N.V. MIDDENSTANDS CREDIETBANK
KOSTELOOZE OIENMG
I TE1IHUTUHS
I Katoenen en Flanellen.
I JOH. DIJK I
„DE EEMLANDER
99
PRIJS OER ADVERTENTIE» met inbegrip van een
BUITENLAND.
vnmonDELLE"
Wollen Goederen
BINNENLAND.
FEUILLETON.
ZELFBEDROG.
22e Jaargang No. 85
MUMS -J
per post f X—, per week (met gratis rereekcrijsg
osgelttkJccn) f 0.I76. afzonderlijke nummers
0.05.
Dinsdag 9 October 1923
DIRECTEUR-UITGEVER: J. VALKHOFF.
BUREAU:
ARNHEMSCHE POORTWAL 2A.
POSTREKENING N°. 47910. TEL INT. 513.
bewijsnummer, elke regel meer 0.25, dienstaanbie»
dingen eD UefdadJgheids-advertentiën voor de helft
der prijs. Voor handel en bedrijf bestaan zeer
voordeeligc bepalingen voor bet adverleeren. Bene
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op
aanvraag toegezonden.
al
DUITSCHLAND.
T'" HET NIEUWE KABINET.
Dc machtigingswet door <Icn
rijksraad aangenomen.
De machtigingswet voor de rijksregeering tot
het nemen van maatregelen op financieel, eco
nomisch en sociaal gebied, behalve regeling
van den arbeidstijd, werd gisterochtend in den
rijksraad met de volgens de grondwet ver-
eischte meerderheid van aangenomen. Tegen
stemden Beieren, eenige Pruisische provinciale
vertegenwoordigers en Mecklenburg-Strelitz,
terwijl Thuringen zich van stemming onthield.
Motie van vertrouwen in de rijks
regeering aangenomen.
Gisteren, ter gelegenheid van de rijksdogdis-
cussies, is een motie van vertrouwen in de rijks
regeering, met de stemmen der Duitsch-nationa-
len, Deutsch-Völkischen, Beiersche Volkspartij
en de communisten tegen, aangenomen.
DE BEZETTING VAN HET ROERGEBIED.
Een overeenkomst tusschen Duit-
sche maatschappijen en de geallieer
de autoriteiten inzake de levering
van kolen.
Du sse 1 dotp, 8 Oct. (B. T. A.) Er is een
belangrijke overeenkomst getroffen tusschen de
intergeallieerde controlecommissie voor fabrie
ken en mijnen en vertegenwoordigers der maat
schappijen Phoenix en Rheinische Stahhverke.
Volgens deze overeenkomst zullen de leverin
gen van schadevergoedingskolen onvenvijld
worden hervat en zullen ze kosteloos geschie
den op den grondslag van het programma der
oommissie van herstel.
De maatschappijen verbonden zich de kolen-
belasting te betalen en zullen kolen leveren
voor de spoorwegregie en de bezettingstroepen.
Ten aanzien der in beslag genomen producten
der metaalnijverheid zal het beslag worden op
geheven, naarmate de achterstallige belasting
wordt betaald. Er zullen uitvoervergunningen
worden toegestaan binnen de grens der in 1922
uitgevoerde hoeveelheid.
Duitsche industricelcn bij
generaal Dcgoutte.
Berlijn, 8 Oct. (V. D.) De Rijnlandsche
groot-industrieelen voerden onderhandelingen
met generaal Degoutte als gedelegeerden van de
mijnvereeniging voor Rijnland en Westfalen,
naar van wel ingelichte zijde wordt medege
deeld. Tengevolge der kabinetscrisis konden zij
niet vooraf besprekingen houden met den rijks
kanselier, wien zij echter terstond bericht heb
ben gezonden na hun onderhoud met generaal
Dégoutte.
W erkhervatting.
D usse 1 do r p, 8 Oct. (B. T. A.) De ver
tegenwoordiger der intergeallieerde controle
commissie ter Heme heelt een groot aantal
verzoeken van Duitsche arbeiders ontvangen
om in dienst genomen te" worden. De bedrijfs-
Voor Amersfoort en Omstreken.
Langegracht 4 - Telefoon 304
AMERSFOORT.
voor rekeninghouders
naar een leder en naar alle plaatsen
in Nederland.
Vraagt Inlichtingen en vraagt
giroboekje.
raden der mijnen van Ickern te Rauxel brach
ten een bezoek aan de Fronsche directie om te
vei nemen op welke voorwaarden zij het werk
konden hervatten. Hun werd geantwoord, dot
(I) de bedrijfsraden het recht van toezicht zou
den behouden(2) de verbannen werklieden
weer in het bezette gebied konden terugkee-
ren (3) de wet op de bedrijfsraden in de mij
nen van kracht zou blijven(4) de huizen der
arbeiders weer te hunner beschikking zullen
worden gesteld(5) de waarde der eigendom
men, door de arbeiders in de mijnen achterge
laten sedert de bezetting, zal worden terugbe
taald (6) de mijnwerkers de noodige steenkool
voor verwarming zullen ontvangen(7) de
mijnen niet militair zullen bezet worden. Door-
entegen werd den bedrijfsraden medegedeeld,
dat het onmogelijk was twee andere gevraagde
waarborgen toe te staan n.l. de opheffing der
besluiten tot verbanning van de directeuren en
het wegzenden der niet in de mijn thuisbehoo-
rende arbeiders.
De arbeiders gaven het voornemen te ken
nen den arbeid te hervatten op de door de in
tergeallieerde missie voor de fabrieken en mij
nen vastgestelde voorwaarden.
Met steenen naar een trein
gegooid.
Dusseldorp, 8 Oct. (B. T. A.). Er zijn
steenen geworpen op een locomotief in de buurt
van de mijn Westhausen te Gelsenikirchen. De
Duitsche autoriteiten kregen bevel dc schuldi
gen uit te leveren. De Duitsche politie heeft
hieraan voldaan.
Een vechtpartij.
P a r ij s, 8 Oct. (B. T. A.) Uit Dusseldorp
wordt aan de Temps bericht, dat er in den
nacht van 7 op 8 October een vechtpartij
plaats had tusschen arbeiders eener mijn op 2
ICM. ten N.W. van Bochum. Eenige Franschen
en de Duitsche politic bemoeiden zich er mee.
Twee Duitschers en een Franschman werden
gedood.
ENGELAND.
DE RIJKSCONFERENTIE
Londen, 8 Oct. (R.) Het officieel com
muniqué omtrent dc be:aadslaging van heden
over Curzon's verklaring zegt, dat de Britsche
rijksconferentie tot het eenstemmig besluit
kwam, dat de gehcele beraadslaging -An heden
als van vertrouwelijken aard beschouwd /al
worden. De conferentie heeft haar bijeenkom
sten geschorst tot 11 October. Deze lange
schorsing is noodig, omdat Baldwin verplich
tingen op zich genomen had ten opzichte van
de St. Andrews-universitcit. Baldwin is van
avond naar Schotland vertrokken.
SPANJE.
ONDER HET NIEUWE BEWIND.
Reglcmenteering van de handels
winst.
M a d r i d 8 O c t. (B. T. A.) Een rondschrij
ven van den minister van binnenlandsche zaken
aan de burgerlijke bestuurders schrijft onder
meer maatregelen voor ter reglementeering van
de handelswinst op artikelen van noodzakelijk
levensonderhoud. Netto-winsten boven 14 pet.
zullen niet geoorloofd zijn.
ITALIË.
UIT DE FASCISTISCHE POLITIEK.
Uit Rome wordt draadloos gemeld
Op 12 October komt onder voorzitterschap
van Mussolini de groote raad van de fascistische
partij bijaen. Vermoedelijk zal deze bijeenkomst
aanleiding geven tot belangrijke uiteenzettingen
met betrekking tot het partijprogramma en de
regeling der partij-actie. Ook zal in die verga
dering het ontslag, door den algemeenen secre
taris aan het lid van den algemeenen raad Rocca
gegeven, ter sprake komen Mussolini houdt
Rocca dc hand boven het hoofd, hetgeen ten
gevolge heeft gehad, dat de elgemeene secre
taris is afgetreden. Hoewel dus de materie fei
telijk geregeld is, blijft het beginselvraagstuk
onbeslist en juist dit zal in de vergadering een
der gTootste moeilijkheden zijn. Mussolini schijnt
zach op het standpunt te stellen, dat nu de toe
stand in Italië voldoende is geconsolideerd, de
inmenging van plaatselijke fosoistengroepen of
van de leiders daarvan ongewenscht, althans
overbodig, is. Onmiddellijk na den opmarsch
naar Rome, die destijds een eind maakte aan de
politieke verwarring, is Mussolini in die richting
tc werk gegaan en heeft hij ernaar gestreefd de
leiding zijner partij in elke provincie in handen
van één vertrouwd aanhanger te leggen, die zou
kunnen handelen zonder inmenging van indivi
duen of plaatselijke organisaties. Dit is destijds
niet geheel en al gelukt, zoodat Mussolini zelf
herhaaldelijk moest ingrijpen om een eind te
maken aan allerlei conflicten. Nu hij evenwel
al zijn tijd en inspanning noodig heeft voor de
belangen van den staat, is het uitgesloten dat
hij dit voortaan blijft doen, zoodat een organi
satie langs scherp omsohreven lijnen de eenige
oplossing is. Het is echter niet zeker in hoe
verre de plaatselijke leiders bereid zullen zijn
van hun macht afstand te doen. Inmiddels ge
looft men niet, dat de invloed der ontevreden
plaatselijke protentaten de macht van den pre-
mierpartijlcider ernstig zal kunnen schaden.
HET JONGSTE CONFLICT MET
GRIEKENLAND.
Aanbod van Mussolini niet aanvaard.
B c r 1 ij n 8 Oct. (V. D.) Het congres van
Grieksche vluchtelingen te Athene besloot het
aanbod van Mussolini om van de Grieksche
schadeloosstelling voor het incident in Jonino
2 millioen voor de Grieksche vluchtelingen te
besteden, niet te aanvaarden.
Schip onklaar geraakt.
Marseille, 8 Oct. (B. T. A.) De Italiaan-
sche stoomboot Cicerone, die zich sedert Don
derdag zonder stuur aan de kust van de Mid-
dellondsche Zee bevond, is te Marseille aan
gebracht met een sleepboot van do marine uit
Toulon.
TSJECH&SLOWAKIJE.
HET EINDE DER MIJNWERKERSSTAKING.
B e r 1 ij n8 O c t. (V, D.) Naar uit Praag be
richt wordt, is de Tsjechische mijnwerkerssta
king geëindigd. De steenkoolbewerkers moeten
verklaard hebben toe te stemmen in loonsver
laging van 13 pet. en heden den arbeid te willen
hervatten na een staking, die 7 weken geduurd
heeft
ie|E8 Langestraat, Amarsteert.
99
Overb'ouses - Jerseys
Kinderpakjes - Jurkjes
Slobkousen Directoirs
TURKIJE.
De Turken in Constantinopel.
Constantinopel. 8 Oct. (R.). De vali
heeft verklaard, dat de ïurksche taal weldra de
heerschende taal te Constantinopel zal zijn,
zelfs in de Europeesche wijken. De namen van
de straten en de uithangborden zullen Turksch
worden en in de trein-, tram- en telefoononder
neming zullen de niet-Turksohe beambten ver
vangen worden door moslims.
Het alcoholverbod van kracht geworden.
Constantinopel, 8 Oct. (R.). DoTurk-
sche regeering heeft last gegeven, dat het ver
bod van alcoholische dranken heden in werking
treedt
CHINA.
Een inval van troepen uit Tibet.
Sjanghai, 8 Oct. (R.). Volgens met ver
traging ontvangen berichten uit Tsjecstoe in
de provincie Szetsjoean, overschreden Tibetaan-
sche troepen op 21 September de grens en
kwamen zij op Chineesch gebiedzij verdreven
de Chineezen uit het grensgebied ten Z.W. van
Batang.
De Staatscourant van 8 October bevat
o.o. de volgende Koninklijke besluiten
benoemd tot leeroar aan de Rijks landbouw-
wintecschool te Schagen J. H. Velders te Tiel
op verzoek eervol ontslagen A. ten Harmsen
van der Beek, als commissaris van politie te
Middelburg.
aan de na te noemen personen verlof ver
leend tot het aannemen van de achter hunne
namen vermelde vreemde ordeteekenen, te we
ten: jhr. mr. W. Roëll, hofmaarschalk van Hare
Möjesteit de Koningin-Moeder, het grootoffi
cierskruis der Orde van de Rijzende Zon van
Japan, het commandeurskruis 1ste klasse der
Orde von de Poolster van Zweden en het com
mandeurskruis Iste klasse der Orde van St. Olaf
van Noorwegen; mr. dr. P. C. Witte en mr. H.
Daniels, hoofdcommiezen bij het ministerie van
Buitenlandsche zaken, beiden het ridderkruis le
klasse (officier) der Orde van St. Olaf van Noor
wegen; H. A. Hooft, hoofdcommies bij het mi
nisterie van buitenlandsche zaken, het ridder
kruis Iste klasse (officier) der Orde van Wasa
van Zweden.
aan L. H. Berdenis van Berlckom, op zijn ver
zoek, eervol ontslag verleend uit zijne be
trekking van kantonrechter-plaatsvervonger in
het kanton Hoogeveen, onder dankbetuiging
voor de als zoodanig bewezen diensten.
DE FEESTEN VAN ALKMAAR'S ONTZET.
Men meldt ons uit Alkmaar d.d. 8 dezer
Het is vandaag 350 jaar geleden, dat bij Alk
maar de Victorie begon
Drie en een halve eeuw zijn verloopen, toen
Al va op den 8sten October 1573 voor het
eerst zijn hoofd stootte voor de muren van het
stadje in het noorderkwartier. Zutphen en
Naarden moesten hun poorten openen voor een
Spaanschen landvoogd en ondergingen een
vreesehjk lot. Haarlem hield lang stand, maar
moest zich ten slotte ook overgeven
Maar Alkmaar hield den strijd vol, den
vreeselijken strijd, aangevoerd door mannen als
burgemeester Floris van Teylingen, Dirk Dui
vel, Ruichaver en Labelianbij Alkmaar
begint de victorie l
Na vele stormaanvallen op de wallen van
Alkmaar zag Don Frederik, de aanvoerder van
het Spaansche leger, dat de stad onneembaar
was en hij trok af. Op den 8sten October was
Alkmaar's ontzet IEn op dien dag was
Alkmaar voor Prins Willem van Oranje, den
„Vader des Vaderlands", die geen poging on
beproefd had gelaten om de benarde stad to
ontzetten
Het is een gewichtige dag voor Alkmaar de
ze 350-ste herdenkingsdag I Maar hij is nog
gewichtiger, omdat de Koningin op dezen dag
binnen de wallen van Alkmaar vertoeft I
In 1573 bleef na hevigen strijd Allernaar be
houden voor Oranje I Nu, drie en een halve
eeuw later is de Koningin, de afstammeling van
den grooten Zwijger, tegenwoordig bij de her
denking van die groote gebeurtenis I
Do versierde stad.
Alkmaar prijkt in feestdos
Vannacht was de laatste hund gelegd aan
een feestkleed, waai aan kosten nog moeite ge
spaard werden. In de hoofdstraten rijen zich
de eerepoortcn, versierd met bloemen cn dun
doek of slingeren zich guiriandes von levend
groen, waartusschen vanavond de oranje-
lampjes zullen gloeien. Het stadhuis, het mooie
oude gebouw in de Langestraat is in een groen
feestkleed gestoken cn in de Langestraat zélf
wapperen rood-witte vanen, de kleuren von
Alkmaar.
Ook in de volksbuurten zijn talrijk de eere
poorten* Buurtcommissies hadden zich gevormd
en velen hebben zich een geldelijk offer ge
troost om de Koningin een waardige ontvangst
te bereiden binnen de muien van Alkmaar
Verscheidene particulieren hebben hun lui
zen versierd en bovendien werken vele vlaggen
mede, om het feestelijk aanzien van do stad te
verhoogen.
De Reveille.
Een ongewone drukte heerschte nl heel vroeg
in het stadje. Reeds voor zevenen begaven zich
vele jongens cn meisjes naar de Steenenbrug,
de verzamelplaats van de Reveille.
De Reveille IDe traditioncele optocht
von jongens cn meisjes, die reeds jaar in jaar
uit op den achtsten October in den vroegen
ochtend door de stad trekt met muziek, die de
Alkmaarsche burgerij uit haar slaap wekt, haar
eraan herinnert, dat de herdenkingsdag van
Alkmaar's ontzet is oongebroken, dat het de
dog is waarop jaren terug de victorie begon
Dit jaar was het de Koninklijke Marinekapel
uit den Helder, wier muziek in de vroegte door
Alkmaars straten daverde. Een koor van vijf»
honderd jongens en meisjes zong Vaderland-
sche liederen onder leiding van den heer A.
Ohlen.
Voor het huis van den burgemeester, Mr W.
C. Wendelaar, hield de stoet halt. Daar had
een zanguitvoering plaats van het mannenkoor
van „Hollandsch Roem" onder leiding van den
heer Joh. Brands.
Na afloop werden de kinderen onthaald op
chocolade, waarna de terugtocht aanving.
Het werd ondertusschen steeds drukker fn
Alkmaar's straten. Ze kwamen per trein of
tram, de feestgangers, ze kwamen met boeren
karren uit de omliggende dorpjes. Men wan
delde door de versierde straten in afwachting
van de dingen die komen zouden
Onthulling eener Wilhel-
mina-fontcin.
Voor den aanvang van de godsdienstoefening
in de Groote Kerk heeft de Minister van On
derwijs, Kunsten en Wetenschappen dr. J. Th.
de Visser een Wilhelmina-fontein onthuld, die
op het Nassau-plein is opgericht, als een aan
denken aan het regeoringsjubileum von de Ko
ningin.
Ds. H. P. de Pree, voorzitter van het Comité
tot Stichting van een Wilhelmina-fontein op het
Nassauplein, heette den Minister welkom en
verzocht hem de fontein te willen onthullen en
aan het Gemeentebestuur te willen overdragen.
De Minister zeide aan dit verzoek te willen
voldoen en hield een korte rede.
Hierop zongen de aanwezigen hot Wilhelmus.
De burgemeester aanvaardde de fontein en
dankte den minister voor de wijze, waarop hij
die overdroeg.
De fontein is opgetrokken uit baksteen. In
den steen staat gegrift „Wilhelmina I898-»
1923".
Ontwerpers-architecten zijn de heeren J. en
C. van Rijcndam.
De Godsdienstoefening In
de Groote Kerk.
Tegen half tien begaven vele Alkmaar'ders
zich naar de Groote Kerk, het massale oude
bouwwerk in het midden van de stad, waar eon
herdenkings-godsdienstoefening plaats had, die
geleid werd door den Minister van Onderwijs,
Kunsten en Wetenschappen, Dr. J. Th. de Vis
ser.
Nadat het mannenkoor van de Alkmaarsche
ïangvereeniging „Orpheus" onder leiding van
den heer Fred. J. Roeske uit Amsterdam
„Wilt heden nu treden" ven Valerius gezongen
had en de annwezigen psalm 77 7 en 8 ge
zongen hadden, hield Minister de Visser een
gedachtenisrede.
Daarna werd gezongen psalm 66:6 en dioeg
het mannenkoor ,,'t Geuzenvendel op den
thuismarsch" van Fred. J. Roeske voor.
De kerkdienst was om half vijf geëindigd;
De aankomst van de Ko
ningin.
Velen begaven zich toen in de richting van
het station of schaarden zich reeds langs de
straten, waai door de Koningin na haar aan
komst in Alkmaar zou rijden.
Van de versiering van het stationsplein was
veel werk gemaakt. Langs het stationsgebouw
en in de plantsoentjes waren denneboompjes
geplant en midden op het plein was een houten
zuil opgetrokken in rood en wit, waarop het
wapen van Alkmaar „de burght" prijkte.
Óp het plein verzamelden zich afgevaardig
den van vele Alkmaarsche vereenigingen met
hun vaandels. Het cadettencorps nam de eere-
wacht voor het station in.
Om 11 uur stoomde de salontrein van da
Koningin het station binnen. Op het perron
werden Hare Majesteit en Z. K. H. Prins Hen
drik ohtvangen door den burgemeester, Mr. W«
C. Wendelaar.
Het gevolg, dat de Koningin en den Prins
vergezelde bestond uit Mevr. van Loon, dame
du Palais, Baronesse van Heeckeren-van Keil,
hofdame, baron Bentinck, eerste stalmeester en
dienstdoend grootmeester, Baron von Geen, Ka"
merheer en particulier secretaris, Kapitein
Ruys, adjudant der Koningin en Kapiteio Jhr<
Loman Trip, adjudant van den Prins.
In de restauratiezaal waren ter ontvangst
naar het Noorsch
van
JOHAN BOJER
door
D. Logeman—van der Willigen.
24
En één oogenhlik zag Norby zijn naam,
dien hij zelf geschreven had. Dat werkte als
een geestverschijning. wilde het niet
zien. Hij keek naar advocaat Basting, die
hem met een schuin oog aanzag en toen
werd hij heelemaal woedend wierp hot pa
pier op den grond en zeide: „Ik behoef 't
niet te zien. Ik weet wel wat ik gedaan heb."
Maar nu verzocht Basting een vraag te
mogen doen, stond op en kwam naderbij.
„Heeft Wangen u ook nooit aangemoedigd
om borg te staan?" vroeg hij.
Eerst mat Norby dien vetten, kalen man
'even. Hij stond op het punt van te lachen,
of op een spottenden toon te antwoorden.
Maar een stem fluisterde: Pas op, dat je je
niet \erpraat." En met een glimlach zeule
hij„Veel menschon hebben me gevraagd
om borg te staan. Maar ik hennner ze me
niet allemaal meer." En toen hij weer Wan
ton's venijnig lachen hoorde hitste dit hem
aan om hem toe te slingeren: „Hij heeft 't
uie overigens zeker wel gevraagd. Want hij
liet niemand met rust op 't laatst."
Nu wist hij dat Marit lachte.
Toen hu een oogenblik later gedaan had,
herinnerde hij zich de verklaring van Haar-
stad's weduwe en verzocht geroepen te wor
den als Sörcn Kviknc getuigd had.
Toen hij er uit kwam koelde hij zich even
op de trap af, voor hij zijn muts opzette. En
een «tem ver weg riep: „Je hebt gelogen."
Maar de stem was te ver af en andere sterke
steramen kwamen er tegen op. Had hij mis
schien die weduwe bedrogen?
Wangen's lachen klonk hem nog in de
ooren en wederom dacht hij: „Wacht, dan
zal ik je iets geven om te lachen!" Hij had
zijn beste kaarten nog achter gehouden.
„Het is toch al te gek," dacht hij, terwijl
hij over het plein slenterde „dat je voor zulk
rapaille er uit moet. Je moet je los weten
te wringen en te draaien. Maar nu zal die
vent ook hier vandaan!"
Er kwam een jongmensch in overjas en
met een bonten muts op naar hem toe. Ver
giste hij zich? Neen. Het was Emar.
Norby was al opgewonden, maar nu Einar
er ook nog bij kwam, misschien wel om er
zich in te mengen nu kreeg hij lust om
dien jongen eens een pak ransel te geven.
Beiden bleven enkele schreden van elkaar
af staan. Einar zag heel bleek.
„Ben je aan het wandelen?" zeide de oude
man en beproefde te lachen. Hij wist dat de
menschen hen uit 't raam konden zien.
„Vader!" zeide Einar terwijl hij met zijn
stok in de sneeuw stak. „Ik ben ook niet te
benijden."
Nü lachte de oude man spottend en trok
zijn schouders op. „Zeker niet, Is honderd
en vijftig per maand te weinig? Je hebt
misschien een huishouden in Christiania?"
Einar perste zijn lippen op elkaar. Zijn
Stom trilde; ..Ik zou graag handelen volgens
wat mijn geweten mij ingeeft en doen wat
recht is," zeide hij, terwijl hij zijn vader
kalm aankeek.
„Zeker!" Norby kwam een schrede nadel
en lachte weer. „Is er iemand, die het je
verbiedt?"
„Ik ben verplicht naar binnen te gaan en
den onschuldige te reddeij!" zeide Einar.
„Het koste wat het wil." Maar nu trad hij
onwillekeurig een schrede terug en staarde
zijn vader angstig aan.
Norby beproefde nog te glimlachen, om
dat de menschen hen uit de ramen zien kon
den. Maar plotseling verbleekte hij. „Dat
dacht ik wel!" zeide hij, met moeite adem
halend. „Wie heeft je opgestookt?"
Nu werd Einar rood en kwam een schrede
nader. „Vader," klonk hot met booze stem,
„nu moet u zepngen, wat u met die woorden
bedoelt."
Maar dc oude man verdroeg dien autori-
tairen toon niet en sloeg de armen uit. Hij
gilde gewoon: „Ga dan maar naar binnen
vórtaf f 3.30.
I Langestraat 116 Tel. 70 j*j
en getuig, wat duivel. Sta hier nu niet je
vader te martelen! Ga naar binnenHoor
je ga nou!"
Hij hijgde naar- adem en sloeg met zijn
anncn, maar vond geen verdere woorden.
Toen keerde hij zich plotseling orn en klot
ste verder. Einar ging mechanisch naar de
gerechtszaal Toen hoorde hij plotseling:
„Einar!" „Ja vader! Hij keerde zich om.
Zijn vader stond nèm na te kijken en wenk
te hem met dc hand. „Niets," zeide hij toen
en liep door. De trots had gezegevierd,
j Einar bleef op de trap lan de gerechtszaal
jstaan. Nog eenige schreden en hij was gr.
„Eigenlijk toont vader je het best dat Wan
gen onschuldig is," dacht hij.
„Maar kan je wel? Ben je laf of moedig?
Het komt er maar op aan de waarheid te
zeggen en een onschuldige tc redden. Is dat
zoo erg? Misschien is het wel de eenige maal
in je leven, dat er een moedige daad van jo
vcreischt wordt. Wees een man!"
En hij liep met langzame schreden door.
de gang in en klopte aan.
VI.
Toen Norby Einar verliet, wist hij niet
waar hij heen zou gaan. Hij ontmoette een
paar kennissen, die hij staande moest hou
den, een hand geven en aanspreken, niet
tegenstaande hij lust had zich plat op den
grond te werpen en luid te snikken.
„We kunnen van 't iaar niet over te wei
nig sneeuw klagen," zeide hij cn lachte
stuiptrekkend tegen de vlokken, die om hem
heen vielen, terwijl hij tegelijkertijd dacht:
„Nu is hij aan 't getuigen."
Maar allen spraken met denzelfden eer
bied en gaven hem knipoogjes van sympa
thie. Dat deed hem goed. „Laat hij maar
getuigen," dacht hij, „wc zullen wel eens
zien
Eindelijk was hij alleen en bleef voor
't raam van een dorpshandelaar staan. Daar
boven op den heuvel lag het gerechtshof.
Men zag de schaduw van het profiel van een
hoofd en van een hand aan een kin. „Nu
vermaken zij zich over het schandaaltje. Ze
denken, dat ze mij nu te pakken hebben,
omdat ze mijn jongen hebbenMaar
wacht eens!"
Inwendig ging er een rilling door de leden.
Dien zoon waaraan hij zoovele duizenden
besteed had en die nu plotseling zijn vader
op die wijze aanviel dat was niet langer
Norby's zoon. Alleen de pijn "van iets, dat
afgesneden was deed hem tandenknarsen.
„Zij vergissen zich. Het zou me al heel
terg verwonderen als ik zijn beweringen niet
kon tegenspreken. Want nu wordt het eeü
strijd op leven en dood!" Hij moest lachen
en hij lachte toonloos en koud. Want de
gedachte, dat hij zich zelf en zijn zoon ont-
eeren zou door hem voor het gerecht te
dagen maakte hem helsch. „Zoo waar ik
leef ze zullen het berouwen, dat ze den jon
gen tegen mij opzetten."
Toen Einar de zaal binnen kwam, zag hij
dadelijk dat het getuigenbank je onbezot
was. De rechter-plaatsvervangcr dicteerde
het protocol. De bank dor getuigen wachtte
op hem, die de waarheid zou zeggen. Het
was of die zeide: „Kom Einar!"
Toen hij de deur achter zich sloot, deeïj
het geluid hem opschrikken. Nu werd de
deur tusschen hem en zijn vader voor eeu
wig gesloten. „Je zult nooit meer naar huis
kunnen gaan," dacht hij. En tegelijkertijd
kreeg hij onder de toeschouwers zijn moeder
in het oog.
Zij lachte tegen hem. Zij zag rood van de
warmte en maakte plaats voor hem naast
haar. „U zoudt eens moeten weten, dat ik
nooit meer thuis kan komen," dacht Einar.
En dat zij daar nu plaats voor hem maakte,
zonder te weten waarom hij eigenlijk kwam
bracht zijn gemoed hevig in opstand. „Als
zij hoort, wat je getuigt," dacht hij „dan
valt zij flauw."
Maar nu moest het gebeuren, nu of nooit.
Hij voelde, dat als hij er nu niet dadelijk op
afging, zijn nVocd voor goed verzwakt zou
worden en hij in elkaar zou zakken. Het
had hem zooveel gekost om te besluiten
nu omkeeren zou gelijk staan met zichzelf
een klap in 't gezicht geven. Hij keek nog
eens naar zijn moeder als wilde hij zeggen:
„U zoudt ook niet willen dat ik iets anders
dan de waarheid zeide. Ik heb beproefd va
der te redden voor het te laat was, maar dat
wag onmogelijk!"
£Wordt yeryplgtï
4
