AMERSFOORTSCH DAGBLAD „de eemlander"
BINNENLAND.
Adviezen voor
Geldbelegging
Verhuring van
Lips Safe-Loketten
Gramophones en platen
De Tijoei san het Itaato,
TWEEDE BLAD.
N.V. MIDDENSTANDS CREDIETBANK
fot vóór de Kerstdagen
Pianohande! L KLEIN
FEUILLETON.
24ste Jaargang
No. 146
Vrijdag
18 December 1925
De Staatscourant van heden 17 De
cember bevat o.a de volgendo Kon beslui
ten
benoemd bi] 't dienstvak der Mil Administra
tie tot kapitein, do kapitein-titulair op non
activiteit J. F. H. Israël van dat dienstvak en
bij het reserve-personeel der landmacht bij dat
dienstvak tot reserve-luitenant-kolonel, de re
serve-majoor P. de Vries, van het dienstvak
benoemd tot secretaris von den Armenraad
te Dordrecht S. H. von Schoik. thans tijdelijk
benoemd tot lid van den Raad. van Ned.-
Indie A. M Hens, gouverneur van Atjeh en
onckchoorigheden
tijdelijk benoemd tot leeraar aan de R. H,
B S. te Warffum F. R. v. d. Veen to Gronin
gen
toegekend de bronzen eeremedaille der
Oranjc-Nossau-ccdo aan J. IJzerman, voorheen
koetsier bij Mr. A. C. baron v. d, Feltz te
Twello.
DF. KABINETSCRISIS
De Katholieke ministers weigeren
hef aanbod ven Dr. de Visser,
Een voorstel van den kabinets-
formateur inzake het gezantschap
bij het Vaticoan.
De Maasbode van hedenmorgen meldt
Zocaïs wij eergisteren meldden, heeft dr
De Visser velschillende leden van het demis-
sionnaire kabinet, p.m. de Katholieke minis
ters, aangezocht om zifting te nemen in het
door hem te vormen ministerie.
Wij kunnen hieraan nog toevoegen dat het
schrijven, hetwelk aan deze ministers is ver
zonden, ook de medcdeelirg bevatte dat bet
in de bedoeling lag den Nederlandschen ge
zant tc Berlijn tijdelijk te belasten met de
waarneming van den gezontschapsnost bij den
H. Stoel.
Woensdagmiddag zijn de vier R.K. Minis-
teis op hef departement van Marine bijeen
gekomen om' gezamenlijk overleg te plegen.
Zijn wij wel ingelicht, dan is het resultaat van
deze bespreking geweest dat de Katholieke
ministers het aanbod niet aannemelijk hebben
verklaard en dit aan den formateur hebben
meegedeeld.
Dit Tv.sTuit zal wel niemand verwonderen,
wonneer men bedenkt dat de voorgestelde op
lossing geen rekening houdt met het karaktei
van het gezantschap bij het Voticaan, dat be
doeld is als een luisterpost. Zulk een posi
brengt mee dat men niet zoo nu en dan eens
luistert, maar gedurende 12 maanden in het jaar
zijn oor tc luisteren legt. Een Gezatn te Bern,
die daar ook ondcre dan zuiver politieke be
langen heeft te behartigen, bovendien een con
sulair en dienst or.dcr zich heeft, zal uit den
aard der zaak niet voldoende tijd en gelegen
heid hebben om tegelijk het gezantschap bij
den H. Stoel naar behooren te behartigen
Een op'ossing zal, om aannemelijk te zijn
dan ook rekening mfeeten houden met het hii-
zonder karakter von het gezantschap bij dei»
H. Stoel.
Dc rede van Mr. Heemskerk
te Barcndrccht.
Aan de rede die Oud-minister Th. Heems
kerk, dc leider der anti-rev. Tweede Kamer
fractie, in de anti-rev. kiesvereeniging tc Ba-
rendrecht heeft gehouden, wordt nog het vol
genden ontleend
Spr. heeft als motto voor zijn rede gekozen:
onze roeping, voortbouwen op den beproef
den grondslag. Dit is misschien niet een pak
kend mofto, doch de keus wordt gerecht
vaardigd door de omstandigheid dat de A.R.
partij zich in dezen tijd niet alleen ziet ge
plaatst tegenover de partijen van links, die
de beteekenis der Openbaring voor het staats
leven niet erkennen, maar ook een zekere af
brokkeling valt te constnteeren, tengevolge
van het optreden van groepen, d:en mennen
dat zij een betere toepassing geven van het
A.R. beginsel dan de oude leiders.
Spr. acht het beter dat de A.R. partij Z'.ch
op de oude paden blijft bewegen. Kuyper
heeft ons de juiste banen aangewezen en ge
leerd ook op politiek gebied eenigszins we
tenschappelijk te werk'te gaan. De betiteling
wetenschappeh'ik is hier niet misplaatstde
vreeze des Hecren is immers het beginsel
der wetenschap. Kennis van feiten alleen is
nog geen wetenschap, men moet in zijn gees*
ook beschikken over het middel om deze «p
de juiste wijze tc grocpeeren. Daarom draagt
de opvoeding, welke Kuyper zijn volgelingen
heeft gegeven, in zekeren zin een wetenschap
pelijk karakter.
Hebben Kersten, Lingbcek e.a. nu de gaven
en het inlicht ontvangen om het werk van
Groen en Kuyper te verbeteren Twijfel daar
aan is volgens spr. gewettigd. In deze dagen
blijkt ook dot de C H. een niet ol te geluk-
,r'sre variant op het werk van Kuvper leveren.
Er is een cr'ris u:tgebroken, welke de vast
heid, de stfibiliteit in het staatkundig beleid
heeft verbroken en waarvan de oplossing nog
niet is te zien. Hen kind kan een ruit ingooien,
maar het herstellen der schade is moeilijker.
Het gezantschap bij den Pons.
De oorzaak der crisis is dc verwerping van
den post betreffende het gezantschap bij den
nous. Men heeft het zelfs voorgesteld alsof
door de verwerning van de/ren post het prote
stantisme in Nederland is gered. Het prote
stantisme wordt echter door hc* bestaan van
het gezantschap gebaat noch geschaad. Met
het oog op hen, die het air aannemen alsof
in het gezantschap een gevaar zou zijn gele
gen is het nuttig daarop eens nader in te
gaan.
Het zou gemakkelijker zijn geweest indien
het gezantschap er nooit was geweest. Kuy
per heeft er dan ook niet naar gestreefd. Het
was te voorzien, dat het een oorzaak von vele
moeilijkheden zou worden. Nu het er is ge
weest meent spr. tc mogen zeggen, dot het
rijn nut heeft gehod.
Ds. Kersten zag er dc erkenning in von dc
geestelijke macht van den paus. Dat geeste
lijk gezag is er echter onafhankelijk van het
al of niet bestaan van het gezantschap. Ds.
Kersten's bedoeling was don ook dat men op
deze wijze den paus erkent als stedehouder
van Christus en als hoofd der geheele chris
tenheid. Indien deze zienswijze juist ware, zou
het gezantschap inderdaad onaannemelijk zijn.
Volgens protestontsch besef is#echtcr zulk een
kwaliteit onbestaanbaar. Daarom kan, wie
niet krachtens belijdenis die pauselijke auto
riteit aanvaardt, in een bepaalde daad ook
nooit dc erkenning doorvan tot uitdrukking
brengen.
Zulk een bewering is tot dusver don ook
alleen in Nederland geuit. Engeland, Duitsch-
land en Frankrijk hebben ook een gezant bij
den paus. Wie echter aan dc Engelsche re
geering zou vragen of deze daarmede den
paus als hoofd der ganschc christenheid
wenscht te erkennen zou verdocht worden
niet wel bij het hoofd tc zijn.
'Men mag in het gezantschap bij het vati-
caan niet meer zien dan een der gevallen,
waarin de staat in corrccpondcntie treedt met
dc kerk. Ook de Geref. kerken hebben, haar
deputaten voor de correspondentie met de
hooge overheid. Evenzeer treedt de overheid
voorkomende gevallen in correspondentie
met de synode der Herv. kerk, tenvijl ook met
de roomsche bisschoppen wordt gecorrespon
deerd. Als men voor de aanwijzing van ren
geestelijk verzorger van een gevangene -het
advies vraagt van den bisschop dan erkent
men dezen door zulk een daad. Maar dot be-
eekent niet dat men den roomschen geeste
lijke als vertegenwoordiger der gansche chris
tenheid erkent.
Zoo kan er ook correspondentie zjjn op in
ternationale gebied, omdat ook c'aar den paus
een groote invloed uitoefent en die wel eens
ten goede kan komen aan ons land.
De minister van buitcnlandsche zaken zou
kunnen bevestigen, dat het geval zich heeft
voorgedaan-, dat door den paus op ons ver
zoek in het belang van ons land invloed is
uitgeoefend op de houding der roomsche
eestelijkheid. x
Indien destijds vrijheid werd gevonden om in
het belong van den vrede een tijdelijke ge
zant naar den pous te zenden, dan was het
ook gemotiveerd om later voor vredes- en
andere doeleinden een gezantschap bij het
vaticaan in stond te houden. Het gaat er
slechts om of zulk een gezantschap eenig nut
an opleveren.
Toen in 1020 werd \oorgesteId het tijdelijk
ezantschap in een gewone missie om tc zet-
en is Lohman daar tegen opgekomen. Spr.
'et daarin slechts een inconsequentie.
Nu bedreigt de afstemming van den geznnt-
schopspost niet alleen de samenwerking der
rechterzijde maar het geheele parlementaire
telsel. Hoewel dit gevolg van te voren vast
stond hooft dc C. H. groep in de Tweede Ka
mer er zijn er in die partij ook die besef-
RFC! A MPS.
Van 1—4 regels 4.05. clko regel meer 1.-
voor Amersfoort en Omstreken
AMERSFOORT.
Langegracht No. 4 - Telefoon 304
Ter gelegenheid van de
operrng onzer afdeeling
(alle merken)
bieden wij, uitsluitend
aan
Een uitstekende gramo-
phoon met kap en 3
nieuwe platen voor f50.-
Utrechtschestraai 44
w
fen hoe doldriftig de daad van hun geestver
wanten is geweest gemeerd dat nu het
oogenblik was aangebroken om te zeggen, dat
er voor haar aan de handhaving van het ge
zantschap onoverkomelijke bezwaren waren
verbonden.
Het gezantschap bij den paus heeft ecnig
nut, maar het mag niet de politiek behecr-
schen. Het is denkbaar dot. men een gezont
heeft bij een regeering, met welke men zich
overigens niet kan vereenigingen. Zoo zou
het geval zich kunnen voordoen dat een ge
zant werd gezonden naar de Russische sov
jet-regeering, welker geheele systeem is ge
bouwd op de ontkenning van God.
Hier betreft het alleen een rekening houden
Moor de overheid met ,de Chr. Kerk, zooals
deze zich in verschillende vormen openbaart.
Indien er een unie was van protestontsche
kerken zou er geen enkel bezwaar zijn ook
daarheen een gezant (c sturen en voor de
roomsche zou er geen enkele reden zijn zich
daartegen te verzetten.
.Wanneer wij dezen twistappel kwijt zou
den zijn, zou het wel eens kur.nen gebeuren dot
de A.-R. er zich niet meer voor lieten vinden,
het gezantschap opnieuw in te seller.".
De schuldkwestie,
Voci de crisis is lede; verantwoordelijk die
aan verwekken er van hoeft deel 'gehad de
R. IC, Kersten, dc C. H., Lingbeek en dc ge
heele linkerzijde, tot den communist en den
hcêr Broat toe. De schuld van den c-en heft de
schuld van den ander niet op.
Spr. had liever gehad dat dr Nclens zijn
verklaring in den avond van 10 Nov. niet had
uitgebracht en hij heeft hem dat ook gezegd.
Dan zouden aan de beslissing, ovor het gezant
schap cok geen politieke ge:T 'gen vei bonden
zijn geweest, want de V. D. i,ebben juist tegen
gestemd omdat dr. Nolens aan een eventueelc
verwerping politieke gevolgen wilde verbinden.
Spr. kan zich begrijpen dot de verwerping
van den posj onder deze omstond:gheden voor
het roomsche gevoel eenigszins krenkend is
geweest. Hij kan zich ook begrijpen dat de
i oomschen vóói alles in eigen kring de een
heid wenschten te bewaren en daarom bcs'otcn
zich gezamenlijk te verzetten.
De heer Snoeck Henkcmans nam na de ver»
klaring van dr. Nolens blindweg olie verant
woordelijkheid op zich en zei toen leukweg
't is mijn schuld niet. Uit de rede van den
heer Drcssclhuyj is gebleken, dot hot hem er
eigenlijk om to doen is -geweest de coalitie te
doen springen. Toch wist hij dat de vorming
van een andere rcgceringsmecrdcrheid niet mo
gelijk was.
Rood en Roomsch.
De uiterste noodzaak, waarvan in de ver
klaring der roomsche Kamerfractie sprake is,
ziet spr. voer de R. K. nog niet aanbreken. In.
tusschen kan het zijn dat voorloopig dc coalitie
is verbroken. Tweeërlei meerderheid schijnt
mogelijk een rechtsche en een roomsch-roode
coolitie. De laatste is er echter voorloopig
nog niet.
Men moot zich daarover niet verwonderen.
Niet alleen doen zich, zoodra het over nrbci
dersbelongen gaat, tusschen de roomsche en
dc linkschc democraten geregeld allerlei con-
Hicten voor, maar ook het program der room
sche staatspartij neemt vierkant stel'irtg tegen
het socialisme Met dc encycliek Rerum No
varum verwerpt dc vocmschc staatspartij blij
kens haar program het socialisme als waan
zinnig, onrechtvaardig en leidend tot vernieti
ging van al'e recht cn orde enz. Wie dit be
denkt kan zich waarlijk niet verwonderen, dar
de roomschen niet klaar staan, om, met ver
lating van de A. R. zich tc gnan verbroederen
met de socialisten. De vraag mag echter ge
steld of het christelijk is de roomschen in dc
verzoeking tc brengen <:en weg op te ga^n,
welke zoo klaarblijkelijk met hun beginselen
strijdt.
Men spreekt van bijzondere wcnschen, die
tijdens de coalitie-onvervuld zijn gebleven. Dat
geldt echter het meest voor de R. K. cn de
A. R. cn het minst voot de C. H. Zou men dan
denken, dot die onvervulde wcnschen beter be
vrediging zullen vinden onder een z.g. demo
cratisch bewind Van minister Aalberse ligt
er nog een wetsontwerp ter tegemoetkoming
oan gewetensbezwaren tegen do vaccinatie,
on minister Ruys ccn ontwcrp-Zondogswet.
Zouden deze zaken beter behaitigiiw vinden
onder een roomsch-rcod don onder een rechts
bewind
Indien er eens een z.g. democratische meer
derheid kwam, is het dan zoo voor de hand
liggend dat dc R. K. daarvan deel zouden uit
maken in de roomsche staatspartij zijn even
als bij de andere rcchtsche groenen ook meer
behoudende elementen. Rechts bestaat uit ve!-
ticale partijen, die elementen bevatten uit alle
ongen en lagen der maatschappij. Dot komt
omdat men welbewust von oordeel'is dank
zij vooral het opvoedend werk door dr. Kuy
per ook in dif opzicht verricht dot er naar
dient (gestreefd de belangstellingen zooveel
mogelijk op te heffen door broederlijke samen
werking onderling en verder <ioor in de wet
de waartoe stickkendc correotier aan te
brengen.
Als het di. Nolens e.a. roomschen te doen is
om de eenheid in hun kring te handhaven dan
hebben zij groot gelijk, want daarin openbaart
zich juist het streven om dc belonigsfe.ling
weg te krijgen. Tusschen hen cn ons is alleen
dót verschil dn» zij dit doen op de basis van
hun kerk cn wij op den grondslag van Gods
oord en onz(> consciëntie. De C. H. willen
dit ook, maar het wonderlijke is, dot zij tegel
ijkertijd dc coalitie willen en niet "willen z j
drogen vuut en water in één hand.
De oud-minister gaf thans uitvoerige be-
schouwingen over doel en wezen der a.r. par
tij, in het verloop waarvan hij o.u. zeide
Het doorzetten van anti-popistische maalre-
j gelen zou de somenwerking ter bcveilinging der
geloofsvrijheid kunnen verbreken, maar tevens
kunnen leiden tot een andere samenwerking,
waarbij Rome zich voor de wcnschen van zijn
vroegere bondgenootcn niet veel moeite zal ge
ven en waarbij wij zeker niet in de sterkste po
sitie zouden verkeerén.
De A.-R. partij heet ook chrisU-lijk-historisch.
Er zijn altijd cenigc dingen, die historisch zijn
overgebleven cn die niet op eenmaal kunnen
worden veranderd. Zoo zullen wij er ons wel bij
moeten neerleggen, dat van de gewenschte ka
pitalisatie der gelden, die de Staat thans aan
de Herv. kerk uitkeert niets komt, omdat de C.
H. dat niet willen. Ooi* dr. Kuyper heeft in la
tere jaren tot spr. gezegd dut wij dat nu meer
moeten laten rusten. Voor de Gereformeerden
begeerde hij het niet. Don is er ook de theolo
gische faculteit aan de rijksuniversiteiten, op
zichzelf feitelijk een onmogelijkheid. Deze fa
culteit komt bovendien geheel ten goede aan do
Herv. kerk. Dat is ook zoo'n historisch overblijf
sel. Ook het overdragen van de inrichting dier
faculteit aan de kerk zou geen oplossing bren
gen, want dan zouden do andere richtingen, ook
dc roomschen cn dc joden, hun recht kunnen
opcischcn.
Dc Christ. Hist. Unie.
De C. II. hebben zich dus over de coalitio
niet te beklagen. Het lustige is echter, dat do
C. H. partij eigenlijk niet genoeg politiek ge
schoold is. Het was voor Lohman moeilijk on
der Kuyper te werken. Om Lohman heen km
echter dc C. TI. partij bestaan. Hij maakte wel
eens wat onregelmatige sprongen, maar als hij
den eersten dog een sprong had gemaakt, nam
hij den onderen dag weer ccn sprong, waardoor
hij opnieuw stond waar hij moest zijn. Dat kon
Lohman doen, cn hij was er niet minder om.
Niet ieder kan zich echter zulke sprongen ver
oorloven. Velen in dc C. H. partij zijn politiek
niet geschoold cn het zou een zegen zijn als
zij eens ter schole konden gaan bij dc kostelij
ke waarheden, die' dr. Kuyper ons voor het po-
itiekc terrein heeft geleerd.
Bij de protestanten kon het nooit komen tot
eenzelfde eenheid als bij dc Roomschen. Wio
zich niet door de uitspraak van een kcrkelijko
macht, maar door den II. (jecst loot leiden, zal
gemakkelijker in subjectivisme vervallen. Tóch
behoorden dc protestanten meer te zoeken naar
wat hen verccnigt don naar hetgeen scheidt en
tevens bij dc roomschen te zoeken naar het ge
meenschappelijke in den strijd tegen het onge
loof, dat er op uit is alle Chr. grondslagen von
de maatschappij te vernietigen.
Dc toekomst von dc coalitie.
Dc vraag is gesteld, of dc coalitie ook voor
de toekomst nog vruchtdragend zou kunnen
zijn. Er is ook voor het hoogcr en middelbaar
onderwijs nog veel tc doen, al moeten op dit
gebied allerlei dingen nog groeier». De school
strijd kan echter elk oogenblik weer opnieuw
uitbreken. Men is met dc pacificatie meege
gaan, maar het ging bij velen niet van harte.
Het gevaar is niet denkbeeldig dat dezulken
zullen Lachten revanche tc nemen, zoodra do
kans daartoe schoon is.
Dan is er'het huwelijksrecht.
Het is ook van belang dot wij dc maatschap
pij blijven beschouwen als een organisme, dat
niet moet worden opgeslokt door den Staat.
Ook op dit punt zijn er aan de rechterzijde wel
variaties, maar in gronddenkbeeld stemt men
«Jaar overeen.
De rechtsche samenwerking is ook noodig om
het financieel evenwicht to behouden.
Don is er de ontwapeningskwestie, die do
rechtsche samenwerking van beteekenis doet
zijn.
Het grootste belang, dat do samenwerking
der rechtsche groepen noodzakelijk maakt, is
echter het behoud der geestelijke vrijheid. Het
is de verblinding van het unti-papistisch deel
der bevolking, dut het dat niet begrijpt. Door
een zeker onrechtmatig streven om bepauldo
godsdienstige richtingen tc bevorderen zien zij
voorbij dot het geheel gevaar loopt in de ver
drukking tc komen.
Het is in het constitutioneelc stelsel noodig dot
geestverwante partijen zich vcrccnigcn tot een
meerderheid. Als er geen rechtsche en ook geen
„democratische" meerderheid is tc vormen, dan
is het parlementaire stelsel aanmerkelijk veri
zwakt. Ons geheele staatsbestuur is daarop ge
baseerd.
De heer Snoeck Hcnckcmans schreef in do
„Tel.", dat hij bij liet niet optreden ecner par
lementaire regeering slechts twee mogelijkhe
den zog: een Mussolini of de chaos. Spr. heeft
gevraagd heeft hij een Mussolini in den zak?
Zoo erg is het hier gelukkig nog niet, monr
men moet het ook niet zoo erg loten worden.
Indien de coalitie uiteenvalt cn de A. R. partij
geisoleerd komt te staan, don moeten wij blij
ven wat wij zijn. Wij moeten onze eenheid hand
haven en de lijnen, door dr. Kuyper getrokken
niet verlaten. Dan zal, wat er ook gebcure, al
thans de A. R. partij geen schuld dragen oan
den val van het vaderland, wat God verhoede.
DE WEELDE- EN VERTERINGSBELASTING
Het nieuwe voor-ontwerp.
In aansluiting oan het bericht, over het
nieuwe voorontwerp weelde vei teringsbe'.asting
meldt het. „Hbld." nog, dat het de bedoeling
is, van de iegeering om uit het bekende ont
werp alleen to behouden dc belasting- op ver
teringen in hotels, restaurants etc-, tenvijl
Een roman uit het donkerste Napels
door
HANS POSSENDORF.
23
Op het geluid van voetstappen ging Donna
Assunta weer in de voorste- kamer. Het was
Raffnele. De negentienjarige jongeling droeg de
gewone dracht der Camorristen, de wijde
trompetbroek, een hemd met een bonten hals
doek en een openhangend jasje daaroverheen.
Zijn lichaam was nog even krachtig en buig
zaam als vroeger cn het gladgeschoren gezicht
was nog altijd opvallend schoon Maar zonder
de bijna dweepzieke uitdrukking van harts
tocht en goedheid in zijn groote donkere oogen,
dezelfde uitdrukking, die ook Carmela's ge
zichtje zoo buitengewoon aantrekkelijk maakte,
zou men bang voor hem hebben kunnen
zijn, zoo brutaal cn dreigend waren zijn trek
ken. Sinds Carmcla hier woonde, dus nu biino
tien jaar, kwam hij dagelijks om d^nzrlfden tüd
om haar goeden morgen te zeggen en te zien
hoe zij het maakte. Hij hing nog altijd met de
zelfde teedcrc en zorgzame liefde aan zijn zus
ter en wedijverde met de Fattuchiorn wie haar
het meest zou verwennen.
„Is mijn boodschap gisteren goed overge
bracht vroeg hij, nadat hij de waarzegster
begroet had.
„Jawel, de jongen zei. dat je op het laatste
oogenblik was opgehouden," antwoordde Donna
Assunta. „Carmela was zóó bedroefd, het
errne lieve kind. Ze had er zich zoo op ver
heugd samen met jou naar do „Pulcincll" J) te
gaan."
„Ja, het speet mij ook, maar op het laatste
moment kreeg ik een opdracht van den capin-
trito, en u weet, daar is niets tegen te deen.
Maar het 'nieuu/C stuk zal nog dikwijls genoeg
gegeven worden, we gaan er neg wel eens near
toe."
„Ze is er geweest", zei Donna Assuntu „Ik
heb hoar met de blonde Maddalcno en met Lu
cia uit de Zitesteeg laten meegaan".
Raffaele trok zijn wenkbrauwen boos op. „Ik
wou liever, dat u Carmela niet in gezelschap
van zulke meisjes naar den schouwburg stuur
de", zei hij met moeite zijn ontstemming ver
bergend.
„Wat doe je toch mal, Raffaele I Het zijn
toch heel aardige meisjes cn ze houden zoo
veel van Carmela. En jij bent z*elf wel eens
met de mooie Maddalene naar de comedie ge
weest, en Lucia heeft bij het vorige Piedigrot-
tafecst zelfs bij ons aan tafel gezeten"
„Dat is toch heel wat anders. Donna As
sunta. Wie goed genoeg gezelschap voor mij
is. is daarom nog niet geschikt voor Carmelu
En destijds in Fuoregrotta was ik er ook bij.
Maar als Carmela alleen met die twee uitgaat,
leert ze niets goeds, het zijn ten slotte toch
liederlijke vrouwen"
„Nu zcoals je wilt", bromde de waarzeg
ster. „Het kind was zoo verdrietig, Lk bedoel
de het goed".
„Daar twijfel ik niet aan, Donna Assunta",
antwoordde Raffaele nu iets vriendelijker.
„Maar U moet Carmela niet altijd haar zin
geven. Je moet een kind ook wel eens iets
kunnen weigeren".
Een soort van hansworst, een lievelings
figuur van de Napelsche volkstheaters.
De Faituchiara lachte daverend „Haho I Die
is goed! Wil jij beweren, dat ik streng tegen
Carmela moet zijn Je kunt haar zelf niets
weigeren".
Raffaele zweeg verlegen cn liep met de han
den diep in zijn zakken van zijn wijde broek
een paar maal de kamer op en neer. Toen
vblccf hij opeens staan, keek op zijn horloge en
zei met gemaakte strengheid „Ziet U wel, het
is bijna negen uur en Curm-ela is nog niet op.
Over zeven minuten moet ze op school zijn".
„Ze was nog zoo moe cn toen wou ik haai
niet plagen".
„Maar hoe zal ze den ooit iels leeren, als
ze er maar zoo af cn toe eens heen gaat Ik
geloof, dat ze er lot nu top neg maar zes of
zeven keer naar toe is geweest".
Onder de laatste woorden van Raffaele had
Carmela haar deur een weinig geopend en
stak haar hoofd luisterend door dc kier. Nu
snelde ze zooals ze uit bed kwam op haer
broer toe, sprong op zijn knie en sloeg
vleiend haar armen om zijn hals. „Ik wil niet
meer naar school gaan, Rabjelc. De andere
kinderen zijn allemaal veel jonger dan ik. I n
de meester- is niets aardig tegen me. Hij kan
geen grapje verdrag-en. Gisteren heeft hij me
opgesloten, omdat ik een ander meisje had
gekrabd. Maar toen ben ik uit het raam ge
klommen. Als ik vandaag naar school was ge
gaan, zou hij me zeker voor straf geslagen
hebben".
„Heeft hij je soms al eens geslagen Zeg,
Carmó Spreek de waarheid 1" Raffaele's
oogen hadden plotseling een woeste, booze
uitdrukking gekregen.
1) In Italië bestond er tot 1877 geen school
wet.
gen, en zoo'n armzalige pennelikker is me niet
„Nee, heusch niet, Rcbjefe l Hij heeft mij
nog nooit geslagen, monr dc andere kinderen
krijgen dikwijls met een stok op hun vingers".
„Je gaat niet meer naar die school toe",
besliste Raffaele zonder bedenken. „Als hij je
zou slaan, zou ik hem toch naar den keel vlie-
waard, dot ik voor hem in moeilijkheden kom.
Misschien kan ik je naar een kloosterschool
zenden. Enfin, we zullen zien. Nu moet ik
voorlmoken want ik ben vandaag „Piccioto van
den dagdienst".
Hij streek Carmeh teeder de krullen uit het
gezicht, kuste haar innig en zette haar als ^en
klein kind von zijn schoot op den grond.
Toen hij Donna Assunta de hand gaf, mom
pelde ze iets over zijn groote strengheid
maar hij deed of hij de spottende opmerking
niet hooide cn maakte zich Haastig uit de voe
ten.
4.
Raffaele had cl die jaren een leven geleid,
dat zich waardig aanpaste aan zijn avontuur
lijke jeugd. Eerst hed hij het zakkenrollen nog
eenige jaren op eigen houtje uitgeoefend en
zich daarmee een aardig somnretje verworven.
Hij betaalde slechts een zeer matig bedrag
daarvan aan de Camorro, maar was daartegen
over verplicht ten allen tijde als „paal" ter
hunner beschikking te zijn. Op zijn dertiende
jaar werd hij toen, eerst als „cerejongen", als
echt lid in de „schoone en vereerde vereeni-
ging" opgenomen. Weliswaar gaf hij hierdoor
zijn onafhankelijkheid prijs, want von nu af
aan moest hij alles wat hij buit maakte aan
den bond afstaan, maar het ooruitzicht eers
„volcamorrist" of zelfs misschien wel Capin-
tfito tc worden, was tc verleidelijk voor hem,
dan dat hij cr niet graag alfe onaangenaam
heden voor zou hebben over gehad.. Evenals
alle cere jongens" werd hij toegewezen aan.
een Piccioto, die hem moest opleiden, cn toe
vallig kreeg hij als leermeester dien onguren
kerel, dien hij indertijd bij den moord op den
spion als „paal" gediend had. Het weinige dat
Raffaele nog te leeren had, om een bruikbaar
lid van den misdadigersbond te worden, maak*
te hij zich spelender wijze eigen, en spoedig
werd hij bij de moeilijkste bedriegerijen, dief
stallen cn inbraken gebruikt. Ofschoon hij
daarbij nog nooit door de politie betrapt was,
kreeg hij toch in dezen tijd zijn eerste gevan
genisstraffen. Het gold hier echter het vrijwil*
lig overnemen van de straf van oudere Camor
risten, wiens schuld hij op zich nam. Deze bij
zondere manier van opoffering behoorde tot
de plichten van dc „cercjongcns" En zoo za
ten meestal anderen, als zij, die de misdrijven;
begaan hadden, dc straf uit.
Op zijn zestiende jaar was Raffaele bevor
derd tot den rong van „Piccioto". De gewone
diefstallen liet hij toen loopen, omdat hij dat
niet in overeenstemming met zijn nieuwe waar
digheid vond. Alleen vanneer het een bijzon-
dcuen gewichtigen diefstal von staatspapieren,
van voorwerpen van zeer groote waarde of fets
dergelijks in belang van den bond betrof,
maakte hij nog wel eens van zijn beroemdo
handigheid op dit gebied gebruik. Hij had
zich met bijzondcrcn ijver toegelegd op de
voorgeschreven wapenoefeningen. Maar of
schoon hij een uitstekend schutter was, ver
smaadde hij meestal in ernstige gevallen het
gebruik van den revolver, moor gaf de voor
keur aan dc drie bij de Comorra meest ge
bruikte dolktypenhet gebogen mes, het
breede mes en de driekantige dolk, in welker
gebruik hij een me-gtcr was. Alle misdaden,
waarbij vermetelheid vereischt werd en die ge
legenheid gaven tot geweldpleging, werden
hem toevctrrouwd.
(Wordt vervolgd).
