s(7pM)™ "I
DE EEMLANDER"
BUITENLAND.
23e Jaargang No. 120
ABONNEMENTSPRIJS r? "pp ,7'Anerv
A. VAM DE WEG - LAN GESTRA AT 23
VOORHANDEN
I Mo^5S27inStJicoSaas-étaSage jj
j Practised©
Geselienkers
I Laragesüraat 36
FEUILLETON.
Bet Millioenen Testament.
ff
loort f 2.10, idem iranco
per post f 3.—, per week (met gratis Terzekcrins»
tegen ongelukken) f 0.17®, afzonderlijke nummers
i CJ)5.
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
n
DIRECTEUR-UITGEVER: J. vALKHOFF. arn„EMSCHERRSORTWAL 2A. POSTREKENING N*. 47910* TEL. .UT* 01».
Dinsdag 13 November 1924
PRIJS DER AQVlRTEHTIÈII met inbegrip van een
bewijsnummer, elke regel meer 0.25, dienstaanbie
dingen en Licldadighcids-advc tentiën voor de helft
der prijs. Voor handel cn bcdrijt bestaan zcei
voordcclige bepalingen voor het advcriccicn tene
circulaire, bevattende de voorvaarJca wordt oj*
aanvraag toegezonden.
DU1TSCH1.AND.
VON HEYDEBRAND. f
Von Heydcbrond, de bekende leider der ge-
Wezen conservatieve partij, is overleden.
EEN OPZIENBARENDE ARRESTATIE.
De chef ven de Berlijnschc vreem
delingenpolitie aangehouden.
Regierungsrot Bartels, de chef van de Ber
lijnschc vreemdelingenpolitie, is gisteren in den
loop von den dag op verzoek van 't O. M. in hech
tenis genomen. Men beschuldigt hem er van zich
te hebben laten omkoopen. Bartels is jaren
lang in Rusland en China Duitsch consul ge
weest. Na den oorlog werd hij medewerker van
staatssecretaris dr. Weismann bij het staats-
commissariaat voor openbare orde. De arresta
tie heeft de volgende voorgeschiedenis:
Iwon Kutisker, directeur van een Russische
bank te Berlijn, had geruimen tijd geleden een
aanklacht wegens afpersing ingediend tegen een
Rus, Michael Holzmann genaamd, die Kutisker,
die eveneens Rus is, bij een woordenwisseling
had bedreigd hem uit Duitschland te zullen laten
zetten cn daarbij gezinspeeld op zijn goede re
laties met Bartels. Kutisker waarschuwde toen
de justitie, die een onderzoek instelde. Nu bleek
het, dat Bartels herhaaldelijk in gezelschap van
Holzmann verschillende dure cofé's uit het Ber
lijnschc Westen bezocht. Of Bartels echter fi-
nancieele voordeden uit zijn omgang met Holz
mann trok, staat nog niet vast, maar vermoede
lijk zal hij zich er wel niet toe hebben beperkt
met Holzmann koffiehuizen te bezoeken, daar
men in een dergelijk geval wel niet tot zijn
arrestatie zou zijn overgegaan. Het is intusschen
mogelijk, dat men hem heeft willen beletten uit
Berlijn te verdwijnen. Bartels was in Berlijnsche
politieke en maatschappelijke kringen een
gaarne gezien persoon.
BELGIE.
DE ZAAK-COPPÉE
Brussel, 17 Nov. (B. T. A.) Hel hof van
cassatie heeft het verzoek om cassatie van ba
ron Coppée verworpen.
FRANKRIJK.
VERKLARINGEN VAN HERRIOT.
Parijs, 17 Nov. (Havas.) In de senaats
commissie voor buitenlandsche zaken heeft
Herriot op een aantal vragen geantwoord, dat
sedert do toepassing van het plan-Dawcs do
maondelijk6che betalingen van Duitschland ge
regeld plaats hebben. Alle moeilijkbeden aan
gaande de ontwapening van Duitschland zijn
nog niet opgelost, vooral wat betreft de orga
nisatie van de rijksweenbaarheid. Frankrijk
bb'jft cv op staan, dat de toelating van Duitsch
land tot den Volkenbond zonder eenig voor
recht zal moeten plaats hebben. De eerste aan
raking met het nieuwe Enigelsche kabinet heeft
een gunstigen indruk nagelaten. De erkenning-
van de sovjet-regeering was noodig uit econo
misch, politiek en militair standpuntmaar de
verzoenende houdiiug van Frankrijk beteekent
niet een in den steek laten von de rechten zij-
na- onderdanen cn daarvoor is alle voorbe
houd gemaakt.
DE POLITIEKE AANTEEKENINGEN VAN
GEORGES LOUIS.
De aanval op Poincaré.
Uit Parijs»wordt d.d. 17 Nov. aan de N. R. Ct.
gemeld
De publicatie van de politieke aanteekeningen
van den overleden oud-gezant Georges Louis
door het maanlschrift Europe heeft, voor
zoover ze op hot oogenbiik bekend is, twee
kanten, toneerste den weerslag, die ze in bin
nen- en buitenland moet hebben, tentweedc de
innerlijke waarde. Wat uitwerking cn vermoe
delijk doel betreft, komt zij ongelegen, omdat
ze de discussie over de schuldvraag, onlangs
door de Duilsche regeering opgerakeld, maar
weer gedoofd, opnieuw aan de orde moet stel
len op een oogenbiik, dat Frankrijk cn Duitsch
land tot elkaar naderen, al werden de econo
mische besprekingen tusschen beide opge
schort. Bovendien moet ze den binncnlandsghen
strijd verscherpen. Het kartel der linkerzijde
kun daarna niet wel varen. Ook de meerder
heid staat op het standpunt, dat Duitschland
in 1914 den oorlog heeft uitgelokt. Maar over
eenkomstig Macdonald's zienswijze, die te Ge-
nève zei, dut de dingen pas over 50 jaar in
het juiste licht kunnen worden beschouwd,
meent ze dat men dieper in het verleden moet
teruggaan om de verantwoordelijkheden af te
bakenen.
Deze losse aanteekeningen treffen vooral
Poincaré. Dit is voor hem des te pijnlijker, daar
de aanvallen op hem aan mannen als de beide
Cambon's cn Paléologuc in den mond worden
gelegd, met wie hij heeft samengewerkt en
bevriend is. Eenige der in het geding gebrach-
ten zijn dood, evenals Louis zelf. Nu duikt
de vraag op of deze machtiging tot de rucht-
buarmaking heeft geegven. Wie het goed met
zijn nagedachtenis mecnen, ontkennen dit. An
deren uiten tegen hem ds beschuldiging van
lafheid. Hij zou zelf deze aanteekeningen niet
openbaar hebber, durven maken. De onderstel
ling, dat Louis, die in 1913 als gezant te St.
Petersburg door Delcassé vervungen werd, op
de daarvoor verantwoordelijke mannen wraak
wilde nemen, ligt voor de hand. Ze geldt voor
al Poincaré, maar ook Briond, die ook daarbij
in het spel was. Ook deze moet een veer laten.
De tweede vraag is of dit al.es authentiek
is. Tot nu wordt geen ernstig® twijfel geop
perd. In elk geval schijnen dc aanteekeningen
Louis' opvatting weer te geven. Bedenkelijk is
dat hij gesprekken met leidende Fransche
staatslieden vlak vóór en tijdens den oorlog
als dialogen weergeeft. Dit sluit in, dat hij ze
retoucheerde. Hieraan tot knoeien met de be
doeling zich jegens het nageslacht te willen
schoonwassen is maar een stap. Louis schijnt
dien gezet te hebben. Dit geeft or het karakter
van koffiepraat aan.
Poincaré verweert zich. Cambon,
Pichon en Paléologuc springen hem
bij.
P a r ij s, 18 Nov. (Havas). Poincaré heeft
een brief aan Havas gezonden naar aanleiding
van de openbaarmaking van aanteekeningen
uit een dugboek van wijlen Georges Louis, die
vóór den oorlog Fransch gezant te St. Peters
burg geweest is. Poincaré zegt, dat de aantee
keningen, die nan Georges Louis toegeschfcven
worden en welker publicatie reeds sedert eeni-
gen tijd door de Duitsche pers aangekondigd
werd, ontléend zijn aan een handschrift, waar
van hij niet weet of het echt of apocrief is,
maar dat in allen gevalle even groote onwaar
schijnlijkheden als onjuistheden bevat. Poin
caré legt don schriftelijke getuigenissen over,
di° volgens hem bewijzen, dat de gepubliceer
de aanteekeningen niet het minste geloof ver
dienen.
Jules Cambon schrijft in een brief, dat dc be
weringen, die in de aanteekeningen aan zijn
overleden broeder Paul Cambon in den mond
gelegd worden nopens Poincaré, blijkbaar on
juist zijn. Hij betreurt, dot zijn broeder zelf
geen logenstraffing meer geven kan, maar hij
verklaart, dat zijn broeder en hij te zamemmet
Poincaré hun best gedaan hebben om het drei
gend oorlogsgevaar, af te weren. -Zij wisten, dat
het onmogelijk was de Fransche regeering te
belasten rrtct eenige verantwoordelijkheid voor
de gebeurtenissen van 1914.
Doeschncr, thans juist benoemd tot Fransch
gezant te Washington en die in '1912 kabinets
chef van Poincaré was, verklaart, dat de be
weringen, die aan Loutè in den mond gelegd
worden, dwaasheden zijn, die geen enkel geloof
verdienen. Hij schrijft ook, dat de leatstc mi
nisters van buitenlandschc zaken sedert 1912
geen subsidie uit de geheime fondsen aan leden
van de pers verstrekt hebben. De fondsen, die
voor propaganda beschikbaar waren, waren zoo
gering, dat Póincaré, zelfs indien hij het gewild
had, et niet mee zou. hebben kunnen doen, wat
de vervaardigers van de documenten-Georgcs
Louis hem aanwrijven. Daeschner zegt nog, dat
één van de voornaamste redenen voor de reis
van Poincaré naar St. Petersburg in 1912 lag
in den wensch om eenige misverstanden op te
helderen, 4ie toen tusschen de beide regeerin
gen bestonden en die voor een groot deel wer
den toegeschreven aan de rol van Sasonof tc
RECLAMES. Prijs 13 regels 3.05, dike regel meer 1.—.
Essences voor Borstplaat - Eau de Cologne - Coty -
4711 - Boldoot - Zeepen in luxe verpakking
uitstekende gebruikte
instrumenten weike op
zeer voordeelige voor
waarden geleverd
kunnen worden
A ï&iasaeii n ASI-A .üa isaassidEi;SA flciaii1» laa&ia
7551
OCHTENDJAPONNEN
VESTEN
PYAMA'S
SLAAP SOKKEN
DAMES-M0DE-MA8AZIJN „L'HIRQNDELIE",
16-13 LAFIGESTRAAT - AMERSFOORT
PRACHT COLLECTIE MANTELS
Parijs cn aan het ontbreken van ccn goed ver
keer tusschen Georges Louis cn Sasonof.
Stephen Pichon, oud-minister van buitenlond-
sche zaken, schrijft aan Poincaré, dat dc woor
den, die Louis hem toe zou schrijven, volstrekt
onwaarschijnlijk zijn. Hij verklaart, dat hij nooit
een gedachte gehad heeft, die zoo zeer in strijd
is met de waarheid en met de gevoelens, die
hij steeds gehad heeft ten opzichte van Poin
caré. Mij verklaart diezelfde gevoelens gehad
te hebben, ten opzichte van Delcassé en Paléo
loguc. Hij zegt vérder, dat Poincaré steeds in
al zijn ambten voor de handhaving van den
vrede gewerkt heeft. Als minister van buiten
landschc zaken onder het presidentschap van
Poincaré heeft hij nooit met dezen eenig meé-
ningsverschil gehad. Hij erkent, dat hij het be
treurd heeft, dat tijdens den oorlog Clcmcnceau
niet vroeger geroepen is om de leiding der
regcering op zich tc nemen, maar hij wil zich
niet leenen tot manoeuvres van vijanden van
Frankrijk, die den vrede willen sabotceren nn
opzettelijk den oorlog uitgelokt te hebben. Hij
verklaart, dat het valsche verdichtselen zijn.
Na vermelding der voorgaande brieven ver
klaart Poincaré don, dat hij de gelegenheid zal
'nebben terug te komen op de gebeurtenissen
van 1912 en volgende jaren. Andere brieven
zullen nog kracht komen bijzetten aan de thans
reeds gegeven rechtzettingen en zullen in het
licht stellen, dat alle regeeringen van de repu
bliek voortdurend in het belong van den vrede
gearbeid hebben.
Paléologuc heeft nog een brief gericht aan
Havas, waarin hij dc aan Georges Louis toe
geschreven beweringen oudewijvehprootjes
noemt. Alles wat men hem daarbij in den mond
legt, ontkent hij gezegd te hebben. Hij ver
klaart steeds voor handhaving van den vrede
to hebben gewerkt en zal te gelegener tijd het
getuigenis inroepen van alle ministers, o.a. van
Doumergue en Viviani.
In antwoord op de beschuldigingen van
Georges Louis of van den persoon, die zich
achter den naam van Louis verschuilt, wijst
I Paléologuc ér op, dat hij op 28 Juli 1914 uit
j eigen beweging van de Russische regeering
cischtc bij voorbaat alle methoden te aanvaar
den, die Frankrijk en Engeland zouden voor
stellen tot handhaving van den vrede. Toen
I Sassonof dot weigerde en op de onmogelijk
heid wees om zich occoord te verklaren met
I stoppen, welker doel cn voorwaarden hij niet
kende, vroeg Paléologuc hem er bij den tsaar
op aan te dringen, dot hij hen onmiddellijk
in audiëntie zou ontvangen, want hij zou Frank
rijk niet in den oorlog luien sleuren, zoolong
do Fransche regeering nog hoop koesterde
dien te kunnen bezweren. Sassonof stolde Pa
léologuc toen gerust, wees hem er op, dat hij
onmiddellijk naar Parijs hod getelegrafeerd cn
dut dc woorden, die den tsaur waren overge
bracht, den generalen staf niet onbekend wa
ren. Den volgenden dag werd een telegram
naar Willi elm II gezonden, waarin hem werd
aangeboden het Oostenrijksch-Servisch géschil
aan het Hof van Arbitrage in Den Hoog te
onderwerpen.
ENGELAND
DE PLANNEN DER REGEERING-BAI.DW1N.
De verhouding tot Rusland.
Londen, 17 Nov. (N T. A. Draadloos)
De eerstvolgende belangrijke politieke gebeur
tenis zal zijn de bijeenkomst van het kabinet
op .Woensdag. Volgens do Evening Standard is
het mogelijk, dat dan het verslag der com
missie, die jlc verschillende kwesties, welke tus
schen Engeland en Rusland hangende zijn cn
welke met name de geschiedenis van den brief
van Sinofjef onderzoekt, gereed zal zijn om aan
't kabinet voor te leggen. Het blad acht het
waarschijnlijk, dat er een mededeeling aan do
sovjetrcgecring zal worden gezonden cn- voegt
eraan toe, dat het nieuwe Britsche kabinet er
van overtuigd is, dot de toestand zoo spoedig
mogelijk moet worden opgehelderd. Er be
staat bij do Britsche regecring in het geheel
geen neiging om inbreuk te maken op het wetk,
door Mucdonold gedaan of door zijn afspraken
ccn streep te holen, aangezien hetgeen de
vorige regcering verricht heeft, het uitzicht
epent op een verbetering in de betrekkingen t
tusschen Rusland en Engelund. De nieuwe re
gcering wenscht niets liever dan, nu dc erken
ning van de sovjetregeering heeft pluots gehad,
de goede verstandhouding cn handel en verkeer
verejer te ontwikkelen. Aan den anderen kant
veronderstelt het blad evenwel, dat het aan
Moskou duidelijk zal worden gemankt, dat, in
dien dc hoop cn de verwachtingen, die Enge
land koestert op grond van zijn erkenning var
do sovjetregeering, niet ernstig in gevaar wil
len worden gebracht, alle propaganda, uitgaan
de van welk centrum in Rusland ook, in Enge
land moet ophouden.
Dc levensmiddelen.
Men verwacht verder, dat dc kabinetsraad
Woensdag zich zul bezig houden met het vraag
stuk van de prijzen der levensmiddelen cn var.
de duurte in het algemeen. De regeering heeft
dienaangaande een onderzoek toegezegd, moot
inmiddels verneemt men, dat Lloyd Grcome,
de minister van koophandel, reeds een voor
loopig onderzoek heeft ingesteld, Waarvan hij
de resultaten aan het kabinet zal meedeelen en
daarbij tevens den vorm aangeven, dien een
volledig onderzoek moet aannemen, terwijl hij
ook voorstellen znl doen aangaande de leden,
von wiens diensten hij gebruik hoopt te maken.
Er bestaat alle kans, dut de regeering onmiddel
lijk zulk een commissie van onderzoek zal be
noemen en dat er pogingen zullen worden ge
daan om zoo spoedig mogelijk haar verslag tc
ontvangen. De voornaamste kwestie, die deze.
commissie zal moeten onderzoeken, is: of dc
prijsstijging gerechtvaardigd is dnn wel of cr
onredelijke winsten worden gemaakt.
SPANJE.
DE ONRUST IN SPANJE.
P a r ij s, 17 Nov. (B. T. A.) Uit Madrid
wordt aan het Journal gemeld, dat de krijgs
raad te Pampelona vier revolutionairen, die ta
Vera wnren gearresteerd, onder beschuldiging
de aanstichters te zijn van een poging* om op
roer te verwekken, heeft vrijgesproken. Van
zekere 2ijdc 'ziet men in deze niet verwachte
uitspraak een uiting van den thons in het leger
hecrschcndcn geest. Dc kepitein-generoul is van
liet vonnis in hoogcr beroep gegaan bij het
hooge militaire gerechtshof te Madrid.
TSJECHO-SLOWAKIJE.
ERNSTIGE STATIONSBRAND.
Rcichcnbcrg, 17 Nov. (W. B.) Een
geweldige brand woedde heden in het goede-
renstotion cn de magazijnen von het hoofdsta
tion ulhier. De schade bedraagt ruim II mil-
lioen Tsjechische kronen. Bij het blüsschings-
werk werden talrijke personen gewond
OOSTENRIJK.
DE REGEER1NGSCRISIS.
Dr. Scipel treedt definitief af.
Wccnen, 17 Nov. (W. B.) Dc ondfrhan..
dalingen, die Seipcl voert over het weder op
zich nemen der regeering, dragen een zeer
moeilijk karakter. Het schijnt daarom moge
lijk, dot Seipel een herkiezing van hond
znl wijzen; Naar in parlementaire kringen ver
luidt, vult vermoedelijk hieromtrent heden
avond nog de beslissing geducendc de voort
gezette besprekingen in den ministerraad. Als
cvcntueole opvolgers van Scipel worden de no
men genoemd von eenige personen die de
christclijk-socialc partij.
Wccnen, 17 Nov. (W. B.) Dr. Seipel
heeft aan den voorzitter van den Nalionolen
Raad een bri'ef geschreven, waarin hij zegt,
dot hij do overtuiging gekregen heeft, dat do
meerderheidspartijen cn do landsbesturen be
slist oen de politiek van gezondmaking willen
vasthouden. Maar hij heeft zich geen zeker*
heid kunnen verschaffen, dot hij ook voldoen*
den steun zal kunnen vinden voor de maatre
gelen, die hij noodzakelijk'acht voor cci\ snello
voortzetting van de gezondmaking. Daarom
gelooft hij, dat het groote doel met meer ze
kerheid bereikt kon worden, als de leiding dei
staatszaken in handen van een ander persoon
overgaat. Mij legt daarop dc opdracht tot vor
ming van een nieuwe regeering weer in han-
den von de commissie van den Nationalen
Raad. Hij wordt bij dat besluit ook geleid
door het feit, dat hij sedert zijn verwonding
niet meer zoo krachtig is als vroeger. Seipcl
had in den loop von den dag dö leiders der
meerderheidspartijen en ook den sociaal-clv-
mocratischen leider Scitz van dat besluit in
•kennis gesteld.
W e e n e n, 17 Nov. (W. B.) Naar aanlei
ding van het besluit van Seipcl om dc voi-
De overwinning is hem, die de meeste volhar
ding aan den dog legt.
Napoleon.
door HULBERT FOOTNER
34
Zij had zich nu tot echte woede opgeschroefd.
Zij lachte, maar er klonk niets vToolijks in dien
lach. „Met jou afrekenen, moet ik dat? Met
joul Die is rijk I Het is het toppunt van onbe
schaamdheid I Wil je gaan of ^moet ik een
knecht roepen om je de deur uit te zetten?"
Zij sprong op, terwijl zij dat zeidc, cn stak
haar hand naar het knopje van de bel uit. Ver
dwenen was nu haar lusteloosheid.
„Do: zal je niet deen," zeide Jack kalm.
Hoor duim rustte op het knopje. „En waar
om niet?"
„Omdat je nog niet weet hoeveel ik weet."
Zij liet hoor hand besluiteloos zakken. „Wat
heb ik te maken met wat jij denkt te weten
Ben jc van plan chantage tc plegen?
„Geen kwestie von."
„Wat wil je dan?"
„Dat zal ik jc zeggen, als je me niet de deur
uit lnat zetten," zeidc hij met een laconiek glim
lachje.
Zenuwachtig liep zij de kamer op cn neer.
„Ik doe jo de eer aan te gelooven, dat je de
bron, waaruit het geld, dat je uitgeeft, afkom
stig is, niet kent."
„Beschuldig jo me misschien von oneerlijk
heid? „vroeg zij uit dc hoogte.
„Ik weet niet hoe eerlijk je bent," antwoord
de Jack eenvoudig. „Ik ken de bepalingen van
je overeenkomst met Mr. B. niet."
Zij bleef staan, alsof zij door een pijl door
boord was, cn werd doodsbleek.
„Mr. B. I" fluisterde zij. „Ken je hem
„Ik weet," zeide Jack langzaam, „dot de
duidend dollar, die hij je iedere week stuurt do
opbrengst zijn van chantage en moord I"
Zij waggelde. Hij dacht, dat zij flauw vallen
zou, en spiong op, om hour op te vangen.
Maar zij weerde hem af cn zonk in een stoel
neer. Het duurde een minuut voor zij weer spre
ken kon.
„Jc probeert alleen maar me bang te ma
ken," prevelde zij heesch.
„Ik zal het je bewijzen vóór ik wegga."
„Wat wat wil je van me
„Ik verwacht, dot je, wonneer ik de waarheid
bewijs van wat ik zeg Mr. B. verloochenen en
mij helpen zal om hem aan do galg te bren
gen."
Zij antwoordde niet dodelijk, doch staarde
hem slechts met groote oogen aan.
„Je zal natuurlijk niets meer van hem aan
nemen
Nog antwoordde zij niet.
„Wil jc willens en wetens medêwerken tot
chantage cn moorden, die daar het gevolg van
zijn?"
Zij barstte in tranen uit. „Hoe weet ik wat
ik doen moetjammerde zij. „Je hebt niet
bewezen wat je zegt f Hoe weet ik wat je be
doeling is Ik heb niets geen sou. Waar
moet ik naar toe Hoe zou ik kunnen leven?''
Niettegenstaande haar geveinsde verbazing
en verontwaardiging zag Jack, dat zij zich al
tijd heimelijk bewtist geweest was op een vul
kaan tc leven. Ongetwijfeld had zij er reso
luut haar gezicht vanaf gewend, maar toch
dagelijks deze vreeselijkc scène verwacht.
„Over je bestaansmiddelen behoef jc jc niet
ongerust te maken," zeide Jack. „Daar zal ik
voor zorgen."
,Jij
Hij zag dat hij te ver gegaan was. „Ik be
doel Bobo natuurlijk. Ik treed in zijn belang
op."
„Wie is er vermoord vroeg zij plotseling.
„Silns Gyde bijvoorbeeld, cn Arnes Benton."
„Anarchisten hebben die misdaden ge
pleegd."
„Twee arme, krankzinnige jonge mannen zijn
gebruikt om het plan van een verduiveld ge
zond brein onzen vriend Mr. B. uit te
voeren."
Voor de laatste maal trachtte zij hem tc
overbluffen. Zij geeuwde ofschoon de hand,
waarmede zij haar mooien mond bedekte, nog
beefde. „Groote genade f Het klinkt als een
melodrama I Je moet me niet kwalijk nemen,
dal ik de» alles niet dadelijk verduweft kan. Ik
ben bang dat je te veci films gezien hebtl"
„Wil ik je soms een beschrijving geven van
Mr. B.?" vroeg Jack. „Zijn Lievelingsvcr-
momming bedoel ikhij heeft waarschijnlijk
veel vermommingen. Hij is vrij klein, maar
nog ol zwaar, niet corpulent, maar gezet Hij
is altijd fatsoenlijk en eenvoudig gekleed. Hij
heeft doordringende blauwe oogen, een zware,
grijze snor cn een klein sikje. Hij ziet er ouder-
wetsch uit, voornamelijk door de manier, waar
op hij zijn haar draagtweggeborsteld van
zijn ooren, zooals dat een jaar of vijftig gele
den mode was. Hij is heel beleefd cn praat
deftige boekentaal."
Het laatste overblijfsel von moed ontzonk
Clara Cleaver. Bleek en bevend zakte zij in
haar stoel in elkaar. „Dat is do man," fluis
terde zii. „Wat ben je van plan met me tc
doen
„Waarom stuurde hij je al dot geld
„Ik weet het niet," antwoordde zij flauwtjes.
„Goed dan zal ik je zeggen wat ik vermoed.
Het is om je huis te kunnen gebruiken als een
basis voor de jonge roofvogels, die in de so
ciety azen. Dat zijn de spionnen, die hem in
lichtingen verschaffen omtrent rijke mer.schen,
•welke hij noodig heeft voor zijn chantage."
„Zoo erg kon het niet I" prevelde zij met
afschuw.
„Hoe kan jo anders George Thatcher cn
Ciace Mafsden verklaren cn Miriam?"
v „Je bent niet zeker van wat je zegt."
„Je weet in jc ziel, dat het waar is. Wat
Miriam betreft heb ik zekerheid. Mr. Gyde
heeft ons ccn uitgewerkt verslag nagelaten
van de manier, waarop zij getracht heeft hem
te bespiopneeren, en ook een uitvoerige be
schrijving van haar. Heb je ooit de moedervlek
op hoar rechterwijsvinger gezien
Zii knikte van neen. „O, dat zal een vreese-
lijk publick schandaal worden f" jammerde zij.
,J:k zal voor eeuwig to.t schande gebracl
worden —hoéwei ik niets gedaan heb
„Behalve dan zijn geld aannemen
„Hoe wist ik hetj? Waar moet ik mij nu ver
bergen O, ik wou, dat ik je nooit onder het
licht van mijn oogen gezien had V
Jack nam een andere taktiek aan. „Ik zie wel
dat ik van jou geen hulp te verwachten heb,"
zeide hij, terwijl hij deed, alsof hij weg wilde
gaan.
„Wacht I" zei zij vlug. „Ga niet wegIk
zol krankzinnig worden, als ik ollcen gelaten
wordt I Wil jc me beloven mij te redden van
dc openbare schande, als ik jo Ups vertel wat
ik weet
„Ik zal mijn best doen."
„Go don zitten. Ik zal terug moeten gaan
tot het begin. Het is een lang verhaal."
HOOFDSTUK XIX.
„Mijn vader was een bekend dokter hier in
New York," begon Mrs. Cleover. „Hij was wat
je noemt een selfmade manhij was van
niets opgeklommen. Ik was zijn ccnig kind.
Toen i!c grooter werd, had hij een vorstelijk
inkomen en leefden we als millionnairs. De chic
van New York behoorde tot zijn patiënten en
wij kwamen overal.
„Op mijn twintigste jaar trouwde ik -- het
gewone, fatsoenlijke huwelijk. Mr. Cleaver was
de laatste van een oud, i ijk cn gezien geslacht
en men vond, dat ik een goed huwelijk gedaan
had. Moor ik hield van hem op een onnaden
kende manier. Hij was jong, net nis ik, cn heel
knap.
„Mijn eerste echte levenservaring kwam bij
den dood van mijn vader, vier jaar na mijn
huwelijk. Het bleek, dot hij iedere cent van
zijn groot inkomen opgwna-jkt had. liet
niets na dan schulden en ccn kunstcollectie.
De opbrengst van die laatste werd gebruikt
om een lijfrente voor mijn moeder te koopen.
Zelfs dat geld was voor niets uitgegeven, want
zij stierf nog geen jaar later. Do eenige, tot
wien ik mij in de wereld toen wenden kon, was
mijn man. Hij was goed voor mij op zijn ma
niet, v/e konden het samen goed vinden, maar
door zijn [teleurstelling cn zijn verdriet bij
het bekend worden van den stard van zalccn
van mijn vader, kreeg ik het eerste vermoe
den, dot het met de onze ook niet zoo schit
terend gesteld was.
(Wordt vervolgd.)