Lampenkappen
TAFELZILVER
PIANO'S
DE EEMLANDER"
BUITENLAND.
BINNENLAND.
FEUILLETON.
Het Meisje van hiernaast.
1B0NNEMENTSPRUS rj
EERSTE BLAD.
Magazijn
in alle benoodigdheden
voor het vervaardigen
van Lampenkappen in
groote keuze
«J
WILLEM GROEHHUIZEN
43 - Ttlefgin 333
tegen niterst billijke prijzen
PIANOHANDEL L. KLEIN
PHILIPS LAMPEN.
WOLLED VESTED
ia vele Modsrce 4,SO 2.95
Kleuren ,l m'n,,7g.u:^sa
23e Ja
No. 79
loort 1 2.10, idem franco
per port f 3.per weck (met pratit verzekering
tegen on gelukken) f 0.17* afzonderlijke nummers
1
AMERSFOORTSQH DAGBLAD
DIRECTEUR-UITGEVER; J. VALKHOFF. ARNHEMSCHERpOORTWAL 2 A. POSTAEKïHIMO 47910. TE1_ INT. 81».
Woensdag I October 1924
PRI1S DER ADVERIENTIER mei inbegrip van een
bewijsnummer, elke regel meer 025, dienstaanbie
dingen en Licidadiqheids-adveitenttën voor de bel ft
der prijs. Voor handel cn bedrijf bestaan zeer
voordeeligc bepalingen voor het adverteer». Ecne
circulaire; bevattende de voorwaarden, wordt op
aanvraag toegezonden.
VOLKENBOND.
0 DE VOLKENBONDSVERGADERING.
De plicht van kleine staten om
zich te verdedigen.
Uit Genéve meldt men aan de N. R. Ct. d.d.
29 Sept
In de eerste commissie vond gisteren bij de
bespreking van het rapport van Politis over de
verplichte arbitrage nog een interessant debat
plaats naar aanleiding van een amendement van
mr. Limburg. In het rapport had Politis ge
schreven, dat ingeval van vijandelijkheden door
een aanvaller, de aangevallene staat kan en
moet beginnen met zich zelf te verdedigen. De
heer Limburg vroeg, of het niet juister zou zijn
eenvoudig als een waarschijnlijkheid te verkla
ren, dat de staat beginnen zal met zich te ver
dedigen, zonder over een moeten te spre
ken. Mr. Limburg wilde voorkomen, dat de ont
wapeningsconferentie uit de woorden van het
rapport een verplichting tot verdediging zou
kunnen afleiden, waaruit zou kunnen voort
vloeien, dat de ontwapeningsconferentie naast
een maximum ook een minimum aan leger-
sterkte zou voorschrijven en bijv. een ontwa
pening als in Denemarken beoogd zou verbie
den. Nadat rapporteur Politis reeds verklaard
had tfgen overneming van Limburgs amende
ment geen bezwaar te hebben, kwamen plot
seling bedenkingen van gedelegeerden van
kleine staten. De minister van buitcnlandscho
zaken van Estland, Pusta, de Finsche gedele
geerde Erich en de Belg Rolin verdedigden allen
het standpunt van het rapport, dat een staat
verplicht is zich te verdedigen. De waarborgen,
die het vredesprotocol den kleinen staten bren
gen zal, mogen niet tengevolge hebben, dat
zij hun allereersten plicht van zelfverdediging
tegen mogelijke aanvallen verwaarloozen. Ro
lin wees erop, dat niet alleen het eigen be
lang van den kleinen staat, doch ook het be
lang der internationale gemeenschap den stoat
den plicht der zelfverdediging oplegt. Het zou
zijns inziens niet te dulden zijn, dat een staat
maar kalm afwachtte, dat anderen hem zou
den te hulp komen en dat de aangevallene zelf
bijv. niet eeais door verstoring der verkeers
middelen den aanvaller in zijn handelingen be
lemmerde. Daar de Deensche gedelegeerde An
dersen in de juridische commissie juist tot de
conservatieve partij' behoort, kon ook deze zich
met do opmerkingen over den plicht tot zelf
verdediging volkomen vereenigen. Andersen
verklaarde echter uitdrukkelijk slechts voor
zich zelf en niet voor de Deensche delegatie
te spreken. Ten slotte verklaarde mr. Lim
burg, dat hij het amendement introk. Hij had
geen moeite aan te toonen, dat de strekking
van zijn amendement slechts was geweest in
geenerlei wijze op de ontwapeningsconferentie
vooruit te loopen. Het amendement had niet
tot bedoeling den plicht der kleine staten om
zich zelf te verdedigen te ontkennen. Aan
Rolin, die op het Belgische voorbeeld tien
jaren geleden gewezen had, gaf mr. Limburg
te kennen, dat hij tot de oprechtste bewon
deraars van België's energieke zelfverdediging
heeft behoord. In een dergelijk geval zal on
getwijfeld ook Nederland zich verdedigen.
Daar het amendement echter tot zooveel mis
verstand heeft aanleiding gegeven, trok mr.
Limburg het in.
HET ARBITRAGE-PROTOCOL.
Geen voorbehoud van Frankrijk.
P a r ij s, 5 0 Sept. (Havas.) Het ministerie
van buitenlandsche zaken verklaart, dat het
bericht, als zou Frankrijk voorbehoud maken
ten aanzien van het protocol over de arbitrage,
onjuist is.
DE JAPANSCHE BEZWAREN UIT DEN
WEG GERUIMD.
G e n v e, 50 Sept. (B. T. A.) Do arbi
trage-commissie heeft vanavond de overeen
komst geregistreerd, die tot stand is gebracht
tusschen de Japansche delegatie en de gealli-
eèrde onderhandelaars omtrent de arbitrage
bepalingen, waaromtrent voorbehoud werd ge
maakt.
Gcnève, 30 Sept. (B. T. A.) Er is een
formule voor overeenstemming gevonden, die
aanvaard is door de Japansche delegatie. Dc
door de Japanners gevraagde schrapping van
artikel 6 zal niet geschieden, maar de be
woordingen er van zullen worden verzacht.
Het openbaar debat over het protocol zal
morgen beginnen.
DUITSCHLAND.
DE MOORD OP ERZBERGER.
Waarschijnlijk geen uitlevering
van Schulz.
Boedapest, 30 Sept. (W. B.) De Se
naat heeft besloten de uitlevering van den
moordenaar van Erzberger, Schulz, niet aan te
bevelen. De zaak is nu aanhangig gemaakt bij
den minister van justitie.
FRANKRIJK.
HEVIGE ORKAAN.
Perpignan, 3 0 Sept. (B. T. A.) Van
middag werd een gedeelte van het departement
door een hevigen orkaan geteisterd. Telegraaf
palen werden omver geworpen, boomen ont
worteld. Een aantal persoonlijke ongelukken,
waarvan verscheidene ernstig, kwam voor; de
schadó is belangrijk.
ENGELAND
DE KWEST1E-MOSOEL.
Reuter verneemt, dat de Turken aan de grens
van Irak dorpen hebben in brand gestoken
Beide partijen hebben'nu linies vastgesteld,
waar het niet waarschijnlijk is, dat zij met el
kaar in botsing zullen komen. Naar men ge
looft is de minister voor de luchtvaart, lord
Thomson, in Mosoel aangekomen.
IERLAND.
DE IERSCHE GRENSKWESTIE.
Dc desbetreffende wet in 't
Lagerhuis ingediend. Oen uit
eenzetting van Macdonold.
Londen, 50 Sept. (R.) Bij de indiening
van de wet nopens het Iersche verdrag in het
Lagerhuis zei Macdonald, dat het een essen-
tiecle plicht van de rcgcering was de verplich
tingen na te komen, die door het parlement
waren bekrachtigd. Het geheele verdrag, waarbij
de Iersche Vrijstaat js ingesteld, is in de waag
schaal gesteld, doordot er geen schikkingen ge
vonden konden worden voor een regeling van
de grens, omdat Ulster weigerde een commissa
ris voor de grensregeling aan te wijzen. Onge
lukkigerwijze zijn aan Ulster beloften gedaan, j
die in tegenspraak zijn met die, welke aan den j
Vrijstaat gegeven zijn- Het is onjuist, dat de
regeering van plan is Ulster te dwingen. Mac
donold zeide, dat Ulster van het begin af aan
gewaarschuwd is, dat, oJs het buiten den Vrij
staat bleef, de regeering de bestaande grens niet
kon verdedigen. In het Lagerhuis zei Macdonald,
dat hij al het mogelijke had gedaan, officieel
cn niet-officieel, in afzonderlijke en gezamen
lijke besprekingen met de ministers van Zuid
en Noord-Ierland, om tot overeenstemming te
geroken, maar dot hij daarin niet geslaagd was.
Dientengevolge is de Engelsche regeering
erplicht de toepassing van het artikel uit het
Engelsch-Iersch verdrag' nopens de vaststelling
der grenzen tusschen Noord- en Zuid-Ier land
door een grensafbakeningscommissic te doen
verzekeren.
Als de wet niet wordt aangenomen, wordt de
goedo trouw geschonden en de heele Iersche
regeling vernietigd. Iedereen wenscht, dat het
verdrag effect zal hebben cn geen doode letter
worden door een technisch gebrek. De regee
ring zal de bevoegdheid, haar door de wet in
kwestie verleend, met onpartijdigheid gebruiken
en er voor zorgen, dat voor alle belangen van
Ulster wordt opgekomen. Macdonald deed een
beroep op Ulster om een grenscommissaris te
benoemen, zoodat de wet overbodig zou wor
den.
Een beschouwing van Baldwin.
Baldwin zeide, dat hij zich niet zou verzetten
tegen de tweede lezing van de wet, moer er
zouden amendementen worden ingediend bij de
artikelsgewijzo behandeling'. Als deze worden
verworpen of buiten de orde beschouwd, moet
Langestraat 36
Juwelier
WIJ LEVEREN U
PRIMA 1e KLASSE
AFDOENDE GARANTIE
44 UTREQHTSCHESTR. 44
CHINA.
DE BURGEROORLOG.
Londen, 30 Sept. (R.) Noor dc Daily
News uit Sjanghai meldt, biedt het rebellen
leger van Tsjekiang heldhaftig het hoofd aan
de onophoudelijke aanvallen der troepen van
Kiongsoe over het geheele front. Dc verbitte
rende gévcchtcn om het bezit van Sjanghai
hebben thans 3 dogen geduurd en dc verde
digers moeten voor een groot gedeelte long-
zoam voor de Overmacht wijken; in sommige
sectoren onder het vuur von geschut cn vlieg
machines. Elk der partijen heeft ongeveer 2000
dooden cn gekwetsten. De luchtoorlog neemt
hoe langer hoe meer toe en de vliegtuigof-
weerkanonncn zijn druk in do weer. Het ge
schut der Kiangsoctroepen houdt Wangfoe,
Kating en Liocho onafgebroken onder vuur,
terwijl de soldaten van Tsjekiang hun munitie
sporen en onverschillig bajonet-aanvallen af
wachten. Nog is het vechten op zijn hevigst
en geregeld komen gevechten van man tegen
man voor.
jdia-c£57/ï. 9d3)el.288
Dames-, Hoeden- en Confectiehnis
LHIROHDELLE"
16/18 LANGESTRAAT - AMERSFOORT.
de verantwoordelijkheid voor de wet op de
regeering alleen rusten. Het is tragisch, dat de
kwestie van dc grenzen moet worden opge
worpen op een tijdstip, dat in Ierland, Noord en
Zuid, de vrede aanmerkelijk is teruggekeerd.
Het opwerpen van deze kwestie zou de vonk
kunnen zijn, die het ontbrandbare materiaal,
dot er ligt, zou kunnen doen ontbranden.
Dc liberalen zullen dc rcgcering
steunen.
Asquith, sprekend namens de liberalen, zeide;
Ikzelf en, naar ik meen, al mijn politieke vrien
den zijn voornemens dit wetsontwerp van harte
cn eensgezind te steunen. Hij betreurt het ech
ter, dat het ontwerp noodig is, want, zeide hij,
dit is een vraagstuk, dat veel beter in Ierland
tusschen de Ieren zelf valt te regelen. Hierop
stelde Reid, afgevaardigde van een der Ulster-
sche districten, de verwerping van "*hct wets
voorstel voor. Deze motie werd gesteund door
Ronald MacNeill, eveneens een der afgevaar
digden van Ulster.
PLAATSELIJKE KEUZE.
Een cdrcs der tegenstanders
aun dc Eerste Kumcr.
Het Comité togen plaatselijke keuze heeft een
adres aan dc Eerste Kamer gezonden met het
verzoek, haar goedkeuring tc willen onthouden
aon het voorstel van wet van den heer Rutgers
c.s. tot wijziging Oer Drankwet, bedoelende de
invoering van plaatselijke keuze. In het adres
wordt o.m. het volgende gezegd
Ondergeteekendcn zien in plaatselijke keuze
een ongemotiveerde aantasting van de persoon
lijke vrijheid en een noodlottigcn stap op den
weg tot beperking van onmatige drinkgewoon
ten. Groote moreele en materieele belangen von
land en volk zullen, mede door hoogst onge-
wenschte agitotic onder de burgerij, worden ge
schaad door den voórgestelden maatregel, wel
ke, eenmaal tot wet verheven, gcenerlei beper
king, doch slechts het clandestiene gebruik cn
verplaatsing van het drankgebruik tengevolge
zal hebben
Ondergeteekendcn achten de bezwaren tegen
plaatselijke keuze des te klemmender, omdat
de voorstanders ervan langs dezen chaos-
scheppenden weg hopen te komen tot de nlge-
hecle drooglegging, dewelko ons land cn volk
in een poel van moreele ellende cn verval zou
storten. Plaatselijke keuze en algeheele droog
legging, waarvan voor land en volk niets goeds
kan worden verwacht, zouden bovendien aan
staat en gemeenten op een offer van milliocnen
ulden 'sjaars te staan komen.
Ondergeteekendcn maken in liet bizonder
melding van hun vrees, dat plaatselijke keuze
en algeheele drooglegging smokkelarij, gehei
me distillatie en zelfs den aanmaak van alco
holische dranken in het gezin ten zeerste zul
len bevorderen, cn het gebruik onder allerlei
vormen zullen doen toenemen.
Het adres is voorzien van 276,051 handtee-
keningen.
BEZOLDIGINGSBESLUIT VOOR RIJKSAMB
TENAREN.
Dc berichten worden voorbarig
genoemd.
Naar aanleiding van <ie publicaties betreffen
de het nieuwe bezoldigingsbesluit voor burger
lijke rijksambtenaren, welke dezer dagen in do
dagbladen zijn verschenen, deelt men ons van
zeer bevoegde zijde mede, dat deze publicaties
zeer voorbarig zijn.
Immers is omtrent deze aangelegenheid door
den Raad van State tot dusver nog geen ad
vies uitgebracht.
Do bedoelde publicaties worden don ook be
schouwd als hot gevolg van een onbescheiden
heid, hetzij van een ambtenaar of wel van de
zijde van een derr personeelsorganisaties, nnn
wie het concept vertrouwelijk ter kennisneming
was toegezonden.
Een tegemoetkoming der
rcgcering
„Het Volk" meldt
Do Centrale Commissie voor Georganiseerd
Overleg heeft der Rcgcering verzocht om per
1 October voor gehuwden cn ongehuwde kost
winners niet 5, doch slechts 2y3 pet. van het
salaris af te trekken, zoodnt dc totale vermin-
doring 7Yi pet en niet 10 pet. zal bedragen.
Van zeer goed ingelichte zijde wordt ons mede
gedeeld, dat inderdaad deze tegemoetkoming
ernstig door de rcgcering wordt overwogen.
Er zijn echter technische moeilijkheden aan
verbonden.
Ten aanzien van de salarisherziening 1925
wordt het volgende gemeld Do regeering heeft
een verzoek bereikt von de Centrale Commissio
om de totale verlaging niet meer te doen be
dragen dan 10 pet. van het in 1924 genoten
saluris. Ook dit verzoek schijnt dc vplledigo
aandacht von den ministerraad to hebben.
Ten opzichte van een hernieuwde herziening
der regeling voor 1925 deelt men mede, dot
overwogen wordt, om in de eerste helft von
1925 een geringe snlorisvorhooging van toepas
sing te doen zijn, indien de rijksmiddelen voort
blijven gaan zich in stijgende lijn te ontwik
kelen.
DE SALARISVERMINDERING.
Een telegram van P. T. T,-pcrsoneel.
De besturen van den Centralcn Bond van
Nederlondsch Post-, Telegraaf-' cn Telefoon
personeel en den Centralcn Ncderlandschcn
Ambtenaarsbond verzonden heden een tele
gram aan den ministerraad, waarin zij mede
deel cn, dat het personeel der P. cn T. naar
aanleiding van het bericht in „Het Centrum",
verwacht, dat de regeering de solarisvcrminde-
ring op 1 Oct. a.s. niet zal doen doorgaan cn
waarin zij met ernst aandringen een dienover
eenkomstig besluit te nemen en voor den ko
menden winter geen verdere verlaging toe te
passen.
W. KUPPERS, f
Oud-dir.-hoofdred. N. Haarl. Ct.
In den ouderdom van bijna 80 jaar is te
Haarlem overleden de heer W. Kuppcrs, in R.-
Katholieke kringen aldaar een bekende per
soonlijkheid.
Dc heer Kuppcrs was aanvankelijk in mili
tairen dienst, dien hij als onderofficier verliet.
Hij vestigde daarop te Haarlem een drukkerij,
waar hij korten tijd daarna de „Nieuwe Haar-
lemsche Courant" oprichtte. -Als journalist was
hij. daarna vele jaren werkzaam 'hij trad zelf
als directeur-hoofdredacteur von zijn blad op
en was mede-stichter van de vereeniging
„De Haarlemsche Pers". -
Na eenige jaren deed hij de „N. Haarl. Ct."
aan de N.V. Drukkerij „De Spaarnestad" over.
Hij is toen nog ccnigcn tijd directeur van het
„Eindhovensch Dagblad" geweest. Sinds vijf
jaar woonde hij weer te Haarlem.
HANDELS- EN KANTOORBEDIENDEN.
De fusieplannen.
Het Comité tot Behoud van het - Neutrali-
teitsstondpunt van „Mercurius", hetwelk door
een twintigtal voormalige en tegenwoordige
functionarissen van bond en ofdeelingcn wordt
gevormd, heeft zich met uitvoerige circulaires
tot de afdeelingsbesturcn en tot alle bondsle
den gewend, waarin de tegen de fusie met den
„Algemeenen Bond" bestaande bezwaren wor
den ontvouwd.
Als voornaamste bezwaren worden ge
noemd de moderne richting waarin gestuurd
wordt, èn door de aan te brengen relatie met
het N. V. V. èn door de honden, waarin de
Een ander heeft altijd de schuld: geen niensch
en ziet zijn eigen bult.
CATS.
Naar het Engelsch van RUBY M. AYRES
door
W. J. A. ROLDANUS JR*
61
Bruin-Oog kwam terug en bracht mij thee.
Zij vroeg of ik soms niet liever weg wilde gaan
en later terugkomen, maar ik zeide, dat ik lie
ver bleef.
„Hij is toch niet erger?" vroeg ik. Ln ieder
woord dat zij zeide, vond ik een nieuwe reden
voor achterdocht.
„Neen", zeide zij. „O, neen!"
„Hebt u hem altijd verpleegd?"
„Ja."
„Dan zult u het wel zijn, over wie hij in
zijn brieven schreef."
Een flauwe blos kwam op haar wangen,
maar zij antwoordde niet en dan ging zij weer
weg en liet mij met mijn gedachten alleen.
Het begon te schemeren; lange schaduwen
kropen door de stille ziekenzaal en verjoegen
langzaam aan het zonlicht en den rose gloed
van den zonsondergang.
Ik ging verzitten; want ik begon stijf te wor
den.
Ik vroeg mij af wat Joy zou doen; en dan
dacht ik plotseling aan de roos, die zij gekust
en mij voor Don gegeven had. -
Ik vond hem in mijn zak; de blaadjes hingen
neer en waren wat verwelkt, maar de geur was
nog zoet als altijd en ik ben er zeker van, dat
zij ergens in haar geurend hart dc herinnering
aan haar kus bewaarde.
Zij had die voor Don gegeven en door een
plotseling impuls gedreven boog ik mij over
hem heen en legde de roos op zijn hart.
„Zeg hem alles wat u denkt dat medewer
ken kan., om hem weer,., beter te krijgen..."
Ik wist natuurlijk wat zij bedoeld had; dat
zij met hem trouwen en hem gelukkig maken
zou; maar in zeker opzicht scheen de gedachte
aan wat het voor mij beteekenen zou heel
flauw en zwak, toen ik daar in de stilte naar
Don's doodsbleek gezicht zat tc staren.
Tijd genoeg in de toekomst om voor mijzelf
te lijden; mijn geheele wezen scheen op dat
oogenblik geconcentreerd te zijn op hem cn
een innig gebed voor zijn herstel.
Later kwam een dokter met een andere ver
pleegster; zij keken Don aan en voelden zijn
pols en zeiden tegen me, dat hij het zoo goed
maakte als verwacht mocht worden, ja mis
schien zelfs beter dan zij hadden durven hopen.
„Ik heb tot bijna het laatste oogenblik ge
dacht, dat we zijn been zouden kunnen behou
den," zeide de dokter. „Maar het was onmo
gelijk."
„En is het mogelijk zijn leven te redden?"
vroeg ik, maar hij wilde niet antwoorden; hij
trok alleen zijn lippen samen en schudde zijn
hoofd als wilde hij zeggen, dat ik een onrede
lijke vraag gedaan had.
Dan gingen zij naar het volgende bed, en ik
legde de roos, die ik weggenomen had, weer
op Don's borst cn mijn wachten begon op
nieuw. Ik bleef roerloos zitten; ik durfde mijn
oogen niet haar zijn gezicht opslaan. Het kon
den slechts enkele minuten geweest zijn, maai
het scheen mij een eeuwigheid toe voor ik
mij dwingen kon mij te bewegen mijn hoofd
naar hem tc keeren, en toen zag ik, dat hij zich
bewogen had; en juist toen ik mijn adem in
hield, sloeg hij zijn oogen open. Ik trachtte te
spreken, maar dc woorden wilden niet over
mijn lippen; dan speelde een heel flauw glim
lachje heel even over zijn gezicht en hij zeide
zwak
„Allo, sir; zij hebben u dan toch laten ko
men!"
Hij bewoog zijn rechterarm naar mij toe, op
dat ik zijn hand zou kunnen drukken, en Joy's
roos viel ongemerkt op den grond.
Hij leek niet zoo doodziek nu hij wakker
was. Dat was mijn eerste gedachte, toen ik zijn
hand drukte. Er was nog iets von de oud'e schit
tering in zijn diepliggende oogen cn iets van de
oude opgewektheid in zijn zwakke stem, toen
hij weer zeide
„IJzeren Hein heeft mc toch nog niet te pok
ken kunnen krijgen!"
„Neen, Goddank niet," zeide ik en er
volgde een vrij lange stilte.
„Wonneer bent u gekomen?" vroeg hij dan
en ik schudde mij wakker en trachtte me alles
te herinneren. Het scheen alsof het al lang,
heel long geleden was, dat ik deze zwijgende
ziekenzaal betreden had, en toch zat ik er pas
een paar uur.
„Ik ben vanochtend vroeg uit Londen ge
gaan," zeide ik. „Joy en Mr. Jardine hebben
me weggebracht"
„Mr. Jardine f" Hij herhaalde den naam van
den ouden man met een zwak lachje in zijn
stem. „Ik was hem bijna vergeten," zeide hij.
Hij sprak niet over Joy en onwillekeurig
keek ik naar de roos, die op den gevernisten
grond naast het bed lag.
„Ze hebben hun pond vleesch genomen,"
zeide Don moeilijk. „Mijn been. Hebben zc
het u verteld
„Ja." Ik kon niets meer zeggen, maar ik kon
zijn oogen op mij voelen en dan zeide hij
„Het geld van de oude vrouw zal nu toch
goed van pos komen."
„Dat is niet heel vriendelijk tegenover mij,"
antwoordde ik.
Onmiddellijk had hij berouw over zijn woor
den. Hij had er niets onhartelijks mee bedoeld,
protesteerde hij maar verdikkeme nog toe
wie wou nou zijn hcele verdere leven opge
schept zitten met een invalide I"
„Ik ken twee menschen, die dat heel graag
zullen doen en gelukkig zijn het te kunnen
doen," zeide ik en bracht dan Joy's boodschap
over.
Hij nam die heel kalm op, maar zijn stem
klonk eenigszins onverschillig, toen hij zeide:
„Zij begrijpt niet wat dat zou beteekenen.
Zij heeft geen idee van wat nou wat die
meisjes in het hospitaal bijvoorbeeld met ons
te stellen hebben. Ik kon mij haar niet voor
stellen gebonden aan een man met één been
zij is zoo vol levenslust, zoo Hij hield op.
„Dat is niet fair tegenover Joy, vindt je wel?"
„Niet?" Hij zuchtte en sloot zijn oogen en op
dat oogenblik kwam de kleine bruinoogige ver
pleegster terug. Vlug keek zij naar hem en
dan naar mij.
„Hij moet niet veel praten; eigenlijk mag
hij heelemaal niet praten," waarschuwde zij.
„Ik voel me heel wel," protesteerde hij
zachtjes. „Praten doet mij heel goed."
Zij schudde haar hoofd met voorgewende
strengheid.
„Nog vijf minuten dan," zeide zij.
Zijn oogen volgden haar, toen zij wegging.
„Je schijnt een lieve verpleegster getroffen
te hebben, Don," zeide ik.
Een flauwe blos kleurde zijn wangen.
„Zij is een engel," antwoordde hij.
Den geheelcn volgenden dag mocht ik hem
niet zien; de temperatuur was weer hooger
en volkomen rust was hem voorgeschreven.
Bruin-Oog kwam het mij 's ochtends, vroeg
vertellen in het hotel, waar ik logeerde; zij zag
bleek en moe, vond ik.
Zij zeide mij, dat zij haar vrijen ochtend had
cn dat zij veel liever naar bed gegaan zou zijn,
maar de dokter had erop aangedrongen, dat
zij uitging.
Ik vroeg hoor of ik met haar mede mocht
gaan wandelen, en zij scheen dot heel prettig
te vinden.
Wij praatten den heelen tijd over Don.
„U schijnt hem heel goed to begrijpen," zei
de ik, toen zij door haar opmerkingen bewezen
had, dat zij hern bijna even goed kende als ik.
„Dat geloof ik ook," antwoordde zij. JDc
heb hem ook van het eerste oogenblik af aan
verpleegd." -
„Het is een beste jongen."
„Ja," stemde zij toe.
„Bent u al lang in Frankrijk?" vroeg ik dan
cn zij vertelde nu, dat zij een der eersten ge-«
weest was, die na het uitbreken van den oorlog
naar Frankrijk gegaan waren. „U lijkt mij nog
heel jong," zeide ik onwillekeurig.
„Ik ben vijf-en-twintig," antwoordde zij.
Dat verbaasde mij; ik zou haar niet meer dan
twintig gegeven hebben, maar dat kwam waar
schijnlijk, omdat ik zoo weinig verstand had
van vrouwen.
(Wordt vervolgd.)