Rijn- en Moezelwijnen pias 1921
WIJHN6EL 1.A. SCHOTERMAN Zn.
ZOM ER-UITVERKOOP
„De Adelaar" LAK6ESTIAAT40
BINNENLAND.
SCHILLETJE
Door tijdige inkoop thans goedkooper
dan én Duits chSandl. Vraagt prijscourant
VRUCHTEN WAFELS
AMERSFQQRTSCH DAGBLAD
UTR. STRAAT 17 TELEFOON !45
Wij hebben enorm succes, daarom voortzetting van onze
ALLES OVERTREFFENDEN
WARME DAGEN!
DE LINDEBOOM
(WED. B. VAN DOESBURG)
IJSWAFELS (In 4 natuurlijke vruch-
tensmaken.) Zéér verfrl5schend!
MANDRI MANDARIN©-
wafels (gevuld met de natuurlijke
mandarijnvrucht, geen essence.)
Bijzonder lekker als het heet is.
VOOR DE LUNCH
een paar pakjes ESPERANTO-
WAFELS (voedzaam, croquant,
edel van smaak. Hyg. verpakt.)
BIJ DE AARDBEIEN
smaakt verrukkelijk
DEOR1G1NEELE FROU-FROU
(met den Lindeboom)
gevuld metslagroom.
MOCCA-TRIC-TRAC,
pikante kofBesmaak-wafel, juist
geschikt voor 't warme seizoen.
De NIEUWE TARIEFWET.
Sterke tegenstond bij links en
de Chr.-Hist. fractie.
Noor aan de Telegraaf uit parlementaire
kringen gemeld wordt, heeft de nieuwe Tarief-
wet bij het onderzoek in de ofdeelingen van de
Tweede Kamer sterken tegenstand ontmoet, niet
alleen bij alle linker groepen, doch ook bij
rechtsche Kamerleden, nm. bij de Christelijk-
■Historischen. Blijft deze fractie bij haar princi
pieel verzet (gelijk dot ook tot uiting is ge
komen bij de verlenging van het Schoenen-
wetje) don worden de kansen op aonneming van
het ontwerp ongunstig geacht.
INTERNAT. ARBEIDSCONFERENTIE.
Geen vertegenwoordiging von de
g'corgonisccrdc middenstands-
werkgevers.
Op een verzoek van het Bureau van den Mid
denstandsbond aan den minister van Arbeid,
Handel en Nijverheid, om in de afvaardiging
von Nederland naar de zesde zitting der Intern.
Arbeidsconferentie te Genève ook nog op te
nemen een vertegenwoordiging van de georgani
seerde middenstandswerkgevers heeft de minis
ter geantwoord, dat in de bedoelde samenstel
ling thans geen wijziging meer kan worden ge
bracht. Bij de samenstelling van de delegatie
voor volgende conferenties zal de minister
overwegen of de te behandelen onderwerpen tot
het plegen van overleg met het bureau aanlei
ding geven.
H
Likeur van bijzonder fijne
T
A
samenstelling
E
1
p. fl. f 3.4o
14
4
1
1L
S. H. MASSA
2
2
9
AFD Advertentie Bureau
Arnhemscbe Poortwal 2a.
Tel. 553
Plaatsing van
advertentiesin
alle bladen zonder
prijsverhooging S3!
SCHEEPSBRAND.
Vermoedelijk veel personen
omgekomen.
Baltimore, 5 Juli. (R.) Het stoom
schip Three Rivers, dat van hier op weg 'was
naar Chesapeake Bay, met 350 passagiers aan
boord, is vannacht in brand gevlogen Vele
passagiers sprongen over boord en werden
door andere schepen opgepikt. Men vreest
voor het verlies van vele levens.
ZUID-AMERIKA.
ONRUST IN BRAZILIË.
Buenos-Aires, 6 Juli. (B. T. A.) Uit
Montevideo wordt gemeld, dat aan de grens
het gerucht gaat, dat in Zuid-Brazilië een om-
wentelingsbeweging is uitgebroken en dat her
'Broziliaansche parlement den staat van beleg
afkondigde.
Rio de Janeiro, 6 Juli. (B. T. A.) On
geregeldheden van militairen aard hadden In
San Paolo plaats, waarom do federale regec-
ring voor de districten San Paolo en Rio de
Janeiro voor 60 dagen den staat van beleg
deed afkondigen.
De beweging werd snel onderdrukt en de
rust is in San Paolo teruggekeerd.
AUSTRALIË.
AUSTRALIË EN HET EMPIRE.
Londen, 6 Juli. (N. T. A. Draadloos.)
Volgens een bericht uit Wellington heeft de
premier Massey mededeelingen ontvangen be
treffende h:et voorstel tot het houder eener
conferentie waarop alle partijgescMUten ter zijd*
worden gezet cn waar de problemen van het
keizerrijk, die werden vermeld door den secre
taris van koloniën, Thomas, op het diner van
do Dominions-day tc Londen, zulllen worden
besproken*
DE JOURNALISTENKRING NAAR BR1ELLE.
Een uitstekend geslaagde dog".
Het jaarlijksche uitstapje van den Journalis
tenkring heeft Zaterdag j.l. een gezelschap von
ongeveer 50 dames on he eren koers doen zet
ten naar Brielle, waar ons een joviale ontvangst
is ten deel gevallen. De Koningen dor Aaide
is er zeker niet minder gerecipieerd dan de
Koningin der Nederlanden, al heeft het de eer
ste natuurlijk aan toejuichingen en hoerageroep
ontbroken. Maar zelfs de vlaggen wappeidcn
van de huizen en van den toren der Catharina-
kerk
De burgemeetser, de bekende archivaris, de
heer Been, en eenige bestuursleden van Vreem
delingenverkeer zijn onzo vriendelijke gidsen
in het historische plaatsje1 geweest, waar ver
schillende glorierijke beelden uit onze geschie
denis weer voor ons zijn opgeglansd, niet het
minst door de welsprekende woorden van den
ondanks zijn jaren nog vitalen archivaris, die 's
middags in de kerk de schimmen van roem
rijke voorvaderen deed herleven. Het spreekt
vanzelf, dat we ook geweest zijn op de plaats,
waar in 1572 de hoeksteen van onze stoffelijke
en geestelijke vrijheid werd gelegd, en waar
de Koningin in 1922 het gedenkteeken ont
hulde. Een officicele ontvangst ten gemeente
huize volgde, en daarna een bezoek aan dc
bloeiende nijverheidschool, een bezit, waarop
Brielle trotsch' is, cn mag zijn. En 's middags
heeft een prettige autotocht over het eilnnd
ons doen genieten van Voornes natuurschoon,
dat inderdaad de onverholen bewondering van
het geheele gezelschap waard is.. Ten slotto
een tea in den tuin van den burgemeester, een
vriendelijkheid, die ten zeerste werd geappreci
eerd. En 't Brielsche muziekcorps heeft ons weer
naar de boot teruggebracht, waar de geheele
bevolking ons een hartelijk uitgeleide heeft o0"*
daan.
Het was een dag van zonneschijn van buiten,
een blijheid in de harten van iedereen, die er
aan heeft deelgenomen. Den Briel kan er zich
op beroemen, dat zij de dagbladschrijvers ont
haald heeft op een wijze, die ons allen nog iang
in herinnering zal blijven.
DE ADVOCAAT-MANUFACTURER.
Toch in de praktijk.
Ruim twee maanden geleden bevestigde het
Gerechtshof te 's-Gravenhage de beslissing
van den Raad van Toezicht en Discipline der
Orde van Advocaten te Rotterdam, waarbij
aan een Meester in de Rechten inschrijving als
Advocaat en Procureur werd geweigerd we
gens zijn te kennen gegeven voornemen naast
zijn ambt van advocaat en procureur dat van
winkelier in manufacturen te blijven uitoefe
nen. Na dit tijdsverloop leek het nuttig, zoo
lezen wij in de Telegraaf, eens te gaan zien,
hoe het slachtoffer zich geschik* had in zijn
loL
In de kleine provincieplaats was spoedig de
winkel gevonden. Een bordje naast de winkel
deur vermeldde den naam met meestertitel
en daaronder „Bureau voor Rechtskundige
adviezen."
Toen wij aankamen verliet juist een jonge
man de zaak. Hij keerde terug en vroeg wat
wij wenschlen.
Is U mr. X
Die ben ik.
Dan zouden wij U gaarne eens willen
spreken over die weigeringskwestie.
Komt U mee naar boven, want hier in
den winkel geef ik geen juridische adviezen
of uitleg, dat is in strijd met mijn ambt, ant
woordde hij ironisch lachend.
Wij gingen naar een kamer voor, boven den
winkel en spoedig was de vraag gesteld wat
doet U na de weigering
te yoorloopig berusten en tocK <?e praktijk
uitoefenen", was het antwoord. „Ik heb aar
dig wat zaakjes en ik heb er al gewonnen ook.
Ik mag zelf v.cl niet pleiten, althans niet voor
dc Rechtbank, voor don Kantonrechter natuui -
lijk wel, dcch een collega cn vriend van mij
is zoo welwillend het werk op de Rechtbank
te doen. Ik bëhandel de zaken hier thuis, ver
schaf hem alle gegevens en hij maakt het op
de rol inorde. Hej is wel is waar geen ideaal
toestand, maar ik ben er toe gedwongen. U
begrijpt toch, dat ik om de wille van fle eer
van den ndvoentenstand mijn familie niet kan
laten verhongeren
Mijn vader is 71 en 'n jongere zuster stu
deert op het oogenblik nog. Ik moet daarvoor
verdienen en hot gaat dus niet aan, den win
kel op te ruimen en de eerste jaren van de
lucht van den stand te leven. Eerst als mijn
nu verdeelde praktijk voldoende blijkt in haar
geh'eel om in het onderhoud van mij en mijne
familie to voorzien, ben ik verantwoord den
winkel aan den kant te doen. Die mooie pa
pieren Van de Orde en van het Hof bewaar ik
als aandenken en staaltje van democratische
opvatting van de Vrijheid van beroep hier te
lande, 't Geheel heeft mij wel een eigenanT-
digen kijk gegeven op de mentaliteit van dc
balie, alsook van 't Hof, maar over de wijze,
waarop de deken der Rotterdamsche orde mij
te woord stond, toen hem bleek, dat ^n"
keiier wilde blijven, spreek ik liever niet.
Ook stelde het mij te leur, dat toen ik mij
voor het Hof te verdedigen had, ik geen in
zage kon hebben gehad van de overwegingen,
die leidden tot de herziening in 1920 van het
Reglement III van de Orde. Juist °P den Pe"
wijzigden tekst van art II was mijn weigering
gebaseerd en ik betwijfelde of die wijziging
wel beoogde te voorzien in gevallen als het
mijne.
Die wijziging geschiedde evenwel bij K. B.
Tusschen twee haakjes, dat is ook al zoo on
gerijmd, waarom of dat reglement bij K. B.
is geregeld en niet bij de wet. De adviezen
beti effende zoo'n K. B. berusten bij het Kabi
net der Koningin en ik betreurde het daar te
moeten vernemen, dat aan particulieren in
den regel geen vergunning wordt verleend om
inzage te nemen van archiefstukken, die niet
algemeen openbaar domein zijn geworden.
Des te meer jammer vond ik dat, toen ik
merkte dat de deken der Rotterdamsche orde
die stukken wel kende. Zijn officicele positie
had hem daar zeker toe in de gelegenheid ge
steld. Wat dat betreft, was ik in mijn verde
diging dus gehandicapt.
Gebeurt er nu nog wat na het antwoord
van den minister, vroegen wij
Er kan niet veel gebeuren. Over de
combinatie advocaat-architect advocaat-pre
dikant, advocaat-bankdirecteur, advocaat-apo
theker, enz. wordt niet gerept, dat schijnt de
vereischte „volkomen onafhankelijke positie"
niet to schaden en deswege bestaan die com
binaties ook, maar ik als winkelier mag, of
schoon c?e wet mij donk zij mijnen examens
de bevoegdheid verleende, ter wille van een
semi-officieel lichaam als de balie geen prak
tijk uitoefenen, althans niet pleiten. Thans
wil wel, naar ik hoor, de Middenstandsbond
eenige stappen doen, omdat de middenstand
zich door het heele geval beleedigd acht. Of
het wat uit zal lichten ten bate van de i
eischte democratische vrijheid van het beroep
zullen we moeten afwachten. Ik vrees wel van
niet, doch dat zal mij toch niet beletten na
tuurlijk door te gaan. Men heeft niet jaren iang
hard gewerkt een doel te bereiken om dat zoo
plotseling op zoo vreemdsoortige wijze afge
sneden te zien. En als ik in staat zal zijn op
mijn kaartje te zetten „advocaat en procureur-
ex-monufacturier" dan zullen de heeren te
vreden zijn.
DE BURGEMEESTER VAN DEN HAAG
EN HET HAAGSOHE POLITIECORPS.
Maar met dat al is de proef
toch niet geslaagd-
De burgemeester van Den Haag heeft de
volgende bekendmaking gericht tot het Haag-
sche politiecorps
„In verband -met de brandweerproef, die eeni-
gen tijd geleden door vertegenwoordigers van
de pers is gehouden, is beweerd, dat ik de
politie zou hebben beschuldigd van poging van
sabotage bij de uitvoering van de brandweer-
taak.
Deze bewering is onwaar. Toen mij door per
sonen, die ik geen reden had te wantrouwen,
was verzekerd, dot bij een tweede proef, op
dezelfde wijze gehouden, gevaar voor sabotage
bestond, heb ik de tweede proef geweigerd,
omdat ik dtie proef niet waard vond, een der-
elijk gevaar te loopen. Dit is geheel iets an
ders, dan dot ik de politie van sabotage zou
hebben beschuldigd.
Gesteld, dat er eenige gegronde reden tot
ongerustheid van dien aard bestond, waartoe
een paar artikelen in het orgaan „De Politie
bode" aanleiding konden geven, dan zou het
feit, dat er op een corps van meer dan 1200
man een enkele onbetrouwbare persoon kon
schuilen, nog geen beschuldiging aan het corps
in zijn geheel beteekenen.
Ik stel er prijs op, te verklaren, dat ik gropte
bewondering heb voor de wijze, waarop de po
litie in haar geheel zich aan de^ voor haar
nieuwe taak heeft aangepast. Op grond van al
les wat ik daarvan gezien en gehoord heb, ge
voel ik mij volkomen gerust, dat zij voor die
taak berekend is en ik ben overtuigd, dat de
burgerij alle reden heeft, om op het Haagsche
politiecorps trots tc zijn."
DE 54-URIGE WERKWEEK BIJ DE POLITIE
TE LEIDEN.
Ontevredenheid over deze arbeids-
verlenging.
Er heerscht onder het politiepersoneel te
Leiden en met name onder de agenten ontstem
ming over het voornemen van het hoofd der
politie om den diensttijd, die thans 51 uur be
draagt, op te .voeren tot 54 uur. In het feit dat
bij het overige personeel der gemeente de 45-
urige werkweek op 48 uur werd gebracht, ligt
volgens de politieagenten geen rechtvaardiging
voor deze vermeerdering van diensturen. In een
vergadering der Commissie van het Georgani
seerd Overleg voor het politiepersoneel kwam
deze ontstemming tot uiting toen het boven
genoemde voorstel werd gedaan door den
commissaris van politie. Pogingen tot uitstel
werden gedaan omdat de vertegenwoordigers
van het lager politiepersoneel over deze kwestie
niet voldoende ruggespraak hebben kunnen
houden met de res. organisaties.
HET PROCES VAN DE KONINKLIJKE
EN DE FINANCIËN VAN DEN HAAG.
Een bfite van 2 millioen.
Het proces, dat de Kon. Ned. Mij. tot Expl.
van Petroleumbronnen tegen den Staat heelt
verloren in zake haar aanslag in de dividend
en tantième-belasting, levert niet enkel aan
Rotterdam een financieel voordeel op, doch
ook aan den Haag.
Het bedrag, dat onze gemeente als opcen
ten op de dividend- en tantièmebelasting van
het Rijk zal hebben te ontvangen, wordt, naar
wij vernemen, geraamd op ruim twee millioen.
Intusschen is reeds een deel hiervan uitge
geven. De regeering heeft nl. in den loop des-
jaren aan de gemeente, als deze wat krap ln
haar middelen zat, voorschotten op die op
centen ten bedrage van 1,800.000 verstrekt,
onder voorwaarde natuurlijk, dat zoo de Ko
ninklijke haar proces mocht winnen, restitutie
zou plaats hebben.
Het arrest van den Hoogen Raad ontheft nu
onze gemeente van deze verplichting en thans
zal nagecijferd worden, wat den Haag per slot
van rekening nog zal ontvangen. Precies is dat
nu nog niet te zeggen, doch op meer dan twee
ton mogen we wel rekenen. Een aardige mee
valler.
MAGNETISME EN GENEESKUNST.
Een rechterlijke beslissing.
Er bestaat wellicht over geen wetsartikel zoo
veel cn zoover uitecnloopcnde jurisprudentie als
over artikel 436 von het Wetboek van Straf
recht, waarbij wordt strafbaar gesteld het bui
ten noodzaak uitoefenen van een beroep, waar
toe de wet een toelating vordert, terwijl men
zulk een toelating niet bezit. De vervolgingen
op grond van dit artikel betreffen voor het
meerendeel het onbevoegd uitoefenen der ge
neeskunst.
Naar aanleiding van een eenigen tijd gele
den gewezen vonnis van de Arrondissements-
Rechtbank te Arnhem zij hier nog iets over dat
onderwerp gezegd.
Er was een vervolging ingesteld tegen een
magnetiseur en deze was door den Kantonrech
ter te Nijmegen veroordeeld geworden tot 10
boete, tegen welke uitspraak bij de Arnhemsche
Rechtbank in hooger beroep werd gekomen.
De Rechtbank heeft toen het vonnis van den
Kantonrechter vernietigd en den bekl. vrijge
sproken. Deze vrijspraak steunt in het kort op
de volgende gronden. Uit het verhoor kwam
vost te staan, dat de patiënt, waarover hier de
vervolging liep, reeds geruimen lijd leed aan
zenuwpijnen en zenuwachtigheid, die hem zijn
arbeid onmogelijk maakten. Hij is daarvoor, door
verschillende doktoren en specialisten behan
deld en ook in een gesticht opgenomen ge
weest alles zonder resultaat. Ten einde raad
heeft hij zich toen tot oen magnetiseur gewend,
niet den uitslag ,dat zijn lijden zeer is verbeterd,
maar ook met het gevolg, dot tegen den mag
netiseur de bovenbedoelde strafrechterlijke ver
volging werd nigesteld. De Rechtbank heeft nu
overwogen, dat deze patient dringend genees
kundige hulp noodig had terwijl voor hem blijk
baar geen afdoende medische hulp was te ver
krijgen. Dat onder deze omstandigheden niet
gezegd kan worden, dat bekl., „buiten nood
zaak", zooals de wet vereischt, het beroep van
geneeskundige heeft uitgeoefend.
Het aangehaalde strofwetartikcl geeft niet
aan, wönneer een behandeling moet geacht wor
den „buiten noodzaak" te zijn geschied, doch
de Rechtbank heeft blijkbaar gevoeld, wat de
consequentie kan zijn van het feit, dat deze door
haar gegeven uitlegging hcerschende jurispru
dentie zou worden, vandaar, dat ook in het von
nis is te lezen, dat zij deze opvatting slechts
heeft voor dit speciale geval en niet geacht wil
worden elke behandeling door een magnetiseur
als noodzakelijk en dus als geoorloofd te be
schouwen, daar in elk speciaal geval ook reke
ning dient te worden gehouden met den aard
van het behandelde lijden, den gemoedstoe
stand van den patient en den aard der behan
deling.
Dit laatste is zeker geen overbodige waar
schuwing en de publicatie ervan in wijderen
kring kan zeer veel nut hebben. De weg naar
den man, die voor een bepaalde kwaal een mid
del bezit, al is deze geen medicus, is dus niet
geheel door een verbodsbepaling versperd,
maar dan zal toch eerst moeten worden bewe
zen, dat de patient geen anderen weg had kun
nen bewandelen, welk bewijs wellicht niet an
ders zal kunnen worden geleverd dan doordat,
evenals in het onderhavige geval, andere mid
delen zijn beproefd en ondeugdelijk gebleken.
DEURWAARDER EN PROCUREUR.
Een niet allcdaagsch geval.
Een schoenwinkelier te Arnhem had van een
schoenfabriek te Tilburg een hoeveelheid schoe
nen gekocht. Over de hoeveelheid van het ver
kochte aantal bestond tusschen partijen ge
schil. De kooper beweerde dat hij 2500 paren
had gekocht, doch de fabriek meende dat de
koop liep over 25.000 paar. Welke lezing nu
het meest waarschijnlijk is, zij hier buiten be
spreking gelaten, in elk geval heeft de fa
briek wel 15.C00 paar gezonden en zijn deze
door den geadresseerde geaccepteerd, doch
daarna weigerde deze nog meer te ontvangen,^
daar hem reeds veel meer dan het gekochte
kwantum was geleverd.
De fabriek wilde evenwel nog 10.000 paar
leveren en dagvaardde daarom den tot ont
vangen onwilligen kooper voor de rechtbank.
In rechten beweerde nu de gedaagde ook, dat
hij toch nimmer meer behoefde te betalen dan
de ontvangen 15.000 poer, daar de fabriek
voor het verdere de koopovereenkomst met
hem had geannuleerd. En inderdaad kwam ln
de dagvaarding, waarbij hij in rechten werd
geroepen, de uitdrukking voor„dat wij (d.l.
de eischcnde fabriek) gedoogde van verdere al-
name hebben vrijgesteld". De fabriek zegt hier
omtrent, dat deze clausule door den deurwaar
der zonder haar medeweten in de dagvaarding
is geplaatst, en blijft verdere afneming eischen,
zeggende door deze woorden van de dagvaar
ding niet gebor.den te zijn.
Te dezen opzichte heeft nu het Arnhemsche
hof beslist, dat in het algemeen een lastge
ver niet gebonden is door hetgeen een last
hebber doet buiten of boven de hem gegeven
opdracht en dat dit ook geldt wanneer die
lasthebber een deurwaarder is. Maar in dit
proces was nog meer gebeurd. Dezelfde uit
drukking in de dagvaarding kwam ook voor ln
de door den procureur onderteekende conclu
sie, en nu luidde de beslissing, dat wie zijn
belangen aan een procureur opdraagt, door
dezen wèl onvoorwaardelijk wordt gebonden,
hetgeen de bijzondere betrekking tusschen
cliënt e^ procureur medebrengt.
Op grond van dit laatste werd dus aange
nomen, dat de fabriek geacht moest worden
de beweerde vrijstelling van verdere afneming
inderdaad te hebben verleend.
De vordering werd ontzegd; dc fabriek ver
loor het proces en werd in de kosten veroor
deeld.
HONDERD GULDEN BOETE OM f2.80 TE
BESPAREN.
De werknemer fatsoenlijker
dan de werkgever.
Voor het Zwolsche kantongerecht stond te
recht Abraham W., jl jaar, koopman te Msp-
pel. Hij had 11 April van den Raad van Arbeid
te Zwolle een aanmaning gekregen, dat hij .ren
tezegels bij moest plakken voor zijn dienstbode
en wel ten bedrage van 10. Bekl. antwoordde
14 April aan den Raad van Arbeid, dat hij
slechts voor f 7.20 zegels behoefde te plakken,
aangezien zijn dienstbode 7 weken ziek was ge
weest en vertoefd had ten huize van haar moe
der.
De dienstbode, als getuige gehoord, verklaar
de dat zij niet meer in dienst is bij bekl. Toen
zij bij haar moeder thuis was, kwam bekl. bij
haar zeggende, dat hij f 10 en zooveel moest
betalen voor rentezegels en of zij nu een brief
je wilde overschrijven, dat zij zeven weken lang
ziek en bij moeder thuis geweest was. Ze had
eerst geweigerd, omdat het een absolute on
waarheid was, maar toen kwam de vrouw van
bekl. bij haar om te verzoeken, of zij het niet
doen wilde. Wat er van kwam, was voor reke
ning van bekl.
De ambtenaar van het O. M. wijst er op, dot
het hier betreft een overtreding van art. 395
van de Invaliditeitswet, waarop een maximum
straf staat van drie maanden gevangenisstraf
ot 500 boete. Spr. noemde het buitengewoon
ergerlijk en immoreel om voor 3 een ander
een valsche verklaring te laten schrijven en hij
eischte 100 boete.
De kantonrechter zeide nog, dat wie iemand
in dienst neemt, daarvoor zegels moet plakken.
Het gaat hier echter om de valsche verklaring
die bekl. zijn dienstbode heeft laten schrijven.
Een werkgever moet een voorbeeld zijn voor
zijn personeel, maar de dienstbode was hier
veel fatsoenlijker dan de werkgever.
Bekl. wordt veroordeeld tot f 100 boete of
zés maanden gevangenisstraf-
GEHEIMZINNIG STERFGEVAL,
Dat zich te Hilversum heeft
voorgedaan.
De 23-jarige mejuffrouw H. S., voorheen ver
pleegster in het sanatorium „Hoog Laren", doch
thans cldors, kwam verleden week Woensdag
naar Hilversum in verband met een ontvangen
schrijven van J. S. aldaar, waarin deze ver
klaard zou hebben zijne verkeering met haar
te willen verbreken.
Dit schijnt het meisje zich bijzonder te heb
ben aangetrokken. Dien avond kwam J. S. bij
een hotelhouder vragen of er nog plaats was
voor een logéeop het toestemmend antwoord
arriveerde enkele oogenblikken later mej. H. S.,
die, volgens haar verlangen, terstond door den
hotelhouder naar hare kamer weid geleid, zij
gaf hierbij den wensoh te kennen, den volgen
den morgen om half negen gewekt te worden.
Hieraan voldeed de hotelhouder.
Wio schetst echter zijne ontsteltenis, zoo
meldt de Gooi- en Eemlander, toen het meisie
hem enkele oogenblikken later verzocht onmid
dellijk een dokter te ontbieden, daar zij over
5 minuten zou sterven.
Door dr. Holtmonn, die spoedig ter plaatse
was, werd geconstateerd, dat het meisje ge
poogd had zich met sublimaat van het leven
te berooven.
Zoodra mogelijk werd dc patiënt per auto
naar het Sint Jans Ziekenhuis vervoerd, alwaar
zij na hevige pijnen te hebben geleden, Woens
dagavond is overleden.
Volgens J. S. zou het slechts ten deele juist
zijn, dat hij zijne verkeering met dit meisje had
willen verbreken.
Door den officier van justitie te Amsterdam
is verlof verleend tot begraven van het lijk.
HET SMOKKELEN VAN DE
MACHINEGEWEREN.
De rol van het Nederlandsche
vrachtbootje „Helder".
Over het smokkelen van machinegeweren voor
Sovjet-Rusland en de rol, die een Nederlandsch
schip in Engeland daarbij zou hebben gespeeld,
wordt het volgende vernomen:
In den loop van de maand Mei werd de Rot-
terdomsche politie door Scotland Yard verwit
tigd, dat het zeevrachtbootje „Helder", een tot
vrachtschip omgebouwd visschersvaartuig, dat
te Hordinxveld thuis behoort, gecharterd was
om van uit Rotterdam Engelsche machinegewe
ren naar Rusland te brengen. De „Helder" had
ligplaats genomen aan de Parkkade en werd
voortdurend in observatie gehouden. Ten einde
den kapitein geen argwaan te geven droeg de
politie het onderzoek over dc eventueele lading
aan de kommiezen der invoerrechten op, zoodat
de kapitein meende, aan het gewone douane
onderzoek te zijn onderworpen. Kisten, die in de
nabijheid van het vaartuig op den wal lagen,,
werden onderzocht, doch bleken niets bijzonders
te bevatten. Het scheepje vertrok leeg naar
Vlaardingen. Ook daar werd de observatie
voortgezet. Geconstateerd werd, dat de „Helder"
leeg naar zee is vertrokken. Eerst later heeft de
politie vernomen, dat bui.ten de territoriale wate
ren de „Helder" uit een motorboot een lading
kisten heeft overgenomen, die vermoedelijk on-
derdeelen van machinegeweren bevatten. Ver
volgens werd de reis naar Leningrad voortgezet,
vanwaar men. naar Hardinxveld terugging. Het
vaartuig begaf zich toen naar Gorkum. Bij on
derzoek is gebleken, dat de „Helder" nu voor
vier reizen gecharterd is om steenen naar En
geland te brengen. Rotterdam is bij de eerste
reis niet aangedaan. De gevolgde route was:
Gorcum, Dordrecht, Hellevoetsluis, Newhaven.
Inderdaad is geconstateerd, dat dc ,HeIder" met
steenen geladen naar zee is vertrokken. De
Rotterdamsche politie vermoedt, dat waar een
maal zoo sterk de aandacht is gevestigd op dit
vaartuig, het wel niet meer voor het vervoer
van wapenen Rotterdam zal bezigen. Wij verne
men nog, dat het ministerie van buitenlandsche
zaken bij de betrokken politic-autoriteiten een
uitvoerig rapport heeft gevraogd over het ge
beurde met de „Helder". (Tel.).
MOORD.
Te Rotterdam gepleegd op
een Chinees.
Zaterdagnacht vervoegde zich aan de wo«,
ning van de familie J. L. B. aan de Atjeh-
straat 10a te Rotterdam, bij wie de 35-jarige