den Volkenbond en een deel van het bonds-
recht zoude vormen, blijkt zoowel uit den in
houd der Resolutie als uit de wijze, waarop zij
is tot slend gekomen.
Naar de meening van ondergeteekenden zou
derhalve het tot stand komen van een deugde
lijk algemeen garantieverdrag langs den in de
Resolutie aangegeven weg toejuiching verdie
nen, daar eene algemeene garantie in overeen
stemming is met de grondgedachte van den
Volkenbond en de aangegeven methode ge
schikt is zoowel om te geraken tot ecne belang
rijke vermindering der bewapening als om voor
de Staten, die nog geen lid van den Volken
bond zijn, de gelegenheid open te stellen aan
de garantie deel tc nemen, terwijl juist in de
algemeenheid van het garant ie verdrag de waar-
borg zal zijn te vinden, dat het niet zal zijn
eene defensieve alliantie van de eene groep van
Stoten tegenover eene andere groep.
Of het algemeene garonticverdrag deugdelijk
zal zijn, zal natuurlijk afhangen van de termen,
waarin het zal zijn gesteld. Te dien aanzien
zal de aanbieding van het ontwerp-tractaat der
„Commission Tcmporaire Mixte" aan de Vol
kenbondsvergadering dienen O worden afge
wacht.
Uit «den Parlementairen Bijenkorf.
Ook in het afgeloopen zittingsjaar heeft het
Parlement weer ontzaglijk veel afgedaan. De
Tweede Kamer zond, buiten de begrootings-
wetten, ongeveer 300 wetsontwerpen naar de
Eerste, welke deze reeds bijna alle afdeed.
door
C. N. en A. M. WILLIAMSON.
Uit het Engelsch door
iW. J. A. ROLDANUS Jr.
85 -
HOOFDSTUK XVI.
„Kom bii mij. als gij leunt. Ik kan u .geen
hoop of geluk geven, maar er is iets, dat ik
u graag zou willen uitleggen," schreef An
gela in haar brief.
Zij verwachtte een antwoord, ofschoon zij
er geen geiraagd had; maar er kwam geen
bericht van hem op den ochtend, dat zij ver
moedde iets te zullen hooren. Andere logé s
hadden brieven en lazen die op de waranda,
doch voor haar was er niets. Zij zat teleur
gesteld te luisteren naar het openscheuren
van enveloppcs en het prettige ritselen van
briefpapier. Maar toen Timmy, dc zwarte
kat. plotseling van haar schoot sprong en
iets achterna vloog, alsof hii dacht, dat het
een muis was, was Angela blij een excuus
te hebben om hem te volgen. Timmy vloog
het grasveld over en verdween achter een
hoschje boomon.
„Een waterjuffer!' zeide Angela tot. zich
zelf. Want Timmy kon geen weerstand bie
den aan de bekoring van waterjufferseen
prachtig soort. dat den zomer aan het Lake
Tahoe doorbracht. Zij volgde het dier om
het boschic cn stond toen plotseling tegen
over Nick Hilliard. die met de kat in zijn
armen «aar haar toekwam.
„O," riep zij uit- „Ik ik' dicht
„Ik was bang dat u het te vroeg zoudt
vinden," zeide Nifck zoo kalm mogelijk, of
schoon zijn stem beefde. „Ik ben niet den
trein gekomen en na mijn bad hen ik gaan
wandelen tot het een fatsoenlijke tijd zou
zijn om een bezoek af tc leggen. Eu nu
kwam Timmy mij verwelkomen
„Ik geloof heusch. dat hij u gezien hoeft,"
riep Angela uit. heel dankbaar tegenover
Timmy, diehen over het moeilijke van de
eerste oogenblikken heen geholpen had.
„liet is een buittengewone kat, een super-
kat. Herinnert u u nog wel, dat hij altijd
precies wist. wanneer u bij mij kwam, toen
we te San Francisco waren?"
Dank zij Timmy werd hun een ontmoe
ting op de waranda gespaaul cn Angela
wilde Nick nog met in hel huis brengen.
Er waren enkele rustige plekjes m den
tuin, waar zn beter clan tusschen vier mu
ren konden zeggen wat zij te zeggen had
den. Zij liepen verder, Nick nog steeds mot
Timmy, die luid spinde, op zijn arm.
„Ik kreeg uw brief nog juist bij 1 ij cis om
den trein naar San Francisco te halen en
dan hierheen te gaan zeide Nick. „U wist
natuurlijk, dat ik dadelijk zou komen."
„Neen ik was er niet zeker van. Ik
dacht dat ik vanochtend iets van u zou
hooren een lolegram of een brief." sta
melde Angela „Maar ik ben blij heel blij.
Het is heel lief van u te komen, en zoo
gauw."
„I.ief!"
„Ik verlangde er znn naar u te spreken
Al zoo lang. Eigenlijk van af het oogenblik
dat we van elkaar zijn gegaan. Maar
eerst een paar avonden geleden ben ik tot
de conclusie gekomen, dat ik eenig recht
had te vragen of u bii mij wilde komen."
„Heb ik u den laat sten keer. dal ik u zag.
niet gezegd, dat ik van het einde der we
reld komen zou? Van Lucky Star naar hier
is maar een stap."
„Ik weet. wat u gezegd hebt. Tk heb er
geen woord van vergeten. Willen we in dit
prieeltje gaan zitten? Het is mijn lievelings
plekje en niemand komt mij er ooit storen."
Zij gingen zitten op een rustieke bank.
Nick hield Timmy op zijn schoot en sreeldc
zijn zijdeachtige rug. Zijn handen zagen
er heel sterk en bruin uit en Angela voelde
een sterk verlangen in zich opkomen, om
die in de hare te nemen en tegen haar wang
te leggen. Wat had zij hem lief' Hoeveel
meer nog dan zij ooit geweten had. toen zij
zijn gezicht niet zien kon en zijn oogen en
het licht, dat in die oogen scheen vóórhaar!
Het was nniet veranderd dat wondermooie
licht, ofschoon zijn gezicht droefgcestigcr
en, naar zij dacht, inawerdcr géworden was.
„Ben je blij mij weer tc zien Nick?"
moest zij vragen ondanks zichzelf.
Ilij glimlachte melancholiek tegen haar.
„Even blij als een man zijn zo.', wanneer
hip na in een gevangenis of in een mijn
TOT DE BESTE SOQR-
I TEN VOORHANDEN.
JOH. VAN DIJK.
Langestraat 116 Tel. 70
WE 'wc
opgesloten te zijn. Gods zonlicht weer ziet.
Alleen misschien nog wat blijdcr-"
Zij antwoordde hem met een blik en toen
zij onwillekeurig haar band uitstrekte om
Timmy te streelen, ontmoeten hun vingers
elkaar. Hij nam de hare. hield ze een oogen
blik vast en liet ze dan vveer los.
„Nick," vroeg zij, „heb ik je den dag dat
je mij het leven redde en me zeide. dat je
me liefhad, doen besellen, dat ik jou ook
liefhad?
„Neen. Ik kon niet denken, dat je dat be
doelde. Ik dacht, dat je mijn gevoelens
trachtte tc sparen door te zeggen, dat je me
liefhad, dat je medelijden met me had. en
„Ik had medelijden met mezelf, omdat jij
langzamerhand de eenigc persoon in de we
reld geworden was, die iets voor mij betcc-
kende. O. wacht, zeg nog niets. Ik moest
je doen inzien, dat we niets voor elkander
konden zijn. en dat viel me zoo moeilijk,
dat ik me dikwijls afgevraagd heb of ik
soms zonder het zelf te weten geen dingen
gezegd iieb, die, je meer Rekwetst hebben
dan mocht en noodig was. Zeig me eens eer
lijk en oprecht, wat heb je geloofd, dat ik
met het woord „onmogelijk" bedoelde?"
Hij aarzelde cn antwoordde dan lang
zaam: „Ik voelde, dat ik, ook zonder dat
je bet me zeide, had moeten weten dat ik
niet dc geschikte man voor je was.
„Heb je dat gedacht? O, Nick. wat ben ik
dan blij, dat ik je gevraagd heb te komen!
Als je mij liefhad en ik vrij was, zou niets
in de wereld tusschen ons kunnen komen
en zou ik de gelukkigste vrouw van de we
reld zijn."
„Als je vrij was?" Zijn hand lag zwaar
op Timmy's rug en de kat voelde dat zoo,
dat hij van zijn schoot sprong. Maar beiden
waren zij Timmy's bestaan vergelen.
„Als ik vrij was. Je dacht, dat ik het was
je zag mij in den rouw. Het lag nooit
in mijn bedoeling jou of een ander een leu
gen te doen gelooven; Alles waar ik aan
dacht, was vrij te worden van miin vroeger
leven. Maar o. Nick, al ben ik geen weduwe,
ik ben toch nooit anders dan in naam dc
vrouw van ren man geweest. Ik ben de
dochter van Franklin Merriam je zult
wel eens van hem gehoord hebben. Op mijn
zeventiende jaar ben ik met prins Paolo
di Sereno getrouwd. Dcnzelfden dag hoorde
ik. dat er iemand was. die meer recht
op hem had dan ik. Zij kwam en dreigde
zich te dooden. Je ziet. dat het hem niet
run mij. maar om mijn geld te doen was.
Maar hij haatte mij, omdat ik hem zeide,
dat ik alleen maar voor de oogen der we
reld zijn vrouw wilde zijn. Dat maakte hem
zóó woedend, dat hij zijn verdere leven
steeds wraak op mij genomen heeft. Toen
mijn moeder een jaar geleden stierf, besloot
ik hem tc verlaten en ik deed het zoo gauw
als ik kon. Ik gaf hem meer dan de helft
van het geld, zoodat hij het goed vond, want
ik was hem totaal onverschillig geworden.
Ik nam den naam May aan. Dat is een van
mijn .voornamen. Ik vond het zoo heerlijk
iemand anders te zijn en naar een nieuw
land te gaan. om een nieuw leven te begin
nen. Het kwam geen oogenblik in mij op,
dat ik verliefd zou kunnen worden en er
daardoor complicaties in mijn plan zouden
kunnen komen. Alles leek" zoo eenvoudig.
Alles wat ik hebben wilde, was rust en een
kalm leven met een paar vriendelijke men-
schen om*mij heen. Toen kwam jij. Eerst
besefte ik niet wat er met mij gebeurde
want het was nog nooit gebeurd. Maar al
heel gauw zou ik bet hebben kunnen zien,
als ik mijn oogen niet dichtgedaan had cn
mij maar mot had laten gaan. Ik was ge
lukkig. Ik wilde niet. dat je uit mijn leven
ging. Toen kwam de Yosemitc met jou en
ik kon mijn oogen niet langer sluiten. Ik
zag mijn eigen hart. Ik dacht dat ik het
jouwe zag. Nu begrijp je, Nick, waarom ik
tegen je gezegd heb, dat het voor jou en
nuj onmogelijk was iets anders dan vrien
den te zijn. En jij zei, dat wc geen vrienden
kunnen zijn. En je weet ik wil. dat jo
het weet dat het even hard is voor mij
als voor jou. Omdat ik jc liefheb."
Zij bad het heel vlug gezegd en hem niet
durven aankijken. Toen hij niet sprak, moest
zij haar oogen wel opslaan en zij zag z.ijn
gebogen hoofd het lieve donkere hoofd,
dat zij zoo liefhad.
(Slot vols»,)