BINNENLAND.
zochten jong nog hun overbruisende vitali
teit te spuien in avontuurlijke ondernemingen
van dikwijls zeer hachelijken aard. Zij begaven
zich naar de oerwouden van Afrika of naar de
jungle in Indië om wilde beesten te dooden
of zij ondernamen onderzoekingstochten, waar
de wetenschap mee werd gediend.
Booze tongen beweren thans, dat dit slag
menschen thans, wanneer de leegheid en de
verveling hen beginnen te bedreigen, niet lan
ger redding zoeken in het heldhaftige maar de
club-hobbie ernstig ter hand nemen, clubs gaan
hervormen en nieuwe clubs gaan stichten, niet
zelden van eccentrieken aard.
Het gevolg van dit alles is, dat Londen
longzamerhond biina evenveel club- als woon
huizen telt. E' zijn politieke clubs bij honder
den, niet alleen in Pall Mali, dot de hoofd
straat is van Clubland, maar in alle en in
de onaanzienlijkste voorsteden en districten
van dc metropolis. Elke buurt heeft hoar con
servatieve. haai liberale, haar labour-club. Er
is geen beroep, geen bedrijf, geen tak van han
del, welke niet kan bogen op een of m.ppV
clubs, meer of minder weelderig ingericht of
van meer of minder naam of faam. De kun
stenaars von Chelsea, dat zich graag het Mont-
martre van Londen noemt, hebben nie| één
maer verscheidene clubs, één voor dc im- en
één voor de expressionisten, één voor de kub-
en één voor de futuristen, één voor de vrou
wen en één voor de monnen, één voor de
gebaarden en één voor de baardeloozen. Zoo
als nuances, uiterlijk en innerlijk, van de
kunstwereld in Londens clubs ziju vertegen
woordigd, zoo zijn het ook- die van de han
delswereld, den beroepsstand, de industricclo
menschen en de geletterden.
De Engelschman, die op maatschappelijk
aanzien en decorum is gesteld er zijn er
een massa zal veel van zijn levensenergie
wijden aan pogingen om lid te worden van
een „swagger club". „Swagger" is „slang" (po
pulaire taal) voor alles wat voornaam, breed en
rijk is. Een van de grootste politieke clubs van
Londen is de National Liberal Club. Het is een
club, waarvan men met niet te veel moeite lid
kan wordencn het is een van de weinige
goed gesitueerde en gerenommeerde clubs,
waarin ook buitenlanders kunnen worden toe
gelaten voor het gewone lidmaatschap. Maar
de helft van de leden hecht aan dit lidmaat
schap niet veel waarde en gebruikt het als eon
„jumping off place" naor een voornamere club.
De Engelschman, die zichzelf respecteert, zal
op zijn visitekaartje den naam van een club
willen drukken, die klinkt als een klok. Alle
clubs van officieren van legergafdes of voor
name officieren van de vloot zijn goed genoeg.
De namen der voornaamste politieke clubs (de
Carlton en de zooeven genoemde National Li
beral zijn de beste) zijn op een naamkaartje
niet erg ontzagwekkend. Een goede, algemeen
maatschappelijke, een „social" club, is beter. De
Bath Club en St. James' Club bijvoorbeeld zijn
het ideaal vooi vele Londenaars, die gaarne zien
dat men van hun maatschappelijke positie een
hoogen dunk heeft.
Het clubleven heeft veel openbare belangstel
ling. Het geniet met „het moderne meisje",
met de danswoede, met de sport de faveur
van veel commentaar en beschouwing in rede
voering en pers. Het zijn alweer booze tongen,
die zeggen, dat het clubloven hier niet zoo
ontwikkeld is, omdat de mannen de gelegenheid
moeten hebben een „nagging wife" (dat is een
zeurende en klagende cchtgenoote) te ontvluch
ten of omdat alleen de club hem gelegenheid
geeft straffeloos of zonder terechtwijzing te
genieten van de stoffelijke geneugten van spits
en drank en spel, waarnon zij zeer heeten te
hechten. Maar zulke opmerkingen, die waar
schijnlijk nog zelfs geen halve waarheden zijn,
zal men met het bekende korreltje zout moeten
lezen. Men klaagt wel eens over de stemming,
welke in vele clubs heerscht. vooral in die oude,
voorname, welke een traditie van een eeuw of
langer ophouden Het interieur is zwaar en don
ker. De plechtigheid slaat van de wanden neer.
3>e stilte is ex dr-rkkend cn de menschen zijn er
slaperig Dit zijn kenmerken van die clubs en
clubzalen, welke dooT de wreedaardige jongeren
de doorgangshuizen naar het hiernamaals wor
den genoemd. Maar dezelfde stemming hcersc.ht
toch ook, zij het in mindere mate, in clubs van
jongeren. Wie in de leeskamer, de bibliotheek
of de kletskomeT van zijn club zit, is zich steeds
bewust van het feit, dat hoe maatschappelijk
homogeen de leden ook zijn. zij indien men
op aard en karakter let een heterogeen ge
zelschap vormen, waarmede men in zijn hou
ding en optreden in de clublokalen rekening
moet houden. En daarom is do stemming in
de meeste clubs effen en kleurloos. Dit is het
vooral gewec-st, dat de getapte mannen heeft
geprikkeld tot het stichten van het vrooliikere
en lossere clubleven, dat hier begint veld te
winnen.
Ik mag dit artikel niet besluiten zonder in
het kon het een en onder te vertellen van een
merk waar digen vorm van club-ontwikkeling,
welke in het begin van de eeuw is begonnen
ik bedoel de zoogenaamde Rotary-beweging. Het
Rotary-idee en het zal u streks duidelijk
worden wat het bcteekent werd voor het
eerst opgevat door een inwoner van Chicago,
een zekeren Harris, in T905. Chicago werd het
begin van den grooten keten van Rotary-clubs,
welke thans dooi Amerika, Canada en dc Brit-
sche eilanden loopt De beweging, welke geen
politiek en geen religieus onderscheid kent, heeft
zich sedert 1905 buitengewoon uitgebreid. In
de achttien jaar van haar bestaan heeft ze het
aanzien gegeven aan 1350 clubs in de drie
reeds genoemde landen, welke tezamen bijna
100,000 leden tellen Alleen in Brittannië zijn
er 120 Rotary-Clubs Het doel der beweging is
hooge ethische opvattingen aan te moedigen in
alle activiteit en transactie van den menschelij-
ken geest, de inzichten der leden te verbree-
den en hun bekwaamheid en praktische kennis
van menschen en dingen voor het dagelijksche
maatschappelijke verkeer te verhoogen. De
clubs bevorderen „aanspraak", collegialiteit in
de zakenwereld en belangstelling voor alles, dat
behoort tot de openbare welvaart en ontwikke
ling van het burgerschop. Het motto van de
beweging, dat zichzelf verklaart, isService
before Self.
Een Rotary-Club is daarom al terstond zulk
een prijzenswaardig iets, omdat ze niex doet oan
snobbisme, omdat ze niet wat men noemt „ex
clusief" is. Ze is geenszins alleen toegankelijk
voor de grooten en de machtigen der wereld.
Ze is veeleer een gemeenschap van goede, be
trouwbare, financieel gezonde vertegenwoordi
gers uit handel, beroep of bedrijf. Elk persoon
Vein fatsoenlijke levenshouding, die geacht kan
worden een vertegenwoordiger te zijn van zijn
bedrijf, zijn zakenwereld oi zijn beroep, kan
zich voor het lidmaatschap opgeven, voorop
gesteld dat en dit is het bijzondere Rotary-
kenmerk zijn zaken, zijn beroep of bedrijf
niet reeds door een lid in de club zijn vertegen
woordigd. Alleen een advocaat, een schoenma
ker, een bankier, een sigarenwinkelier (of welk
vak of beroep ook in de stad of het district
van de club kan er lid van zijn. De leden zijn
er voor eikaars steun en verschaffen elkaar on
derling hulp en inlichtingen over den bijzonde
ren tak van maatschappelijke activiteit, welken
zij vertegenwoordigen. En dit alles geschiedt in
vertrouwen en het is betrouwbaar. De Londen-
sche Rotary-Club heeft driehonderd leden; ze
werd gevormd in 1911. Dc club komt eiken
Woensdag in zijn hoofdkwartier, het Hotel Ce
cil, bijeen, om gezamenlijk te lunchen, behalve
in de week waarin het maandelijksche diner
wordt gehouden. De lunch (of het diner) wordt
gevolgd door een causerie van een der leden van
de club of door een adres door een daartoe
uitgenoodigd spreker, over een ondenverp van
den dag.
En nu nog een paar excessen. Uit een club
van Bohemiën-achtige letterkundigen in Londen
is onlangs de club der kastanje-poffers ontspro
ten. Het „doel" van deze club is om na het kof
fiedrinken een oogenblik bijeen te blijven, om
makke kastanjes te poffen en op te peuzelen.
Don is er een lunch-club, welke zich in het bij
zonder onder het koffiedrinken bezig houdt met
het oplossen van woordrondsels, zoogenaamde
acrobatieken Er is een club bij-het-hoardvuur;
het klinkt gezelligen de club bestaat uit lite
ratoren, die rond het haardvuur zitten en alleen
maar praten waarschijnlijk alleen over
hun eigen boeken Een typisch Britsche instel
ling is de Club der Misdaad, waarvan de leden
maandelijks bijeenkomen om te praten
over moord en misdaad, meer in het bijzonder
van het nuchtere standpunt der criminoloq-wc^o
wetenschap bezien Er is een club, de Quckett
Club geheeten, welke bestaat uit menschen. die
alleen maar geestdrift beschikbaar hebben voor
het leven, voor -mover het door de microscooD
wordt onthuld. Ze komt tweemaal per maand
in een gebouw in het West-End bijeen en heeft
correspondenten in alle deelen der wereld.
En mag ik het hieibij laten, lezer?
Amsterdsmsche Brieven.
De profeet uit het Westen.
Veiheeraproleten Armen
zorg.
Ik heb hier onlangs ceti groot profeet aan
gehoord, prof. P.agaz uit Zürich. De prof.
heeft een geweldige reputatie als wereld-
hervormd denker, als wijsgeer, theoloog cn
paedagoog. Excusez du peu. Toevallig had ik
juist iets over - niet van hem gelezen,
en mijn nieuwsgierigheid was gewekt.
Wetenschappelijke reputaties bestaan zel
den voor niets, cn iemand, die „orthodox"-
christelijk heet maar verder niterst-uiterst-
links, die moest wel heel bijzondere dingen,
vertellen.
Nu, dc indruk is mij erg tegengevallen.
Zijn onderwerp was „Die Christliche Revolu
tion," waaronder de hooggeleerde dan bleek
te verstaan: een eer nabije, volstrekt on
bloedige en gcweldloozo ommekeer, zóó dat
de goede krachten het van de kwade zou
den winnen en er algemeen Broedeischop,
geweldloosheid, menschcn-min cn geloof in
Christus zouden wonen op aarde: een chris
telijke heilstaat
Dit ideaal is treffend genoeg. Maar de
heele redeneering, die prof. TL in zijn voor
dracht volgde, vond ik toch allerwonderlijkst
Eigenlijk redeneerde hij heelemaal niet Hij
begon met een schildering van onze materia
listische en decadente wereld, zóó somber,
dat het werkelijk niet somberder kon. Ver
volgens stolde hij daartegenover, dat cr
toch ook nieuwe edele en ideöele stroomin
gen onder dc menschheid leven, en hij noem
de als zoodanig religicuse oplevingen en
jeugdbeweging, de kerngedachte van den
Volkenbond en van „het" socialisme. Einde
lijk trok hij, zonder eenigen overgang, de
conclusie, dat het goed binnenkort zou zege
vieren over het kwaad, althans nanr zijn
diepe overtuiging. Voeg hier nu hij, dat prof.
Ragaz lang geen uiterlijk-imponeercndc (en
zelfs geen dito-innemende) persoonlijkheid
is, en niet anders spreekt dan eik behoorlijk
spreker dan zal mijn teleurstelling u be
grijpelijk zijn.
Wel curieus overigens, dat de beer Ragaz
zelf wees op den stroom van profeten, die
tegenwoordig over de wereld gaat, cn dit
verschijnsel wel eenerzijds toejuichte, maar
aan den anderen kant er toch een „baby-
Ion i-che verwarring der geesten" van vrees
de. Een blik op het auditorium was vol
doende, om mij in deze vrees te doen deelen.
Want dit bestond voor een fUnk deel uit
wildharigo jongelingen en jonge meisjes,
type van sociaal anarchistische jeugdorga
nisatie, geweldloozen, dienstweigeraars,
anarcho-communisten, Bilthovenianen etc.
Of dezen in het algemeen voldaan waren
over de toespraak, kan ik niet zeggen. Er
maakte wel iemand bij het debat de opmer
king, dat de Volkenbond meer leek op een
„Naamloozc Vennootschap tot Exploitatie
van het Ruhrg ied" dan op een verheven
uiting, maar deze opmcVking is eigenlijk te
diepzinnig om hier fe worden gereleveerd,
en de auteur ervan was waarschijnlijk niet
eens een geestverwant, van prof. Ragaz: hij
had meer het uiterlijk van een jeugdigen
sociaaldemocraat, jeugdig maar nog zeer
eigenwijs.
En thans wachten we op den volgenden
profeet, die hicv zal komen spreken; het
wordt tijd dat er weer eens een uit het Oos
ten komt De Sadoe's cn zulke heiligen ver
staan het werk toch dunkt mij werkelijk
beter.
Dc Amsterdamsche profeten leggen zich
met succes toe op andere dingen. Zoo hebben
we hier de profeten van het G rootc V v r-
keer. Die huizen voornamelijk in den
Dienst van Publieke Werken, en zijn dol op
ruime, makkelijke straten met liefst niet al
te veel boomen. Waar wèl hoornen staan,
moet nog al eens „het straatprofiel eon wei
nig worden veranderd," en dienovereenkom
stig hebben de verkeers-profeten onze mooie
oude Plantage Middellaan te grazen geno
men en zijn zij bozig, do boomen in aanial
te reduceeren en naar achteren te verplaat
sen. De verwoesting is om bij te huilen... de
laan der ineengevlochten twijgen gelijkt n-
op een elagveld, en alleen de magere nieuwe
lantaarnpalen niet hun allercuricust model
zijn in staat, onze vroolijkhoid weer wat te
wekken... Ik weet wel, dat deze wildernis
maar een „overgangstoestand" bcteekent, dat
er nu een „prachtige" breeclc a^phall-v.cg
met keurige trottoirs en alzoo meer komt...
maar het oude, het intieme is weg, en we
zien hot nooit meer terug. Tk stond dezer
dagen op het Voorbalcon van een tram, die
de plaats des onheils passeerde. De bestuur
der ongetwijfeld een man van kunstzinnigen
aanleg, zei'tegen een passagier: „En. hoe
vindt U het nou?waarop de passagier
maar iets bromde, misschien gedachtig aan
het bekende verzoek, „de aandacht van den
wagenbestuurder niet af te leidon." Toen
sprak de bestuurder met verheffing van
stem:
„Nou, ik vind het prachtig"... schitterend
gewoon!"
Ik dacht, dat de man zich te -builen ging
aan sarcasme, maar het bleek hem heilige
ernst: hij was verrukt over de verrukkelijk-
ruime straat. Hetgeen per saldo van een
trambestuurder ook is te begrijpen.
Maar laat ons vooral de zegeningen niet
vergeten, die de Amsterdamsche verkeers-
profeten omnium consensu ons bren
gen.
Ik bedoel het asphalt, officieel gezegd de
„geruischloöze bestrating", die dan inder
daad maar een zeker gering percentage aan
asphalt bevat. We gaan nu, behalve dc Plan
tage, nog een flink aantal straten of stukken
van straten beasphalten, a raison van een
(geleend) millioen in 1924, en dan nog negen
jaren zoo verder, totdat ongeveer een vierde
deel van de publieke stadsoppervJakte ge-
ruischloos is. Na tien jaar zal dus ongeveer
een 25 van de Amsterdamsche bevolking
's avonds laat niet meer in bed liggen schud
den cn trillen door de voorbij rennende
auto's, cn dc fietsers zullen minder zich op
zekere hoogte boven hun zadel bewegrn, de
huiseigenaars zullen van vrees voor instor
ting van duizenden woningen definitief zijn
ontheven. Mij dunkt, dat dit alles wel de
moeite waard is om dankbaar te zijn en
dat het belastinggeld op minder gelukkige
manier kon worden besteed.
Wat zal ik ten slotte nog schrijven over
de mislukte reorganisatie van de armenzorg
hier ter stede? Amsterdam betaalt jaarlijks
een kleine vijf millioen aan directe geldelijke
bedeeling, geheel afgezien van dc uitkcerin-
gen aan crisis-werkloozen "en allerlei bijzon
dere vormen van ondersteuning, en die be
deeling wordt zoo goed als geheel uitge
voerd door ambtenaren; dc eenige categorie
van medewerkende particulieren bestaat uit
de kerkelijke armenverzorgers (in de wijk-
vereenigïngen) die echter op de grootte van
de steun! "dragen cn op de al of niet toe
kenning niet den minsten invloed hebben.
Deze hebben dan ik vaak geklaagd, dat ze
eigenlijk niet anders waren dan „kruiers van
het Burgerlijk Armbestuur", zooals dc geijkte
term luidde.
Nu w'as toch al lang gebleken, dat dit stel
sel, ambtelijk en gecentraliseerd, niet meer
was vol to houden, zoowel om de geweldige
kosten als om den te grooten omvang van
dc gemeente. De liberale wethöti 'er Vos had
dezer dagen, na een voorbereiding van on-
géve er twee jaar, een nieuw plan klaar, dat
hoofdzakelijk neerkwam op zekere centrali
satie naar districten en een ruimere
deelneming va particuliere philanthro-
pische organisaties; in de z. g. districts
commissies, die ecnig beslissingsrecht
kr.egen, zouden dan arm verzorgers van aller
lei richtingen worden opgenomen: ook van
Liefdadigheid naar Vermogen en zulke neu
trale vercenigingen, maar van zelf de protes-
tantsche en Roomsche wijkvereenigingen.
Onder aanvoering van den vrij zin riig-demo-
cratischen wethouder Abrahams, die norit
iets goed vindt dal van zijn liberalen opvol-
ger lcomt, is toen een heftige rose, en roorïe
agitatie tegen het plan gevoerd, met het ge
volg rial de zaak mis dreigde te loopen, want
communisten, sociaal- en vrijzinnig-demo
craten beschikken samen over 23 van de 45
stemmen (al is dan de heer Vliegen tiaar het
buitenland: de stemmen zouden dus, met
wederzijds alle heus aan dek, hebben ge
staakt, wat bij herhaling óók verwerping
bcteekent).
Per siot van rekening heeft, de S.D.A.P.
een middenweg trachten te vinden, commis
soriaal overleg waardoor de invloed van het
gemeentebestuur nog sterker zou worden ge
maakt in de voordracht.
Dit b: een wensch vol demagogie, want die.
invloed wa inderdaad groot genoeg. Maar
de politiek had hét _aökje eenmaal in haar
klauwen gekregen, en het zal er nu slechts
met moeite uitgehaald worden...
Wlode.
Natuurlijk zijn de diverse koks, die de zomer-
mode prepareeren, thans met al hun knechten
en hulpjes in de weer, om iets smakelijks klaar
tc maken. Hel spreekt vanzelf, dat er niet op
eens een algeheele ommekeer teweeggebracht
zal worden; maar toch krijgen wij met ieder
seizoen iets nieuws.
In do „Haagsche Post" werd de vorige week
verleid, dat Londen en Parijs elkaar over de ko
mende mede in het haar zitten, Parijs voelt
niets voor de sportieve vrouw niet korte rok
jes oi sportbroek en met laaggehakte wandel
schoenen aan. En Londen kan de bekoorlijkheid
der élégant, maar hoogst onpractische geldee-
dc Parisiennc maar niet begrijpen.
Parijs decreteert een langen, no uwen foudraal
rok, een van top lot teen aansluitend toilet.
Londen zegt echter: Ben je gek, dan kan nie
mand zich meer bewegen. Kort moet de rok
zijn en vooral wijd, zoodat je er mee over een
sloot kon springen!
Het einde van het liedje is vermoedelijk, dat
wij hier in Holland het aan kunnen doen, waar
wij het meest voor voelen; de practische, maar
niel altijd elegante, oi de allerbekoorlijkste,
maar ongemakkelijke dracht.
En dot is het beste. Want de Hollandscho
vrouw is veel te degelijk, om zoo maar voet
stoots zonder morren de mode te volgen op
haar wuft cn grilli poer. Vol afschuw en er
gernis sluit zij dc ooren, wanneer cr uit de we
reldsteden iets overwaait vanmen draagt on
der het avondtoilet g'ecn onderklceren, want dat
bederft de zuivere lijn! Och, die malle modc-
voorschriftcn zijn zooveel boosheid en aandacht
niet waard. Tracht u rustig aan te possen, kalm
met uw tijd mee te gaan en vergeet vooral niet,
dat u al de dwaze dingen immers zelf niet meo
hoeft tc doen.
Maar toch zou ik u wel raden om goed op te
letten, dat uw dessous niet al te veel knobbels
en bullen vormen; de moderne stoffen zijn dun
en teer en wij gaan nu weer naar den zomer;
dan is het materiaal der jurken extra doorzich
tig en fijn.
Hollandsche vrouwen zijn op het gebied klee
ding- wel eens wat al te nonchalant. Zij zeggen:
„Voor die mooiigheid hebben wij heusch geen
geld", doch in werkelijkheid hebben zij niet ge
noeg zorg en zijn zij veel te veel op haar ge
mak gesteld.
Het is bijv. een kleine hu>eite, om, als u een
nieuwe zomerjurk past, meteen op den onder
rok te letten. Hit staat zoo afschuwelijk wan
neer die er juist even onderuit piept of zóóveel
te kort is, dat men uw beenen door den japon-
rok heenr^zhijnen ziet.
En 't is werkelijk geen heksentoer, om ze
gelijk te loten hangen, wanneer u ze maar even
te zomen aan heeft gepast.
„Ja, maar", zeggen sommigen, „die tegen
woordige jurken zijn zoo vervelend als je
jc- armen even beweegt, dan verandert ook de
lengte van je rok" Nu, wat zou dal U draagt
toch onderjurken van even los en wijd model
als uw japon zelf Dun beweegt alles te ge
lijk met uw arm op en neer. Onderrokken apart
kunt u tegenwoordig niel meer onder een jurk
drogen, nu do taille-lijn verdwenen is. Met moet
één geheel zijn, zoowel bij uw boven- als uw
ondergoed. Do oude onderrokken draagt u dan
maar af onder uw mantelpak of 's morgens in
huis.
Een tweede ding, waar veel dames niet op
Jetten, is hot gclijkvallen der bandjes over den
schouder. Dat is ook een kleine moeiteu
vraagt aan een vriendin, uw naaister of uw
tweede meisje, om u eens even een uurtje le
helpen, en dan past u aan uw lichaam (want
op de hand komt het nooit zoo precies uit)
al uw hemden en onderjurken en let goed op,
dat de laatste de eerste juist bedekken dan
bent u ineens van alle soesah af en u kunt cr
zeker van rijn, dat er den ook geer. hobbels
door uw jurk heen zullen schijnen.
Ik heb gehoord, dot er dezen zomer een
eindelooze variatie van kragen en pïissé's zal
zijn. Hoog, vlok ender de kin sluitende man-
tclboovden, japonnen met een opeenloopendcn
kraag en een dooi poorlmoeren knoopjes ge
sloten overslag of reverseen halsomsluiting
van een leercn bies. rondom afgewerkt met een
bontrand, dat wordt ons noest de bloote halzen
ook voorspeld. Het is eer. dracht, die velen
fiatteert, vooral de met een wat spichtig halsje
gezegenden moer het maaktóók oud, wan
neer er zoo'n lap stof om do, keel is gewonden,
alsof men bang voor kouvatten is I En daarom
denk ikr dat net nog wel een poosje duren zal,
voo.- de dames dit nieuwtje accepteeren De
rokken worden zoetjes-san steeds langer. Ik hob
onlangs een model van een manteljapon ge
zien in marineblauwe serge. Het was absoluut
glad, dus alleen geschikt voor heb! slanke,
lange vrouwen. Doch onder do heup was op
de lihker-zij alle stof bijeengehnald en vormde
daa; een plooiencombinotie, die los uitwoei bij
het loopen. Het herinnerde opeens aan die nare
stofopjagende sleepjaponnen, welke in 1900
veel werden gedragen cn die dc dames dan met
een elegant gebaar ook in één hand bijeenhiel
den. De rok van dit toiletje was gelukkig voet-
vrij en dau.-oon stenden die los neervallende
plooien leuk en vlot. Een rood leeren band, met
een smal galon afgemaakt, vormde de hoog
opstaande boord en den om de heupen vallen
den gordel. Een aardige onderbreking van het
strenge blauw.
Corpulente vrouwen en zij, die do zestig na
deren, doch er nog uitzien ols een veertig
jarige schoone, moeten voor uitgaansjapon
bedrukte crêpe of krolenborduursel nemen.
Dat kleedt goed, omdat het zoo zwaa: neer
hangt, en maakt dus slank maar draag voor
al geen mouwlooze-jurken, want O! dat staat
zoo dwaas voor wie niet jong mee; is. Lange,
nauwe mouwen zijn op het oogenblik zeer en
*3
vogue. Dan ook geen bloot huisje, maar een
vest of quimpe van geplooid chiffon. Vlot en
aardig staan twee lange, losse panden op de
heupen, die meewapperen ols de draagster heen
en weer loopt. Vooral wanneer uw, japon van
bedrukte crêpe of rijde is, maken zulke- losse
lappen in een .eigen tint een goed effect
Jongo meisjes zullen dezen zomer echter
veel strookjes en volant kunnen dragen berthe
kragen, gladde pïissé's, schuilvormig décolleté
van wit a-four-organdie, imitatie Mnrie-Antoi-
uette-kragen, jabots en klokvolants. Dat alles
wordt voor de mooie meisjes in dezen zomer
beloofd
Dc Staatscourant van gister 29 Febr.
bevat o. a. dc volgende Kon. besluiten:
benoemd tot ridder in den Ned Leeuw mr.
dr. .J C. van Overvoorde, gemeente-archivaris,
diiccteur van het Gemeente-Museum De La
kenhal te Leiden en oud-voorzitter van den Ned.
Oudheidkundigen Bond;
bevorderd tot referendaris bij het departe
ment van Arbeid A. Mastenbroek, thans hoofd
commies;
toegekend de bronzen eere-medaillc van de
Oranje Nassau-orde aan M. Schouw, schoenma
kersknecht bij de firma Rijkcnbetg te Purme-
rend.
UITVOERING WET OP HET LEVENS-
VERZEKERINGSBEDRIJF.
De zevende opgave van in Nederland geves
tigde endernemingen tot uitoefening van het
levensverzckeringbedrijf, aan welke is uitge
reikt de verklaring, bpdoeld in. art. 18 der wet
van 22 December 1922 op het levensverzeke-
ringsbedrijf, St.bl. no. 7T6 vermeldt de namen
van de vcreeniging ..Het Begrafenisfonds", te
Assend'elft, Begrafenisfonds, te Kwadijk, Le
vensverzekering Maatschappij Haarlem, te
Haarlem, Onderlinge Levensverzekering Maat
schappij „Helpt Elkander", te 's-Graverhage,
Onderling Fonds tot Uitkeering bii Overladen
Door Eendracht en Spaarzaamheid tot Wel
vaart, te Tie!.
GEORGANISEERD OVERLEG
LANDMACHT.
A. Officieren.
In aansluiting aan de gemeenschappelijke ver
gaderingen der Commissiën voor Georganiseerd
Overleg Landmacht, A. en B., op I9/2T Februari
j.k, vergaderde den 26sten Februari j.I. Com
missie A, o.m. ter bespreking van d-1 verdeeling
der voorgenomen korting op de salarissen der
militairen over de afzonderlijke rungen.
Met ulgemeene stemmen is besloten te advi-
seeren, bij het opleggen der korting geen onder
scheid te maken tusschen de verschillende ran-
gen.
Met grootc meerderheid van stemmen werd
besloten te adviseeren de Regeering uit te noo-
digen, zoodanige wetswijziging uit te lokken, dat
dienstplichtig en reservepersoneel, dat eventueel
kan, genieten van eenige mil. pensioenwet (c.q.
,de i nabestaanden), bij moet dragen in de kosten
daarvan.
Geen instemming kon verkrijgen een voorstel -
als boven aangaande verlofspersoneel, dat niet
van zoodanige wetten kan genieten.
B. Onderofficieren.
Commissie B besloot met algemeene stemmen
te adviseeren bij het opleggen der kerting geen
onderscheid te maken tusscher. de verschillende
rangen.
Met algemeene stemmen is besloten het vraag--
stuk nopens het bijdragen van verlofspersoneel
in pensioenstortingen volgens de Pensioenwetten
aan de orde te stellen hij de te verwachten be
handeling van de voorgenomen wijziging dier
wetten.
Met groote meerderheid is besloten den Minis
ter ven Oorlog uit tc noodigen aan de Commis
sie over te leggen het rapport der Commissie-
Von Schmid inzake de rechtspositie, met op-
drachth nar oordeel daaromtrent te zeggen, be
zien in het licht van do huidige omstandigheden.
DE K IX NAAR OOST-INDIK.
Gistermiddag even huif twee is de K IX, on
der groote belangstelling der Vlissingsche be
volking, w. o. tal van autoriteiten, onder bevel
van den luitenant ter zee Te klasse Coster, uit
de buitenhaven van Vlissingen vertrokken, ter
aanvaarding von de reis naar Oost-Indië. Aan
het havenhoofd stond opgesteld de. harmonie
St. Cuecilia. De torpedobooten Z 5 en Z 4, be
nevens de onderzeeboot O 5, deden de K IX uit
geleide.
Aan boord der torpedobooten waren familie
leden en kennisseen dei bemanning van de
X IX
Voor hel vertrek had het gemeentebestuur
aan de officieren een noenmaal aangeboden.
DE MOORD TE 's-GRAVENHAGE.
Hoe dc verdachten ontdekt werd.
Naar „Het Volk" ter oore komt, is het aan
een toevalligs omstandigheid toe te schrijven,
dat de verdenking van de politie zoo spoedig
viel op den man, die thans als dc dader van
den moord in de Engelenbu.gstraot wordt be
schouwd.
Men zag, dat hij bij het ziekenhuis oneenig-
heid kreeg met de familieleden, die de versla-
gene gingen bezoeken, Daar men omtrent den
dader van do gruweldaad nog totaal in duis
ter tastte, heeft men den man gearresteerd het
geen late; bleek hoogstwaarschijnlijk geen on
juiste handeling geweest te zijn.
Verder valt nog te melden, dut de mèrt, die
waarschijnlijk de belangrijkste getuigenis tegen
den verdachte zal uitbrengen, ook dooi een
toeval werd ontdekt. Een agent van politie
ving n.l. op de Prinsengracht een stuk van een
gesprek op, -dat tusschen twee mannen we.d
gevoerd. Hij hoorde den één zeggen: „Ja, hij
zei teger. me, dat ik zijn boterhammen éven
moest oprapen, omdat hij niet ken bukken,
daar'hij een bijl in ziin broek had."
Dc agent volgde hel tweetal, cn leidde het
naar het politiebureau. Aldaar bleek, dat gc
verdachte den aangehoudene had voorgesteld
zijn zuster te vermoorden, omdat deze 300
in haar kast had. De mon ging hierop niet in
en slaat, hoewel de verdachte alles pertinent
ontkent, ten volle voor de waarheid van zijn
mededeelingen in.
