~£Zr AMERSFOORTSCH DAGBLAD
„DE EEMLANDER" Zaterdag 12 Sept. 1925
TWEEDE BLAD.
BINNENLAND.
FEUILLETON.
03 Hand me! liet Lifteeken.
hYrfsidraden,
(N. .:k verboden)
Walt hitma de Amerikaansche dich
ter, die het forse he en grcotsche bezong,
dat er in de natuur en in den arbeid der
mensdh'en valt wear te nemen, had ook
oog voor h-et teere en fijne. Eens in den
herfst, in de door hem verheerlijkte .Ne
gende Maand", zsg hij „een stille geduldige
spin, waar zij op een kleinen vooruitsprin
genden 'hoek alleen zat". En hij za-g.
„hoe .rij, cm de ledige grocte ruimte rond
zich freon. te onderzoeken.
Zich spinnende, oplnnende, spinnende
langzaam liet afzakken aan onzichtbare
draden.
Die zij steeds effende, die z;i onvermoeid
verlengde".
En deze herfstdraden hebben den dichter
iets te zeggen.
„En gij, o mijn ziel, wad zijt gij?" roept
hij irit.
„Omgeven, los, in matelooze oceanen van
Ruimte,
Eindeloos peinzend, wagend, spinnend
zoekt gij de sferen om u er mee te ver
binden,
Tot de tijd, tot de brug, die gij behoeft,
zal gelegd z-ijn, tot het slepende anker vast
houdt,
Tot de herfstdraad, die gij uitlaat, ergens
aan vast blijft, o ziel."
Er ligt iets eerbiedwekkends in het ge
heimzinnig spinrag, dat zich weeft door den
stille-ii, plechtigen herfst. Steeds gaat er een
huivering door mij heen, als ik, wandelend
langs de tuinpaden of doordringend lus-
schen de struiken, het fcrooze werk van de
noeste, geduldige arbeiders schend. Herlst-
dreden, we kunnen ze niet ongerept laten,
want ze zijn overal, ja, ze omspinnen ons
zelf, onze kleeren, onze haren, onze handen
en vingers. Heel de stille 'herfstwereld is
één weefsel van geheimzinnige draden,
waaraan onzichtbare werkers arbeiden, on
verpoosd.
Z-ijn ze niet, deze kleine, geduldige spin
nen, hst beeld van de mensc'frenrielen, die
aanraking ~oeh>en aan allen kant en ver
binding Lachten te krijgen met gebieden,
waarvan zij tot nog toe gescheiden schij
nen? Gelijk i*e dichter ze aanschouwt, „los,
in matejeoze oceanen van Ruimte", zijn ze
niets dan zwevende stoldeeltjes in het
Heelal. Wat is een mensch zonder contact
mót z:jn omgeving? Angst maakt zich van
hem. mcri'er, daar in het ledige rondom
hem, waar hij eenzaam Is, alleen met zijn
krer.fr ten en gedachten, die vruchteloos blij"
ven In eenzaamheid.
Heel het werk van den mensch is ten
slotte niet anders dan het zoeken naar ve?>
binding. Al zijn arbeid richt zich op dit
ééns doel: gemeenschapsvorming. Welk een
moeilijkheden heeft 'hij bij dit pogen te
overwinnenl Stil en geduldig spint hij zijn
draden; duizendmaal knappen ze aif; onver
moeid herhaalt hij zijn proef. Toeval- of
boos opzec vernielen zijn werk; maar alweer
peinst hij op nieuwe middelen; alweer
waagt hij een nieuwe poging, en hij rust
niet. tot de herfstdraad, dien frii uitlaat
ergens aan vast'blijit.
•Heel de menschenmaatschappij zit vol
herfstdraden. Teer. broos, onzichtbaar,
maar van beteekenis cm het eerbiedwek
kend streven dat zij belichamen. Streven
naar contact, naar alzijdige gemeenschap.
Draden van mensch tot mensdh. draden
van gToep tot groep, van volk tot volk.
Draden van vriendsohap, van verstandhou
ding, van liefde. Duizendmaal doorbroken,
tienduizend-maal afgeknapt, maar honderd»
duizendmaal weer aangeknoopte draden.
Als een stille geduldige spin zit de man
der wetenschap in ziin werkplaats, en uit
dat verstolen hoekje, dat de geruchtma
kende menigte voorbij gaat, zendt hij zijn
gedachten uit over de wereld. Langen tijd
drijven zij rond met de wisselende winden,
maar eens krijgen zij vat en hechten zich
vast. hier, daar, overal.
Als een stille geduldige spin weeft de
dichter aan -het teere web zijner verbeel
dingen en hij weet niet, waar hij weer
klank vindt. Maar onzichtbare draden ver
binden onderling de menschen, die zich
opgebeurd voelen door zijn wcord en be
koord door zijn beeld'.
Herfstdraden hangen tussc'hen de torens
van de hoofdsteden der verschillende lan
den. Hoe broos en teer, maar ook hoe veel
vuldig zijn de draden, die de pacifisten uit
laten, ofn de volkeren met elkander in
aanraking te brengen. Zij moeten wel bij
uitstek „stil en geduldig" zijn, deze vrede
stichters, die voortdurend hun weefwerk
verstoord zien door het booze opzet van He
geweldenaars. Zii moeten wel „eindeloos
peinzen en wagen". Maar hoevelen hunner
zitten heden, in deze „lieflijke Negende
Macnd", in hun hoekje verscholen en weven
cn weven O, handhavers van den oor
log en bestrijders van het internationalisme,
telloos en talloos als de hcrfslspinnen zijn
uwe tegenslanders; onvermoeid -herhalen zij,
dag in. dag uit, hun zwakke pogingen, tot
eindelijk hun herfstdraad zal houden en de
volkeren één ziin
Neen, de menschenziel is niet eenzaam-
Een ramp treft een klein stadje en de
slachtoffers van de cycloon weenen op puin-
hoopen. Maar onmiddellijk gaan de sti'le.
geduldige spinnen aan het werk om het
geschondene te herstellen. Er is wel geen
huis, geen gehucht in Nederland, van waar
uit niet een verbindingsdraad uitgaat, om
zich vriendschappelijk te hechten ean Bor-
oulo.
Wij allen zenden onze herfstdraden uit
en op ieder onzer hechten zich herfstdra
den. Draden van vriendschap, van gemeen
zaamheid, van menschlievendheid. Duizen
den draden. Ze zijn zoo broos en zoo fijn,
dat wij ze niet merken. Maar als de Sep-
temiberzon schijnt, schittert heel cmze arme,
'bedroefde wereld van filigraan. Een netwerk
van teer, troostend gouddraad.
Gemeenschap, aanraking, verbinding: het
doel van het leven. Zelfs vo'staat de mensch
met gemeenschap op aarde niet langer.
Van planeet naar planeet schieten de stout
moedigste spinnen neer, vruchteloos voor-
loopig, maar volhardend, totdat ook op
Mars hun herfstdraad zal houden.
Berbicd'wvierdiige aanblik van den stillen,
plechtigen herfstl
H. G. CArNNEGETER.
De Staatscourant van hedenavond Tl
September bevat dc volgende Koninklijke
besluiten
erkend cn toegelaten a's consul vnn Turkije
te Amsterdam Nouman Tahcr;
op verzoek eervol ontslagen als ondcr-vocr-
zitter van don Centralen Raad van Beioep Mr.
Dr. D. A. P. N. Kooien en nis zoodanig is
benoemd Mr. A. Burger, ihans lid ven die:»
raad
benoemd tct kantor.rechcer-p'oatsvccvangei
in het kanton Zalt-BommeJ \V. C. Pleyte,
secretaris dei' gemeente Zal (-Bommel, M. F.
Schram de Jong, directeur van het post- en
telegraafkantoor te Zalt Bommel, M. Bakker,
burgemeester van Hurwenen
benoemd tot odj.-commies ter seczetarie vnn
den Raad van State G. M. J. van Roessel,
thans klerk.
SOC. DEMOCRATEN EN DE KROON.
Gewijzigde houding te wachter..
Maar op 15 September nog
niet tegenwoordig.
De Tel. me'dt
Men weer, dat de sociaal-democratische Ka
merleden de gewoonte volgen, om afwezig tp
blijven bij de plechtige opening der Statcn-
Gencraal door H.M. He Koningin.
Naar wij evenwel vernemen, heeft de kwes
tie van hec al of niet tegenwcoidig zijn bij dc
opening van het parlement, reeds meermalen
dus niet alléén thans ten aanzien van dc
plechtigheid op a.s. Dinsdag een onderwerp
van bespreking in de S. D. A P.-fractie uit
gemaakt. En hoewel er in de fractie principi
eel© tcgenstnndeis van de aanwezigheid van
sociaal-democratische Kamer'cden bij de ope
ning dcc Stotcn-Gcneroal zijn, was er bij vo-
rigo gelegenheden reeds een meerderheid, die
geen bezwaar zng in deelneming aan de
openingszilling.
Deze meet derheid stelde zich o a. op het
standpunt, dat men in de opening van de Stu-
ten-üenemal door het Staatshoofd, de volle
appreciatie heeft te zien van ons parlementair
stelsel van de zijde van dc Kroon. Hoofdzake
lijk om historische redenen heeft de S. D. A.
P-fractie echter tot dusvet re afgezien vnn bij
woning van de openingszitting
Ziin wij wel irgelicht. don is ook in de nieu
we Tweede Kamerfroclie van de S. D. A. P
een meerderheid aanwezig, die zich niet
kant tegen bijwoning vnn de opening der Sta-
ten-Generaal. Evenwel zul-en a.s. Dinsdag bij
de openingsplechtigheid geen sociaal-demo
craten nanwez'g zijn, omds-t men niet den
schijn wil wekken, alsof, nu bii mr. Tioe'sfr*
niet meer de leidirg van dc S. D. A P.-fractie
berust, plo'tseling een koersverandering zo">
zijn ingetreden.
Hef is dus zoo goed nis zeker te achten, dnt
bij volgende ge'cgcnheden sccianl-democroti-
sche Komei leden de opening ven de Stnten-
Gcnetaal wèl zullen bijwonen.
GEVANGENISWEZEN
Een circulaire van den Minister
van Justitie inzake dc „afwij
kingen" toe te stoon oon gevan
genen cn groepen von ge\range-
nen, die daartoe in aanmerking
komen.
Aan een circulaire, opgenomen in het Week
blad van het Recht, en nog door minister
Heemskerk uitgevaardigd, betreffende wijziging
bij K.B. van 18 Juli jl. aangebracht in het
K.B van 31 Aug. 1886, ontleenen wij de
vo'gcnde samenvatting van het stelsel van of-
wijkingen, dat onder bepaalde voorwaarden kon
worden toegestaan
a. nlgemeene afwijkingen. In overweging te
nemen na 30 dagen. Als zoodanig komen in
aanmerking een eenigszins gunstiger can.ine-
regelingeen aangenamer regeling von het
bezoek een ruimer gebruik van de boekerij
het verleencn van toegang tot lezingen of
voordrachten
b. bijzondere afwijkingen. In overweging te
nemen na vier maanden en voorts maandelijks.
Als zoodanig komen in aanmerking
I. het, behoudens onvermijde'ijke censuur,
vrij kiezen van boeken, te betrekken, hetzij uit
de gevangenisbibliotheek, hetzij uit een open
bare bibliotheek of het verstrekken of toestaan
van een openbaar nieuwsblad
II. ruimer gelegenheid tot briefwisseling
vergunning op ander dan pevangenispapier Ie
correspondeerenin zeer bijzondere gevallen
zelfs geheel vrije briefwisseling
III. het bijwonen ven extra-voordrachten cn
-muziekuitvoeringen
IV. het ontvangen vnn meer bezoek cn in
zeer bijzondere gevallen bezoek buiten tegen
woordigheid van controleerende ambtenaren
V. het verblijf in een cel mei doorzichtige
ruiten, waarbij de sponningen der ramen tevens
als tralie-afsluiting dienst doen, of in een cel,
waarvan de wanden geverfd zijn
VI. cenige wandversiering in de celhet
hebben van bloemen en planten, of ook een
vogel of visch in de cel in het algemeen een
eenigszins huiselijker mcubileering en inrich
ting van' de cel
VIJ. het hebben ven een privaa'.-inrichting
buiten de cel
VIII. het geven van gelegenheid tot het
beoefenen van huisvlijt, het zich bezighouden
met legkaarten, puzzles e. d.
IX. het verlof op een la er uur naar bed
te gaan
X. verstrekking vsn meer- en meer bijzon
dere cantine-nrtike'en
XI. verlof om zich zelf te scheren, waartoe
dan veiligheidsscheermessen te gebruiken
XII. verlof om, voor zoover daartegen uit een
oogpunt van reinheid geen bezwaar bestaat,
haar en baard naar eigen verkiezing te dragen
XIII. verlof om in het algemeen of op Zon
en feestdagen eigen bovenkleeding of althans
andere dan de gestichtsklceding te di gen
XIV. langduriger verblijf in de vrije lucht,
eventueel met vrijheid tot rooken
XV. andere afwijkingen, die met voorkennis
en onder goedkeuring van den minister van
justitie voor toepassing in aanmerking mochten
worden gebracht.
De termijnen zijn bedoeld in dezen zin, dat
overweging, of, en zoo ja, welke afwijkingen
diens ig kunnen zijn, na die termijnen ten aan
zien van eiken gevangene zal plaots hebben
toepassing in zeer bijzondere gevallen van een
of meer afwijkingen reeds binnen die termijnen
is echter niet uitgesloten.
Uit de vermelde afwijkingen is naar de onv»
stondigheden van het bepaalde geval cn de in
het betrokken gesticht voorhanden mogelijk
heden een keuze te doen. Hierbij moet zoowel
op het gedrag als ook op de ganschc persoon
lijkheid von den gedetineerde worden gelet.
De beslissingen omtrent de toepassing vah
de afwijkingen berusten bij het college van
regen:en, of voor zoover het college zulks be
sluit, bij een bijzondere commissie uit zijn
midden. Ter voorbereiding van die beslissingen
worden in de strafgevangenissen de gevallen
bchondeld in een gestichtsrood, waarin, onder
voorzitterschap von den directeur, zitting wordt
gegeven enn den adjunct-directeur, den genees
heer, dc bedienaren van den godsdienst of gods
dienstonderwijzers, den (hoofd)onderwijzer en
voorts voor elk geval aan den subokernen omb-
tenaai of subalterne ambtenaren, die naar het
oordeel van den directeur het best met het
geval vertrouwd zijn. Dc gestichtsrood advi
seert door den directeur oon het college c.q.
de commissie uit het college.
Godsdienstige verzorging.
Ten aanzien van de godsdienstige verzorging
is thans bepaald, dat zooveel mogelijk ook op
Oudejaarsavond, Nieuwjaarsdag cn Goede
Vrijdag godsdienstoefeningen zullen worden
gehouden. Bovendien is thans uitdrukkelijk, in
overeenstemming met hetgeen voor de rijksop
voedingsgestichten en tuchtscholen reeds voor
lang was geschied, erkend het recht van dc
bedienaren van die kerkgenootschappen, waar
van niet een bedienaar oon het gesticht is ver
bonden, om de tot die kerkgenootschappen
behoorende gevangenen te bezoeken. Overeen
komstig mijn bedoeling werd reeds in de prak
tijk met de wenschelijkheid van zoodanigen
toegang tot de gevangenen in ruime mate ge
rekend. Een grens is hier alleen in zooverre
te stellen als een bepaalde weigering van waar
bepaald noodig, toezicht moet worden gehou
den, terwijl natuurlijk ten aanzien van de pre
ventieven de invloed van de rechterlijke autori
teit moet worden erkend. Van proctisch be'ang
is echter vooral, dot dc toegang niet aan aller
lei voorafgaande overwegingen moet worden
gebonden, cocfr de direc ie zoodanig zij geïn
strueerd, dat op een vraag om toegong dade
lijk kan worden beslist.
Gevangcniscourcnt.
Maatregelen zullen worden genomen, om de
courant, welke thons voor Veenhuizcn ver
schijnt, voor alle gevangenissen beschikbaar
te stellen. Hieromtrent zal Uw College nader
worden bericht.
Water cn brcod.
Bij opvolgende straffen zal het verstrekken
van water en brood beperkt blijven tot dc
twee eerste etmalen van de gezamenlijke straf
fen.
Afwijking in het cclstclse!.
De circulaire behelst voorts de mededeeling
dat de wettelijke voorziening met betrekking
tot de moge'ijkheid von afwijking van het cel-
s.elsel nog in het stadium van voorbereiding
is, zoodat alles wat daarop betrekking heeft
voorshands buiten toepassing moet blijven.
Omtrent het houden van aonteekeningen over
de gevangenen, zooals thans is voorgeschre
ven, zullen nadere voorschrif'.en volgen.
Niet al te lang na de inwerkingtreding zal
de minister zich op de hoogte stellen van de
wijze, waarop in de onderscheidene gevangenis
sen de toepassing zal zijn verloopen om aan
de hond daarvan nader te overwegen of een
meer precicse cn uniforme regefing mogelijk is.
Verhouding van de Colleges
von regenten tot dc directeuren
In verband me; daartegen te berde gebrachte
bezwaren en uit overweging, dat het opdringen
aan de colleges van de gevangenis-directeuren
als odvisccrend lid hunner vergaderingen toch
niet tot het gcwcnschte effect zou leiden, is
er von afgezien een dwingend voorschrift b<y-
trcffende het bijwonen door dc directeuren van
de vergaderingen der colleges met ndvisccren-
de- stem, op tc nemen, doch deze zonk oan
het beleid der colleges ovcrge'atcn. 'Wel ver
oorloof ik mij nog eens met nadruk te wijzen
op de door verschillende colleges reeds be
grepen wenschelijkheid om de gevangenis-di
recteuren in den ruimsten zin in hunne bc-
inadslagingcn te betrekken.
NAT. CHR. GEHEELONTHOUDERS-
VEREENIG1NG.
Dc voortgezette vergadering te
Alkmaar.
In de te Alkmaar voortgezette 46e olge-
meene vergadering van de Nar. Christen
Gcheclonthouders-verceniging, f werden al
lereerst de voorstellen der nfdeclingen Am
sterdamZuid, Wormer, AmsterdamMui-
derpoort, Veer.cnc'nal cn Enk huizen behandeld.
Ingevolge ccn voorstel vnn het hoofdbestuur
werd in art. 25 ven het reglemen'r een wijzi
ging aongebrocht.
De heet M. L. Bruinink* van Rumpen. pro
pagandist von het Zuid-Limburgsch Drnnk-
weercomité, sprot over Provinciale bezwaren
voor het werk, tel wijl de hcci H. P. Covnljé-
burgemeesrer van Zwollerkcrspel, korte, oriën-
teerende mcdcdee'ingcn gaf ovei wat den
lnatsten tijd op het gebied der drankwetge
ving is gebeurd c-n overwogen.
Dc heer E. Bos van Utrecht refereerde ovei
den stond der jeugdbeweging, speciaal die von
de onderefdcc'ing De Schoke', waarna Pret
Dr. J. R. Slotemaket ce Bruvne in een slot
woord over Volksopvoeding, in v'bond met
de verwerping vnn het wetsvoorstel voor
Plaatselijke Keuze, sprak.
NED. STUKADOORS-PATROONSBOND.
De voortgczc'tc vcrgactering.
In de te Leiden vooi tgere'te joervergodcrir.'/'
von dm Ncdcrlandschen Stulcodoors-Potrcons-
bond kwam na het uitbrengen van he( Jnnr-
vers'ng van den bondsvcTt'genwocrdiger, den
heer J. H. W. Lutjchor'ms (Alkmaar) in be
handeling het voorstel van het' hoofdbestuur,
dot de Bond zich zal onnsluiien bij de vak
groep van den Ncdcrlandschen Middenstands
bond.
Het voorstel werd r.a cenige gcdachtcnwis-
sc'ing met algemecne stemmen aangenomen.
Tot vertegenwoordiger in den Middenstands
bond weid gekozen de heer E. G. Hsrms.
Een drieledig voorstel ven de nfdeeling
Haarlem le. Bij overlijden von een lid var
den Bond een uitkeeritó" te doen aan de na
bestaanden von e'-k lid groot 560, tenzij de
betrokkene hicrvooT rier in aanmerking
wcnscht te komen 2e indien een lid oer.ee
fit ma komt te overlijden dc nabestaanden
recht zullen hebben cp een uitkeeing von het
zooveelste gedeelte van 500 a r. het Qantoi
firmanten bedraagt 3e. indien de boc.dskns
niet toereikend is ovcntucele meerdere uitga
ven 'tc voldoen, wordt ccn hoofdelijke cms'ug
vastgesteld, werd overeenkomstig het voorstel
van den voorzitter van de oger.dn afgevoerd,
ten einde in de volgende vergadering met
nieuwe vcc» stelten te komen.
In behandeling kwam hierna h?t voo'st?!-
Leiden betreffendz het instellen van ccn lande
lijke steunregeling om eventueel wanneer err
gens een staking is ui'gei token) patroons, die
het beslist nocdig hebben, te kunnen steunen.
Het bondsbestuur gaf te kermen mei het
voostel-Leiden te sympat bisseren doch achtte
het ie belangrijk cn te verstrekkend om he'
zoo moor te behandelen. Daarom gaf het i:
overweging het aan te houden lot dc voor
joars-vergcdci ing.
Dit voorstel iot aanhouding werd oaevgeno
men met 159 stemmen voor en 30 in btencc.
Nodat nog cenige punten waien besproken
verccnigden de afgevaardigden' zich aan eer
gemeenschappe'ijken maaltijd in Zomerzcrg.
Gistermiddag maakten dc afgevaardigden ccr
door de afdeelirvg Leiden aangebeden rore-
vaart over de Koger- en Biasrmcrmcrcn.
Zelfstandigheid is een woord, mcar zcools
gewoonlijk, is dc zaak nog veel mooier dan
het woor
Uit het Engclsch van Baronesse ORCZ7.
(Geautoriseerde vertaling van A. T.)
En intusschen deed Dlno alsof zij vliegen
ving, terwijl haar ooren klepten en haar zijde
achtig haar door den wind bewogen werd.
2
Maar plotseling ontstond er een drama. On
geveer dertig meter van den wijgeboom, waai
Babs cn Tubal zaten, had Dino een wespen
nest ontdekt, c.i de wespen hadden D;na ont
dekt. In een oogenblik gonsden zij om hoor
hoen, één had haar al in dc neus gestoken, dc
andere trachtten op de manier, die wespen en
muggen cn dergelijke wezens hebben een
plekje te vinden op het lichaam van dc arme,
kleine Dina, woor haar langer haar geen be
letsel zou zijn voor een goeden steek. Toen
Dina het gevaar begreep, had zij zich gauw
omgedraaid en rende zij weg; ongelukkig liep
zij vóór den wind en er niet tegen in, cn de
wespen gonsden rondom haar en zouden haar
zeker gedood hebben.
Babs zng het eerst het dreigend onheil. Zij
ontwaakte uit haar liefdedroom, om haar lieve,
kleine Dina omringd te zien door duizend vij
anden, die het op haar verderf gemunt had
den. Babs uitte een nngstigen gil om hulp cn
sprong op. Dit deed Tubal ook, maar hij
schreeuwde niet. Hij verloor zijn tegenwoordig
heid van geest nietbuiten opgevoed, kende
hij het gevaar, dat iedereen zou bedreigen, die
trachtte Dina te hulp tc komen. Wat was het
leven van een hond waard? Men kan hem t
hulp komen cn levenslang blind worden tot
looning.
Daarom nam Tubal, kalm en voorzichtig,
Babs bij de hand en zei met alle autoriteit van
zijn negentien jaren,,Kom Babs, het geeft
niets je schreeuwt de hond is niet meer te
redden."
Hij was zoo sterk en trad zóó op, cn hij
hield Bobs zóó stevig bij de hand, dat zij hem
moest volgen. Alles was in veel minder tijd
gebeurd dan noodig is om het te vertellen.
Babs voelde zich ellendig cn hulpeloos, en toen
Tubal in de richting van het huis liep, bleef
zij hem achterna loopen, hoewel hij haar niet
langer vasthield. Maar zij leed om Dina, cn
evenals de vrouw van Lot, keek zij om.
Het tooneel was plotseling veranderd. Daar
stond Jim Fiennes de Hemel weet wanneer
en vanwaar hij daar- gekomen was maar het
is zeker, dat hij er was, en op datzelfde oogen
blik dat Babs zich omkeerde, zag zij hem buk
ken, den hond opnemen, en zoo hard hij -maar
kon, met hem in zijn armen naar het meer loo
pen. Babs bleef plotseling stil staan, zij had
geen tijd nog weer te gillen, want het volgende
ocgenbllk was Jim in het water gesprongen en
verdwenen hij cn Dina onder de oppervlakte.
Dadelijk daarna verscheen hij weer dat
wil zeggen, zijn hoofd stak boven het water
uit en zijn handen hielden Dina in de hoogte.
Bobs wilde dadelijk noar hem terugloopcn, maar
hij riep haar toe, zich niet te bewegen. „Houd
je stil, Babs I" zeide hij. ,JJe beesten zijn ons
spoor kwijt en zullen dadelijk neerstrijken."
Bobs bleef daarop staan; het loopen was haar
al moeilijk gevallen; hoar knieën trilden, haar
handen voelden klom cn haar hoofd heet. Tu
bal stond op cenigen afstand boven aan de
trappen van het terras. Hij wist waarschijnlijk
niets van wat er gebeurd was, en ook niet, dat
Babs niet meer bij hem was. Maar hij scheen
Jim's stem gehoord te hebben, want hij keerde
zich dodelijk om en riep Babs toe, bij hem te
komen.
Maar zij bewoog zich niet; zij stond naar
Jim's hoofd te kijken met zijn haar plat cn
druipend langs zijn oogen, en noar Dina, die
hij boven water hield cn die er precies als een
groote rat uitzag. En opeens kreeg zij een on-
bedaarlijken lachlust. Zij ging op het natte gras
zitten en lachte, tot zij pijn in haar zijde kreeg
en haar slopen bonsden. Zij had nooit iets zoo
geks gezien als Jim er op dat oogenblik uitzog.
Daarna kon zij zich niet meer goed herinne
ren, wat er gebeurd was. Zij zog Jim uit den
vijver waden met het water uit zijn kleeren
stroomend. Hij hield Dina onder een arm, cn
zoodra hij den oever bereikt had, gooide hij
haar op den drogen grond, en schold haar uit
voor eert „vervloekt beest", wat onmiddellijk
Babs verontwaardiging opwekte. Zij had er eerst
over gedacht naar Jim toe tc gaan en hem
misschien te helpen, om veilig op den oever te
komen, maar hij was zoo afschuwelijk tegen den
hond, dal zij zich verhardde tegen hem. Arme
kleine Dina I Wat hielp het, of hij haar van de
wespen redde, als hij daarna hoor leven in ge
vaar bracht door haer als een pak goed neer
te gooien Zonder verder aan Ji^n tc denken,
liefkoosde Bobs haar hond. die na zich uitge
schud cn haar nat gefnaakt te hebben klaar
scheen voor ccn nieuw avontuur.
Toen kwam Tubal aanhollen, cn met zijn
groote, warme handen, wreef hij Dina's haar
en streek over haar ooren omdat, zooals hij
zeide er niets zoo gevaarlijk was als vocht in
de ooren van een honddot veroorzaakte kan
ker, wat zeer pijnlijk en bijna onmogelijk te ge
nezen was. Oh I hij was bijzonder bezorgd cn
Babs voelde tranen van dankbaarheid in haar
oogen komen, terwijl zij naar hem keek cn zog,
hoe lief en zacht hij met den hond was.
„Ik geloof," zeide hij na een poos, „dat als
ik U was, ik de kleine Dina nu mee naar huis
zou nemen en haar goed bij het keukenvuur zou
laten drogen."
Babs tranen verstikten naar stem, cn zij kon
slechts knikken door haar tranen heen glim
lachend, terwijl Tubal het kleine diertje met
verwonderlijke zachtheid liefkoosde en streelde.
Het was heel ongelukkig, dat Dina, die niet in
zag, hoe vriendelijk Tubal voor hoor was, op
datzelfde oogenblik zich omdraaide cn naar
hem beet; zij beet hem ook werkelijk erg in
de linkerhand, en het blo^d begon er rijkelijk
uit te stroomen. Babs ha'" een klein konten
zakdoekje in haar zak zij haalde het dadelijk
te voorschijn en bond het om de gewonde hand
van Tubal. Maar wat een tegenstelling met
Jim's hevige, onberedeneerde woede tegen het
arme, onschuld'ge hondje. Tubal uitte geen
woord von klacht en gaf Dina zelfs geen klap;
hij keerde zich van haar af, en toen de wond,
verbonden in een ragfijn lapje, bleef bloeden,
liet hij zich op een knie vallen en kuste Bar-
hara's hand.
„Deze zakdoek," zwoer hij, „zal op mijn hart
liggen, totdat ik sterf." Het was werkelijk prach
tig. Boks keek Tubol's lange gestalie na, tot hij
uit het gezicht was. Toen pas keerde zij zich
om, om naar Jim to zien. Hij lag plat op den
.grond met zijn gezicht noor onder, doopte ziin
handen in het water en hield ze dan tegen zij
gezicht. Barbara voelde een steek van zelfde»
wijt. Jim had het er toch op gewaagd door d
wespen gestoken te worden, zelfs ol was h
daarna onaardig tegen Dina geweest, en het wa
heel leelijk von hoor geweest, om zoo te la
chen, teen zij het eerst zijn hoofd zoo gek ui
het water zag komen, daorom ging zij naai
hem toe cn riep hem zacht bij zijn nna.ni, cn
toen hij niets zei, knielde zij naast hem noer.
„Jim I" riep zij weer.
Hij draaide zich om cn keek haar oan; zij
gildo bijna van schrik; zijn hemd was met
bloed bevlekt, een van zijn oogen was dik op
gezwollen, zijn neus had geen vorm meer, en
zijn lip was zoo dik als haar duim.
„Jim," riep Bobs weer, nu vol berouw cn
medelijden, cn sloeg haar armen om ziin hals.
„Jc bent gestoken
Rustig maakte hij zich van haar nrrnen los,
ging rechtop zitten en begon kalm zijn schoe
nen uit tc trekken, om er het water uit tc la
ten loopen.
„Jim I" zei Babs verwijtend.
„Nu I" zei hij op zijn langzame monier, maar
hij keek haar niet oan. „Wat is het
„Jo je bent gestoken I" zei Babs, cn zij
was op het punt, om te goon huilen. „Je bent
gestoken terwijl je je
„Ja, ik ben gestoken," zei hij droog „het
helpt niet, of je er drukte van maakt. Go weer
naar bed Babs, en maak in 's hemelsnaam, dat
ik dien hond niet meer zie
(Wordt vervolgd).
