tweede el&d.
koloniën.
binnen!. and.
feuilleton-
03 tijger van k\ feato,
Donderdag
kc. 196 9 AMERSFOORTSCH DAGBLAD „de eeml.ander"
3 December 1925
Oost-Indië.
H A GERTH VAN WIJK f
Uit Bandoeng- wordt geseindDe hort gele
den met den titulairen ^rang van generaal ma
joor gcpcnsionnecrde kolonel H. A. Gcrth van
Wijk is plotseling té Bandoeng overleden
Hij zou in Jan. repotrieeren. Zijn echtgcnoolc
was reeds vooruit geguan naar Nederland.
De een maand na zijne penslonneering ver
scheiden hoofdofficier, geboren in T876 werd
TT Aug. T896 tot bereden luitenunt benoemd
cn bereikte den hoofdoffjpcrsieng in Decom-
ber T9IS, terwijl de thans overledene tot kolo
nel werd bevorderd den 5cTen Jan. T920. Hij
was, naar het Hbld. meldt, een broeder van
den tegenwoordigen legercommandant, werd
eervol vermeld en dtoeg de eerctcckcnen vooi
belangrijke krijgsbedrijven met de gesp. (A'irii
T896—1900) en wegens 25-jarigen dienst als
officier. Een gToot -deel van zijn diensttijd
bracht wijlen generaal, Gcrth van Wijk op
ACjch door.
De Staatscouiunt van hedenavond 2 De
cember bevat de volgende Koninklijke be
sluiten:
benoemd tol ridder in de orde van den Ned.
Leeuw Lr. W. A. v. d. Meulen. hoofdingenieur
der eerste klasse, hoofd der technische afdee-
ling irrigatie, waterafvoer- en waterkering van
bet Departement der Burgerlijke Openbare
Wc» ken in Ned. lndië
tot Officier in de Oranje Nassau Orde Ij J
L Ghr. GusdoVf, hoofdingenieur, onder hoofd
van de technische oideeiing voornoemd er. Tr
J Levert hootd-ingenieur in de hoofdafdeeling
gezond-makende werken van den dienst der
Volksgezondheid in Ned. Indië
tot lidder .m de Oranje-Nnssauordo L. J M.
Burgemeestre, architect bij den Waterstaat en
's Lands Burgerlijke Openbnro Werken in
Nod.-Indië
op verzoek eervol ontslagen C. M. Hammes
«ris notaris te Oosterjiesse'en
op verzoek eervol ontslagen met donk H H.
Schippers, als kantonrecht-plaatsvervanger in
het k in ton Hcysden
benoemd tot lid van den Voogdijraad te
Arnhem Mr. P. F. A. Cremers, Raadsheer in
het Gerechtshof ArnhemDr. B ter Haar, wo
nende te Renkuin
benoemd tot Officier der Oranje-Nassauord*
Mr. A. A. Kuiler, gemeenteontvanger te Delft
DE TIJDREGELING.
Het voorsiel-von der Waerden.
Verschenen is het verslag over het voor
stel van wet van den heer van der Waerden
c.s.. tot vföjë'ging van de wet van 23 Maart
T9T8, gewijzigd bij de wet van 22 Maart 1922?
tot tijdelijke afwijking van de wet van 23 Juli
I9C8. tot invoering von een wettelijken tijd
Blijkens dit verslag erkenden zeer vele leden
d? wensohelijkheid om ten aanzien van het
neg steeds de gemoederen verdeeld houdende'
iijd-vraagstuk tol een compromis te geroken,
dat ook voor de tegenstanders van den zomer
tijd aannemelijk is.
De beidé aanhangige wetsvoorstellen
trachtten dit CQir.promis te bereiken in ver
schillend °n zin; terwijl het voorstel-Braat de
oplosning zoekt in verkorting van den termijn
van den zomertijd, is in 't voorstel-van der
Waerden de oplossing gezocht in vermindering
van het tijdsverschil.
Vele leden gaven aan een oplossing in laatst-*
genoemden zin de voorkeur en konden zich
dan ook in beginsel met het voorstel-van der
^Waerden c.s. vereenigen.
Enkele leden betreurden, dat dit voorstel
zich niet cok voor wat den wintertijd betreft
aansluit bij het meerderheidsadvies der Tijd-
commissie, doch den ongewenschten toestand
bestendigt, dat alleen in Nederland de minuten-
wijzer don e°n anderen stond inneemt dan in j
het overige West-Europa.
De eerder aan het woord zijnde leden zouder.
aanvulling van het voorstel, wat betreft de in
voering ven den West-Europooschen tijd wjl-
len ingevoerd zien en wel voor het gehcelc
joar.
Sommige leden waren tegen elke wetswijzi
ging. De bestaande wettelijke regeling had hun
volle instemming.
Hel voorstcl-Braaf.
Tevens is verschenen het verslag over het
voorstel van wet van den heer Braat. Voor
verschillende opmerkingen wordt verwezen naar
het verslag over het voorstel-ynn der Waei
den.
Vele leden merkten op, dat het onderhovi
voorstel den zomertijd tot een zoo korten duur
beperkt, dat hij Weinig waarde moer heeft.
Eenige leden achten dit voorstel overbodig,
omdat het doel daarvan ook kan worden bi
reikt door toepassing van de bestaande wette
lijke regeling
Verscheidene andere leden verklaarden zich
met de strekking von her voorstel te kunnen
vereenigen, omdat h. i alle n op 'die wijze een
arfnnemclijk comprdmis kan worden bereikt
Sommige dezer leden konden echter nirt
ontkennen dc gedeeltelijke juistheid von de be
zworen, door de eerst «on het woord zijnde
leden tegen d!t voorstel ingebracht. Daarom
govc-n zij den voorsteller in overweging, door
e?n kleine wijziging van het voorstel nan^deze
bezwaren zooveel mogelük tegemoet to komen.
Ind-.en de eind-datum T Sentember uil het voor
stel werd genomen en de bepaling van den
eindtermijn von d«n zomertijd geheel aon het
beleid dor regeering werd overgelaten, zou een
groot deci der bezwaren tegen dit wetsvoor
stel vervollen zijn.
LEVERING VAN ARTILLERIE-MATERIAAL.
Onze. urtiliorie-inrichtingcn bij
het departement van koloniën
gepasseerd
Do Commissie oor dc Staatsuitgaven heeft
veislog uitgebracht .nopens een, door de Alge
meene Rekenkamer met den Minister van Ko
loniën gevoerd,- briefwisseling, be.rcffcnde li
vering van artillerie-materiaal dooi dc ArtiiL
rie-lnricjvttngcn
Hoewel uit de wettelijke bepalingen voort
vloeit. dat de vervaardiging van artillerie*
materiaal, len behoeve van den Indischen
Dienst, bij voorkeur aan het AriiMcrie-bedi ijf
behoort te worden opgedragen, schijnt men
zoo wordt gezegd —t aan het Departement van
Koloniën een andere opvatting te zijn toege
daan.
Immers werden de laatste jaren vrij yeelvulr
dig coniiacten afgesloten voor de levering
van oriillerie-materirval met particuliere- fa
brieken, buiten voorkennis van dc directie dor
artillerie-inrichtingen, soms zelfs togen hoo-
gerc prijzen, dan ce ortillerie-inrichtinger. zou
den hebben bedongen.
De Minister von Koloniën zegt het verslag
voorts blijkt slechts weinig klemmende
argumenten ter verdediging van de gcvol-gc'
handelwijze tc kunnen aunvoeren. De commis
sie voor de staatsuitgaven meent in een en
and «r e.en betreurenswaardig symptoom te
mceten zien van de geringe medewerking, di<
het Staatsbedrijf der Artillerie-inrichtingen ven
de autoriteiten, clic bestellingen hebben te doen
ondervindt.
Iniusschcn wordt de aandacht er op geves
tigd, dat blijkens de laatstelijk door den Minis
ter ran Koloniën verstrekte inlichtingen het
inzicht in de noodzakelijkheid van meerdeie
medewerking doordring en dat de behoefte
aan een geregeld com act cr ten slotte toe heeft
geleid, dat sedert Juli T924 vertegenwoordi
gers der departementen van Oorlog, von Ma
rine cn van Koloniën en van de artillerie-in»
richtingen op (gezette tijden bijeenkomen, in
welke bijeenkomsten alle plannen voor aan
maak en aanschaffing, die bij de verschillende
departementen aanhangig zijn, ter sprake wor
den gebracht. Dit wordt echter niet voldoende
geacht. Naar de meening der commissie be-
hooren alle bestellirgen voor artillerie-mate
riaal in eersten aanleg naar het staatsbedrijf
te werden gezonden.
Is het staatsbedrijf zeik niet bij machte dp
order uit te voeren, dan ligt het op den weg
der directie, die order in ovc-ileg met dc be
stellende aujoriteit aan de, daarvoor in "aan
merking komende, parliadierc cndcn\emirtg
door te geven.
Een dergelijke methode behoort naait de
meenir.g der commissie ook ten aanzien vu/*
andere staatsbedrijven te worden toegepart
EM1LE DEEN. f
Lid van dc Prov. Stoten van Zuid
Holland cn van den Hoagschen
Raad.
Te Amsterdam is bericht ontvangen, go: qi
heer Emilj Deen te Parijs is c varteder.
De heer E. D^en hcefi gedurende vele jar:n
te 's Gravcnhagc in het openbare leVen een
belongrijk^ plaats ingenomen.
Hij was lid van den gemeenteraad en van
Provinciale Staten von Zuid-Holland cn was be
kend voor zijn groote milddadigheid cn zijn
belangstelling op sociaal gebied.
Zooals men weet is le^en den lieer Deen,
oud-directeur van de Petlok-Petro'eum Maat
schappij in April I9T5 een ctie op touw gezet,
teneinde langs civiel-rechtelijken weg dezen te
dwingen tot terugbetaling^ v«i\ het door ck-
Perlnk geleden verlies op dc in 1909 gekoch
te aandeelen Zuid Parlnk Deze procedure h?eft
tceds negen joar geduurd en is nog niet ge
heel geëindigd.
HET CONFLICT IN DE
COMMUNISTISCHE PARTIJ
Verweer van Van Ravcsteijn
«•n ven Burink.
Dinsdaguvond heeft in de veiling-zool vun het
Algemeen Verkooplokoal te Rotterdam de door
het partijbestuur der C. P. H. geschorste, doch
zich zelf handhavende afdecling van de Com
munistische Partij een openbare vergadering ge
houden, waarop door de heeren dr. W. van
Ravesteijn en G. van Burink gesproken is over
het eenheidsfront en dc contra-revolutionairen
cn over de bejegening, welke zij als voorstan
ders van deze laktiek in de laatste maanden
hebben ondervonden.
De voorzitter, de heer 0Hoogcarspel, opende
de bijeenkomst die, door een paar honderd men-
schen werd bijgewoond en deelde mede, dat
binnen eenige weken ook Wijnkoop in een
openbare vergadering over deze kwestie zal
komen spreken.
Hierna kwam allereerst aan het woord de
iieer d r. van R a v e s t e ij n, die wilde behan
delen de goede cn verkeerde eenheidsfronttac-
tick. De communistische partij, aldus spreker,
heeft een crisis, welke volgens spr. heel wat
voornamer is dan het spektakel om cn rond
het parlement en de Kroon. De parlementaire
crisis is lichtelijk belachelijk en echt Hol-
landsch. Overal zijn de parlements- en minis-
tcrcrisissen niet van de lucht. Maar hier in Hol
land is het wel het ergst. Waar kan een or
thodoxe dominee uit de zwarte klei een crisis
veroorzaken Zelfs do Kroon schijnt er een
grapje mee te mnken^ door de oplossing op te
dragen aan een fractietje van zeven men. Het
is een farce. Want Colijn zal over eenige we
ken toch weer den troon bestijgen. Het emstigo
is evenwel de zwakte daar tegenover van het
pro'etoriaot.
De Rotterdamsche gemeentebegrooting, ge
noemd een uitgeknepen citroen, is de juiste
weerspiegeling van de positie der Rotterdam
sche arbeiders.
Dat een orthodoxe dominee een bewegings-
factor is onzer politieke geschiedenis, bewijst
dat de arbeidersklasse is uitgeschakeld. Dit is
voor ons, communisten, het ergste in deze cri
sis. Spr. moet lachen om het „democratisch"
kobinet Democratisch zijn illo partijen van ens
land, uitgenomen de communisten. Maar die
democratie is de heerschappij van het kapi.a-
lisme en de uitschake'ing van de arbei-ers
Spr. wijst dan op den teruggang van de ar
beidersbeweging in aantal cn macht tot het
eerste jaar na den oorlog. Hier en in andere
landen blijken ook de socioal-democraten zich
te moeten neerleggen bij de gevestigde machts
positie van kapitalisme en kerk*. De vakvereenl-
gmgen zijn niet in staat de beroerde econo
mische posi'.ië van de arbeidersklasse te ver
beteren. En a's zij niets bereiken kunnen, schui
ven zij de schulden op elkanders schouders.
Ieder denkt het beter te kunnen weten. Sten
huis, de leiders van het N.A.S. en de syn
dicalistische'vakcentrales. Nederland heeft ze
ven vakcentrales op zeven millioen inwoners.
Waar ter wereeld bestaat dat Zoo lang daar
aan geen verandering komf, aan die dwaas
heid, die verdeeldheid, dot spel, zoolang is Spr.
er van overtuigd, dut geen verbetering ten
oede zal komen aan de arbeidersklasse. Ten
spijt van v-ie cok hier in het land of daar buiten
Als Albarda of Stenhuis spreken over kracht
der arbeiders, dan liegen zij. Edo Fimmen,
die de waarheid tot def arbeiders durft tc zeg
gen. heeft gewezen op dotze ide verschijnsel
van verzwakking der arbeiders in heel Europa.
Behalve, in Engeland, zijn overal de arbeideis
in het defensief achteruitgedrongen. On£ we
relddeel is bezig te worden een slaven-, een
kociieland. Er moet hier gewerkt worden voor
schijn'oonen, waar een erbeidcr in Amerika
zijn hand nog niet voor omdraait. Dat is het
gevolg van de heerschappij van het Ameri-
knansch kapitalisme, van het Dawespian. van
Lccarno.
De schuld hiervan ligt cok bij het sectu-
rismo van. d? arbeiders. Het kapitalisme con
centreert zich hoe langer hoe meer, gelijk
Marx voorspeld heeft. De arbeiders schijnen
het nog niet te begrijpen. We gaan weer terug
naar het feoda'isme von XI en XII eeuw. Maar
de roofridders zittei\ nu in dc bankgebouwen 1
Wij, communisten von Holland, hebben in
1920 de strijdleuze „het eenheidsfront tegen
dat kapitalisme", aangeheven. Wie verzetten
cr zich -toen Bournmi, de Visser c. u. Het
had moe'.en worden doorgezet toen. Die ecn-
heidsfronltnctiek is kapot gemaakt door de
menschcn van hel N. A. S. als Sneevliet. Toen
die ïv.enschen schijnbaar de medewerking van
d? Communistische Interna'.ionole verkregen,
hebben wij ons daartegen verzet. En dot doen
wij neg. Onder de huidige leiding van het
N.'A. S. is dit op weg een sta-in-den-weg tc
worden voor het eenheidsfront.
Dc communistische taktiek moet gericht zij
op versterking der heele arb'eidersbewegirv
.Wat hebben wij nu? Een ontredderde lamge
slagen Communisiische Partij. De bourgeoisie
houdt geen rekening meer met de rcvolution-
neire beweging. Als de arbeidersklasse niet
de kracht vindt spoedig dot eenheidsfront door
te voeren, dan zal spoedig komen de kapita
listische dictateur hier en in heel Europa. Wij
hebben ons best gedaan. Maar de gebeurtenis
sen in onze partij hebben ons het verder
onmogelijk gemaakt Laten tcch uit de arb.i-
ders. zelve .de krachten opstaan, aldus besloot
spr. zijn redo.
Hierna kv.-am aon het woord dc heet G. vaji
Burink. Spr. had hier voor het front der ar
beiders gehoept op een debat met Lou de Vis
scr. Spr. heeft hem schriftelijk voor ceze va
gadcring uilgcnoodijd. Maar wat entwcorodi
Lou de Visser in eer. briefje
„Neer. Gcrrit, ik zal je op je verkeerd:: pad
niet volgen. Het geschorste bestuur van de
afdeeling Rotterdam heeft zich immers beroe
pen c-p de ExecutiveIk hoop nog, dot
je tot inkeer komt en dot je je dwalingen zult
inzien".
Spr. herinnert dan oon den loop der ge
schiedenis. Wijnkoon en v. Ravcsteijn moester,
uit het parlement. We zijn zoo stom geweest,
d en eisch in tc willigen. Maar ook het afdee-
I r.gsbesluur van d? C. P. te Rotterdam moest
heen. Dol hebben we geweigerd.
Nn het N.A.S?. wos die schorsing al klaar
gemaakt. Reden v;os verduistering van Tribu-
nc-gc!den. Maar dat was niet waar. Aldus zet
spr. uiteen. Dan moest binnen 24 uur dc le
denlijst van dc Rotterdamsche afdeeling inge
leverd worden. Daarop he'aft spr. gezegd stik,
man. Een derde reden was het optreden van
do Rotterdamsche Raadsfractie. Maar nooit
heeft het presidium dnorop aanmerking ge
maakt. Tegen dat kopot maken van dc C. P-
zullen wij ons verzetten met alle mncht.
Ons is verboden openlijk op te treden cn
m. djti Rotterdamschcn Raad te spreker.
Waarom Omdat v. Ravcsteijn zuidcDo
Communistische partij zal ophouden een rc-
vclulionna'rc pa-tij te zijn, doch een N.A.S
een secte-partij worden. In dat geval, kon hij
in die partij niet blijven. Daarmede ben ik
het eens, aldus de heer von Burink.
Nu doet men alles achter de schermen
Mannoury broeit op meties om ons er uit f
gooien. Spr. geeft niets orp die flauwekul vun
Mannoury en zijn versjes in de Tribune.
Dc mcr.zchen von onze beweging vrogen zich
ef, wat z'ch afspeelt in de Communistische
Pertij. Wijnkoop mag niet spreken. Hij c:ct
het tcch. En ze doen hem niets. En de verga
deringen, waarop wij spreken, gaan door en zij
doen de afdeelingcn niets. Heel dc federatie
het Noorden heeft zich niet gebonden verklaard
door de besluiten van het presidium.
Overijssel en Gelderland staan voor het
grootste deel op' hetzelfde standpunt. En 0 van
de 8 ofdeelingen van de federatie Zuid-Holland
eischeh het aftreden van de Visser.
Rotterdam staat dus niet alleen.
Als het presidium doorzet het schorsen, zou
het niet veel overhouden.
Daarom wordt nu geen congres belegd. Da
a.ktiek is zoo tegenstanders kopot maken an
nieuwe ofdeelingen oprichten om zoo langzaam
een meerderheid te verkrijgen.
Spr. gaat dan na hoe verschillende vokver-
eenijingen von het N.A.S. in Rotterdam door
de leiders van het N.A.S. kapot zün gemaakt.
(MctoalbcwerkerS, houtbewerkers, post, trans
portarbeiders) cn wijst op de unfaire maatre
gelen von liet Plaats. Arb. Secr. tegen leden,
die du ouder C. P. trouw blijven.
Als het P A.S doorgaat de communisten er
uit tc trappen, dan gaat het N.A.S. hier naar
den afgrond. Als het P.A.S. niet ophoudt met
den s'iijd tegen ons, zullen wij dien strijd be
antwoorden.
Nog is de communistische partij Viict goheel
weg. lyiat men zorgen voor versterking von de
richting der oenheidsfronttnktiek. Met deze
opwekking ploot Van Burink. Aon het debat
werd door een zevental personen deel geno
men.
Dc vergadering verliep rustig.
Hoe dc schorsing van Wijnkoop,
Vnn Ravcsteijn en Vun Burink tot
stand gekomen is.
Omtrent de ledenvergadering von de afdeel
ling Amsterdam van de Communistische Par
tij waarin besloten werd het presidium der
partij te verzoeken, den heer D. Wijnkoop als
lid der C. P. H. tc royeeren, meldde Het Volk
neg het volgende
Dit besluit geldt, behalve den heer Wfinkoop,
ook dc opposanten Van Ravestcyn en Vun
Burink.
Als oonkiegcr van dit drietal trad in de eer
ste plaats prof. Mannoury op.
Aan dit besluit ging een uitvoerige inleiding
van den afdcelngsvoorzittcr Secgcrs, gevolgd
door een discussie van een oantal leden, voor-
of.
Dc heer Sccgers zag in do afwezigheid van
don heer Wijnkoop, die tot bijwoning van deze
vergadering wos uitger.ocdigd, het bewijs, dat
deze de partij bewust saboteert. Het bestuur
der afdceh'ng Amsterdam is don ook van oor
dcel, dut thans het oogenblik gekomen is om
het prsidium te verzoeken togen deze „sabo
teurs" dc scherpste mnalregelen te nomen.
Hei nfd. bestuur bleek van oordeel, dot wat
in de old. Rotterdam gebeurd is, de. mn.it hcefl
doen overloopcn; door moet dus met d partij
zuivering begonnen worden, westhalve het be
stuur de ledenvergadering voorstelde het par
tijbestuur te verzoeken de leden dr Von Ra-
vesieyn en Vnn Burink te royeeren.
Prof. Mannoury had tegin het bestuurs
voorstel niet het minste bozv/aar, maar do
zwaarst verantwoordelijke prrsoon voor de TG
jaren van misère, die de Comm. Partij heeft
doorgemaakt, acht de prof. zijn vriend Wijn
koop.
In don loop der discussie, b'et I Nooter een
waarschuwend woord hooren. Wees voor
zichtig met royeeren, warit denr komt scheu
ring van, waarop uit de vergadering werd ge
vraagd met wie die scheuring don zou moo*
tqn plaats hebbcji.
Ook de voorzitter was voor scheuring niet
bang, wont tweederde vnn dc afdeeling heeft
volgens hem aan cc tegenwoordige pnrtij-lei-
ding trouw gezWoren en cis rrtrnks bet N. A.
S. zich bij de R. V. I. hc-ft aangesloten, dan
kan, n.l. door de vorming van bedrjjfskcmen
erst recht begonnen worden aon den groei cn
den uitbouw van de C. P. H.
Prof. Mannoury stond cp cn las een motie
voor, waarin het Partijbcstuui wordt uitgenoo-
digd te besluiten dc ex-communisten Wijnkoop
en Van Ravestcyn als leden dor C. P. H. te
royeeren cn dc Ekki te verzoeken d:t besluit
ten spoedigste te bekrachtigen.
Alvorens deze motie in stemming kwam
werd zij door „Van Piel" geamendeerd in
dien zin, dat ook Van Burink brimn de por-
tijdeur 2-0! wordm gezet, tenzij hij bereid is
onverwijld voor lidmaotschop van den Rotter-
dnmschen gemeenteraad ta bednken.
Aldus geamendeerd met do motio-Monnoury
aangenomen met 117 tegen 22 stemmen cn 3
blanco'.
In verband met dc woorden, den heer See-
gers in het „Volk"-vcrslog in den mond ge
legd omtrent Wijnkoop's 'afwezigheid ter ver
gadering, en daaromtrent beslaande tegen
spraak heeft het rlbid. geïnformeerd cn ver
nomen dat den betrokkene geen uitnoodiging
om ter vergadering te komen, heeft bereikt;
dot hem van het royementsvoornemen niets
bekend was cn he mtot nu toe geen enkele me-
dcdeelir.g van dc zijde vnn het bestuur der Afd.
Amsterdam der C. P. H., noch van het „prae-
sidium", heeft bereikt.
Er is nietr„ dat den rnensch meer edel' don
verdriet.
Een roman ait het dónkerste -Tsapi .'S
door i
HANS PÜS5ENDORE.
11
6
Toen Pnsqusle Cejazzo, bijgenaamd Pasquale
de Paddekop, destijds gratie kreeg en uit de
verbanningen terugkeerde, had Donna Giuseppa
de beste voornemens gehad om haar belofte
aan den priester, Don Filippo, te vervullen en
haar man van zijn slecht beroep af te brengen.
Maar al haar pogingen hadden schipbreuk ge
leden op de hardnekkigheid van dezen inge-
wortelden Camorrist. En toen nieuwe oplichte
rijen, inbraken en afj>ersingen weer geld, in
huii brachten en de malcriëele toestand von
h"z gezin verbeterde, gaf ze.maar al te gaarne
hoar tegenstand op. Spoedig werd de donkere,
versterlooze kamer in de „Fondaco degli
Schlavi" gevuld met alle mogelijke dingen; een
praalbed met kanten sprei, zoonls het mindere
volk van Napels zoo graag, heefi, werd aan
geschaft; Donna Giuseppa kiceg zijden blou
ses, oorringen en een gouden halsketting. En
ten slotte verliet men die bedompte kamer en
betrok een ruime woning met drie vertrekken in
Levinajo. Dit was des te noodzakelijker, daar
het toch reeds zoo talrijk gezin nog voortdu
rend aangroeide. Het nieuwe huis bood ge
noeg ruimte voor de acht kinderen; was, daar
ze op de vierde verdieping lag, tamelijk licht
en had het groote voordcel een eigen ingan'g
tc bezitten en zoo het verdachte doen van Cn»
jozzo beter te kunnen onttrekken aan de be
langstelling der buren. Het gezin had weliswaar
bij hun tegenwoordige inkomen een woning
kunpen huren in een betere straat, maar juist
hier in Lovinojo, een der drukste en tevens be
ruchtste straten van de Mercato-buurt voelde
Cajazzo zich het méést op zijn gemak. En nu,
nu hij was opgeklommen tot Comorrp-afdec-
lingschef, tot Copintrito, moest hij zoo te zeg
gen, aiensthalve in deze wijk wonen.
Zoo voelde de familie Cajazzo zich zonder
door gewetenswroeging geplaagd te worden,
recht gelukkig en tevreden, toen cr eeri onver
wacht en pijnlijk voorval plaats greep: „Pas
quale de Paddekop" ontving van het opper
hoofd, den Capintesto, de geheime mededee-
ling, dnt de politie van plan was hem te arres
teeren en dat hij zich gereed moest houden
Napels voor eenigen tijd te verlaten.
Donna Giuseppa rar.sde van woede cn ver
driet. „Die liberale schurken I Die kettcrscho
schelmen I" riep ze snikkend cn buide woest de
vuisten. „Uit je eigen geboortestad verdrijven
ze je. Wat moet er nu van mij cn de kinderen
worden Ze zullen ons missch:cn ook nog ons
met moeite verkregen boeltje afnemen cn mij
en mijn schepsels loten verhongeren. Moge de
Madonna ze met pest en dood straffenl die
schoffcn van Piemont l"
Cajazzo, gewend aan dr-rgelijke uitbarstin
gen van zijn vrouw, knikte somber. „Ja, als
onze goeie koning Bomba J) nog leefde, dan
Bijnaam der Nopolitoncn voor Ferdinand
den Tweeden, die in T849 een opstand der Li
beralen met behulp van het gepeupel onder
drukte.
zou zooiets niet kunnen gebeuren. Die wist,
wot hij non zijn volk had." Maar toen hief hii,
zich behecrschcnd, het hoofd op en zei gerust
stellend tegen de jammerende vrouw: „Verlies
toch niet dadelijk den moed. Het zal wel niet
zoo erg zijn Weet je wat? Ik go gewoon naar
het gebergte, nnor zwager Matteo."
Hij bedoelde den man zijner zuster, ren boer
in een dorpje der Abruzen, die sinds eenigve
jaren leider ccner rooversbende was. „Dnar kan
ik zeker méé verdienen cn je of cn toe v/at
zenden. Dan heb je nog d*? ondersteuning van
de veieeniging. En in gevul van nood, knn
je altijd wat van jo sieraden verpanden cf
vërkoopen. Dat krijg je later dubbel en dwars
weer terug."
„En hoe long zal die scheiding nu neer du
ren Misschien kan je in geen jaren naar No-
pels terugkomen." Dogma Giuseppa snikte weer
wanhopig bij deze gedochte. Het kleine, nnt
meer jonge vrouwtje hing met hartstochtelijke
liefde aan dezen leelijken, misdndigen man.
„Ph I We zullen ze wel klein krijgen, dc
heele bende," antwoordde Cejazzo valsch la
chend. „Wij hebben nu de fijnste verbindingen
met de hoogste kringen. We zullen de politie
wel eens eventjes een beentje lichten. Misschien
ben ik over vier weken alweer thuis."
Een kloppen op de voordeur stoorde het ge
sprek tusschcn man en vrouw. Donna Giuseppa
verbleekte en gaf haar man, die haar schrik in
't minst niet deelde, een heftig teeken om te
zwijgen en in de andere kamer te gaan. Toen
ging ze niets goeds vermoedend, naar de deur
en opende die met bevende vingers.
Haar vrees was ongegrond geweest: niet de
politie maar een haven'.ooze jongen stond voor
hnar. Hij reikte haar een pak toe cn zei met
een guitig lachje in zijn groote, donkere oogen:
„Hier breng ik je iets, Donna Giuseppa. U
kunt het gerust open maken, deze keer zit er
geen dc ode rot in, maar uw sjaal."
Nu eerst herkende Donna Giuseppa het
zoontje van haar vroegere buurvrouw. Ho
boosheid op den kleinen jongen wos alten
verdwenen Cn het gestolen stuk vergeten s
tc ecidcr, nu 't haar aan niets meer ontb
Ontroerd door dit vrijwillig terugbrengen van
het gestolen goed en door dit onverwachte
weerzien, sloot ze den jongen in haar armen,
onder levendige uitroepen van verbuzing on
blijdschap, en kuste hem hartelijk. En hem
teen bij dev hand in dc komer trekkende, sprak
ze druk legen hem „Nu moet je me alles ver
tellen, waar heb je al die jaren gezeten? En
hoc is het met de klcrine Cormelu Leeft r.c
neg en is ze gezond? Hoe heb je me eigenlijk
gevonden?" En zonder zijn antwoord of te
wachten, riep ze krijschend: „Posquatel Pas-
qualcl Kom eens hier I De kleine Roffa^le is er,
het zoontje van mijn vroegere buurvrouw, die
pet stierf vóór jij van Tremola terug kwam."
En teen haar .mon binnen kwam, ging ze op
gewonden vooi t„Je weet wel, de jongen, die
mijn sjaal gegapt had. Het arme kercltjel Hij
had gelijk. Hij wist wel, dat jij terug zoudt ko
men cn voor ons zorgen. En verbeeld je, nu
brengt hij me dc doek uit zich zelf terug, do
beste jongen! de pïachtjongenl" Ze sloot Raf-
fnele overdreven in de nrmen -en haalde toen
olies wat cr aan lekkers in huis was te voor
schijn. Ze riep haar vuile troep kinderen, vroeg
Raffaele of hij do zes oudsten nog herkende
en stelde hem vol tj-ots de beide jongsten voor.
Teen moest Raffaele uitvoerig over zichzelf
en zijn zusje vertellen. De anders zoo wan
trouwige knaap werd opeens vertrouwelijk en
spraakzaam. In het instinctmatige gevoel, dot
hem hier von deze rnenschen geen gevaar
dreigde, schilderde hij zijn leven van de laatste
twee jaar; hoe hij eerst vergeefs had gepro
beerd tc bedelen cn toen begonnen wos zak
doeken te stoten; cp' die manier nod hij voor
rich zelf tn zijn \usjc het allernoodzakelijkste»
Lncroondcrheud cn nu cn don een slaapplaats
kunnen verdienen. Hij vertelde van den heler,
di-; hem de gestolen zakdoeken afkocht en ze
op oe oude klacrcnmerkt verkocht, cn dat dio
hem niet alleen een schandelijk logen priis voor
zijn dagelijkschc buit gaf, maar hier ook nog
een groot gedeelte van af trok, 0 omdat de
kleine Carmcla overdag in zijn gezin werd
opgenomen cn tc eten kreeg. Ook van zijn
avontuur in hel park von de Villa Nnvionole,
dut hem bijna zijn vrijheid had gekost, ver
telde hij uitvoerig. „Dat kleine voorval, hoe on-
betcekencnd ook, maakt me toch erg bezorgd
voor de toekomst," besloot hij zijn verhaal.
„Want vroeg of lnat gesnapt word ik toch,
en wat moet er dan van Carmela worden als ik
niet een flinke som heb gespaard om haar
zoolang ik zit, ergens goed uit tc besteden?
Ik zal toch moeten uitzien noar ander werk,
waar ik meer mee verdien."
„Nu,# maak je maar niet bezorgd over Car-
melu, mijn jongen. Daar, zal ik wel. voor zor
gen, als ze jou te pakken krijgen," verzeker
de Donna Giuseppa „Breng het kleintje eens
hier. Hoe oud is ze nu? Bijna dri-* jaar, is 't
niet? Och, wot was ze toch eén nietig wormpje,
zoo zwak en mnger."
(Wordt vervolgd).
