KOK S Brendstoffenhandel en Electrische Brekerij
WIJNHANDEL J. A. SGUOIERMAN Zn.
PRIJSVERLAGING VAN BRANDSTOFFEN
Eigen gemaakte KinderitSesdinn.
Ie soort Eierkolen zonder stof Per h l. f2.40.
ZIJDEN COSTUMES
MANTELMAGAZIJN „DE ADELAAR"
MA1SON DE JAGER EN Zn.
Magaz. ,sDe Oom"
BINNENLAND.
Is soort Anihraciet 30|50 en 2O:30
301 SO en 20130
Parelanthraciet 1C|20
m.m.
m rtrs.
m.m.
per H.L.
f 3.40
- 3.-
- 2.25
AANVANGENDE
11 FEBR. 1924.
V4RKENSMARKT 9 - - - - TEL. 559
BEHANGER! J - STOFFEERDERIJ
F\ J. W. VAN ACHTERBERGH
1 tot en met 16 Februari
D. J. SMITS
16 Februari onherroepelijk sluiting.
AMANDEL-EN SAUC1JZEBKOODJES
Pianohandel
LOUIS KLEIN
HFOOfiïSCI! DAGBLAD
■UTSSPAARBAHK I
Rente 3.E0 °|0 envQgrvtaarde'ijkQ
wanrborg der pmsente Amersfoort i
GETROFFEN
IN t SPORTHUIS
inrr I'twit
39 99
99 99
AFGEHAALD 15 CT. PER H L GOEDKOOPER
Kolenpark Soesterweg Telefoon 863.
Bestelhuizen: Pantecburgerlaan 6 - Ütr8chtscheweg 7!, TeF. 539
Saraatrestraat 20 (Depot Ververij Paithe)
marocain en eolienne.
ZEER VOORDEELIGE PRIJZEN VANAF f 16.50
UTlt. SI'IC A AT 17
TEIiEFOOl 145
Per flesch Per Anker
Gewas 1920 Raymond Macau F 1.F 40.—
Gewas 1S17 St. Eniilion F 1.60 F 65.—
Ondergeteekende bericht dat zijn
wordt voortgezet door de
WESTSI.VG. I, 13-13
De resieerende winkelvoorraad, benevens restanten uit de
Magazijnen der FA. VAN ACHTERBERGH worden van
VER BENEDEN INKOOPSPRIJS OPGERUIMD
Arnhemachestraat No 10—20 Tel. 229
KOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO0
LUNCHROOM CONFISERIE
TfcLEF. 115 - LANGESTRAAT 56
Hoaooooooo^oaoo^o^oaOvi^DDaoao 3oa
PIANO'S - ORGELS L
vertegenwle klasse fabrikaten B|
hoogst reëele bediening door
bekwame vaklieden
onder oordeelkundig toezicht fes'
afdoende garantie
Utrechtschestr. 44
AFD Advertentie Bureau
Arnhemsche Poortwal 2a.
HetzU te Maastricht, den
Header, VI ssinren ol Gro
ningen. wa rscnuw ons en
wii pla tson uwe familie
berichten In alle bladen In
Nederland, zonder prijsver-
booglng.
.9 j it. liter
Ida Si u s prima BOERENJONGENS
4 en -Ï/IEISJES op EramlewLn.
0
Een proef maakte velen
tot regelmatig verbruiker.
uimcns 9. I
'V ntc i'avik 41 - Tel. 29
P.95
Varkensmarkt - Amersfoort.
Speciale afdeellng
1 IVSaison de Coiffure
niJERSSTKAU 11. Tel. 203
Speciale behandeling tegeu uit
vallen cn afbreken van liet üa»r.
rfjj Baarzalf - itaai-7.ee;> voorkom f
de roos en liet vet worden
van het haar.
FIRMA H. BOKKINU ZOON |j
Zie Etalage
LANGESTRAAT 80. - TEL. 100
Littérature Hollandaise Moderne", door mijn
confrater van de N R. Ct., H. C. H. van Loon,
die dit onderwerp meester is als weinigen zijner
tijdgenooten, tot hoofdschotel, met, als hors-
d'oeuvres, entremets en dessert, de presi
de n c e van den heer J. A. Schuurman. Neder-
landsch Consul-generaal, het bijzitterschap van
den heer Paul Eyquem, een der zeer zeldzame
Franschen, die Nederland en z'n taal kennen uit
een lang verblijf en een sympathieken mgang
met de besten van het land, Chansons
po p u 1 a i r e s (in n onaal costuum) gezon
gen en gedanst door een Hollandsche artiste en
andere Fransche kameraden, en tot slot moder
ne Hollandsche muziek, uitgevoerd door onzen
jeugdigen landgenoot den reeds terecht befaam-
den violoncellist William van den Burg; waarbij
ons dan nog licht-projecties zouden te zien ge
geven worden.
In dit „universiteitszaaltje", waar de nette,
maar harde houten stoeltjes netjes in rijen ge
schikt staan zonder tafeltjes er tusschen,
want er wordt niet geconsumeerd, wel per
plaats betaald, als in de gemoderniseerde caba
rets van Montmartre was het aardig vol toen
ik er tegen negen uur aankwam; en in welke
richting ik van de deur uit ook keek. overal
zag ik bekende gezichten, Hollanders, die ik al
vele jaren ken, anderen van vandaag of gisteren.
De Nederlandsche kolonie scheen oor dezen
enkelen avond goed aaneengesloten naar het
verre quartier .Montparnasse uitgeweken tc zijn.
Des te beter, nu zouden wij e'ens recht onge
dwongen onder-ons zijn en op allerlei wijzen,
litterair en pittoresk, aan het oude vaderland
herinnerd worden.
Laat ik dadelijk zeggen dat het pièce de
resistance, de causerie van den heer van Loon,
in onberispelijk elegant Franschen vorm
voorgedragen, een meesterstuk als „conférence
littéraire" van de goede soort was, waarin het
jeugdige enthousiasme, dat een karaktertrek
van hem is, en de grondige kennis van en liefde
voor zijn onderwerp die hij van den aanvang
tot het einde toonde, elkaar afwisselend aan
vulden tot een geheel van ongemeene bekoring
en van leering voor iedereen, die hem gaarne
aanhoorde en ik ben zeker dat weinigen dit
niet zullen hebben gedaan. Geen figuur van
belang, van af de litteraire renaissance, die na
1880 in ons land zich ontwikkelde, werd door
hem in de schaduw gelaten. Van ieder wist hij
een karakteristiek beeld te geven dat voor deze
en gene verlevendigd werd door de voordracht
van een stuk werk.
Zoo zagen wij hen in onze verbeelding voor
ons heengaan, eerst den ziedenden «arcasticus,
den meester die boven al zijne tijdgenooten uit
steekt, Multatuli, van wien de heer Eyquem,
met gloeiend temperament de (naar ik meen)
door hemzelf vertaalde Kruisspoojc
„Komt mee, komt mee, daar wordt 'n man ge
kruist", voordroeg; daarna Marcellus
Emants, Perk, Willem Kloos (de „Nieuwe Gids")
van Deyssel, de apostel van Zola's evangelie,
Frederik van Eeden, Herman Gorter, Albert
Verwey („De Beweging"), Boutens (de groot
ste dichter van het hedendaagsche Nederland),
Couperus, Helène Swarth, Henriétte Roland—
Holst, Johan de Meester.
Van enkelen dezer droeg wederom de heer
Eyquem verzen of proza-fragmenten voor...'en
ik vroeg mij af hoe de heer van Loon zijn ont
zettend vermoeiende taak ten einde zou hebben
gebracht, indien deze even hulpvaaidige als
voortreffelijke reciiant hem niet nu en dan de
gelegenheid had bezorgd op adem te komen.
De beloofde chansons populaires cn
scène mimée et dansée en dc verdere
medewerking van een viertal dramatische ar-
tisten, die tijdens de causerie den spreker af en
toe wat rust moesten geven, bleven stil achter
wege.
Alleen mej. van Veen (in wie ik meende een
leerling van Marie Kalff te ontdekken) gaf in
het Fransch een paar vertaalde gedichten ten
beste. Daarom houd ik het er voor dat menig
bezoeker zich bij zichzelf beklaagd heeft dat
hem heel wat is te kort gedaan, en Alexandre
Mercereau heeft aangezien voor iemand die zijne
beloften niet nakomt.
Gelukkig werden zij ten slotte tevreden ge
steld door William van den Burg, die, ondanks
de gebrekkige begeleiding, met een aan zijn
mooi talent geévenredigd groot succes een drie
tal Hollandsche mposities speelde: een An
dante van Gottfried Mann, een Menuet van zijn
vader, Jacques van den Burg en Prélude en
Menuet van Alexander Voormolen.
Deze jonge artist, hier en in Nederland al zoo
gewaardeerd, maakte het verlies dubbel en
dwars goed en besloot den avond beter dan
dit door welke populaire liedjes of dansjes ook
had kunnen gedaan worden.
Zoo blijven wij aan den nieuwen Caméléon
een uitmuntende hen nering oewaren, alleen
dank zij liet drietal Van LoonEyquemvan
den Burg.
DOYEN.
Londensche Brieven.
Ben Appctit
II (Slot).
In mijn eerste schrijven over dit onderwerp
heb ik terloops opgemerkt, dat vrouwen niet
of slecht banquetteeren. De opmerking wes als
een compliment bedoeld; al zullen lezeressen
haar niet terstond als zoodanxj hebben her
kend. De zaak is, dat voor een goed banquet,
waar de juiste geest heerscht, wat uitbundige
jovialiteit cn bonhommie desnoods wat grove
bonhommie gewenscht zijn. Dc tafel geeft
een keur van spijs en dronk en de bedoeling
is, dat men zoowel het een als het ander alle
eer aandoet, zoodut het aanschijn der gasten
spoedig kan vertellen hoe genocgelijk het leven
althans voor hen en gedurende het maal voort
rolt. Dc gezelligheid van den avond moot wat
rood van dc gezichten stralen. Dc lach zij
breed en vol en de conversatie eerder quan-
titatief dan qualitatief, eerder luid dan schitte
rend. Van een vrouw kan natuurlijk niet worden
verwacht, dat zij bonhommie ontwikkelt. Bo
vendien hechten dames gewoonlijk veel waarde
aan het decorum van haar ridders. De ridders
weten heten weten ook, dat zij in de ban
quet-stemming iets van hun decorum verliezen.
De aanwezigheid van dames aan tafel zou dus
aan de stemming afbreuk kunnen doen. In het
algemeen ook neemt de vrouw ingetogenheid in
acht bij het gebruik van spijs en drank cn zou
zij zich geweld aan moeten doen om de stem
ming deelachtig te vorden, waarin dc man zich
zoo behaaglijk voelt. Ze staat héér ook voel
slechter dan hém
Aon de meeste Engelsche banquetten schit
teren de vrouwen dan ook door afwezigheid.
Soms maken zij gebruik van de gelegenheid om
uit de verte, van een galerij af, het feest van
de mannen gade te slaan. Dat doet aan de
stemming ge cnofbrcuk. „Distance lends en
chantment", zegt hier een spreekwoord, hetgeen
zooveel zeggen wal als dat dc dingen er op
een afstand aantrekkelijker (meer betooverend)
uitzien dan dichtbij.
Het culinaire deel van het feest, dat* gewoon
lijk met oesters of hors d'oeuvre begint en met
zwarte koffie eindigt, wordt otlijd gauw afge
werkt. De meeste tafelgenootcn kennen elkaar
niet, maar raken vanwege de bonhommie en
den drank met elkaar aan de praat. Hoewel de
Engelschmon zeer aan plechtigheid en vormen
hecht, doet hij niet aan het in Nederland zoo
fréquente „mag 'k me 's even voorstellen". Men
knoopt met den wild-vreemdo, die uw tafelge
noot is, een gesprek aan. Er is altijd wel een
echte man-van-de-wereld in de buurt, die u zijn
grieven lucht over der; kellner, die de glazen
herhaaldelijk boordevafl schenkt met het eerste,
gewone witte wijntje, maar die de Bordeaux van
een goed oogstjaar, gebotteld op het chateau,
van de tafel neemt, wanneer de flesch nog
meer dan half vol is. Een opmerking van dien
aard schopt het gewenschte Contact. En het
druivensap, dot zeker even spraakmakend is ols
de spreekwoordelijke „gemeente", doet de rest.
Het menu is long cn hoe snel men ook op
dient, met zijn afwerking is licht anderhalf uur
gemoeid. Het is den laatsten tijd gewoonte
geworden deze anderhnlfurige monotonie van
kauwen en slikken op de helft te onderbreken
met een sorbetjo, waarbij dan een cigaret wordt
aangeboden. Dat is een concessie aan de roo-
kers, die het moeilijk anderhalf uur zonder een
klein offer aan Mylody Nicotine kunnen stel
len. Ik weet niet wanneer de nieuwigheid voor
het eerst haar intrede heeft gedaan. Maar wel
ben ik er persoonlijk van getuige geweest, dot
het een even vriendelijk nl« vormelijk man, die
aan een banquet mijn tafelgenoot was, diep
schokte. Dc étiquette toch wil, dat er pas wordl
gerookt wanneer de voorzitter den heildronk
op den Koning heeft uitgebracht. En dot ge
schiedt eerst aan het einde van het maal,
wanneer dc koffie wordt opgediend.
Een groot aantal gewetensvolle En-
gelschen zullen don ook alleen het sorbetje ge
nieten en het cigoretje wilskrachtig cn lichte
lijk verstoord ter zijde schuiven.
„My lords and gentlemenpray silence
for the Chairman I' Het is de toastmasster, die
met deze woorden, luid, plechtig en zangerig
uitgeroepen, het begin aankondigt van het
tweede deel van het banquet, dat van de heil
dronken. Het gegons der stemmén, het gerinkel
van glazen houdt op. Dc voorzitter staat van
zijn „Chair op en zegt nadrukkelijk cn met
een zeer strak gelaat, terwijl hij zijn glos op
heft Gentlemen, the King.
De muziek speelt dc eerste drie maten van
het volkslied, alle gasten staan stram en drin
ken eikoor. wanneer de muziek zwijgt, toe,
mompelend binnensmonds the King, the King.
Nu is het oogenblik aangebroken, waarop ook
mijn vormelijke Brit vrijheid vindt sigaar of si
garet aon le steken. Men maakt het zich wat
gemakkelijker, keert de stoelen naar dc hoofd
tafel toe, waar de toasten zullen worden uit
gesproken en beantwoord. De „toostmaster"
laat reeds weer zijn volumineus geluid hooren,
ditmaal om den Lords en heeren stilte te ver
zoeken ten behoeve van den spreker, die de
toost zal „voorstellen" op de intellectucele of
industiieele instelling, waaraan de avond is ge
wijd, of op den persoon of de personen, die
ols de voornaamste gasten op dit feest schit
teren En des toostmosters verzoek zal b.v. al
dus luiden „My Lords and gentlemenpray
silence for lieutenant-colonel P. Pilkerton, Dis
tinguished Service Order, Member of Parlia
ment, Perliamentary Secretary of the Depart
ment of Oversea Trade I"
Dit is een heele mond vol. .En ik geef het
voorbeeld slechts om aan te duiden, dat de
toastmaster bij de aankondiging van sprekers
zooveel titels en functies vermeldt, als zijn
adem hem wil toestaan. Het beroep van „toast-
master" is een van de moeilijkste in Engeland.
De mon moet oen stem hebben ols een klok,
welluidend bovendien en in staat gemakkelijk
over het gedruisch van honderden min of meer
luidruchtige eters-stemmen heen te komen. Zijn
voorkomen cn houding moeten waardig zijn.
Hij dient doorkneed te zijn in het ceremonieel
van het banquet, omdat een lapsus van zijn
kant de orde en de harmonie van de schoone
functie van het feestelijk gelag hopeloos in do
war zou sturen.
Het aantal mannen, dat aan ol die eischcn
kan voldoen, is naar het schijnt zeer ge
ring. En een goed toastmaster is zeer gezocht
en zeer schaarsch. Uw briefschrijver, die in een
langjarig verblijf in Londen vrij veel banquet
ten heeft meegemaakt, indu^trieele, justitieele
en gouvernemcnteele, heeft bij al die gelegenhe
den slechts twee „toastmosters" lecrcn kennen,
zoodnt hij thans in de veronderstelling ver
keert, dat er slechts twee in Londen zijn. De
man stoat den heolen duur van het banquet
achter de hoofdtofel, in de nnbijheid van den
president. En van dat centrale punt uit davert
hij zijn „My lords and gentlemensonoor
en mossaal door de zaal, met zijn uitgebazuind
„pray silence" terstond diepe stilte cn aan
dacht afdwingend.
Het spreken, dat langer duurt don het eten,
is le onderscheiden in de eigenlijke „toast", een
heildronk op iemands gezondheid of op de ge
voelens of geestelijke instellingen, „voorge
steld door" (proposed by) een sprekeren het
„antwoord" (response) er op door den tafel
genootcn, wien de toost geldt of die voor het
bedanken voor de eeraan een 'of andere in
stelling gebracht, in aanmerking komt. De heil
dronk eindigt uiteraard met het opheffen en het
ledigen van het glasmaar het antwoord niet.
Wie een toast zou beantwoorden en zou ein
digen met op zijn beurt zijn glos te ledigen op
het succes van een of andere gedachte of per
soon, zou hevig zondigen tegen het gebruik.—
cn ijselijke en verbaasde stilte in plaats van in
stemming zou wellicht zijn deel worden. Indien
ooit mijn lezers voor het feit komen te slatin
aan een Britsch banquet een toast te moeten
beantwoorden, don zullen zij er goed aan doen
glas en wijn een oogenblik weg te denken. Op
het jnarlijkschc banquet van den burgemees
ter van de City van Londen, is „de voornaamst©
gast" gewoonlijk de eerste-minister van het
land. Wonneer hij spreekt, toast hij niet, maar
beantwoordt hij een toast, door den voorzitter
op hem uitgebracht. De eerste-minister bedankt
voor de eer hom gebracht cn houdt dan ge
woonlijk een lange oratie over dingen, welke
hij op het hort heeft en openbaar wil maken.
De „response" op een heildronk verschaft ve
len groote mannen hier de gelegenheid de we
reld wat tc laten weten, haar het nieuwste te
verschaffen, waarvan ik in het begin gewaagde.
Als zij uitgesproken zijn, gaan zij zitten, zonder
nnor een glas om te kijken. Buitenlanders zon
digen herhaaldelijk tegen dezen regel der bon-
quet-vormen en moeten vaak den indruk krij
gen, dat de feestende schare slecht op hun
goede bedoelingen reageert. Maar cr zijn ook
wel Engelschen, die de fout begaan, óf omdat
zij den regel niet kennen, óf omdat zij met zoo
veel wijn en glazen om zich heen, tot drinken
op een onzalig oogenblik worden gehypnoti
seerd.
Het banket eindigt als alle openbare ver
makelijkheden in Engeland met het spelen
of zingen van „God save the King". En dan
spoedt men zich weg, naar de garderobe,
schiet in jas en „muffler", en de troostelooze
straat op, wel heel donker en onvriendelijk no
het licht, de warmte cn het gezellige vertier van
de „banquetting hall".
Londen, 23 Januari.
De Staatscourant van gister 8 Febr.
bevat o.a. de volgende Kon. besluiten:
benoemd tot ridder von den Ned. Leeuw W.
L Welter, Ned. Herv. predikant te 's Graven-
hoge en president der commissie tot de zaken
der Protestantsche Kerken in Ned. Oost- en
West-Indië;
op verzoek eervol ontslagen G. J. W. van
Ingen, de referendaris bij de Algcmcene Reken
kamer en hij benoemd tot officier in dc Oranje-
Nussau-orde;
op verzoek eervol ontslagen wegens overbodig
geworden werkzaamheden J. F. O. Karres, als
commies der Rijksverzekeringsbank;
benoemd, met ingong von 1 Maart 1924, tot
directeur van het post- en telegraafkantoor te
Ede J. G. Huijgcns, thans in gelijke betrekking
te Brummen; tot directeur van het post- cn tele
graafkantoor tc Barneveld A. J. v. Dranen, thans
in gelijke betrekking te Elburg; tot directeur
vun het post- en telegraafkantoor tc Eist (G.)
L W. v. Hellemond, thans in gelijke betrekking
te Kaatsheuvel; tot directeur van het post- en
telegraafkantoor te IJseimonde G. J. E. Meijer,
thans in gelijke betrekking te Horst; tot direc
teur van het post- en telegraafkantoor te Raalte
H. Visser, thans in gelijke betrekking te Oost-
marsum;
met ingong van T April 1924 tot directeur
van het post- cn telegraafkantoor te Dokkum
R. Mcindersma, thans hoofdcommies der poste
rijen en telegrafie;
met ingong van I Juni 1924 oan den adjunct
directeur bij den dienst der Posterijen A. J.
Stoop, op zijn verzoek eervol ontslag verleend;
oan den reserve-eerste-luitennnt H. Straat
man, van het regiment genietroepen, op het
daartoe door hem gedaan verzoek, een eervol
ontslag als zoodanig verleend uit den militairen
dienst;
met ingang van 26 Februari 1924 aan den
reserve-majoor M. H. M. Leclercq, van het 17e
regiment infanterie, op het daartoe door hem ge
daan verzoek een eervol ontslag verleend uit
den militairen dienst.
F1NANCIEELE VERHOUDING TUSSCHEN
KERK EN STAAT.
De Mem. v. Antw. i. z. de begrooting van fi
nanciën merkt hierover op
Zooals reeds ten vorigen jaTe medegedeeld,
bestaan er naar het oordeel der Regeering
geen grondwettelijke bezwaren tegen de al-
geheele losmaking van den finoncieelen band
tusschen Kerk en Staat. Intusschen zijn de
moeilijkheden, oan de oplosing van het vraag
stuk verbonden, daarmede geenszins opgelost.
Immers is dc moeilijkheid vooral gelegen in de
omstandigheid, dat het nielvaststaat, welk or
gaan ols het rechthebbende op de gekapitali
seerde gelden moet worden beschouwd. Zoo
lang daaromtrent in de Kerkgenootschappen
eenstemmigheid bestaat, is het bezwaarlijk te
verwachten, dat de Regeering harerzijds stap
pen zal doen om het beoogd^ doel te bereiken.
Echter zal worden overwogen in hoevrre her
stel van het in 1920 met de kerken verbroken
contact de oplossing van het vraagstuk nader
ken brengen.
De huidige regeling van de predikontstracte-
menten wortelt in de bestaande linonrieele ver
houding tusschen Kerk en Staat. Zoolang deze
onveranderd blijft, is het uitzicht op wijziging
dier re: "ling, naar het den minister voorkomt,
uitermate gering.
KOEKVERLOTINGEN.
Een ministericele circulaire
aan de gemeenten.
De minister van justitie heeft aan de ge
meentebesturen bericht, dat onder zijn aan
dacht is gebracht, dat besturen van kleine ge
meenten toestemming verleenen tot het aan
leggen en houden van koekverlotingen tijdens
de in die genveenten te vieren kermissen en
wel aan personen, die naast het houden van
die verlotingen van den verkoop van koek en
andere versnaperingen een beroep maken.
Bij die toestemmingen wordt wel een beroep
gedaan op de omstandigheid, dat zulk een
loterij op een kermis een onschuldig vermaak
zou zijn en dat het succes daarvan velen zoude
afhouden van minder gewenschte verteringen,
van overmatig gebruik van sterken drank en
anderszins.
Ofschoon de mogelijkheid niet wordt ont
kend, dat een enkel geval kon worden aonge*-
wezen, waarin de aangevoerde argumenten om
trent het nut van zulk een loterij ten behoeve
van de fcoede orde en rust in een gemeente ols
juist zouden kunnen worden aonvaard, kon de
minister het door die gemeentebesturen inge
nomen standpunt, zeker in zijn algemeenheid,
bezwaarlijk deelen, bijaldien de daaraan ten
grondslag liggende beschouwingen geen steun
vinden in de wet, afgezien van de omstandig
heid dot blijkbaar geen rekening wordt gehou
den met dc bij cHe loterijen in de hand gewerk
te speelzucht.
