y
u
u
Permanent Waving
I
B
I
MAISOM VAN EIMEREN
ESke lepel helpt
S.H. MASSA. Havik 41, Tel. 292
I® Z z«c
3
RECLAMES.
Prijs 13 recels f 1 55 Hke recel moer f 0.50
m
11
II
Onze Advocaat onderscheidt zich
door haar bijzonder fijnen smaak.
Zi| heeft iets geheel eigens.
U knot haar herkennen tusschen
vele andere soorten.
Wanneer U Uwen gasten onze
Advocaat offreert, zullen zij Uw ge-
Inkkigo keuze waardeeren.
i I
I i
i i
I
i
i
I
i
i
i
I
I
I
I
I
t-Saarkundigen
WIJERSSTRAAT14 - TEL, 205
Amersfoos-t
om Uw ontstoken keel te
verzachten en die afmattende
hoestprikkel weg te nemen
Akker'» Abdijsiroop dankt haar
snel werkende geneeskrachtige
eigenschappen aan de kruiden'
extracten in haar samenstelling.
Stilt als bij tooverslag de hevigste
hoestbuien en verruimt de borst!
oordceligeii
hen ook de gemeenschappelijke belangen, die
er tusschen naburige gemeenten bestaan, aan
'beteekenis gewonnen. In verhoogde mate geldt
dit voor die gebieden waar een toenemende be
volkingsconcentratie te consteteeren valt.
In den laatsten did schijnt vooral de drang
naar buiten te ovcrheerschen. Het snel aantal
goedkoope landhuizen, villa- en tuinwijken
enz. spreekt een duidelijke taal, de verbeterde
verkeersmiddelen maken afstanden en afgele
genheid, steeds minder bezwaarlijk, het foren
senwezen ontwikkelt zich in steeds breeder
kringen.
Dit alles heeft vele belangentegenstellingen
in het leven geroepen tusschen de stad en haar
aantrekkelijke omgeving, maar daarnaast zijn
belangen ontstaon, die, niet bij de staatkun
dige grenzen ophouden, maar ver daarover
heen de gansche streek betieffen. Tot nu toe
heeft men in de moeilijkheden trachten te
voorzien door ruwweg gedeelten van de om
liggende gemeenten bij de stad in te lijven,
maar deze eenvormige, onbehouwen hak- en
snoeimesmethode stuit op een steeds groeiend
ernstig verzet. Groote gecentraliseerde mon
stergemeenten zijn volkomen verwerpelijk; ter-
wille van enkele gemeenschappelijke belangen
wordt zoodoende tekort gedaan aan de begin
selen der zoo heilzame territoriaal staatkun
dige decentralisatie, het eenige stelsel van hé-
stuurinrichting waardoor de historisch gevorm
de verscheidenheid der gemeenten, eigen
plaatselijke behoeften, eigen plaatselijke eigen
aardigheden tot hun volle recht kunnen ko
men.
Daarenboven wordt in ter zake bevoegde
kringen verdere uitbreiding van steden onge-
wenscht geacht, op de internationale stede-
bouwkundige congressen wordt met klem van
redenen op decentralisatie der bevolking aan
gedrongen. Verspreiding in verschillende,
kleine gezonde kernen met eigen zelfstandig
bestaan geeft ieder individu meer gelegenheid
tot ontwikkeling en welzijn te komen.
Zoo ooit dan is dus thans de tijd rijp om
naar een andere en meer bevredigende oplos
sing van het vraagstuk uit te zien. De „gewes
telijke plannen" zijn thans aan de orde van den
dag, een wettelijke regeling is ontworpen door
een Commissie, benoemd door de Verecni
ging van Nederlandsche Gemeenten en het
Nedtrilandsch Instituut voor Volkshuisvesting
en Stedebouw, welke a.s. Zaterdag op een spe
ciaal hiervoor samengeroepen congres le Am
sterdam besproken zal worden. Zien wij goed,
dan is hier de weg aangewezen, om voortaan
de onbillijkheid, de rechtsonzekerheid, de on
rust, de verbittering, de kapitaalvlucht. de ka
pitaalvernietiging, waartoe onnexatiedreiging
zoo -"imschoots aanleiding geeft, te vermij
den .Wonneer nu gewestelijke plannen tot
stand komen en dus niet langer het belang van
één bevooroordeeld centrum, maar enkel het
belang van het gewest bij te nemen maatre
gelen den doorslag gaat geven, dan zal an
nexatie Theestal onnoodig en ongewenscht blij
ken. Het verlangen naar het verouderde an
nexatie-systeem zal zoodoende verdwijnen en
mocht bij uitzondering grensuitbeiid'ng toch
nog onvermijdelijk zijn dan is een betere
waarborg geschapen voor een werkelijk objec
tieve, onpartijdige beoordeelin'
DE MOORD OP DEN MAKELAAR BUSCH.
De (jende proce^dag.
De Vierde Kamer der Rechtbank te Amster
dam heeft gisteren weer hervat de behandeling
van de zaak tegen Morcelis Muylwijk, in ver
band met den in 1915 op den koopman Busch
gepleegden moord.
Hoewel verleden week de verdere behande
ling der zaak op verzoek van den subst. offi
cier van justitie mr. Reilingh, werd uitgesteld,
in verband met nieuwe feiten, welke meer
licht op de zaak zouden kunnen werpen, werd
bij den aanvang der zitting omtrent deze ge
ruchten niets meer meegedeeld.
President mr. Eekhout, stelt wel den beklaag
de weer eenige vragen, n.l. betreffende eene
schriftelijke verklaring, die bekl aan Busch
gegeven had voor een bedrag van 1000.—.
Dit was een gedeelte van de 2600.die
Busch van Muylwijk moest hebben.
Beklaagde beweert niet alles op een hon
derd gulden nauwkeurig te kunnen nagaan. Hij
zegt niet precies te kunnen opgeven, of de ver
klaring er hetzelfde uitzag als een vorige.
De president maakt den beklaagde er op
merkzaam op, dat deze in anderen zin heeft
verklaard. „Trekt U nu die verklaring van
vroeger in vraagt de president.
Beklaagde„Ik trek niets in. Als U mij 14
dagen tijd geeft, om in dien tijd alles te kun
nen nagaan, kan ik U helpen. In mijn dagboek
heb ik de waarheid gezegd".
President „Waarom hebt U niet eerder
meegedeeld, dat U niet precies alles meer
weet".
Beklaagde„Ik ben in de war geraakt. Er
komt ook zooveel bij".
President,,'t Gaat er niet om U in de war
te brengen".
De president vraagt nog den beklaagde of
deze zijn verklaring volhoudt, dat het bewuste
accept voor Busch op 7 of 8 September 1915
was geteekend.
Beklaagde „Dat kan ik niet precies zeggen
Het kan een paar maanden eerder of later ge
weest zijn".
President: „Dat is alweer wat anders- Ik
zal voorlezen wat U vroeger verklaard heelt".
Nadat dit is geschied, deelt beklaagde mede
een accept van 1375 te hebber, gegeven.
Hij weet echter niet of hij dit accept een paar
dagen of maanden vóór of na 7 September
1915 moest betalen.
President „Reeds op de eerste zitting hebt
U met stelligheid verklaard, dat het op 8
September wes.
Een andere zaak
Houdt U vol, dat U toen U Busch bij de keel
greep, geroepen hebt
„Jij ellendeling, wou je mijn vrouw nog meer
verdriet aandoen
Beklaagde (heftig)„Toen Busch op den
grond lag, heb ik geroepen„Jij ellendeling,
wou je mijn vrouw nog meer verdriet aan
doen f"
President„Ik zal U nu voorlezen, wat Uw
vrouw Jannetje de Ridder, hier in de zitting
met gesloten deuren heeft verk-aard".
Blijkens het verbaal, dat de president daarop
voorleest, heeft de vrouw van Muylwijk ver
klaard, dat Busch, die wel eens bij beklaagde
thuiskwam, haar nooit lastig heeft gevsllerf.
Hij vroeg nooit om geld en getuige noemde
het volstrekt onwaar, dat Busch haar het leven
vergald zou hebben.
Beklaagde„Mijn vrouw kan dit zoo niet
gezegd hebben".
President„De griffier heeft het uit den
mond van Uw vrouw opgeteekend en de
rechtbank heeft het zoo gehoord".
Verdediger tot beklaagde „Ja, het is inder
daad zoo gezegd".
Beklaagde „Nou ja, ik heb steeds alles
voor mijn vrouw willen verzwijgen".
De verdediger maakt cr de rechtbank op
merkzaam op, dot de vrouw van Pot, in d*e in
structie verklaard heeft, dat beklaagdc's vrouw
eenige molen flauw was gevallen, doordat
Busch steeds aandrong op geld. Hij zou er
dan ook prijs op stellen, als de vrouw van Pot,
die niet wilde verschijnen, alsnog door de
rechtbank wordt gehoord.
Nadat de verdediger nog enkele opmerkingen
heeft gemaakt, wordt mr. Post als getuige ge
hoord, die indertijd curator was in het fail'isse-
ment-Muylwijk.
Daarna wordt als getuige-deskundige gehoord
prof. B. Brouwer, die mededeelt, dat Busch in
1913 bij hem in de polikliniek is geweest, waar
deze klaagde over aanvallen van zwakte in den
linkerarm.
Getuige heeft Busch toen electrisch laterTbe-
handelen. Waarschijnlijk was het hart van
Busch normaal.
Vervolgens deelt getuige mede, dat hij zich
den patient goed kan herinneren, niet wegens
zijn kwaal, want dit was wetenschappelijk een
alleaaogsch geval. Busch was.een man, waar
voor getuige zich interesseerde, omdat hij ovia-
tcur was. Twaalf jaar geleden stelde hij groot
belang in de aviatiek.
President tot getuige: „U weet, dat hier door
den verdediger een ziekterapport over Busch is
oVergelegd. Is u bekend, dat dit meer gedaan
wordt. En acht u dit niet in strijd met het me
disch ambtsgeheim?"
Getuige prof. Brouwer: „In het tijdschrift
oor Geneeskunde is een cmstig protest ge
schreven door dr. H. Pinkhoff, die het open
baar maken van het ziekterapport over Busch
een onjuiste daad achtte van dr. Stumpf, den
directeur van het Binnengasthuis.
Ik vind het standpunt van dr. Pinkhoff wel
een extreem standpunt, hoewel ik als medicus
wel wat voor dit standpunt voel."
Wederom een incident tusschen
president en verdediger.
De verdediger stelt thans den getuige-des
kundige de vraag of een leek de juiste wijze,
waarop iemand kan dood gaan, zou kunnen be
schrijven.
President: „De rechtbank kan deze vraag niet
toestaan. Zij acht dit voldoende toegelicht."
Verdediger (heftig): „U weet nog niet eens
wat ik wil vragen!"
President: „De rechtbank weet dit wel. U wilt
het oordeel van den professor over de ma
nier, waarop Busch is gestorven!"
Verdediger (met de vuist op den lessenaar
slaande): „U laat me niet eens mijn vraag toe
lichten. Ik ken het oordcel reeds van den hoog
leeraar, maar ik wil ook dat de rechtbank dit
weet."
President (zeer kalm): ,,Dc rechtbank acht
dit punt afgehandeld. Wenscht u nog een vraag
te stellen?"
Verdediger (woedend): „Ik wensch een ge
documenteerde motivcering van uwe weige-
ringl"
President (altijd nóg even kalm): „Mijnheer
Levy, u kunt acte wagen van de beschikking
van de rechtbank."
Verdediger: „Ik acht het van veel belang, dat
prof. Brouwer een antwoord geeft op mijn
vraag. Staat u dit niet toe aldus roept mr
Levy luid schreeuwend uit dan acht ik uw
onderzc-sk, president, volmaakt eenzijdig tegen
beklaagde."
President: „Ik schors de zitting, opdat dc be
klaagde, pardon ik vergis me de verdedi
ger tot bedoren kan komen."
De zitting wordt daarop geschorst cn dc
Rechtbank begeeft zich in raadkamer, waar zij
den Officier van Justitie mr. Baart dc la Foillc,
die als belangstellende ter terechtzitting aan
wezig is, raadpleegt over het gebeurde.
Intusschen schreeuwt de verdediger allerlei
sterke uitdrukkingen uit. Hij roept o.o.„Hot
is een schande voor het onderzoek."
En als verschillende confières hem tot
kalmte aanmanen, roept hij„Ik word niet
kalmik verlang, dat de President billijk
wordt."
Na ruim een kwertier in raadkamer te zijn
geweest, heropent de President de zitting en
deelt den verdediger Md. Levy mede, dat deze
zich reeds eenige molen heeft schuldig ge
maakt aan overtreding van art.a 20 van het
reglement van orde No. 3, dat ongeveer aldus
luidt, dat ingeval een advocaat bij pleidooi of
tijdens de behandeling eener zaak voor de
Rechtbank, zich oneerbiedig gedraagt, zich
vergeet, of zich onbetamelijk gedraagt tegen
over dc wet, het openbaar gezag of de Recht
bank, hij 'gewaarschuwd of geschorst kan wei
den.
Voortgaande zegt dc President tot Mr.
Levy: „Dc Rechtbank wil trachten de zaak. nog
met U te behandelen, maar wanneer U zich
I v/ecr vergeet, of U zich onbetamelijk tegen mij
uitlaat, zal ik de Rechtbank voorstellen U voer
onbepaaluen tijd in Uwe bediening van advo
caat te schorsen."
Verdediger „Vraagt U mij een antwoord
President: „Ik vraag geen antwóord."
Verdediger„Mag ik dan een verzoek
doen
President„Neen, dat mag U niet."
Verdediger „Ik krijg toch wel acte, dat U
het niet noodig vond, mij een vraag aan Prof
Brouwer te laten stellen?"
President„Dit is al geschied."
Het incident is hiermee 'gesloten.
Nadat Mr. Levy nog enkele vragen aan
Prof. Brouwer heeft gesteld omtrent de ziek
tetoestand van Busch, wordt nog D r. Bak
ker, als getuige-deskundige, gehoord.
Ook nu weer vraagt Mr. Levy dezen getuige,
of het mogelijk is, dat een leek kan beschrij
ven hoe iemand dood gaat.
De President tot Mr. Levy: „U weet nu toch,
dat de Rechtbank deze zaak voldoende toege
licht acht en dus deze vraag niet meer kan
toestaan!"
Dari vraag ik daar acte
V e r d e di g e r:
van!"
President; „Die acte wordt U ver
leend."
Nadat nog opnieuw Dr. F. Meursingh
gehoord is, verschijnt als getuige een zekere
Stap, die in 1915 bij Muylwijk als timmerman
in dienst was.
Op desbetreffende vragen van den President
deelt getuige mede, dat hij omstreeks de
maand October 1915 het volgende had mee
gemaakt:
„Op een avond was hy omstreeks zes uur
uit de garage op den Overtoom, waar hij
werkzaam was, vertrokken. De garage wa-:
geheel belegd met grijze tegels. Niets bijzon
ders heeft hij vóór zijn vertrek in de garage-
opgemerkt.
Den volgenden morgen, toen hij weer terug
kwam, zag hij, dat er in dien tusschentijd ge
werkt was. Toen lag er aan den „r.hterkant
by den buitenmuur' een laag zand. Niet kon
hij zien of er onder dat zand nog tegels lagen
President tot getuige: „Hebt U er met
iemand over gesproken?"
Getuige: „Ja, ik heb er met den mees
terknecht Eeltjes over gesproken."
President: „Wat dacht U er van
Getuige: „lk dacht, dat daar iets ge
maakt was, wat de bouwpolitie niet mocht we
ten of iets iti verband met smokkelaffaires van
Muylwijk". Getuige deelt verder mede, dat het
zand tusschen 's avonds 6 uur en den volgen
den mor/?u 8 uur in de garage m'o** rijn ge
bracht.
Dienzelfden morgen heeft get. den beklaagde,
Muylwijk, gezien met de vingers in verband.
President: „Wat dit alles ten tijde, dat
de verdwijning van Busch bekend werd?"
Geinige: „Dit is «wel mogelijk, maar ik
weet dit niet precies."
President: tot beklaagde: „Hebt U tij
deris de verdwijning van Busch met Uwe vingers
in verband geloopen?"
Beklaagde: „Neen!"
President: „Volgens verklaringen van
Uw geneesheer, dr. Voorhoeve, zijt gij op Zon
dag 24 October 1915 bij hem geweest in ver
band met een knelling Uwer vingers?"
Beklaagden: „Op Zaterdag 23 October
1915 liep ik niet in verband."
President: „Hoe kwam U aan die knel
ling aan de hand?"
Be k 1 a a g d c Ik heb mijne vingers tus
schen de schuifdeuren gekneld."
Beklaagde merkt vervolgens op niet tc kun
nen begrijpen, dat getuige hier deze verklarin
gen aflegt. Getuige was meestal weg, om te wer
ken bij de Nederlandsche Bank.
Verdediger tot getuige: „Werd er altijd geno
teerd. wanneer U bij de Nederlandsche Bank
werkte"?
Getuige: „Ja"!
De verdediger vraagt thans de Rechtbank te
willen navragen, of getuige op 22 en 23 Octo
ber 1915 bij de Nederlandsche Bank heeft ge
werkt.
Vervolgens verzoekt dè verdediger nog eenige
getuigen te willen hooren.
Daarna wordt gepauzeerd.
Het requisitoir.
Na de pauze nam het Openbaar Ministerie,
Tr. Reylingh, zijn requisitoir. Het volledig
icht in deze zaak heeft, zoo zegt liij, niet ge-
chenen. Dit ware wel mogelyk geweest, als
Ie menschen die daartoe in staat waren, aan
wijzingen hadden gegeven, dat zij hadden kun-
ïen doen zonder zelf last te ondervinden.
Bovendien waren zij verplicht geweest aan de
l istitie de inlichtingen tc geven, maar ook
waren zij daartoe verplicht tegenover de ver-
j drillende personen wier namen in deze zaak
zijn genoemd. Gehoopt ma;; worden dat het
geweten van deze menschen zal spreken vóór
deze zaak haar gewijsde zal hebben gekregen.
Aan dc hand van verschillende verklaringen
22b psreker uiteen, dat heel duidelijk blijkt,
lat dc bewering van beklaagde, dat hij direkt
het geld voor dc familie van Busch heeft
gereserveerd, onwaar is. Spreker acht dan
cok den diefstal van de gelden cn de gelds
waarden bewezen. Over het verband tusschen
('cn diefstal en het dooden van Busch zal spre
ker aanstonds uitwijden. Het moet uitgesloten
worden geacht, dat als men, zooals beklaagde
heeft beweerd dat is geschied, iemand door
v.r. ongeluk bewusteloos slaat, men zijn slacht-
cffei zonder medische hulp laat.
Ook is het dan niet' aannemelijk dat men
2ich dan niet aanstonds bij de politie aanmeldt.
Als do politie dan Busch daar dood had ge
vonden, terwijl al het geld nog in diens bezit
s gebleven, dan was er van opzettelyken
doodslag geen sprake. Beklaagde zou in dit
geval wellicht een lichte straf hebben gekre
gen, maar zou al wel vele jaren als vry burger
f ebben rondgeloop en. Onaannemelijk acht spre
ker het dat als men bij ongeluk iemand doodt,
men dan het lijk gaat berooven, verder rustig
een kuil gaat graven en vervolgens nog in het
openba r.- een paar biertjes gaat drinken, en
dat zoo iemand dan nog in staat is binnen 24
uur na hei gebeurde, zooveel menschen over
dc verdwijning van Busch te woord te staan,
kan spr. zich' niet voorstellen. Hij wil het nog
scherper stellen. Als men iemand in drift
doodt, zal men zijn slachtoffer niet berooven.
Wel zal zulk ee nberocving geschieden als men
tc toren den dood heeft beraamd. Spreker is
ervan overtuigd dat beklaagde zijn dag heeft
a 'gewacht, waarop hij het misdrijf zou begaan,
maar met een enkele overtuiging zullen wy
er niet komen. Wy hebben ook noodig het wet
tig bewijs, cn daarvan heeft spreker ook vol
doende aanwijzingen.
(Wordt vervolgd).
HET CONFLICT BIJ DE FIRMA P SMIT JR.
In alle afdcelingen wordt thans
gewerkt.
Omtrent de staking bij de firma Smit Jr. te
Rotterdam kan gemeld worden, dat de arbei
ders gistermorgen het werk hebben hervat. In
alle afdcelingen wordt thans weer gewerkt. Een
tiental stakers is niet teruggenomen. Zeventig
arbeiders, die werkten aan den woïvischvaarder,
welk schip inmiddels is vertrokken, zijn ont
slagen.
UiT HET BU8TENLAMD-
Ik ben besloten niet tc trouwen voor ik dertig hen
Ik ben besloten niet dertig tc worden voor ik trouw
(Humorist)
Hij: Wat is cr geworden van die kerel, waar jc mee liep
Corrie?
Zij: Nou. ik heb 't afgemaakt. Hij zat altijd om me kop
tc zeuren over de tijd die-ic gezeten had voor inbraak en
verzet tegen de pelisië, maar ik kwam d'r achter, dat-ic van
z'n leven nooit achter de tralies had gezeten cn toen liet ik
'm staan.
Hij: Gelijk hö-jc. Nergens goed voor, een vent tc trou
wen, die je niet vertrouwen kan.
(Passing Sliow^
j Zeg, jongmensch, het wordt eigenlijk wel tijd dat je je
over je gévoelens jegens m'n dochter verklaart.
De zaak is. meneer, dat ik wat zenuwachtig word bij
de gedachte aan een huwelijk.
Poeh! Wel, voor ik trouwde, wist 'k niet wat vrees was.
J (Punch)
Vrouw (nadat de gasten vertrokken zijn): George. Je
had toch het benul moeten hebben, ze deze kamer niet te
laten zien Nu hebben ze alle boeken meegenomen die Jk le
laatste tien Jaar van zejeende. (Humorist)
Ik kwam gisteren je man tegen, maar bij zag me niet
Ja, dat vertelde by me.
(Klodu Hans, Kopenhagen.)
Wat is het verschil tu«rhen vriendschap en liefde? 1
0, een dertig mille fer jaar,.(London Mailjj
