AMERSFOOPTSCH DAGBLAD „DE EEMLANDER" Zaterdag 5 Sept. 1925
De gouden band.
24e Jaargang
No. 57
TWEEDE BLAD.
BINNENLAND.
FEUILLETON.
Wegbereiders.
(Nadruk verboden).
Kort geleden zag ik een film, die me
ontroerde. Het was niet een van die sen-
sationeele rolprenten, waarop zich hevige
dramas afspelen met zelfverloochenende
moeders, ontmaskerde schurken, slacht
offers van ontucht en verleiding, nobele
(minnaars of afgrijselijke draken. Het was
niets anders dan de natuurgetrouwe weer
gave van een tooneeltje, zooals er duizen
den eiken dag onder ons onmiddellijk be
reik zijn te aanschouwen. Maar wij moeten
er op keren letten, om er de grootschheid
van te beseffen.
De film diende om 'het publiek een indruk
te geven'*omtrent den arbeid van het spoor
wegpersoneel. We zagen locomotieven in
de werkplaals uit elkaar nemen en weer in
elkaar zetten, opdat ze betrouwbaar zouden
zijn voor de nieuwe reis; we zagen dwars
liggers vervaardigen en rijtuigen, bruggen
en seinpalen; we werden gevoerd binnen
de kantoren, waar ambtenaren 'bezig waren,
ihèt.spoorwegplan te ontwerpen. Kortom, wij
kregen een kijkje in de voorbereiding van
hetgeen wij gewoonlijk slechts kennen,
wanneer 'het kant en klaar te onzer be
schikking staat.
Ten slotte vertoonde de rolprent ons het
herstellen van een spoorbaan bij nacht. Een
leger werklieden was in de weer, om, lus-
srihen ih'et vertrek van den laatsten trein en
de aankomst van den eersten, de oude
spoorstaven los te schroeven, de dwarslig
gers uit te graven en te vervangen door
nieuwe, gave rails op de plaats van de ver-
sletene aan te brengen en de aarden baan
weer dicht te werpen met schoppen zand.
Wat een bedrijvigheid, wat een gesjouw
en gezwoeg! Zou er wel een van de reizi
gers, die den volgenden ochtend, behaag
lijk gedoken in 't hoekje ven zijn coupé,
aan deze nijvere nachtwerkers gedacht heb-
iben, die zweetend en zwoegend voor hem
den weg bereidden, waarover zijn sneltrein
zoo glad en geleidelijk voorts choot? Zou
•wel één hunner een oogen'blik van erkente
lijkheid 'hebber gewijd aan deze kudde on-
genoemden, die op de wereld komen cn
van de wereld verdwijnen, na 'hun harden
plicht werktuiglijk en zonder ophef te heh-
'ben vervuld?
■De machinist van den trein, de conduc
teur, de stationschef, het zijn de zichtbare
wezens, die wij kennen en voor wie wij
een woord van waardeering over hebben.
Maar wat zouden wij vermogen zonder dat
legbr onzichtbare werkers, dat ginds in de
duistere smidsen de geweldige locomotie
ven in elkaar klinkt, dat dwarsliggers
schaaft en kerft en cp stapels zeult en graaft
in de aarden baan?
Gaat het zoo niet in alle bedrijven? Wij
bemerken alleen de wemigenf die het pro
duct als uitkomst van veelvuldige bewerking
ten slotte in gebruik brengen, maar hen,
die den weg bereid hebben, bemerken wij
niet. Ik moest denken aan het graf van den
onbekenden soldaat en zag in zijn ver-
eering plotseling een treffend symbool ook
van den soldaat van den arbeid. Wij ken
nen zijn naam niet, zijn duizendvoudigen
naam, maar zijn massaal zwoegen en slaven
is even onmisbaar voor de overwinning en
derhalve even gedenkwaardig en bewonde
renswaardig als dat van de generaals en
maarschalken van den arbeid.
Wat zouden de generao's en maarschal
ken van het optrekkend arbeidsleger ver
mogen, zoo niet de duizendvoudige onbe
kende soldaat den weg zorgvuldig had
•voorbereid? Zorgvuldigheid, slipte plichts
betrachting is bij zijn bescheiden taak van
even groote waarde, als bij de roemrijken,
die stTaks den door hem toebereiden weg
zullen betreden.
Eén fout in de ligging der >corstaven,
één slordig aangedraaid - uocfje, één
verwaarloosde barst in het staci der ma
chine is voldoende om een spoorwegonge
luk te veroorzaken. De beste ros--.hinist faalt,
zoo zijn machine niet goed De beste
werker ziet zijn arbeid mis.'v 3 ken, zoo zijn
werktuig gebreken vertoont.
Wat is er verdrietiger dan te moeten
tobben met een ontoereikend werktuigi Een
smid met een lossen hamer, een schilder
met Modderige verf, een kleermaker met een
stompe schaar, wat kunnen zij uitrichten!
En het zijn de halfwassen, de jongmaatjes,
de opperlieden, de helpers en bijloopers,
op wie de taak rust, de werktuigen m orde
te houden, waarmee de meester moet wer
ken. Welk een verschil, zoo zij hun plicht
met zorgvuldigheid waarnemen, dan wel het
zoo nauw niet nemen met hun bescheiden
taak.
Wanneer gij soms een goede gedachte
mocht halen uit een mijner bespiegelingen,
hebt ge dit mede te danken aan een een
voudig boekhandelaars be diende, wiens
naam ik niet ken, maar dien ik levenslang
dankbaar blijf. Jaren aaneen had ik moeten
peuteren met een vulpen, die lekte, die
kraste, die verstopt zat, kortom, die alles
deed, wat een vulpen asn verdriet kan be
rokkenen. Al mijn aandacht moest ik op
het werktuig richten, in plaats van cp het
werk. Het gaf niet, dat ik een nieuwe pen
kocht en deze tweede voor een derde ver
wisselde, dat ik van den één naar den ander
lie.p en klaagde 'bij de leveranciers.
Totdat ik, een half jaar geleden, op een
doorreis toevallig mijn nood klaagde in een
boekwinkeltje, ergens in een stad, en dan
voor het eerst iemand vond, die zijn be
scheiden taak ajs bediende ernstig en zorg
vuldig en met de noodige kennis behartig
de. Sindsdien vliegen mijn gedachten over
't papier, alsof ik in plaats van een behoor
lijke vulpen, een nieuw stel hersens in dat
winkeltje had gekocht.
Gezegend de gewetenstrouwe wegberei
ders, die zich hun verantwoordelijkheid be
wust zijn, wanneer ze een staaf aan den
dwarsligger schroeven, een fiets schoonma
ken, een vulpen verkoopen of een werktuig
leveren, dat verdriet of vreugde kan ver
oorzaken, naarmate de onbekende soldaat
•als een 'held op zijn post staat of niet.
H. G. CANNEGIETER.
De Staatscourant van hedenavond 4
September bevat o.a. de volgende Kon. be
sluiten
benoemd tot kantonrechter-plaatsvervanger
in het kanton Dordrecht
Mr. A. van OsMr. J. A. C. M. U. van
DroogeMr. W. O. de Kat* Angelino, alien
advocaat en procureur te Dordrecht.
KONINGINNEDAG.
Dc viering te Oslo.
De correspondent 'ie Oslo der N. R. Ct.
meldt d.d. 31 Augustus
Ter 'gelegenheid van den verjaardag van
Koningin Wilhelmina hielden de zaakgelastig
de der Nederlanden cn mevrouw Van Ketwich
—Verschuur gisternamiddag receptie te hun
nen huize in Oslo, waar bij die gelegenheid dc
Nederiandsche driekleur met den Oranjewim
pel wapperde.
Een groot aantal der in Oslo gevestigde
Nederlanders maakten met hunne dames naar
aanleiding daarvan, hun opwachting bij den
zaakgelastigde, die met mevrouw Van Ketwich
Verschuur hen op de hartelijkste wijze ver
welkomde Onder de aanwezigen troffen wij
ook den Franschen gezant Monsieur Osmin
Lapoite, die de hoffelijke attenrie getoond had
den Nedeilandschen zaakgelastigde op dezen
dag eveneens zijn opwachting te maken.
Nadat eerst dc twee aangeboden vvas, ver
zamelden de gasten zich in den -grooten salon,
waar de dochter van den zaakgelastigde me
juffrouw Van KetwichVerschuur eenige mu
zieknummers van Chopin ten gehoorc bracht.
Toen bracht dc zaakgelastigde een dronk uit
op de Koningin. Het was hem een groot ge
noegen, dat deze dag hem in de gelegenheid
stelde de in Oslo gevestigde Nederlanders
voor do eerste maai in zijn woning te kunnen
verzamelen. Op dit plekje voderlandschcn bo
dem vereenigden aller -gevoelens zich heden in
de herdenking ven den geboortedag der ge
liefde Koningin, van wie de zaakgelastigde in
welgekozen woorden een sympathiek beeld gof
als vorstin cn als mensch. De zaakgelastigde
wees er verder op, dot H. M. met het oog op
dc stormramp die Nederland getroffen had,
uitdrukkelijk den wensch geuit had, da( deze
dag met zoo min mogelijk feestelijk vertoon
gevierd zou woiden. en dat men integendeel
in haai geest zou handelen, door dezen dag
een weldodigheidsdag te doen zijn ton bate
von hen. die door den orkaan van 10 Augus
tus in hun bestaan zoo zwaar getroffen zijn.
Daarom deed de zaakgelastigde bij deze ge
legenheid dan ook een beroep op dc offer
vaardigheid! der in Oslo gcvcstigdo Neder
landers. waaraan door de aanwezigen bereid
willig gehoor werd gegeven.
Toen klonken van de piano de tonen van
het Wilhelmus, waarmede da gasten uit volle
borst instemden, en tol van andere vader-
landsche licdeien wekten de herinnering 'aan
het vaderland op. Nadat een der aanwezigen
een woord van hartc'ijken donk hod «inge
bracht voor de vriendelijke wijze, waarop de
zaakgelastigde en mevrouw Van Ketwich—
Verschuur de hier gevestigde Nederlanders
ontvangen hodden, nam men afscheid van den
sympathieken gastheer en zijn beminnelijke
gode, die hun gastvrije woning voor dc Ne
deriandsche kolonie alhier op dezen 'gedenk
dag hadden opengesteld.
Op voorstel von den heer MöbachSoMefsen,
consul-generaal der Nederlanden, werd het
volgende telegram aan dc Koningin verzon
den De Nederiandsche kolonie te Oslo,
ver'zameld ten huize van den zaakgelastigde
en mevrouw Van Ketwich—Verschuur, \cr-
oorlooft zich Uwe Majesteit de eerbiedige
groeten en gelukwenschcn te zenden noar aan
leiding van Uwer Majesteits geboortedag.
CONSULAIRE DIENST.
Consul Wilking niet overleden
Donderdag is gemeld, dat de consul van Neder
land te Port Arthur (Texas U. S A.), de heer
L. F. J. Wi'king zou ziin overleden.
Thans verneemt het Vöd. do? hiervan bij
de familie nog niets bekend is, terwijl er ge
gronde redenen bestaan om aan te nemen, dot
het doodsbericht niet juist is geweest.
De heer Wilking heeft zijn post wel eenigen
tijd geleden verlaten, zoodat het consuloatschnp
dcor een ander word waargenomen
CONSULAIRE DIENST.
C. M. Williams, f
Vanwege het Departement van Buitenland-
sche zaken is abusievelijk gemeld, dat de con
sul der Nederlanden te Pert Arthur (Texas) de
heer L. F. J. Wilking is overleden.
Gebleken is, dat ovérleden is de waarnemen
de consul te Port Arthur (Texas) de heer C.
M. Williams.
TWEEDE KAMER.
Sedert de aanvaarding door mr. D. A. P. N.
Kooien van zijn ambt als minister van Arbeid,
enz., wordt do functie van voorzitter der Twee
de Kamer voor 't npg lcopende zittingjaar ver
vuld door het Kamerlid mr. dr. A. vrfn Gijn,
die derde voorzitter is, maar na het overlijden
van den* heer De Monté Verboren, die tweede
voorzitter was, thans in aanmerking kwam voor
de leiding der aangelegenheden tot het Komer-
presidiuni behoorendc
EMIGRATIE
Een waarschuwing.
Aan den directeur van het Informatiebureau
van de Ned. Ver. „Landverhuizing" is ter oore
gekomen, dat verschillende personen hier te
lande weer trachten Nederlanders tc bewegen
tot emigratie naar en tot huur of koop van
gionden of (en) landbouwbedrijven in de Ver.
Staten, zonder dat zij die gronden cn (of) be
drijven persoonlijk hebben gezien of onder
zocht.
De Directeur vorenbedoeld ontraadt een
ieder met den meesten nadruk op die aanbie
dingen in te gaan.
Men wende zich in ieder geval eerst om rood
tot genoemd Informatiebureau Bczuidenhout
97, 's-Gravenhage, als men voor crnst'ge te
leurstellingen en geldelijke verliezen behoed
wenscht te worden.
POSTERIJEN EN TELEGRAFIE.
Dc nieuwe toricfbcpolingcn.
De Staatscourant von gisteravond zal in
verband met het voornemen om met ingang
van I October 1925 wijziging te brengen in
dc verschillende voor het internationaal cn
voor het binncnlandsch postverkeer geldende
tarieven en verkeer sbepalingcn een overzicht
bevatten van de voornaamste \an de nieuwe
bepalingen.
Geen verdere afvloeiing
Naar het „Tijdschrift voor P. cn T." von wel
ingelichte zijde vernam, bedroeg het totale
overcompleet (over alle rangen van het perso
neel) op eind Juli j.l. nog niet ten volle 200
ambtenaren, niettegenstaande de bezetting van
de kantoren allerwegen op het zuinigst is
vastgesteld, zoodot in verband met het natuur
lijk verloop over een zoo groot personeel, in
3 maanden het overcompleet tot het verleden
zal bchooren.
Er worden dan ook reeds maatregelen geno
men om te voorzien in het dreigend personeels
tekort. Gaan de plannen tot verlaging der tarie
ven door waarvoor men den datum van 1
October noemt dan zal de daaruit voortvloei
ende toeneming van het verkeer, ol zeer spoe
dig de indienstneming van nieuwe ambtenoren
noodig moken.
Onder deze omstandigheden is er noar de
overtuiging der (veelal goed op de hoogte zijn
de) redactie van het Tijdschrift geen sproke
van. dot verdere afvloeiing van personeel zal
plaats vinden.
WORDT HET KORPS RIJDENDE
ARTILLERIE OPGEHEVEN?
Noor de N. Arnh. Ct. verneemt, wordt door
dc betrokken autoriteiten ten sterkste overwo
gen om het Korps Rijdende Artillerie binnen
kort op te heffen..
GBD. STATEN VAN ZUID-HOLLAND.
De nieuwe leden.
De heer H. van Boeyen, die door de Provin
ciale Staten van Zuid-Holland in dc vacoture-
Schokking is benoemd tot lid van Gedeputeerde
Stoten, is 23 Mei 1889 te Put'en geboren en
sedert 1916 werkzaam aan het hoofdbestuur
der Posterijen. In 1912 is hij bevorderd tot
referendaris, welke func ie hij thans nog be
kleedt. De heer von Boeyen is in 1919 gekozen
tot lid van den road von Voorburg, in welk
jaar hij tevens benoemd werd tot wethouder
In 1923 volgde zijn verkiezing tot lid van
Provinciale Staten" in Zuid-Holland.
Aangezien de heer van Boeyen he'. lidmaat
schap van Gedep. Stoten heeft aanvaard, houdt
hij v»o rechtswege op gemeenteraadslid cn
wethouder tc zijn. Als zijn opvolger in den
gemeenteraad komt in dc cers e plaats in aan
merking de heer K Koppe. Mocht deze be
danken, dan zal de heer J. van Wolf benoemd
worden verklaard.
De heer Th. Heukeis, die in de vaca'.urc-
Rutgcrs is gekozen tot lid von Gcd. Stalen,
is oud-hoofd der Prins Mouritsschool te Rijs
wijk. (N. R. Ct.)
De Orkaan boven het
Cosfen van ons fand.
Uit Borculo. Pionnen voor ccn
vcrecnigingsgcbouw.
De heeren jhr. de Muralt als voorzitter, C.
F. Poude als secretaris en G. Rhce als pen
ningmeester hebben een voorloopig comité ge
vormd tot oprichting von een vcrecnigingsge-
bouw te Borculo Dc burgemeester heeft in
deze het initiatief genomen. De bedoeling is
een gebouw voor muziek- cn tooneeluitvoerin-
gen, groote vergaderingen, verkoopingen enz.
te stichten. De zolen der café's te Borculo zijn
geen van alle toereikend voor dergelijke doel
einden.
Het comité is van oordeel, dot nu Borculo
herbouwd wordt, het oogenblik is aangebro
ken om in het gebrek aan zaalruimte te voor
zien. Bovendien is het een aangelegenheid von
sociale betcckenis, zoodat het op financieclcn
steun van velen buiten Borculo hoopt. De in
woners zijn thans niet bij machte alleen een
vcrecnigingsgcbouw te bekostigen. Over de
eventueele exploitatie is reeds overleg ge-
oleegd met de gezamenlijke zaalhouders te
Eorculp
Het herstel der clcctricitcits-
voorziening geëindigd.
Dondcrdog heeft de dienst der rijkstelcgroof
In Borculo hare werkzaamheden ten behoeve
vnn het herstel der electriciteitsvoorziening in
do geteisterde streek geëindigd.
De directeur van dc Electriciteitsmaatschap-
pij de Berkclstrcck, de heer Hugenholtz, hield
bij deze gelegenheid een toespraak waarb\:
dank werd gebracht ann de hulp door den
dienst der rijkstelegrafie bewezen cn gedenk
penningen werden overhandigd oon de hecren
Verwcy dc Winter, Bosch, Tangerink cn Bens
dorp.
Soirée in hotel dc Witte Brug.
Dcndcrdog werd in de salons van het hetél
de Witte Brug tc dc-n Haag een soirée gege
ven ten bate von dc slachtoffers van dc romp te
Borculo en omstreken.
Ongeveer 9 uur verzamelden zich in de zalen
een groot oontol personen, wnoronder de bur
gemeester van 's-Gmvcnhage, mr. J. A- N.
Patijn, vele leden van het corps diplomatique
tc den Haag cn uit de hoogerc kringen der re
sidentie.
Medewerking werd verleend door Henriëtte
Snla. sopraan, Paul Frcnkel, piano, Som Swaab
viool en Ch. van Ltcrdacl, violoncel.
Buiicokndschc belangstelling.
Belgische sympathie v©or Ne
derland.
Men schrijft oan de NJR.Ct.
Het is ccn merkwaardig toeken van den tijd,
dat in Belgic niet enkel het particulier initia
tief, doch vooral de officieole wereld zich be
moeit om hulp te verlcencn uan de getcistcr-
den in Nederland.
Naast den voorzitter van het Belgische
Roodc Kruis, was de gouverneur der provin
cie Oost-Vinonderen de eerste om te denken
aan hulpverlcening. En dot hij het niet wil
loten bij geldinzamelingen, doch van du ge
legenheid wil gebruik moken om blijken van
openbare sympathie nnn de Noordelijke buren
te geven, zal geen Nederlander verbozen, die
weet dat de gouverneur von Oost-Vlanndercn
niemand anders is dan groaf André de
Kcrchove de Denterghem, die gedurende den
oorlog met prins de Ligne werkzonm was oon
het Belgisch gezantschap in Den Haag. Meer
don eens reeds gaf hij. als officieel personage,
duidelijk blijken van zijn genegenheid voor
Nederland, op oogenblikkcn, waorop de hou
ding van dc extremisten von ollerlei aard op
het punt was dc beide volken tegen elkaar
op te ruien: laten wij hier slechts herinneren
aan zijn begroeting, gebracht aan Koningin
Wilhelmina bij hoor bezoek in Zeeland.
Groaf dc Kcrchove dc Denterghem heef»
nu een comité tot stand gebracht, dat bestaat
uit de voornaamste officicule autoriteiten van
de provincie Ocs.-Vlaondercr.: generaals, mn-
gistroten, hooge eir.btenorcn, geestelijke cp
bur gelijke overheden. Tot dc werkznomheden
van dit comité behoort het tot stond brengen
van een weldadigheidsfeest in den grooten
Circus van Gent, een geweldig groote zaal,
op 9 September o.s. Graaf dc Kcrchove zcK,
geholpen door zijn staf, houdt zich bezig met
de noodige schikkingen. Van velerlei zijde
ontving hij toezegging tot medewerking. Al
de medewerking gebeurt zonder vergoeding
lokaal propngnnca-drukwerk, plakbrieven, pro
gramma's, licht en tot de bloemen toe wor
den onvergeld verleend. En eveneens de mede
werking von beste artisten. Onder de nrtisten
zijn tc vermelden mevrouw Foniella Lohoff,
die aan de Nederiandsche Opera to Amster
dam was verbond en nu'oan het Lyrisch Too-
neel tc Antwerpen is, en de heer Edmond
Borgors, vnn heizclfde toonccl. Mevrouw
Buysse—Rolin, schoondochter von den Vlaom-
schen schrijver Cyriel Buysse, zol viool spe
len. Ook de heer Locvcnsohn, de oud-cclliJt
van het Concertgebouw te Amsterdam, lecroor
aan het Koninklijk Conservatorium te Brus
sel, zol medewerken. Verder zijn er artisten
von het Nederlondsch Toonccl te Gent, zal
er een Vlnnmsch operette „In Holland geïn
terneerd" opgevoerd worden, benevens een
Franschc operette van den Gentschcn compo
siteur Guillemyn, en zullen ook de gymna
stische maatschappij Vriendschap cn de Socia-
lis'.ische Accordeonisten het hunne bijbror.gcn
Tusschenin zal een film vertoond worden,
waardoor ccn beeld zei gegeven worden von d'e
uitgestrektheid van de verwoestingen, door het
noodweer aangericht te Borculo en in dc om
liggende gemeenten.
Al de klassen der Gcn'tsch'e bevolking, al de
Rust ontstaat na strijd.
MORRIS.
Noar het Engelsch van
DAVID LyALL.
67
De liefelijke lucht waarin reeds iets van dc
kracht van den herfst aanwezig was, omhulde
haar en zij haalde diep adem. Zij voelde zich
herleefd, hoe moe zij ook was. Zij had niets
gebruikt behalve een kop thee en een paar
broodjes, sinds haar ontbijt in den vroegen
morgen te „Paradise Grove" en toen was zij
te opgewonden geweest om te eten. Het scheen
reeds eeuwen geleden. Zij kon niet geloovenj
dat1 dit de avond was van den dag, waarop zij
Londen had verlaten voor haar ontdekkings
reis. Toen zij aan het hek van de Priory kwam,
en haar keurig opgerolde poraplu met den
mooien geëmailleerden papegaaienkop zwaaide,
voelde zij toch iets als ontzag. Nooit in hoor
leven was Winnie Tebbit in zoo'n nauw con
tact gekomen met zulk een landgoed. Zij aar
zelde, voordat zij door het half geopende zij
hekje durfde te gaan.
Eenmaal in de oprijlaan verhaastte zij haar
schreden en keek niet om uit vrees, dat zij
zou worden aangesproken of teruggeroepen.
Maar niempnd kwam of keek haar na; het
eenige teeken van leven was een bruin konijn
tje, dat over den oprit sprong, gevolgd door
een ander en nóg een onder, totdet er een heel
goudglanzend legertje was. Eenmaal werd een
mooie fazant met gouden vleugels opgeschrikt
in het kreupelbosch door haar voetstappen, die
door zijn schielijk gonzend opvliegen, de echo's
in de stilte wekte.
Plotseling kreeg zij den voorgevel van het
huis te zien. Toen begaf haar de moed. Het
eenige gebouw, dat zij ooit gezien had en dot
er mee kon worden vergeleken, was een Zie
kenhuis, of een .openbare instelling. Zij kon
zich niet voorstellen, dat een kleine familie als
de Sherstons, dóar kon wonen.
De waardigheid ervan, zijn verheven schoon
heid, zijn ouderdom, deden een ongewoon ba-
roep op haar onervoren gemoed. Zij had nei
ging te schreien, ofschoon zij er geen reden
voor zou hebben kunnen opgeven.
„Zal ik er ooit binnengaan? HemelI Wat moet
ik zeggen, als ik het doe? Zou er een huis
knecht zijn? Hoe moet je dien aanspreken? Als
er maar iemand van de familie verscheen I Het
ziet er niet uit, alsof er ooit iemand in- of
uitgaat. Nu, vooruit 17
Zij stapte dapper de treden van het terras
op, naderde de met spijkertjes versierde voor
deur, cn trok aan het gesmeed ijzeren schcl-
lekoord. Ze kon de echo's ergens hooren weer
galmen en zij schrok ervan, maar eer zij zich
hersteld had, ging de deur open en een net
kamermeisje ipet lange witte mutsbanden, dat
den dienst van den huisknecht waarnam, die
vrijaf had, stond voor haar.
Winnie had niet overlegd, hoe zij zich zou
gedragen en teen ze tegenover een blijkbaar
verbaasd dienstmeisje stond, kwam ze tot be
zinning en bloosde.
De ingeving van het oogenblik volgend,
vroeg zij naar mevrouw Sherston.
„Niet thuis juffrouw, en jüffrouw Sherston
is er ook niet. Ze zijn op een tuinfeest te Cle-
vedon."
„Is mijnheer Sherston er dan
„Ja, die is er. Wilt u hem spreken?"
„Ja, graag."
„Hoe is uw naam?"
Winnie aarzelde een oogenblik; teen zei zij
kalm en met een waardigheid, die haar zelf
verbaasde: „Ik ben mevrouw Jack Sherston."
Nu, het verhaal van het ongelukkige huwe
lijk van den jongen mijnheer Jack was tot
Digswell doorgedrongen door een jong dienst
meisje, dat mevrouw Sherston mee had ge
bracht van Putney met het oog op later, wan
neer oom Loftus zou terugkomen en voor hen
in de buurt een huisje zou zoeken, zooals hij
had beloofd.
Het verhaal von het meisje was nogal somber
geweest en de dienstbode aan de deur was
daarom zeer verbaasd dot Winnie hier ver
scheen.
„O, neem mij niet kwalijk, mevrouw," zei zij
terwijl ze de deur wijd openhield. „Komt u als
't u belieft binnen. Mijnheer Sherston is in de
bibliotheek. Dezen kant, als 't u belieft."
Winnie glimlachte vriendelijk, zeer gerust
gesteld door deze plotseling wending, die haar
opeens vasten voet scheen te geven.
Zij vergat onder den indruk te komen van
dc mooie, deftige hol, waardoor de weg naar
de bibliotheek-deur leidde.
De schemering begon te vallen en mijnheer
Sherston was opgehouden met schrijven oon
zijn lessenaar, hij wachtte tot het licht was
aangestoken en genoot van den warmen geu
renden gloed van de houtblokken, die knetter
den achter het groote ijzeren hek, dat voot
den broeden haard stond.
„Hier is een dame voor u, mijnheer; mevrouw
Jack Sherston," klonk de stem van Pincott cn
mijnheer Sherston stond op, daar hij de^ laat
ste woorden niet had gehoord, maar alleen het
eerste deel van den zin.
Winnie naderde snel en vóórdat Pincott de
ontmoeting kon gadeslaan, was zij genoodzaakt
de deur te sluiten en te vertrekken, ofschoon
zij een uitvlucht had kunnen vinden in het neer
laten van de blinden en het opdraaien van de
lichten.
Mogelijk deed een fijn vrouwelijk gevoel haai
begrijpen, det het 't best was om zich terug
te trekken.
„Welken naam noemde zij, mevrouw?" vroeg
mijnheer Sherston met zijn prettige stem, ter
wijl hij van zijn gcmakkclijken stoel opstond
cn zijn bril in de hand hield, die hij daarna
weer opzette om door de komer te kijken.
„Ik ben Winnie, mijnheer Sherston, ós vrouw
van Jock. Herinnert u zich mij niet
„Lieve deugd, ben jij het, Winnie? Kom hier,
Winnie. Ik ben blij je te zien, lieve."
Al de bestudeerde ophelderingen, die zij van
te voren klaargemaakt had, zelfs al de vragen
die zij ijverig gerangschikt had in don trein,
verdwenen volkomen uit haar bewustzijn, als
zijnde overbodig.
Bij het zien van de welwillende vriendelijk
heid von zijn blik, zijn uitgestrekte hand, zijn
hartelijken glimlach, zag Winnie Sherston zich
plotseling in hoor ware gedaante, en brak in
tronen uit. Met een gebaar van overgave, dat
iets Innemends had, knielde ze voor hem neer.
„O, mijnheer Sherston, ik ben zóó ellendig
cn ik ben zóó afschuwelijk voor Jack geweest
cn ik weet niet waar hij is cn ik wilde wel dat
ik dood was I"
„Kom, kom, zóó erg is het niet," zei mijn
heer Sherston sussend, zelf buitengewoon van
streel: gebracht door den ootmoed van haar
houding. Hij richtte haar snel op en zette haar
op een stoel. ,jDóérc daarf huil niet; je zult
wel gauw weer hcelemaal in orde zijn. Wan
neer ben je gekomen Heeft iemand je ge
haald Maar notuurlijk kon niemond dat doen,
omdat wo je niet verwachtten. Hoe jammer,
wont mijn vrouw cn Grace zijn naar Clcvedcin
vanmiddag cn zouden je gemakkelijk aan het
stotion hebben kunnen ontmoeten cn je het
kleine eindje nnar Digswell hebben kunnen uit
sparen, mear het is niet heel ver. Maar wat
deedt je met je bagage
Mijnheer Sherston deed precies olsof zij eon
gewone gast was, wiens plannen een bcctjo
in de war waren gebracht. Het was een zeer
verstandige en bcwonderénswaardige manier
van optreden in een netelige omstandigheid,
een gedrag dat alléén muar mogelijk was voor
een zeer fijnvoelend, edelmoedig karakter.
„Ik had niets don een reistnsch. Die liet ik
oon het station. Ik dacht dat er wel een loge
ment zou zijn waar ik zou kunnen overnach
ten."
„Maar waarom in een dorpslogement? Je
kunt toch hier slapen, lieve
„O, ik wil me niet indringen en waarschijn
lijk zo! mevrouw Sherston er ook niet op ge
steld zijn," zei Winnie haastig. „Ik kwam hier*
alléén omdat ik noar Portsmouth ging cn Jock
daar niet was. Een akeüge hospita vertelde, me
dot hij noar het buitenland was naar Egyp
te, dacht zc. Hij is toch niet bij het leger,
wel
„O neen; hij is naar Batavia om zijn oom
Lcftus op te zoeken cn, zoo mogelijk, mee te
rug te brengen. Die werd daar heel ernstig
ziek en telegrafeerde Jack om dodelijk over te
komen. Hij kreeg 's avonds het telegram en
was den volgenden morgen aan boord. Tk ver
onderstel dat hij je daarom niet heeft geschre
ven."
(Wordt vervolgd)
