AMERSF09RTSCH DAGBLAD FSTfiGKAAF LEIPILB ]edj&te &iaf) u& ee«- ctenotT- 't LAANTJE 3 MEHEHÏSPRIIS p*r5 Amc" „DE EEMLANDER EERSTE BLAD. BUITENLAND. SJL' HJRQ^DELLÊ" FEUILLETON. ZELFBEDROG. 22e Jaargang No. 70 loort 1 2 10. idem iianco per Dost f rei week (mei cr.itis verzc-ci n§ cmqe'ukkenj 0.176 afzonderlijke nummers f os» 79 DIRECTEUR UiTGEVER: J. VALKHOFF. ARNHEMSCBHUER^ORTWAL 2A. POSTREKENING N*. 47910. TEL INT 613. Vrijdag 21 September 1923 PRUS DER ADVERTEMTIEH met Inbegrip van ee« bewijsnummer, elke 'regel meer 0 25. dienstaanbio» dingen en Llcfdadi^heids-adve tentiën voor de helft der prijv Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeclige bepalingen voor het advcrleeren. Eene circulaire, bevattende de voorwaar den. wordt op aanvraag toegezonden. VOLKENBOND. Het vlootverdrag van Washington. D.d. 20 Sept. wordt uit Londen gemeld Wat betreft de uitbreiding der 'grondslagen von het vlootverdrag van Washington tot de stalen, die dit verdrag niet hebben ondertcc- Lend, noodigt de Rand zijn desbetreiierde sub commissie uit, het ontwerp ook uit re breiden tot de staten, die r.og niet tot den Volkenbond zijn toegereden. De vervanging von Vt ough els lid der Soar- commissie. Genève, 2 0 Scot. (8 T. A) De Read heeft besloten het ontslag van Waugh, het lid van de regceringscommissie in het Saargeb'cc', te aanvaarden, hem dank te betuigen voor de diensten, bewezen gedurende de 5', jaar, dat hij lid is geweest en hem te vervangen door commandant Stephen (Canada). DUITSCHLAND. DE BEZETTING VAN HET ROERGEBIED. De bezetting van het ManO- heimer Schlosz. Berlijn, 2 0 Sept. (\V. B.) De bloden verklaren, dat de uitbreiding der bezetting tol het Mannheimer Schlosz een nieuwe daad van geweld is tegen een gebied, dat onder Duitsche souvereiniteit staat. Dit betcekent een ernstige stoornis van het geheele bestuur van Mann heim De Voss. Ztg. schrijft, dst de reden deze: bezetting nog niet bckcr.d is. Er zal er wel een worden uitgedacht, maar eenige plausible verklaring voor deze nieuwe redelooze daad der Franschen is niet te vinden. Deze bezet ting is des te meer te betreuren, nu de moge lijkheid van Duitsch-Fransche onderhandelin gen grooter wordt. D ui tsch land's bereidwilligheid om mee tc werken. Berlijn, 2 0 Sept. (W. B.) De bladen vernemen, in verband met de verklaring van Havas betreffende de bereidwilligheid der Fransche regeenng om met Duitschland te onderhandelen, van bevoegde zijde, dat ook Duitschland bereid is om met olie kracht den economischen toestand in het Roergebied te herstellen. Dit is echter ook slechts voor den duur van een voorloopige regeling moeilijk- denkbaar, wanneer niet ean de veroordeelden amnestie zal worden verleend en de verbanne- ncn zullen terugkeeren cn het bestuur weer in handen van Duitsche ambtenaren zal' worden gelégd. Ook hangt de wederopbouw van het bezette gebied hiervan af, of de vrije arbeid en t vrije verkeer worden gewaarborgd. Dit is de voorwaarde voor de oplossing der herstel- kwestie door effectieve betalingen in een wijz<% die de ontruiming van het Roergebied insluit en een toestand, zoools die krachtens het ver drag behoort te zijn, herstelt. DE ECONOMISCHE CRISIS. De houding van spoorweg- en poslpcrsoncel. Neurenberg, 2 0 Sept. (\V. B.) Func tionarissen van den „Eiscnbahncr-Verkchis- bur.d" verklaarden zich te plaatsen op den grondslag der rijksconstilvtie. De redding van t rijk is h. i. alleen mogelijk langs den weg der democratie. Het spoorweg- en postperso- neel zou zich kanten tegen alle separatistische en reactionaire pogingen en weigeren om, aan welke dictetuur ook, diensten te bewijzen. Het goud-agio. Wolff seint uit Berlijn d.d. 20 dezer Van 22 tot en met 25 dezer bedraagt het goudagio bij de betaling van douanerechten in Duitschland 3,359,999,900 pet. BELGIE. EEN ZWENDELARIJ TE BRUSSEL Dezer dagen deed het gerucht van de ont dekking van een groote zwendelar'ij te Brussel „SALAMANDER" SCHOENEN munien uit door kwaliteit. „SALAMANDER" SCHOENEN munten uit dcor pasvorm. „SALAMANDER" SCHOENEN munten uii door elegance. „SALAMANDER" SCHOENEN zijn met de prijs in de zool gestcmpGid. „SALAMANDER" SCHOENEN zijn met de Goodyear machine vervaardigd. „SALAMANDER" SCHOENEN zijn alom bekend. GEBR. KROES Neemt proe! met onze „Salamander" Najaarsschoen 9.85. Ontvangen L AKBALPANTOFFELS en VILT-WINTER ARTIKELEN. Aanbevelend, Telefoon 35I. Langeslraat 78 de ronde, welke zou zijn gepleegd door eenige avonturiers, die het meelijden der goe-ge- meente met de invaliden uitbuitten ten eigen voordeele. Het Handelsblad van Antwerpen geeft eenige bijzonderheden cn vertelt, hoe zij ,.Le Soutien du Mutile" stichtten Het bestuur bestond uit de genaamden Achille Do Sutter, bestuurder, Alphonse Bru- mel cn Joseph De Munter, onderbestuurders, deze laatste een echte invaliedverder een rekenplicbtige, stcnografe en enkele „demar- cheurs". Al die hecren droegen zwarte uniformen, met veel goud belegd, een zwarte pet met gouden banden en natuurlijk veel dekoratieszij had den zich ook den onkost betaald van een vaan del en ter gelegenheid van een bekend con gres legden zij een groote kroon neer op hel graf van den Onbekenden Soldaat I I Hun werk was een „Maatschappij voor Han del cn "Mcnschlicvcndheid en had voor zoogezegd doelrestitutie van tijdens den ooi- log verloren voorwerpen aan de onderschrijveis (25 fr. per jaar met een contract van drie jaar)bezorging van werk aan verminkten en oud-strijders met ze te gebruiken nis rekruteer- agenten. Het werk werd gesticht in Juni van dit jaar. De zoogezegde „steunen" van de Invaliedcn opereerden met voorliefde op den buiten. Zij gir.gcn bijde boeren aankloppen, om bijdra gen te verkrijgen. Werden zij, niettegenstaan de hun indrukwekkend uniform qfgescheept, dan. gebruikten zij- de groote middcleiy cn zegden Hoe Gij weigert de invalieden te hei- pén Die jongens die vier jaar' in de loopgra ven zaten om uw hofsteden en uw land te ver dedigen En gewoonlijk gaven dc eenvoudige lieden toe Op die manier gelukten de avonturiers erin een som van over de 90.000 fr. af te halen van een twee duizend onderschrijvers. Al de heereu hadden hun abonnement op den spoorweg en namen royaal 1550 fr. in de maand zonder de reis- en erblijfkosten Zeker waren de reke ningen op 't eind zoo ingewikkeld, dat ze met hun drieën er niet meer uit konden, en ze namen een rekcnplichtigc aan 500 fr. in de maand. De kosten \nn instelling, schrijfma chine^ bureeimeubelen, uniform, enz., kwamen op een 5000 fr Van de zoogezegde „verloren voorwerpen" kwam natuurlijk nooit iets in hu?-: geen enkel voorwerp werd teruggevonden De rckruteci- agenten ontvingen 2 t. h. ven de opgehaalde sommen. De drie bestuurders hadden zich ook verbon den iedere maand 10 p. h. van de globale ont vangsten te storten ten voordeele van het „Toevluchtshuis der Invalieden". Maar nooit werd een cent betaald. Een onderzoek der politiek heeft nu alles oan 't licht gebracht. Een der „bestuurders" is aangehouden, de genaamde De Sutter; Brumei werd met voorloopige vrijheid gelaten. De Munter is voortvluchtig, maar zijn© aanhou ding wordt ieder oogenblik verwacht. FRANKRIJK. HET ONDERHOUD TUSSCHEN BALDWIN EN POINCARÉ. Niets bekend van een tweede onderhoud. Londen, 20 Sept. (R.). Reuter verneemt, dat de officieels kringen te Londen niets u-eten over de ontmoeting van Baldwin en Poincaré gisteren. Men neemt hier algemeen oan, dot de algemccne termen van. het communiqué over de ontmoeting de zeer uiteenloopcnde gevolgtrek kingen in verschillende kringen niet rechtvaar digen. Het is alleen gerechtvaardigd te verkla ren, dat de twee staatslieden elkaar hebben ont moet, dat zij het over de ajgemeené beginselen eens waren en dat zij misschien de besprekingen zullen voortzetten. lejis Langeslraat, Arcersteort. Fransche persstemmen. De Temps schrijft naar aanleiding van het onderhoud tusschen beide premiers, dat de Engelschen en Franschen met inzicht reeds lang een dergelijk gesprek wcnschten. Het bericht van het Engelsche gezantschap toont voldoende aan, dat het onderhoud nut heeft gehad. Het is een, boodschap, die men me: waaiachtige blijd schap leest. Na zijn ondeihoud met Poincaré bracht Beldwin een bezoek aan Millerand. Hij heeft zoodoende dc onveranderlijke eenheid en 'vnstberodanhid van de Fransche politiek kunnen constateren cn tevens haar gematigdheid. Het Journal des Débats schrijft, dat het in het belang is van de rust van de gchcele wereld en van het herstel van de normale omstandigheden in Europe, dot recht cn zede gehandhaafd blij ven en dat de poging van een schuldig en over wonnen volk om aan zijn gerechte bestraffing te'ontkomen, ondubbelzinnig schipbreuk lijdt. De bezetting van de Roer treft doel, daar zij het Duitsche volk dwingt tot de erkenning, dat het in den strijd om de vergoeding niet dc sterkste is cn dat het ten slotte zal moeten be talen. Havqs meldt nog, dat de Franschen het, feit, dat Baldwin en Poincaré erkenden, dnt een nauwe samenwerking tusschen Fi ankrijk en Engeland de grondslag vormt voor den, wereld vrede, als een gelukkige gebeurtenis beschouw den zij waordeeren, dat het resultaat van het onderhoud de publieke erkenning is geweest van het succes van de politiek van Poincaré. De Matin bespreekt de recente verkloringen van lord Curzon, waarin hij Frankrijk verweet een afzonderlijke actie te voeren, terwijl Engeland, daar de bevolking von het Roerge bied het lijdelijk Verzet gaat opgeven en het rijk zijn onmacht heeft getoond den strijd voort te zetten, nu adhacsie gaat betuigen met de Fran sche politiek. De Echo de Paris schrijftEngeland legt zich bij het onvermijdelijke neer, erkent de Fransche overwinning en stemt, door een bijzonder wel sprekend communiqué, er in toe het Duitsche rijk zijn laatst? illusies te ontnemen. De bladen hopen verder, dat Stresemann ein delijk .het onnuttige van zijn pogingen om de geallieerden met elkaar in oneenigheid te bren gen, zal inzien en het herstel van het Fransch- Engelsche vertrouwen zal gebiuikcn als laatste argument om zekere deelen van hét rijk daar van tc overtuigen. ENGELAND. LLOYD GEORGE NAAR AMERIKA. Londen, 20 Sept. (R.). Lloyd George vertrekt 29 September naur New-York, vanwaar hij terstond zijn tournee in Canada begint. Later bezoekt hij verschillende Amerikaansche steden en zal eindigen te New-York, waar Lloyd George, naar men verwacht, in het operagebouw een belangrijke rede zal houden. Hij keert tijdig te Londen térug vóór de opening van het parle ment in November. Dc beurs.tc Lenden. Londen, 20 Sept. (V. D.)Tengevolge ver. de gunstige uitlegging der ontmoeting van den Britschen en den Franschen premier was de stemming der buitenlandsche wisselmarkt heden aanmerkelijk vaster en verbeterden de waarden. De Fransche en Belgische francs wu- icn veel beter en dc Ilaliaanschc lire was even eens vaster. SPANJE. DE STAATSGREEP.- Dc Marokko-poliliek- P a r ij s, 20 Sept. (B. T. A.) De Tepms verneemt uit Madrid: Het militaire directorium onder presidentschap von generaal Rivera heeft de kwestie van Marokko besproken. Ook de generaals Jordans, Bercnguer cn Cavalcnnti, die in Marokko het bevel hebben gevoerd en generaal Aixpuru, de nieuwe hooge commissa ris waren aanwezig. De minister van oor'og wees het directorium erop, dat het verdrag met Raisoeli geen enkelen Waarborg geeft, dot dit verdrag nietig is cn dat men den opstande lingenleider, die Spanje dikwijls bedrogen heeft, moet wantrouwen. EEN SPAARBANK GEPLUNDERD. Barcelona, 29 Sept. (B T. A.) Zes ge maskerde mannen deden een invol in de Spaar bank te Tarrasa en maakten zich van 5000 pesetas meester. Zij vluchten in de richtinc van Sabodell, achtervolgd door burgers. E- werd van weerskanten geschoten. Eén burgr werd gedood' en één gewond. Ook werd eer. bf.ndiet gewond. Kort daarop werd de auto dei bandieten tegen een boom geworpen. Dé drie inzittenden werden gearresteerd. ITALIË. HET CONFLICT MET GRIEKENLAND. Geen openbare besprekin gen in den Volkenbond voor de ontruiming van Korfoe. Genève, 20 Sept. (B. T. A.) De Reod van den Volkenbond sloot het Italiaansch- Grieksch incident met het nemen van een be slissing, die de mogelijkheid van een openbaar debat vóór de ontruiming von Korfoe, woorvoor sommigen vreesden, uitschakelt De Raad be sloot er toe over te gaan om, met bijstand van juristen, de delicate vraagstukken, die de aan dacht van den Raad blijven vrogen, rijpelijk en grondig te bestudeeren en zonder verwijl de middelen te bestudeeren, die het best voor dit doel geschikt zijn. Een Britsch radiogram van gisteren meldt: Toch het conflict tusschen Italië en Griekcn- Icnd was ontstaan tengevolge van den moord te Jnnina en de daarop gevolgde bezetting van Korfoe, heeft de kwestie of de Volkenbond bevoegd was in dit geval op te treden, een punt van veel bespreking gevormd onder de leden van dc, vergadering van den bond cn elders Italië betwistte de bevoegdheid van den bond, die evenwel door weinig of geen enderc leden van den bond werd betwijfeld. In vele kringen is beweerd geworden, dat aan het Haagsche Internationale Gerechtshof met suc ces verzocht had kunnen worden een defini tieve beslissing te nemen over de kwesties, die het Grieksch-Italiaonsche geschil deed rijzen, zooals: (1). de bevoegdheid van den Raad van den bond; (2). de graad van verantwoordelijk heid van staten voor mi-daden, op hun gfond- ge"bied begaan; (3). de bezetting van grond gebied als wettig middel om eischen af te dwingen, door den eenen staat aan den anderen gesteld en inzonderheid, wanneer die staten beide leden van den bond "zijn. Toen de Raad van den bond heden "bijeenkwam, deed de voor-' zitter, burggraaf Ishij, de volgende mededee- Hng: - Eenige kwesties betreffende de uitlegging van vei schillende artikelen van het verdrag, die de bevoegdheden van den Raad behandelen en andere 'kwesties van Internationaal recht heb-* ben bijzonder de aandacht .getrokken van eenige van mijne collega's. Ik acht Het noodzakelijk, da* deze kwesties worden geregeld^ ten einde in de toekomst alle verschil van meening ean- gaor-.de deze .zaken te voorkomen en om het werk van den Volkenbond t© vergemakkelijken. Om deze reden acht ik het mijn plicht den Raad voor te steHen met behulp van rechts geleerden een weloverwogen en degelijk onder zoek van deze delicate problemen op zich te nemen en om zonder uitstel te beraadslagen over de methodes, die het best geschikt zijn om dit doel te bereiken. De dagbladcorrespondenten te Genève be richten, dot lord Robert Cecil bij het verlaten van den Raad zeide, dat hij volkomen voldaan was over de genomen beslissing, daar hij er zeker van was, dat dc definitieve uitlegging van de artikelen van het verdrag thans zou worden gevonden. De Times verklaart in een hoofdartikel, dat de bevoegdheid von den Volkenbond het ge heels geschil tusschen Italië cn Griekenland te hooren en dienaangaande te beslissen, in theorie onbetwistbaar is. Het blad betoogt verder uit- i arukkclijk, dat de bond over den moreelen steun van alle kleinere volken beschikt en zegt, dat de bewijzen, die hiervan te Genève gege ven zijn, den bond in staat hebben gesteld zeer grooten invloed uit te oefenen op de voor naamste geallieerden. Dit, zegt de Times, is niet het mirfst belovende feit. Er is niets meer verlagend dan verdriet om iets minderwaardigs. naar het Noorsch van JOHAN BOJER door D. Logeman—van der Willigen. 11 Maar hii voelde zich eigenlijk moe; hij had 's nachts niet goed geslapen en ging. nu op zijn chaise longue liggen en sloot een paar minuten de oogen. Hij had een gc\oel alsof hii in heel lang niet zou kunnen op staan. Het onaangename was, dat hij tegen woordig overal, waar hij liep of keek, Wangen voor zich zag. Sinds hij zichzelf had weten wijs te maken dat Wangen hem in een onaangename positie zou brengen, als hij niet naar de politie ging. had hij dien man steeds voor oogen. Overal zag hij hem, en met wion hij ook sprak, altijd vond hij angen er bij tegenwoordig. En nu zag hij hem ook... hij vloog op, naar buiten, liet een paard inspannen en reed naar het boscli om naar liet houtvervoer te zien. En in de verte tusschen de bergen hoort hij reeds het lawaai van lakken, die geveld worden cn het duurt niet lang of hij is er bij. In groote hoopen is het naar den weg gereden cn ginds op den steilcn heuvel, waar er een opening in het bosch gemaakt is, komt er een lading voor den dag. Maar wat gebeurt daar? Het paard-gaat op zijn achterpooten staan en laat dc lading vóór den heuvel staan en paard en lading ver dwijnen in een sneeuwdaitip, die over den loodrechten, hoogen heuvel heen/weeft. Maar als de lading op den weg belandt, is het paard geheel onbeschadigd cn tot Norby's groote verwondering zit \Yangc«. op de vracht en rijdt. Xorby treedt met de zweep nader. Hij kan zijn' woorden niet vinden. Dan zegt Wangen, terwijl lui begint af te laden. „Zeg, dat valsche stuk wou je op mijn rekening zetten, hè? Maar hoe staat hef met je eigen popieren?" Norby heft de zweep op en wil die op hem laten neerdalen, maar daar komt een nieu we vracht op den heuvel voor den dag en wederom gaat het paard op zijn achter pooten staan en laat dc kar stilstaan. Zoo doen ze dus met Norby's paarden' liii zal ze wel leeren, wacht maar' Maar als de voer man weer bij de houtstapels komt, is net weer Wangen. W ol alle duivels!. En nu haalt hij het- hout weer van den wagen en zegt inct zijn spottenden glimlach- „Dat valsche stuk wou je op mijn rekening zet ten, hè, Norbv, maar hoe staat t met je eigen papieren? Norby heft weer dc zweep op om hem te slaan, maar krijgt plotseling weer een ander paard op den heuvel in het oog. Dat is dc jonge volbloed merrie, maar zoo bederft men het dier de voeten. En weer is het Wangen en weer opent hij met deuzelfden grijns lach den mond: „Zeg eens, Norby, heb je een goed geweten? De getuige is wel dood, maar wacht maar!'' En daar komt weer een vracht en nog één en nog cén, de heuvel staat in een nevel van rijen wagens met hout en steeds komen er nog meer van boven aanrijden. Wangen rijdt iedere vracilt, altijd die vervloekte Wan-gen. De oude man. geeft een gil en wrijft in zijn oogen. Goddank'.. „Neen, je' moet hcusch zien iets uit te voeren. En hij vermant zich en gaat uit. Het is te laat om vandaag naar het hout hakken le gaan zien. Hij loopt eens rond in de varkensstallen, maar de twaalf vette, goudachtige dieren, die tot nu toe zijn trots waren, schenen hem nu volkomen mislukt. „Je begin; achteruit te gaan, Norby," dacht hij „En nu dat er nog hij, dat is de dank voor je goedheid Hij zuchtte en wilde 'heengaan; Maar een varken wrong zijn snoet tusschen de tralies cn wilde gestreeld worden. De oude man stak zijn hand uit, maar ging plotseling een stap naar achteren. Want dat varken had ook Een rilling ging hem over den rug en hij hastte zich den .stal uit En uit een soort nieuwsgierigheid vulde hij ook den koestal eens doorgaan. De koeien keerden zich één voor éc op hun plaats qm en maakten ge luiden tegen hem. En half nieuwsgierig, half angstig keek hij naar iederen koeien- kop, en de eerste, dc tweede, de derde kom, kom, maar wat was dat daar? Hij keerde zich haastig om en vluchtte gewoon den stal uit. Nu begon hij dat vervloekte gezicht ook al in onschuldige dieren op te mérken. KHij sloeg de zware deur van den koestal hard toe en toen hij op hetzelfde oogenblik een paar koeien hoorde loeien, begon hij het nog onguriger te vinden. „Jc bent een groote dwaas, je zco iets in te beelden," zeide hij eindelijk in zich zelf. toén hij goed en wel buiten was. Hij hield even bij den paardenstal stil, maar ging weer door. Hij durfde niet. Het kwam hem voor, dat het werkvolk niet hetzelfde respect van vroeger voor hem' had en daarom was hij gauw driftig tegen hen. En het was of zijn paarden ook met meer zoo gewillig voor zijn wagentje liepen alsof die hem ook wantrouwden en hij gebriuktc meer dan ooit de zweep cn reed er onwijs hard van door. Maar in ieder geval viel het niet te ontkennen dat zijn goede vriend „Hector hém schuw begon aan te kijken, alsof die ook iets Vermoedde. „Houd je kalm," dacht hij. ie bent in ieder gev al in de achting der menschen geste gen." De algemeene woede tegen Wangen plaatste Norby in con des to beter licht. Als één partij op de hand van Wangen was, moedigde het twintig anderen aan om zich aan den kant van Norby te scharen. En als dc oude man mét zijn arrcslede in zijn pels gehuld kwam aanrijden,, groetten de men schen hem dieper dan vroeger en zij, die hem' tot nu to«? niet gegroet hadden, groet ten hem nu. En d*tn lachte de oude man in stilte: „De dieron verachten je om hetgeen jc gedan hebt, maar dc menschen, die ach ten je. Zoo gaat het." „Ze zouden je toch niet voor don mal houden?" dacht hij op zekeren dag. „Ge- stcid dat ze jc al die eer bewezen alleen maar uit spot!" Dat vermoeden was niet uit te houden en hij moest zekerheid hebben. Op zekeren dag werd mén in de pastorie verrast door Norby die voor de deur roet zijn ar stilhield en met zijn zware rijlaarzen naar binnc-n kvvarn stappen. Hij was bizon der opgewekt en vertelde met het bovenlijf voorover en' de handen op dc knieën dat zijn vroeuvy cn hij Zaterdag een heel varken aan het spit zouden, braden zooals hij dat in Engeland had zien doen. En als de een of ander dien dag eens wilde komen, zou het wel kunnen gebeuren, dat zij een been tje meekregen om af tc kluiven. Zeker. Hij meende het. De predikant en zun vrouw begonnen te lachen: Xorby had altijd zoo n eigenaardige manier om de menschen uit te noodigen. En Norby dacht: „Als ze zoo eerlijk lachen kunnen verden ken ze me natuurlijk niet." En toen zij beiden de invitatie aannamen, voelde hij zich volkomen zeker. Hij viel öbk bij den dokter in huis en hier ging hot even goed. En hij ging nar den commissaris, naar den rechter cn den ontvanger - en toen hij' eindelijk naar huis keerde, lachte hij verge noegd in zichzelf. Als gewoonlijk was het een kolossaal uit- verbcugde zich er altijd bizonder over, dat gebreid middagmaal bij Norby. De gastheer hij zilver- op tafel kon zetten en een wijn te drinken geven waar geen der notabelen uit de streek tegen op kon. Het varken en de wijn brachtde menschen in een goed humeur cn hoe meer hij at, dronk en praat te des te vroolijker straalde het gelaat van Norby. De groote kwestie kwam zelfs niet op hot tapijt. En terwijl hij aan het hoofd van de tafel zat en mef de rei gasten eens een lijnjjé trok, dan eens met één afzonder lijk dan met 'allen tegelijk zag hij juist dèt op' hun aangezicht geschreven, waf hij er zoo graag op zien wilde namelijk: „Jc bent een amusante,goede kerel. Toen men zich eindelijk voorbeen kopje koffie in de beide groote kamers verspreid de. nam de commissaris hem eens ter zijde. En terwijl, beiden hun koffiekopje op de hoogte itfln hun borst hielden, vedelde do commissaris fluisterend, dat het bewijs van de borgstelling den rechter ter hand was ge komen. De commissaris had het gezien en hij moest bekennen dat Norby's handteeke- ning goed was nagemaakt. Maar die van Jorgen Haarstad neen, dat was nu èl te naïef. Haarstad schreef nu wel bepaald geen schoonschrift, maar zóó schuin en zóó leesbaar had hij nooit schreven, dat kon do commissaris wel zeggen. (Wordt vervolgd).

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1923 | | pagina 1