HUMOR UIT HET BUITENLAND.
dekking- aanvoert Men dacht eerst, dat 2ich
iemand aan een flauwe grap had schuldig ge
maakt. Maar neen, het is de heer v. Wendrin
bloedige ernst. Met vele kaarten en cxegesert,
die een wetenschappelijk luchtje hebben, gaat
hij den lezer te lijf.
Nu, het boek is. de ontvangst ten deel ge
vallen, die het verdient. Niet alleen de weten
schappelijke wereld, ook het groote publiek
schudt van het lachen over dit product van een
overspannen brein. De meerderheid van het
Duitsche volk weet, dat wij zoo min goden als
duivels zijn en dat wij Duitschers, om onze
oude plaats in de gemeenschap der volkeren
weder in te nemen, slechts één ding te doen
hebben verstandig en zonder protest aan het
werk te gaan.
Dr. MAX OSBORN.
Parljsche Brieven.
CCCVI.
Parijs. 30 Juni 1924.
De slooping der fortificaties van
Parijs. Salon des Tuileries.
Moderne kunst en kunste
naars. Het nieuwe Printemps-
magazijn. Zomertoiletten.
Grieksche kleederdracht. Het
klassieke Attika gemoderni
seerd.
indien het zoo voortgaat als er tot nu wordt
gegaan, dan zie ik het zoover komen, dat Parijs
aan het eind van het volgend jaar misschien
al eer geen enkel stuk vestingmuur meer
overhoudt. Dan is 't uit met de klassieke fortifs,
waarover allerlei moois is geschreven en waar
mee heel veel Ieelijks is gebeurd; die voor de
moeders en de kinderen der aanliggende volks
buurten een rustoord en een speelterrein, en
voor de apaches overal vandaan een welkome
oefenplaats voor hun gevaarlijk bedrijf waren.
Dan heeft Parijs geen steenen corset meer waar
in het wordt „saamgeperst", maar wint de stad
geheel rondom haar gebied een breede strook
vrijen grond, waarop hier en daar nieuwe hui
zenblokken zullen verrijzen, waar elders cités
ouvrières zullen worden aangelegd en waarvan
groote vakken op onderscheiden punten be
stemd zijn voor lusttuinen, sportterreinen en...
tentoonstellingspaleizen.
Wat een prachtige nabijzijnde toekomst be
looft het sloopingsvverk dier muren en grachten,
waarvan bij den aanleg ervan m 1840 de hoog
ste lofliederen werden gezongen, en die in de
sombere herfstmaanden van 1914 gebleken zijn
geen strategische waarde meer te bezitten, want
zij hadden Parijs niet tegen eer» aanval van den
vijand kunnen beschermen. De ontmanteling
geschiedt perceelsgewijze, zoodat overal in het
rond nieuw en oud met elkaar afwisselen. Daar
waar het verdwijnen dier droge grachten en
der taluds aan den buitenkant ervan het meest
betreurd zal worden, is wel up die plaatsen
waar er tijdens den oorlog, toen het zoo moeie-
Jijk was de stad van voldoende landbouwpro-
dukten te voorzien, moestuintjes in en tegen
werden aangelegd. Die terreinen werden daar
toe tegen een geringe vergoeding bij stukken
afgestaan aan de stedelingen in de buurt die
er een ruim en goed gebruik van maakten.
Op vele plaatsen bestaan die tuintjes nog en
worden steeds goed onderhouden; maar ook
van daar uit kunnen wij de sloopers zien nade
ren, en het zal niet lang meer duren voor de
liefhebbers-warmoezeniers die er hun Zater
dagmiddaguren nuttig en aangenaam komen
doorbrengen, naar een andere bezigheid moeten
uitzien.
De nieuwe stukken vrije grond die de stad
door die ontmanteling wint, vertoon? tot nog
toe geen ander aspect dan dat van een zand
woestijn die op hare bestemming ligt te wach
ten. Eén punt maakt hierop een uitzondering;
daar kunnen wij sedert de vorige week zien
hoe die bestemming tot vervulling komt.
Het is naast de Porte Maillot, aan het eind
van de Avenue de la Grande Arinée, waar een
der ingangen van het Bois de Boulogne is.
Het „Palais de Bois", dat daar Donderdag
namiddag z'n deuren en zalen voor het eerst
geopend heeft voor den vernissage van den
Salon des Tuileries, is een houten gebouw, in
zeven weken tijds opgericht naar dc plannen
van een onzer knapste architekten, Auguste
Perret, aan wien Parijs het mooie Theatre des
Champs-Elysées dankt.
Het is dus wel een tijdelijke constructie, maar
Tiet toont, in z'n eleganten eenvoud, practische
inrichting en uitstekende, gelijkmatige verlich
ting der kunstwerken die er tegen wanden
hangen en in het rond verspreid zijn, hoe het
blijvende tentoonstellingsgebouw dat de plaats
ervan later moet innemen, zal zijn. Het is daar
om het kunstgenootschap waardoor het is op
gericht ten volle waard; het zal ook in het vol
gend jaar den Salon des Indépendants en den
Salon d'Automn: opnemen, omdat dan liet
Grand Palais in de Champs-Elysées gebruikt
wordt voor de Internationale Tentoonstelling
van Decoratieve Kunst. De plaats van dit
nieuwe gebouw van 4.000 meter oppervlak is
bijzonder gunstig, want het is uit alle richtingen
der stad gemakkelijk te bereiken en het maakt
tegen den achtergrond van friscli boschgroen
een aangenamen indruk.
De Salon des Tuileries. die hier zijn tweede
tentoonstelling houdt (de eerste werd verleden
Jaar gehouden in een houten loods in den
Tuilerieën-tuin, vanwaar de naam van dit kunst
genootschap afkomstig is), werd gevormd door
een groote groep schilders en beeldhouwers
die tot de oudere „Salons" behoorden en on
tevreden waren over de richting die daar al
meer en meer gvolgd werd. Het werd hen daar
te oudervvetsch, en omdat zij nieuwcrwetsch ge
zind waren, scheidden zij zich af en stichtten
een nieuwen „Salon", wat bewijst dat oók
en misschien wel het ineest op het gebied
def Kunst de geschiedenis zich steeds herhaalt.
Er hebben hier al, sedert in 1890 de dissidenten
van den ouden officieelen Salon (Les Artistes
Francais) onder aanvoering van Meissonnier
met Puvis de Chavannes en Rodin de Socictó
des Beaux-Arts (meer bekend als Salon du
Champ-de-Mars) vormden, wat nieuwe „Salons"
het levenslicht aanschouwd ik zal ze niet
noemen. Dit verhinderde niet c'at de ouden
bleven voortleven en zelfs altijd nog vrij wel
varend zijn, waaruit ik waag af te leiden dat
de kunst niet zoo'n booze stiefmoeder is als
vele harer stiefkinderen wel willen doen ge-
looven.
Het nieuwerwetsche van dezen Salon moet
niet gezocht worden in de excentriciteit of de
gewilde aanstellerij die voor velen niets anders
lijkt te zijn dan de zucht aan het publiek raad
seltjes in lijnen en kleuren op te geven. Deze
soort van modernen wordt hier als enkele uit
zonderingen aangetroffen. Trouwens wie iels
van de moderne Fransche kunst gezien heeft,
weet, dat artisten als Albert Besnard, Lucien
Sinion, Maurice Denis, Aman-Jean, Antoine
'Bourdelle ver van zulke grappenmakerij afstaan.
Wel is hier plaats voor de zeer-modernen en
van dezen toonen de meesten hoe goed het
voor hen is aan de koorts van het kubisme te
zijn ontsnapt, nadat zij er de heilzame werking
van hadden ondervonden. Dit maakt dat dc af
stand tusschen de rechter- en de linkerzijde in
dezen Salon zoo groot is. En daarom alleen
reeds geeft deze tentoonstelling zoo'n interes
sant beeld van dc Fransche moderne kunst.
Een andere actualiteit die een belangwekken
de artistieke zijde ter waardecring biedt, is de
opening van het niuwe gebouw der Printemps-
magazijnen, verrezen op de plaats waar in
December 1922 het vroegere gebouw totaal uit
brandde. Het mooiste gedeelte van dat vroegere
gebouw waren de hoektoren aan den Boulevard
Haussmann en de groote rotonde met haar
fraaie koepeldak van gekleurd glas, het werk
van den beroemden architekt René Binet, die
tijdens de uitvoering van zijn werk overleed.
Het strekt de architekten van dit nieuwe gebouw
tot eer, dat zij zij 't dan ook op enkele min
der gelukkige détails na de schepping van
hun grooten voorganger uit haar asch hebben
doen herrijzen.
Dit is niet alleen een daad van piëteit, maar
ook van welbegrepen aesthetiek. De eigenaren
van dit echt moderne magazijn hebben van de
gelegenheid gebruik gemaakt het gebouw be
langrijk te vergrooten, zoodat het nu twee
rotondes in plaats van een bevat. Zij zijn aan
elkaar gelijk, evenals hare koepeldaken, welker
effect, door de kunstige paring van zncht-blauw
en zacht-rood glas en de sierlijke ornamenten,
een buitengewone bekoring heeft.
Alles is daar nu natuurlijk friseti en nieuw,
en aan de uitstallingen is bijzonder veel zorg
besteed. Ik vond er op een omwandeling die
ik over een paar étages maakte, vooral veel
zomertoiletten uitgestald. Daarvoor is het nu
de tijd, zal men zeggen. Zeker is dat zoo; en
ik zou biervan dan ook niets gezegd hebben,
ware het niet dat ik er een karakteristiek tijd
beeld had aangetroffen, dat ik in zoo'n maga
zijn nog niet had gedacht te zullen vinden, want
de nieuwste snufjes op het gebied der mode
moeten nu juist niet in .dergelijke warenhuizen
(die toch altijd iets bazarachtigs behouden) ge
zocht worden. Die worden alleen in de salons
der grands couturiers aan de klanten getoond.
Dat karakteristieke tijdbeeld bestond in ecnige
damestoiletten die geheel geïnspireerd waren
door de Olympische Spelen, costumes die, zoo
als zij daar over wassen poppen hingen, door
de vrouwelijke tijdgenooten der oud-Grieksche
athleten, discobolen en spieswerpers hadden ge
dragen kunnen worden, met den band erbij die
den eveneens Grieksch opgemankten haardos
bevallig omsloten hield.
Sedert ik verleden week die echte nouveauté
in dat magazijn zag, zijn de voorbeelden ervan
ook in het publiek aan levende lijven te zien
gegeven, en wel aan de pesages te Autcuil en
te Longchamps bij gelegenheid der laatste wed
rennen, waar zij door enkele mannequins der
zooeven aangeduide inode-despoten gedragen
werden. Zij hadden natuurlijk veel bekijks, maar
ook een werkelijk succes.
Hieruit af te leiden dat de dames onzer beau-
monde dezen zomer zich zullen kleeden zooals
hare zusters in het antieke Griekenland deden,
lijkt mij wel wat gewaagd; daar echter op het
gebied der mode de gekste zoowel als de
schoonste verrassingen tot de dagelijksche
mogelijkheden behooren, zou het best kunnen
gebeuren dat wij dezer dagen in de Champs-
Elysées (of op den Sentier de la Vertu in het
Bois-de-Boulogne) een moderne Aspasia tegen
kwamen. En... is er éen schaap over de brug,
dan volgen er meer; zoodat wie weet wij,
voordat de herfst in het land komt, ons nog
even in Attika verplaatst kunnen denken, wat
voor hen, die zich geen zomervacantie mogen
veroorloven, een niet genoeg te waardeern uit
komst zal zijn.
DO YEN.
Brieven uit Rotterdam.
Rotterdam en Sovjet-Rusland.
Badcostuums te Hoek van Hol
land. Werkloozen en steun-
uitkecrlng. Openluchtspelen.
De twee communisten" in onzen gemeente
raad hebben ierier hun dag gehad. Donderdag
reserveerde dr. Van Ravesteijn een groot ge
deelte van dc vergadering voor zich. Vrijdag
was de lieer Van Burink aan dc beurt. Beide
dagen zorgden de communisten op straat en
op de publieke tribune voor een krachtig demon-
streerende chaque.
Beide heeren hebben naar achteraf blijkt,
volmaakt overbodig beslag op den Raad ge
legd. Dr. Van Ravesteijn wilde dat de Rotter-
damsclie raad een adres zou richten aan den
Minister van Buitcnlandschc Zaken met het ver
zoek de onderhandelingen met Rusland te her
vatten. Het is onbegrijpelijk dat iemand als dc
genoemde communist, die in de Tweede Kamer
ruimschoots gelegenheid gehad heeft op tc mer
ken dat minister Van Karncbeek er den man
niet naar is zich door iets anders dan het lands
belang te laten leiden, eenige verwachting heeft
van een adres van een gemeenteraad, ook al
staat deze de belangen voor va^ een stad aJs
Rotterdam, welke onmiddellijk gunstigen invloed
van den Russischen handel zou ondervinden.
Het is inderdaad juist, dat men hier hoopt op
overeenstemming, omdat onze haven door de
Russen bij uitstek geschikt wordt geacht voor
doorvoer en opslagplaats van graan. Maar zelfs
de menschen, die er in de eerste plaats belang
bij hebben zouden de onderhandelingen niet
willen forceeren. De ondervinding, welke men
van Rusland in Duitsclilnnd en Engeland opge
daan heeft nopen tot voorzichtigheid. Afgezien
nog van het voor zichzelf sprekend feit dat men,
van welke zijde dan ook, niet moet trachten op
de onderhandelingen te influenceeren.
Het is overigens wel merkwaardig dat dr. Van
Ravesteijn, nu de Sovjet-republiek in het ge
ding is, zooveel succes verwacht van de be
moeiingen van het gemeentebstuur, terwijl hij.
toen van de surtaxes d'entrepot sprake was,
aan het zenden van een adres aan den minister
absoluut geen waarde toekende. Toén aarzelde
hij niet te zeggen dat hij dit dwaas vond.
De burgemeester heeft gepoogd den commu-
nistischen dr. onder het oog te brengen, dat zijn
houding, na wat de minister in de Kamer over
den loop der onderhandelingen gezegd heeft,
onnationaal was. Dat gaf deze onomwonden
geen menschen zijn die er niet onder hooren.
Dat is volmaakt juist. Men krijgt dikwijls den
indruk, dat er eer te omzichtig dan te roeke
loos opgetreden wordt De praktijk heeft ove
rigens den wethouder in het gelijk gesteld; dat
is ccn kleine bclooning voor den arbeid dien
hij zich getroost om niemand onrechtvaardig te
treffen.
Hoe weinig waarde de interpellatie had blijkt
wel hieruit, dat de heer van Burink het ten
slotte, na de medcdeclingen van den wethouder,
niet noodig achtte een uitspraak van den raad
te vragen. De door den heer Nivard gedane
mededeelingen waren ook zonder een interpel
latie voor den communist te vernemen geweest.
Men krijgt van een dergelijke manoeuvre sterk
den indruk dat zij alleen voor het schellinkje
bestemd was.
De schouwburgen trekken minder publiek dan
de tribune in den raad. Comoedia is weer uit
het Casino, en de artiesten van het gezelschap-
Royaards die den Circus-schouwburg bespelen
zullen dit waarschijnlijk ook niet volhouden.
Vermoedelijk zal er meer belangstelling bestaan
voor de openluchtspelen die onze Volksuniver
siteit op 11 en 12 dezer organiseert op het
land van Hoboken, met medewerking van Ver
kade en zijn gezelschap. Nog nooit is het land
goed voor publiek opengesteld, en het is stellig
een succes dat de V. U. er de beschikking over
heeft gekregen.
Er zon nog een en ander te zeggen zijn over
de liquidatie van Slavenburg rn Co's tank, en
andere moeilijkheden in dc financieele wereld.
Daarvoor is misschien een volgende maal nog
beter gelegenheid.
Uitstapjes door Nederland.
Uitg. W. T. Crouwel, Utrecht.
Voor 1924 is weer een gids verschenen voor
hen die hun vacant ie binnen de landgrenzen
gaan doorbrengen. In samenwerking met de
Alg. Ned. Ver. voor Vreemdelingenverkeer
heeft de Uitgever zorg gedragen voor een
praktisch boekje, dat van de mooiste plekjes
in ons land tal van wetenswaardigheden bevat
welke van het grootste belang kunnen zijn
voor het bepalen van de reis. Dat reeds voor
de zevende maal deze gids verschijnt bewijst
wel, dat het boekje zijn weg heeft gevonden
en dat het velen van nut is. De gegevens er
in verwerkt zijn onmisbaar op reis, terwijl het
maken van een bepaald reisplan er ten zeerste
door vergemakkelijkt word;.
In vroikc badplaats zal ik
mijne vacantie doorbrengen,
door J. W. Kockx.
Uitg. van Putten en Oortmcy-
er, Alkmaar.
In dit boekje worden alle Nederlandsche bad
plaatsen besproken, eerst die langs de Noord
zee, vervolgens de Waddeneilanden en ten slot
te de plaatsen langs de Zuiderzee. Het is geen
reclame voor een bepaalde badplaats, maar
geeft <tö bijzonderheden der verschillende
plaatsen ten einde een keuze gemakkelijker te
maken. De vele advertentiën zijn voor het zoe
ken van pensions, hotels, e.a. bovendien van
het grootste belang. Belangstellenden kunnen
het boekje gratis krijgen op aanvrage bij den
beer Kockx, Boulevard 4 Egmond aan Zee.
toe het nationaal standpunt heeft volgens hem
den wereldoorlog veroorzaakt.
Het is moeilijk met menschen die voorgeven
zuiver internationaal te voelen te spreken over
een landsbelang; de moeilijkheid is vooral deze,
dat dergelijke menschen bijna niet, en stellig
niet onder communisten te vinden zijn. Het
bloed kruipt waar het niet gaan kan, en zoo
is het alleszins te verklaren dat de heer van
Ravesteijn en zijn partijgenooten de Nederland
sche regeering zouden willen pressen tot een
overeenkomst met het land vanwaar zij ten
slotte de victorie van hun beginselen verwach
ten. Maar de logica was in de redeneering van
dezen communist in dit geval zoek. Het is
daarom niet te verwonderen dat alle raadsleden
behalve dc communisten, stemden voor het
voorstel van B. en W. om de motie van den
heer van Ravesteijn niet te aanvaarden.
Dienzclfden dag trad de genoemde commu
nist in het krijt tegen de vereeniging Eer en
Deugd, die B. en W. hadden verzocht de ver
ordening op het baden te Hoek van Holland
te wijzigen, waaraan het college in zoover te
gemoet kwam, dat het voorstelde tc verbieden
dat lieden in badcostuum zich tusschen de
strandbezoekers bewegen.
De communist vond menschen die zich hier
aan stooten ergerlijk en lachwekkend. Hij wilde
de bevelen van dc Roomsche geestelijkheid niet
aanvaarden, zei hij
Vooropgesteld dient te worden, dat met dezen
maatregel alleen dat gedeelte van het strand
voor de menschen in badcostuum gesloten wordt
waar badstoelen staan. Overigens mogen zij
zich vrij bewegen. Maar met dat al behoeft
men nog niet preutsch te zijn om de vertooning
van dames en heeren in zwempakjes tusschen
het gewone publiek min of meer smakeloos en
onkiescli te vinden, ook uit aesthetiscli oog
punt. De lieer van Ravesteijn beriep zich op
de vrijheid aan liet stille strand te Schevenin-
gen, maar de vergelijking daarmee gaat niet op.
De groote stroom van bezoekers gaat niet naar
het stille strand, en overigens is daar een voor
beeldige discipline, omdat er een vereeniging
„Het Stille Strand" bestaat, waarvan het be
stuur tegen alle overdadigheid waakt. Tenslotte
is het voorstel van B en W. niet 17 tegen 13
stemmen aangenomen
De volgende dag was voor den heer van
Burink, met zijn interpellatie inzake het afvoe
ren van werkloozen van de lijst van ondersteun
den. waarbij de interpellant er o.m. op wees,
dat het in de haven weer enorm slap is. Dat
de steun dikwijls onrechtvaardig wordt inge
houden, zei de heer van Burink, bewezen door
het feit dat 1962 menschen, die afgevoerd waren
later weer op de lijst gezet moesten worden.
Wethouder Nivard heeft in het kort dc moei
lijkheden welke steunverlccning meebrengt, uit
eengezet. Maatschappelijk Hulpbetoon zei hij,
heeft ook te zorgen, dat er onder de werkloozen
Nieuwe uitgaven.
Zwitserland* practische gids
voor den Hollandschen toerist.
Uitg. Nijgh en v. Ditmar's
Uitg. Mij. Rotterdam.
Met recht mag dit keurig bewerkte boekje
een praktische» gids worden genoemd. Het
bevat toch een schat van gegevens, welke den
reiziger van groot nut en voordeel kunnen zjjn.
De gids bevat een tiental reizen, 3 van 14
dagen, 3 van 3 weken cn 4 van onbepaalden
duur, welke zoo gekozen zijn, dat de mooiste
plekjes van het Alpenland kunnen bezocht
worden. De uren van vertrek zijn steeds aan
gegeven benevens de meest praktische reis
gelegenheid. Een uitgebreide hotellijst maakt
het mogelijk vooraf zijn hotels uit te zoeken,
terwijl een toeristencode, welke door die hotel3
gebruikt wordt, het telegrafisch hespreken ver
gemakkelijkt. Ook bevat het boekje een keurig
uitgevoerde reiskaart. Voor den luttelen prijs
van f 0.50 zal ieder, die Zwitserland gaat be
zoeken, zich ongetwijfeld dit, met vele prach
tige foto's versierde boekje, aanschaffen.
De moordaanslag te Yalkens-
waard, door Arnold Verschaven.
Uitg. Buytr-» en Schipper-
hcyn, Amsterdam.
De schrijver die met verschillende hoofd
personen in dit drama persoonlijk bekend is;
cn ook de plaatselijke toestanden zeer grondig
kan beoordeelen, behandelt deze sensationcele
gebeurtenis die zooveel opzien baarde, in het
licht der redelijke Psychologie.
Het boekje is 40 pagina's groot, gedrukt op
opdikkend romanpapier, voorzien van een mo
dern omslag en kost slechts 40 cent per exem
plaar, franco per post.
Ned. Spreekwoorden, uitdruk
kingen en gezegden door Dr.
F. A. Stoett.
Uitg. W. J. Thieme Cic,
Zutphen,
Wij ontvingen een proef aflevering van dit
voor taalbeoefenaars hoogst belangrijke werk.
Het feit, dat reeds de vierde druk ervan noodig
is bewijst wel dat dit werk zyn weg heeft ge
vonden.
i
Dame op dos achtergrond: Wim deed Beter met voorelobtig te i(jo;
wlolette oog cn bij maanlicht rijn gevaarlijk.
Richard: Violet? Ultra violet bedoel Je. Ze aHn nieUs minder dan
een doodeiyice straal. -■-.■»
Toilet-moeilijkheden ln de Mythologie.
Keausa (tot haar kapper): Kant U me een middel voor m'n Bear
geyeaï Eet begint uit te yellen. .(Humorint)
Zeg eens, onwe Jongen, kom eene op een anderen avond aan. we
hebben net baby ln elaap gekregen. - (Judge)
Predikant: Lieve help, la dat een manier om
Je Zondag door ta brengen?
De overwinnaar: Zondag doorbrengen? Man,
bet kostte me maar twee aoconden.
(Passing Show)
Wat bedoel Je e: mee, dat Jack aoo diploma
tiek la?
Nn. h(j herinnert tloh Iemands verjaardag,
maar niet baat leeltgd.
(London Mai"
De strateeg: Meneer, U beeft m*n vrouw aan
gestaard en ie beeft me naar U toegestuurd om
U te leggen, dat U Uw eiooses moet aanbieden
of een dnchtige aframmeling van mijn hand m'.t
krijgen Warneer U éénig gevoel voor humor
heeft, zult U 'Jw eioose» aenbieden. (Jodge)
