Rijn- en Moezelwijnen pias 1921 WIJHN6EL 1.A. SCHOTERMAN Zn. ZOM ER-UITVERKOOP „De Adelaar" LAK6ESTIAAT40 BINNENLAND. SCHILLETJE Door tijdige inkoop thans goedkooper dan én Duits chSandl. Vraagt prijscourant VRUCHTEN WAFELS AMERSFQQRTSCH DAGBLAD UTR. STRAAT 17 TELEFOON !45 Wij hebben enorm succes, daarom voortzetting van onze ALLES OVERTREFFENDEN WARME DAGEN! DE LINDEBOOM (WED. B. VAN DOESBURG) IJSWAFELS (In 4 natuurlijke vruch- tensmaken.) Zéér verfrl5schend! MANDRI MANDARIN©- wafels (gevuld met de natuurlijke mandarijnvrucht, geen essence.) Bijzonder lekker als het heet is. VOOR DE LUNCH een paar pakjes ESPERANTO- WAFELS (voedzaam, croquant, edel van smaak. Hyg. verpakt.) BIJ DE AARDBEIEN smaakt verrukkelijk DEOR1G1NEELE FROU-FROU (met den Lindeboom) gevuld metslagroom. MOCCA-TRIC-TRAC, pikante kofBesmaak-wafel, juist geschikt voor 't warme seizoen. De NIEUWE TARIEFWET. Sterke tegenstond bij links en de Chr.-Hist. fractie. Noor aan de Telegraaf uit parlementaire kringen gemeld wordt, heeft de nieuwe Tarief- wet bij het onderzoek in de ofdeelingen van de Tweede Kamer sterken tegenstand ontmoet, niet alleen bij alle linker groepen, doch ook bij rechtsche Kamerleden, nm. bij de Christelijk- ■Historischen. Blijft deze fractie bij haar princi pieel verzet (gelijk dot ook tot uiting is ge komen bij de verlenging van het Schoenen- wetje) don worden de kansen op aonneming van het ontwerp ongunstig geacht. INTERNAT. ARBEIDSCONFERENTIE. Geen vertegenwoordiging von de g'corgonisccrdc middenstands- werkgevers. Op een verzoek van het Bureau van den Mid denstandsbond aan den minister van Arbeid, Handel en Nijverheid, om in de afvaardiging von Nederland naar de zesde zitting der Intern. Arbeidsconferentie te Genève ook nog op te nemen een vertegenwoordiging van de georgani seerde middenstandswerkgevers heeft de minis ter geantwoord, dat in de bedoelde samenstel ling thans geen wijziging meer kan worden ge bracht. Bij de samenstelling van de delegatie voor volgende conferenties zal de minister overwegen of de te behandelen onderwerpen tot het plegen van overleg met het bureau aanlei ding geven. H Likeur van bijzonder fijne T A samenstelling E 1 p. fl. f 3.4o 14 4 1 1L S. H. MASSA 2 2 9 AFD Advertentie Bureau Arnhemscbe Poortwal 2a. Tel. 553 Plaatsing van advertentiesin alle bladen zonder prijsverhooging S3! SCHEEPSBRAND. Vermoedelijk veel personen omgekomen. Baltimore, 5 Juli. (R.) Het stoom schip Three Rivers, dat van hier op weg 'was naar Chesapeake Bay, met 350 passagiers aan boord, is vannacht in brand gevlogen Vele passagiers sprongen over boord en werden door andere schepen opgepikt. Men vreest voor het verlies van vele levens. ZUID-AMERIKA. ONRUST IN BRAZILIË. Buenos-Aires, 6 Juli. (B. T. A.) Uit Montevideo wordt gemeld, dat aan de grens het gerucht gaat, dat in Zuid-Brazilië een om- wentelingsbeweging is uitgebroken en dat her 'Broziliaansche parlement den staat van beleg afkondigde. Rio de Janeiro, 6 Juli. (B. T. A.) On geregeldheden van militairen aard hadden In San Paolo plaats, waarom do federale regec- ring voor de districten San Paolo en Rio de Janeiro voor 60 dagen den staat van beleg deed afkondigen. De beweging werd snel onderdrukt en de rust is in San Paolo teruggekeerd. AUSTRALIË. AUSTRALIË EN HET EMPIRE. Londen, 6 Juli. (N. T. A. Draadloos.) Volgens een bericht uit Wellington heeft de premier Massey mededeelingen ontvangen be treffende h:et voorstel tot het houder eener conferentie waarop alle partijgescMUten ter zijd* worden gezet cn waar de problemen van het keizerrijk, die werden vermeld door den secre taris van koloniën, Thomas, op het diner van do Dominions-day tc Londen, zulllen worden besproken* DE JOURNALISTENKRING NAAR BR1ELLE. Een uitstekend geslaagde dog". Het jaarlijksche uitstapje van den Journalis tenkring heeft Zaterdag j.l. een gezelschap von ongeveer 50 dames on he eren koers doen zet ten naar Brielle, waar ons een joviale ontvangst is ten deel gevallen. De Koningen dor Aaide is er zeker niet minder gerecipieerd dan de Koningin der Nederlanden, al heeft het de eer ste natuurlijk aan toejuichingen en hoerageroep ontbroken. Maar zelfs de vlaggen wappeidcn van de huizen en van den toren der Catharina- kerk De burgemeetser, de bekende archivaris, de heer Been, en eenige bestuursleden van Vreem delingenverkeer zijn onzo vriendelijke gidsen in het historische plaatsje1 geweest, waar ver schillende glorierijke beelden uit onze geschie denis weer voor ons zijn opgeglansd, niet het minst door de welsprekende woorden van den ondanks zijn jaren nog vitalen archivaris, die 's middags in de kerk de schimmen van roem rijke voorvaderen deed herleven. Het spreekt vanzelf, dat we ook geweest zijn op de plaats, waar in 1572 de hoeksteen van onze stoffelijke en geestelijke vrijheid werd gelegd, en waar de Koningin in 1922 het gedenkteeken ont hulde. Een officicele ontvangst ten gemeente huize volgde, en daarna een bezoek aan dc bloeiende nijverheidschool, een bezit, waarop Brielle trotsch' is, cn mag zijn. En 's middags heeft een prettige autotocht over het eilnnd ons doen genieten van Voornes natuurschoon, dat inderdaad de onverholen bewondering van het geheele gezelschap waard is.. Ten slotto een tea in den tuin van den burgemeester, een vriendelijkheid, die ten zeerste werd geappreci eerd. En 't Brielsche muziekcorps heeft ons weer naar de boot teruggebracht, waar de geheele bevolking ons een hartelijk uitgeleide heeft o0"* daan. Het was een dag van zonneschijn van buiten, een blijheid in de harten van iedereen, die er aan heeft deelgenomen. Den Briel kan er zich op beroemen, dat zij de dagbladschrijvers ont haald heeft op een wijze, die ons allen nog iang in herinnering zal blijven. DE ADVOCAAT-MANUFACTURER. Toch in de praktijk. Ruim twee maanden geleden bevestigde het Gerechtshof te 's-Gravenhage de beslissing van den Raad van Toezicht en Discipline der Orde van Advocaten te Rotterdam, waarbij aan een Meester in de Rechten inschrijving als Advocaat en Procureur werd geweigerd we gens zijn te kennen gegeven voornemen naast zijn ambt van advocaat en procureur dat van winkelier in manufacturen te blijven uitoefe nen. Na dit tijdsverloop leek het nuttig, zoo lezen wij in de Telegraaf, eens te gaan zien, hoe het slachtoffer zich geschik* had in zijn loL In de kleine provincieplaats was spoedig de winkel gevonden. Een bordje naast de winkel deur vermeldde den naam met meestertitel en daaronder „Bureau voor Rechtskundige adviezen." Toen wij aankamen verliet juist een jonge man de zaak. Hij keerde terug en vroeg wat wij wenschlen. Is U mr. X Die ben ik. Dan zouden wij U gaarne eens willen spreken over die weigeringskwestie. Komt U mee naar boven, want hier in den winkel geef ik geen juridische adviezen of uitleg, dat is in strijd met mijn ambt, ant woordde hij ironisch lachend. Wij gingen naar een kamer voor, boven den winkel en spoedig was de vraag gesteld wat doet U na de weigering te yoorloopig berusten en tocK <?e praktijk uitoefenen", was het antwoord. „Ik heb aar dig wat zaakjes en ik heb er al gewonnen ook. Ik mag zelf v.cl niet pleiten, althans niet voor dc Rechtbank, voor don Kantonrechter natuui - lijk wel, dcch een collega cn vriend van mij is zoo welwillend het werk op de Rechtbank te doen. Ik bëhandel de zaken hier thuis, ver schaf hem alle gegevens en hij maakt het op de rol inorde. Hej is wel is waar geen ideaal toestand, maar ik ben er toe gedwongen. U begrijpt toch, dat ik om de wille van fle eer van den ndvoentenstand mijn familie niet kan laten verhongeren Mijn vader is 71 en 'n jongere zuster stu deert op het oogenblik nog. Ik moet daarvoor verdienen en hot gaat dus niet aan, den win kel op te ruimen en de eerste jaren van de lucht van den stand te leven. Eerst als mijn nu verdeelde praktijk voldoende blijkt in haar geh'eel om in het onderhoud van mij en mijne familie to voorzien, ben ik verantwoord den winkel aan den kant te doen. Die mooie pa pieren Van de Orde en van het Hof bewaar ik als aandenken en staaltje van democratische opvatting van de Vrijheid van beroep hier te lande, 't Geheel heeft mij wel een eigenanT- digen kijk gegeven op de mentaliteit van dc balie, alsook van 't Hof, maar over de wijze, waarop de deken der Rotterdamsche orde mij te woord stond, toen hem bleek, dat ^n" keiier wilde blijven, spreek ik liever niet. Ook stelde het mij te leur, dat toen ik mij voor het Hof te verdedigen had, ik geen in zage kon hebben gehad van de overwegingen, die leidden tot de herziening in 1920 van het Reglement III van de Orde. Juist °P den Pe" wijzigden tekst van art II was mijn weigering gebaseerd en ik betwijfelde of die wijziging wel beoogde te voorzien in gevallen als het mijne. Die wijziging geschiedde evenwel bij K. B. Tusschen twee haakjes, dat is ook al zoo on gerijmd, waarom of dat reglement bij K. B. is geregeld en niet bij de wet. De adviezen beti effende zoo'n K. B. berusten bij het Kabi net der Koningin en ik betreurde het daar te moeten vernemen, dat aan particulieren in den regel geen vergunning wordt verleend om inzage te nemen van archiefstukken, die niet algemeen openbaar domein zijn geworden. Des te meer jammer vond ik dat, toen ik merkte dat de deken der Rotterdamsche orde die stukken wel kende. Zijn officicele positie had hem daar zeker toe in de gelegenheid ge steld. Wat dat betreft, was ik in mijn verde diging dus gehandicapt. Gebeurt er nu nog wat na het antwoord van den minister, vroegen wij Er kan niet veel gebeuren. Over de combinatie advocaat-architect advocaat-pre dikant, advocaat-bankdirecteur, advocaat-apo theker, enz. wordt niet gerept, dat schijnt de vereischte „volkomen onafhankelijke positie" niet to schaden en deswege bestaan die com binaties ook, maar ik als winkelier mag, of schoon c?e wet mij donk zij mijnen examens de bevoegdheid verleende, ter wille van een semi-officieel lichaam als de balie geen prak tijk uitoefenen, althans niet pleiten. Thans wil wel, naar ik hoor, de Middenstandsbond eenige stappen doen, omdat de middenstand zich door het heele geval beleedigd acht. Of het wat uit zal lichten ten bate van de i eischte democratische vrijheid van het beroep zullen we moeten afwachten. Ik vrees wel van niet, doch dat zal mij toch niet beletten na tuurlijk door te gaan. Men heeft niet jaren iang hard gewerkt een doel te bereiken om dat zoo plotseling op zoo vreemdsoortige wijze afge sneden te zien. En als ik in staat zal zijn op mijn kaartje te zetten „advocaat en procureur- ex-monufacturier" dan zullen de heeren te vreden zijn. DE BURGEMEESTER VAN DEN HAAG EN HET HAAGSOHE POLITIECORPS. Maar met dat al is de proef toch niet geslaagd- De burgemeester van Den Haag heeft de volgende bekendmaking gericht tot het Haag- sche politiecorps „In verband -met de brandweerproef, die eeni- gen tijd geleden door vertegenwoordigers van de pers is gehouden, is beweerd, dat ik de politie zou hebben beschuldigd van poging van sabotage bij de uitvoering van de brandweer- taak. Deze bewering is onwaar. Toen mij door per sonen, die ik geen reden had te wantrouwen, was verzekerd, dot bij een tweede proef, op dezelfde wijze gehouden, gevaar voor sabotage bestond, heb ik de tweede proef geweigerd, omdat ik dtie proef niet waard vond, een der- elijk gevaar te loopen. Dit is geheel iets an ders, dan dot ik de politie van sabotage zou hebben beschuldigd. Gesteld, dat er eenige gegronde reden tot ongerustheid van dien aard bestond, waartoe een paar artikelen in het orgaan „De Politie bode" aanleiding konden geven, dan zou het feit, dat er op een corps van meer dan 1200 man een enkele onbetrouwbare persoon kon schuilen, nog geen beschuldiging aan het corps in zijn geheel beteekenen. Ik stel er prijs op, te verklaren, dat ik gropte bewondering heb voor de wijze, waarop de po litie in haar geheel zich aan de^ voor haar nieuwe taak heeft aangepast. Op grond van al les wat ik daarvan gezien en gehoord heb, ge voel ik mij volkomen gerust, dat zij voor die taak berekend is en ik ben overtuigd, dat de burgerij alle reden heeft, om op het Haagsche politiecorps trots tc zijn." DE 54-URIGE WERKWEEK BIJ DE POLITIE TE LEIDEN. Ontevredenheid over deze arbeids- verlenging. Er heerscht onder het politiepersoneel te Leiden en met name onder de agenten ontstem ming over het voornemen van het hoofd der politie om den diensttijd, die thans 51 uur be draagt, op te .voeren tot 54 uur. In het feit dat bij het overige personeel der gemeente de 45- urige werkweek op 48 uur werd gebracht, ligt volgens de politieagenten geen rechtvaardiging voor deze vermeerdering van diensturen. In een vergadering der Commissie van het Georgani seerd Overleg voor het politiepersoneel kwam deze ontstemming tot uiting toen het boven genoemde voorstel werd gedaan door den commissaris van politie. Pogingen tot uitstel werden gedaan omdat de vertegenwoordigers van het lager politiepersoneel over deze kwestie niet voldoende ruggespraak hebben kunnen houden met de res. organisaties. HET PROCES VAN DE KONINKLIJKE EN DE FINANCIËN VAN DEN HAAG. Een bfite van 2 millioen. Het proces, dat de Kon. Ned. Mij. tot Expl. van Petroleumbronnen tegen den Staat heelt verloren in zake haar aanslag in de dividend en tantième-belasting, levert niet enkel aan Rotterdam een financieel voordeel op, doch ook aan den Haag. Het bedrag, dat onze gemeente als opcen ten op de dividend- en tantièmebelasting van het Rijk zal hebben te ontvangen, wordt, naar wij vernemen, geraamd op ruim twee millioen. Intusschen is reeds een deel hiervan uitge geven. De regeering heeft nl. in den loop des- jaren aan de gemeente, als deze wat krap ln haar middelen zat, voorschotten op die op centen ten bedrage van 1,800.000 verstrekt, onder voorwaarde natuurlijk, dat zoo de Ko ninklijke haar proces mocht winnen, restitutie zou plaats hebben. Het arrest van den Hoogen Raad ontheft nu onze gemeente van deze verplichting en thans zal nagecijferd worden, wat den Haag per slot van rekening nog zal ontvangen. Precies is dat nu nog niet te zeggen, doch op meer dan twee ton mogen we wel rekenen. Een aardige mee valler. MAGNETISME EN GENEESKUNST. Een rechterlijke beslissing. Er bestaat wellicht over geen wetsartikel zoo veel cn zoover uitecnloopcnde jurisprudentie als over artikel 436 von het Wetboek van Straf recht, waarbij wordt strafbaar gesteld het bui ten noodzaak uitoefenen van een beroep, waar toe de wet een toelating vordert, terwijl men zulk een toelating niet bezit. De vervolgingen op grond van dit artikel betreffen voor het meerendeel het onbevoegd uitoefenen der ge neeskunst. Naar aanleiding van een eenigen tijd gele den gewezen vonnis van de Arrondissements- Rechtbank te Arnhem zij hier nog iets over dat onderwerp gezegd. Er was een vervolging ingesteld tegen een magnetiseur en deze was door den Kantonrech ter te Nijmegen veroordeeld geworden tot 10 boete, tegen welke uitspraak bij de Arnhemsche Rechtbank in hooger beroep werd gekomen. De Rechtbank heeft toen het vonnis van den Kantonrechter vernietigd en den bekl. vrijge sproken. Deze vrijspraak steunt in het kort op de volgende gronden. Uit het verhoor kwam vost te staan, dat de patiënt, waarover hier de vervolging liep, reeds geruimen lijd leed aan zenuwpijnen en zenuwachtigheid, die hem zijn arbeid onmogelijk maakten. Hij is daarvoor, door verschillende doktoren en specialisten behan deld en ook in een gesticht opgenomen ge weest alles zonder resultaat. Ten einde raad heeft hij zich toen tot oen magnetiseur gewend, niet den uitslag ,dat zijn lijden zeer is verbeterd, maar ook met het gevolg, dot tegen den mag netiseur de bovenbedoelde strafrechterlijke ver volging werd nigesteld. De Rechtbank heeft nu overwogen, dat deze patient dringend genees kundige hulp noodig had terwijl voor hem blijk baar geen afdoende medische hulp was te ver krijgen. Dat onder deze omstandigheden niet gezegd kan worden, dat bekl., „buiten nood zaak", zooals de wet vereischt, het beroep van geneeskundige heeft uitgeoefend. Het aangehaalde strofwetartikcl geeft niet aan, wönneer een behandeling moet geacht wor den „buiten noodzaak" te zijn geschied, doch de Rechtbank heeft blijkbaar gevoeld, wat de consequentie kan zijn van het feit, dat deze door haar gegeven uitlegging hcerschende jurispru dentie zou worden, vandaar, dat ook in het von nis is te lezen, dat zij deze opvatting slechts heeft voor dit speciale geval en niet geacht wil worden elke behandeling door een magnetiseur als noodzakelijk en dus als geoorloofd te be schouwen, daar in elk speciaal geval ook reke ning dient te worden gehouden met den aard van het behandelde lijden, den gemoedstoe stand van den patient en den aard der behan deling. Dit laatste is zeker geen overbodige waar schuwing en de publicatie ervan in wijderen kring kan zeer veel nut hebben. De weg naar den man, die voor een bepaalde kwaal een mid del bezit, al is deze geen medicus, is dus niet geheel door een verbodsbepaling versperd, maar dan zal toch eerst moeten worden bewe zen, dat de patient geen anderen weg had kun nen bewandelen, welk bewijs wellicht niet an ders zal kunnen worden geleverd dan doordat, evenals in het onderhavige geval, andere mid delen zijn beproefd en ondeugdelijk gebleken. DEURWAARDER EN PROCUREUR. Een niet allcdaagsch geval. Een schoenwinkelier te Arnhem had van een schoenfabriek te Tilburg een hoeveelheid schoe nen gekocht. Over de hoeveelheid van het ver kochte aantal bestond tusschen partijen ge schil. De kooper beweerde dat hij 2500 paren had gekocht, doch de fabriek meende dat de koop liep over 25.000 paar. Welke lezing nu het meest waarschijnlijk is, zij hier buiten be spreking gelaten, in elk geval heeft de fa briek wel 15.C00 paar gezonden en zijn deze door den geadresseerde geaccepteerd, doch daarna weigerde deze nog meer te ontvangen,^ daar hem reeds veel meer dan het gekochte kwantum was geleverd. De fabriek wilde evenwel nog 10.000 paar leveren en dagvaardde daarom den tot ont vangen onwilligen kooper voor de rechtbank. In rechten beweerde nu de gedaagde ook, dat hij toch nimmer meer behoefde te betalen dan de ontvangen 15.000 poer, daar de fabriek voor het verdere de koopovereenkomst met hem had geannuleerd. En inderdaad kwam ln de dagvaarding, waarbij hij in rechten werd geroepen, de uitdrukking voor„dat wij (d.l. de eischcnde fabriek) gedoogde van verdere al- name hebben vrijgesteld". De fabriek zegt hier omtrent, dat deze clausule door den deurwaar der zonder haar medeweten in de dagvaarding is geplaatst, en blijft verdere afneming eischen, zeggende door deze woorden van de dagvaar ding niet gebor.den te zijn. Te dezen opzichte heeft nu het Arnhemsche hof beslist, dat in het algemeen een lastge ver niet gebonden is door hetgeen een last hebber doet buiten of boven de hem gegeven opdracht en dat dit ook geldt wanneer die lasthebber een deurwaarder is. Maar in dit proces was nog meer gebeurd. Dezelfde uit drukking in de dagvaarding kwam ook voor ln de door den procureur onderteekende conclu sie, en nu luidde de beslissing, dat wie zijn belangen aan een procureur opdraagt, door dezen wèl onvoorwaardelijk wordt gebonden, hetgeen de bijzondere betrekking tusschen cliënt e^ procureur medebrengt. Op grond van dit laatste werd dus aange nomen, dat de fabriek geacht moest worden de beweerde vrijstelling van verdere afneming inderdaad te hebben verleend. De vordering werd ontzegd; dc fabriek ver loor het proces en werd in de kosten veroor deeld. HONDERD GULDEN BOETE OM f2.80 TE BESPAREN. De werknemer fatsoenlijker dan de werkgever. Voor het Zwolsche kantongerecht stond te recht Abraham W., jl jaar, koopman te Msp- pel. Hij had 11 April van den Raad van Arbeid te Zwolle een aanmaning gekregen, dat hij .ren tezegels bij moest plakken voor zijn dienstbode en wel ten bedrage van 10. Bekl. antwoordde 14 April aan den Raad van Arbeid, dat hij slechts voor f 7.20 zegels behoefde te plakken, aangezien zijn dienstbode 7 weken ziek was ge weest en vertoefd had ten huize van haar moe der. De dienstbode, als getuige gehoord, verklaar de dat zij niet meer in dienst is bij bekl. Toen zij bij haar moeder thuis was, kwam bekl. bij haar zeggende, dat hij f 10 en zooveel moest betalen voor rentezegels en of zij nu een brief je wilde overschrijven, dat zij zeven weken lang ziek en bij moeder thuis geweest was. Ze had eerst geweigerd, omdat het een absolute on waarheid was, maar toen kwam de vrouw van bekl. bij haar om te verzoeken, of zij het niet doen wilde. Wat er van kwam, was voor reke ning van bekl. De ambtenaar van het O. M. wijst er op, dot het hier betreft een overtreding van art. 395 van de Invaliditeitswet, waarop een maximum straf staat van drie maanden gevangenisstraf ot 500 boete. Spr. noemde het buitengewoon ergerlijk en immoreel om voor 3 een ander een valsche verklaring te laten schrijven en hij eischte 100 boete. De kantonrechter zeide nog, dat wie iemand in dienst neemt, daarvoor zegels moet plakken. Het gaat hier echter om de valsche verklaring die bekl. zijn dienstbode heeft laten schrijven. Een werkgever moet een voorbeeld zijn voor zijn personeel, maar de dienstbode was hier veel fatsoenlijker dan de werkgever. Bekl. wordt veroordeeld tot f 100 boete of zés maanden gevangenisstraf- GEHEIMZINNIG STERFGEVAL, Dat zich te Hilversum heeft voorgedaan. De 23-jarige mejuffrouw H. S., voorheen ver pleegster in het sanatorium „Hoog Laren", doch thans cldors, kwam verleden week Woensdag naar Hilversum in verband met een ontvangen schrijven van J. S. aldaar, waarin deze ver klaard zou hebben zijne verkeering met haar te willen verbreken. Dit schijnt het meisje zich bijzonder te heb ben aangetrokken. Dien avond kwam J. S. bij een hotelhouder vragen of er nog plaats was voor een logéeop het toestemmend antwoord arriveerde enkele oogenblikken later mej. H. S., die, volgens haar verlangen, terstond door den hotelhouder naar hare kamer weid geleid, zij gaf hierbij den wensoh te kennen, den volgen den morgen om half negen gewekt te worden. Hieraan voldeed de hotelhouder. Wio schetst echter zijne ontsteltenis, zoo meldt de Gooi- en Eemlander, toen het meisie hem enkele oogenblikken later verzocht onmid dellijk een dokter te ontbieden, daar zij over 5 minuten zou sterven. Door dr. Holtmonn, die spoedig ter plaatse was, werd geconstateerd, dat het meisje ge poogd had zich met sublimaat van het leven te berooven. Zoodra mogelijk werd dc patiënt per auto naar het Sint Jans Ziekenhuis vervoerd, alwaar zij na hevige pijnen te hebben geleden, Woens dagavond is overleden. Volgens J. S. zou het slechts ten deele juist zijn, dat hij zijne verkeering met dit meisje had willen verbreken. Door den officier van justitie te Amsterdam is verlof verleend tot begraven van het lijk. HET SMOKKELEN VAN DE MACHINEGEWEREN. De rol van het Nederlandsche vrachtbootje „Helder". Over het smokkelen van machinegeweren voor Sovjet-Rusland en de rol, die een Nederlandsch schip in Engeland daarbij zou hebben gespeeld, wordt het volgende vernomen: In den loop van de maand Mei werd de Rot- terdomsche politie door Scotland Yard verwit tigd, dat het zeevrachtbootje „Helder", een tot vrachtschip omgebouwd visschersvaartuig, dat te Hordinxveld thuis behoort, gecharterd was om van uit Rotterdam Engelsche machinegewe ren naar Rusland te brengen. De „Helder" had ligplaats genomen aan de Parkkade en werd voortdurend in observatie gehouden. Ten einde den kapitein geen argwaan te geven droeg de politie het onderzoek over dc eventueele lading aan de kommiezen der invoerrechten op, zoodat de kapitein meende, aan het gewone douane onderzoek te zijn onderworpen. Kisten, die in de nabijheid van het vaartuig op den wal lagen,, werden onderzocht, doch bleken niets bijzonders te bevatten. Het scheepje vertrok leeg naar Vlaardingen. Ook daar werd de observatie voortgezet. Geconstateerd werd, dat de „Helder" leeg naar zee is vertrokken. Eerst later heeft de politie vernomen, dat bui.ten de territoriale wate ren de „Helder" uit een motorboot een lading kisten heeft overgenomen, die vermoedelijk on- derdeelen van machinegeweren bevatten. Ver volgens werd de reis naar Leningrad voortgezet, vanwaar men. naar Hardinxveld terugging. Het vaartuig begaf zich toen naar Gorkum. Bij on derzoek is gebleken, dat de „Helder" nu voor vier reizen gecharterd is om steenen naar En geland te brengen. Rotterdam is bij de eerste reis niet aangedaan. De gevolgde route was: Gorcum, Dordrecht, Hellevoetsluis, Newhaven. Inderdaad is geconstateerd, dat dc ,HeIder" met steenen geladen naar zee is vertrokken. De Rotterdamsche politie vermoedt, dat waar een maal zoo sterk de aandacht is gevestigd op dit vaartuig, het wel niet meer voor het vervoer van wapenen Rotterdam zal bezigen. Wij verne men nog, dat het ministerie van buitenlandsche zaken bij de betrokken politic-autoriteiten een uitvoerig rapport heeft gevraogd over het ge beurde met de „Helder". (Tel.). MOORD. Te Rotterdam gepleegd op een Chinees. Zaterdagnacht vervoegde zich aan de wo«, ning van de familie J. L. B. aan de Atjeh- straat 10a te Rotterdam, bij wie de 35-jarige

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1924 | | pagina 2