AMERSFOORTSCH DAGBLAD „de e e m land er" z°terd«fl 21 w,art 1825
TWEEDE BLAD.
„Rechts"
BINNENLAND.
FEUILLETON.
[e KIéeimi van Fai-End.
23e Jaargang
Ko. 223
In de parlementen zitten, rechts van den
voorzitter, de behoudende partijen. Inder
tijd, toen men zioh. nogr niet schaamde „con-
servaKef" te heeten een tijd, die wellicht
terugkomt was dit ook in ons land het
geval.
Feitelijk is het nu niet anders. De z.g.
christelijke coalitie-partijen (of, als men zich
wenscht uit te drukken naar den theoreti-
schen toestand: de partijen, die vroeger de
ohriste' ijke coalitie hebben gevormd) vor
men ook nu nog het conservatieve blok, tot
ergernis niet alleen van de democraten van
Links, maar ook van de vele democratische
elementen, die in die partijen schuilen.
Sinds de coalitie verbroken is (officieel
verbroken, want de samenwerking is geble
ven) spreekt men in de kringen der meer
derheid niet meer van de christelijke par
tijen. Men spreekt van „Rechts".
Het e enige, dat is overgebleven van de
glorievolle dagen, toen Dt. Kuyper met het
antithese-vaandel ten strijde toog, is een af
en toe schuchter spreken van de algemeene
christelijke beginselen. Verder bliift het
bijrechts.
'Dit teekent den toestand. Het uitbazuinen
vnn het christelijk standpunt heeft hij alle
gTo eipen tot teleurstelling geleid. Men
spreekt er slechts over en dan zoo vaag
mogelijk als men er toe wordt geprik
keld'. Voor het overige wurmt men zich in
de politiek verder tot.de volgende ver
kiezing. Dat duurt nu al jaren.
Alle kleur is weg, alle beginsel wordt ver
onachtzaamd: men is slechts één hierin, dat
menRechts is.
Lang kan dit niet na eer duren. Er rijst
verzet.
Verzet allereerst in het kamp, waar men
nog trilt van aandoening als er gesproken
wordt van de Regeering van 1901—1905,
van den Kuvper-tijd, „van onzen Kuyper"
en „van onzen Talma". Een aantal van de
uitersten uit dit kamp heeft zich reeds ver-
eenigd' in de Staatkundig gereformeerde
partij. Deze wil principleel-calvinistische
politiek en zi'et in de Rechtsche politiek
geen principieel verschil meer met de poli
tiek van de Linksohe partijen, gezamenlijk
als „revolutionaire" partijen aangeduid.
Daar heerscht afkeer van het samengaan
met Rome, afkeer van de slappe 'houding,
die de anti-revolutionaire partij in de laatste
jaren heeft aangenomen tegen de nieuwig
heden van den tijd; de kiesrechthervormin
gen en de sociale wetgeving. Men is ei
woedend over, dat het Protestante Neder
land een gezant heeft bij den Paus, „in
wien de anti-christelijke geest is"*.
In het anti-revohitionaire huis zelf spreekt
af en toe 'het geweten bij monde van prof.
rnr. D. P. D. Fabius. De onti-revolutionaare
partij moge in haar program van actie van
1932 geroepen hebben om „zuivere begiu-
selpolitiek", in de praktijk heeft zij zich neer
gelegd 'bij allerlei, dat in strijd is met hare
beginselen. Fabius heeft er in '22 op ge
wezen: men legt zich neer bij leerdwang, bij
bcinniiedwang, bij openbare armenzoig,
bij de Staatsloterij, bij algemeen kiesrecht,
[bij vrouwenkiesrecht, bij verzdkeringsdwang,
bij Staatspensioen, bij lijkverbranding
[Men is er zich ook in de nu ten einde spoe
dende parlementaire periode bij neer blijven
Heggen.
Een enlkele schuchtere poging om een der
anti-revolutionaire desiderata te verwezen
lijken stuit onmiddellijk af op het verzet van
de katholiekevrienden.
Dies mokken de beginselvasten in den
anti-revolutionaire huize en men ziet dan
ook het verzet tegen de coalitie-politiek in
deze partij met den dag groeien.
Ook in de R- K. Staatspartij heerscht in
sterke mate ontevredenheid. De democrati
sche leden van de R. K. Kamerclub zouden
wel gaarne met de democraten van de Lin
kerzijde samenwerken, maar nog in 1921
heeft het Episcopaat tegen zulk een samen
gaan gewaarschuwd. Roma lacute est
Dit gaf den conservatieven moed. Zij
stichtten in 1922 de Nieuw-Katholieke
partij, die succes zou hebben gehad, indien
niet Rome opnieuw gesproken had.
Ongeveer te zelfder tijd kwam Verviers
met zijn katholiek fascisme; naast den strijd
tegen de democratie kwam bij hem de strijd
tegen de katholieke leiders, die de christe
lijke beginselen vergeten. Met een beroep
op Christus werd reactionaire revolutie ge
predikt
In het jaar '23 ontstond de Roomsch-
'Katholieke Volkspartij, die door den Clerus
niet schijnt te zijn verboden. Misschien
omdat ze nog te weinig invloed heeft?
De laatste maal, dat de ontevredenen met
de gedragingen van de R. K. Staatspartij
zich organiseerden, ligt ons nog versch in
het geheugen: Sint Michaël. Ook nu is de
afscheiding. die ook niet m de bedoeling
lag! verhinderd. Ook nu nog is de een
heid op papier gehandhaafd.
Maar de ontevredenheid bliift: èn de reac
tionairen èn de conservatieven èn de demo
craten in de R. K. gelederen snakken naar
het oogenblik, waarop het uit zal ziin met
Rechts.
Zoo gaat Rechts de stembus van 1925
tegemoet. Ondanks het ophemelen van
Colijn, die den gulden gaaf hield, bever
dan inderdaad „christelijk" regeeren, is er
Rechts van vertrouwen in den uitslag geen
sprake, is er Rechts geen élan om den
strijd te voeren.
Men blijft „Rechts" bijeen. Het uiteenval
len wordt, het is duidelijk, slechts verhin
derd door het machtwoord van den priester.
Als er werkelijk splitsing kwam in de
R. K. Staatspartijv dan was het plotseling
uit met de coalitie, met „Rechts". En de
anti-revolutionaire partij èn de katholieke
leiders wachten op invloeden van buiten,
die dit einde zullen brengen. Ze'f wagen zij
het niet den historisch geworden maar
steeds meer knellenden band te verbreken.
Zoo gaat in 1925 „Rechts" schoorvoetend
naar de stembus. Menigeen van Rechts
hoopt op eene gebeurtenis. O, eene ge
beurtenis, die hijzelf niet zou willen uillok-
ken I die „Rechts" bevrijden zal van de hin
derlijk geworden banden vanvriend
schap met „Rechts".
Menigeen van Rechts ook zal er is
nog altijd struisvogelpolitiek! die gebeur
tenis niet uitlokken of helpen uitlokken,
maar zalvan de stembus wegblijven.
Het straks aangenomen wetsontwerp tot
opheffing van d:e sancties op het verzuimen
van den stemplicht zal het hen gemakkelijk
maken.
De gebeurtenis, die de politieke verhou
dingen gezond zal maken, zal kunnen ko*
men. Niet mannen van rechts zullen het
noodige feit kunnen doen optreden.
Dat kunnen wij, democraten van Links.
Als wij met alle kracht den stembusstrijd
voeren, als alleman uit onze gelederen ter
stembus gaat, a's wij, democraten, versterkt
in de Kamer komen, als „Rechts" inzinkt
door vermindering van het aantal Rechtsche
zetels met een luttel aantal, dan zal Rechts
nög minder in staat zijn te regeeren, dan
het nu gebleken is te zijn. Zijn we ooit
slapper en slecht geregeerd dan onder
Ruys-Colijn?
Dèt is de gebeurtenis, die redding kan
brengen uit het politieke moeras, waarin wij
ons bevinden: een verliezen van den stem
busstrijd door.... Rechts.
Door den verkiezingsstrijd van dit jaar
krachtig te voeren, door den volke te doen
zien, hoe weinig kracht er schuilt in het
régime van Rechts, hoe averechts de poli
tiek van Rechts geweest is, in elk opzicht,
ook in het zoo ten onrechte geprezen finan-
tieel beleid van Colijn. dèèrdoor zullen wij,
democraten, de partijen van rechts in de
gelegenheid ,stellen weer zich zelf te ziin.
Eene democratische ovens-inning zal zijn
èn in het belang van- land en volk, èn in
het belang der democratie en zelfs in het
belang vanRechts.
Mode.
Het is altijd een grappig werkje om in
Maart over mode te schijven. Op het oogen
blik, nu" ik aan dit artikel begin, bijv., is het
zóó koud, dat ik een wollen vestje extra heb
aangetrokken en mijn kachel nog eens flink
heb opgepord. De wind giert om mijn huis, de
regen stroomt langs de ruitenonbehagelijker
en kouder kon het al haast niet. Ik zou u wil
len vertellen van de regenjassen, waar* u nu
zoo'n wil van kunt hebbende gezellige bruin-
lecren mantels met een jpipke sluiting, een hoo-
ge boord en prettig diepf zakken, want die zijn
op 't oogenblik het meest in trek en gewoon
lijk zijn zij zóó gemaakt,]{dat u ze evengoed
binnenste buiten kunt drogen. Die bruinleercn
jassen zijn heel solide en laten nooit een drupje
regen doorde gabardine regenmantels waren
nooit zoo betrouwbaargewoonlijk begonnen
dio na drie, vier maal dragen te „lekken". Don
konden zij in sommige zaken voor een paar
gulden opnieuw worden geprepareerd, met hot
gevolg, dat zij weer voor eenigen tijd water
proof bleven. Net zoo long lot u er gcch geld
meer voor over hodt cn hem ols stofmantel
bleef afdragen. Ja ik ben juist in een stem
ming om u veel te vertel'cn van de moderne
anti-rcgcnklcoren, van aardige ondoordringbare
hoedjes, van flinke waterdichte schoenen en
kousen, die zóó dik zijn, dot de regen er niet
doorheen kón komen momin gedachten
zie ik een onder Maart-beeldeen heerlijk-luwe
lentedag, een zonnetje, dot stróélt over bedden
van krokusjes, narcissen en hyacintenkin
dertjes vol van lente-leut, die dansen tusschen
die bloemen, en oude menschjes, die zich be
haaglijk zonnen en o I zoo tevreden zijn, omdat
het weer zomer gaat wordenZoo'n dog
kón het wezen, wanneer u dit artikel onder de
oogen krijgt, en stel je voor, dat u don niet
anders zoudt lezen, don hoe v u tegen kou en
regen wapenen moet I U zoudt dc krant met
een vaart ter zijde leggen en voor uzelf gaan
denken aan iets vroolijkers.
Daarom wil ik u nu liever nog van een paar
aardige modenieuwstjes vertellen, want al heet
•het, dot er niet veel verandering is, hier cn
daar piepen toch wel leuke „noveauté's" tc
voorschijn f
Zoo las ik dezer dagen in „De Manufactu-
rier, dat de zakdoekjes een ding van belang
zullen worden in het komende seizoen. In dc
eerste p^ats zullen de gebruikszakdoeken groo-
ter en dus doelmatiger wezen dun in den laat-
sten tijd. Witte zakdoeken dragen reusachtige,
gekleurde initialen, biiv. in groen, oranje, lila
of rood. En omgekeerd gekleurde doeken wor
den met een witte letter versierd. Die initialen
worden op den uitersten hoek van den brecden
zoom aangebracht. Soms ook geborduurd op
een gekleurd vierkant, dat men later inertiseert
in het linnen.
De finishing-touch van. oen tailleur is een
coquet fijn zijden dool;» dat juist even met
een punt uit een zakje hangt. In die dingen
en ook in de fijne weefsels, die bij avondtoi
let worden gebruikt, ziet men dit jaar een aan
het overdrevene grenzende luxebijv. naait men
soms de fijne haartjes van veeren op zijden
doeken en legt ze dan zoo, dat zij een fijn
kantweefsel suggereeren Bovendien zet men ze
dan of, met kant. Goudkant is hiervoor het
nieuwste of open zotfmen met dun gouddraad
omgenaaid. Voor zulke „droomen" van doekjes
gebruikt men crêpe de chine of crêpe geor-
getti in zachte tinten, maar daar mag je n o o i t
je neus in snuiten I
U weet wel, dat sommige menschen veel
last van warme handen hebben Nu de hond
schoenen voor het dansen uit de mode zijn,
moesten zij, die aan die kwaal lijden, er natuur
lijk iets anders op vinden. Daar dient de z.g.
dans-zakdoek voormet in het midden een
opening om den vinger door te steken. Daar
door wordt het doekje, dat uit zijden crcpe
bestaat, en met borduursel of kunt is versierd,
op zijn plaats gehouden en bedekt de hond-
palm geheel.
In diezelfde „Monufacturier* zog ik ook een
leuke jongemeisjesjurk een lang, slonk model
met een liggcndl boordje, dot van voren een
beetje naar beneden liep en dus een klein stuk
je hals vrij liet, cn met lange strakke mouwen.
De jurk werd manteljapon genoemd en vyas
vervaardigd van witte bengaline. Ter opvroo-
lijking kwam er van onderen een reep Schot-
sche crêpe-satin onder het wit uitdo meeste
jurken zullen dat van den zomer tooncnhet
geeft het idee van de lange ensnque, dio inder
daad ols een nnuwe koker tot do knieën reikt.
Die Schotsche ruit werd ook gebruikt voot tweo
platto zokklcppen onn weerzijden, iets vóór do
heup verder had men de mouw cr op origi-
iccle wijze mee afgemaaktols een lint was ei
een Schotsche reep door de bengaline geregen
en met een grootcn strik ('t leek wel een poe-
scnhalsband 1) ofgchecht. En ten slotte viel cr
onder het liggende boordje een lange ernvatte
uit, wat het toiletje extra jeugdig en vlot mook-
te. De das had een dunnen knoop ondnr den
boordde breede uiteinden hingen tot halver
wege de jurk I
Een der medewerksters aan „Dc Hollandschc
Huisvrouw" schreef in een Februori-nummer
over het Ottomonc, dat de groote mode vun
het seizoen zal zijn.
Zooals men weet, is Ottomonc een zijdestof,
die vroeger veel verwerkt werddoch dio men
in den loatsten tijd alleen in het zwart zog.
Het is mooi spoepel, glanzend materiaal met
hreede ribbels dezen zomcT zult u het in alle
denkbare kleuren cn tinten zien dragen. Door
die ribbel kan men met Ottomone dc oordigsto
effecten bereiken.
Men maakt cr verticale strepen mee of een
vischgTant-ornoment. Soms ook om een groot
oppervlak, bijv. van den rug, tc breken, zet men
dc strepen van boven tot onder een een schui
ne richting. In ieder gevalwie Ottomane voor
hoor mantel wii gebruiken heeft ,geen andere
garnecTing meer noodig.
Is het don nóg niet op (echt Ottomane is
heel solide), don fabriceert u er voor den
winter 'n casaque, jumper of vestje van, ol
naar gelang van de dan heerschende mode.
Engten slotte kunt u dc nog resteerende „goede"
stukken voor hoedgarneering of sachets ge
bruiken (eerst even opstoomen cn strijken 1)
of u maak er kousenhoepels, borstelzokjes, kap
stokken of hoedenstondaords van. Een vrouw,
die wat kijk op zulke dingen he* ft, maakt ze
in een paar verloren oogcnblikjcs, bijv. ols het
theewater nog niet kookt, of als zij op haar
koffieklantjes zit te wachten I
Doordat dit materiaal zoo bijzonder soopel
is, kunt u het heerlijk drapeeren, en er iedere
gewcnschte coupe aon geven. Het vormt zich
haast naar bet lichaam. Er zijn niet veel stof
fen waar u met evenveel succes mantels uls
avondjaponnen, tunieks cn mantelpakken van
kunt maken I
Daarom is ottomone zoo bijzonder practisch
wannce^ u cr bijv. een aardig kersrood avond
toiletje van heeft gemaokt 'met een bijpassende
cape, gevoerd met wit ottomone dan kunt u
dit alles na een jaar in een donkere kleur laten
verven en er een mantelpakje van maken.
DE RIJKSMIDDELEN.
De achterstond bij Fcbr. 1924.
De opbrengst van 's Rijks middelen in Fe
bruari vnn dit jaar is bij Februari 1924 niet
minder dan 507,800 ten achter gebleven.
Zonder de rijwielbclnsting zou het nadeelige
verschil nog» 5 ton grootcr zijn geweest. In-
tusschen mag niet uit het oog worden verloren,
dat Februari 1924 één dag meeT telde don dc
afgeloopen maend, hetgeen wel een verschil
van meer dan een millioen in de opbrengst kan
uitmaken. Mooi ook don is er nog geen aon-
leiding om dc behaalde uitkomsten als bevredi
gend aan te merken. Wont cr rijn, ofgcscheirlen
vnn de rijwiclbelasting, nog andere factoren,
die dc baten nu op een hooger peil hadden
moeten brengen. Zoo staan b.v. dc ontvangsten
uit den bicroccijns 227.600 meer don ver
leden jaar) onder den invloed van dc sterke
verhooging, die pas in Mei 1924 in werking is
getreden. Voorts is nu het eindcijfer geflatteerd
door een aanzienlijke stijging, het grootste ac
cres, dot deze middelenstaat heeft aan te wij
zen 891000), bij dc successierechten. Loot
men ook dit middel buiten beschouwing, don
neemt voor de andere middelen de achterstond
tegenover verleden jaar, toen het totnol tocb
reeds* meer don 2 millioen bij 1923 ten
achter was, o! vrij belangrijke afmetingen aon.
Do meeste middelen zijn in opbrengst bij
verleden jaar ten achter gebleven. Het belang
rijkst is ditmoo' het nadeelige verschil bij de
registratierechten, die 529.000 minder op
leverden.
Bij de zegelrechten wos er een nodcclig ver
schil van 173.400. De ontvangsten uit de
beursbelasting deelen in den achteruitgang met
ruim 37.000 en die bij den gedistilleerd-
accijns met f 381.000.
Bij de inkomstenbelasting, verreweg de voor
naamste bate der schatkist, was cr ditmaal een
achteruitgang van 519.000. Niettemin is ook
nu de opbrengst ruim f T.6 millioen boven de
raming geweest, terwijl de cijfers van de split
sing onder non den staat nog steeds wijzen op
tijdiger aanzuivering. Grondbelasting en perso
neel, die een moond geleden door vrij groote
stijgingen dc oondacht hadden getrokken, ma
ken nu een heel wot bescheidener figuur. Voor
de eersto bedroeg dc stijging slechts 8600,
terwijl er bij het personeel een daling moet
worden vastgesteld van 182.000 en in beide
gevallen dc opbrengst aanmerkelijk beneden
het 1/12 der roming blijft
Dc stijging bij de dividend- cn tontièmebolos-
ting 10.700) heeft niet veel tc bctcekcnen;
de belangrijke baten uit dit middel vallen trou
wens pas veel later in het jaar. Niettemin is
cr voor de eerste twee maanden reeds een
voordeelig verschil van 226.000 to boeken.
Bij do vermogensbelasting ccn doling van
T3.500; sedert 1 Januari van 35.500, ook
voor dit middel overigens een tijd, dio nog
weinig gewicht in de schaal legt. Dc suiker-
accijns is met 34.000 bij verleden jaar cn
bijna 2 ton bij 1/T2 der raming ten achterge
bleven. Aon den anderen kont vertoonde dc
zoutaccijns weer een accres 84.000), het
geen inog worden toegeschreven aan minderen
invoer van geraffineerd zout cn in verbond
daarmee onn grootcr verbruik aan het aan
occijns onderworpen binnenlandschc zout.
Dc tabaksaccijns is 243.000 bij verleden
jaar ten achter gebleven. Von eenigen invloed
van dc accijnsvcrhooging schijnt don ook nog
weinig to bespeuren. Het is moeilijk te zeggen
of in de stijging von 60.000 bij dc invoer
rechten het resultaat mag worden gezien van
het inslaan von voorraden vóór het in werking
treden van dc nieuwe tariefwet. Eenigo ver
levendiging in het handelsverkeer volt reeds
sedert geiuimen tijd woor tc nemen; zij schijnt
zich echter niet met bijzondere krocht voort
te zetten Het stotistiekrecht is toch van
554 700 in Januari tot 318.500 in Fe
bruari verminderd. Het nadeelige verschil te
genover verleden jaar bedraagt 72.200. Do
loodsgelden maken onder al de middelen, die
meer Ir. rechtstreeksch verband staan met het
znken'evcn, nog het beste figuur; zij waren al
thans 52.000 hooger don een jaar geleden.
Een nadeelig verschil vun 91.750 bij de mij
nen, dit verleden jaar Februari veel geld in
dc schatkist deden vloeien behoeft vooreerst
niet tot bijzondere gevolgtrekkingen oanlciding
te geven.
Over de eerste twee maanden van dit jaar
kunnen dc gewone bronnen van inkomsten ccn
vooruitgong oonwijzen van 4.321.400. Even
wel wordt daaraan oJlc beteekenis ontnomen
door het feit, dot dit accres uitsluitend t© dan
ken is aan de verleden jaar nog niet bestaande
rijwielbclnsting, welke in de eerste twee maan
den 4.585.500 in de schatkist heeft doen
vloeien.
Behalve de gewone, hebben ook de buiten
gewone bronnen, de inkomsten cn baten van
het lecningsfonds 1914, trager gevloeid. Zij
brachten rul. 14.07 millioen op tegen 15.64
million in de eerste twee maonden van 1924,
toen door nog ruim Y, million bijkwam uit dc
thans niet meer verantwoorde O. W. belasting.
(Vod.)
De trage, die zijn doel steeds voor oogen
I houdt, gaat toch sneller dan een, die zonder
doel ronddoolt LESSING.
door
MARGARE1 PEDLER.
Geautoriseerde vertaling van W E PONT.
GS - -
Er waren zooveel mannen in haar omgeving,
die bereid waren tot de groote opoffering en
dit deed hr.er het falen van dien eenen man des
te sterker voelen. Dagelijks hoorde zij van
dezen of genen man, dien zij kende, hetzij per
soonlijk of alleen bij naam, die zich ols vrij
williger hod aangeboden en die aangenomen
was en dikwijls moest zij luisteren naar Miles
Her rick, die in wanhopigen opstand was omdat
hij nooit goedgekeurd kon worden, en moest
zij trachten hem te troosten.
Maar Andrcy Maynard was de eenige, die
ten volle de bitterheid van Herrick's hart peil
de. Zij had hem leeren breien en hij worstelde
met de ingewikkeldheden von zijn eersten hiel,
toen hij haar op zekeren dag verbaasde door
den heelen sok met naalden en al naar het an
dere eind van de kamer te slingeren.
„Er is werk te doen voor een man, wanneer
zijn land in oorlog isMijn God, Andrey, ik
weet niet, hoe ik het zal moeten dragen hier
op mijn divan te liggen breien, breien I wan
neer ze daarginds sterven I Waarom willen ze
een manken man niet even goed nemen Kan
een manke niet een geweer afschieten en
sterven net ols onderen
Andrey keek hem vol medelijden aan.
„Beste Miles, do oorlog vraagt altijd de bes
ten de jongsten cn de meest geschiktcn. Maar
er is overvloed van werk te doen voor dc vrou
wen en mannen, die thuis blijven."
,Voor de vrouwen en de stumpers?" vroeg
Miles bitter.
„Ja voor de stumpers ook."
Hij schudde het hoofd.
„Neen, Andrey, ik ben absoluut een nutte
loos stuk mensch een lastpost."
„Niet in mijn oog. Miles," antwoordde zij
rustig
Hij keek haar aan en los eindelijk in haar
blik, wat hij er dot vertelde zij hem later
do laatste zes maanden al dien tijd in had
kunnen lezen, ols hij het maar had willen zien.
,Méén je dot, Andrey?" vroeg hij, plotseling
haar hand grijpend. „Alles alles wat het
beteekent
Zij gleed op haar kniëen naast zijn rustbed.
„O lieveling I" zei ze tusschen lachen en
schreien. „Ik heb het gemeend. alles, alles
wat het beteekent, al zoo long. Maar moor
je wou me maar niet vragen I"
„Hoe kan ik dat doen Een manke kerel, die
bovendien niet eens rijk is
„Ik geloof," zei Andrey bedaard, „dat we
die twee punten al vroeger besproken hebben
vanuit een strikt persoonlijk standpunt I Zou
je niet zou je niet over je bezwaar kunnen
heenstappen om met mij op Grecnacres te ko
men wonen, beste
Andrev verklaarde later altijd, dat zij al haar
overredingskracht hod moeten gebruiken om
Miles er toe te brengen haar te vragen, en dat
als de oorlog er niet geweest was dio hem
overtuigde dat hij voor niemand anders nut
tig kon zijn hij het nooit gedaan zou
hebben.
Vermoedelijk slaagde zij erin, den juisten
prikkel te geven, want toen de Lovendeltante
ioter in den middag beneden kwam, werd zij
geroepen dc heerlijkste daad te verrichten, dio
aan een oude jongejuffrouw vop het rechte
soort kon worden opgedragen, namelijk haar
zegen te geven aan een pos verloofd paar.
Sara kreeg den brief met het nieuws den
volgenden morgen en hoewel het hoar natuur
lijk haar eigen verdriet te scherper deed voe
len, was zij toch van harte verheugd over dezen
kleinen oogst van vreugde, <Jie haar beide
vrienden hadden binnengehaald temidden, von
den vrceselijken wereldoogst van smart en leed.
Met dezelfde post als de stralende brieven
ran Miles cn Andrey kwam er c-en van Elisa
beth Durward. Zij schrééf verword.
„Tim heeft besloten zich als vrijwilliger op
te geven," stond er. „Ik kan hem niet laten
gaan, Sara. Hij is mijn eenige zoon cn ik zie
niet in, waarom hij van mij opgeëischt zou moe
ten worden in den vreeselijken oorlog. Ik heb
hem overreed te wachten, totdat hij jou ge
sproken heeft. Dot is het eenige, waarin hij wil
toestemmen. Wil je komen en doen wot je kunt
om het kern uit het hoofd tc praten.? Er is
één band, waarmee jij hem kunt terughouden,
ols je dat wilt"
Een glimlach vloog over Saros gezicht, toen
zij zich voorstelde hoe Tim ernstig had toege
stemd haar mcening in deze zaak af te wach
ten. Hij wist cn niemand beter dan hij
wat die meening zou zijn en ongetwijfeld was
hij alleen op het voorstel van zijn moed.^r in
gegaan in do hoop, dat haar tegenwoordigheid
de spanning wat zou verlichten en zijn moeder
troost zou geven.
Sara telegrafeerde, dat zij den volgenden dag
op Barrow Court zou komen cn vond bij haar
aankomst Tim aan het station op haar wach
ten met zijn kleine twee persoons auto.
„Wel", zei hij met ccn grijslach, toen de euto
voortgleed op den welbekenden weg. „Ben je
gekomen om mij over te halen een zoete jongen
te zijn en thuis te blijven, Sara
„Dat weet je wol van niet," antwoordde zij
glimlachend. „Ik zal eens verstandig met Eli
sabeth praten. O Tim, jongen hoe benijd ik jel
Het is heerlijk in deze dagen een man tc zijn!"
Hij knikte zwijgend, maar zij kon in de uit?
drukking ven zijn oogen de rustige voldoening
lezen, die haar beslissing hem had gegeven. Zij
had dienzelfdcn blik op de gezichten van an
dere mannen gezien, wanneer no een lange
worsteling met vrouwenliefde, die hen toch niet
lang kon terughouden, dc eindbeslissing geno
men was.
Toen hij bij het portiershuisje gekomen was,
gaf Tim de auto over aan den chauffeur, die
hen daar tegemoet kwam, blijkbaar volgens
afspraak.
„Ik dacht, dat we moor te voet Het park zou
den doorwandelen," stelde hij voor.
Sara stemde er verheugd in toe. Het was een
heerlijkheid, langs die kronkelende paden te
loopen, die zij zoo goed kende en waar zij
zooveel herinneringen aan den gelukkigen tijd
von vroeger had. Zij bemerkte nauwelijks, dat
hoar metgezel plotseling stil was geworden,
zoo waren hoor gedachten bezig met de dagen
van vroeger op Barrow, toen zij hier wandelde
langs deze zelfde paden met Patrick naast haar,
in zijn rolstoel.
Met een gewaarwording van half pijn, half
pleizier, keek zij naar ieder bijzonder plekte.
Daar was het prieel, waar zij gewoonlijk schuil
den voor een regenbui bij den ingang was de
vloer schuinafloopend gemaakt, zoodat Pa
trick's rolstoel er gemakkelijk binnengerold kon
worden; nu kwamen zij langs den kastanje
boom, dien zij zelf jaren geleden geplant had
met hulp van den tuinman op de plek,
waar een andere boom door den bliksem was
vernietigd. Het was nu al een flink boompje
geworden. Door was de Koninginne-bank, een
oude sfeencn bonk, waar Koningin Elisabeth,
naar het heette, een poos had gezeten, toen zij
Burrow Court eens bezocht. Sara bedacht met
een glimlach, dat wanneer de geschiedenis
waarheid spreekt, deze koningin een aanzien
lijk gedeelte van haar tijd doorgebracht moet
hebben inet de huizen van haar onderdoncn tc
bezoeken. En hier
„Soraklonk plotseling Tim's stem temid
den van de herinneringen, die zich in haar
guest verdrongen. Er wos iets in den klonk van
zijn stem dat haar aandacht onmiddellijk wak
ker maakte en haar een zenuwachtig voorge
voel gaf van wat hij te zeggen had.
„Saro, je weet natuurlijk even goed ols ik, dat
ik me als vrijwilliger go opgeven. Ik liet moe
der maar om je schrijven, omdat wel om-
dut ik dacht, dot je het een beetje gemakkelij
ker voor haar kon maken. Dat ten eerste. Maar
ik had een andere reden."
„Jn vroeg Sara machinaal. Zij stonden stil
bij de Konininnnebank en half-onbewust legdo
zij haar hand liefkozend op den hoogen rug
van de bank. Hoe koud was die steen tegen
hoor hond.
„Ja". Tim sprak weer, op dien eigenaardigen,
korten toon. Ik wilde je nu vragen nu, vóór
ik nnnr Frankrijk go of er ooit eonige kans
voor mij zal zijn
Sara keek hem aan.
(Wordt vervolgd)
