AMERSF09RTSCH DAGBLAD
FSTfiGKAAF LEIPILB
]edj&te &iaf) u&
ee«- ctenotT-
't LAANTJE 3
MEHEHÏSPRIIS p*r5 Amc"
„DE EEMLANDER
EERSTE BLAD.
BUITENLAND.
SJL' HJRQ^DELLÊ"
FEUILLETON.
ZELFBEDROG.
22e Jaargang No. 70
loort 1 2 10. idem iianco
per Dost f rei week (mei cr.itis verzc-ci n§
cmqe'ukkenj 0.176 afzonderlijke nummers
f os»
79
DIRECTEUR UiTGEVER: J. VALKHOFF. ARNHEMSCBHUER^ORTWAL 2A.
POSTREKENING N*. 47910. TEL INT 613.
Vrijdag 21 September 1923
PRUS DER ADVERTEMTIEH met Inbegrip van ee«
bewijsnummer, elke 'regel meer 0 25. dienstaanbio»
dingen en Llcfdadi^heids-adve tentiën voor de helft
der prijv Voor handel en bedrijf bestaan zeer
voordeclige bepalingen voor het advcrleeren. Eene
circulaire, bevattende de voorwaar den. wordt op
aanvraag toegezonden.
VOLKENBOND.
Het vlootverdrag van Washington.
D.d. 20 Sept. wordt uit Londen gemeld
Wat betreft de uitbreiding der 'grondslagen
von het vlootverdrag van Washington tot de
stalen, die dit verdrag niet hebben ondertcc-
Lend, noodigt de Rand zijn desbetreiierde sub
commissie uit, het ontwerp ook uit re breiden
tot de staten, die r.og niet tot den Volkenbond
zijn toegereden.
De vervanging von Vt ough els lid der Soar-
commissie.
Genève, 2 0 Scot. (8 T. A) De Read
heeft besloten het ontslag van Waugh, het lid
van de regceringscommissie in het Saargeb'cc',
te aanvaarden, hem dank te betuigen voor de
diensten, bewezen gedurende de 5', jaar, dat
hij lid is geweest en hem te vervangen door
commandant Stephen (Canada).
DUITSCHLAND.
DE BEZETTING VAN HET ROERGEBIED.
De bezetting van het ManO-
heimer Schlosz.
Berlijn, 2 0 Sept. (\V. B.) De bloden
verklaren, dat de uitbreiding der bezetting tol
het Mannheimer Schlosz een nieuwe daad van
geweld is tegen een gebied, dat onder Duitsche
souvereiniteit staat. Dit betcekent een ernstige
stoornis van het geheele bestuur van Mann
heim
De Voss. Ztg. schrijft, dst de reden deze:
bezetting nog niet bckcr.d is. Er zal er wel
een worden uitgedacht, maar eenige plausible
verklaring voor deze nieuwe redelooze daad
der Franschen is niet te vinden. Deze bezet
ting is des te meer te betreuren, nu de moge
lijkheid van Duitsch-Fransche onderhandelin
gen grooter wordt.
D ui tsch land's bereidwilligheid
om mee tc werken.
Berlijn, 2 0 Sept. (W. B.) De bladen
vernemen, in verband met de verklaring van
Havas betreffende de bereidwilligheid der
Fransche regeenng om met Duitschland te
onderhandelen, van bevoegde zijde, dat ook
Duitschland bereid is om met olie kracht den
economischen toestand in het Roergebied te
herstellen. Dit is echter ook slechts voor den
duur van een voorloopige regeling moeilijk-
denkbaar, wanneer niet ean de veroordeelden
amnestie zal worden verleend en de verbanne-
ncn zullen terugkeeren cn het bestuur weer in
handen van Duitsche ambtenaren zal' worden
gelégd. Ook hangt de wederopbouw van het
bezette gebied hiervan af, of de vrije arbeid en
t vrije verkeer worden gewaarborgd. Dit is de
voorwaarde voor de oplossing der herstel-
kwestie door effectieve betalingen in een wijz<%
die de ontruiming van het Roergebied insluit
en een toestand, zoools die krachtens het ver
drag behoort te zijn, herstelt.
DE ECONOMISCHE CRISIS.
De houding van spoorweg- en
poslpcrsoncel.
Neurenberg, 2 0 Sept. (\V. B.) Func
tionarissen van den „Eiscnbahncr-Verkchis-
bur.d" verklaarden zich te plaatsen op den
grondslag der rijksconstilvtie. De redding van
t rijk is h. i. alleen mogelijk langs den weg
der democratie. Het spoorweg- en postperso-
neel zou zich kanten tegen alle separatistische
en reactionaire pogingen en weigeren om, aan
welke dictetuur ook, diensten te bewijzen.
Het goud-agio.
Wolff seint uit Berlijn d.d. 20 dezer
Van 22 tot en met 25 dezer bedraagt het
goudagio bij de betaling van douanerechten in
Duitschland 3,359,999,900 pet.
BELGIE.
EEN ZWENDELARIJ TE BRUSSEL
Dezer dagen deed het gerucht van de ont
dekking van een groote zwendelar'ij te Brussel
„SALAMANDER" SCHOENEN munien uit door kwaliteit.
„SALAMANDER" SCHOENEN munten uit dcor pasvorm.
„SALAMANDER" SCHOENEN munten uii door elegance.
„SALAMANDER" SCHOENEN zijn met de prijs in de zool gestcmpGid.
„SALAMANDER" SCHOENEN zijn met de Goodyear machine vervaardigd.
„SALAMANDER" SCHOENEN zijn alom bekend.
GEBR. KROES
Neemt proe! met onze „Salamander" Najaarsschoen 9.85.
Ontvangen L AKBALPANTOFFELS en VILT-WINTER ARTIKELEN.
Aanbevelend,
Telefoon 35I. Langeslraat 78
de ronde, welke zou zijn gepleegd door eenige
avonturiers, die het meelijden der goe-ge-
meente met de invaliden uitbuitten ten eigen
voordeele.
Het Handelsblad van Antwerpen geeft eenige
bijzonderheden cn vertelt, hoe zij ,.Le Soutien
du Mutile" stichtten
Het bestuur bestond uit de genaamden
Achille Do Sutter, bestuurder, Alphonse Bru-
mel cn Joseph De Munter, onderbestuurders,
deze laatste een echte invaliedverder een
rekenplicbtige, stcnografe en enkele „demar-
cheurs".
Al die hecren droegen zwarte uniformen, met
veel goud belegd, een zwarte pet met gouden
banden en natuurlijk veel dekoratieszij had
den zich ook den onkost betaald van een vaan
del en ter gelegenheid van een bekend con
gres legden zij een groote kroon neer op hel
graf van den Onbekenden Soldaat I I
Hun werk was een „Maatschappij voor Han
del cn "Mcnschlicvcndheid en had voor
zoogezegd doelrestitutie van tijdens den ooi-
log verloren voorwerpen aan de onderschrijveis
(25 fr. per jaar met een contract van drie
jaar)bezorging van werk aan verminkten en
oud-strijders met ze te gebruiken nis rekruteer-
agenten. Het werk werd gesticht in Juni van
dit jaar.
De zoogezegde „steunen" van de Invaliedcn
opereerden met voorliefde op den buiten. Zij
gir.gcn bijde boeren aankloppen, om bijdra
gen te verkrijgen. Werden zij, niettegenstaan
de hun indrukwekkend uniform qfgescheept,
dan. gebruikten zij- de groote middcleiy cn
zegden
Hoe Gij weigert de invalieden te hei-
pén Die jongens die vier jaar' in de loopgra
ven zaten om uw hofsteden en uw land te ver
dedigen
En gewoonlijk gaven dc eenvoudige lieden
toe
Op die manier gelukten de avonturiers erin
een som van over de 90.000 fr. af te halen van
een twee duizend onderschrijvers. Al de heereu
hadden hun abonnement op den spoorweg en
namen royaal 1550 fr. in de maand zonder de
reis- en erblijfkosten Zeker waren de reke
ningen op 't eind zoo ingewikkeld, dat ze met
hun drieën er niet meer uit konden, en ze
namen een rekcnplichtigc aan 500 fr. in de
maand. De kosten \nn instelling, schrijfma
chine^ bureeimeubelen, uniform, enz., kwamen
op een 5000 fr
Van de zoogezegde „verloren voorwerpen"
kwam natuurlijk nooit iets in hu?-: geen enkel
voorwerp werd teruggevonden De rckruteci-
agenten ontvingen 2 t. h. ven de opgehaalde
sommen.
De drie bestuurders hadden zich ook verbon
den iedere maand 10 p. h. van de globale ont
vangsten te storten ten voordeele van het
„Toevluchtshuis der Invalieden". Maar nooit
werd een cent betaald.
Een onderzoek der politiek heeft nu alles oan
't licht gebracht. Een der „bestuurders" is
aangehouden, de genaamde De Sutter; Brumei
werd met voorloopige vrijheid gelaten. De
Munter is voortvluchtig, maar zijn© aanhou
ding wordt ieder oogenblik verwacht.
FRANKRIJK.
HET ONDERHOUD TUSSCHEN
BALDWIN EN POINCARÉ.
Niets bekend van een tweede
onderhoud.
Londen, 20 Sept. (R.). Reuter verneemt,
dat de officieels kringen te Londen niets u-eten
over de ontmoeting van Baldwin en Poincaré
gisteren. Men neemt hier algemeen oan, dot de
algemccne termen van. het communiqué over de
ontmoeting de zeer uiteenloopcnde gevolgtrek
kingen in verschillende kringen niet rechtvaar
digen. Het is alleen gerechtvaardigd te verkla
ren, dat de twee staatslieden elkaar hebben ont
moet, dat zij het over de ajgemeené beginselen
eens waren en dat zij misschien de besprekingen
zullen voortzetten.
lejis Langeslraat, Arcersteort.
Fransche persstemmen.
De Temps schrijft naar aanleiding van het
onderhoud tusschen beide premiers, dat de
Engelschen en Franschen met inzicht reeds lang
een dergelijk gesprek wcnschten. Het bericht
van het Engelsche gezantschap toont voldoende
aan, dat het onderhoud nut heeft gehad. Het is
een, boodschap, die men me: waaiachtige blijd
schap leest. Na zijn ondeihoud met Poincaré
bracht Beldwin een bezoek aan Millerand. Hij
heeft zoodoende dc onveranderlijke eenheid en
'vnstberodanhid van de Fransche politiek kunnen
constateren cn tevens haar gematigdheid.
Het Journal des Débats schrijft, dat het in het
belang is van de rust van de gchcele wereld en
van het herstel van de normale omstandigheden
in Europe, dot recht cn zede gehandhaafd blij
ven en dat de poging van een schuldig en over
wonnen volk om aan zijn gerechte bestraffing
te'ontkomen, ondubbelzinnig schipbreuk lijdt.
De bezetting van de Roer treft doel, daar zij
het Duitsche volk dwingt tot de erkenning, dat
het in den strijd om de vergoeding niet dc
sterkste is cn dat het ten slotte zal moeten be
talen.
Havqs meldt nog, dat de Franschen het, feit,
dat Baldwin en Poincaré erkenden, dnt een
nauwe samenwerking tusschen Fi ankrijk en
Engeland de grondslag vormt voor den, wereld
vrede, als een gelukkige gebeurtenis beschouw
den zij waordeeren, dat het resultaat van het
onderhoud de publieke erkenning is geweest van
het succes van de politiek van Poincaré.
De Matin bespreekt de recente verkloringen
van lord Curzon, waarin hij Frankrijk verweet
een afzonderlijke actie te voeren, terwijl
Engeland, daar de bevolking von het Roerge
bied het lijdelijk Verzet gaat opgeven en het rijk
zijn onmacht heeft getoond den strijd voort te
zetten, nu adhacsie gaat betuigen met de Fran
sche politiek.
De Echo de Paris schrijftEngeland legt zich
bij het onvermijdelijke neer, erkent de Fransche
overwinning en stemt, door een bijzonder wel
sprekend communiqué, er in toe het Duitsche
rijk zijn laatst? illusies te ontnemen.
De bladen hopen verder, dat Stresemann ein
delijk .het onnuttige van zijn pogingen om de
geallieerden met elkaar in oneenigheid te bren
gen, zal inzien en het herstel van het Fransch-
Engelsche vertrouwen zal gebiuikcn als laatste
argument om zekere deelen van hét rijk daar
van tc overtuigen.
ENGELAND.
LLOYD GEORGE NAAR AMERIKA.
Londen, 20 Sept. (R.). Lloyd George
vertrekt 29 September naur New-York, vanwaar
hij terstond zijn tournee in Canada begint. Later
bezoekt hij verschillende Amerikaansche steden
en zal eindigen te New-York, waar Lloyd
George, naar men verwacht, in het operagebouw
een belangrijke rede zal houden. Hij keert tijdig
te Londen térug vóór de opening van het parle
ment in November.
Dc beurs.tc Lenden.
Londen, 20 Sept. (V. D.)Tengevolge
ver. de gunstige uitlegging der ontmoeting van
den Britschen en den Franschen premier was
de stemming der buitenlandsche wisselmarkt
heden aanmerkelijk vaster en verbeterden de
waarden. De Fransche en Belgische francs wu-
icn veel beter en dc Ilaliaanschc lire was even
eens vaster.
SPANJE.
DE STAATSGREEP.-
Dc Marokko-poliliek-
P a r ij s, 20 Sept. (B. T. A.) De Tepms
verneemt uit Madrid: Het militaire directorium
onder presidentschap von generaal Rivera
heeft de kwestie van Marokko besproken. Ook
de generaals Jordans, Bercnguer cn Cavalcnnti,
die in Marokko het bevel hebben gevoerd en
generaal Aixpuru, de nieuwe hooge commissa
ris waren aanwezig. De minister van oor'og
wees het directorium erop, dat het verdrag
met Raisoeli geen enkelen Waarborg geeft, dot
dit verdrag nietig is cn dat men den opstande
lingenleider, die Spanje dikwijls bedrogen heeft,
moet wantrouwen.
EEN SPAARBANK GEPLUNDERD.
Barcelona, 29 Sept. (B T. A.) Zes ge
maskerde mannen deden een invol in de Spaar
bank te Tarrasa en maakten zich van 5000
pesetas meester. Zij vluchten in de richtinc
van Sabodell, achtervolgd door burgers. E-
werd van weerskanten geschoten. Eén burgr
werd gedood' en één gewond. Ook werd eer.
bf.ndiet gewond. Kort daarop werd de auto dei
bandieten tegen een boom geworpen. Dé drie
inzittenden werden gearresteerd.
ITALIË.
HET CONFLICT MET GRIEKENLAND.
Geen openbare besprekin
gen in den Volkenbond voor
de ontruiming van Korfoe.
Genève, 20 Sept. (B. T. A.) De Reod
van den Volkenbond sloot het Italiaansch-
Grieksch incident met het nemen van een be
slissing, die de mogelijkheid van een openbaar
debat vóór de ontruiming von Korfoe, woorvoor
sommigen vreesden, uitschakelt De Raad be
sloot er toe over te gaan om, met bijstand van
juristen, de delicate vraagstukken, die de aan
dacht van den Raad blijven vrogen, rijpelijk en
grondig te bestudeeren en zonder verwijl de
middelen te bestudeeren, die het best voor dit
doel geschikt zijn.
Een Britsch radiogram van gisteren meldt:
Toch het conflict tusschen Italië en Griekcn-
Icnd was ontstaan tengevolge van den moord
te Jnnina en de daarop gevolgde bezetting van
Korfoe, heeft de kwestie of de Volkenbond
bevoegd was in dit geval op te treden, een
punt van veel bespreking gevormd onder de
leden van dc, vergadering van den bond cn
elders Italië betwistte de bevoegdheid van den
bond, die evenwel door weinig of geen enderc
leden van den bond werd betwijfeld. In vele
kringen is beweerd geworden, dat aan het
Haagsche Internationale Gerechtshof met suc
ces verzocht had kunnen worden een defini
tieve beslissing te nemen over de kwesties, die
het Grieksch-Italiaonsche geschil deed rijzen,
zooals: (1). de bevoegdheid van den Raad van
den bond; (2). de graad van verantwoordelijk
heid van staten voor mi-daden, op hun gfond-
ge"bied begaan; (3). de bezetting van grond
gebied als wettig middel om eischen af te
dwingen, door den eenen staat aan den anderen
gesteld en inzonderheid, wanneer die staten
beide leden van den bond "zijn. Toen de Raad
van den bond heden "bijeenkwam, deed de voor-'
zitter, burggraaf Ishij, de volgende mededee-
Hng:
- Eenige kwesties betreffende de uitlegging
van vei schillende artikelen van het verdrag, die
de bevoegdheden van den Raad behandelen en
andere 'kwesties van Internationaal recht heb-*
ben bijzonder de aandacht .getrokken van eenige
van mijne collega's. Ik acht Het noodzakelijk,
da* deze kwesties worden geregeld^ ten einde
in de toekomst alle verschil van meening ean-
gaor-.de deze .zaken te voorkomen en om het
werk van den Volkenbond t© vergemakkelijken.
Om deze reden acht ik het mijn plicht den
Raad voor te steHen met behulp van rechts
geleerden een weloverwogen en degelijk onder
zoek van deze delicate problemen op zich te
nemen en om zonder uitstel te beraadslagen
over de methodes, die het best geschikt zijn om
dit doel te bereiken.
De dagbladcorrespondenten te Genève be
richten, dot lord Robert Cecil bij het verlaten
van den Raad zeide, dat hij volkomen voldaan
was over de genomen beslissing, daar hij er
zeker van was, dat dc definitieve uitlegging van
de artikelen van het verdrag thans zou worden
gevonden.
De Times verklaart in een hoofdartikel, dat
de bevoegdheid von den Volkenbond het ge
heels geschil tusschen Italië cn Griekenland te
hooren en dienaangaande te beslissen, in theorie
onbetwistbaar is. Het blad betoogt verder uit- i
arukkclijk, dat de bond over den moreelen
steun van alle kleinere volken beschikt en zegt,
dat de bewijzen, die hiervan te Genève gege
ven zijn, den bond in staat hebben gesteld zeer
grooten invloed uit te oefenen op de voor
naamste geallieerden. Dit, zegt de Times, is
niet het mirfst belovende feit.
Er is niets meer verlagend dan verdriet om
iets minderwaardigs.
naar het Noorsch
van
JOHAN BOJER
door
D. Logeman—van der Willigen.
11
Maar hii voelde zich eigenlijk moe; hij
had 's nachts niet goed geslapen en ging. nu
op zijn chaise longue liggen en sloot een
paar minuten de oogen. Hij had een gc\oel
alsof hii in heel lang niet zou kunnen op
staan. Het onaangename was, dat hij tegen
woordig overal, waar hij liep of keek,
Wangen voor zich zag. Sinds hij zichzelf
had weten wijs te maken dat Wangen hem
in een onaangename positie zou brengen,
als hij niet naar de politie ging. had hij
dien man steeds voor oogen. Overal zag hij
hem, en met wion hij ook sprak, altijd vond
hij angen er bij tegenwoordig. En nu
zag hij hem ook... hij vloog op, naar buiten,
liet een paard inspannen en reed naar het
boscli om naar liet houtvervoer te zien.
En in de verte tusschen de bergen hoort
hij reeds het lawaai van lakken, die geveld
worden cn het duurt niet lang of hij is er
bij. In groote hoopen is het naar den weg
gereden cn ginds op den steilcn heuvel,
waar er een opening in het bosch gemaakt
is, komt er een lading voor den dag. Maar
wat gebeurt daar? Het paard-gaat op zijn
achterpooten staan en laat dc lading vóór
den heuvel staan en paard en lading ver
dwijnen in een sneeuwdaitip, die over den
loodrechten, hoogen heuvel heen/weeft.
Maar als de lading op den weg belandt,
is het paard geheel onbeschadigd cn tot
Norby's groote verwondering zit \Yangc«. op
de vracht en rijdt.
Xorby treedt met de zweep nader. Hij kan
zijn' woorden niet vinden. Dan zegt Wangen,
terwijl lui begint af te laden. „Zeg, dat
valsche stuk wou je op mijn rekening
zetten, hè? Maar hoe staat hef met je eigen
popieren?"
Norby heft de zweep op en wil die op hem
laten neerdalen, maar daar komt een nieu
we vracht op den heuvel voor den dag en
wederom gaat het paard op zijn achter
pooten staan en laat dc kar stilstaan. Zoo
doen ze dus met Norby's paarden' liii zal ze
wel leeren, wacht maar' Maar als de voer
man weer bij de houtstapels komt, is net
weer Wangen. W ol alle duivels!. En nu
haalt hij het- hout weer van den wagen en
zegt inct zijn spottenden glimlach- „Dat
valsche stuk wou je op mijn rekening zet
ten, hè, Norbv, maar hoe staat t met je
eigen papieren?
Norby heft weer dc zweep op om hem te
slaan, maar krijgt plotseling weer een ander
paard op den heuvel in het oog. Dat is dc
jonge volbloed merrie, maar zoo bederft men
het dier de voeten. En weer is het Wangen
en weer opent hij met deuzelfden grijns
lach den mond: „Zeg eens, Norby, heb je een
goed geweten? De getuige is wel dood,
maar wacht maar!'' En daar komt weer
een vracht en nog één en nog cén, de heuvel
staat in een nevel van rijen wagens met
hout en steeds komen er nog meer van
boven aanrijden. Wangen rijdt iedere vracilt,
altijd die vervloekte Wan-gen.
De oude man. geeft een gil en wrijft in
zijn oogen. Goddank'..
„Neen, je' moet hcusch zien iets uit te
voeren. En hij vermant zich en gaat uit.
Het is te laat om vandaag naar het hout
hakken le gaan zien. Hij loopt eens rond
in de varkensstallen, maar de twaalf vette,
goudachtige dieren, die tot nu toe zijn trots
waren, schenen hem nu volkomen mislukt.
„Je begin; achteruit te gaan, Norby," dacht
hij „En nu dat er nog hij, dat is de dank
voor je goedheid Hij zuchtte en wilde
'heengaan; Maar een varken wrong zijn
snoet tusschen de tralies cn wilde gestreeld
worden. De oude man stak zijn hand uit,
maar ging plotseling een stap naar achteren.
Want dat varken had ook
Een rilling ging hem over den rug en hij
hastte zich den .stal uit En uit een soort
nieuwsgierigheid vulde hij ook den koestal
eens doorgaan. De koeien keerden zich één
voor éc op hun plaats qm en maakten ge
luiden tegen hem. En half nieuwsgierig,
half angstig keek hij naar iederen koeien-
kop, en de eerste, dc tweede, de derde
kom, kom, maar wat was dat daar? Hij
keerde zich haastig om en vluchtte gewoon
den stal uit. Nu begon hij dat vervloekte
gezicht ook al in onschuldige dieren op te
mérken. KHij sloeg de zware deur van den
koestal hard toe en toen hij op hetzelfde
oogenblik een paar koeien hoorde loeien,
begon hij het nog onguriger te vinden. „Jc
bent een groote dwaas, je zco iets in te
beelden," zeide hij eindelijk in zich zelf.
toén hij goed en wel buiten was. Hij hield
even bij den paardenstal stil, maar ging
weer door. Hij durfde niet.
Het kwam hem voor, dat het werkvolk
niet hetzelfde respect van vroeger voor hem'
had en daarom was hij gauw driftig tegen
hen. En het was of zijn paarden ook met
meer zoo gewillig voor zijn wagentje liepen
alsof die hem ook wantrouwden en
hij gebriuktc meer dan ooit de zweep cn
reed er onwijs hard van door. Maar in ieder
geval viel het niet te ontkennen dat zijn
goede vriend „Hector hém schuw begon
aan te kijken, alsof die ook iets Vermoedde.
„Houd je kalm," dacht hij. ie bent in ieder
gev al in de achting der menschen geste
gen." De algemeene woede tegen Wangen
plaatste Norby in con des to beter licht. Als
één partij op de hand van Wangen was,
moedigde het twintig anderen aan om zich
aan den kant van Norby te scharen. En als
dc oude man mét zijn arrcslede in zijn pels
gehuld kwam aanrijden,, groetten de men
schen hem dieper dan vroeger en zij, die
hem' tot nu to«? niet gegroet hadden, groet
ten hem nu. En d*tn lachte de oude man in
stilte: „De dieron verachten je om hetgeen
jc gedan hebt, maar dc menschen, die ach
ten je. Zoo gaat het."
„Ze zouden je toch niet voor don mal
houden?" dacht hij op zekeren dag. „Ge-
stcid dat ze jc al die eer bewezen alleen
maar uit spot!" Dat vermoeden was niet uit
te houden en hij moest zekerheid hebben.
Op zekeren dag werd mén in de pastorie
verrast door Norby die voor de deur roet
zijn ar stilhield en met zijn zware rijlaarzen
naar binnc-n kvvarn stappen. Hij was bizon
der opgewekt en vertelde met het bovenlijf
voorover en' de handen op dc knieën dat
zijn vroeuvy cn hij Zaterdag een heel varken
aan het spit zouden, braden zooals hij dat
in Engeland had zien doen. En als de een
of ander dien dag eens wilde komen, zou
het wel kunnen gebeuren, dat zij een been
tje meekregen om af tc kluiven.
Zeker. Hij meende het. De predikant en
zun vrouw begonnen te lachen: Xorby
had altijd zoo n eigenaardige manier om de
menschen uit te noodigen. En Norby dacht:
„Als ze zoo eerlijk lachen kunnen verden
ken ze me natuurlijk niet." En toen zij
beiden de invitatie aannamen, voelde hij
zich volkomen zeker. Hij viel öbk bij den
dokter in huis en hier ging hot even goed.
En hij ging nar den commissaris, naar den
rechter cn den ontvanger - en toen hij'
eindelijk naar huis keerde, lachte hij verge
noegd in zichzelf.
Als gewoonlijk was het een kolossaal uit-
verbcugde zich er altijd bizonder over, dat
gebreid middagmaal bij Norby. De gastheer
hij zilver- op tafel kon zetten en een wijn
te drinken geven waar geen der notabelen
uit de streek tegen op kon. Het varken en
de wijn brachtde menschen in een goed
humeur cn hoe meer hij at, dronk en praat
te des te vroolijker straalde het gelaat van
Norby. De groote kwestie kwam zelfs niet
op hot tapijt. En terwijl hij aan het hoofd
van de tafel zat en mef de rei gasten eens
een lijnjjé trok, dan eens met één afzonder
lijk dan met 'allen tegelijk zag hij juist dèt
op' hun aangezicht geschreven, waf hij er
zoo graag op zien wilde namelijk: „Jc bent
een amusante,goede kerel.
Toen men zich eindelijk voorbeen kopje
koffie in de beide groote kamers verspreid
de. nam de commissaris hem eens ter zijde.
En terwijl, beiden hun koffiekopje op de
hoogte itfln hun borst hielden, vedelde do
commissaris fluisterend, dat het bewijs van
de borgstelling den rechter ter hand was ge
komen. De commissaris had het gezien en
hij moest bekennen dat Norby's handteeke-
ning goed was nagemaakt. Maar die van
Jorgen Haarstad neen, dat was nu èl te
naïef. Haarstad schreef nu wel bepaald
geen schoonschrift, maar zóó schuin en zóó
leesbaar had hij nooit schreven, dat kon do
commissaris wel zeggen.
(Wordt vervolgd).