AMERSFOORTSCH DAGBLAD „DE EEMLANDER"
Db Tijgef van het IVfercato,
BINNENLAND.
TWEEDE BLAD.
Eén maal in Uw leven
Gebr. Ferzina
Pianohando! L. KLEIN
Opruiming legen Invenlaiisptijs
MODEMAGAZIJN „l'HIRONOELLE"
FEUILLETON,
24e Jaargang
No. 168
Zatercfag
16 Januari 1 i6
Alzijdige Cmgang
(Nadruk verboden).
Welk een verandering het gemeenscnaps»
leven sinds de laatste halve eeuw heeft on
dergaan, openbaart rich nergens duidelijker
dan in den omgang van onre kinderen. Het
heeft nauwelijks zin van een vaderland, een
woonplaats, een school te spreken, want de
burgers van hetrelfde vaderland, de inwo
ners van dezelfde gemeente, de schoolkin
deren van denzelfden leeftijd kennen el
kaar niet langer. De gemeenschap van vroe
ger is uiteengevallen in groepen, die slechts
in federatief verband met elkaar staan, als
ze in de volksvertegenwoordiging de op
brengst van 's lands inkomsten pondsponds
gewijze verdeelen of coöperatief optreden,
als ze van hetze'fde postkantoor hun brief
kaarten behekken.
De eenzijdigheid van de groepsgewijze
opvoeding wreekt zich in een ontstellende
onkunde, gepaard met een vijandige achter
docht jegens de andere partii. Het kind
leert de wereld kennen als de werk- en ver
blijfplaats van de stand-, geloofs- en partii-
genooten zijner ouders. Buiten deze bekende
wereld om bemerkt hij de aanwezigheid op
aarde van andere schepselen» die hem op
straat tegenkomen of naast wie hij in den
trein p'aats neemt; wezens van een ander
gedoof en een andere ord'e, wezens ook met
•een andere beslemming dan hii- Voor de
arbeiders zijn het de rijkelui; voor de ge
goeden is het het volk. De Protestant noemt
hen Roomschen; de Roomsche duidt ze als
Protestanten aan. De liberaal spreekt van
rooien, de socialist van de bourgeoisie. Het
klinkt ongeveer zooals bij een vorig ge
slacht de naam Hottentot of Chinees k'onk
voor den Europeaan. Wat weten ze ven el
kaar meer dan dat ze de anderen, do
vreemdelingen en bijwoners zijn?
Er mogen misschien zeer ingrijpende
redenen geweest zijn om ze op te heffen, ik
betreur toch om haar opvoedkundige strek-
kin.g het verdwijnen van de algemeene
volksschool, zooals vader Comenius die
heeft ontworpen. Hoe erkentelijk blijf ik het
lot, dat mij in mijn jeugd nog met kame
raadjes van allerlei huize op deze'fde school
banken gezet heeft. Hierdoor is het mij, on
danks alle, vaak op zeer goede gronden be
rustende verdeeldheid der maatschappij,
mogelijk gebleven, de gemeenscha© als eer.
geheel te bezien.
Als leerling van een dorpsschool uit den
tijd, toen het bizonder onderwijs nog niet
overal was doorgedrongen, hadden wij ge
legenheid op natuurlijke wijze kennis te ma
ken met het huiselijk milieu van al onze
kameraadjes. Wij groeiden op met den boer
en den arbeider, den ambachtsman en hel
armhuis. Wij behoefden niet van een wand
plaat de schoenmakerswerktuigen te leeren.
want we kwamen om pik met het schoen
makerszoontje mee in de werkplaats van
zijn vader. Met den bakker kneedden we
koekjes, bij den smid trokken wij den blaas
balg en des Zondags na kerktijd stonden
we tussdhen de kring et jesspugers op de
brug. Wij leerden als an zelf sprekende er
varing, dat socialistische, Rocmsche, „fijne"
en „grove" kinderen uit hetzelfde vleesch
en bloed zijn geschaoen en dezelfde spelle
tjes het prettigst vinden.
Treffen we ze thans, volwassen geworrtm,
ai!s andersdenkenden in 't geloof of als poli
tieke tegenstanders aan, dan is er in onze
verhouding toch steeds iets van bekenae
welgezindheid, welke di-en ijveraais ont
breekt, die van kindsbeen af in hun eigen
omsloten kring opgevoed zijn. Helaas, welk
een kruisnet van Chineesche muren houdt
ons goede vaderland in vakjes verdeeld!
Onze jeugd, op de standen- of secte-
sohool groot gebracht en door vader en
moeder vermaand, toch vooral niet met
straatkinderen om te gaan, kent slechts één
enkel vak van deze in haar bonte verschei
denheid zoo rijke en harmonische wereld.
Zoo kon het gebeuren, dat een miine*
meest gewaardeerde vriendinnen me vroeg,
wat voor soort menschen het talrijkst z:.n.
de „besohaafden" of „het volk". En toer
ik haar antwoordde, dat dit toch et j
vraag was, omdat immers „het volk" vr.»
overheerscht, vroeg ze: „Maar waar wonen
dan toch al die menschen, je ziet ze nooiti"
Deze jongedame, steeds zorgvuldig om
heind gebleven binnen het rayon van het
„beschaafde" Museum-kwartier, had van
het bestaan van de Amsterdamsche volks
buurten in haar onmiddellijke nabijheid
even weinig notie als van de wilde volks
stemmen op de, eilanden in de Stille Zuid
zee. Even ontsteld staat omgekeerd een
Amsterdamsch „boefje" te kijken, als men
hem plotseling neerzet in het sa>lon van een
patriciër uit het Museum-kwartier.
Nu spreekt het vanzelf, dat a'zijdige om
gang tusschen de jeugd op een klein dorp
gemakkelijker is te bereiken dan in een
groote stad. Maar legt men zich niet te
spoedig bij de moeilijkheden neer? Beseft
men wel voldoende de noodlottige strekking
van deze wederzijdsche onkunde?
Voor jongelieden, die zich voor maat
schappelijk en arbeid willen bekwamen, zet
ten de leiders excursies op touw naar fa-
briekswijken, armenbuurten en buitenbe-
drijven. Maar, al mogen de bezoekers van
het andere volksdeel zich nog zoo ver
trouwd maken met alles wat het oog aan
schouwt, in den geest en de sfeer dringen
zi; nooit zoo door als een kind, dat met zijn
schoolkameraadje naar huis gaat. Al tracht
men de denkwijze van andersdenkenden in
het ge'oof of van tegenstanders in de poli
tiek door bergenlectuinr en reeksen ver
gaderingen te doorgronden, het blijft van
buiten aangebrachte wijsheid bij hetgeen
het kind onbewust leert verstaan in het ge
zin van zijn schoolmakker.
De in zijn jeugd geleden schade haalt de
volwassene nimmer in en in het belang van
onze gemeenschappelijke samenleving ware
het derhalve te wenschen, dat de ouders
hun kroost opzettelijk en stelselmatig pin
gen gewennen aan algemeene menschen-
kennis, vrucht van alzijdigen omgang.
H.G. CANNEGIETER.
Dc Staatscourant van hedenavond bevat
o. m. de volgende Koninklijke besluiten:
toegekend de bronzen eere-medaille Oranje-
Nassou-orde non G. Os, arbeider in dienst
ran de N.V.. Steenfabriek Hoogewaard v.h
gebr. Dc Vries te Rossum (Geld.), en nan A
Valsler, te IJsselmonde, machinist van den pol
der Oost-IJsselmonde;
benoemd tot adjunct-commies bij het depar
tement van financiën J. W. Bosboom, tc 's Gra-
enhage, op wachtgeld gesteld adjunct-commies
bij gemeld departement.
Eervol ontslagen met dank ter zake langdu-
rigen dienst dc generaal-majoor P. C. Bomert,
directeur van het Artillerie-materieel;
op verzoek eervol ontslagen ter zake lang-
durigen dienst de kolonel J. C. A. Jansen, com
mandant van het regiment Kust-artillerie en de
luitenant-kolonel-tituloir B. Mulder van het 9e
regiment infanterie;
benoemd bij den staf van het wapen der Ar
tillerie:
tot reserve-eerste-luitenant voor speciale
diensten, de reserve-tweede-luitenant voor spe
ciale diensten P. J. A. Idcnburg van dien stof;
eervol ontslagen de reserve-majoor P. Schef-
fers von het dienstvak der Militaire Administra
tie en de reserve-dirigeerend officier van ge-
rondheid Te klasse der Landmacht D. J E. Mac
Leod van den Genceskund'gen dienst;
eervol ontslagen wegens lichaamsgebreken de
reserve-kapitein J. E. Land van het 7e regiment
Infanterie;
op verzoek eervol ontslagen mej. M. C. Ver-
sluijs (e Wogcningen als plantkundige aan de
Landbouwhoogeschool aldaar.
RECLAMES.
.1—3 reeola 1 3 03 elke regel meer 1t.—
Wilt gij slechts
een klankvolle piano aan
schaffen, koopt dan een
Hoflev van li. Ai. de Koningin
Vertegenwoordiger
Utrechtschsstraat 44.
van aiie Winlergoerferen
zooals Wollen Vesten. Handschoenen.
Sjaals, Pelterijen. Mantels en 3onthoeaen.
■16j18 Langestraat Amersfoort
PROF. LORENTZ.
Gekozen tot voorzitter van de
Volkenbonclscommissic voor iiw
tcllcctuccle somenwerking.
De Parijsche correspondent der N. R. Ct
seinde gisteren
Op voorste! van Painlevé zelf, die, naar men
zei. Bergson 'had moeten cproepen als voor
zitter van de commissie voor dc internationo e
samenwerking, is Lorentz, die als oudste in
leeftijd presideerde, tot definitief voorzitter ge-
TEGEN ONECHT ZILVER.
Een adres van den B. E. V.
aan den minister van arbeid.
Naar men ons mededeelt, heeft de Bond van
Edelmetanlvereenigingen (B. E. V.) zich in een
uitvoerig adres tot den minister van arbeid,
handel en nijverheid gewend, waarin wordt u't*
eengezet, dat de handel in zilveren werken veel
nadeel ondervindt van het in den handel bren
gen van artikelen, die onder den naam „zilver"
aan het publiek worden aangeboden en welke
•n werkelijkheid vervaardigd zijn uit een niet-
zilverhoudend onedel-witmetcal en slechts gol-
vanisch verzilverd zijn.
Adressanten verzoeken den minister zooda
nige maatregelen te treffen, dat, zoowel in hc<
belang van het publiek, als van den handel in
dezen ongewcnschten toestand op afdoend:
wijze verbetering wordt gebracht Het toezicht
op de handhaving van ós bij bestuursmaat
regel te geven voorschriften cf in te vocier-
verbodsbepalingen zal door den Bond kunnen
worden uitgeoefend, terwijl ook de bestaand
„Dienst van den Waarborg" volgens art. 1P
der „Warenwet" deze taak op zich zou kunnen
nemen, aldus besluiten' aóressentcr.-
DE UITKEERING IN EENS AAN HET
OVERHEIDSPERSONEEL
Wie waren dc plooibcwoncrs?
Men schrijft ons van militaire zijde
Veel, zeer voel is reeds gepraat on g®-
schreven over d. uilkeering in eens aan het
personeel, waarbij groepen ven personeel naai
voren kwamen om mededeeüng tc doen, welke
groep de meeste aanspraken ken doen gelden.
De Centrale van personeel in Overheids
dienst deed weer even heel leelijk door een
rersbcricht te doen verspreidon, Cat een lui
tenant ter zee wel een uitkeorinnr kreeg van
f 200.-.
Wij zouden gaarne ui dit blad, dat zoo dik
wijls de kolommen beschikbaar stelde voor hr
Overheidspersoneel, en niet in het minst voo*
het personeel in dienst van Onze Weermacht.
rets positiefs, (niet blijkbaar, „Central?") med~
feeler., waaruit moge blijken hoe of de zaak
orgeveer er uit ziet.
Nemen we het grootste regiment, het genie-
wapen.
Bij het regiment Genietroepen kregen van
de 43 officieien er 14 niets, 2 officieren kre
gen een uitkeering van 80 cent, terwijl dc
overigen f 1854.91 ontvingen.
De twee bu ger ingenieurs kregen samen
318.13. Aan 96 icscrve officieren werd i'
lo'.aal ƒ3174.26 uitbetaald.. der officieren
kreeg dus in het geheel igecn uitkecripg.
Van de 204 gcnie-onrVroffieiercn ontvingen
107 ond--rofficieicn. of de grootste helft, geen
uitkeering.
De overigen 97 hadden te samen ƒ5576 78
op te „strijken". De gemiddelde uitkeerin? be
droeg alzoo per officier f 48.29 en per onder-
ofhVier 27.33.
Bij een «ander wapén. n.l. het regiment Vcs-
♦ing Artillerie, is de toestand nog ongunstiger,
en wel 39 ofPcicrén kregen tc ramr-n een u; -
keering van f3340.97, terwijl de 113 aanwe
zige onderofficieren in totnnl ccn bedrog van
f 3163.66 hadden te verdeelen.
Wij spreken d? ernstige verwachting u't, do'
dc regiering zich met spoed (na deze plooien-
sttijkerij) zal gaan berig houden met het ont
werpen van nieuwe en betere salarisschalen.
Het bovenstaande geeft daor zeker voldoen
de aanleiding voor.
Men geve het Weermacht personeel nu eens
salaris-rust.
ORANJE-NASSAU-MUSEUM.
De n'gcmcenc vernedering. Een
voordracht van Dr. Jnp:ksc over
Prins Willem III cn Willem -Bon-
tinck, eerste groaf ven Portland.
In Den Hoog is gistermiddag een vergadering
gehouden van de vereeniging Oranje Nassau-
museum.
De voorzitter, mr. Bik, opende dc bijeen
komst en heette o.o. welkom ecn:ge vertegen
woordigers van plaatselijke comité's. Hij wees
voorts op het nationale karakter der vereeni
ging. wot vooral blijkt uit het feit dat in een
groot aen nl plaatsen leden woonachtig zijn.
cpr. doelde voorts mee. dat vereeniging
thnns 37 stichters telt (degenen, d.i~ ten minste
f 100 gaven). 78 begunstigers cn 258 leden.
In her nfgeloo**en fe*r riin '•enige omschcr-,
ken ingekomen. De bedoeling is, te komen tot
"en bibliotheek. een prenten- en nortrcttcnvcr-
rany»ling. Het plan bestaat. half Februari he«
muceum f* openen.
Mr. Bik bracht tenslotte hulde aan de Kc«*
"ieg-n, voor de wijze waarop zij dezer dagen
getoond heeft, mee te leven met het leed van
Imar volk.
In de plaats van wijlen mr. M. I. Duparc
werd bij acclamatie tot bestuurslid gekozen dc
heer P. Visser, chef von de ofdecling kunsten
en wetenschappen van hef departement var
onderwijs, kunsten en wétenschoppen. Dc voor-
ritter wijdde eer-go woorden oan d" nagedach
tenis van mr. Duparc cn gewaagde van de
"roote werkzaamheid, die mr. Duparc aan don
jö(-t heeft gelegd voor de Oranje Nassau-ten-
to~ns'ol!ing van he* vorige jaar.
Dr. N Jnpiksc hield kWno een causerie over
^'ins Willem III en Willem B"ntinrk. eerste
graaf van Portland, Sor. noemde als de drie
vorsten, die in onze volksgeschiedenis de be*
'"ngriik^te nlnats innemen. Pr'ns van
°rnnje I. Prins Wfcm R' en Ko*vn«r W^'^m I
omgang tusschen Willem PI cn Willen*
pentjnrk was van zeer aartrekkeh'ikcn aard. E'
:s landen »itd hierover weinw bekend geweest
rn Portlend-arc^i«ld"t inderti'd naar Lon
den is ovc-<rebrnrht. heeft sor. oen g^oot e'-n.
'nl n"4" onb"T'«nde brieven o-^vonden vin W""'-
!"m ITT aan P-enlinck. Tn Tr/=,A kwam Benfmrh
a's oage aan he* hof van Wi'l-m PI. In Er»gre-
'*nd kreeg B. zün aToo>e r>o«itie, «tee-r hii to<
bf><vrste wnacdicbni'L d'o ierr.nnJ in cm*
i'inrr v«n d^n VOfSt Vott b^fei'-en. 1 C**h Lrg/-1*'
bjf ricb-zelf noo't on den voo"*TOrd, In d"
-'viresT»<"»n'Vnt"o is wel te nVi da* W' l**m TTT
p«ctinrk ni"t kon missen. W:llem UT had eer»
st-Qrken maar een ui'Tst zweV
■■'"bnim en zoo ha<i hii iemand noo^in1 y-tn
''enkbeelden uitvoerde. Tnrh ho«ft Benfnn«"k
-irb 'en clotm tciu^ct r^bken U't d? orr,'TaV'0<r
V* <n W""enp» JTT pm/-'-> Kij jpeend^. dat d? iP-
vloed. d'e K"cpel hii Wjl'om I" won rrn/»d
"'as voor de rerWatie van den vorst. 0"e-
nangelcrrCnh'-i-i hm-*tnan «en groot n-»-14-»'
L-inf*»n g«wi«se|d tucc'"hen BeniinrV en W>'-
T"-m PL waerop «en slot'e e"n id^l»"1*'» ver-
oen»r«T vo'oidtë. Late*- i«*er.dJo Wi'Iarn rr«*«n
o-rjpjrren me^r aan R ter1"* te houd""' G*p
-i'n rieribo/i b«eff Willem IP rM om B ge-
d"rb d"?e kwam iu'St (e Iaat
De voor-rjtVr dankte den beer Japikse tn
sloot daarna de vergadering.
WETTELIJKE REGELING ARBEIDSTIJD
VERPLEGEND PERSONEEL.
Oen congres te den Haag.
Men meldt ons
De invoering von een algcmecncn maatre
gel van bestuur, regelende een oibeidstijd
van het verplegend personae), laat cm onbe
grijpelijke redenen op zich wachten. Tweemaal
toen is in 1925 met ullc in annm - 1 r.cm-en-
do corporaties op vcrplegingsgebica ampel
b< icslaugo over «.en voor-ontwerp, waarin
ra de eerste conferentie verschillende wijzi
gingen zijn aangebracht, zoodnt invoering op
I Januari 1926 vrij algemeen werd tegemoet
gezien.
In deze v erwachting zijn de verplcgcnden te
leurgesteld.
Oin aan die teleurstelling uiting tc geven en
de Rcgccring ervan tc doordringen, dat lan
ger uitstel ongewenscht moet worden geacht,
heeft het Hoofdbestuur van den Centrelcn Nc-
derlondsclien Ambtcnoorsbond, waarbij meer
dan ÏC00 leden verplcgenden zijn aangesloten
besloten, op Donderdag 28 Januari c.k. in den
Houg ccn congres te beleggen, waarheen de
nfóeelingen verplegcnden zullen kunnen afvaor-
digen, doch ook gewone Icden-verplegendcn
welkom zullen zijn.
Als inleiders zullen optreden het Tweede
Kamerlid, Mej. Suzc Grocneweg te Rotterdam
en dc heer H. Schipper, voorzitter der vak
groep „Verpleging" van dcn C. N A. B.. ter
wijl het in de bc 'ocling ligt, dot ook vanwege
het N. V. V. het woord zal worden gevoerd
OPENBARE EN PARTICULIERE BEDRIJFS
ORGANISATIE.
Een tentoonstelling te Amster
dam.
Aangaande de Tentoonstelling van Open
bare on Particuliere Bedrijfsorganisatie (19
Juni—19 Juli te Amsterdam) kon worden
medegedeeld, dat do ofdecling Staatsbedrijven
veel interessants zal bevatten uit de admi
nistratie van de Posterijen cn Telegrafie, de
Rijksverzekeringsbank, de Rijkspostspaarbank,
de Staotsmijnen, van een der Raden von Ar
beid en vermoedelijk van de Ncd. Spoorwegen
In de afdeeling Provinciale en Gemeentebe
drijven komen de groote gemeenten uit met
inzendingen van de gos-, electricitcits- cn wa
terbedrijven, van publieke werken, slachthui
zen, grondbedrijven e.u. Ook zullen gemeente
lijke cn provinciale ziekenhuizen hun economi
sche cn administratieve organisatie tooncn.
Voor de ofdecling Particuliere Bedrijven zijn
inzendingen aangemeld van belangrijke fabrie
ken voor scheepsbouw cn vervaardiging van
machinerieën cn hulpmiddelen, von instellingen
voor levens- en ongevallenverzekering e.o.
Door gTOOtere deelneming kon het wederzijdsch
nut voor porticulicren door uitwisseling von
resultaten nog grooter worden.
Buiten landsche medewerking op beperkte
schaal is toegezegd van Fronschen, Belgischen,
Duitschen cn Russischen kant; met Amerika
cn Engelond wordt nog onderhandeld.
De Centrale Commissie heeft een gevoelig
verl:es te betreuren in het overlijden van haar
medelid, den bekenden organisator H. Foyol
to Parijs Zijn zoon, de heer H. Fayol Jr.,
heeft bericht dat hij dc door wijlen zijn
vader voorgenomen inzending zal verzorgen.
Daar deze studve-tcnioonstelling allo bij-in
komsten mist (er worden geen stands aan han
delaren verhuurd), moeten alle kosten uit de
bijdrogen der belangstellenden gedekt worden.
Het zal de Centrale Commis 'c dus aangenaam
zijn als zij, die d'e tentoonstelling wegens haar
instructief karakter gunstig gezind zijn cn
steun willen verlccncn, spoedig hun inschrij
vingen zenden, voor zoover zij dat nog niet
deden.
NEDERLAND IN DEN VREEMDE.
Bestrijding van onjuiste voor
stellingen.
Het s<reven der Vereeniging Nederland in
den Vreemde, om de Amerikoonschc school
boeken, voor zoover zij ons land op onjuiste
wijze voorstellen, te verbeteren, heeft veel suc
ces bij de Amerikaansche uitgevers. De uit
geversfirma Ginn cp Co., Boston, die verbin
dingen heeft in de geheele Engelsch sprekende
wereld, schrijft aan oe Vereeniging Wij heb
ben uw rapport inzake de Amerikaansche
schoolboeken onmiddellijk na ontvangst loten
vertalen cn zullen gebruik maken van de in
lichtingen, die wij hebben ontvangen.
Het poradjjs is bestemd voor hen, die hunne
hartstochten weten tc bctcuge'en.
MOHAMMED.
Een roman uit het donkerste Napels
door
HANS POSSENDORF.
*13
Het bloed was Carmela plotseling near het
hoofd geschoten eit ze wierp een verschrikten
en angstigen blik op Uiing. Tegelijkertijd leg
de ze de vingers waarschuwend op de lippen
en trok zich angstig terug in de schaduw von
den logewand. „U moe< zoo iets niet hardop
neggen, Signor Raimondo En a vergist zich
cis u denkt, dat alle leden van de Camorra
schurken zijn De meeste en grootste schur
ken zitten in de regeering en niet in de Ca
morra."
„Dus jullie laten je nog werkelijk door die
misdadigers imponeeren, evenals dooT die be
driegerij van jullie waarzegsters en heksen
meesters?" Graaf llfing schudde verbaasd en
afkeurend' het hoofd. Toen voegde hij er met
een toegevend glimlachje bij„Ik geloof, klei-
r.e Carmela, dat de Camorruten meer in jouw
verbeelding dan in werk el"! ''eid bestaan. Of
heb je misschien al eens een van die lui leeren
kennen? Jullie Lavinajo met zün donkere schuil
hoeken zou anders wel een ideaal hoofdkwar
tier voor zulke dieven en sluipmoordenaars
gijn
„Signor Raimondo, als 't u blieft, zwijg
toch!" smeekte Carmela buiten zich zelf van
zenuwachtigheid.
Ufing had met ontroering de verandering in
Cormela's trekken gadegeslagen, maar op al
zijn vragen schudde ze slechts zwijgend het
hoofd. En toen hij haar kleine hand streelde
en teeder aan zijn lippen bracht, bleef zij spra
keloos en onbeweeglijk; maar een paar groote
tranen rolden over hoor bleeke wangen.
Nog voor de acte uit was boog Ufing zich
naar haar toe en fluisterde met moeilijk ver
borgen aandoening„Carmela, ik houd het
niet langer hier uit onder die rumoerige me
nigte, laten we weggaan. We zullen naar het
een of andere kleine restaurant gaan of naar
de zee, waarheen je maai wilt. Möor ik moet
nu ongestoord en dringend met je praten."
Ze knikte zwijgend en beiden stonden voor
zichtig van hun plaatsen op, opdit niemand
he>. zou bemerken. Toen Ufing de deur van de
'cgc opende, holde een jongen de gang door
naar den uitgang.
Het begin van de tweede acte maakte een
e.nó aan het onderhoud. Maar Carmela's vroo-
ijkheid was opeens verdwenen Ze zat in el
kaar gedoken in een hoekje van de kleine loge
en keek met een wanhop'ge uitdrukking voor
zich uit. Nu werd het haar pas duidelijk in
welken toestand ze zichzelf en den in stilte be
minden man gebracht had. Hoe ken ze he» hem
nu duidelijk maken, hij de basso van Donna
Assunta voortaan niet meer binnentreden
mocht, zonder zich bloot te stellen aan de
vreeselijkste wraak van Vito. Ze kon toch niet
vertellen, dat ze van avond in opbruisenden
hartstocht en roekelooze onbezonnenheid haar
liefde voor Ufing aan den Marchese had ver
raden. En zelfs dan nog zcu die graaf, zooels
ze hem kende, het voor een lafheid houden, de
Lavinojo en haar woning te vermijden. En als
ze hem zei, dat hij voortaan niet alleen Rof-
faele en den Marchese, maar ook de geheele
achter "e beiden staands» macht der Camorra
te vreezen had, zou ze haar broeder en zich
r*eil aan zirn verachting prijs geven. Dat was
haar, na het zcocven gevoerde gesprek, hclnns
duidelijk geworden.
„Hij heeh aan onze logedeui gtluisterdl We
wo-den bespiedl" riep Carmela verschrikt. „Laat
Tiij vooruit gaan, en wacht u hier nog een
poosje. Ik zal u loten weten als de uitgang
vrij is." Ze wilde wegsnellen.
Maar de graaf hield Kaar tegen. „Denk je,
dot ik me door een jong meisje in bescher
ming zal laten nemer.? Hei omgekeerde zou
eeter zijn." Hij haalde een revolver uit zijn zak
en hield die, gereed tot schieten, in den zak
van zijn overjas. „Zco, go nu maar mee". Tiij
stak zijn andere hand door Cormela's arm.
Zij bereikten ongehinderd den uitgang. Toen
zij naar buiten wilden gaan, bemerkten zij pas,
dat de regen in stroomen uit den nachleliiken
Novemberhemel neerviel. Ufing boog zich naar
«•oren om uit te zien naar een rijtuig.
„Pas opl" fluisterde Carmela hem toe cn
wees op een donkere gestalte, die, in èen re
genmantel gehuld enkele possen ven hen ver
wijderd in den stortregen tegen den muur van
et n huis stond geleund. Van het gezicht was
niets te zien, daar een capuchon bijna het ge
heele hoofd bedekte en Ae verlichting uiterst
spaarzaam wes.
„Je ziet overal spoken. De kerel beweegt
zich heelemaal niet", stelde de graaf haar ge
rust. „Wacht hier een oogenblikje, ik zal
even een rijiuig zoeken."
„Bij dezen regen zult u nergens een leeg
riituig vinden", antwoordde Carmela angstig.
„Het is beter, dot we maar naar de loge terug
gaan cn daar wachten, tot het onweer voorbij
is."
Op hetzelfde moment stond er een havelooze
iongen r.oast hen, schijnbaar, noar zijn aan
een lang touw tot op den grond hangende
lantaren te oordeelen, een verzomeloar van
sigareneindjes, d'e door den regen in zijn werk
was gestoord. „Zoekt mijnheer een rijtuig? Hier
om den hoek staat er een. Ik zal het gauw roe
oen." Hij rende weg en keerda dadelijk daarop
".rug met een vigelonte. Ufing gaf hem een
fooitje en reikte toen Carmela de hand om haar
bij het instappen behulpzaam te zijn. Maar ze
aarzelde nog en gaf hen. een waarschuwend
tetken. Nu tilde hij haar vlug in het rijtuig
en gaf den koetsier het adres op van een klein
resiourant, waar hij wel eens zijn maaltijd ge
bruikte. De koetsier maakte een dof keelge
luid, zwaaide rtiet onnoodig drukke gebaren
met zijn zweep en reed onmiddellijk in snellen
draf weg.
Cormela had hem scherp in het oog gehou
den en terstond aan zijn overdreven gebaren
gemerkt, dat hij teekens gaf. Snel boog ze zich
uit het rijtuig cn zag nog juist, dat de ver
momde gedaante naast dgn ingang van het the
ater met opgeheven armen de teekens van den
koetsier beantwoordde.
„Dit rijtuig was voor ons bestemd. We wor
den achtervolgd", fluisterde ze d?n graaf op
gewonden in het oor. „De koetsier heeft zeker
geseind waar we heen rijden. We moeten zoo
gauw mogelijk uitstappen."
Ufing wilde haar geruststellen, maar ze leg
de hem haar bevende vingers op den mond, om
hem te beletten voort te gaan, en toen ze
eenige honderden meters hadden afgelegd,
riet ze stil houden, gaf den koetsier een geld
stuk en sprong ondanks den stroomenden regen
uit het rijtuig". De koetsier deed zeer verbaasd
en maakte tegenwerpingen. Cormelo praatte
heftig tegen hem cn hij antwoordde in dcnzelf-
d»'n geest; en nu volgde er een kort, haostig
twisigesprak, in onaangename, ratelende tonen,
waarvan Ufing geen syllabe verstond. 'Alleen
uit den brutalen toon van den koetsier en de
booze gelaatsuitdrukking van Carmela kon hij
opmoken, dat ze elkaar geen vriendelijkheden
vertelden.
Er bleef Ufing niets anders over, dan te doen,
wat Carmela wilde cn haar te volgen, toen ze
links en rechts de straten doorsnelde, zoo vlug
als haar voeten haar konden drogen.
Teen ze bij een kerk kwamen hield Carmela
eindelijk haar schreden in en ging onder de
beschuttende portiek siaan om op adem te ko
men.
„Maar kind, wat doe je nu teelt?" vermaande
Ufing, terwijl hij kolmeerend haar honden
streelde. „De angst heeft je heelemaal in dc
war gebracht".
Nee, nee, Signor Raimondo geloof me
toch, de Marchese heeft oris onidekt en neeft
zijn wraakplannen al klaar En hoe onzegbaar
moeilijk het me ook valt, ik moet u nu iets
zeggen u is van nu af aan uw leven geen
oogenblik meer zeker in Napels. U moet de
siad verloten. morgen vroeg al, nee, van
nacht nog. Zeg mc, waarheen ik u kon schrij
ven. Ik zal u don bericht sturen cn u alles uit
leggen. Moor ga v/eg zoo vlug mogelijk."
„Wal? Ik zou uit Napels wggaan? van
jeu, Carmela? uit angst voor den een of an
deren bandiet zou ik het dierbaarste wat ik
op de wereld heb, verloten? Of weet je hei niet,
heb je het nog niet gevoeld, dat ik je liefheb,
Carmela, boven alles meer dan mijn le
ven". Hij wilde haar in zijn armen nemen, maar
zo trok bang terug, keek angstig om zich heen
en zei hijgende*
(Wordt vervolgd).
