24*w"?2*B' AMERSFOORTSCH DAGBLAD „DE EE M LANDER" z«terd«g 25 Juli 1925
FEUILLETON.
BINNENLAND.
TWEEDE BLAD.
De gouden band.
Courantenlezers,
Eene van onze dagelijksche behoeften
is tegenwoordig de courant.
Met welk «ene huivering grijpt de adspi-
ront-examinandus ze aan, wanneer hij in de
eene of andere rubriek weer enikele sltocht-
offe-s der grenzenlooze exaimenmanie vindt;
hoe die huivering klimt tot ontzetting bij
den makelaar, die in weinig woorden daarin
het vonnis ziet strijken over eene specu
latie, waarin hij zijn geheele vermogen had
gestoken en waarvan hij zooveel verwacht
te; met welk eenen afschuw herleest de
oude jonge juffrouw de huwelijks- en be-
vallings-advertentiën van zoovele kennisjes,
de nu ook öf het huwelijksjuk opnemen, of
het reeds lang gedragen hebben; een juk,
dat zij nu verac'ht, verfoeit zelfs,
doch dat ook zij o wondere wisseling van
denkbeelden in vroeger tijd niet
a f k e e r i g was te dragen, alsmen
het haar gevraagd 'had; met welk
een 'begeerig en tevreden oog doorleest de
dikke rentenier de effecten-noteering, wan
neer hij daarin „zijn fonds" weer een paar
percenten ziet rijzen; kortom, wij kinderen
\an onzen tijd gevoelen alten behoefte aan
de courant, en als de postbode eens wist,
hoeveel lief en leed die stomme papieren
in de huisgezinnen brengen, hij zou zich
wel wachten voor de verantwoordelijkheid
der bezorging!
Doch niet allen lezen de courant op de
zelfde wijze, of liever, wij lezen er niet allen
hetzelfde van. Mijnheer H., steunpilaar der
beurs, zal er zekere andere nieuwtjes uit
zoeken dan de sentimenteel© jonge juf
frouw V., die hare liefde, na-dat ze door 't
mannelijk geslacht werd' versmaad, op kat
ten en honden 'heeft overgeplant; uwe moe
der, de 'bedrijvige huisvrouw, leest er heel
wat andeTS uit dan mejuffrouw Z., de eer
tijds gevierde „reine du bal", doch die door
hare coquetterie zoo ver gekomen is, dat
ze nu ijverig snuffelt naar zekere adverten
tiën, die, uit Engeland overgewaaid, thans
soms een halve kolom van een respectabel
dagblad beslaan; in 't kort, er zijn zooveel
soorten van courantenlezers els er soorten
van menschen zijn; en daar de laatsten
bijna even talrijk zijn als de individuen,
schijnt mij de stelling niet al te paradoxaal
roe, dat er evenveel soorten van couranten-
lezers zijn als menschen, m. a. w. dat nie
mand hetzelfde uit de courant zoekt. Nu
is het eveneens waar, dat iemands smaak
grooten-deels bepaald wordt door de lec
tuur, die hij kiest; en daar men uit iemands
smaak weer eene geronde gevolgtrekking
kan maken omtrent zijn karakter, zou men
kunnen zeggen: Zeg mij, wat gij uit de
courant leest, en ik zal u zeggen, wie ge
zij tl
•Daar hebt ge b.v. den vervelenden
couranten!ezeri Een individu, dat meestal
op het platteland gevonden wordt; wiens
eenige lectuur de courant is, en die dan
ook uit de weinige stuivers, die hij daar
voor uitgeeft, zooveel mogelijk munt tracht
te slaan voor zijn hersens.
Zoodra hij den delinquent in handen heeft
begint hij met huiveringwekkende .nauw
keurigheid 'bij 'bladzijde I, kolom I, regel I
en houdt naet op, voordat hij met zijn
wauwelend keelgeluid tot bladzijde IV, ko
lom IV den laatsten regel gekomen is.
Meen nu echter niet, dat hij zijn taak voor
geëindigd houdt! O neen, het herkau
wen is hem, evenals, de dieren, waarmee
hij dagelijks omgaat, eene zeer aangename
bezigheid, ja tot eene tweede natuur ge
worden; en na geëindigde lectuur, die bij
gebrekkig leesonderwijs wel een halven dag
kan vorderen, wordt d-e andere helft be
steed om viouw en kinderen en somtijds
ook de avondkouters beklagenswaardige
slachtoffers zijner ongewone geestesinspan
ning den inhoud te vertellen, wel niet
geregeld, maar toch altijd, waar hij t maar
eenrgszins kan, te pas brengen.
Dit soort doet echter nog niet veel
kwaad en men heeft het voordeel, dat men
ze gemakkelijk kan ontwijken.
Een erger soort is de politicus on
der de courantenlezers. Deze leest het bui-
tenlandsch nieuws van a tot z, behalve in
den „komkommertijd", wanneer „d e
'h e e l e boel" „larie" is; van binnen-
landsch nieuws de Kamerverslagen en het
stenografisch verslag; verzekert u bij die
verkwikkelijke en soms hartverheffende lec
tuur, dat het in ons land een lamme
-boel was en de staatsmachine veel beter
zou loopen als h ij eens minister
werd? vraagt ge ondeugend genoeg op
te merken.
Van anderen aard is de een v o u d i g e
courantenlezer. Een goed soort, die alleen
de gemengde berichten leest, 2ijn vrouwtje
er het een en ander van vertelt en alleen
een blik in buitenlandsch nieuws werpt,
wanneer een vriend hem op een erg
schandaaltje, een gruweiijken moord of een
verwoestenden brand heeft opmerkzaam
gemaakt. Zeer aangenaam vindt hij het,
wanneer zijne lectuur door zijn kousen-
breiende eega, huishoud-ster, of oudste
dochter, die de 40 al gepasseerd is, afge
broken wordt door een allerliefst:*„och
grutf", „wel wel", „heer wat je zegt" en
dergelijke verwondering wanende kousen-
breiende vrouwelijke uitroepen. In ééne
zaak stelt 'hij nog al belang: hij is erg bang
voor „vriend Hein" en doet al het moge
lijke om dten ongenoodigden en onwel ko
men gast buiten de deur te houden. De
kwakzal vers-lectuur, waaruit tegenwoordig
de helft der advertentiën bestaat, wordt
■door hem dus met aandacht gelezen en als
we eens verklappen wilden, hoe 's mans
budget bezwaard éwerd met uitgaven voor:
hop-'bitter, anti-rheumatische watten, pillen
van Guyot en dergelijke artikelen, dan
dan zouden we de grenzen der bescheiden
heid overtreden en zwijgen daarvan dus
maar liever.
Tot een geheel andere rubriek behoort
de vluchtige courantenlezer, die zich
alleen maar dë verveling getroost het blad
open te vouwen en in te zien, omdat het
nu eenmaal jbon ton" is de courant te
lezen, omdat hij in de soos geen mal fi
guur wil slaan, wanneer er het een of an
der uit de courant besproken wordt, opdat
hij eens zoovelukkig mocht zijn eene blad
zijde uit de „chronique soandaleuse" van
deze of gene stad- te vernemen, die hij clan,
zeer uitgebreid en met kostbare 'bloemen
opgesierd, aan vrienden en nabestaanden
ten beste kan geven; doch meestal heett
hij in vijf nj'inuten er „genoeg" van, zooa-ls
hij zich uitdrukt en antwoordt op de stereo
type vraag zijner huisgenooten „of er ook
iets in staat" even stereotyp „Neen, niets
bizonders", waarna deze, die den man als
een orakel beschouwen, ook maar spoedig
maken dat de delinquent weggebracht wordt,
want dat „het zonde zou zijn, behalve het
reedis zoo dure krantegeld, nog boete (e
beloopen voor te late bezorging."
Geheel anders leest de man van za
ken de courant. Voor hém zijn èn buiten
landsch-, èn 'binnenlandsdh nieuws, alsmede
kwekzailversadvertentiën en huwelijks- en
doodsberichten larie; hij houdt het met fi-
nanciëele berichten, advertentiën, effecten*
noteering en 'berichten over uitlotin-g van
premieleeningen. Deze rijn voor hem de
quintessence! Met welk een welbehagen
strijkt hij zich den netten knevel, wanneer
de speculatie, die hem een halven ton zal
aanbrengen, gelukt is; wanr.eer d-e spoor-
we-gaandeelen, die daar in de 'brandkast
liggen en ver beneden pari ingekocht zijn,
een enorm dividend udtkeeren; wanneer de
aandeelen een-er naamlooze vennootschap,
waarvan hij commissaris is, gaan rijzen, al
leen omdat hij commissaris is; hoe die
vreugde ontaardt in 'hoogmoed, wanneer hij
het faillissement leest van een zijner han
delsvrienden, in armoede door hem er-
Ik haat de wezens, die heeren zijn en geen
mannen.
VOSMAER.
Naar het Engelsch van
DAVID L7ALL.
32
„Goeden middag," zei zij, met haar prettigen
glimlach, „Ik wed, dat u mij zooeven zag aar
zelen. Dat doe ik altijd, als ik een man alleen
in een coupé zie ritten en dat zal ik altijd
doen, tot ze die afschuwelijke aparte compar
timenten afschaffen en ons de bescherming ge
ven van de wagens met een zijgang. Bent u
vanmorgen van „The Green Man" vertrokken?"
„Ja mevrouw, iets later dan u. Ik was vër-
baasd te hooren dat u voor het ontbijt met den
vrachtrijder waart vertrokken."
„Niet voor mijn ontbijt," zei ze zedig. „Ik
houd van Cripps, den vrachtrijder,' hij is een
bron van inlichtingen en kent al de overleve
ringen van zijn land. Ik heb, sinds ik „The
Green Man'' verliet, twee kampen bezocht en
ik ga nu naar huis naar Portsmouth."
„U woont daar?" vroeg Sherston met be
langstelling.
„Ja, en mijn geheele familie hoort er thuis.
U gaat ook naar Portsmouth? .Het aerbaast
mij u in een trein te vinden, ducht dat u
een hartstochtelijk wandelaar waart."
„Dat was ik gisteren avond en heden mor
gen, maar het is plotseling noodzakelijk ge
worden, dat ik zoo spoedig mogelijk te Ports
mouth ben
„U kent Portsmouth goed
„Neen, ik ben er nooit geweest."
„Wel, het is een mooie heldere stad, mijn
vader en mijn grootvader waren er beiden in
hun tijd burgemeester."
„Don zult u de meeste menschc wel kennen,
juffrouw Thurlow
„Een groot aantal. De naam Thurlow is er
goed bekend, en ik geloof ook geacht. Heeft
u zaken in Portsmouth
Sherston voelde zich gedwongen haar een
deel van zijn vertrouwen te geven. Tot zijn
eigen verbazing vertelde hij haar in koite trek
ken zijn leven, zijn tegenwoordige omstan
digheden tot aan zijn onderhoud met den ser
geant-majoor van het Shotteridge ^komp. Zij
behoorde tot die vrouwen, die vertrouwen af-
dwingen of winnen en er nooit misbruik van
maken.
Zij luisterde aandachtig. Tiaar vriendelijke,
wat vermoeide oogen straalden hem zacht te
gen. Er was niets van de harde, stralende zelf
zuchtigheid der jeugd in haar. Zij bezat de
teederheid, het geduld en de wijsheid die al
leen ervaring kan geven.
„Ik stel groote belangstelling in u. Het is
goed van u mij zooveel van uzelf te vertellen.
Ik vond, dat uw oogen gisteren avond treurig
stonden ze hebben mij vervolgd, toen ik
naar boven sging. Ik bewonder uw moed en ik
geloof dat u zult slagen. Ik kan u de namen
van personen in Portsmouth geven, die u mis
schien van nut kunnen zijn. Ik ben daar goed
bekend."
Sherston wierp haar snel een dankbaren blik
toe uit zijn diepliggende oogen.
„Indien ik wat geld had, zou het bergings
plan spoedig met succes kunnen worden uit-
i good, nu verguisd; maar ook, hoe die hoog
moed overslaat tot verwatenheid, die zich
onder den mantel der christelijkheid
wil bedekken, wanneer hij als bericht ziet
aangekondigd: voor de a'.gemaene armen
van N. N. 1000, en dan bij zich zeiven
denkt: die N. N. ben ik!!
En nu zou i'k nog iets van den vol
maakten courantenlezer kunnen vertel
len, doch daar die gewoonlijk op het
bureau zelf tegenwoordig is, zal ik 't maar
aan de courant overlaten om eens haarfijn
irit te leggen, hoe men het toch moet aan
leggen om dien e e r e t i t e 1' te verkrijgen.
P. KiBETE.
Aon dc Staatscourant van gisteravond
ontleencn wij de volgende Kon. besluiten:
benoemd bij het personeel van den Genees
kundigen Dienst bij de landmacht tot officier
vun gezondheid 2e klasse A. Bakker, genees
kundig student (arts);
ócn P. J. van Kessel, voorzitter van den Bij
zonderen Rafed der Verceniging von den H.
Vinoentius a Paulo te Haarlem, is verlof ver
leend tot net aannemen van de onderscheiding
van Ridder in de Orde von den H. Gregorius
den Giooten ven den Heiligen Stoel;
benoemd tot raadsheer in het gerechtshof te
Den Hoog mr. dr. Lodder, thans rechter in de
rechtbank te Rotterdam;
tot vice-president in de rechtbank te Arn
hem mr. dr A. H. Fockema Andrcoe, thans
rechter in d;e rechtbank;
tot rechter in de rechtbank te Amsterdam
mr. P F. Swage*man. thans substituut-griffier
bij die rechtbank;
tot rechter in do rechtbank tc Tiel mr. \V. J.
Hofdijk, thans ambtenaar van het O. M. bij
de kantongerechten 's Gravenhage, Delft, Al
phen en Woerden, standplaats 's Gravenhage,
DE EX-KEIZER EN ZIJN GEMALIN.
Een onderhoud met prinses
Hermine.
De Amerikaansche journalist Weyer heeft
te Wild'bod, naar het Handelsblad meldt, een
langdurig oneïerhoud gehad met prinses Her-
mine, <fe edhtgenoote van om ex-keizer. Zij ver
klaarde nog eens nadrukkelijk dat alle be
richten over een minder goede verhouding
tusschen haar en 'haar gemaal ten eenenmaie
onjuist zijn_ Dat Ze zoo vaak Nederland ver
laat is alleen daaraan te wijten, dat ze met
haar aanleg voor rheirmatiek het vochtige kli
maat in Nederland en vooral te Doorn niet
kan verdragen. Ze keert intussehen einde Juli
naar Doorn terug.
Over het leven van den ex-keizer vertelde
zij, dat hij vroeg opstaat en urenlang in den
tuin allerlei tuinwerk verricht. Vervolgens
opent hij de ingekomen brieven persoonlijk,
wa 'hem uiterst moeilijk valt, door, naar men
weet, zijn linkerarm en hond geheel verlamd
zijn. Zijn gezondheidstoestand is nog altijd uit
stekend.
DE KABINETSCRISIS.
De Roomsche fractie zal het tc
vormen kabinet steunen.
De Katholieke Tweede Kamerfractie besloot
eenstemmig in de gisteren gehouden vergade
ring zich bereid te verklaren op de basis van
een haar medegedeeld ontwerp-progrom voor
den duur der komende parlementaire periode
aan het te vormen kabinet steun te verleenen.
EEN NIEUWE DIRECTEUR-GENERAAL
VAN DEN LANDBOUW.
Heeft de ervaring de noodza
kelijkheid van dit ambt we]
bewezen
In sommige bladen en in adressen van neu
trale landbouwvereenigingen wordt gepleit voor
het behoud der betrekking van Directeur-Gene
raal van den Landbouw, opengekomen door
het eervol ontslag wegens ziekte van dr. van
Hoek.
Wij wenschen ons voorloopig geen partij to
stellen, maar vragen enkel of de vervulling
der betrekking zoo hoog noodig is, aldus
wordt aan de Tijd geschreven.
Door Minister Ruys is een nieuwe koers
aangegeven. Onder zijn driejarig Landbouw-be-
gevoerd. Ik denk, dat ik mijn vader vanuit
Portsmouth zal schrijven om hem uit te leg
gen wat ik denk te ondernemen."
„Denkt u, dat hij het zal begrijpen en er mee
ingenomen zal zijn vroeg zij belangstellend.
„Hij zal er wel mee instemmen en hij moet
het wel begrijpen, want het is een kwestie van
vraag en aanbod. Hij had voordat hij ziqh uit
do zaken terugtrok in de stad een exportzaak.
Maar hij heeft heel weinig geld."
„Hoeveel zoudt u noodig hebben, en hoe
stelt ge u voor, deze geheel nieuwe soort zaak
te beginnen
Sherston lachte.
„Indien ik gereed geld had, zou ik een hit
en een karretje koopen en met de voorwerpen
op den weg handeldrijven,zei hij openhar
tig. „Cripps, de vrachtrijder heeft mij gebio
logeerd. Dan zou ik wat kleine goedlcoope
schuren in dc stad huren om mijn voorraad
te bergen cn aanraking zoeken met mogelijke
koopers. Ik moet nog heel wat leeren, maar
ik voel dot ik het kan leeren en er zit een
toekomst in."
„U zoudt uw trots dan opbergen zei zij
met en vreemd lachje. „Ge doet mij denken
aan vertelselboeken, waarin de held niet bang
is om er op uit te trekken teneinde zijn geluk
te zoeken."
„Ik heb niet veel van een held, ik ben
maar een doodarme bedelaar," zei Sherston
ook even glimlachend. „En met trots alleen
komt men er niet. Die kan iemand ten onder
brengen, als hii er rich door laat beheer-
schen."
„De gepaste trots niet," zei zij snel.
„Ik bedoe ldien dwazen trots, die steeds de
vloek van Engeland is geweest,.den trots van
conventie, traditie, familie
„O heb geen minachting voor familitrots, die
wind zijn dc drie organisaties „Lundbouw-
comité, R.-K. Boerenbond, Christelijke Boe
renbond) geregeld als odviscurs van den Mi
nister gehoord. In die hoedanigheid zijn zij als
het ware in het Departement ingeschakeld.
Nu is de Directie von den Landbouw in een
zeker aantal ofdcelingen verdeeld. We noemen
de voornoamste Land- en Boschbouw, Onder
wijs, Veeartscnijkundige Dienst, Zuivel.
Dr. Swaving, hoofd der zuivelafdeeling, is
ihans woomemend directeur-generaal van- den
Landbouw, totdat eene beslissing inzake do
samenstelling der Directie is genomen. Bij ons
is nu de vraag gerezen zouden de hoofden
der genoemde afdeelingen in rode vergaderd
waar noodig -r- de plaats van den directeur-
generaal innemen
Hoe minder ambtelijke rodcrwerkcn, hoe
beter. Er pleit nog iets voor deze gedochte.
Voordot dr. Van Hoek directeur-generaal van
den Landbouw was, stond hij aan het hoofd
der eerste door ons genoemde afdeelingen, dit
is van „Landbouw" in engeren zin. Zonder
aan zijn bekwaamheden in het minst te kort to
doen integendeel, hij was een uitnemend Di
recteur-Generaal vragen wij ons toch af
heeft dr. van Hoek in zuivel-oongelegenheden
niet meer of minder op het kompas moeten
zeilen yan dr. Swoving
Het zij herhaald, beslissen willen wij niet.
Wij vragen enkel de aandacht voor ons
denkbeeld boven ontvouwd.
REORGANISATIE R. K. STAATSPARTIJ.
Een ontwerp van de R. K. Wcrk-
liedenvcrccniging.
Het bestuur van het R. K. Werkliedenver
bond in Nederland heeft een ontwerp opge
maakt, om toe te zenden aan de commissie
tot reorgnniostie der R. K. Staatspartij, waar
van mr. dr. D. A. P. N. Kooien voorzitter is.
Aon „De Rsb." ontleencn wij- dat het yer-
Dond als ue voornaamste oorzaken van de
strubbelingen in de R. K. Staatspartij meent
te moeten beschpuwcn
a. het na invoering der evenredige verte
genwoordiging onvoldoende contact tusschen
dc kiezers en de gekozenen.
b. het ontbreken van middelen, die een per
manent geestelijk verband kunnen leggen tus
schen de partij, meer speciaal de partijleiding
en het in aantal enorm toegenomen katholieke
kiezerskorps
c. het missen der gelegenheid om op ge
zette tijden de actueele staatkundige vraag
stukken zóó te onderzoeken cn te bespreken,
dat de in de partij uiteenloopende practischc
inzichten en verlangens zich kunnen doen gel
den en bevrediging kunnen vinden.
Dc R. K. Staatspartij moet de middelen zoe
ken om de volksziel dooraanhoudende voor
lichting in de goede Kjn te houdc-n en het ver
trouwen in haar werk te consolideeren. Om
daartoe in staat tc zijn, acht het verbond o.a.
noodig
Te. een goed geoutilleerd partijbureau, dat
de partijleiding de gelegenheid geeft de# kic-
zersmassa duidelijk voor te lichten en aldus
werkelijke en betrouwbare leiding te geven
2e. een partijraad, niet alleen gevormd
door partijbestuur, leden der Stètcn-Generaol
en vertegenwoordigers der kieskringorganisa
ties, maar waarin ook zitting hebben de cen
trale sociale organisaties van arbeiders, land
bouwers middenstanders en werkgevers. Daor-
bi.| zal er opgelet dienen te worden, dot dc
arbeiders meer don eenige andere stand bij tel
van vraagstukken betrokken zijn.
LEN INCIDENT MET DEN KONINKLIJKEN
TREIN TE BENTHEIM.
Dc Duitschc grenscommissaris
treft absoluut gepn verwijt.
Men schrijft uit Clervaux. Groot-Hertogdom
Luxemburg aan het Vaderland
■Het bovenstaande incident geeft aanleiding
tot de volgende beschouwing
Voorzeker valt 't aan te merken als een
groote tekortkoming, dat men in gebreke is
gebleven om den Duitschen grenscommissaris
te Bentheim, te voorzien van bijzondere in
structies, tot het doorlaten van den trein zon
der pasonderzoek van de hooge reizigers. Nu
dit bijzondere instructies waren uitgebleven,
was de commissaris gehouden aan zijn instruc
tie, die, zooals men weet, voor een DuitsCh
ambtenaar geldt als wet. Onder die omstan
digheden bleef hem niet anders over dan toe
te passen de voorschriften die gelden voor de
in Duitschland binnenkomende reiziger§. Lof
en geen afkeuring verdient zijn optreden. Zoo
lang mogelijk is hij aan zijn plicht getrouw
is do kracht van ons nationale leven."
„Toegegeven maar enkele van zijn afgo
den zullen overboord geworpen moeten wor
den. Mijn familie zou ontzet zijn als zij hoor
de dat ik een soort oude voddenkoopman ben
geworden, moar het zou toch uitstekend voor
hen zijn."
De kleine dame lachte zocht en op dat
oogenblik waren zij weer aan een halte. Pas
sagiers kwamen hun compartiment binnen en
zoo kwam er vanzelf een eind aan hun mee»
intiem gesprek
HOOFDSTUK XB
Te Portsmouth sprong Sherston vlug uit de
coupé, nom.de reistasch van juffrouw Thurlow
en nadat hij haar had helpen uitstappen vroeg
hij of hij een taxi of rijtuigje voor haar zou
ha'lcn.
„Neen, dank u, ik zal de tram naar huis ne
men. Wilt u mijn adres hebben,- mijnheer
Sherston? Ik zou u graag nog eens zien."
Sherston kreeg een kleur en een gelukkige
uitdrukking kwam op zijn gelaat.
„Staat u mij toe dat ik u eens bezoek
„Ik zou het prettig vinden. Gelooft u niet,
dat ik graag het einde van dit groote avon
tuur zou zien, dat begon in „The Green Man"
te Shotley Bridge cn dat onze vriend van do
muilezels inleidde? Wanneer komt u
Sherston zeide, dat hij het niet wist
„Vandaag is het Donderdag. Laat ons zeg'
geng Zondagmiddag op theetijd. Dan zal ik
naar u uitzien. Geef u geen moeite te schrij
ven, indien u denkt niet te kunnen komen. Ik
zal u blijven verwachten, totdat u komt."
Sherston dankte haar met groote hartelijk
heid en zij namen afscheid bij de contröle op
de meest vriendschappelijke manier.
gebleven. Zulks pleit voor 's mans onkreuk
baarheid in de uitoef ©ring van zijn bediening,
en niet het minst voor zijn karaktereigenschap
pen.
Onwillekeurig rijst de vraag: heeft de chef
van de Nederl, Possencontröl© tc Bentheim
wel het besef gehad van de hoogst moeilijke
en uiterst delicate positie, waarin de grens
commissaris zich zag geplaatst Is do oon-
trólcohef nog in de gelegenheid gesteld ge-*
worden om iemand uit de omgeving van de
Koninklijke Familie in kennis te stellen met
den stond van zaken? Me dunkt, dat na bespre
kingen van over cn weder het verloop van de
geschiedenis anders zou zijn geweest. En nu
zou de commissaris moeten dienen ols zonde
bok voor een fout, die tc Berlijn, mogelijk in
Den Haag is begaan. Dat is onaannemelijk.
Maar evengoed ols in den tijd van den groo-
tcn Frits, zijn te Berlijn ook nu rechters, 't
Voorgevallene is zeker te betreuren. Ook daar
om, omdat uit de schriftelijke gcdachteivwis-
seling tusschen het voormalig Kamerlid Ger-
ritzen en den minister Heemskerk blijkt, dat
van Duitsche zijde het grensverkeer met Ne
derland zeer eenvoudig is gemnukt. En van
het onder^erpelijko incident blijft altijd iets
hangen.
Terwijl clic chef den rong bekleedt van
Iste-luitenant, cn boven zijn trnctement een
toelage geniet door de legercommissi© is
voorgesteld soortgelijke toelagen tc schrappen
dragen Frankrijk, België en Zwitserland
zoodanig fhefsschnp op non een onderofficier,
of non de douane, Zweden aan de politie, Lu
xemburg aan de gendarmerie. Zou de wassen
de stroom, die zich keert tegen vloot en le
ger, voor een groot deel niet zijn oorsprong
vinden in het vruchteloos pogen om de uit-
goven van de beide instituten tot het strikt
noodige tc beperken Sedert een half jaar zijn
b.v. in Italië de departementen van Oorlog en
Marine verccnigel. Waarom niet in ons land
je Door hot verdwijnen van Marine zou het
departement vnn Landbouw kunnen herleven.
HET VOL-CONTINUBEDRIJF.
Het odvics van den Hoogcn
Raad van Arbeid voltooid.
De commissie uit den Hoogcn Raad van Ar
beid heeft thans haar advies voltooid over het
gewijzigde voorontwerp tot wijziging van het
werktijdenbesluit voor fabrieken of werkplaat
sen, in het bijzonder in verband met 'het vol-
continubedrijf. Do voorzitter van den Hoogen
Raad van Arbeid heeft 'bepaald dat dit proc-
advies van den Raad zal worden uitgebracht.
BEVAARBAARHEID VAN RIJN EN LEK.
Do noodzakelijkheid van een
beter bevaarbaar maken noar
voren getreden.
Mr. J. Huges, secretaris van de Vereeniging
tot bevordering vnn de bevaarbaarheid von Rijn
en Lek, heeft aun de Arnh. Ct. medegedeeld,
dot nu dc rivierstand weer abnormaal loog is
geworden, in hooge mnte do noodzakelijkheid
van een beter bevaarbaar maken naar voren
komt. i
De Rijnvoartverceniging zit niet stil en is met
hoor technischen adviseur dr. C. Lely, gere
geld in actie om de aandacht van verschillende
autoriteiten gevestigd te houden op den drin
gend verbetering eischendcn toestond. Er be
staat vrij groote zekerheid, dat in het a.s.
najaar voldoende resultoat zal zijn .verkregen,
om den heer Lely in de gelegenheid te stellen
in een tc Arnhem te houden rede allen, die
bij het Rijn- en Lekvroogstuk belang hebben,
nader in te lichten.
In hoofdzaak is de aandacht van het bestuur
van de Rijnvaartvereeniging gccpncent reerd op
het herstel von den onjuisten toestond wat
betreft de waterverdeeling te Pannerden, ter
wijl bovendien de hcrnormolisatie van Pijn cn
Lek in het oog wordt gehouden.
VACANTIE MET BEHOUD VAN LOON IN
DF DIAMANTINDUSTRIE.
Door dc werkgevers-organisatie
in dc diamantnijverheid afgewe
zen.
Het „Weekblad van den A. N. D. B." be
spreekt de kwestie van vacentie met behoud
van geheel of gedeeltelijk loon. Het blad zegt
De desbetreffende verzoeken werden met
klem en overtuiging gedaan. Bijna niemand
der patroons heeft den moed gehad de ge-
Lucy Thurlow wos een von die lieve schep
sels, met gen geloof in de menschen dot wel
dadig aandeed. Zij had een rijk en nogal merk-
waardig leven gehad, waarvan zij een deel
reeds ijverig had to boek gesteld.
De buitengewone reinheid en blijheid van
haar natuur openden hoor vele deuren cn zij
zag altijd den besten kont von hen met wie
zij in aanraking kwam, eenvoudig omdat zij
holsstarig weigerde het slechte te gelooven.
Het is geen slechte manier om zoo te leven.
Zij, die de wereld doorgaan, in de verwach
tingen overal vijanden aan te trffen, hebben
gewoonlijk nicl veel moeite die te vinden.
Zij reed ongeveer een mijl met de tram,
stapte toen uit, liep een klein eind een zij
straat in, totdat zij aan een groen hekje kwam,
dat toegang gaf tot een voortuin, die wat groo-
ter afmeting hnd dan gewoonlijk met hulzen
in de buitenwijken het geval is.
Heel achter in den tuin stond het huis, dat
In bungolowstijl was gebouwd van grijzen
zandsteen met overhangende daklijsten cn
vensters met lakwerk, hetgeen aan een geheel
modern huis iets ouderwetsch gaf. Het was
bijna, ofschoon niet geheel, een copie van do
herberg „The Green Man" te Shotloy Bridge.
Dit huis was naar de eigen teckenmg van
juffrouw Thurlow gebouwd cn was van bin
nen c huiselijk cn gezellig, het bestond
slechts uit een paar kamors van prettige af
meting, zoo ontworpen en ingericht om de
grootsie geriefelijkheid te vereenigen met de
minste uitgaven aan onderhoud en brandstof.
Met een oude dienstbode, Katherine ge
naamd, woonde jitffroThurlow daar beha-
gelijk cn tevreden..
(Wordt vervolgd).
o.o
