AMERSFOORTSCH DAGBLAD „de eemlander" Zaterdag 1 Aug. 1925
TWEEDE BLAD.
BINNENLAND.
FEUILLETON.
De gouden band.
24e Jaargang
No. 28
Vrijgezellen-tehuizen
(Nadruk verboden).
In den Haag is eenige weken geleden een
Tehuis 'voor Ongehirwden geopend. Ook te
Amsterdam bestaat reeds een dergelijke
inrichting. Eveneens vindt men in de
hoofdstad een Tehuis voor Vrouwen en is
de stichting van een Clubgebouw voor
vrouwen in overwéging. Zonder mij uit te
spreken over deze iris tellingen, die ik niet
anders dan uit een couTantenberioht ken,
wil ik hier enkele gedachten neerschrijven,
waartoe zij mij aanleiding hebben gegeven.
Ik zie in elk streven, dat het bestaan
van den vrijgezel, hij zij man of vrouw,
veraangenaamt en vergemakkelijkt, een
maatschappelijk belang van niet te onder
schatten beieekenis. Hoe vreemd het moge
kiinken: dergelijke instellingen bevorderen
in hooge mate het geluk en het welslagen
van het huwelijk. Laat mij deze paradox
toelichten.
Over 't algemeen is het publiek den vrij
gezel niet genegen. Men houdt hem, zoo hij
een man is, voor een zelfzuchtige, die zich
onttrekt aan zijn maatschappelijke verplich
tingen. Is zij een vrouw, dan beschouwt
men haar ai's een minderwaardige, wie de
eigenschappen ontbreken om tot deze ver
plichtingen te worden geroepen. Talloos
zijn de scheldwoorden en spotternijen ten
koste van de „oude vrijers en vrijsters
De gedachte, die aan de waardeering van
de vrijgezellen ten grondslag ligt, is, dat het
huwelijk de normaliteit vertegenwoordigt en
dat derhalve de ongetrouwde een abnor
maal wezen is. Deze gedachte is juist, wan
neer men het huwelijk idealiseert. Eerst de
mensoh, die in een harmonische gemeen
schap met een vertegenwoordiger van het
andere geslacht leeft, kan zijn edelste hoe
danigheden ontplooien, kan de opperste
deugden van ziel en zinnen tot haar volle
recht doen komen. Wie het voorrecht van
deze harmonische gemeenschap mist, blijft
onvolmaakt en onvolgroeid. Zeer zeker kan
bet hem onder gunstige omstandigheden
gelukken, op een of andere wijze een ge
legenheid te scheppen, die hem het gemis
van het huwelijk vergoedt, doch, hetzij hij
deze schadeloosstelling zoekt in zijn arbeid,
in liefdadigheid, maatschappelijk hulpbe
toon of liefhebberijen, surrogaat blijft dit
alles.
In zoover heef het volksoordeel met
zijn geringschatting van den gngehuwden
staat gelijk. Doch, en dit vergeet men
teveel, elk huwelijk is niet een huwelijk
in boven geschetsten zin. De veredelende
kracht gaat ai'leen uit van het harmonische
huwelijk; van de gemeenschap, die waarlijk
in den hoogsten zin een gemeenschap is-
Helaas zijn er tal van echtverbintenissen,
die eigenlijk een parodie op het huwelijk
zijn. Men behoeft de verderfelijke werking,1
den ontzenuwenden invloed, de zielvernie
tigende gevolgen van een dergelijk samen
wonen niet uit de wrange schilderingen van
een Strindberg te leeren kennen, maar kan
ze in eigen omgeving aan allen kant waar
nemen. De noodlottigheden, die aan het
mislukt huwelijk ontspruiten, vullen de helft
van de dagbladkolommen uit het gemengd
nieuws en de rechtszaken, en men geve zich
er eens rekenschap van, hoeveel stille smart
en verzwegen schande er aan dit alles
vooraf moet gaan, voordat het tot een
openbare, crimineele uitbarsting komt.
Beter geen huwelijk, dan ,een verkeerd
huwelijk. Liever vrijgezel dan ongelukkig
getrouwd.
Gaat men de oorzaken na, dde tot een
mislukte echtverbintenis leiden, dan zijn
deze velerlei. In verband met mijn onder
werp will ik volstaan met op één factor te
wijzen, die een overwegende plaats in
neemt. Ho ev el en zijn er, die niet trouwen
uit den innerlijken drang der liefde, doch
om uiterlijk geborgen te zijn. Ik spreek nu
niet over geldhuwelijken en dergelijke ook
vrij algemeen voorkomende onverstandig
heden, doch bepaal mij tot die gevallen,
waarin een man of een vrouw zich eenzaam
en hulpeloos voelt.
Het ouderhuis is verlaten; vader en
moeder zijn dood; men vervijlt een betrek
king onder vreemden in een gTOOte stad,
waar men niemand kent; men hokt op een
ongezellige kamer. Dan komt het hoimwee,
he-t verlangen naar vriendschap, de drang
naar genegenheid.
Soms zijn het behoeften van zeer nuch
teren aard. die den eenzame komen kwel
I'en. De man voelt zich onhandig ten op
zichte van huishoudelijke beslommeringen
als kleeding en verzorging; de vrouw staat
links tegenover allerlei formaliteiten, waar
mee ze geen weg weet. Hnd de man maar
een vrouw, om zijn sokken .te stoppen; de
vrouw een men om haar belastingbiljet in
te vullen.
Hoe groot wordt de verleiding, dat zulke
eenzame zielen den eerste de beste, dien
zij tegen 't lijf loopen, trouwen. Hoe groot
wordt de kans, dat een derge'ijk gedwon
gen huwelijk mislukt
Want bij „gedwongen" huwelijken denke
men r.-iet uitsluitend aan hetgeen men als
zedelijke verplichting aanvaardt. Men
tot een huwelijk gedwongen worden uit
nood, uit hulpeloosheid, door -heimwee en
eenzaamheid. En deze vormen geen goede
grondslag voor huwelijksgeluk.
Nu begrijpt de lezer, hoe ik kon zeggen,
dat vrijgezellen-tehuizen het geluk cn het
vJelslagen van het huwelijk bevorderen.
Maak het den vrijgezel, man of
vrouw, zoo gemakkelijk en zoo aange
naam mogelijk. Omring hem of haar met
gezelligheid, doe hem zich nestel-en in een
huis en behaaglijk verblijf, neem hem elke
zorg, elke beslommering uit handen. Dan
zal hij eerst een „vrij" gezel-kunnen zijn
en niet meer uit nood behoeven te trou
wen. Dan zal zijn keus een vrije keus wor
den, waartoe hem louter zijn zuivere liefde
beweegt.
Want de echte, ware liefde hecht zich
niet uit gemakzucht; zij wil een offer aan
vaarden. Zij moet beproefd worden door
weerstond en tegenslag. Als de vrijgezel in
zijn tehuis zit, zoo gerieflijk en prettig,
dat men hem met geen stok uit zijn be
haaglijk hoekje kan krijgen, dan zal er
slechts één macht in staat ziin, hem de kou
en de duisternis in te jagen, en deze macht
zal zijn de liefde, die alles waagt en alles
wint- De liefde, die den welverzekerde en
welverzorgde uit zijn tehuis lokt, zal een
goede grondslag voor het huwelijk kunnen
zijn. Dit is dq liefde, die, naar 't woord van
de dichteres, meer zal wezen dan een
„troost in treuring" of een „vlucht uit
d' eenzaamheden"; zij is het „die hoog zal
heffen in goddelijke beuring levens vreugde
tot levenszaligheid".
C.
De Staatscourant van heden 31 Juli
bevat o.a. de volgende Kon. besluiten:
verleend de zilveren ecre-mednille der Oranje-
Nassóu-orde aun M. A. Polak, godsdienston
derwijzer aan de Herman Elteschool te Am
sterdam;
benoemd tot burgemeester van Angerlo mr.
P A. T. Blom; tot burgemeester van Vuren
jhr, mr. L. C. van Panhuys, en tot burge
meester van Oldehove C. Slager;
op verzoek eervol ontslagen als burgemeester
van Driebergen en Rijsenburg jhr. mr. H. W. L.
de' Beaufort;
toegekend de zilveien eere-medaille der
Orunje-Nassau-orde aan D. Woudergem, boek
houder bij de firma P. L. de Bruyne en Zoon,
tc Middelburg.
HET NEDERLANDSCH-BELGISCHE TRAC
TAAT,
Zullen de kanalen Antwerpen
Moerdijk en AntwerpenRuhr-
A ort er komen
In de Econ. Stat. Berichten schrijft dc heer
D. J. Wansink
Zullen de kanalen AntwerpenMoerdijk en
Antwerpen—Ruhrort, waarin het Nederlandsch-
Belgische verdrag voorziet, ooit tot stond ko
men Er zijn er, die het sterk betwijfelen cn
op deze speculatieve overweging het troctant
aannemelijk achten. Waar toch zou België de
middelen voor den aonlëg moeren vinden
Deze redcncering gaat niet op. Het vredes
verdrag komt nl. in dezen de Belgen krachtig
te hulp. Hierbij denken wij niet in de eerste
plaats aan de bepaling van art. 361, welke
Duitschland verplicht, het gedeelte Ruhrort—
Ncderlandsche grens non te leggen, noch ook
oon een aanleg, waarbij uit op herstelrekening
ontvangen bedragen de kosten der gedeelten
op Belgisch en Nederlondsch grondgebied ge
heel, resp. ten deele zouden worden bestreden.
De gedeelten in Duitschland en Nederland ziin
bovendien nier van belang, zoolang niet dc
aanlag der Belgische trajecten verzekerd is. De
vraag is echter, of niet spoediger dan men
denkt en tot verrassing van de twijfelaars met
de uitvoering van deze laats:e een begin zal
worden gemaakt, doordat ook zij door de
Duitschers zullen worden aangelegd en wel als
schndevcrgoedingsprestotie in naturo.
Deze prestaties in nntura gaan blijkbaar een
steeds belangrijker rol spelen. Het vredesver
drag bepaalt zich tot de levering van enkele
Duitsche massagoederen (Deel VII', Annexe
V). Daarnaast is men in 1922 bij afzonderlijke
overeenkomsten (Bemelmans-Cuntze en Gillet-
Ruppel) gekomen tot z.g. leveranties in het
vrije verkeer, die echter slechts een klein deel
der prestaties omvatten. Het geheele régime
der Sochlieferungen is nu, nadat de Dawcs-
commissie zich me: het beginsel had vereenigd,
krachtens besluit der conferentie von Londen
op nieuwe leest geschoeid. Aon een commissie,
bestaunde uit vier geallieerden, vier Duitschers
cn een neutralen (Zweedschen) voorzitter, werd
het ontwerpen eener regeling opgedragen,
welke het geheele terrein der prestaties in
natura zou bestrijken cn die zich zoo gauw
mogelijk bij de handelspractijk zou aansluiten.
9 Maart 1.1. heeft de commissie het resul
taat van haar arbeid oan de Commission des
Réparations doen toekomen, die er zich mede
vereenigde. De regeling trod 1 Mei 1.1 in
werking en is in haar definitieve redactie ols
bijlage bij het Fronschc Staatsblad van 19
Juni IJ. verschenen. Krachtens dit Règlement
relatif aux prestation^ en nature kunnen, be
houdens enkele uitzonderingen, als prestaties
in natura geleverd worden, d.w.z. worden be
taald uit de bedragen/welke uit verschillenden
hoofde in Duitsch geld op de rekening van
den agent-generaal voor de herstelbetalingen
worden gestort, alle goederen en diensten,
welke door de Duitsche volkshuishouding wor
den geproduceerd. De desbetreffende contrac
ten <moetcn door de Commission des Repara
tions worden goedgekeurd.
Het verdient nu de aondacht, dal genoemd
Règlement aan de schuldeischende staten uit
drukkelijk de mogelijkheid opent de Commis
sion des Réparations z.g. controls exccpiionne's
ter goedkeuring voor te leggen. Als zoodanig
zullen in de eerste plaats worden beschouwd
„Les contrats se ropportont a des installations
completes, des travaux d'utilité pubÜque, des
constructions de navires."
Het schijnt nu, dat er voor België alle aan
leiding bestaat, zoo omvangrijke werken als de
in het verdrag met Nederland genoemde ka
nalen op deze wijze te laten uitvoeren.
De boven geciteerde zinsnede zou twijfel
kunnen laten omtrent de vraag, of het Regle
ment slechts het oog heeft op leveranties ten
behoeve van openbare werken, dan wel op de
olgehcele uitvoering ervan. Deze twijfel wordt
weggenomen door Titre IV, 4, waarin er reke
ning mede wordt gehouden, dat deze „con
trats exceptionncls comporteront un emploi
do main d'oeuvre alleipande hors d'Allemagne".
Zijn de contracten eenmaal door dcfrCom-
mission des Réparations goedgekeurd, en
het Règlement stelt voor deze procedure korte
termijnen dan zal België over de kostcn-
verdeeling der op Nederlandsch gebied te
graven gedeelte snel tot een oplossing willen
komen. Dat de onderhandelingen hierover zoo
lang zouden duren, dot de termijn van twintig
jaren na het in werking treden van het verdrag,
waarbinnen, behoudens nadere overeenkomst,
de verleende toestemming voor den aanleg
moet zijn ingeroepen, inmiddels zou zijn ver
streken, schijnt al zeer onwaarschijnlijk.
Is het dan verantwoord tc verwachten, dat
den Antwcrpschcn kanalen slechts een bestnon
op papier is beschoren
DE ONDERZEEBOOT 0.10
Dc te water luting.
Von dq werf der Nederlandschc Schccps-
bouw-Maatschappij te Amsterdum werd gis
teren, zoorls reeds gemeld, met gunstig gevolg
te water gelaten de onderzeeboot 0.10, ge
bouwd voor het Departement von Marine naar
dc plannen cn onder toezicht van den Hoofd
ingenieur dor Marine, den heer J. van der
Struyf.
De doopplechtigheid werd verricht door Mej.
D. Zeeman, dochter van den Vice-Admiraal
J. H. Zeeman, chef der afdccling Materieel
oon het Departement van Marine.
STATION VOOR MAALDERIJ EN BAKKERIJ
TE WAGENINGEN.
Het jaarverslag.
Verschenen is het verslag van dit Station
over hot vêreenigingsjaar 1 Mei 19241 Mei
1925.
Het aantal monsters, ingezonden voor onder
zoek tegen betaling, bedroeg 808, tegen 659
in het vorige joar. Het aantal monsters door
de controleurs van het station getrokken bij
de aangesloten bedrijven (bakkerijen, brood-,
meel-, gist- en melkpoederfabricken), steeg
ven 7493 tot 8989. Totaal bedroeg het aantal
onderzochte monsters 9597. Onderzocht wer
den 4670 monsters wittebrood, 1805 bruin-
brood, 934 beschuit. 504 bloem, 134 onge-
build meel, 180 melkpoeder, enz.
Het totaal aantal scheikundige bepalingen,
dat uitgevoerd werd, bedraagt 23000 (vorige
jaar 20000). Het aantal aangesloten bakke
rijen en broodfabrieken steeg op 1 Mei j.l.
tot 212, hot vorige jaar 1 Mei was het 195.
Wederom is dus op een flinkcn vooruitgong te
wijzen welke no 1 Mei nog is voortgezet: op
15 Juli bedroeg het aantal 219.
Evenals voor de aangesloten bedrijven bracht
dit jaar ook voor het ledental weder een ver
betering. Op 1 Mei 1925 was het 974 tegen
869 op 1 Mei 1924; op 15 Juli j.l. was het
1000. Het is dus alleszins gemotiveerd, dat
het Rijk voortgaat het station te subsidieeren
te meer, waar belanghebbenden, overtuigd van
het nut van vakonderwijs, voorlichting en on
derzoek, krachtig bijdragen en steeds in meer
dere mate van dc diensten van het station ge
bruik maken.
In het bakkersbedrijf ondervindt men in hoo
ge mate moeieliikheden bij de toepassing van
de arbeidswet. De werkzaamheden geschieden
des morgens vaak zeer gejaagd en dientenge
volge onnauwkeurig. Het is raadzaam, hierop
controle te laten uitoefenen, wil men zich hoe
den voor erger. Het deegafwegen heeft vaak
in een zeer vlug tempo plaats, en dit kan licht
tengevolge hebben, dat of en toe ofgeweken
wordt van dé voorschriften.
De stijging in het aantal aangesloten fabrie
ken von melkproducten is zeer groot.Vollc-
melkpoedcr wordt thans in zeer vele bakke
rijen gebezigd bij de bereiding van melkbrood
en vindt hoe langer hoe meer toepassing. De
eischen prima vollemelkpoedcr, watergehalte
hoogstens 5' melkvetgehalte minstens 24
zijn als zeer billijk te beschouwen. Zooals
meer het geval is, is het gebruik van melkpoe
der velen aanvankelijk vreemd. Ervaring is
ook in dit opzicht noodig, teneinde dc beste
resultaten te bereiken.
De onderzoekingen in de laboratoria lever
den o.m. de volgende bijzonderheden op: vele
monsters tarwe en tarwemeel van den inland-
schen oogst 1924 zijn onderzocht noor deug
delijkheid. Deze oogst was voor een zeer groot
deel voor de bakkerij ongeschikt. Schot, duf
heid en soms nog verder ingetreden bederf is
zeer veel aangetroffen. Bij het onderzoek op
schot kan 20 maltose ols een billijk grens-
cijfer worden beschouwd; thans zijn cijfers bo-
,ven 40 aangetroffen. De schammelproef gaf
dikwijls zoodanige resultaten, dat afkeuring
voor menschclijkc voeding noodzakelijk was.
De zeer hpoge graan- en meel prijzen veroor
zaakten vaak, dat afwijkingen in de kwaliteit
voorkwamen, en de hulp von het station werd
ingeroepen, teneinde uitspraak te doen.
Zeer vele onderzoekingen zijn verricht ten
behoeve van den uitvoer van tarwebloem naar
Rusland, welke op garantie van watergehalte
plaats had, en waarvoor beide partijen, zoo
wel de koopers als de verkoopers van de dien
sten von het station gebruik maakten.
Met betrekking tot het onderzoek van mon
sters Amerikaansch tarwebloem, is mede te
declen, dut tallooze afwijkingen in dc grndcc-
ring zijn geconstateerd. Het is niet te gcloo-
vcn, wat soms als een „goede zak Ameri
kaansch meel" wordt afgeleverd. Hot „mec-1-
besluit" staat uiterlijk in tarwebloem 1.5
osch omgerekend op de droge stof toe. Een
„eerste Baker" bezit gewoonlijk een nschgehnlte
(op de droge stof) van 0.8 u 0.9 Meer
malen is Amerikannsche bloem onderzocht,
waarin dit gehalte 2 was. In den regel is met
dergelijke bloem in de bakkerij niets oon te
vangen.
Afwijkingen bij het onderzoek van vollemclk-*
poeder kwamen meermalen voor; vooral te
hoog vochtgehalte werd nogal aangetroffen.
Een groot aantal hulpgrondstoffen voor de
bakkerij zijn onderzocht. Hieronder zijn er,
die de aandacht verdienen, mits ze met over*
leg gebruikt worden.
Wat de cursussen voor bnkkcispatroons en
-gezellen betreft, gegeven door dc bnkkerij-
lceraren, II cursussen werden bei'indigd, 5
aangevangen.
•Een zeer groot aantal adviezen werd uitge
bracht aun maalderijen en bakkerijen betreffen
de werkwijzen, uitbreiding von bedrijf, enz.
.Subsidie is over 1925 can het station verleend
jdoor 12 Kamers van Koophandel, dc Ncdcrl.
jBnkkenrbond, cn vele meelfabrieken hebben
eveneens in d? hosten van het station bijgedrn-
jrrvn. De Alg. N d. Molenanrsbond en dc drie
IMidJenstondbonden hebben op krachtige wijzo
Sn liet belang van het station hun steun ver
leend.
NEDERLANDSCHE BAKKERS30ND.
Dc voortgezette vergadering to
Groningen. Het leerlingwe
zen. Een v eigen pensioen
fonds. Dc „ect-mccr-brood-
cumpagno".
De voorzitter heeft dc besprekingen ingeleid
over
Het leerlingwezen.
Spr. wees er op, dut er in dit opzicht geen
stelsel is. Hij schetste den toestand, zooals dio
al meer don een eeuw in ons land bcstaut. Er
is in verreweg de meeste gevallen geen sprake
van dut de patroon den in dienst genomen jon
gen als leerling beschouwt, mour enkel als hel
pende hond. Voor de mcestcn is hoofdzaak niet
te leeren, moor iets te verdieneij. Vandoor dat,
tot nii toe de meeste zgn. leerlingen uit da
arbeiderskringen komen. Daar is een kentering
in gekomen. Ook uil de' beter gesitueerde krin
gen komen thans ook ounvragen. Dc oorza
ken daarvan zijn gelegen in dc feiten, dat het
bakkersvak in aanzien is gestegen cn de bak
kers nachtarbeid is afgeschaft. Intusschcn heb
ben wij in ons lund geen lecrlingcnstclsel cn in
verschillende andere lunden is ook geen rege
ling. Spr. nu meent, dot deze zaak door den
bond onder de oogen moet worden gezien met
bekwamen spoed. Hij heeft twee schema's ont
worpen. De cersie beoogt eene regeling, dia
door wettelijke maatregelen gesonctioneord
wordt. Het andere beoogt eenc organisatori
sche regeling, uitgaande von den bond in sa
menwerking met undere bakkeispotroonsorga*
nisatios. Zeer waarschijnlijk zal duurbij dc me
dewerking van de werknemersorganisaties noo
dig zijn. Beijle schema's werden door spr. in
bijzonderheden uitgewerkt.
De inleider wenschte in deze vergadering
geen besluit tc nemen, zelfs geen prlncipiecla
beslissing, maur bood zijne denkbeelden in
overweging aan. i
Er volgden eenige besprekingen.
Besloten werd het onderwerp in de ofdec-
lingen te bestudccrcn.
De heer J. van Binsbcrgcn Jr., vertegen*
woordigcr van Centraal Beheer, leidde de be*
sprekingen in over de stichting von
N ccn eigen pensioenfonds
voor leden van den Bakkersbond.
Ook over dit onderwerp jverden eenige bo«
sprekingen gevoerd.
Besloten werd op voorstel von het Centraal
Bestuur een commissie te benoemen, die do op*
richting van een pensioenfonds, hetzij als zelf
standige instelling, hetzij met overdracht van
het risico in studie zal nemen en tc dezer zaka
in een volgende bondsvergadering met voor
stellen zal komen. Tot leden van deze com
missie werden benoemd de heeren Oberman,
TzummarumJ. C. C. Hcnry, Anrdcnburg
Jager,' WinschotenW. Bosman, Aiflstordam
en de voorzitter.
Een voorstel van het gewest Utrecht tot op-
Keer uw gelaat niet anders naar het verleden,
dan om te leeren hoe ge de toekomst ont
moeten moet.
Naai het Engelsch van
DAVID L/ALL.
88
„Nu en wat stond erin Vertel eens. Ik moet
je zeggen dat het weinige dat ik van je man
ken, mij aanstaat. Hij scheen mij heel oprecht
en vriendelijk. Je bent het meisje niet meer dat
je was. Al dat oorlogswerk heeft je bedorven,
zooals het er honderden heeft gedaan."
„Nu en wat vertelde hij over zichzelf?" her
haalde zij toen Winnie geen aandacht schonk
aan haar kritiek over de hcder.daagsche jonge
vrouwen.
„O, hij zei, dat hij in zijn levensonderhoud
voorzag door den handel in oude vodden.'
„Wat?" riep juffrouw Tebbit, op een toon van
ongeduld, waarin afschuw vermengd was.
„Dat is wat hij zei, of tenminste wat hij be
doelde; het schijru iets te maken te hebben met
het opruimen der kampen," herhaalde Winnie,
„hij vroeg mij te Portsmouth te komen cn zijn
kamers te deelen."
„Nu, geen man kan je iets beters aanbieden
en je behoort het te doen. Ga je niet Win
Winnie schudde weifelend het hoofd.
„Niet voordat ik iets meer bepaalds hoor en
weet wat hij verdient"
„Je doet verkeerd Winnie. Het is je plicht
naar den armen jongen toe te gaan cn te be
proeven hem een tehuis te bezorgen."
„Ik ben ziek van plicht, ik wil er niets mee
te maken hebben, moeder."
„Het is de gewone klacht Win, maar do
plicht is er niettemin. Verbeeld je eens dat ik
je arnien vader maar had loten zitten, toen
hij dat ongeluk kreeg en heelemaal aan lager
wal raakte, wat zou cr van ons nllen geworden
zijn
„Ik weet het, niet, maar het geval is niet het
zelfde."
„In zooverre is 't hetzelfde, dat jouw Jack
ook aan lager wal is en als hij een goed baan'
tje in Portsmouth heeft gevonden, dan behoor
je er heen te gaan en hem te helpen zooveel
je kunt. Je bent toch zijn vrouw
„Dat ben 'k helaas."
Jvffrouw Tebbit keek alsof zij haar oudste
wel door elkaar zou willen schudden.
„Je bent altijd weerspannig geweest Win en
je zult het wel altijd blijven ook. Ik heb dikwijls
tegen je armen vader gezegd, dat het niet alles
rozegeur en maneschijn zal zijn voor den man,
die onze Win trouwt Heeft hij je geld uit
Portsmouth gezonden
„Een biljet van vijf pond in een nangeteeken-
den brief," bekende Winnie met weerzin.
„Nu don, kon een man beter deen? Je ver
dient zoo'n goeden man n;et. Neem mijn raad
aan meisje, pok je goed als je de kamers ver
laat en neem een koertje naar Portsmouth."
„Dot zie ik er nog niet van komen," was al
les, wot Winnie zeide, terwijl zij een sigaret
aanstak en trachtte door een paar trekjes haar
verstoorde zenuwen te kalmeeren.
„Stel dat ik nog niet naar Portsmouth ga,
moeder, kan ik dan hier een paar dagen terug
komen? Het behoeft niet. weet u, omdat ik niet
geheel zonder geld ben. Ik krijg ongeveer veer
tig pond of zoo iets, voor hetgeen in de ka
mers staat."
„Ik zal je geen bed weigeren daar is er
een in den hoek van. Kilty's kamer maar ik
neem geen woord terug van mijn zeggen, dat
je naar Portsmouth moet gaan. Vraag het je
vader, als hij aanstonds komt thee drinken."
„Zeg er in het geheel niets over tegen hem,
moeder; mannen staan notuuilijk altijd oan ei
kaars zijde en tegen ons. Ik kan mijn eigen za
ken regelen. Ik zal naar Jack gaan, als ik gereed
ben, niet eerder. Ik heb nog heel wat in ver
band met de kamers te regelen. Ik kwam van
daag alleen om te vragen, of ik hier een paar
dingen mocht brengen cn een bed kon krijgen,
ols het noodig was, hetzij dat ik ccn ander
baonTje kreeg, of dot ik naar %iack zou gaan."
„Natuurlijk kun je een bed krijgen, als altijd,
maar als het cr om gaat wat of recht is tus-
schén jou en Jack> dan sta ik uu de zijde van
Jack, dat z«g ik je voouiit. En ik wil niets met
je te mal en hebben, Win, als je niet alles goed
en flink doet. Al de Tebbits en de Rawlinscs
zijp respectabele menschen en ik moet niets
van een schandaal in de familie hebben. Je va
der. evenmin, dus denk cr aan, mijn lieve en
weet je eigen voordeel."
Winnie glimlachte gekalmeerd door de siga
ret en gerustgesteld omtrent hnnr onmiddellijke
toekomst. Zij had geen bepaalde plannen, maur
er zweefden slechts vage ideeën door haar hoofd
Handelend volgens den rand van haar moeder
en er dcor haar toe aangezet, schreef zij van
Paradise Grove uit een brief aan Jack, waarin
zij' hem den toestand verklaarde en zeide dat
zij naar Portsmouth zou komen, zoodia zij haar
zaken in Londen voldoende had geregeld. Het
was noch een zeer opgetogen noch een harte
lijke brief, maar hij maakte Jack Sherston tot
een gelukkiger man en gaf hem iets bepaalds,
om voor te leven.
Maar Winnie had op 't oogenblik nog geen
plan haar half-gedano belof-te te volvoeren. De
verleiding van Londen hield hoor vast cn zij
koesterde vage verwachtingen, iets merkwaar
digs cn loonends op 's werelds markt te doen,
dat haar onafhankelijk van hoar man zou ma
ken en haar een voorwendsel zou verschaffen,
om te blijven waar zij was.
Winnie Sherston was werkelijk een produkt
van den tijd. Nog een paar horde slagen in
's levens school, waren noodig om haar geheel
tot bezinning te doen komen, en de dingen in
het ware licht te doen zlca
HOOFDSTUK XIV
Er was geen telefoon op de étage van de
Sheistons, moar er kwamen heel veel telefoni
sche boodschappen voor Winnie, die door den
concierge vanuit de telefooncel in do hal aan
haar werden overgebracht
Toen zij dien avond om zeven uur thuis
kwam, na den middag dien zij te Brixton bij
haar familie had doorgebracht, hoorde zij dut
zij opgebeld was. Een blik op het nummer, zei
de haar, dat het van het gewone adres kwam.
Zij aarzelde een oogenblik om Perry Butler op
te bellen, om twee redenen. Zij was boos op
hem, omdat -hij verdwenen was zonder haar
maar eenigszins in te lichten omtrent zijn ver
blijf, en ten tweede had zij haar moeder een
halve belofte gegeven haar plicht te doen, waar
het haar mon betrof, en tc beproeven een huise
lijke vrouw te worden.
Maar Let 'vooruitzicht van een longen verve
lenden avond allepn op de half ontruimde ka
mers drukte haar nogal terneer. Zij wist, dat
Sally Withers voor eenige dagen met verlof
naar Somerset was gegaan; bovendien was Sal
ly één von de boetprofeten, waar het hun hui
selijke verwarring betrof; Winnie kon op dit
oogenblik haar gezelschap niet gebruiken. Het
op een accoordje gooiond met haar eigen ge
moed en geweten, ging zij in do telefooncel cm
belde Butler's nummer in Muyfnir op.
Het antwoord kwam onmiddellijk, daar Kif
juist bezig was zich te klcedcn om uit te gaaru
„Ja, ik wilde je zien," riep hij terug. „Heb je
een pion voor dezen avond
Winnie bekende wat aarzelend, dot zij geciï
plannen had
„Nu, kom don ik heb je wat tc vertellen."
„Ik heb hier ontzettend veel te doen," zei zij.
„Ik zou moar een paar uurtjes kunnen komen."
„Dat is goed; bij Poldini te kwart vóór acht.
Kon je het schikken dóór op dien tijd tc zijn?"
„Jo, ik denk het wel, indien ik niet in ovond-
toilet behoef te zijn."
„Welke klccrcn je aantrekt, doet er niet toe.
We zullen daarna een toertje in een taxi kun
nen maken."
„In orde, ik zol cr zijn," antwoordde Winnio
en er kwam weer wat leven in hoor eenigszins
lustelooze stem. De honger naar genot was
sterk in haor en scheen te groeien naarmate zij
hem stilde.
Er was eenige verontschuldiging voor haar,
wont haar vroegste jeugd was bijna geheel van
genot verstoken geweest. Daarbij kwam het
vooruitzicht terug tc moeten keeren tot een le
ven van zwoegen, waarin dat hatelijk woord
plicht" voorkwam, dot de menschen met een
schijnbaar genoegen haar naar 't hoofd slinger
den.
(Wordt vervolgd).
