AMERSFOORTSCH DAGBLAD „de eemlander" 13 Februari 1926
DE^DE BLAD.
BINNENLAND.
24ste Jaaroang
No. 192
DE KABINETSCRISIS.
Ecn uiteenzetting van
mr. Dresselhuys.
Naar aanleiding van het jongste bericht in
zake de kabinetsformatie heeft mr. Dresselhuys,
de voorzitter van den Vrijheidsbond, de vol
gende uiteenzetting gegeven over de ontwik
keling der gebeurtenissen in verband met do
kabinetscrisis en haar verloop
Mr. Dresselhuys verklaarde juist op dit mo
ment gaarne aan de opvatting van dc Vrii-
beidsboncslract.es over de gedane pogingen
uiting te geven, omdat het laatste communiqué
het vermoeden doet rijzen, cat een niet-slapen
van mr. Limburg geenszins onwaarschijnlijk is.
en dit tct het trekken van consequenties zon
kunnen leiden, die voor -ons constitutioneel stel
sel en dus voor ons land allerbedenkclij'kst
kunnen zijn.
Tot dusver, zoo ze.de mr. Dresselhuys, heeft
ce Vrijheidsbond ondanks de groote verzoe
king, om ook de leden zijner partij in het
openbaar in te lichten, zich opzettelijk van kri
tiek op den gang van zaken onthouden, omdat
zijns inziens tegenover dc Kroon en hare raads
lieden het oirtcar scheen dezen engehmderd
die belangrijke taak van vorming ccner nieuw»
regeering te kunnen doen vervuilen.
Te meer scheen daartoe aanleiding, teen di
De Visrer de taak op zich nam oen extra-par
lementair kabinet te vormen, wat ook naar on-
z» meenln de natuurlijke oplossing was, nada>
e?n rccd-roómsche combinatie al dadelijk on
mogelijk was geblekei. en van een herstel de»
coalitie kennelijk geen sprake kon zijn
Nu echter cp het vergeefsche pogen van dr
De Visser een beproeven van oplossing dooi
mr. Limburg ter hand genomen, evenmin een
einde van de crisis schijnt te brengen cn reed*.
94 dagen sedert het bekende Kamervotum zijn
verstreken, meende de Vrijheidsbond, dat de
gerechtvaardigde verontwaardiging, welke
den lande heerscht, over zco langdurig stop
zetten van regecring en wetgeving, vorderde,
dat de Vrijheidsbondsfracties overleg zouden
plegen, wa. in deze mogelijkerwijze van de
zijde van het parlement te doen v el.
(bisteren, reeds vóór het bedoelde commu
niqué bekend was, waren dan ook de fractie*
uit Eerste en Tweede Kamer tot dit doel bijeen
gekomen.
Een aanvankelijk voornemen cm tc bevor
deren, dat de Tweede Kamer aanstonds zou
bijeenkomen om het verloop en de oploss.no
der crisis te bespreken, eventueel de parle
mentaire werkzaamheden te doen voortgaan,
werd bij nadere overweging niet geraden ge
acht. Een verzoek van de Kamer tot Ós Kroon
zou vermoedelijk geen piactisch effect kunnen
hebben en een doorwerken met het dem'ssio-
naire kabinet zou niet slechts bezwaarlijk ziip
geweest, maar zelfs tot dc opvat :r-T kunnen
geiden, als meende de Kamer dat dit kabinet
naar c. oerdeel der Kamei op zijn on'.i.ag
eanv'T behoorde terug te komen.
De v ~ng hire1" intus"c" en vel ^ecr ut""'"*
waarom mr. Limburg onoverkomelijke moeilijk
heden bij zijn regeeringsfor.r.utie zou kunnen
vinden.
In de duisternis, waardin ons volk gedurende
de laatste helft van het optreden van dr. De
Visser en de geheelc periode-Limburg gelaten
wordt, ligt kennelijk een aanwijzing, dat er
verborgen voor de publieke meening, omstan
digheden, personen of wachten zij'n, die aan
iedere formatie zware hinderpalen in den weg
leggen. Waar zoo kunö'ge' mannen als dr. D-ft
Visser en mr. Limburg niet ecn negental be
kwame mannen kunnen vinden, in staat en be^-
reid dc regeeringstaak te aanvaarden, moeten
er wel buiten hen liggende factoren zijn, die
de vervulling van deze schijnbaar niet tc moei
lijke taak verü'ielen.
Welke zijn die omstandigheden of mochten 2
Volgens persberichten zou de kwestie van het
Belgisch tractaot de groote moeilijkheid zijn.
Maar hoe is dit vevklaorboar
Men heeft gezegd, dat het behoud van JhT
van Karnebeek als Minister van Bulten!and-
sche Znken een der voorwaarden was, welke
zoov/cl dr. de Visser als mr. Limburg zich
stelden voor iedere kabinetsvorming.
Deze conclusie schijnt onaannemelijk. Hoe
bekwaam de heer Van Kamebeek zijn moge,
er zijn toch vele andere diplomatiek geschool
de krachten, die deze portefeuille met eer zon
den kunnen vervullen en niet door de antece
denten gebonden zijn.
Welke redenen kan dan een kabinetsforma
teur hebben om per sé den heer Van Karne-
beek als basis van ieder kabinet vast te stel
len Dit te minder, nu ieder weeg dat het
entworpen traotaat in Nederland zoo uitermate
ohpopulair is en zoozeer wordt geoordeeld te-
"en ens landsbelang en nationale eer in ,f*
diuischen, dat het zonder zeer belangrijke wij
zigingen als ecn anti-nationaal accoord zou
werden beschouwd.
Had de heer Van Kamebeek belangrijke ar
gumenten om te bewijzen, dat die nr tiona'c op
vatting onjuist is, dan zou deze zeker r.ie*
een jaar lang den stoim der openbare meening
tegen zijn werk hebben laten opsteken en
voortduren zonder dut hij, en nu opnieuw m»
Limburg, de publieke meening cn die der ver
geefs aangezochte condidaat-ministers, in an
dere banen had weten tc leiden.
Maar dat alles blijft voor ons in de dichts**
nevelen verborgen Een feit is dat wij than*
door mr Limburg op een nieuwe teleurstering
werden voorbereid zonder de mogelijkheid van
eenig oordeel des onderscheids.
En nu zouden wij met de meeste kracht wil
len waarschuwen, dai uit het nu gebeurde on
vermijdelijk zou zijn af te leiden dat na in*
Limburg de eenig mogelijke jritweg zou zijn.
een terug-keer van het demmsionnair kabinet.
Reeds enkele dagen nu II November hebber»
wij gewaarschuwd tegen ecn bereiken van dit
eindresuhaat. Ik wil niet de beschuldiging uit
spreken dat en of meer politieke partijen naar
deze impasse hebben gestreefd, al is herhaal
delijk gebleken dat velen der rechterzijde eer
der ge lijk geforceerd herstel der coalitie niet
ongaarne zouden zien.
Wij onzerzijds, hoezeer reeds vóór de crisis
herhaaldelijk verklaard hebbende dot het kahi-
not-Colijn van ons allerminst een "étejselrna-
tige oppositie tc wachten had cn ondanks onzo
waardeering voor dc kunde van vc'cn zijner
leden, zouden dit resultaat toch wel het allcr-
bedenkelijksl achten.
Reeds na de Vlcotcrisis hebben wij de ver
tooning beleefd van ecn kabinet, zoogenaamd
gevangene der Kroon, zonder practische par
lementaire verantwoordelijkheid cn zelfs zon
der duidelijke regèerlijn. Een recidive daar
van, cn nu nog wel in den aanvang eener par
lementaire pc-riode, zou een inbreuk zijn op
ons parlementair stelsel en ecn ondermijning
onzer constitutie, die alleen sympathiek kar»
zijn aan hen die den bestoancen rcgcerings-
vorm gaarne ondergraven zien. Ook de po
sitie der Kroon kun hieruit, hoezeer schijnbaar
'een grootere macht haar wordt verleend, uit
eindelijk slechts groote schade ondervinden.
Ons staatsbestel, door Thorbecke zoo geniaal
opgebouwd en waarvan de hoeksteen is het
beginsel der Koninklijke onschendbaarheid cn
der ministeriëele verantwoordelijkheid, zou in
zijn diepste grondvesten worden geschokt De
Kroon zou te midden van den partijstrijd wor
den geplaatst en de controle der natie cn haar
vertegenwoordigers volstrekt worden veriHe'd.
Niemand die de toekomst van ons land cn
onze grondwettige vrijheden ernstig ter harte
neemt, kan een dergelijk constitutioneel ver
vul met gerustheid tegemoet zien.
Daarom schijnt het voor dit waarschuwend
woord het rechte moment, ondanks het feit dal
dc vele al dan niet-ernstige, mislukte pogin
gen het publiek in een toestand van moeheid
hebben gebracht, die velen wellicht doet uit
roepen: liever de slechte oplossing dan neg
langer onzekerheid en regeeringsloosheidl
Op dc vraag, wat zijns inziens dan thans
de oplossing zou moeten zijn, is het antwoord
van mr. Dresselhuys det die oplossing uiter
aard slechts te geven is, indien men kennis
heeft gekregen van de duistere obstakelen te
gen kabinelsvorming, welke tot dusver voo»-
ons verborgen zijn gehouden. Maar dit, ver
klaarde hij, staat voor mij vast, dat er een
oplossing moet zijn overeenkomstig de e«r
en de wüurdighoid van ons land, welke voor
komt, dat wij concludeercn tot een positie van
parlementaire onmacht en verzwakking, die or».s
zelfs ecn kunstmatig herboren demissionair
kabinet als uitkomst zou doen aunvaarden.
De oplossing van een zoogenaumd nationaal
kabinet, reeds vóór de crisis door ons bepleit,
niet in den zin van een amalgama van a'h»
partijen zonder meer, maar van een stel man
nen die zich onthouden van parlijpo'itiek met
een programma van uitsluitend die werkzaam
heden, welke in de neutrale zóne liggend, op
herstel en versterking van volkskracht zijn ge
richt, is vandaag nog even natuurlijk en moge
lijk als vóór de pogingen van de heeren De
Vrser cn Limburg.
Die oplossing behoeft ook niét zooveel tijd
te kosten, wanneer men zich van antecedenten
van het thans zittend ministerie, derhalve van
Puuselijke en Belgische kwesties, volkomen kan
losmaken. Ecn verlenging van twee weken der
crisis tot dit doel, ware oneindig veel beter
dan een berusten door een gevoel van afmat-,
ting in een komende oplossing, welke onzo
natie en hare vrije ontwikkeling duurz-am zcu
schaden.
DE BEGRAFENIS VAN JHR. MR.
G. L. M. H. RU7S DE BOERENBROUCK
Dc vertegenwoordiger dor
rcgccring.
Niet de secretaris-generaal in algemeenen
dienst, mr. J. B. Kan, die de begrafenisplech
tigheid uit andere motieven bijwoonde heeft,
naar in ons wrslag der begrafenis stond ver
meld, dc regcering vertegenwoordigd bij de
uitvaart van jhr. mr. G. L. M. H. Ruys do
Beerenbrouck, maar de vertegenwoordiger der
Nederl. regeering was de minister van Water
staat, Ir. Bongaertu.
VERKEERSBEZWAREN.
Het verkeer zal aanzienlijke be
lemmeringen ondefv'ndcn zoo.
lang niet bii de rivieren dc ve
ren door vaste verbindingen
vervangen zijn.
Het P. C. W." ProocganJa-Comité voor
Wc-genverbetering schrijft ons:
In een vorige mededeeling heeft het „P. C.
W." de aandacht gevestigd op de aanzien
lijke belemmering welke het doorgaand ver
keer ondervindt op onze groot'e wegen, zoo
lang niet bij de rivierovergangen de veren
door vaste verbindingen vervangen zijn.
Die publicatie mankte deel uit van een me-
dedeeling, nuar aanleiding van een auto-tochi
door twee vertegenwoordigers van het Com'tó
gemaakt van Utrecht over Culembo'-g, Zalr-
Bommel, 's-Hertogcnbosch. Grave, Nijmegen,
.Arnhem, Utrecht, oo welken tocht verschei
dene veren moesten worden gepasseerd en tc-
vers de gelegenheid benut ken worden, om
dc verkeers-copaciteit van de op die veror.
aansluitende verbindingswegen nog eens na tc
gaan. Van het relaas ven dion tocht werd er-
kel het gedeelte geDublice°rd dat betrekking
had óp het hóogc water en de veren, omdat
in de da^sn kort na de over trcom'ngsramo
slechts daarvoor belangstelling verwacht
mocht worden. Maar nu het gestremde ver
keer gaandeweg wordt hervat, is er aanleiding
op bovengcmelden tocht terug te komen, om
dat immers het belangrijke verkeersvraagstuk
niets van zijn actualiteit verloren heeft en de
verkeersbezwaren die on'moct werden ernstig
genoeg waren om cr dc olgcmecnc aandacht
op te vestigen.
Al aanstonds is daar, bij het verlaten van
de stad Utrecht, de ie nauwe toegang naar
den Houtenschen weg. Allerminst een behoor
lijk begin van een der voornaamste verbin
dingswegen met het zuiden, cn een illustratie
van de mededeeling, welke de Utrechtsche
Kamer yan Koophandel gegeven heeft iri haar
antwoord aan het „P. C. W." op vraag naar
den toestand der wegen in het gebied dipi
Kamer. Die mededceling luidt bondig cn dui
delijk „Ook oJ zouden dc wegen in den staat
gebracht worden, welken het huidige verkeer
als minimum stelt, dan zouden deze nog nut
teloos zijn. indien daarmede niet gepaard zou
gaan een radicale verbetering van de toegan
gen tot dc stad zelve, welke aan alle zijden
ook alles te wenschcn over laten".
Dat echter dc hoofdweg van Utrecht in dc
richting-Den Bgsoh, nog, .geenszins voldoet apn
„mini/num verkeorseischen", blijkt al vlak bui
ten de stad, bij de dicht achter elkaar gvlegcn
tc nauwe ^spoorweg-overgangen en verder op
den weg naar Houten en Schalkwijk, die door
zijn grillige en soms niet tc overzicnc bochten
en zijn snelheid, uitermate gevaarlijk is on in
geen enkel opzicht aanspraak mug mukcr» op
den naam vun hoofdverkeersweg.
Dit is misschien scherp gezegd, maar het is niet
overdreven en het staat met dezelfde bewoor
dingen in hot bovenbedoeld rapport van de
UtreChtsche Kamer van Koophandel to lezen.
Trouwens dc weggebruikers zijn 't er over
eens, dat van alle wegen in dc provincie
Utrecht, die noodig verbetering behoeven, deze
wel een der eerste is, die genoemd moet wor
den.
Op sommige punten is dc weg niet breede»
dan 3 a 3'.- Meter, met een steilcn kont naar
ecn diep liggende sloot. Het is om zoo te zien
een schJderach'ig wegje in Utrecht spreekt
men van het Houtenschc „pad" langs een
vaartje met pittoreske bruggetjes, en boerde
rijen met geschoren hagen, lieflijk cn vol be
koring, maar geen hoofdverkcerswcg. Nog
minder voorbij Schalkwijk, waar dc weg s\ecds
smaller wordt.
I Bij Culcmborg en bij Zaltbommel ccn gier-
pent. met al dc daaraan verbondon bezwaren
op dezen grooten verkeersweg van Noord
naar Zuid. Bij ijsgang of hoog water (cn van
I heide kunnen we in dezen winter meesprekend
ligt hier eenvoudig bet heele verkeer stil en
beseft men eerst goed, dat wc in ons lopd, in
hi-t gebied ten' noorden der groote rivieren.
als op ecn eiland zitten. Voor handel en in
dustrie buitengewoon hinderlijk on ecn handi
cap in den internationalen concurrent e-strijd,
j Is 't wel algemeen bekend dat zware vracht-
wegéns van bijv 5 ton, Mie in het moderne
bedrijf, uit eccnonvsche overwegingen, meer
en meer in gebruik komen en in dc naaste
toekomst een nog grooter rol in het handels
verkeer zullen vervullen, niet van de veren
over on7e rivieren gebruik kunnen maken
Ze zijn daar verboden, worden niet overgezet
cn de handelsman, of industrieel, die voor ziin
zaken zware wagens noodig heeft, kan met
ziin bedrijfsauto -de provincies aan don over
kant van de wateren, dip Nederland in twee
helften verdeelcn, niet bereiken, tenzijhij
ziin auto op een spoorwagen wil loden.
Een onhoudbare toestand en zeer belemme
rend voor een economisch, groot verkeer, dat
jukt belang heeft bij het gebruik van wegens
met veel laadve*mQgcn.
De weg van Culemborg naar Zal'.-Bommel,
oorspronkelijk voor lcoagl verkeer aangelegd,
er later vcor groot vorkeer ingericht, voldoet
oen mrmale eischen, is tevoorlijk breed, met
een fietspad er lön?s cn b schfduwd doof
Iv.'oe s'a.ige boomenrijen. Ook do weg von
Zrltbommd naar Den Bosch is niet kwaad,
rnaar de talrirko, smalle b uggetjes, wa^r een
nu! o en een fiets elkander moeilijk zond°r ge-
v; ar kunnen posseeren. vormen een vorkeers-
bHemmering. Want doordat ze zoo- d'cht op
elkaar vólgen, is het inhr.'en en voorbijrijden
van ccn langzamer voertuig op dï: weggedeelte
lastig cn gevaarlijk. Ook al weer ten nadecle
vrn eon vkrg, doorgaand Verkeer
Bij He del oen k est en en v^rtrcg'ng v° r oor-
zeken -'-g scNpVug over de Maas. Altijd neg
boter don ecn nen^mair torii ePes behalve
ecn vaste verbinding wont hoe d'kv.nfls komt
bet niet a oor. als het water wart, of driifijs
tl-é brug b^rbeigt, dat deze meet werden weg.
genomen. Mnor ook' in r.ormn!e onWand-'ghe-
den geeft iedere sclv'nbrvg veel 'oponthoud, als
ei ^cn sleep vaartuigen door moot.
Voor het tegenwoordige doorgronde verkeer
d-f r:ell?i' bknenkc't nog veel intens'evor zil
worden ziin veren en schipbruggen uit dor.
booze. Het zijn anfimri.'eiNn geworden cn zoo
wel bij Culcmborg als bij Zalf-Bommel en FE-
dol, wpnr do voste snoo-brir',g'in zoo d'cht
raast <kn p-rooten verkeerswee liegen, vrang*
men 7ich nie; zonder weemoed ofWaarom
dk bnrggen n;et wat broeder gemaakt cn te*
vo-s ing^cV voor rii'uiVen cn voetgangers
Van 's-H"rtC'r?nhocch naar Grave rei»
endm-r ^elaivrijke ve-bind.hv-r tussriren B-obznt
en Gcldérjhnd ren gce-p. royale breide
weg. waa* 't didc'f'k veel rustiger is, en wan'
men en wil'-keurig herinner'' wordt o-m he*
hakende slvit--"re1-m^tto ..Alken o*» b~ecdc
w' -cn Iran het verkeer voldoende voil'g 7'in"
Bij Grave weer ecn vorkeerc^cWnrncri"" -
het pontveer ov^r de Maas bij het na drt
jeno-st'» dcorbT-mk van den Maasdijk rcnar «I
te ze-^r b^k^nd! geworden Ncdsr-Aszelt. woay de
w-o- naar Nümegen on het veer aznriuit.
Do overstroomincr he°ft in dez» s>'re°k ge-
ducvt huis jrehotidèh en veel zal or moeten
worekn hersteld. aan de wegert, die hope
loos zijn vernield. Misschien is er dan kens,
dat de wernr ten Noorden van het voer ni^t
alleen hmst^'d, maar ook verbeterd, wordt Nu
de weg tcch on^-er handen genomen moet
worden -ou dof we'lichf in één moeite kimpert
nr'"*ohioi}en. Nc-pd;" is het rr-k^r, i/nrt dia
sVhgerw>p-. te ?m.al voor het drukke verkeer,
en wa-r heverd''en he^on h-g uitricht h-^ne-
men. is een vok1"rict onvo'^cendrt aansluiting
eon d~n behooilijken weg ten zuiden van dc
rivier.
Vocrb'j Wvch^n. dat eveneens deren win'er
droeve vermaardheid he-ft «rokregen is weg
boter hoev'ej op verscbi'lende plaatsen nog te
bochti". Over de bekend? viaduct cp den
Graafschen-weg (t>eol wet b*"-t°r dan een over
weg, ook al is hij „bewaakt") leidt de route
naar Nijmegen, waar on'een modderdag, als
men in onze win'ers ook al beleven kon, het
Keizer-Karel plein zich niet op zijn gunstigst
vertoonit.
Zoon grintpjein middzn in een stad fnet
druk verkeer, geeft een vuile boel, als ch bo
dem doorweekt is. D:t Fraaie stad5r",dee!to
me' zijn *rovalen aanleg, zijn riante villa's cn
welverzorgde plantsoenen, verdient ecn beter
wegdek. Zocols Nijm?g°n zelf een betere ver
binding \erdient met de m-s> van Nederland
aan den overkant van de Waal.
D^ drukke cn cenige verbindingsweg naar
het Noord n heelt immers ook weer een paar
kwadp verkeers-chstakelsde prnt over d«*
Waal en de schipbrug over den Rijn. Het vee'
bij Lent (waarvan de pont terecht den naam
„Zelden'rust" draagt) dat met zijn hooge ta
rieven een niet onbelangrijke bron van inkom
sten voor Nijmeg-en is, maar ecn hinder voor
een vlot verkeer heeft normaal steeds een file
wachtende auto's, die slchts geleidelijk over
gezet kunnen worden. Met in de file wachten,
dc pont oprijden, overvaren, en weer bij de
niet gemakkelijke afrit op zijn beurt wachten
heeft men hier in den regel veel tijdverlies.
Op drukke dagen gebeurt hot herhaaldelijk,
dat dc pont lQIVr ^et allo wagens bergen kan
cn dat men twee, soms drie ponten ziet weg
gaan voordat men aan dc beurt komt cn daar
door een oponthoud von ccn uur of moor
krijgt.
De weg Nijmegen—Eist—Arnhem, kon wat
het wegdek betreft (lclinkerstecncn) %dcn toets
der kritiek doorstaan. Als verbindingsweg ech
ter tusschen het gebied ten noorden van den
Rijn en ten Zuiden van de Waal, tusschen
Noord Nederland dc Duitsche Rijnprovincies
cn Limburg telt deze weg een aantal belemme
ringen die, naar do Arnherrsche Kamer; van
Koophandel in haar mededeelingen non hel ..P.
CAV." opmerkt, niet onbelangrijk zijn. Behalve
toch dc oeververbindingen, in den vorm van de
gierpont bij Nijmegen cn de antieke sqhijvbiug
bij Arnhem, moet men tweemaal de spoor
baan kruisen; cn de kruising bij Eist geeft her
haaldelijk oponthoud, vaak zelfs voor hel
snelverkeer belangrijk oponthoud.
Do breedte van den weg NijmegenArnhem is
ook niet voldoendemen zou reeds een sprong
in de gofde richting doen indien de trambaan
op den '/loogen dijk ArnhemEldcn achter de
boomen werd gek gd cn zeer zeker zou het
voor het snelverkeer eveneens ecn groot voor
deel zijn, als de rijwielpaden links cn rechts
vnn don weg verlegd werden naur den wegberm
achter dc boomen, zoouls men dat trouwens
ro-ds op den dijk Arnhem—Eldcn heeft.
Do stoomtram langs den rijweg kan zeer hin
derlijk zijn. Het lijkt v/cl of zoo'n stoom
tram er een satanisch genoegen in schept, zich
bij de nadering van ecn auto in wolken Took
rn stoom te hullen, die alle uitzicht benemen.
Wie op lijfsbehoud bedacht is doet maar beter
te steppen en tc wachten tot het gevaar voor-
I bii is, maar afdoend beveiligingsmiddel is het
i niet want als vnn den anderen kant ccn minder
voorzichtig chauffeur nadert, die zich aon het
rookgordijn niet stoort, is het ongeluk gebeurd
eer men het weet.
Bij Arnhem dc reeds genoemde schipbrug,
Meermolen gebeurt het dat daar qcn oponthoud
van meer don ccn half uur ontstaat door een
opvarende sleep, en dat de brug nauwelijks
weer gesloten opnieuw een langen lijd moet
open liggen voor weer een andere sleep.
Ann don onderen kant vnn de brug zijn dc
toegangen tot de stad, zoowel de Nieuwe
Kraan als de Rijnkade, te smal cn dc Nicuv/o
Kraan boven dien door het drukke verkeer in
den regel in slechten toestond.
Voor het doorgaand vorkcor is beste de
singels te volgen; de weg door de Rijnstraat,
hoewel goed onderhouden, is, zooals alle daar
op uitkomende straten, tc smal.
Von Arnhem langs den Rijksweg naar
Utrecht, over Wagcningen, een druk bereden
weg, met een gevaarlijk kruispunt midden in
het doip Renkum.
Ook het wegvak van Wagcningen (bij Hotel
de Wereld) tot voorbij het station Staatsspoor
levert in verband met het drukke verkeer en de
scherpe bochten, wel eeqig gevaar op. Er zijn
plannen (al tien jaar oud) om het groote ver
keer, althans voor een deel, om Wogeningcn
heen te 1 iden, langs de Lawicksche Allee. Tot
dvver is het echter bij plannen gebleven
H~t oppervlak van den weg is behoorlijk, on-
d: houden, op een stukje na, tusschen Drieber
gen en Rijscnburg, waar het ineens over ecn
betrekkelijk korten afstand een hobbclwcg
wordt.
Vlak hij Utrecht eindelijk nog ceh ernstig
verkeersbezv/aarhet fort De Eilt een hinder.
Ii;he stc-rn den-weg, waardoor het verkeer tot
ccn last gen en noodeloozen omweg wordt ge
noopt, om het oude voor de defensie afgedank
te fort heen. Meer don eens hebben het Ge
meentebestuur van Utrecht cn dc Kamer van
Koophandel aldoor er op aangedrongen, dat
voor alles de plannen tot doortrekking van den
Rijksweg door het fort thans met den meest
mogelijken spoed verwezenlijkt worden, omdat
de loestund claur werkelijk onhoudbuur gevvor-
d n is.
Het resultaat van dezen aandrong is, dat wel
een bevredigende toezegging is verkregen, doch
dat c'o finoncieele zijde van het vraagstuk nog
niet ten volle is geregeld.
Alles te samen nog heel wat verkeersbezwa
ren cp dezen rit van nauweliiks 200 K. M., die
voorde longs twee hoofdverkccrswe£en welke
Noord cn Zuid verbinden, met op elk van die
twee tusschen Utrecht en den Bosch over ren
afstand van 57 K. M. cn tusschen Grove rn
Arnhem op een traject van circa 30 K.M. twee
polveren en ecn schipbrug!
Het moderne verkeer stelt geen overdreven
cisch, als het vraagt om vaste verbindingen op
deze hoofdroutcs.
DE BELLADONNAVERGIFTIGING
Een rapport omtrent den geestes
toestand ven beklaagde. Dc zaak
mot gesloten deuren behandeld
De zesde kamer der Amsterdamsche recht
bank heeft voortgezet de behandeling van dr
zaak van P. B., die reeds op 13 December 1922
voer de rechtbank te 'sG.avenhogc heeft te
rechtgestaan, ervan beschuldigd op 3 verscha
lende tijdstippen in de maand Mei 1913 en in de
eerste helft van het jaar 1919 diefstal te heb*
ben gepleegd, nadat hij de bestolen personen
tevoren in een staat van bewusteloosheid had
gebracht door in een drank atropincsulfaat te
doen, met het oogmerk de diefstal gemakkelijk
te maken.
Na voorlezing vun het bevel tot verwijzing
door den griffier vroeg de vertegenwoordiger
van het O. M., mr. Versleegh, de zerk met
gesloten deuren te doen behandelen.
Nadat een verzoek tot nietigverklaring dei
dugvuarding van de hand was gewezen. Jas de
griffier het rapport voor van dr. Scholtens. In
dc fomilie van B. was nimmer krankzinnigheid
voorgekomen. B. zelf was ook steeds volkomen
normaal geweest in zijn jeugd. Wel werd hij in
1911 uit Indië, waar hij 12 jaar in militairen
dienst is geweest, met een spoedcertificaat nan»1
Nederland gestuurd op grond \an dementi»
paralytica. Maar nauwelijks was hij in Neder
land of ieder verschijnsel verdween. Waar
schijnlijk heeft B., die nog drie jaar in Indi"
moest blijven cm zijn pensioen te verdienen,
reeds toen gesimuleerd, duarbij misschien ge
bruik makende van de Indische plant ketjoe-
boeng, welke ols bedwelmingsmiddel heroenicJ
is cn verschijnselen verwekt, dië aan cbrnentio
paralytica doen denken.
B. wilde naar Nederland terug, omdat do
vrouw, waarmee hij in Engeland was getrouwd,
door was achtergebleven. Ook de krunkzinnig*
hcid, wuorvoor B. na zijn arrestutie in verschil
lende krankzinnigengestichten werd verpleegd,
is waarschijnlijk gesimuleerd. Ecn ziekteverloop
is nooit zoo, dat men het ergens kan onder
brengen; telkens ols B. meende, dal hij nu lang
genoeg in een krankzinnigengesticht had ge
zeten, werd zijn toestond plotseling zooveel
beter, dot hij naar het Huis van Bewaring kon
worden overgebracht, in de meening vorkeo
re nd wegens ontoerekenbaarheid spoedig op
vrije voeten te worden gesteld. De rapporteur*
concludeerde, dat B. zeker toerekeningsvatbaar
was in den tijd dol hij de misdrijven heeft ge
pleegd.
Daarna behandelde mr. Muller Massis h( t
verzoek von het O. M. om de zaak op grond
van dc openbare orde met gesloten deuren i«
behondelen. In December 1922 werd de zaak
voor de Haagsche rechtbank, op grond dat z<*
in strijd met de openbare zedelijkheid was, met
gesloten deuren behandeld; voor het Hof weder
met open deuren.
Er bestaat geen enkele reden om nu te vroo-
zen voor de openbare zitting cn mocht hot
noodig zijn met het oog op ecn deel vun het
publiek, don vroeg mr. Muller Massis wel da
pers toe tc laten, op dc wijze zoools dat in
Frankrijk geschiedt.
Het O. M. deelde mede, dut hij dc zaak met
gesloten deuren wil laten behandelen, niot zoo
zeer terwillc van dc openbare orde, maar om
dat de wijze cn de volgorde der beroovingen
geschied zijn zoo, dat ze een gevaar zijn voor
dc openbare orde.
Mr. Muller Massis verzet zich tegen deze op
vatting, die met de grondwet in strijd is.
Na in Aockumer te zijn gegaan, besloot do
rechtbank dut de zaak wat de feiten betreft,
met gesloten deuren zol worden behandeld.
Nadat de getu.'gcn gehoord waren, werd de
openbare zitting hervat.
Ecn 5-tal psychiaters werd aan een longdu-
rig verhoor onderworpen. Geen hunner kon
evenwel definitief verklaren, dot beklaagde
krankzinnig is. Hierna werd de zitting verdaagd
tot Zaterdag 20 Februari.
EEN NASPEL VAN DEN WATERSNOOD.
Hei doors;eken vun een dijk
bij Laren (G.).
Voor dc Zutphensche rechtbank is de zonk
behandeld tegen de Marke'.osche boeren, die
tijdins den jongsten watersnood op 5 Jan',
te Laren een dijk of dom zouden hebben door
gestoken om hun eigen gronden voor over
strooming .c beschermen. Gcdogvaord waren
zestien beklaagden.
In de dagvuarding wordt vermeld, dat zij op
den genoemden datum tc Luren tezamen een
dam, die op last von den poldermeester van
het v/a erschap tc Dortherbeek was aangelegd,
om het water te beletten ccn uitgestrektheid
grond van plus minus 100 H.A. te overs roo-
men, opzettelijk hebben doorgestoken.
Er was groo'e belungstelling voor deze zaak.
Twco beklaagden waren niet verschenen.
De eerste beklaagde verkluarde, dut hij met
ziin mede-bckiaugdc had afgesproken, den be-
wusten dam weg te graven, om hun gronden
voor overstrooming te vrijwaren. Dc maré
chaussee had hen echter het verder door
graven van den dam verhinderd.
Ecn der andere beklemden zcide, da', wan
neer de dam zou zijn doorgegraven, het wa
ter in een sloot zou zijn gestroomd.
„Muur de sloot zou don zeker overloopen",
zcide de president, „waardoor dc omliggendo
landen voorgoed werden overstroomd."
Dc poldermeester van het waterschap dc
heer G. J. Loman, verklaarde, dat hij last
had gegeven den dam tc laten aanleggen om
een groot deel voor overstrooming te be
schermen.
De officier vnn justitie noemde het aan do
beklaagden ten laste gelegde een zeer ernstig
misdrijf. Spr. meende, dot een voorbce'digo
straf moest worden opgelegd. Eisch tegen alle
meerderjarige beklaagden zes maanden gevan
genisstraf en tegen dc minderjarigen een
moena tuchtschool.
De verdedigs'er, mcj. M. Veth uit Almelo,
zeide, dat de berichten in de kranten den in
druk hebben gewekt, alsof de beklaagden uit
sluitend in hun eigen voordeel hebben ge
handeld. Van diefstal, waarvan ook melding
is gemaakt, is absoluut geen sprake. De be
klaagd n zo en in hoogen nood en afgezon
derd. Het water naderde meer en meer en
ze waren van alles ontstoken. Men vreesde
voor het vee Zij dachten niet anders, dun dat
de dam, die voor andere boeren was opge
worpen, slechts in hun nadeel was en 'cn
voordeelc dier anderen kon zijn. Toen hebben
zij de koppen bij elkaar gestoken en het plan
tot doorsteken gemaakt. Zij zijn opgekomen
voor hun recht, in de meening, dat de ondero
boeren eigenmach'ig den dam hadden aan
gelegd. Het is begrijpelijk, dat beklaagden
hebben gemeend te mogen doen, wat anderen
ook deden.
Op juridische gronden meende pleitster, dat
dc dijkmeester nier bevoegd was, las: te geven
tot het opwerpen van een dom. Men kan niet
spreken von opzettelijke dcorstoking van dij
ken. waarvan de we*, gewaagt. Het desbetref
fend artikel in de wet is gemaakt voor nn-
dere, heel ernstige en opzettelijke feiten. Het
ging er hier om, of enkelen veel water, of
allemaal een bee je zouden krijgen. Dc Mar-
kelosche boeren zijn betrouwbare, gunstig be
kend staande menschcn, kalm en bezadigd, die
in een spannend oogenblik echter ecn onbe
dachte daad hebben gedaan. Pleitster drong
ten slot'.e aan op clementie, een voorwaor-
deliike veroordceling, of een geldboete.
Uitjuroak over 14 dagen.
VERDUISTERING VAN GOEDEREN.
Wa t e r sn ooo'-p arasi e: en.
Voor dc rechtbank te Tiel heeft terecht ge
staan een 25-jarige handelsreiziger, wonendo
tc Arnhem, thans gedetineerd.
Beklf had zich tijdens den watersnood be
schikbaar gesteld voor het Roode Kruis te Tiel
en was belust met de uitreiking van kleeding
aan dc van ulles beroofde vluchtelingen. Aa.i
fcekl. was ten la3te gelegd, dat hij zich eci\
groote hoeveelheid lijfgoederen, die in het go-
bouw der Gustaaf-Adolfvereeniging tc Tiel
jwaren^opgeslagen, heeft toegeëigend. Hij hj$
