AMERSFOORTSCH DAGBLAD
ZoiM-Iieeiiog.
opruiming
feuilleton:
joh. dijk
DE EEMLANDER
BUITENLAND.
22o Jaargang No 20.
*B8i«IE«ÏSPIIlS-3-^Z^:
per post f 3.—, per week (met gratis verrekering
tegen ongelukken) f 0.176, afzonderlijke nummers
1 0.05.
DIRECTEUR-UITGEVER: J. VALKHOFF. «RNHEMSCH^POORTWAL 2A.
POSTREKENING N°. 47910. TEL INT 513.
Dinsdag 24 Juli 1923
NIK DER ADVERTENTIÊH Z ef.
bewijsnummer, elke regel meer 0 25, dienstaanbie»
dingen en Licldadigheids-advcitentiën voor de helft
der prijs. Voor handel en bedrijf bestaan zeer
voordeelige bepalingen toot het adverteeren. Eeno
ci reu'aire, bevattende de voorwaarden, wordt op
aanvraag toegezonden. j
DUITSCHLAND.
DE BEZETTING VAN HET ROERGEBIED.
Beraadslagingen tusschen Parijs
cn Brussel over het Britsche ont-
werp-antv/oord.
P a r ij s, 2 3 Juni. (B. T. A.) De gedachten-
wisseling tusschen Porijs en Brussel inzake het
op de Britsche documenten te verstrekken ant
woord wordt langs diplomntieken weg voortge
zet. Naar wordt verzekerd zal de Britsche re
geering vóór 3 Augustus in het bezit van het
antwoord zijn. j
Fngelsche persstemmen over
de Britsche ontwerp-nota.
Draadloos d.d. gisteren uit Londen
Er wordt hier te lande op gewezen, dat de
commentaren der Fransche pers over hei alge
meen weliswaar critiek oefenen, meer gematigd
van toon zijn.
In Belgic heeft de Britsche nota volgens den
correspondent ven de Daily Telegraph te Brus
sel een goeden indruk gemaakt en men koestert
de hoop, dat men bij slot van rekening toi over
eenstemming zal geroken. Het vooruitzicht dc
onderhandelingen voort te zetten, waartoe de
nota de gelegenheid biedt, wordt te Brussel als
een gunstig teeken beschouwd.
In dc Ver. St. nemen de blüdcn aan. dat in het
ontwerp-nntwoord van de Britsche regeering een
international: commissie ran deskundigen wordt
voorgesteld, die tot taak zou hebben de beta-
Jingscapscitcit vap Duitschland na te gaan en
vost te stellen. Volgens dc bladen zou een der
gelijk voorstel door de regeering te Washing
ton gimstig beoordeeld worden, omdat dit denk
beeld oorspronkelijk door staatssecretaris
Hughes werd geopperd. De Londcjv-chc bladen
werpen geen nieuw licht op den inhoud der
Britsche nota. De Times geeft erhter in *en
hoofdartikel een overzicht van de situatie. Het
blad schrijft o. a.:
De Britsche regeering heeft hncr politiek on
beschroomd en met groote nauwkeurigheid vast-
gesteld en nu er opnieuw stnppf-n zijn gedaan,
koestert het publiek den wfcnsch, dat deze step
pen zeer spoedig met succes zullen worden be
kroond. De Britsche regeering heeft deze stap
pen niet gedaan uit hoofde van prestige of eigen
liefde, maar omdat dc gevaren, die uit de toe
standen in Europa voortspruiten, toenemen en
het Britsche volk zich te dezen aanzien niet op
zip gemak gevoelt. Men ziet in Groot-Brittan-
nië reikhalzend naar resultaten uit. Men wenscht,
dat kwestie van het herst I op een breeder
grondslag zal kopen te staan, waardoor een
werkelijke oplossing mogelijk cn waarschijnlijk
zal worden. Hierdoor is do Britsche regeerir.g
genoopt opnieuw stappen te deen, waarop zij
thans ni't kan terugkomen. Integendeelze
moet haar pogingen voortzettenen dit is dc
reden, waarom zij geen uitstel van behandeling
der brandende kwesties ten gevolge van r\i:tt:-
looze d'plomatieke vertragingen kan gedoogen.
Het is zaak Duitschland op dit oogenblik, nu het
nog lijd is, tot betaling der schadeloosstelling
en herstel van de- stabiliteit in Europa te ver
plichten. Er moet iets gedaan worden en vlug.
Dc Daily Mail valt Poincaré bij.
P a r ij s, 2 5 Juli (N. T. A. draadloos). Do
Do'Iy Mail vergelijkt de rede, die Poincaré te
Vi'llers Cotterets heeft gehouden, reet een on
langs in de Quntcrly Review verschenen artikel,
dat als volgt eindigde „Het kwijtschelden der
schadeloosstelling zou een ontzaglijke expansie
van den Duitschen handel ten gevolge hebben,
gevolgd door een permanente werkloosheid in
Engeland in een mate, die tot dusver nog niet
gekend is." De Daily Mail besluit haar artikel
naai aanleiding hiervan met de woorden: „Dit
artikel illustrceit duidelijk de argumenten, die
Poincaré met zulk een stelligheid heeft aan
gevoerd. Frankrijk handelt geheel overeen
komstig Engclands belang1 door groote bedra
gen van Duitschland te eischen en onvoldoen
de aanbiedingen van de hand te wijzen. Waar
om zooveel bezorgdheid wordt getoond ten op
zichte van de Duitschers door Engelsche mi
nisters en verdekte propagandisten, die brutaal
beweren uit naam van Engeland te spreken, is
iets wat iemand met gezond verstand niet kan
begrijpen."
Duitsche persstemmen over
het 'lijdelijk verzet.
Het Berliinsche Centrum-orgaan Gcrmania
ageert scherp tegen dezer dagen, uit Parijs af
komstige, in de pers verspreide berichten, vol
gens welke men in welingelichte kringen bin
nen cén weck belangrijke gebeurtenissen ver
wacht, die de Engelsche pogingen om tot over
eenstemming te geraken, nutteloos zullen ma
ken. Ongetwijfeld, aldus het blad, heeft men
hier een opgeven van het lijdelijk verzet in het
Roergebied op het oog, doch daarop zal men,
evenals dit zes weken geleden het geval was,
vergeefs hopen. Volgers a'lc berichten, die het
blad uit het bezette gebied ontvangt, is het
front van het verzet thans onwrikbaar en zal
men veel langer en krachtiger kunnen volhou
den dan wel in Parijs gedacht wordt. In ver
bond met de nieuwe maatrcgclén, die door de
Rijnlandcommissic tegen eiken vorm van verzet
genomen zijn en de strenge straffen, die wor
den opgelegd, zegt het blad „Deze straffen
zijn niet nieuw meer wij hebben die reeds eer
der moeten dragen, maar thans worden ze ge
motiveerd door zoogenaamde rechtsgronden."
De Lokal Anzeiger meent, dat het cenige
antwoord óp de ongehoorde nieuwe maatrege
len van do Riinlendcommissie moet luiden Nu
zal het lijdelijk verzet eerst goed .wordpn voort
gezet cn tot een goed e;nde worden gebracht.
Le Troequer in "t Roergebied.
Duisburg. 2 3 Juli. fB. T. A.) Lp Troe-
quer is over den Rijn uit Dusseldorp gekomen,
om zich on de hoogte te stellen van de drukte
van do scheepvaart. Daarna heeft hij de haven
Rubrort en het rangeerstation te Duisburg be
zocht. Hij verkleaide zich zeer voldaan over zijn
inspectiereis. Vanavond is hij naar Parijs terug
gekeerd.
Russisch gronn voor Duitschland,
B e r 1 ij n, 23 Juli. (W.B 1 De nieuw begon
nen uitvoer van Russisch graan en de gunstige
oogstvooruitzichtcn in Rusland hebben geleid
tot den eersten stap om op den ouden grond
slag der Duitsch-Russische economische be
trekkingen tot een nieuwe ontwikkeling der
handelsrelaties te komen. 5 Juli is tusschen
do rijkscredietmij. cn het rijksgrannbureau
eener-, de handelsdelegatie der Sovjetrepubliek
in Duitschland anderzijds een leveringscontract
gesloten. De handelsdelegatie zal aan het rijks-
graonburcau' 20 millioen poed graan leveren
waarvan <le verscheping binnenkort zal begin
nen en eind November afgeloopen zol zijn.. Op
het graan wordt, zooals dat bij vroegere graan-
oankoopCn uit Rusland gebruik was, een voor
schot verleend, Overigens geschiedt de beta
ling grootendeels in Duitsche industrieproduc
ten. Het is te hopen, dnt deze transactie, ge
heel binnen het kader gehouden van den vroe-
goren graanuitvoer uit Rusland, bewijzen zal
hoe, naarmate de Russische productie toe
neemt, d® oude normale grondslag der econo
mische betrekkingen ven Rusland met het bui
tenland v/eer tc voorschijn treedt.
EEN DUITSCHE RIJKS-GOUDLEENING.
B e r 1 ij n, 2 3 Juli (W. B.). De nvohdbladen
melden, dnt dc heden gehouden besprekingen
over de uitgifte eener Rijksgoudleening, waar
aan vertegenwoordigers van het rijksminïsteric
van financien, de rijksbank en de groote ban
ken deelnamen, slechts een informntorisch ka
L&fSGESYiS&AT 23
A. v- D. weg
©QED&OOPE
Toiletartikelen, Sponsen, Haarborstels, Kammen, Haarnetten (Mutsmodel)
10 CEfJT. "WS
rakter hadden. Eerst von de resultaten daar
van zal het afhangen of de Rijksrcgcering de
uitgifte van een „wertbestandige" rijksleening
nader in overweging zal nemen.
Tcrmijnhandel in buitcnlandsche betalings
middelen.
B e r 1 ij n, 2 3 Juli (W. B.) Van betrouwbare
zijde wordt medegedeeld dat de Reichswirt-
schaftsminister de rijksbank machtigde termijn
transacties in buitenlondsche betalingsmiddelen
en dollarschatkistwissels te sluiten zonder zich
te storen aan eenheidskoersen alsmede aan dn
deviczenbanken onder nadere bepalingen van
dc Rijksbank toe te staan voor hun rekening
termijnaankoopen af te sluiten.
Bcrlijnsche wisselkoersen.
Berlirn, 2 3. Ju li (W. R). Volgens besluit
van het bcursbestuur zullen Wissels en biljetten
alleen nog op Maandag, Dinsdag. Donderdag
en Vrijdog officieel woiden genoteerd.
De Bcrlijnsche tramtarievcn.
A.s. Woensdag zullen de Eerlijnschc tram-
tarieven van 3000 tot 0000 Merk per ri' er-
den verhoogd.
HET PROCES-EHRHARDT.
Uit Berlijn wordt d.d. 23 Juli aan de N.R.C.
gemeld
Het proces-Ehrhardt dat heden zonder Ehr-
hordt te Leipzig is begonnen, heeft bitter wei
nig van een politiek proces. Op de bank der
beklaagden zit alleen dc 29 jarige princes
Margnrethe von Hobenlohc Oeringcn. Zij wordt
beschuldigd voor den rechter van instructie te
Munchen een meineed te hebben afgelegd toen
zij dezen onder eede verklaarde den sinds den
staatsgreep vop Kapn voortvluchtige^ kapitein
Ehrhardt niet ie kenner», hoewol Ehrhardt bij
hnnr een schuilplaats had gevonden.
DAMES WIOOS-'JVSV Z!JN
,,L' HIROMDELLE"
tcjis Lanjjsstraat, Anersfeort.
Voor dit proces bestaat, ondanks het feit dat
de voornaamste' beklaagde ontbreekt, een
enorme belangstelling. Alle tribunes zijn prop
vol als om klokslag 9 uur het gerechtshof in de
zaal verschijnt. Voorzitter is dr. Schmidt, de
vit talrijke processen "bckendr sennatspresdi-
dent bij het TÜlcsgcrechtshof. Rechters zijn de
gewezen minister Wisscll cn dc democratische
algevaordigdc Hartmann. Rijksadvocaat Ebcr-
meyer vertegenwoordigt het O. M,
Nadat medcgcdee'd is dat oe prinses alleen
en zonder de overige beklaagden (er zijn be
halve Ehrherdt nog twee anderen voortvluch
tig) zal terecht staan, worden aan ,de prinses
de gebruikelijke vragen gesteld. Zij vertelt, dnt
zij haar onderwijs thuis heeft genoten en dat
zij tijdens den oorlog in een Berlijnsch zieken
huis verpleegster is geweest. Ehrhardt leerde
zij' kennen bij haar bloedverwanten in Opper-
Silezie. De eerste verklaringen heeft de prinses
in een zeer vlot tempo afgelegd. Nu aarzelt
zij echter cn de voorzitter herinnert haar dnt
zij de waarheid spreken moet. Herhaaldelijk
onderbreekt hij haar met de opmerking Prin
ses, dnt Vzn men nipt gclooven. De princes
vertelt dnt zij tijdens der staatsgreep van Kapp
re Berlijn verïorfde zender zich rekenschap te
geven van de poiiticke beteekenis der gebeut-
tenissen.
Een tijdje nadien heef? zij Ehrhardt toeval
lig te Munchen op straat ontmoet cn hem uit-
genoodigd haar een bezoek tc breïfgen. Ehr
hardt gaf gevolg aan deze uiinoodieing cn
bezocht haar toen dagelijks. De verhouding
tusschen beiden werd steeds vriendschappeüj-
ker en weldra tutoyecren zij elkaar.
Op de vraag van den voorzitter of zij er
nooit aan dacht dat zij een voortvluchtige
schuilplaats verleende, antwoordt beklaagde
neen. Ehrhardt voelde zich niet schuldig, meen
de bovendien onder toepassing van de amnes
tie tc vallen. De voorzitterMaar op ai!e hoe
ken van de straten hebt gij toch kunnen lezen
dat hij gezocht werd, cn dat bewees toch wel
dat hij niet in de amnestie deelde. Dc prinses
blijft hierop het antwoord schuldig.
Zij vertelt verder dat zij te Pasing een huis
huurde cn Ehrhardt daarvan een deel afstond.
Ehrhardt verzorgde den tuin. Huur betenldc
hij niet. De prinses stelde zich met het tuin
werk tevreden cn vrilde van hem geen geld ont
vangen. Ehrhardt noemde zich Hugo Eschwege.
Hij vertelde aen de prinses dnt hij zich in Hon
garije had laten nnturalisceren en dat daardoor
al 7«^n vroegere daden waren vergelen en verge
ven. Dc voorzitter En voor u was de vroegere
Ehrhardt dus dood De princes ja I
De voorzitterWaarom hebt gij tijdens uw
verhoor bij den rechter van instructie gezworen
dat Ehrhardt zich niet bij v bevond
De prinses Ik was van mrening dit gerust te
kunnen zweren daar hij toeh reeds Eschwege
heette. De prinses zegt nog dat een student,
Liedig genaamd, die eveneens door de autori
teiten wordt gezocht, haar den raad had ge-
even aldus tc handelen.
De eerste getuige Is de heei Schneelein, advo
caat te Munchen, die ook nis verdediger van dp
prinses optreedt. Getuige zegt dat hij indertijd
bezoek heeft ontvangen1 van den student Liedig,
die hem kwam vragen of dc prinses, als zij on
der eede verklaarde Ehrhardt niet te kennen,
oen meineed zou afleggen. Getuige had ren be
vestigend antwoord gegeven, ofschoon Liedig
de feiten heel anders had geschetst, dan zij in
werkelijkheid bleken te zijn Drt voorzitter: En
op een dergelijk schandelijke wijze hebben Ehr
hardt rn Liedig deze vrouw, die een blind ver
trouwen in hen stalde, in het verderf gestort.
Rijksadvocaat dr. Metz, die het onderzoek in
deze zaak heeft geleid, zegt dat de prinses een
vrouw van een buitengewoon groote naïveteit
is Zij meende in het ceheel geen °ed te moeten
cfleggcn, omdat zij prinses was. Getuige vertelt
op welke wiize Ehrhardt werd ontmaskerd. De
politie van Munchen had vernomen, dat bij de
prinses ren zekere Eschwege vertoefd- en ver-
mcedrl- dat rlcze niemand anders dan Ehrhardt
was. Op 50 November ontving getuige van de
prinses, die vfgczcld was ven een elegant ge
kleed heer, dien zij als Eschwege voorstelde,
bezoek. Zij verzocht de beëedigde verklaring,
dot zii Ehrhardt niet kende, in een ander ver
trek, dus niet in tegenwoordigheid van Esch
wege te mogen afleggen.
Eschwege zelf verteld" met de grootste vast
beradenheid Ehrhardt in het geheel niet tc ken
nen. Enkele oogsnBlikkcn nadien vernam dr.
Metz van een "gent, dat orn in de gang wach
tende vrouwelijke getuige Ehihnidt had herkend.
Dr. Metz liet Ehrhardt nogmaals in ziin vertrek
komc-n en zeidc hem onomwonden d3t de prin
ses een valrepen eed had afgelegd er. zich dus
can een tuchthuisstraf hed blootgesteld. Ehr
hardt bekende daarop. Hij werd onmiddellijk
met de prinses geconfronteerd. Toen d-ze ir.
het vertrek verscheen, riep hii haar toe Prinses,
lies is verloren. De nrinres kwam toen op haar
onder eede afgelegde verklaring terug en toen
werd Ehrhardt in hechtenis genomen. Ehrhaidt,
besluit de rijksadvocaat dr. Metz, heeft op on
verantwoordelijke wijze met het lot van de prin
ses gespeeld. Ehrhardt zelf heeft trouwens later
nog verklaard, dat ziin geweten hem ni-t met
rust liet omdat hij de prinses een drrgeiijkc rol
had laten spelen.
LUXEMBURG.
Drie arbeiders omgekomen.
Luxemburg, 23 Juli. (B. T A.) In de
fabriek der Sociéié Ougréo-Marihaye te Ro-
dar.ge is een stcur.muur omgevallen, waaronder
irie arbeiders werden, verpletterd. Een vierde
v.crd gewond.
FRANKRIJK.-
Charles Dupuy f.
Haves meldt d.d. 25 Juli uit Pcrpignan, dat
oud-ministe .--president Chailes Dupuy te 111e-
sur-Tet (Oost-Pyreneen) overleden is. Dupuy
heeft in de politieke geschiedenis der Fransche
lepubliek gedurende de laatste jaren der ne
gentiende eeuw con vrij belangrijke rol ge
speeld. In 1885 deed hij als gemotigd repu
blikein zijn intrede in de Kamer. Acht jaren
later bekleedde hij de functie van minister-pre
sident om tevens de portefeuille van binnen-
landsche zaken te beheeren. Zijn bewind duur
de maar enkele maanden. Hij trad in December
1893 of om kort daarop tot voorzitter der Ka
mer te worden gekozen. Tweemaal na dien was
hij nog minister-president, in 1894 en in 1898.
ERNSTIGE BOTSING TUSSCHEN TWEE
AUTO'S.
Tengevolge van dc botsing tusschen twee
iCo's te Evreux zijn vijf personen gedood,
terwijl de overige inzittenden kwetsuren oplie
pen.
ENGELAND.
GROOT-Sr 'ANNIE EN DE BEWAPENING.
Discussies in het Lagerhuis
L onder, J u 1 i. (N. T. A. Draadloos).
In het Lage; eeft Ramsay Macdonald na
mens de arbeiderspartij de motie toegelicht,
waarbij deze de groote en toenemende uitga
ven voor maritieme en luchtverdediging zegt
te betreuren, evenals die voor andere militaire
voorbereidingen en waarbij de regeering wordt
aangespoord onmiddellijk stappen te doen voor
het bijeenroepen eener internationale confe
rentie ter behandeling van het programma der
nationale veiligheid, gegrondvest op deze poli
tiek, dnt door ontwapening alleen de vrede en
óc vrijheid ,van kleine en groote volken gelijke
lijk kan worden verzekerd.
De unionist O'Neill stelde een amendement
voor, waarin gevraagd werd, dat de regeering
zoo spoedig mogelijk hnnr invloed zal gebrui
ken om zoowel bij staten, die lid zijn van den
Volkenbond, als bij die. welke er niet toe be-
hooren, erop aan tc dringen, dot nieuwe- wed
ijver in bewapeningen wordt voortomen en de
bewapeningen binnen algemccne grenzen wór
den gehouden. De unionist, generaal Coocke-
rcll. steunde de motie.
Asquith reide te gelooven, dnt het van het
allergrootste belang was, dat in een tijd als déze
het creheele parlement één lijn trok, teneinde
nan de rest von de wereld een krachtige leiding
te geven bij het protest tegen nieuwe bewape
ningen. Hij gof toe, dat de beste wijze van ver
dediging in vele gevallen was, dat men tot
een tegenoffensief in staat was. En als men de
zaak goed naging, was dit het geval met de
luchtbevnpening. Waarnaar men moet streven
was: de toeneming in krocht cn vitaliteit van
wat hij zou willen noemen de bedwingende
mocht der openbare meaning.
Oud-minister Fisher wees erop, dnt er reeds
twee internotionale conferenties rich mét hét
vraagstuk der beperking van de bewapening
hebben beziggehouden, n.l. die te Washington
en die van den Volkenbond, ha September a s.
zou laatstgenoemde het vraagstuk der weder-
keerigc waarborgen ten aanzien der bewapening
behandelen.
Sir Samuel Honre, minister van luchtvaart,
betoogde, dot ieder het eens was over het
vreeselijke van den oorlog en over den wenseh
om een nieuwen wedloop der bewapeningen in
de toekomst te verhinderen. D® eerste plicht
van elke regeering was ervoor te zorgen, dat da
verdediging von het land en van het rijk voir
doende was. De subcommissie uit de commissie
voor de rijksverdediging had dit vraagstuk
onderzocht, vooral ten opzichte van de lucht
verdediging. Men was tot de conclusie geko
men, dnt in het belang van de verdediging een
uitbreiding der luchtstrijdkrachten noodig was.
Engeland lag en voor den allergevaarlijkstcn
vorm van een buitenlandschen aanval cn zou
zoo goed als onverdedigbaar blijken, tenzij het
een goede luchtmacht had. Engeland was geen
eiland meer er» op de gehcele wereld ontwik
kelde zich overal het luchtwnpcr. Zelfs gedu
rende den jongsten oorlog waren de sporadi
sche luchtaanvallen vreesclijk genoeg geweest
in hun gevolgen, maar in een nieuwen oorlog
zouden die gevolgen nog honderdmaal ontzet-
tender zijn. De risico was zoo groot dat, zelfs
al was een oorlog nog zoo ver verwijderd in
mogelijkheid en al waren de betrekkingen met
Engeiand's noburen nog zoo vriendschappelijk,
toch geen regeering den tcgenwoordigen staat
van zaken kon laten voortbestaan. Zeer tegen
Zwarigheden moeten prikkels zijn, geen
struikelblokken.
Potgieter.
ïn EenwifihBiösliclit
van
MARGREET DIJKSTRA.
15
Elf overplaatsingen heb ik meegemaakt.
EU keer in- en uitgepakt en weer opnieuw
begonnen' Laat me u helpen probeert ze
Il-'ko tc overtuigen, ten» ijl ze proest en mol
van het stol, dat m haar neus kriebelt.
llske lacht. Ze staat hoven op een trap cn
houd een schilderijtje tegen den muur.
„Scheef, afschuwelijk scheel!
Usko komt de trap af.
„Laat mij flat doen. Ik vind het heerlijk,
't Doel me aan Indie denken Wacht
en vluè en lenig wiptf zc de trap op.
„.Ta zoo en dan riaat ze al weer hij
de deur, „zoo is t goed!"
„Zég"', re ploft op een bank neer... „z.eg.
ik heet Erna... zullen we elkaar bil den
naam noemen? Ik houd niets van al dat
stij\c gedoe!
„Graag, u weet, ik l^eet Ilske!"
,.L"! .Nee jij heet llskt spot mevrouw van
Alfen. „Weet ic Ilskc, ik hen blij. dat je
bij ons gekomen bent. 't Is hier in huis 7.00
stil als Firn kantoor beeft. Al die gesloten
deuren zijn vreesclijk. 'k erlang dan terug
naar Indie."
„Kom", ze springt op. „kom, ea mee een
kopje koffie drinken. Dan roep ik Pim
ook.
Geheel beneden, half sousterrain, half
hyis is het advocatenkantoor van Mr. G.
van Alfen. 1
t Is een oude zaak. steeds overgegaan van
ador op zoon.
En nu zit Pim er aan vast, ja man?"
vertelt, mevrouw van Alfen en met haar
kleine, popperige handjes schudt ze zijn
groote hoofd hoon cn weer.
„U is in een rare huishouding terecht ge
komen, juffrouw Boukema!"
„We noemen elkaar bij den naam, Pim!"
„0 ik dacht al: hoelang zal Pit die
deftigheid volhouden?"
't Jonge, jolige ding staat vlak voor hem.
„Barthelomeus, verdwijn!"
„Ik ga al" lacht hij goedig, „dag Pit!"
„Nee, je gaat niet Ze houdt hem togen,
„vertel eens. maar eerlijk zijn. ja! M as er
geen jong vrouwtje met een teleurgestelde
liefde? Nee. 7.00 zoo'Ze pakt hom
bij heide óoren. „kijk me nu eens aan, recht
111 mijn ougen!"
„Ja," plaagt hij, ..en'ze was heel blond.
Ze was mcoi en lief met zachte blauwe
oogen. En zu stond erg alleen op de wereld!"
„Is bet waar?vraagt ze achterdochtig.
„0, juffrouw Boukema, ze is zoo ja-
loersch, dat kleine ding!
„Dat zou je Wel willen! Zeg, Pim, we gaan
uit von avond, ja? En, Ilske, jij gaal
mee."
t Is Dinsdag, kind! Moeder komt!"
JJaar handen vallen slap neer.
„Pitje", smeekt hij
„Och. Pimzegt ze stil.soedah, ga
maar! Ilske" doet ze dadelijk weer
vroolijk, „jij komt vanavond me hel
„Pitje", waarschuwt hij.
„Ja. Barthelomeus zegt ze zoet. „Kom je
Ilske? Ja?"
„Als '1 niet onbescheiden is?" vraagt Ilske.
an Alfen geeft haar een hand.
„I-Iier Kan u met onbescheiden zijn", "zegt
hij trouwhartig, „en hoe eerder u Pit en
alles van. ons kent, hoe heter".
„Ze valt wel mee, hoor", spot Pitje goed
moedig: wie, „Barthelomeus, de oude of
de jonge?"
„Pil", waarschuwt hii ernstiger. „Zoo, mijn
koffie is op. Dag meisjes!
Pitje valt op haar stoel neer.
„Hoe heet je nu eigenlijk?" vraagt Ilske
lachend.
„Als ik je voor dien tijd gezien had. zou
ik je nooit in huis genomen hebben, ver
telt Pitie goedig.
„Zóó!"
„Jagaat Pitje onbekommerd voort. „Je
bout mooi".
Ilske bloost van 't onverwachte compli
ment.
Voor
Tennis- en [pnasliek Któng
SS?F.C5A4S, 41DIIES:
Laagestraat 118 Tel. 70
1
ffTfflhHHff1"u"—1■WBrFF1
„E11 Pim is wel een goeie lobbes, „maar",
besluit /.c wijs, met een vroolijk knipoogje,
,,'t is een waagstuk."
„Erna protesteert Ilskc met een kleur
aJs vuur.
„Och, zeg maar Pit', vraagt liet jonge
ding vriendelijk. ..Ia, je bom mooier dan ilo
mijn neus is leciijk en mijn mond ook. Te
breed! Maar ik heb veel kleiner handjes
dan jij! Zie je wel?"
„Hoe heet je nu toch vraagt Ilske vveei.
„Vroeger op school. Erna". Mini schoon
moeder zegt Emcslina. Dcftie, ia! Maar
mijn echte, echte naam, dien Pa heeft uit-»
gevonden, is Pit cn 7.00 moet jc me noe
men! Jij krijgt ook een anderen naam
Wacht maar!"
Zo kijkt Ilskc onderzoekend aan.
„Natuurlijk juicht ze, „natuurlijk! Erica'
Je bent net zoon heidebloempje".
„Pim 'heel eigenlijk George. We hebben
elkaar op reis ontmoet 111 Zwitserland, toen
Pa cn Ma met verlof v aren. Daardoor zit
ik hier nu roo zielig alleen," vertelt Pitje
tragisch.-„Pim zag er uit! Ingebakerd ge
woon! En Erica, hij droeg slobkousen! Zou
iü van ccn man kunnen houden, die slob
kousen droeg?"
..Ik weet het niet", lachte Ilskc.
„Nou. hij leek precies 01» de 100de Pim
pernel, en daarom noem ik hem Pim. Zijn
moeder vindt dat ccn kvvajongensnaam. Als
7.ij er is zeg ik „Barthelomeus". Ze komt
vanavond. Ik houd niet van haar", zegt
Pitje driftig, ,,'t Is haar schuld, dat we hier
zitten. Kom, -ga mee naar boven! Laat
Phic helpen mot d<? gordijnen, maar pas op:
/.e breekt alles. Die Ilollandschc meiden!
Moest je mijn oude boe zien!"
's Avonds ziet het er in de kamer van
Ilske al heel wat gezelliger uit.
Schuin iii den heek staat de groote rust
bank en de donkere boereiuloek van Moeke
hangt er achter, hoog toeen den muur opge-
sjiijkerd. Vele kieken van thuis prijken op
dc plank in 't gezellige hoekje en dichtjiij
de eenvoudige theetafel staat glimmend de
mooie, koperen theestoof. Later op den
avond wordt er een lage. diepp fauteuil ge
bracht. Vader en Moeke hebben hem samen
uitgezocht.
„Ter vergoeding van ons eigen plekje op
de heide", stond er in 't kleine briefje, dat
er bij was en Moeke schreef er onder: „je
mag er alleen goede gedachten in denken."
t Is een verrassing.
Ilskc is er meer dan blij mee en ze heeft
hem plechtig gedoopt.
„De bruine philosoof", heet hij nu.
Voor clramen hangen zware overgordij
nen en de lamp met dc mooie kap, die
Moeke zelf maakte en die dp kamer omtoo-
vert in een warm, rood nestje, brandt heel
laag voor de gezelligheid slechts, want bui
ten valt dc late schemering pa^ in.
Ilskc is moe van al het ongewone werk op
de rustbank gaan liggen. Ze kijkt de ka-
mei- rond en een gevoel van behaaglijke
rust komt over haar.
Buiten op straal is nog het drukke gerij
van de groote stad cn het gezoem van de
elcctrische tram. die op den hoek van de
i.gracht stilstaat en ook het korte geklik van
T bolletje, dat waarschuwt, dringt bespotte-
lijk duidelijk tusschen het doffe geroes
van al dat straatgedoe tot haar door. Na
tuurlijk. over een weck hoort ze geen van
die dagclïjksehc geluiden apart meer.
„Dan hoor je de stilte heeft Moeke ge
zegd.
Op 't oude dorp is nu reeds de stilte van
den naderenden nacht.
Een groote vrachtauto, met tonnen heia
den, rijdt zwaar dreunend dc kleine helling
bij dc brug of en snort ratelend 't huis
voorbij.
Ilskc schrikt er van op.
Jammer, dat Vader en Moeke haar ka
mer niet 7.00 af gezien hebben. Dat je nu
niet meer elk oogenblik zoo heerlijk onver
wachts Vaders blijde oogen om den hoek
van de dom zal zien gluren en dat je niet
meer om jc heen voelt, overal door heen
geweven en niet apart te onderkennen.
Moekcs trouwe zorg
(Wordt vervolgd)
