s(7pM)™ "I DE EEMLANDER" BUITENLAND. 23e Jaargang No. 120 ABONNEMENTSPRIJS r? "pp ,7'Anerv A. VAM DE WEG - LAN GESTRA AT 23 VOORHANDEN I Mo^5S27inStJicoSaas-étaSage jj j Practised© Geselienkers I Laragesüraat 36 FEUILLETON. Bet Millioenen Testament. ff loort f 2.10, idem iranco per post f 3.—, per week (met gratis Terzekcrins» tegen ongelukken) f 0.17®, afzonderlijke nummers i CJ)5. AMERSFOORTSCH DAGBLAD n DIRECTEUR-UITGEVER: J. vALKHOFF. arn„EMSCHERRSORTWAL 2A. POSTREKENING N*. 47910* TEL. .UT* 01». Dinsdag 13 November 1924 PRIJS DER AQVlRTEHTIÈII met inbegrip van een bewijsnummer, elke regel meer 0.25, dienstaanbie dingen en Licldadighcids-advc tentiën voor de helft der prijs. Voor handel cn bcdrijt bestaan zcei voordcclige bepalingen voor het advcriccicn tene circulaire, bevattende de voorvaarJca wordt oj* aanvraag toegezonden. DU1TSCH1.AND. VON HEYDEBRAND. f Von Heydcbrond, de bekende leider der ge- Wezen conservatieve partij, is overleden. EEN OPZIENBARENDE ARRESTATIE. De chef ven de Berlijnschc vreem delingenpolitie aangehouden. Regierungsrot Bartels, de chef van de Ber lijnschc vreemdelingenpolitie, is gisteren in den loop von den dag op verzoek van 't O. M. in hech tenis genomen. Men beschuldigt hem er van zich te hebben laten omkoopen. Bartels is jaren lang in Rusland en China Duitsch consul ge weest. Na den oorlog werd hij medewerker van staatssecretaris dr. Weismann bij het staats- commissariaat voor openbare orde. De arresta tie heeft de volgende voorgeschiedenis: Iwon Kutisker, directeur van een Russische bank te Berlijn, had geruimen tijd geleden een aanklacht wegens afpersing ingediend tegen een Rus, Michael Holzmann genaamd, die Kutisker, die eveneens Rus is, bij een woordenwisseling had bedreigd hem uit Duitschland te zullen laten zetten cn daarbij gezinspeeld op zijn goede re laties met Bartels. Kutisker waarschuwde toen de justitie, die een onderzoek instelde. Nu bleek het, dat Bartels herhaaldelijk in gezelschap van Holzmann verschillende dure cofé's uit het Ber lijnschc Westen bezocht. Of Bartels echter fi- nancieele voordeden uit zijn omgang met Holz mann trok, staat nog niet vast, maar vermoede lijk zal hij zich er wel niet toe hebben beperkt met Holzmann koffiehuizen te bezoeken, daar men in een dergelijk geval wel niet tot zijn arrestatie zou zijn overgegaan. Het is intusschen mogelijk, dat men hem heeft willen beletten uit Berlijn te verdwijnen. Bartels was in Berlijnsche politieke en maatschappelijke kringen een gaarne gezien persoon. BELGIE. DE ZAAK-COPPÉE Brussel, 17 Nov. (B. T. A.) Hel hof van cassatie heeft het verzoek om cassatie van ba ron Coppée verworpen. FRANKRIJK. VERKLARINGEN VAN HERRIOT. Parijs, 17 Nov. (Havas.) In de senaats commissie voor buitenlandsche zaken heeft Herriot op een aantal vragen geantwoord, dat sedert do toepassing van het plan-Dawcs do maondelijk6che betalingen van Duitschland ge regeld plaats hebben. Alle moeilijkbeden aan gaande de ontwapening van Duitschland zijn nog niet opgelost, vooral wat betreft de orga nisatie van de rijksweenbaarheid. Frankrijk bb'jft cv op staan, dat de toelating van Duitsch land tot den Volkenbond zonder eenig voor recht zal moeten plaats hebben. De eerste aan raking met het nieuwe Enigelsche kabinet heeft een gunstigen indruk nagelaten. De erkenning- van de sovjet-regeering was noodig uit econo misch, politiek en militair standpuntmaar de verzoenende houdiiug van Frankrijk beteekent niet een in den steek laten von de rechten zij- na- onderdanen cn daarvoor is alle voorbe houd gemaakt. DE POLITIEKE AANTEEKENINGEN VAN GEORGES LOUIS. De aanval op Poincaré. Uit Parijs»wordt d.d. 17 Nov. aan de N. R. Ct. gemeld De publicatie van de politieke aanteekeningen van den overleden oud-gezant Georges Louis door het maanlschrift Europe heeft, voor zoover ze op hot oogenbiik bekend is, twee kanten, toneerste den weerslag, die ze in bin nen- en buitenland moet hebben, tentweedc de innerlijke waarde. Wat uitwerking cn vermoe delijk doel betreft, komt zij ongelegen, omdat ze de discussie over de schuldvraag, onlangs door de Duilsche regeering opgerakeld, maar weer gedoofd, opnieuw aan de orde moet stel len op een oogenbiik, dat Frankrijk cn Duitsch land tot elkaar naderen, al werden de econo mische besprekingen tusschen beide opge schort. Bovendien moet ze den binncnlandsghen strijd verscherpen. Het kartel der linkerzijde kun daarna niet wel varen. Ook de meerder heid staat op het standpunt, dat Duitschland in 1914 den oorlog heeft uitgelokt. Maar over eenkomstig Macdonald's zienswijze, die te Ge- nève zei, dut de dingen pas over 50 jaar in het juiste licht kunnen worden beschouwd, meent ze dat men dieper in het verleden moet teruggaan om de verantwoordelijkheden af te bakenen. Deze losse aanteekeningen treffen vooral Poincaré. Dit is voor hem des te pijnlijker, daar de aanvallen op hem aan mannen als de beide Cambon's cn Paléologuc in den mond worden gelegd, met wie hij heeft samengewerkt en bevriend is. Eenige der in het geding gebrach- ten zijn dood, evenals Louis zelf. Nu duikt de vraag op of deze machtiging tot de rucht- buarmaking heeft geegven. Wie het goed met zijn nagedachtenis mecnen, ontkennen dit. An deren uiten tegen hem ds beschuldiging van lafheid. Hij zou zelf deze aanteekeningen niet openbaar hebber, durven maken. De onderstel ling, dat Louis, die in 1913 als gezant te St. Petersburg door Delcassé vervungen werd, op de daarvoor verantwoordelijke mannen wraak wilde nemen, ligt voor de hand. Ze geldt voor al Poincaré, maar ook Briond, die ook daarbij in het spel was. Ook deze moet een veer laten. De tweede vraag is of dit al.es authentiek is. Tot nu wordt geen ernstig® twijfel geop perd. In elk geval schijnen dc aanteekeningen Louis' opvatting weer te geven. Bedenkelijk is dat hij gesprekken met leidende Fransche staatslieden vlak vóór en tijdens den oorlog als dialogen weergeeft. Dit sluit in, dat hij ze retoucheerde. Hieraan tot knoeien met de be doeling zich jegens het nageslacht te willen schoonwassen is maar een stap. Louis schijnt dien gezet te hebben. Dit geeft or het karakter van koffiepraat aan. Poincaré verweert zich. Cambon, Pichon en Paléologuc springen hem bij. P a r ij s, 18 Nov. (Havas). Poincaré heeft een brief aan Havas gezonden naar aanleiding van de openbaarmaking van aanteekeningen uit een dugboek van wijlen Georges Louis, die vóór den oorlog Fransch gezant te St. Peters burg geweest is. Poincaré zegt, dat de aantee keningen, die nan Georges Louis toegeschfcven worden en welker publicatie reeds sedert eeni- gen tijd door de Duitsche pers aangekondigd werd, ontléend zijn aan een handschrift, waar van hij niet weet of het echt of apocrief is, maar dat in allen gevalle even groote onwaar schijnlijkheden als onjuistheden bevat. Poin caré legt don schriftelijke getuigenissen over, di° volgens hem bewijzen, dat de gepubliceer de aanteekeningen niet het minste geloof ver dienen. Jules Cambon schrijft in een brief, dat dc be weringen, die in de aanteekeningen aan zijn overleden broeder Paul Cambon in den mond gelegd worden nopens Poincaré, blijkbaar on juist zijn. Hij betreurt, dot zijn broeder zelf geen logenstraffing meer geven kan, maar hij verklaart, dat zijn broeder en hij te zamemmet Poincaré hun best gedaan hebben om het drei gend oorlogsgevaar, af te weren. -Zij wisten, dat het onmogelijk was de Fransche regeering te belasten rrtct eenige verantwoordelijkheid voor de gebeurtenissen van 1914. Doeschncr, thans juist benoemd tot Fransch gezant te Washington en die in '1912 kabinets chef van Poincaré was, verklaart, dat de be weringen, die aan Loutè in den mond gelegd worden, dwaasheden zijn, die geen enkel geloof verdienen. Hij schrijft ook, dat de leatstc mi nisters van buitenlandschc zaken sedert 1912 geen subsidie uit de geheime fondsen aan leden van de pers verstrekt hebben. De fondsen, die voor propaganda beschikbaar waren, waren zoo gering, dat Póincaré, zelfs indien hij het gewild had, et niet mee zou. hebben kunnen doen, wat de vervaardigers van de documenten-Georgcs Louis hem aanwrijven. Daeschner zegt nog, dat één van de voornaamste redenen voor de reis van Poincaré naar St. Petersburg in 1912 lag in den wensch om eenige misverstanden op te helderen, 4ie toen tusschen de beide regeerin gen bestonden en die voor een groot deel wer den toegeschreven aan de rol van Sasonof tc RECLAMES. Prijs 13 regels 3.05, dike regel meer 1.—. Essences voor Borstplaat - Eau de Cologne - Coty - 4711 - Boldoot - Zeepen in luxe verpakking uitstekende gebruikte instrumenten weike op zeer voordeelige voor waarden geleverd kunnen worden A ï&iasaeii n ASI-A .üa isaassidEi;SA flciaii1» laa&ia 7551 OCHTENDJAPONNEN VESTEN PYAMA'S SLAAP SOKKEN DAMES-M0DE-MA8AZIJN „L'HIRQNDELIE", 16-13 LAFIGESTRAAT - AMERSFOORT PRACHT COLLECTIE MANTELS Parijs cn aan het ontbreken van ccn goed ver keer tusschen Georges Louis cn Sasonof. Stephen Pichon, oud-minister van buitenlond- sche zaken, schrijft aan Poincaré, dat dc woor den, die Louis hem toe zou schrijven, volstrekt onwaarschijnlijk zijn. Hij verklaart, dat hij nooit een gedachte gehad heeft, die zoo zeer in strijd is met de waarheid en met de gevoelens, die hij steeds gehad heeft ten opzichte van Poin caré. Mij verklaart diezelfde gevoelens gehad te hebben, ten opzichte van Delcassé en Paléo loguc. Hij zegt vérder, dat Poincaré steeds in al zijn ambten voor de handhaving van den vrede gewerkt heeft. Als minister van buiten landschc zaken onder het presidentschap van Poincaré heeft hij nooit met dezen eenig meé- ningsverschil gehad. Hij erkent, dat hij het be treurd heeft, dat tijdens den oorlog Clcmcnceau niet vroeger geroepen is om de leiding der regcering op zich tc nemen, maar hij wil zich niet leenen tot manoeuvres van vijanden van Frankrijk, die den vrede willen sabotceren nn opzettelijk den oorlog uitgelokt te hebben. Hij verklaart, dat het valsche verdichtselen zijn. Na vermelding der voorgaande brieven ver klaart Poincaré don, dat hij de gelegenheid zal 'nebben terug te komen op de gebeurtenissen van 1912 en volgende jaren. Andere brieven zullen nog kracht komen bijzetten aan de thans reeds gegeven rechtzettingen en zullen in het licht stellen, dat alle regeeringen van de repu bliek voortdurend in het belong van den vrede gearbeid hebben. Paléologuc heeft nog een brief gericht aan Havas, waarin hij dc aan Georges Louis toe geschreven beweringen oudewijvehprootjes noemt. Alles wat men hem daarbij in den mond legt, ontkent hij gezegd te hebben. Hij ver klaart steeds voor handhaving van den vrede to hebben gewerkt en zal te gelegener tijd het getuigenis inroepen van alle ministers, o.a. van Doumergue en Viviani. In antwoord op de beschuldigingen van Georges Louis of van den persoon, die zich achter den naam van Louis verschuilt, wijst I Paléologuc ér op, dat hij op 28 Juli 1914 uit j eigen beweging van de Russische regeering cischtc bij voorbaat alle methoden te aanvaar den, die Frankrijk en Engeland zouden voor stellen tot handhaving van den vrede. Toen I Sassonof dot weigerde en op de onmogelijk heid wees om zich occoord te verklaren met I stoppen, welker doel cn voorwaarden hij niet kende, vroeg Paléologuc hem er bij den tsaar op aan te dringen, dot hij hen onmiddellijk in audiëntie zou ontvangen, want hij zou Frank rijk niet in den oorlog luien sleuren, zoolong do Fransche regeering nog hoop koesterde dien te kunnen bezweren. Sassonof stolde Pa léologuc toen gerust, wees hem er op, dat hij onmiddellijk naar Parijs hod getelegrafeerd cn dut dc woorden, die den tsaur waren overge bracht, den generalen staf niet onbekend wa ren. Den volgenden dag werd een telegram naar Willi elm II gezonden, waarin hem werd aangeboden het Oostenrijksch-Servisch géschil aan het Hof van Arbitrage in Den Hoog te onderwerpen. ENGELAND DE PLANNEN DER REGEERING-BAI.DW1N. De verhouding tot Rusland. Londen, 17 Nov. (N T. A. Draadloos) De eerstvolgende belangrijke politieke gebeur tenis zal zijn de bijeenkomst van het kabinet op .Woensdag. Volgens do Evening Standard is het mogelijk, dat dan het verslag der com missie, die jlc verschillende kwesties, welke tus schen Engeland en Rusland hangende zijn cn welke met name de geschiedenis van den brief van Sinofjef onderzoekt, gereed zal zijn om aan 't kabinet voor te leggen. Het blad acht het waarschijnlijk, dat er een mededeeling aan do sovjetrcgecring zal worden gezonden cn- voegt eraan toe, dat het nieuwe Britsche kabinet er van overtuigd is, dot de toestand zoo spoedig mogelijk moet worden opgehelderd. Er be staat bij do Britsche regecring in het geheel geen neiging om inbreuk te maken op het wetk, door Mucdonold gedaan of door zijn afspraken ccn streep te holen, aangezien hetgeen de vorige regcering verricht heeft, het uitzicht epent op een verbetering in de betrekkingen t tusschen Rusland en Engelund. De nieuwe re gcering wenscht niets liever dan, nu dc erken ning van de sovjetregeering heeft pluots gehad, de goede verstandhouding cn handel en verkeer verejer te ontwikkelen. Aan den anderen kant veronderstelt het blad evenwel, dat het aan Moskou duidelijk zal worden gemankt, dat, in dien dc hoop cn de verwachtingen, die Enge land koestert op grond van zijn erkenning var do sovjetregeering, niet ernstig in gevaar wil len worden gebracht, alle propaganda, uitgaan de van welk centrum in Rusland ook, in Enge land moet ophouden. Dc levensmiddelen. Men verwacht verder, dat dc kabinetsraad Woensdag zich zul bezig houden met het vraag stuk van de prijzen der levensmiddelen cn var. de duurte in het algemeen. De regeering heeft dienaangaande een onderzoek toegezegd, moot inmiddels verneemt men, dat Lloyd Grcome, de minister van koophandel, reeds een voor loopig onderzoek heeft ingesteld, Waarvan hij de resultaten aan het kabinet zal meedeelen en daarbij tevens den vorm aangeven, dien een volledig onderzoek moet aannemen, terwijl hij ook voorstellen znl doen aangaande de leden, von wiens diensten hij gebruik hoopt te maken. Er bestaat alle kans, dut de regeering onmiddel lijk zulk een commissie van onderzoek zal be noemen en dat er pogingen zullen worden ge daan om zoo spoedig mogelijk haar verslag tc ontvangen. De voornaamste kwestie, die deze. commissie zal moeten onderzoeken, is: of dc prijsstijging gerechtvaardigd is dnn wel of cr onredelijke winsten worden gemaakt. SPANJE. DE ONRUST IN SPANJE. P a r ij s, 17 Nov. (B. T. A.) Uit Madrid wordt aan het Journal gemeld, dat de krijgs raad te Pampelona vier revolutionairen, die ta Vera wnren gearresteerd, onder beschuldiging de aanstichters te zijn van een poging* om op roer te verwekken, heeft vrijgesproken. Van zekere 2ijdc 'ziet men in deze niet verwachte uitspraak een uiting van den thons in het leger hecrschcndcn geest. Dc kepitein-generoul is van liet vonnis in hoogcr beroep gegaan bij het hooge militaire gerechtshof te Madrid. TSJECHO-SLOWAKIJE. ERNSTIGE STATIONSBRAND. Rcichcnbcrg, 17 Nov. (W. B.) Een geweldige brand woedde heden in het goede- renstotion cn de magazijnen von het hoofdsta tion ulhier. De schade bedraagt ruim II mil- lioen Tsjechische kronen. Bij het blüsschings- werk werden talrijke personen gewond OOSTENRIJK. DE REGEER1NGSCRISIS. Dr. Scipel treedt definitief af. Wccnen, 17 Nov. (W. B.) Dc ondfrhan.. dalingen, die Seipcl voert over het weder op zich nemen der regeering, dragen een zeer moeilijk karakter. Het schijnt daarom moge lijk, dot Seipel een herkiezing van hond znl wijzen; Naar in parlementaire kringen ver luidt, vult vermoedelijk hieromtrent heden avond nog de beslissing geducendc de voort gezette besprekingen in den ministerraad. Als cvcntueole opvolgers van Scipel worden de no men genoemd von eenige personen die de christclijk-socialc partij. Wccnen, 17 Nov. (W. B.) Dr. Seipel heeft aan den voorzitter van den Nalionolen Raad een bri'ef geschreven, waarin hij zegt, dot hij do overtuiging gekregen heeft, dat do meerderheidspartijen cn do landsbesturen be slist oen de politiek van gezondmaking willen vasthouden. Maar hij heeft zich geen zeker* heid kunnen verschaffen, dot hij ook voldoen* den steun zal kunnen vinden voor de maatre gelen, die hij noodzakelijk'acht voor cci\ snello voortzetting van de gezondmaking. Daarom gelooft hij, dat het groote doel met meer ze kerheid bereikt kon worden, als de leiding dei staatszaken in handen van een ander persoon overgaat. Mij legt daarop dc opdracht tot vor ming van een nieuwe regeering weer in han- den von de commissie van den Nationalen Raad. Hij wordt bij dat besluit ook geleid door het feit, dat hij sedert zijn verwonding niet meer zoo krachtig is als vroeger. Seipcl had in den loop von den dag dö leiders der meerderheidspartijen en ook den sociaal-clv- mocratischen leider Scitz van dat besluit in •kennis gesteld. W e e n e n, 17 Nov. (W. B.) Naar aanlei ding van het besluit van Seipcl om dc voi- De overwinning is hem, die de meeste volhar ding aan den dog legt. Napoleon. door HULBERT FOOTNER 34 Zij had zich nu tot echte woede opgeschroefd. Zij lachte, maar er klonk niets vToolijks in dien lach. „Met jou afrekenen, moet ik dat? Met joul Die is rijk I Het is het toppunt van onbe schaamdheid I Wil je gaan of ^moet ik een knecht roepen om je de deur uit te zetten?" Zij sprong op, terwijl zij dat zeidc, cn stak haar hand naar het knopje van de bel uit. Ver dwenen was nu haar lusteloosheid. „Do: zal je niet deen," zeide Jack kalm. Hoor duim rustte op het knopje. „En waar om niet?" „Omdat je nog niet weet hoeveel ik weet." Zij liet hoor hand besluiteloos zakken. „Wat heb ik te maken met wat jij denkt te weten Ben jc van plan chantage tc plegen? „Geen kwestie von." „Wat wil je dan?" „Dat zal ik jc zeggen, als je me niet de deur uit lnat zetten," zeidc hij met een laconiek glim lachje. Zenuwachtig liep zij de kamer op cn neer. „Ik doe jo de eer aan te gelooven, dat je de bron, waaruit het geld, dat je uitgeeft, afkom stig is, niet kent." „Beschuldig jo me misschien von oneerlijk heid? „vroeg zij uit dc hoogte. „Ik weet niet hoe eerlijk je bent," antwoord de Jack eenvoudig. „Ik ken de bepalingen van je overeenkomst met Mr. B. niet." Zij bleef staan, alsof zij door een pijl door boord was, cn werd doodsbleek. „Mr. B. I" fluisterde zij. „Ken je hem „Ik weet," zeide Jack langzaam, „dot de duidend dollar, die hij je iedere week stuurt do opbrengst zijn van chantage en moord I" Zij waggelde. Hij dacht, dat zij flauw vallen zou, en spiong op, om hour op te vangen. Maar zij weerde hem af cn zonk in een stoel neer. Het duurde een minuut voor zij weer spre ken kon. „Jc probeert alleen maar me bang te ma ken," prevelde zij heesch. „Ik zal het je bewijzen vóór ik wegga." „Wat wat wil je van me „Ik verwacht, dot je, wonneer ik de waarheid bewijs van wat ik zeg Mr. B. verloochenen en mij helpen zal om hem aan do galg te bren gen." Zij antwoordde niet dodelijk, doch staarde hem slechts met groote oogen aan. „Je zal natuurlijk niets meer van hem aan nemen Nog antwoordde zij niet. „Wil jc willens en wetens medêwerken tot chantage cn moorden, die daar het gevolg van zijn?" Zij barstte in tranen uit. „Hoe weet ik wat ik doen moetjammerde zij. „Je hebt niet bewezen wat je zegt f Hoe weet ik wat je be doeling is Ik heb niets geen sou. Waar moet ik naar toe Hoe zou ik kunnen leven?'' Niettegenstaande haar geveinsde verbazing en verontwaardiging zag Jack, dat zij zich al tijd heimelijk bewtist geweest was op een vul kaan tc leven. Ongetwijfeld had zij er reso luut haar gezicht vanaf gewend, maar toch dagelijks deze vreeselijkc scène verwacht. „Over je bestaansmiddelen behoef jc jc niet ongerust te maken," zeide Jack. „Daar zal ik voor zorgen." ,Jij Hij zag dat hij te ver gegaan was. „Ik be doel Bobo natuurlijk. Ik treed in zijn belang op." „Wie is er vermoord vroeg zij plotseling. „Silns Gyde bijvoorbeeld, cn Arnes Benton." „Anarchisten hebben die misdaden ge pleegd." „Twee arme, krankzinnige jonge mannen zijn gebruikt om het plan van een verduiveld ge zond brein onzen vriend Mr. B. uit te voeren." Voor de laatste maal trachtte zij hem tc overbluffen. Zij geeuwde ofschoon de hand, waarmede zij haar mooien mond bedekte, nog beefde. „Groote genade f Het klinkt als een melodrama I Je moet me niet kwalijk nemen, dal ik de» alles niet dadelijk verduweft kan. Ik ben bang dat je te veci films gezien hebtl" „Wil ik je soms een beschrijving geven van Mr. B.?" vroeg Jack. „Zijn Lievelingsvcr- momming bedoel ikhij heeft waarschijnlijk veel vermommingen. Hij is vrij klein, maar nog ol zwaar, niet corpulent, maar gezet Hij is altijd fatsoenlijk en eenvoudig gekleed. Hij heeft doordringende blauwe oogen, een zware, grijze snor cn een klein sikje. Hij ziet er ouder- wetsch uit, voornamelijk door de manier, waar op hij zijn haar draagtweggeborsteld van zijn ooren, zooals dat een jaar of vijftig gele den mode was. Hij is heel beleefd cn praat deftige boekentaal." Het laatste overblijfsel von moed ontzonk Clara Cleaver. Bleek en bevend zakte zij in haar stoel in elkaar. „Dat is do man," fluis terde zii. „Wat ben je van plan met me tc doen „Waarom stuurde hij je al dot geld „Ik weet het niet," antwoordde zij flauwtjes. „Goed dan zal ik je zeggen wat ik vermoed. Het is om je huis te kunnen gebruiken als een basis voor de jonge roofvogels, die in de so ciety azen. Dat zijn de spionnen, die hem in lichtingen verschaffen omtrent rijke mer.schen, •welke hij noodig heeft voor zijn chantage." „Zoo erg kon het niet I" prevelde zij met afschuw. „Hoe kan jo anders George Thatcher cn Ciace Mafsden verklaren cn Miriam?" v „Je bent niet zeker van wat je zegt." „Je weet in jc ziel, dat het waar is. Wat Miriam betreft heb ik zekerheid. Mr. Gyde heeft ons ccn uitgewerkt verslag nagelaten van de manier, waarop zij getracht heeft hem te bespiopneeren, en ook een uitvoerige be schrijving van haar. Heb je ooit de moedervlek op hoar rechterwijsvinger gezien Zii knikte van neen. „O, dat zal een vreese- lijk publick schandaal worden f" jammerde zij. ,J:k zal voor eeuwig to.t schande gebracl worden —hoéwei ik niets gedaan heb „Behalve dan zijn geld aannemen „Hoe wist ik hetj? Waar moet ik mij nu ver bergen O, ik wou, dat ik je nooit onder het licht van mijn oogen gezien had V Jack nam een andere taktiek aan. „Ik zie wel dat ik van jou geen hulp te verwachten heb," zeide hij, terwijl hij deed, alsof hij weg wilde gaan. „Wacht I" zei zij vlug. „Ga niet wegIk zol krankzinnig worden, als ik ollcen gelaten wordt I Wil jc me beloven mij te redden van dc openbare schande, als ik jo Ups vertel wat ik weet „Ik zal mijn best doen." „Go don zitten. Ik zal terug moeten gaan tot het begin. Het is een lang verhaal." HOOFDSTUK XIX. „Mijn vader was een bekend dokter hier in New York," begon Mrs. Cleover. „Hij was wat je noemt een selfmade manhij was van niets opgeklommen. Ik was zijn ccnig kind. Toen i!c grooter werd, had hij een vorstelijk inkomen en leefden we als millionnairs. De chic van New York behoorde tot zijn patiënten en wij kwamen overal. „Op mijn twintigste jaar trouwde ik -- het gewone, fatsoenlijke huwelijk. Mr. Cleaver was de laatste van een oud, i ijk cn gezien geslacht en men vond, dat ik een goed huwelijk gedaan had. Moor ik hield van hem op een onnaden kende manier. Hij was jong, net nis ik, cn heel knap. „Mijn eerste echte levenservaring kwam bij den dood van mijn vader, vier jaar na mijn huwelijk. Het bleek, dot hij iedere cent van zijn groot inkomen opgwna-jkt had. liet niets na dan schulden en ccn kunstcollectie. De opbrengst van die laatste werd gebruikt om een lijfrente voor mijn moeder te koopen. Zelfs dat geld was voor niets uitgegeven, want zij stierf nog geen jaar later. Do eenige, tot wien ik mij in de wereld toen wenden kon, was mijn man. Hij was goed voor mij op zijn ma niet, v/e konden het samen goed vinden, maar door zijn [teleurstelling cn zijn verdriet bij het bekend worden van den stard van zalccn van mijn vader, kreeg ik het eerste vermoe den, dot het met de onze ook niet zoo schit terend gesteld was. (Wordt vervolgd.)

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1924 | | pagina 1