AMERSFOORTSCH DAGBLAD «iHKiiiiniis -1 -■■■;; r:;:™ DE EEMLANDER" BUITENLAND. MODE -MAGAZIJN ,,L' H1RONDELLE" ZIE DE GP1MJZEN Raime keuze Regeakleeding. "BINNENLAND. FEUILLETON. Carmen's Nederlaag. RACKETS raaf 17, 5 22e Jaargang No. 4 per post f 3.—, per weck (met gratis verzekering legen ongelukken) f 0.175, afzonderlijke nummers 1 0.05. 11 DIRECTEUR-UITGEVER: J. VALKHOFF. BUREAU: ARNHEMSCHE POORTWAL 2 A. POSTREKENING N* 47910. TEL INT. 513. Donderdag 5 Juli 1923 PR11S DER ADVERTEMIlEll met inbegrip van eea bewijsnummer, elke regel meer f 0.25, dienstaanb'e» dingen en Lieldadigheids-advei ten tien voor de helft der prijs. Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeclige bepalingen voor het adverlceren- Eene circulaire, bevattende dc voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. DU1TSCHLAND. DE BEZETTING VAN HET ROERGEBIED. De besprekingen te Londen. Gisteren hod een kabinetszitting in Downing- Strect plaats. De zitting duurde twee uur. Des namiddags ontving Curzon den Italioanschen gezant De gespannen verhouding tusschen Engeland cn Frankrijk. Londen, 4 Juli. (R.) De kabinetsraad nam heden kennis van Curzon's rapport over de be sprekingen, gisteren met de Fransch-Belgiscbe gezanten gevoerd. Het uiterste stilzwijgen wordt in acht genomen in verband met de om- wenschelijkheid om nadruk te leggen op de bestaande meeningsverschillcn. Erkend wordt echter, dut de toestand gesponnen is cn dat de tegenwoordige besprekingen een beslissen- den invloed hebben op de Engelsch-Fransche betrekkingen. Het wordt waarschijnlijk geacht, dat verdere inlichtingen uit Parijs zullen wor den gezonden ten aanzien van zekere punten, die Curzon niet duidelijk genoeg acht. Geen conferentie van geallieerde ministers? De Temps meent, blijkens een Fransch radio- gram, te weten, dat de Belgische regeering er op het oogenblik niet aan denkt het initiatief te nemen voor een bijeenkomst van eerste mi nisters, A Generaal Godley naar Londen. Londen, 4 Juli. (V. D.) Generaal Godley, <Je opperbevelhebber der Britsche troepen in het Rijnland, vertrekt heden van Keulen naar Lon den. Instructies gevraagd door den Britschen opper-ccmmissaris? fe e r 1 ij n, 4 J u 1 L (V.-D.) Naar uit Keulen bericht wordt, verzocht de Britsche opper- commissaris bij de Rijnlandsche commissie de regeering te Londen om instructies voor de Britsche bezettingsoverheden tegenover de be volen verkeersafsluiting. Sabotage. Coblenz, 4 Juli. (B. T. A.) Te Schligc, ten Zuiden van Dusseldorp, zijn 3 personen aangehouden, die tubes met meliniet bij zich hadden. Zij hebben deelgenomen aan de sabo tage bij Duren. De aanslag bij Hochfeld. Duisburg, 4 Juli. (B. T. A.) Er zijn drie personen aangehouden, die er van verdacht worden deelgenomen te hebben aan den aanslag bij Hochfeld. De Ievensmiddclenvoorzicning. Dusseldorp, 4 Juli. (Havas). De Belgi sche staf verklaart, dat in strijd met de bewe ringen van de Duitsche bladen, het binnenko men van wagons met levensmiddelen in het Roergebied geheel vrij is. Gisteren kwamen 553 van deze wagons binnen, waarvan in het Bel gische vak 94 met melk, 15 met vee en 37 met verschillende andere levensmiddelen. Ook de invoer van hout voor de mijnen is geheel vrij gebleven. Pacelli bij den Rijkskanselier. Pacelli bracht gisterochtend cn bezoek aan 'den rijkskanslier, warbij een eerste korte uit eenzetting plaats vond; een tweede zal weldra gehouden worden Besprekingen bij den rijks kanselier. Berlijn, 4 Juli. (V.-D.). Hedenochtend bezochten vertegenwoordigers der soc.-dem. rijksdagfractie den rijkskanselier, die in den na middag vertegenwoordigers der „arbeidsge meenschap" ontving. Besroken werd de ver houding van den rijksdag tot den algomeenen politieken toestand en inzonderheid de kwestie, of het wenschelijk was debatten over buitenland- sohe politiek in den rijksdag te houden. Bij de gToote meerderheid der rijksdaglcden heerscht de wcnsch onder de tegenwoordige omstandig heden zulk een uiteenzetting te vermijden. Bijeenkomst dor commissie voor buitenlöndschc zaken. Hedenochtend komt de commissie' van den rijksdag voor buitenlnndsche znken bijeen. Naar verluidt, zullen slechts enkele minder belang rijke onderwerpen der buitenlandsche politiek besproken worden, doch nog niet de kwesties der schadeloosstelling en der Roerbezetting. Het proces tegen Ehrhardti B e r 1 ij n, 4 Juli (W.B.) Het Staatsgerechtshof heeft, naar het Berliner Tageblatt uit Leipzig verneemt, het proces tegen Ehrhardt definitief vastgesteld op 23 Juli. BELGIE. DE REGEERINGSVERKLARING. Brussel, 4 Juli. (B. T. A.) De Kamer zatte de besprekingen van de regecringsverkla- ring voort. Carton de Wiart (Katholiek) zeide, dat de verklaring een politiek van orde en voor zichtigheid aankondigde. Hij was van meening dat de formule - voor de Gentsche boogeschool een wenschelijke formule was, daar zij geen overwinnaars, noch overwonnelingen zou laten. Theunis zeide, dat de veranderde toestand het gevolg was van den toestand des lands na den oorlog en dat de tegenwoordige basis van de franc voortvloeide uit de weigering van Duitsch- land om dc sommen te betalen, die het ah schadevergoedingen schuldig was. De minister was van meening, dat het voorstel betreffende den militairen diensttijd het land het leger zou geven, dat bet noodig had. De jongste gebeur- tenissen moesten de oogen van de meest blinden openen voor den staat van morecle wapening van Duitschland, die voor België een groot ge vaar bleef. Ten aanzien van de buitenlandsche politiek veranderde er niets. De minister eindigde zijn rede met te zeggen, dat de taak der regee ring verpletterend was. De rcgecring zou Heze taak vervullen met zoo mógelijk de hulp van allen. (Langdurig applaus bij de katholieken en liberalen). Van (Jauwelaert (Vloamsch-Katholiek) zeide, dat hij zijn stem aan het nieuwe kabinet gaf, omdat met het oog op de tweedracht, die er tusschen Frankrijk en Engeland rijst, hij, en allen aan dc rechterzijde, meenden, dat Theunis en Jasper de meest geschikten waren om dc be langen van België te verdedigen. Wij willen, zeide hij, dat Duitschland de schadevergoedin gen betaalt, wij veroordeelen eenstemmig de middelen, die Duitschland gebruikt om ons te Intimideeren. Wij willen niet, dat Belgic wordt vernederd. FRANKRIJK. EEN REDE VAN POINCARÉ. Bij de onthulling van een mo nument voor de Amerikaan- sche vrijwilligers. Parijs, 4 Juli. (Havas.). Ter inwijding van een monument ter nagedachtenis van de Ame- rikaanschc vrijwilligers heeft Poincaré een rede gehouden, waarin hij er op wees dat de Fran- schcn aan deze plechtigheid deelnomen ten einde de jonge Amerikanen, die vrijwillig te hulp waren gesneld ter verdediging van het geschonden Franschc grondgebied, daarvoor te danken en hun nagedachtenis onsterfelijk te maken. Hij betoogde, dat de wederkeerige sympathie der beide landen de natuurlijke vrucht was van de ziel van elk der beide vol ken. Hij herinnerde aan de verontwaardiging der Amerikanen in Augustus 1914, toen zij verna men, dat Frankrijk zonder motief was aange vallen door een hcbzuchtigen en onverzadig- boren nabuur. Het bloed, dat de Amcrikaon- sche vrijwilligers hebben gestort, zeide Poin caré, beeft niet tevergeefs gevloeid voor de zaak, waarvan zij de vrijwillige verdedigers waren. Zij waien de voorgangers, die him me deburgers de werkelijke beteekenis van den oorlog hebben onthuld en dc nevelen, waarin de Duitschers met leugens hebben getracht den geest der Amerikanen te wikkelen, hebben weggevaagd. Zal de menschheid thans, nu de overwinning, dank zij deze offers; is verkregen, zoo riep Poincarc uit, zorgeloos en sceptisch blijven, zal z\j de heiligheid vergeten van de zaak, die zij heelt verdedigd tegen onvergeef lijk geweld, barbaarschhcid, misdadigen inval, stelselmetige verwoesting, moord op weerlooze burgers, plundering, brandstichting Zou zij de stroomen bloeds vergeten, die den grond van België en Frankrijk hebben gedrenkt, de smarten der moeders en wcezen, de ellende der uitgeweken bevolkingen Zal zij, na te hebben medegewerkt aan de redding van onschuldige landen uit den greep van Duitschland, met toegevendheid aanzien, dat Duitschland tracht de overwinning ongedaan te maken, een wraak- oorlog voor te bereiden cn de volken te ver woesten, wier gebieden reeds vernield zijn Zal zij met koude gemoedsrust getuige zijn van een schouwspel van onrecht Zal zij er genoe gen mede nemen, dat haar werk niet slechts onvoltooid blijft, maar ook wordt bedreigd en gehoond Zal zij zich er bij neerleggen, het onsterfelijke standbeeld, dat zij meende te hebben opgericht ter verheerlijking van het recht, op zijn voetstuk te zien wonkelen en het ter aarde te zien storten Ik weet, besloot Poincaré, dat in Amerika ta'loozc burgers zich voortdurend van harte be'jveien om ons te rechtvaardigen. Zij, die ons liefhebben, ons kennen, ons voorstellen zooals wij zijn, vlijtig en vreedzaam, rechtvaardig en gematigd, eischen vergoeding van onze schade en een woarboig voor onze \eiligheid. Deze vrijwi'ligers van den vrede hebben hetzelfde recht als de vrijwilligers uit den oorlog op onze danl baarheid- HET PROCES-JUDET. Uit Parijs wordt d.d. gisteren nog aan de Tel. gemeld: Op dc zevende ritting van het proces-Judet is, nadat de laatste getuigen gehoord waren, het requisitoir van den procureur-generaal Lescou- vé begonnen. Na herinnerd te hebben aan de zaken van Bolo, Almereyde en Lenoir, zegt hij, dat op Ernest Judet, katholiek en militairistisch is|i3 Langestraat, Amersfoort. EN DE ÉTALAGES. schrijver, op het oogenblik dezelfde beschuldi ging rust als op genoemde personen, n.l. Frankrijk verroden te hebben ten bate van Duitschland. Eén ding is echter sedeTt den oor log vcianderd. De straf voor deze misdaad is niet meer de dood, maar de maximumstraf is le venslange opsluiting in een vesting. Dit is de straf, welke ik voor Judet zal eischen. De ver dediging en de beschuldiging, zoo vervolgt hij, zullen het met mij eens zijn, dat er in een zaak ven verraad geen plaats is voor medelijden. Of gij met deze woorden wendt Lescouvé zich tot de jury-leden deelt deze mijn diepste o\ e; tuiging, en dan is er geen plaats voor ver zachtende omstandigheden, of er is in uw geest nog een zekere twijfel, en dan zijt gij verplicht, met een vrijsprekend vonnis te komen. Na deze inleiding getuigt Lescouvé van de pogingen van de Duitsche propaganda gedu rende den oorlog, om verdeeldheid onder de geallieerden te brengen, door hun een spoe- digen vrede voor te spiegelen. Duitschlond heeft daarvoor in Frankrijk verschillende perso nen gevonden, hetzij door hun persoonlijke be langen te bevorderen, hetzij door hun politieke oogmerken aan te moedigen. Lescouvé brengt in verband met het laatste den naam van Jo seph Caillaux op het tapijt, welke naam in al deze processen gewikkeld is geweest. Duitsch land zocht in Judet niet zoozeer de courant, zooals het dit had gedaan met de „Moulin Rouge" van Almereyde, cn door Lenoir pogin gen had gedaan om het „Journal" tc koopen, maar hetgeen Duitschland in Judet vooral zocht, wos de journalist en het rekende op zijn in vloed in de conservatieve en katholieke krin gen. Dat deze pogingen van Duitschlond mis lukt zijn, is te danken geweest aan Clemenceov. Clemenceau is gedurende zijn geheele loop boon door Judet met haat vervolgd. Lescouvé verklaart don, dot de documenten van Von Lanckcn en Von Jagow uit dezelfde bron afkomstig zijn als die tegen Lenoir. Daar na gaat hij de houding van Judet tijdens den oorlog na, om te besluiten met de verklaring, dat zij van het eerste oogenblik af verdacht is geweest. D.d. gisteren wordt aen de N. R. Ct. gemeld uit Parijs No olie getuigenissen von hoogge- plaatsten en de zwakte der beschuldiging kan de eisch van den procureur-generaal tegen Ju det, cn wel vestingstraf met deportatie, ver wonderen. Weliswaar liet hij de jury alle ge legenheid om hem niet te volgen, indien ze mocht twijfelen aan diens schuld. Volgens Les couvé is Judet een verrader, al prees hij diens patriotische actie in de Eclair. De mogelijkheid an een middenweg sloot hij uit. Het moet zijn genoemde straf of vrijspraak. ENGELAND. UIT HET LAGERHUIS. Baldwin aan het woord. Londen, 4 Juli (R.) Het Lagerhuis heeft in derde lezing met 249 tegen 145 stemmen de begrooting aangenomen. Sprekende over de regeling der schuld aan Amerika zeide Baldwin, dat hij de desbetreffen de bepalingen billijk cn goed achtte cn daar over niet klaagde. Hij was van meening, dat deze overeenkomst de eerste stap was in de richting van het geheele probleem en dat zij den weg zou bereiden voor een steeds beter verstandhouding met Amerika, dat zij bereid williger zou maken om met Engeland samen te werken in het belang van den wederopbouw der wereld. Wat de geallieerde schulden be treft, voegde Baldwin er bij, het aanbod, dat wij in Januari hebben gedaan, maar dat niet werd geaccepteerd, heeft ons volkomen de vrije hand gelaten om de zaak te behandelen, zooels wij dit het best achten. HET LOONGESCHIL DER SPOORWEG MANNEN. Londen, 4 Juli (R.). De Jaarvergadering ven den nationalen bond van spoorwegperso- van den nationalen bond van spoorwegperso neel nam een resolutie aoa, die er op aandringt het geschil over den loonbijslag voor het per soneel in de spoorwerkplaatsen aan den natio nalen loonraad voor te leggen. DE STAKING DER HAVENARBEIDERS. Londen, 4 Juli (R.) De wilde staking der havenarbeiders ontwikkelt zich snel. Thans sta ken reeds 25.000 man, waarvan 14.000 te Lon den. Londen, 4 Juli. (R.). Te Huil hebben de stokers vandaag bootwerkers belet houtschepen te lossen. Vanavond hebben zich zeer storm achtige tooneelen afgespeeld tusschen 5000 sta kers en ambtenaren van de vakvereerrigingen, die tegen de staking rijn. De menigte viel de auto aan, waarin de ambtenaren zaten en de vergadering eindigde in wanorde. Te Manches ter en tc Sal ford hebben de stokers met bijna algemcene stemmen besloten morgen te gaan staken. TURKIJE. DE CONFERENTIE VAN LAUSANNE. De kwestie der ontruiming van Turksch gebied. Angora, 4 Juli. (B. T. A.) De minister raad besloot -aan Ismet pasja instructies He zenden, neerkomende op een volstrekte weige ring van alle voorstellen, strekkende tot het uitstellen van de ontruiming van het Turksch gebied. De oecumenische patriarch afgezet. Constantinopel, 4 Juli. (B. T. A-). De raad van de Heilige Synode kwam tot het besluit, dat het ontslag van den oecumenischen patriarch noodzakelijk was. De patriarch zal onverwijld uit Constantinopel naar den berg Athos vertrekken. JAPAN. Japan cn de conventie van Washington. Tokio, 4 Juli. (R.) Uit gezaghebbende bron wordt medegedeeld, dat het ministerie van ma rine aan een attaché heeft medegedeeld, dat men informeel de meening van Engeland en Amerika zou vernemen ten aanzien van een voorstel tot een conferentie der drie mogendheden met het doel om de vlootovereenkomst van Washington te completeeren, zonder te wachten op dc ratifi catie door Frankrijk en Italië. De Staatscourant van 4 Juli bevat o. a. het volgende Kon. besluit: Aan den Kolonel W. Laotsman, Plaatselijk commandant te 's-Gravenhagc, isg vergunning verleend tot het aannemen en dragen van de oi - deteekenen van Commandeur 2e klasse in dc Orde van St. Olaf, hem geschonken door Zij ne Majesteit den Koning van Noorwegen. Minister Ruys te Volcndam. Naar wij vernemen heeft de Minister van Binnenlandsche Zaken en Landbouw na zijn bezoek aan Volendam: den Inspecteur van den Landbouw Kakebeeke, den burgemeester van Edam; den heer Dr. B. J. C. te Hcnnepe te Rotterdam; den heer B. van Asperen Vervenn© te 's-Gravenhage en het Bestuur van dc Ver- eeniging „Sint Gerardus" te Volendam uitge- noodigd hem zoo spoedig mogelijk van advies te dienen nopens maatregelen welke genomen zouden kunnen worden In het belang van het eendenhoudersbedrijf te Volendam. NEDERLAND EN DE GARANTIE VERDRAGEN. Aon de Tweede Kamer is overgelegd een' afzonderlijk advies van twee leden der commis sie van advies voor volkenrechtelijke vraag stukken, prof. Van Eysinga en gep. luitenant- generaal H. L. van Oordt, behoorende bij de stukken, ingezonden bij den brief van den mi nister van Buitenlandsche zaken van 27 Juni, waarvan een resumé in ons blad is opgenomen. Dit advies luidt als volgt: Ondergeteekenden kunnen zich niet verceni- gen met de in vorenstaand rapport geuite mee ning, dat ecne algemeene garantie, op de in Resolutie XTV aangegeven wijze tot stand ge komen, geen nanbeveb'ng zou verdienen. Eene algemeene garantie is, zooals ook in boven staand rapport wordt opgemerkt, door den Vol kenbond gewild, en die wil komt in het Grond- verdrag duidelijk tot uitdrukking. Terecht spreekt dan ook de 3de Commissie in haar rap port aan de Dérde Vergadering van den Vol kenbond van ccne „mise en vigueur du pacte", die door een eventueel te. sluiten „Traité dc Ga rantie mutuelle" zou worden verkregen. Dat daarenboven zulk een algemeen garantiever drag zou worden gesloten onder de auspiciën, van den Volkenbond en een deel van het bonds- recht zoude vormen, blijkt zoowel uit den in houd der Resolutie als uit de wijze, waarop zij is tot slend gekomen. Naar de meening van ondergeteekenden zou derhalve het tot stand komen van een deugde lijk algemeen garantieverdrag langs den in de Resolutie aangegeven weg toejuiching verdie nen, daar eene algemeene garantie in overeen stemming is met de grondgedachte van den Volkenbond en de aangegeven methode ge schikt is zoowel om te geraken tot ecne belang rijke vermindering der bewapening als om voor de Staten, die nog geen lid van den Volken bond zijn, de gelegenheid open te stellen aan de garantie deel tc nemen, terwijl juist in de algemeenheid van het garant ie verdrag de waar- borg zal zijn te vinden, dat het niet zal zijn eene defensieve alliantie van de eene groep van Stoten tegenover eene andere groep. Of het algemeene garonticverdrag deugdelijk zal zijn, zal natuurlijk afhangen van de termen, waarin het zal zijn gesteld. Te dien aanzien zal de aanbieding van het ontwerp-tractaat der „Commission Tcmporaire Mixte" aan de Vol kenbondsvergadering dienen O worden afge wacht. Uit «den Parlementairen Bijenkorf. Ook in het afgeloopen zittingsjaar heeft het Parlement weer ontzaglijk veel afgedaan. De Tweede Kamer zond, buiten de begrootings- wetten, ongeveer 300 wetsontwerpen naar de Eerste, welke deze reeds bijna alle afdeed. door C. N. en A. M. WILLIAMSON. Uit het Engelsch door iW. J. A. ROLDANUS Jr. 85 - HOOFDSTUK XVI. „Kom bii mij. als gij leunt. Ik kan u .geen hoop of geluk geven, maar er is iets, dat ik u graag zou willen uitleggen," schreef An gela in haar brief. Zij verwachtte een antwoord, ofschoon zij er geen geiraagd had; maar er kwam geen bericht van hem op den ochtend, dat zij ver moedde iets te zullen hooren. Andere logé s hadden brieven en lazen die op de waranda, doch voor haar was er niets. Zij zat teleur gesteld te luisteren naar het openscheuren van enveloppcs en het prettige ritselen van briefpapier. Maar toen Timmy, dc zwarte kat. plotseling van haar schoot sprong en iets achterna vloog, alsof hii dacht, dat het een muis was, was Angela blij een excuus te hebben om hem te volgen. Timmy vloog het grasveld over en verdween achter een hoschje boomon. „Een waterjuffer!' zeide Angela tot. zich zelf. Want Timmy kon geen weerstand bie den aan de bekoring van waterjufferseen prachtig soort. dat den zomer aan het Lake Tahoe doorbracht. Zij volgde het dier om het boschic cn stond toen plotseling tegen over Nick Hilliard. die met de kat in zijn armen «aar haar toekwam. „O," riep zij uit- „Ik ik' dicht „Ik was bang dat u het te vroeg zoudt vinden," zeide Nifck zoo kalm mogelijk, of schoon zijn stem beefde. „Ik ben niet den trein gekomen en na mijn bad hen ik gaan wandelen tot het een fatsoenlijke tijd zou zijn om een bezoek af tc leggen. Eu nu kwam Timmy mij verwelkomen „Ik geloof heusch. dat hij u gezien hoeft," riep Angela uit. heel dankbaar tegenover Timmy, diehen over het moeilijke van de eerste oogenblikken heen geholpen had. „liet is een buittengewone kat, een super- kat. Herinnert u u nog wel, dat hij altijd precies wist. wanneer u bij mij kwam, toen we te San Francisco waren?" Dank zij Timmy werd hun een ontmoe ting op de waranda gespaaul cn Angela wilde Nick nog met in hel huis brengen. Er waren enkele rustige plekjes m den tuin, waar zn beter clan tusschen vier mu ren konden zeggen wat zij te zeggen had den. Zij liepen verder, Nick nog steeds mot Timmy, die luid spinde, op zijn arm. „Ik kreeg uw brief nog juist bij 1 ij cis om den trein naar San Francisco te halen en dan hierheen te gaan zeide Nick. „U wist natuurlijk, dat ik dadelijk zou komen." „Neen ik was er niet zeker van. Ik dacht dat ik vanochtend iets van u zou hooren een lolegram of een brief." sta melde Angela „Maar ik ben blij heel blij. Het is heel lief van u te komen, en zoo gauw." „I.ief!" „Ik verlangde er znn naar u te spreken Al zoo lang. Eigenlijk van af het oogenblik dat we van elkaar zijn gegaan. Maar eerst een paar avonden geleden ben ik tot de conclusie gekomen, dat ik eenig recht had te vragen of u bii mij wilde komen." „Heb ik u den laat sten keer. dal ik u zag. niet gezegd, dat ik van het einde der we reld komen zou? Van Lucky Star naar hier is maar een stap." „Ik weet. wat u gezegd hebt. Tk heb er geen woord van vergeten. Willen we in dit prieeltje gaan zitten? Het is mijn lievelings plekje en niemand komt mij er ooit storen." Zij gingen zitten op een rustieke bank. Nick hield Timmy op zijn schoot en sreeldc zijn zijdeachtige rug. Zijn handen zagen er heel sterk en bruin uit en Angela voelde een sterk verlangen in zich opkomen, om die in de hare te nemen en tegen haar wang te leggen. Wat had zij hem lief' Hoeveel meer nog dan zij ooit geweten had. toen zij zijn gezicht niet zien kon en zijn oogen en het licht, dat in die oogen scheen vóórhaar! Het was nniet veranderd dat wondermooie licht, ofschoon zijn gezicht droefgcestigcr en, naar zij dacht, inawerdcr géworden was. „Ben je blij mij weer tc zien Nick?" moest zij vragen ondanks zichzelf. Ilij glimlachte melancholiek tegen haar. „Even blij als een man zijn zo.', wanneer hip na in een gevangenis of in een mijn TOT DE BESTE SOQR- I TEN VOORHANDEN. JOH. VAN DIJK. Langestraat 116 Tel. 70 WE 'wc opgesloten te zijn. Gods zonlicht weer ziet. Alleen misschien nog wat blijdcr-" Zij antwoordde hem met een blik en toen zij onwillekeurig haar band uitstrekte om Timmy te streelen, ontmoeten hun vingers elkaar. Hij nam de hare. hield ze een oogen blik vast en liet ze dan vveer los. „Nick," vroeg zij, „heb ik je den dag dat je mij het leven redde en me zeide. dat je me liefhad, doen besellen, dat ik jou ook liefhad? „Neen. Ik kon niet denken, dat je dat be doelde. Ik dacht, dat je mijn gevoelens trachtte tc sparen door te zeggen, dat je me liefhad, dat je medelijden met me had. en „Ik had medelijden met mezelf, omdat jij langzamerhand de eenigc persoon in de we reld geworden was, die iets voor mij betcc- kende. O. wacht, zeg nog niets. Ik moest je doen inzien, dat we niets voor elkander konden zijn. en dat viel me zoo moeilijk, dat ik me dikwijls afgevraagd heb of ik soms zonder het zelf te weten geen dingen gezegd iieb, die, je meer Rekwetst hebben dan mocht en noodig was. Zeig me eens eer lijk en oprecht, wat heb je geloofd, dat ik met het woord „onmogelijk" bedoelde?" Hij aarzelde cn antwoordde dan lang zaam: „Ik voelde, dat ik, ook zonder dat je bet me zeide, had moeten weten dat ik niet dc geschikte man voor je was. „Heb je dat gedacht? O, Nick. wat ben ik dan blij, dat ik je gevraagd heb te komen! Als je mij liefhad en ik vrij was, zou niets in de wereld tusschen ons kunnen komen en zou ik de gelukkigste vrouw van de we reld zijn." „Als je vrij was?" Zijn hand lag zwaar op Timmy's rug en de kat voelde dat zoo, dat hij van zijn schoot sprong. Maar beiden waren zij Timmy's bestaan vergelen. „Als ik vrij was. Je dacht, dat ik het was je zag mij in den rouw. Het lag nooit in mijn bedoeling jou of een ander een leu gen te doen gelooven; Alles waar ik aan dacht, was vrij te worden van miin vroeger leven. Maar o. Nick, al ben ik geen weduwe, ik ben toch nooit anders dan in naam dc vrouw van ren man geweest. Ik ben de dochter van Franklin Merriam je zult wel eens van hem gehoord hebben. Op mijn zeventiende jaar ben ik met prins Paolo di Sereno getrouwd. Dcnzelfden dag hoorde ik. dat er iemand was. die meer recht op hem had dan ik. Zij kwam en dreigde zich te dooden. Je ziet. dat het hem niet run mij. maar om mijn geld te doen was. Maar hij haatte mij, omdat ik hem zeide, dat ik alleen maar voor de oogen der we reld zijn vrouw wilde zijn. Dat maakte hem zóó woedend, dat hij zijn verdere leven steeds wraak op mij genomen heeft. Toen mijn moeder een jaar geleden stierf, besloot ik hem tc verlaten en ik deed het zoo gauw als ik kon. Ik gaf hem meer dan de helft van het geld, zoodat hij het goed vond, want ik was hem totaal onverschillig geworden. Ik nam den naam May aan. Dat is een van mijn .voornamen. Ik vond het zoo heerlijk iemand anders te zijn en naar een nieuw land te gaan. om een nieuw leven te begin nen. Het kwam geen oogenblik in mij op, dat ik verliefd zou kunnen worden en er daardoor complicaties in mijn plan zouden kunnen komen. Alles leek" zoo eenvoudig. Alles wat ik hebben wilde, was rust en een kalm leven met een paar vriendelijke men- schen om*mij heen. Toen kwam jij. Eerst besefte ik niet wat er met mij gebeurde want het was nog nooit gebeurd. Maar al heel gauw zou ik bet hebben kunnen zien, als ik mijn oogen niet dichtgedaan had cn mij maar mot had laten gaan. Ik was ge lukkig. Ik wilde niet. dat je uit mijn leven ging. Toen kwam de Yosemitc met jou en ik kon mijn oogen niet langer sluiten. Ik zag mijn eigen hart. Ik dacht dat ik het jouwe zag. Nu begrijp je, Nick, waarom ik tegen je gezegd heb, dat het voor jou en nuj onmogelijk was iets anders dan vrien den te zijn. En jij zei, dat wc geen vrienden kunnen zijn. En je weet ik wil. dat jo het weet dat het even hard is voor mij als voor jou. Omdat ik jc liefheb." Zij bad het heel vlug gezegd en hem niet durven aankijken. Toen hij niet sprak, moest zij haar oogen wel opslaan en zij zag z.ijn gebogen hoofd het lieve donkere hoofd, dat zij zoo liefhad. (Slot vols»,)

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1923 | | pagina 1