BINNENLAND. HUMOR UIT HET BUITENLAND. ring bijna steeds samenvalt met de jaerlijksche verhooging van de temperatuur van den grond, welke men zeggen de medici niet mog verwarren met die van de lucht. Die grondtem- peratuur is het laagst in Februari, wanneer bronchiole aandoeningen in deze stad het veel- vuldigst voorkomen en ze is het hoogst in den laten zomer, wanneer die oandoeningen nauwe lijks van zich doen spreken. Hiermede is wellicht het feit verklaard dot de algemeenc gezondheidstoestond van de stad in December en gedurende de voorbereiding en de viering van het Kerstfeest beter is dan in de volgende maanden, Jonuori en Februari. Hoe wel het in December vaak veel kouder is. Maar dat is Juchtkou. De aardkou is het hevigst in de eerste twee maonden van het jaar. Voor stndsmenschen in het algemeen en voor Londenaors in het bijzonder, zijn zwaluwen en leeuwerikken geen lente-bodes. Jaren long heb ben zij den blik niet nnor de lucht gekeerd om te zien of er een boodschapper van de lento op komst was, maar naar den g'rond, waar een bescheiden crocus, bedeesd uit koel gras op kijkend, de belofte bracht van warmte en zon neglans. En dan was er voor de Londenaors de legendarische koekoek in het Woud von Ep- ping. De menschcn, die in de buurt van dit bosch wonen, lagen 's morgens en 's avonds met opgeprikte ooren te luisteren.of zij bij ge val ook den koekoek hoorden roepen. De ver beelding en het verlongen naar het geluid placht hun parten te spelen. Zij liepen naar het redactiebureau van een dagblad om het heugelijke nieuws te vertellen, ook wanneer zij alleen maar hadden gemeend den koekoek te hooren. En zoo kwam het dat men in de loat- ste dogen von Maart of de eerste dagen van April een paar weken lang kon lezen, dat deze of gene voor het eerst den koekoek had hoo ren roepen in Epping Forest. Het gevolg van dit teveel aan goed nieuws was uiteroard dat deze bode niet langer betrouwbaar werd ge acht en dat men bij het crocusje het zekere voor het onzekere nam. Maar dit is nu al eenige jaren geschiedenis. De Londenaar behoeft voor het waarnemen van lente-symptomen niet langer naar den grond te kijken. Hij kun den blik opwaarts rich ten. Een nieuwe, betrouwbare lente-bode is in de lucht verschenen in den vorm van de vlieg machine. En die machine is in haar aankondi ging van de lente zoo zeker als de bank. Ik woon dicht bij het vligveld von Hendon .En zoodra de lente voorgoed vat krijgt op de lucht gaan de menschvogels van dot vlieg veld op cn vermeiden zij zich in het lauwe blauw en tusschen de blanke stapelwolken, hoog boven de noordelijke heuvels van Londen. In den winter, in den herfst blijven zij in hun ruime nesten. Ah, de piloot is een natuur- mensch. Zoodra de zon goedmoedig wordt, zoodra de forsche windvlogen van het voor jaar den hemel hebben schoongeveegd van zware wolken van roet en damp, moet er iets, dat de borst van een leeuwerik doet zwellen, in zijn hort stroomen. Wijd open gaan de poorten van de schuur, waarin de mechanische vogel staat. En gauw zal hij huppelen over het veld en de lucht inspringen, spualend naar boven, totdat men overal in het noorden van de stad tusschen de lentewolken de zilveren glans der vleugels kan bewonderen en kan luisteren naar "den verren, hoogen, modernen lentezang van den motor. Een van die moderne lente-bodes, die de vo rige week in de lucht verscheen was, ook voor een oog dat maar voor een kwart deskundige is, ongewoon. H^t was een groote Handley Page met aan eiken kant tusschen de vleugels een motor. Tot zoover was er niets ongewoons aan. Maar bij nadere beschouwing bleek dat er ook vooraan, op den neus, een motor was aange bracht. Dat waren er dus drie. En bij nadere in formatie bleek mij, dat men hier te doen bad met een drie-motorige machine, welke proefvluchten deed. Het is de eerste, welke in Groot-Brittanje is gemaakt. En het beteekent een stap vooruit. De opvatting is hier algemeen, dat de vooruitgang van luchttransport ver traagd wordt door het feit, dat vliegtuigen vaak onderhevig zijn aan gedwongen landingen. Het gebruik van twee motoren heeft het vraagstuk niet opgelost, want wanneer een der motoren faalt, kan dc andere het vliegtuig moeilijk of niet in dc lucht houden. Het hoofd van den post dienst hier denkt cr nog niet over een contract voor brievenvervoer af te sluiten cn wil daar alleen toe overgaan indien hij waarborgen heeft dat vliegmachines zoowel bij dag als bij nacht haar vlucht kunnen handhaven. Men ge looft nu dat deze drie motoren van dit nieuwe Handley Page-vliegtuig die waarborgen ver schaffen. De motoren, welke in dit vliegtuig zijn geplaatst hebben een hoogen roep van de gelijkheid en betrouwbaarheid. Indien er een zou falen, zouden de andere twee het vliegtuig gemakkeiijk gaande houden. En het moet zeer onwaarschijnlijk worden geacht dat meer dan één motor op een tocht van eenige honder den kilometers zou weigeren te werken. Merkwaardig is dot deze machine niet be stemd is voor een Britscho luchtvaartonderne ming maar voor de Belgische Sabena (Soriété Anonyme Beige dExploitation de la Naviga tion Aerienne). Eenige dagen geleden bracht ik een kort be zoek aan den Londenschen Dierentuin, meer in 'het bijzonder onze schoone visschenverza- meling in Artis. En is machtig veel in het Lon- densche aquarium, dat aan het Amsterdam- sche herinnert, hetgeen ook niet behoeft te verbazen, indien men weet, dat de man, die voor den bouw en de inrichting verantwoorde lijk was, eenige jaren geleden vele dagen in Artis'-aquorium doorbracht, cr in een om vangrijk Aotrtieboek vele aanteckeningcn maak te en var. de dbar verkiegen wetenschap voor zijn eager stichting een dankbaar gebruik heeft gemaakt. En als zoodanig wordt met den lof, welke men het nieuwe Londensche aquarium mag toe-zwaaien, ook lof toegezwaaid aan onze instelling Amsterdam. De Londensche Dierentuin is in zijn aanblik niet zoo aantrekkelijk als de Amsterdomsche of de Rotterdamsche; maar de dierenverzame- üng is er zeer compleet. En al zou men de hokken en verblijven er wat keuriger wenschen, wat vrooÜjker en wat Bchter, de zorg welke er aan de dieren wordt besteed, is boven allen lof verheven. Ik zag er een Maleischen tapir, die een miserabelen indruk maakte. Een hoofdop passer stond er bij en ik kwam met den man in gesprek. Het bleek dat het dier ziek was. En dc hoofdoppasser vertelde mij, dat alle dieren yan deze „Zoo" dagelijks onder observatie zijn en dat er eiken morgen een ziekenlijst wordt opgemcakt, waarna de patienton naar een zon nig sanatorium worden overgebracht. De zieke dieren krijgen de zorgvuldigste geneeskundige behandelirig en velen er van komen er weer goed bovenop.... behalve de reptielen, waar mede zoo goed als niets is te beginnen en die dan ook van dit dagelijksch geneeskundig rou tine-werk zijn uitgesloten. Men weet zoo goed als niets van storingen in het gestel der slangen cn de dieren rijn ook zeer onhandelbaar en beginnen aan ernstige ze nuwstoornissen te lijden, wanneer zij van de kooien waaraan zij gewend zijn geraakt, worden overgebracht naar het „ziekenhuis". Het gevolg is gewoonlijk een hongerstaking, waar de dood op volgt. Men heeft met deze verhuizing der reptielen in geval van ziekte dan ook volledig gebroken. Dc patiënten blijven in hun eigen hokken en den laatsten tijd behandelt men ze soms met succes in gevallen als bronchitis en voor huidziekten, terwijl men ook met chirur gische behandeling bemoedigende uitkomsten heeft verkregen. Ik twijfel er niet aan of in de Nederlondsche dierentuinen zullen de dieren een gelijksoor tige behandeling genieten. Maar het publiek ver neemt zulke dingen .alleen maar bij toeval. En het korte gesprek met den hoofdoppasser van do Londensche „Zoo" verschafte me verrassen de kennis, welke mij aantrekkelijk geneg leek er mijn lezers deelgenoot van te maken. Londen, 6 Mei. Mode voor de Bruid Ik kreeg een aardig verzoek van een lezeres uit de provincie of ik misschien een paar wen ken voor een bruid en haar toilet wil geven. Zoo'n vraag is eigenlijk heerlijk, want hoewel het oop het moment, dat ik dit schrijf, nog akelig guur cn nat is en wij alleen aan den ka lender bemerkeif, dat het al lang lente is, too- vert die vraag me opeens al de bloesemende vreugde-beloften van de Mei-maend voor oogen. Ik zie in gedachten het stralend jonge bruidje, blond natuurlijk, zooals de meeste Hollandschen zijn, lachend, vroolijk en gelukkig, en tegelij kertijd mot dot innige-liove, wat verlegen en overgevoelige trekje op het gezicht, hetwelk al de bruidjes hebben, die vreezen en hopen en veel verlongen, veel verwachten van het nieuwe leven, dat vóór haar ligt Bruidjes met bloe sems en witte sluiers als droomenik weet niets to bedenken, dut reiner, liever en mooier is. Helaas heeft de beschaving ook hieT alweer kwaad gedaan. Tegenwoordig bestaan er zooveel vaste gebruiken en voorschriften, dot het bruids paar in één agitatie leeft, uit angst onhandige flaters te begaan of in vormen te kort te schie ten. Stoor u daar toch niet te veel aan I Denk vóór alles, dat het voor u tweetjes de dag der dagen is en dat in ellen, die u omrin gen, deze gedachte den hoofdtoon voert„God zegenc hen beiden I" Een van de eerste vereischten voor het uiter lijk is, dat het bruidje er frisch, gezond en fleu rig uitziet. Hoe u dat bereiken kunt, behalve door uw stemming van innerlijk geluk Wel, door één dag vóór het huwelijk absolute rust te ne men Dan zijn er gewoonlijk toch geen feesten de huisgenooten hebben het druk met prepara tieven voor den grooten dng het bruidje zelf kan gemist worden I Ik vind het altijd een el lendig gezicht, als de hoofdpersoon van de trouwerij öp is van moeheid, omdat zij zich in de laatste weken haast geen rust heeft ge gund, cn nu met blauwzwarte kringen onder de fletse oogen op haar beencn staat te trillen, een kleine flauwte nabij. En toch zie je dat al dik wijls, vooral in den tegenwoordigen, jachtigen tijd. Verder hoe eenvoudiger dc bruid zich tooit, des te liever zal zij er uitzien. Geen parade-kap sel, doch gewoon, zooals u het hoar iederen dag draagt, want dat staat u het allerliefstKap u met zorg, neem er den tijd voor en arrangeer vooral ook uw sluier met geduld. Die wolk van witte tule met een klein kransje witte bloesem, om uw hoofd gelegd, is het voornaamste en moeilijkste deel van uw bruidstoilet. .Het nieuwste is het kort geknipte, kroezende haar maar och I Offer uw mooie lokken toch niet aan zoo'n modegril op. Ik sprak er al zoo- velen, die spijt hadden alsharen op haar hoofd, dat de boel er af was geknipt. Het on derhoud is vreeselijk lastig en, nu ja, het staat leuk, jong en ondeugend, maar lange horen zijn en blijven een bepaalde charme van de vrouw. De sluier behoort als een klein, rond mutsje om het hoofd te passen en van achteren af te hangen tot over den sleep. Desnoods hecht u hem aan de taille, want anders trekt hij bij het loopen of bewegen aan het hoofd. De sluier moet afgewerkt worden met een picotrandje of een open zoom. De sleep is niet noodzakelijk veel bruidjes prefereeren rondom een voetvrijen rok, in dat geval moet natuurlijk ook de sluier kort zijn. Maar wie een sleep draagt, moet dezen op de beide schoudei*s hechten een rechthoekige lange, smalle lap, die dus als een los pand over het bruidstoilct afhangt. Het is aan te raden om in dot geval een sooit bretels van zijde onder de japon te dragen u hecht ze van voren en van achteren in de taille wanneer de sleep daarop vastgezet wordt, "oopt u geen kans, dat uw toilet bij het gaan scheef- trekt door den zwaren sleep. Sommige bruidjes vinden het leuk een sleep op zij te dragen, beginnend op de linkerheup. Ik voel daar echter niets voorhet is excen triek en hoogst onpractisch bij het voorwaarts gaan in Kerk of Stadhuis. Vóór ik van deze toiletkwestie afstap, nog een kleine raad. Als u baby-pages heeft, om uw sleep te dragen, zet dan twee lussen van wit koord onder aan uw sleepde peuters weten nooit goed, hoe zij met zoo'n ding moeten om gaan, waar zij het beet moeten pakken en zoo. Die koord lussen helpen de kledne handjes en sparen meteen uw sluier en sleep voor al te gauw vuil worden en kreuken. Draag geen juweelcn of schitterende steenen. Alleen, wanneer uw bruigom u een halssierraad of ander kleinood schonk, mag u dat op uw trouwdag dragen. Hoe minder opvallende op schik, des te beteru zelf moet de hoofdzaak blijven. De bruid dient er vooral bijtijds om te den ken, dat zij den handschoen uit moet hebben, wanneer zij haar a.s. man voor den ambtenaar haar rechterhand reikt. Tegenwoordig wordt dat nogal eens vergeten en het geeft den omstan ders geen prettigen indruk. bruikelijk. Maar als u nu peT se iets gooien wilt, maak dan hoefijzertjes van zilverpapier en bestrooi met die geluksemblemen het jonge, pas gehuwde paar. En als de bruiloft tot het verleden behoort, dan kunt u er de volgende verjaardagen van vieren Na een jaar de kotoenen, na twee de papie ren, na drie de leeren de vijfde is de houten bruiloft; na 12# jaar de koperen; na vijftien de kristallen, na twintig de linnen 25 brengt het zilveren feestvijftig het gouden, 60 dat van diamant. Good luck to you all I Hefc aardigste van dit alles was, dat Borge- sius zijn vergissing nooit zelf bemerkte. Als er vrooljjk gelachen werd, keek hij hyperverbaasd rond, en vroeg aan een mede-lid of aan den griffier wat er was... Het is de gewoonte, dat een minister in 't begin van de maand van een der hoofdambtena ren van zjjn departement zjjn salaris ontvangt. Die komt het hem dan brengen. Althans zoo ging het vroeger aan Binnenlandsche Zaken. Op zekeren keer het was al over de helft van de maand deelde minister Borgesius aan den betrokken ambtenaar mede, dat hij zijn sa laris nog niet had.'De minister zat er wel niet verlegen om, doch hij zei het alleen. „Maar Excellentie, ik heb het u werke lijk gegeven... persoonlijk." De minister herinnerde het zich niet. De ambtenaar vond het ellendig. Uit de admini stratie bleek echter, dat bij gelijk had. En... een paar dagen later kwam 's minister salaris uit den binnenzak van zijn winterjas. Zjjne Excellentie had het er. wat achteloos, ingestopt en zich verder met belangrijker zaken bemoeid? In de Kamer heeft men, toen hij nog op de banken der afgevaardigden zat. eens een bun deltje stukken ter waarde van f 50.000 op zijn plaats gevonden. Hjj had ze vergeten. In de koffiekamer vt>nd één zijner collega's eens zijn aangifte-biljet voor de vermogensbelasting. En het is mij bekend, dat de secretaris van een politiek comité, waarvan Borgesius voorzitter was, eenmaal over de post in gewone envelop pe een bundeltje effecten ontving, terwijl de staatsman een stapeltje brieven, die hij had moeten onderteekenen, naar zijn bankier had gezonden. ONDERSTEUNING VAN EEN ARMLASTIG KIND. Een K. B. van principieele strekking. Bfj Kon. Besluit is beslist, dat er geen ter men bestaan om de kosten van ondersteuning van het armlastig kind in de gemeente Rot terdam ten laste te brengen van de gemeent» Zevenbergen. Dit kind was op 24 Maart 1923 onverzorgd te Zevenbergen achtergelaten, door zijn ouders, die zich te Rotterdam hadden ge vestigd. Door den Burgemeester van Zevenber gen was het overgebracht naar de zeden- en kinderpolitie te Rotterdam, ten einde het we derom onder de hoede van de ouders terug te brengen. In het Koninklijk Besluit wordt overwogen, dat dit laatste in overeenstemming is met d bepalingen van het Burgerlijk Wetboek en dat de ouders behooren te voorzien in de verzor ging hunner kinderen en dot, indien deze daar toe niet in staat zijn, de noodige ondersteu ning behoort te geschieden door de Burgerlij ke Armenverzorging van de gemeente waar het kind zich bevindt Voorts is niet gebleken, dat de gemeente Zevenbergen het kind heeft ver wijderd ten einde de kosten van ondersteuning van zich af te schuiven. BORGESIUS-ANECDOTEN. gument" kon hij niet zeggen, hij wrong er al tijd „argrement" van en over het woord „con stitutioneel" maakte hjj drie of vier orato rische salto-mort ales. Van hem is het beroemde „kouwevriesrecht" en één van de aardigste oogenblikken was ook, toen hij 't had over de antithese „Christus en Biliam". Wat is er toen gelachen...! De namen van sommige leden kon hij prach tig verhaspelen. Hij gaf eenmaal het woord aan den heer „Henk Snoekemans" en deelde mede, dat in een commissie waren benoemd de heeren Berekoper en Kleeresteyn". En hoe dikwijls hij, zittende op zjjn voorzitterszetel, een toespraak tot de Kamer aanving met de woorden „mijnheer de Voorzitter", weet ik niet. Dat is ontelbare malen gebeurd en soms verscheidene keeren in eenzelfde toespraak. Rechter: Gehuwd? Geuuga: Ja. tweemaal. Rechter: Ouderdom? Getuige; Vijf en twintig Jaar. Rechter: Ook tweemaal? (Passing Show.) De droom van den voetganger. f^dge) In zjjn wekelijksche Parlements-film in „De Vrjjheid" vertelt de heer D. Hans ditmaal Bor- gesius-Anecdoten. Wij nemen er het volgende uit: Komisch waren zijn versprekingen. Op de meest kritieke momenten kon hij een woord verdraaien, een paar letters of lettergrepen van volgorde doen veranderen, dat heel de Kamer in een schaterlach schoot. Nooit vergeet ik het oogenblik, dat h\j het in een parlementaire speech had over „den beroemden Italiaanschen geleerde „Bromloso" (Lombroso). Met som mige woorden had hij ontzaglijke moeite. „Ar- Het modern© trouwdejeuner is tamelijk een voudig en vrij van overdreven sentimentaliteit. Bruilofts-toasten raken gelukkig uit de mode, een paar opwekkende, korte wenschen, maar niet meer I Geen ophalen van enerveerende souvenirs en géén dankbanrheidswoorden ge sproken met een „door tronen verstikte stem." Het bruidspaar is gelukkig vergal of verdrink hun vreugde niet I Maak het kort met de plech tigheden. Maak vooral ook het afscheid vlug en kortal was het alleen maar om de bruids- ouders. Het achterna-gooien met oude schoenen of met rijst, is tegenwoordig ook niet meer ge- Optimistische dame: Kijk eens conducteur, daar heb je een .uuiver Kun je me nu nog een goed hoekplaatsje bezorgen lefst vooruit-rijden? (Humoriet) Vrouw: Mijn kleermakersrekening Is tweehiaar zoo hoog als ik dachtl Man. triomphanteljjk: Zie je wel. ik verwaohtts al dat ze tweemaal zoo boog zou zijn als jij dacht dat ze zjjn zou. Vrouw: Maar ze is tweemaal zoo hoog als jij zeUj (ï^ondon Mali) Saar-speciaUst: C zult moeten toestemmen mijnheer^ dat uw geval meer een distributie- dan een productie probleem fs (Humorist) Qultantielooper: Zeg, meneer, het begint me nu te vervelen om week ïh week uit al die trappen op te loopen om deze rekening aan te bieden. 'Artlst: Nu. Ik heb goed nieuws voor Je. Morgen, rahjila ik naat da beneóflnvajdieping. 'guAoJïf;

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1924 | | pagina 6