FEUILLETON.
Terug in het leven.
TWEEDE BLAD.
De Big en de Bij.
22e Jaargang AMERSFOORTSCH DAGBLAD „DE EEMLANDER" Zaterdag 16 Fobr. 1924
(Nadruk verboden).
Onlangs had ik gelegenheid, te luisteren naar
het woord van een dier oostersche wijzen, die
in eenvoud van taal en simpelheid van gedachte
de diepste, elementaire levenswaarheden weten
te vertolken, en in hun zuivere, vaste overtui
ging indruk maken op den door verwikkeling
en twijfel tot verbijstering gebrachten wester-
schen geest.
Inayat Khan, die als pir-o-murshid of ((oot-
mcester van de Susi-orde Europa bezocht, ge
bruikte voor zijn prediking dezelfde eenvoudige
beeldspraak, waarmee oostersche leeraars bij
hun gehoor ingang vinden en die wij ook aan
treffen in de gelijkenissen, die Jezus uitsprak
voor het Palestijnsche volk.
Een zijner gelijkenissen heb ik onthouden. De
wijze had het er over, hoe verschillend de men-
schcn hun leven inrichten, ei. zeide, dat hij twee
levensrichtingen had ontdekt, die hij zou willen
aanduiden als de levenspraktijk van de big en
de levenspraktijk van de bij.
Wat doet de big? Zet het beest in een zin
delijke omgeving, geef hem zuiver voedsel en
schoon stroo; het zal altijd ergens nog wel een
vuiligheidje ontdekken en loopt hier op toe. Zet
de big in uw tuin, en zij.loopt de mooiste bloe
men voorbij; zij verlaat uw nette paadjes en
zoekt en snuffelt, tot ze ergens wat mest 01
modder heeft gevonden, om daarin met welbe
hagen te kunnen wroeten. Dit is de manier van
de big om het leven te gemeten.
Wat doet ondertusschen de bij? Zoolang er
ergens in uw tuin maar o zoo'n klein bloempje
valt te ontdekken, vindt zij dit en vliegt er op
af om er de honing uit te halen. Zelf ziet ge dit
bloempje soms over het hoofd, want het staat
in een ondcrwalletje of is bedekt door het hooge
gras. Maar dc bij kijkt dwars door het struik
gewas heen en wringt zich tusschen het rijs
hout door om dat ééne bloempje te zoeken. Gij
maakt een omweg langs een mesthoop of mod
derpoel, gij wendt uw hoofd af en houdt uw
neus dicht, maar midden op de mesthoop ont
dekt de bij nog een bloem en uit den modder
poel zuigt ze honig. Dit is de manier van de
bij om het leven te genieten.
Heeft Inayat Klian aldus niet op aardige
wijze tweeërlei soort menschcn gekenschetst?
Tweeërlei soort, of liever want, nietwaar, zóó
scherp is de tegenstelling niet tusschen mensch
en mensch, tweeërlei stemming in vaak den
zelfden mensch.
Soms gelijken wij op de big en soms op de
bij. Sommigen onzer zijn meer big dan bij;
anderen meer bij dan big. Helaas kennen wij
enkelen, die bestendig voor big spelen en slechts
in hun zeer zeldzame gelukkige oogenblikken
een bevlieging krijgen van bijennatuur. Geluk
kig kennen wij ook enkelen, die bestendig tot
het bijenras schijnen te behooren, en in wier
oogenblikken van zwartgalligheid slechts heel
zelden een biggesnuitje ons verbaast.
De wereld is een mesthoop, één stuk modder,
niets dan vuil en narigheid. Het leven is een
poe! om te ploeteren, slijkerig, drabbig, onwel
riekend. Zeker, zóó vindt het dc big en wanneer
iiet leven haar niet naar en troebel genoeg is,
weet zij wel raad om door wroeten en snuf
felen slijk en drab te verzamelen. Maar de
spaarzame bloempjes, die zelfs de vuilnishoop
biedt, dc big ziet ze niet.
Er zijn oogenblikken in ons leven, waarin we
een waren speurzin bezitten naar's levens ver
drietelijkheden. Met den wellust, waarmee de
big het keurige grasveld, hem toegewezen, weet
tc herscheppen in een onooglijk zwarte brij,
weten wij ons verleden en onze toekomst don
ker te kleuren. Vol schuld en berouw is ons hart;
zonder hoop of verlangen ons gemoed. Triest
heid naar voren en triestheid van achteren. Zóó
is het leven; neen: zoo zijn wij!
De menschen? Spreek er niet van. Geest
driftig komt een vriend u de verdiensten van
één hunner vertellen; dat is een man, zoo voor
treffelijk, een held, een weldoener der nienscli-
hcid.
„Maar hij heeft toch...", valt gij uw vriend
gemelijk in de rede.
De big heeft een vuiltje ontdekt.
•De big ontdekt een vuiltje in eiken held en in
eiken weldoener. Geen werker zoo ijverig, of
de big weet hem op een oogenblik van luiheid
te betrappen. Geen prediker zoo vol toewijding,
of de big ontdekt, dat zijn leven niet steeds in
overeenstemming is met zijn leer. Geen her
vormer zoo idealistisch, of de big bewijst u, dat
de beweegredenen van zijn hervormingszin van
materiaüstischen aard is.
De big wroet in het verleden der menschen
en haalt er modder irit. De big wroet in God's
Schepping en toont u, dat het een mesthoop is.
De big wröet overal; in tradities en reputaties;
in programma's en leerstukken; in het gezag van
kunst en wetenschap. De big is de onbarmhar
tige criticus, die overal zwartigheid ziet en on
welriekendheid ruikt; zelfs het sierlijkste tuintje
maakt hij tot een vuilnisvaalt en het keurigst
prieel tot een stal.
Daarom, zalig de bijennaturen, voor wie het
leven nooit zóó is, of er is wel een bloempje tc
vinden; die uit troostelooze omstandigheden
honig puren; die kleur cn geur weten te ont
dekken in de saaiste uithoeken van het heelal.
Zalig de bijennaturen, die uit het verleden de
voldoening en dc dankbaarheid te voorschijn
tooveren en uit de toekomst verwachting en
hoop. Voor hen is geen verworpene zonder
adeldom en geen boosheid zonder een bestand
deel van deugd. Zelfs de tollenaren cn zondaren
kunnen hun niet dat cénc plekje verborgen
houden, waar de reine lelie der menschenzicl
bloeit.
Wat 20u het ware levensgenot zijn, dat van
de big of dat van de bij?
H. G. CANNEG1ETER.
Amsterdamsche Brieven.
HET MEKKA VAN DE VOLKSHUISVESTING.
Wie den woningbouw-in-hel-groot
wcnscht te bestudeeren, moet nu
toch werkelijk eens hier in Amster
dam komen kijken.
,/t Zij zonder pochen of bluften
gezeid
Wij zijn dc knapstcn van onzen
tijd."
Zoo kunnen wc met een kleinen variant den
onsterflijken Jacobus Donker nazingen.
Zie dc gemeentelijke betonboirwerij in de
Watergraafsmeer, zie ook het plan-Van der
Schaar, waarover zooveel te doen is geweest
zie eindelijk eerstdaags het nieuwe tuindorp,
gebouwd door de gemeente, in Nieuwendam.
De gemeenteraad heeft onlangs zijn hooge
sanctie gehecht aan dc garantie voor de bouw-
credieten, die noodig zijn voor de uitvoering van
het plan-Van der Schaar. Daardoor is uitge
maakt, dat deze zesduizend woningen, een heel
afzonderlijk stadsdeel, er nu werkelijk zullen
komen. Dat is een heuglijk feit, want dc be
staande arbeiderswijken zijn overbevolkt en de
nieuwe voor de meeste liefhebbers te duur. De
nieuwe stad in het Westen is wel eenigszins
een smartekindje geweest, maar ten slotte zal
dan toch alles reg kom. Eén derde deel, twee
duizend woningen en dot i s wat, een heelc
kudde van olifant-achtige blokken I is trou
wens al af. Te midden van een waren bouw-
choos, groote putten, zandvlakten, een hijsch-
kraan, geweldige bergen van bouwmaterialen
alles op een schaal, die mij althans tot nu toe
nog" niet bekend was.
Aan het einde van onzen nloudcn Overtoom,
den kant uit naar het dorp Sloten, is een voor
wereldlijke schutsluis met ophaalbrug. Deze
machinerieën kunnen zes eeuwen geleden er
precies zóó zijn geweestof ze cr toen werke
lijk waren, weet ik niet, maar mogelijk is het
zeker. Gaan we die brug, die nu eerstdaags
voor een nieuwe plaats zal maken, uit de stad
komend over, dan staan we voor een heel curi
eus groot plein. Het is een ding van bepaald
grootsche allures, met beginnende plantsoen
en gazon-aanleg als het dons op de wangen
van een krachtigen, wclgevormden jongeling.
Maar zoo ver het oog over het plein zelf reikt,
is cr verder niet veel anders te ziendon
hier cn daar een paar afschuwelijke kleine krot
ten, blijkbaar leeftijdsgenooten van voornoemde
schutsluis. Deze aanblik doet meer denken
aan den mond van een zeer bchoeftigen grijs
aard
Na het plein komt dc Hoofdweg. Dc brecde
straatweg is van allure ol net als het plein chic,
maar nog kaal. Er zijn nette grasranden, en
blijkbaar wordt er een tramlijn verwacht. Maar
zietaan den kant staan keurige villa's, met
vóórtuinendaarna meer gewone beneden- cn
bovenhuizen, een eindje verderop niets, en ein
delijk, aan de overzijde, een leelijk, nu al ver
flenst uitziend blok van moderne arbeidersbe
huizingen. Grondig heeft men hier een weten
schap toegepast, die Wijnkoop laatst in den
gemeenteraad al sprak hij toen over iets
anders met den naam „s t c d e v e r n i e 1-
kunde" aangeduid heeft.
Maai hier zijn wij aan het eind van het aan
gelegde deel van den Hoofdweg gekomen. Hier
volgt een brug, over de Postjeswetering, en don
komt hetde chaos. Een stadsdeel ter grootte
van een flinke provincieplaats in aanbouw.
Ik heb nooit iets zóó afschuwelijks, dreigends,
sombers gezien als een carcas van een beton
blok in aanbouw. Donkcr-grijs rijst er ccn
complex van gapende holten tegen dc lucht
over een paar maanden zal het een „blok" zijn
als elk ander, want deze betonmuren worden
hier niet overul met baksteen bekleed. In
den omtrek is het overal te zien, hoe het som
ber-grauwe onder den rooden baksteen ver
dwijnt, want letterlijk in elke denkbare fase zijn
hier de bouwwerken aanwezig. Eén blok is
zelfs al voor een deel bewoondik benijd do
weinige menschen niet, die in deze rommelige
en drukke zandwoestijn nu al bivokkeeren.
Tuindorp-aspiraties heeft deze buurt aller
minst. Elk perceel moet vier woningen bevat
ten, vanwege de kosten. Jo, dc bouw-economie
is hier tot het uiterste opgevoerd en tenminste
met dit succes, dat weckhuren vnn gemiddeld
6.44 mogelijk zijn geworden. En het sum
mum van economie is het trappenhuis la Van
der Schaar, een bouwwijze die vroeger een ge
wichtige rol in onze gemeente-politiek heeft
gespeeld.
Dc zaak zit zooVroeger werden étage
woningen altijd met „inwendige" trappenhuizen
gebouwd, dat wil zeggen met de bekende stik
donkere holen, waar uitgewaaide gaspitjes cn
variccrende etensluchtjes permanent hoogtijd
vierden. Niet alleen in arbeiders-, maar ook in
burgermanswoningen ging het zoo. Men heeft
toen, ik meen een jaar of tien geleden, een
schijnbaar radicaal middel gebruikt om verbete
ring tc krijgen. De bouwverordening werd zóó
gewijzigd, dat in het vervolg elk trappenhuis in
directe communicatie met een gevel moest
'staan. Jawel I Bij royale huizen, die doorgaans
geen etage-woningen zijn, is dat voorschrift wel
uitvoerbaar, rpuar meestal onnoodig bij gocd-
koopen bouw rijst vanzelf het probleem van de
kosten, omdat het licht- en lacht-trappenhuis
een Icelijken hap van de ruimte wegneemt.
Tijdens de duurte nijptc het probleem natuurlijk
extra. En zoo kwam er een toepassing op,
ellcndig-nauwe holve-meter-portaaltjes met
gevel- communicatie, zóó, dat de goede bedoe
ling vrijwel werd gefrustreerd. Maar aan dc
bouwverordening was toch voldaan.
In deze omstandigheden kwom een onderhall
jaar geleden de firma Van der Schaar met het
ontwerp van een ander trappenhuis, inwendig
doch met een bovenlicht, en verzocht voor' het
groote plan dispensatie van de bouwverordening,
om dit ontwerp in practijk te kunnen brengen.
No veel gedelibercer, waarbij de directeur van
den Woningdienst zich als tegenstander, doch
wethouder De Miranda zich als voorstander
deed kennen, werd de dispensatie door den ge-
meentcraod gegeven. En nu het resultaat 1
Ik ben vol belangstelling gaan kijken, en kan
niet anders zeggen dan dat de vinding mij, voor
zoover ik cr over oordeelen kon, een uitste
kende vondst lijkt. De verlichting van de
trap is in elk geval, ook op de midden-verdie
ning, zoo goed als een verlichting moar wezen
kan; cn men legde mij uit, dat de ventilatie door
een bijzondere constructie .van het bovenlicht
véél beter is dan met een raampje dat toch
meestal dicht is 1 op elke étage. Deskundi
gen en belangstellenden, gaat het zien 1. Wij
zullen er overigens gauw meer von hooi en, want
in de bouwverordening, die toch met hot oog
op de nieuwe plattelands-gedeelten vnn de ge
meente mocï worden gewijzigd, zal met de uit
vinding rekening worden gehouden, in dien zin,
dot zij uitdrukkelijk als een mogelijkheid zal
worden erkend. En geen wonder, want ze is
een uitkomst voor het ruimte- of kostenpro-
bleem. Het scheelt op ellcc woning een kamer
tic, cn een heel andere dispositie wordt moge
lijk. Ten slotte blijft de ruimte tóch nog be
perkt genoeg, maar in elk geval is hier he'.
meeste bereikt, dat er met den opzet, dat wil
zeggen voor den gestelden bouwprijs, te be
reiken valt.
u
Wij zijn nu wel heel nieuwsgierig, of „de
buurt" werkelijk binnenkort er al zal zijn. Nog
maals hel is zoo makkelijk gezegd, maor deze
bouwerij is inderdaad iets geweldigsniet alleen
de huizen, de straten, pleinen, plantsomcn,
trams en alles wat er bij komt I De gemeente
heeft op zich genomen, c: een keurig geheel
van le maken; het centrale plein van het kwar
tier is door Berlug'e ontworpen, cn over de blok
ken met hun dispositie waakt een «esthetische
commissie onder leiding van Jan Gralama. Men
zegt, dat er ook winkelgalerijen cn meer moder
niteiten komen het is le hopen, dat het wer
kelijk iets bijzonders wordt. Dan is er een groot
ding bereikt, wel met medwerking von dc ge
meente, moor au fond toch door het particu
lier initiatief. En don zal Amsterdam, dot vol
gens dc bouw-airtoriteiten bij vreemdelingen den
naam van „Mekka van de Volkshuisvesting'
draagt we hooien dat elk oogenblik nog
Mekka-achtiger en idealer zijn in dit opricht.
Voor een wcekhuur von gemiddeldZie
boven.
Mode.
Wanneer u geen geld heeft (en zeg mij, wie
heeft het wèl tegenwoordig, behalve dan
nou jadnor praten we maar niet over!),
behoeft u er nog niet onderkomen uit te zien.
Sommige dumes hebben de onverstandige g:-
woontc, om, als zij zuinig moeten zijn, in lom
pon en flarden te gann loopon. Dot is absoluut
verkeerddat staat slonsachtig cn toont echt
vergane grootheid I Zulke menschen herinneren
mij altijd aan,/t Geluk hangt als een Drui
ventros dien mooien roman van dc Schnrtens.
Ik ken meisjes die 's morgens vóór twaalven
al loopen in een oude buljujxm, die zij willen
afdragen, en hoeveel dames zie jc niet met hoe
den van acht of tien jaar oud. grauw, vaal, vies
cn versleten f
Dot zijn dingen, die niet mogen, zoolong u
nog eenig geld non uw kleeren besteden kunt.
Ik preek werkelijk geen spilzucht of verkwisting
Ik voel gloeiend mee voor dc bezuiniging, mooi
ik keur het onvoorwaardelijk af, dot menschcn,
die een dubbeltje tienmaal moeten omkecren,
dadelijk voor den dag gaan komen als een bc-
delaarsvrouw.
Het is slechts een kwestie van aanwennen.
Wanneer u cr voor zorgt er als regel knop, ecn-
eoudig-ijctjes, helder en frisch uit tc zien, dan
kimt u uw „mooie" jurken niet vóór de koffio
afdragen, want dot staat gek cn verfomfaaid
Onlangs zug ik non den overkant een dame-
bij dc fruitkar komen, 's morgen om tien uur,
in een zeegroen crêpe de chine avondtoilet maf
blooten hals en haast geen mouwen.
„Gunst," zei mijn keukenmeisje, „die me
vrouw is vast vannacht niet naar bed geweest!"
Wanneer u zuinig met uw kleedgeld wilt we
zen, moet u ij beperken in het aantal vnn
uw kleercn, geen slechte stoffen koopen en
eenheid brengen in uw toilet, zooals ik u den
vorigen keer reeds raadde.
Het is een absoluut verouderd gebruik, om
von ol het linnengoed twaalf stuks in voor-
roadtc hebben. De mode verandert tegen
woordig zoo snel en zoo dikwijls, dot je in
een minimum van tijd met ouderwctsch on
dergoed zit, dot jc slecht onder een moderne
jurk kunt drogen .Daarom zou ik u liever
raden geregeld het lijfgoed aan te vullen bijv.
met een stel hemd, broek en onderlijfje ol
onderjurk. Een maand later koopt u dan een'
nachtpon, en later weer eens een ander stel
Maar let er op, dr.t, wat u koopt van prima
kwaliteit isgeen leuk onsolide modesnufje, dot
bij den eersten keer wosschcn ol scheurt Wie
rich aanwent altijd goed goed tc koopen, is
op den duur goedkooper uit en kon er zeker van
wezen er steeds netjes en oardig uit t<- zien
Want het zijn de middelmatige koopers alleen,
die het goede, nieuwe model en de frnicheui
verliezen. Kleeren ven prima kwaliteit kunt e
eindeloos lang door blijven dragen laten ver
anderen en stoomen of wasschen.
U moet de gewoonte nemen om, als u 's-mid-
dngs uit is geweest, u voor tafel even te verklee-
den. Daar blijft uw mantelpak netter door, dan
wanneer u *S-ovonds in denzelfden rok bleef zit
ten. Vrouwen, die des avonds olt'jd thuis zijn cn
niet dikwijls bezoeken krijgen, doen het ver
standigst. wanneer zij zich een huisjapon aan
schaffen. zooals ik in mijn vorige praatje be
schreef. Let goed op dat kleur en model u fluttee-
ren ,dont u moet niet vergeten, dat uw huisgc-
nooten u hier dag-in, dag-uit meo ricn l
Klop, na het dragen, mantel en rok flink
uit schuier cr even over heen met ccn har
den kleerborstel cn hang ze daarna over een
kapstokje op een plaats, waar ze uit kunnen
luchten; berg ze dus vooral niet dodelijk in
de kast.
Hoeden cn bonten moeten ook „opkoelen"
vóór u ze weglegt in dc doos en moeten óók
geklopt cn schoongemaakt worden.
Hundschocnen bewaart u het langst, wanneet
,i nu het uittrekken de vingers cén voor cén in
het model rekt en glad strijkt, daarna even in
den handschoen blaast en hem zóó ook nog een
poosje Jaat liggen.
Uw wandelschoenen spaart u eveneens, als
u ze niet 's-avonds aan houdt, wanneer wc moe
worden cn ons op ons gemak na tafel bh den
hoard installecren, don blijft de voet ook niet
steeds even netjes gestrekt en zouden er dus
guuw valsche knepen en plooien in het leer ko
men. Trek ze vóór tafel uit en zet ze direct op
leesten; poetsen cn schoonmakn doet u beter den
volgenden dag, als de modder etc. goed droog
is.
Voor hulsschoontjes rood ik u Hu woelen of
vilten pantoffeltjes nan; die zitten Warm en
gemakkelijk cn staan heel aardig.
Dus zult u misschien vragen ik moet er
een heel aparte uitrusting voor 's-avonds thuis"
op na houden Ik mag dan geen oude afdanker
tjes dragen
Neen, ik bon niet vóór onveranderde af-
donkertjes I Dat doet mij altijd denken aan dc
ving op de modderschuit. U kunt vnn de mooie
jurken nog zooveel laten maken:: jumpers voor
uzelf, kleertjes voor uw kind, cn kussens, lampc-
koppen, hoedengameering eigenlijk ullcs wanneer
u uw fantasie maar aan *t werk zet. Begin steeds
met zoo'n klecdingstuk los te tornen en te In-
ten stoomen of verven. Dan lijkt het Kcusch weer
hcelcmnal nieuw en u kunt cr op andere wijze
nog jarenlang pleizier van hebben. Ik sprak von
„laten maken", omdat de vrouw, die zoo handig
is dat zij zelf haar kleeren naait, mijn advies
hierbij noodig heeft Haar fantasie is zelf groot
genoeg om van allerlei in elkaar tc prutsen.
Wilt u weten, wat een vrouw, die voor weinig
geld netjes gekleed wil zijn, voor den winter
noodig heeft
Een eenvoudige plooirok met een paar wusch-
^orc blouses of jumpers voor 's morgens in huis.
Een net mantelpak met bijpassende jumper of
japon en hoed voor 's middags. Een wollen huis
japon voor 's avonds.
Twee gcJtlecde japonnen niet al tc mooi, maar
zóó, dot zij cr mee naar een concert of kome
die kon gaan cn zo ook neure on dinertje kan
dragen. Een ruige mantel voor uitlooper met een
klein, eenvoudig hoedje.
Een regenjos en dito dop.
Een extra rok en wot jumpers om 's middags
onder een van die tweo jassen tc dragon. Hier
mee bent u net jes ingesponnen; als dc bruin hot
trekken kan koopt u dan gaande weg moer.
Eén ding rest mij nog u te noemen ,\oor hel
geval u een nijvere huisvrouw bontde over
all, de jurk, jas of schort, hoe u het betitelen wilt.
die u over uw gewone kleeren aanschiet, wan
neer u grof of vuil werk moet doen; arbeid,
waarbij u uw japon wilt sporen. Er zijn dames,
die dan ccn gewoon schot met mouwen auntrek-
ken; doch die dingen staan zoo bijzonder ongra-
cieus, dat ik u liever tot slto een aardige en prac-
tischc overall beschrijf.
Natuurlijk nioet u hem van een wascheclitc,
kleurvaste stofmaken; aardig is bijvoorbeeld
een dnmbordmotic! in vcrplccgstcr-blauw, abri
kozen-oranje of kikkergroen linnen. Kies vooral
een kleur, die u in den vroegen morgen flat
teert blauw of lila, als u blond is; beige ol
groen bij kastanjebruin haar zochte tinten voor
het gevel dut u een zwart vrouwtje bent. Met
ruim 3Y-. Meter linnen von 90 c.m. breed,
lcomt u cr best. Koopt dan meteen ccn cl bijpas
sende stof van dezelfde breedte. Van dit effen
materiaal moet u den kraag en de revers maken,
de omslagen bij den elboog van dc halve mouw
De mijmering over eon ding is teerder dan
het ding.
HERMAN GORTER
Naar het Engelsch van WILLIAM J. LOCKE.
Voor Nederland bewerkt door
W. J. A IvOLDANUS Jr.
o o
„0, heelemaal niet, oude jongen. Iedereen
zijn nietig, hoor! En wc leven in een vrij
tend. Een sigaar?"
Hij haalde zijn gouden sigarenkoker te
voorschijn. De dokter ving een vluggen blik
van zijn patient o?) cn zeide:
„Nog niet, Pillivant Een paar sigaretten
is alles, wat ik kan toestaan."
Pillivant koos oen sigaar uil en stak die
aan. Er volgde een korte stilte. Hij keek het
raam uit. Dan begon hij een loflied le zingen
op dc golfbaan, die een mijl verder lag. Een
natuurlijke baan met natuurlijke kuilen. De
graszoden waren van mijlen ver -gehaald.
Nu had die beroerde regeering hun manne
tjes weggehaald. En geen ziel in het dorp
had verstand van graszoden, zoodat al die
mooie graszoden naar de haaien gingen,
liet was een schande om golfbanen naai dc
haaien te laten gaan. Golf was een nationale
instelling, noodig om ïiiocdc oorlogswerkers
zooals hij in conditie le houden. Maar wat
kon jc anders venvachten van dc lummels/iic
de zoogenaamde regeering vormden? Maar
toch kon jc nog wel spelen. Baltazar moest
eens meegaan, als hij weer beter was.
„Ik heb mijn heele leven nooit golf ge
speeld," zeide Baltazar.
„Nooit gespeeld? Maar wat heb ie dar.
éigen lijk wel gedaan?"
Toen hij met zijn monstersigaar tusschen
zijn lippen trotsch wegstopte, wendde Balta-
zaï zich tol dr. Rcw.sby.
„Dokter," vroeg hij, „zouden ze me erg
hoog hangen als ik mijn weldoener ver
moordde?"
Zoodra een pleister de plaats van hel
hooldvcrband ingenomen had, drong de on
geduldige patient er op aan, op te staan en
in een geleend pak van den verfoeiden' Pil
livant uit te gaan. Zijn eerste tocty was e n
bezoek aan het hospitaal, waai Quong Ho,
hall bewusteloos, nog steeds tusschen leven
een dood zweefde. Op aandrang van Balta
zar had dr. Rewsby consult genomen met
den besten chirurg uit de diebtsbij gelegen
groote stad. Bezien uit een medisch.oogpunt
kon er nicls eenvoudigere bestaan dan Quong
Hos fracturen. Een specialist uit Londen
laten komen zou gewoon verkwisting zijn
Nan kostbaren tjjd. Alles, wat dc wetenschap
doen kon. was gedaan. De rest moet de Na
tuur doen. Baltazar was diep teleurgesteld.
Daar hij het geloof van een balling in dc
wonderen der moderne chirurgie bezat, bad
hij gedacht, dat een paai honderd pond een
tooveiuiai uit Harlc> Street met schitterende
stalen instrumenten gebracht gouden heb
ben, die Quong TIo's hoofd hinden enkele
miraculeuze seconden genezen had. De no-:
nische glimlach op de lippen van dr. Rews-j
by. voor wie hij eerbied en sympathie had
1 eieren opvatten, overtuigde hem van zijn
overdreven phanta*ieon. Hij zeide. dat het
hem nogal meeviel, hoewel zijn geweten
hem alles behalve met. rust liet.
„Luister eens. dokter,' zeide hij. „ik wil.
dat u mijn positie goed begrijpt. Ik moet op
)r eon of andere wijze boete dóén voor mijn
egoïstische dwaasheid, dat ik Quong Ho
naar «leze helsche plek gebracht heb. 0. ik
weet heel goed," voegde hij ér vlug aan toe,
terwijl hij met een handgebaar dr. Rews
by'is protest tegenhield, „ik weel heel goed,
dat het overal had kunnen gebeuren. Maar
slechts hier op dit verlaten eiland van ccn
hoeve zou ik hem uren lang op tien grond
hebben moeten laten liggen, zonder eenige
medische hulp. Het is mijn schuld. Ik moet
er boete '.oor doen."
„I hebt ej cl genoeg voor geboet mijn
beste vriend door uw angst, door uw ja.
door uw wroeging. I hebt alles gedaan wat
een nienschelijk wezen in de. gegeven om
standigheden doen kon.'
..Maar ziet u dan niet in, dat ik door mijn
zelfzuchtige dwaasheid den armen jongen
in dezen toestand gebracht heb? U moet mij
daar op de een of andere manier boete voor
laten doen
Waarop dc dokter die ecu praktisch man
was en wiein het belang van zijn klein hos
pitaal zeer ter harte ging, antwoordde: „Het
Maat u vrij een gift te schenken aan het
hospitaal."
..Prachtig-. Als hij cr hoven op komt. geef
ik duizend pöiul voor het hospitaal."
„Schitterend. Maar als hij ei niet boven
op komt?"
Baltazar haalde zwaai adem', keek onder
zijn borstelige bruine wenkbrauwen naar be
ueden en op zijde, zette zijn mond in een
strakke plooi cn zeide dan bits:
„Als hij sterft, krijgt u geen cent. Maar
dan peef ik alles wat ik bezit aan bet Alge
meen Fonds voor de hospitalen in het Vei
conigd Koninkrijk."
„Meent U dat werkelijk. Mr. Baltazar?"
„Of ik het meen? Natuurlijk meen ik het.
Ik heb allerlei idiote dingen in rniju leven
gedaan, maar ik heb nog' nooit mijn woord
gebroken. Neen, waarachtig niet! Wanneei
Quong Ho sterft, zal dc wereld niet alleen
een trouwe ziel armer zijn. maar ook een
van de grootste wiskundige genieën, die de
wereld ooit (gezien heeft. En dat ben ik"
iiij sloeg op zijn borst „ik, die de wereld
van hero beroofd heb. En ik moot daarvoor
boeten."
„Neem me mijn vraag niet kwalijk," zeide
dr. Rewsby, terwijl hij zijn auto-handschoe
nen aantrok als een. teckcn. dat hij ccn einde
wilde maken aan het gesprek, „maar hebt
it altijd volgens die overdreven principes
geleefd?"
„Ik begrijp u niet goed „antwoordde
Baltazar. stijf nu.
„Als Mr. Quong Ho sterft cn ik ben blij
le kunnen zoggen, dat d kans daarop niet
groot is maar als hij sterft, dan wilt u u.
als een soort boetedoening, arm maken en
zonder een can; de wereld ingaan. Is dat
goed?
„Volkomen góed." zeide Baltazar.
„Welnu, als medicus met een speciale
voorliefde vooi laten we zeggen psycho
logie. hen ik indiscreet genoeg geweest om
mij al tc vragen of dit do eerste maal
dat u zoo'n cion-Qnichotachtiigc gelofte hebt
afgelegd. Maar nu ik erover denk. herinner
ik ine. dat u iets dergelijks gedaan hebt twee
minuten, nadat ik u voor hel eerst gezien
heb.
Baltazar keek hem aan. „U zoudt eigenlijk
graag willen weten of ik een klein beetie
van Lotje getikt hen."
„Heelemaal niet," lachte de dokter. „Maar
ik heb zoo n stil vermoeden", dat de dwaas
heid, die u nu zoo betreurthet excentrieke
kluizenaarsleven op het moeras het ge»
volg geweest is van een dergelijke over
haast op u genomen verplichting."
„En als dat zoo was, wat dan?"
„Dan zou ik zeggen, dat u een heel slechte
gewoonte aangekweekt hebt. cn 11 aanraden
dm op te geven.'
Hij glimlachte, wuifde hartelijk met zijn
hand en liep vlug het bordes af naar zijn
auto. Baltazar zag hem den slinger omdraai
en. aan het st.uur gaan zitten en wegrijden,
zonder een woord lot zelfverdediging te zeg
ge n. Wel verre van hem belóedigd te heb
ben. was de dokter hooger in zijn achting
gestegen. Een man met hcreens en hot vei
mogen om die te gebruiken; een kerel mei
een merkwaardig scherp doorzicht en ook
met moed. Welk een verschil tusschen zijn
openhartigheid cn Pillivant's üitflupp®i1i.
De eerste was een man van intellect, die
vrijuit togen een ander sprak, dc laatste...
Hij herinnerde zich het lesje, dat, toegelicht
door citaten uit Cliinecsche klassieken. hii
gegeven had uan Quong Ho, toen zijn leer
ling zich na zijn eerste bezoek aan Water
End beklaagd iind over het gebrek 'aai) ma-
nieren van do dorpelingen. Waarom zou hij
zich ditik maken ovcv Pillivant. Hof was,
zooals hij tcgnn Quong Ho gezegd had: „Ver
rot hout kan niet gebeeldhouwd wórden en
muren, gemaakt van vuil'en modder, kun
nen niet gepleisterd woidetr" Pillivant be-
toekende niets. Rewsby en Réwsby's vlugge
opsomming van zijn psychologische neigin
gen alles. Geen onkel menschclijk wezen liail
hem ooit op con juiste eori begrijpelijke wil
ze aan zichzelf voorgehouden. Natuurlijk
had hij in zijn koit en rampzalig huwelijks
leven waarheden gehoord, pscudo-.wanrhe-
den. ingegeven dooi heftig vooroordeel. Maat
zij waren oppervlakkig geweest, nooit door.
•gedrongen lot den grond der zaak. En daar
na was hij als ccn God zoo vrij geweest v ar,
kritiek. En nu kwam deze schei pzinnlïr«>
plattelandsdokter, die op de luclithartipste
en hartelijke wijze den vinger legiie op do
ongezonde pjek in zijn karakter.
Een heel slechte gewoonte, e.n ik
zou u aanraden die op 1e geven."
Ilij wist. dot achter die alledaags oho woot-
den dc veroordoeling rlooj een verstandig
man lag van zijne gewone levensopvatting.
Hij liep. onbewust van de nieuwsgierige be
langstelling der dorpsbewoners, door het
kleine stadje naar „The Cedars, en dacht
ernstig na over dr. Rowsbv s kritiek.
.(Wordt vervolgd.)
