24%»g AMERSFOQRTSCH DAGBLAD „DE EEMLANDER» M
BINNENLAND.
FEUILLETON.
Een Liefdesdroom.
TWEEDE BLAD.
Eerste Kamer. j
Vergadering van Woensdag 9 Juni.
ONTWERP-VERDRAGEN VAN GENEVE.
Aan dc orde zijn de ontwerpen tot goed
keuring van de ontwerp-verdragen van Ge-
nève betreffende het recht van vereeniging en
vergadering van landarbeiders, de schadeloos
stelling voor ongevallen in den londbouw, den
minimum-leeftijd waarop jeugdige personen
mogen worden toegelaten tot het verrichten
van arbeid als tremmer of stoker, het ver
plicht geneeskundig onderzook van kinderen
en jeugdige personen, de bevoegdheid tot toe
treding tot de ontwerpverdragen van Genèvc
betreffende het gebruik van loodwit in verf
stoffen, en dc toepassing van den wekclijkschcn
rustdag in de industrie (6 wetsontwerpen).
Tevoren had de heer Sm een ge (V. B.)
aangedrongen op het op de agenda plaatsen
van het ontwerp tot regeling van dc samen
stelling der rechterlijke macht, daar anders
met het oog op solliritotics deze zaak eerst
in November of December haar beslag zal
krijgen.
Aldus wordt besloten.
De ontwerp-verdragen van Gcnève worden
zonder beraadslaging of stemming goedge
keurd.
Voorts worden zonder beraadslaging of
stemming aangenomen de ontwerpen tot goed
keuring van het op 3 November 1925 te
's Gravenhage tusschen Nederland en Argen
tinië gesloten verdrag tot regeling van
de toelating, alsmede dc rechten van de toe
lating, alsmede de rechten, verplichtingen en
immuniteiten van consulaire ambtenaren der
republiek in Ned.-Indië, Suriname en Curot^ao,
begrooting bouwfonds voor de departementen
van Binnen!. Zaken en Landbouw, en van On
derwijs, K. en W. 1925, verhooging en wij
ziging van hoofdstuk 5A der Staatsbegrooting
voor 1925, wijziging verhooging van de be
grooting der Artillerie-inrichtingen voor 1925,
Surinaamsche begrooting, Cura^aoschc begroo-
ting, nadere wijziging der Indische comptabili
teitswet, Indische leeningen.
Bij het ontwerp tot het aangaan van één
of meer geldleeningcn ten loste van Ned.-
Indië, zegt de Minister van Koloniën,
de heer Koningsberger, dat de redactie zoo
danig is gemaakt, dat het mogelijk is alle
drie leeningen tegelijk op de markt te bren
gen als die een gunstige constellatie heeft.
Het ontwerp wordt z. h. st. aangenomen.
ALCOHOLBELASTING.
Bij het ontwerp tot heffing van "belasting
op propyl-alcohol en iso-propylalcohol deelt
de Minister van Financiën mede dat
deze alcohol te koop wordt aangeboden aan
handelaren in chemicaliën. Een dezer heeft den
Minister hierop attent gemaakt en is daar
mede de belasting-ambtenoren vóór gev/eest.
Ook dit ontwerp wordt zonder beraadslaging
of stemming aangenomen, evenals dit geschiedt
met de ontwerpen nieuwe wettelijke regeling
van de zeebrieven, wijziging van verschillende
wetsbepalingen in verbond met dc wet van 22
December T924, en eenige naturalisatie-ont
werpen.
Bij de laatste merkte de hear De Gijse-
1 a a r (C.H.) op, dat de naturalisatie in ons
land te gemakkelijk gaat. Als spreker de na
men dergenen nagaat die ter naturalisatie wor
den aanbevolen, heeft hij niet den indruk dat
die personen veel zullen bijdragen tot verster
king van de Schatkist.
De Minister van Justitie (dc heer
Donner) zegt, dot het billijk is dat zij worden
genaturaliseerd, die reeds lang hier wonen en
zich aan de omstandigheden hebben aange
past.
Ten slotte wordt nog zonder stemming aan
genomen het wetsontwerp tot wijziging der
samenstelling der rechterlijke macht.
De vergadering wordt verdaagd tot 22 Juni,
's avonds half 9.
Berichten.
IDT DE STAATSCOURANT.
Bevorderd bij de Koninklijke Bibliotheek tot
wetenschappelijk hoofdassistente mej. A. de
Kempenaor, thans wetenschappelijk assistente
Te klasse
tot wetenschappelijk assistente 2e klasse
jkvr. A. Fcith, thans tijdelijk assistente, en tot
adjunct-amanuensis J. v. Tol, thans assistent.
MINISTER KAN IN GRONINGEN.
Do Minister zwemt in de zwem
inrichting tc Helpman, voordat
hij zijn auto-tocht begint.
De Minister von Binnenlandsche Zaken en
Landbouw, mr. J. B. Kan, heeft, zooals wij reeds
in het kort berichtten, gisteren een auto-tocht
door dc provincie Groningen gemoakt. Dc
Minister kwam Dinsdagavond tc Groningen aan
en logeerde ten huize van den oud-Commissa
ris der Koningin in het Zuiderpark. Gistermor
gen bezocht hij met den burgemeester, jhr. mr.
L H. N. Bosch Ridder van Rosenthal, de over
dekte bad- en zweminrichting tc Helpman,
waarvan hij verklaarde, dat zij, voorzoover hem
bekend, de mooiste van dien aard in ons land
is. De Minister heeft er gezwommen.
Tc halfncgen werd de autotocht oanvaard.
Tot het gezelschap behoorden ook dc Commis
saris der Koningin, jhr. mr. A. W. L. Tjardo
van Starkcnborgh Stachouwcr, diens voorgan
ger jhr. mr. E. Tjarda van Starkenborgh Stn-
chouwer, de griffier der Staten mr. Sybengu en
de secretaris der Groninger Maatschappij van
Londbouw dr. G. Mindcrhoud. Men reed over
Winsum, Baflo, Worfum, Lkquert, Uithuizen
naar Uithuizermeeden, naar de paardenfokkerij
van den heer H. Welt, waar het gezelschop
werd rondgeleid door den heer Welt Jr. Ver
volgens reed men naar Roodeschool, waar het
kweekbedrijf der Coöp. Groningschc Zaad-
telcrsverceniging werd bezichtigd.
Van Roodeschool ging het over Spijk, Bie-
rum, Holwierde, Appingedam, Formsum, Ter-
muntzijl, Woldendorp, Reidcrwolderpolder en
dan door den Stadspolder naar Drieborg cn
vervolgens naar Nieuwcschons. Daar werd een
bezoek gebracht aan de Cöop. Stroocarton-
fobriek „De Dollard." Van Nicuweschans tufte
men over Nieuw-Beerta cn Finsterwoldo naar
Oostwold, waar J. Oostijn Botjes het gezel
schap inlichtte omtrent dc aardappelteelt.
De terugtocht werd aanvaard over Midwoldo,
Scheemda, Noordbroek, Siddeburen, Helium,
Schildwolde, Slochtcren, Horkstede naar Gro
ningen, waar het gezelschap ruim halfzcs aan
kwam.
De Minister verklaarde, dat hij een bijzonder
gunstigen indruk heeft gekregen van hetgeen
hij gezien heeft. Hij gebruikte het middagmea!
ten huize van den oud-Commissaris der Ko
ningin en keerde met den trein van 7.37 naar
Den Haag terug.
VUIL VOOR LANDBOUWDOELEINDEN
Minister Kon heeft de directie der Ncder-
londsche Spoorwegen gewezen op het groote
belang, dat voor dc spoorwegen gelegen kan
zijn in het vervoer van vuil voor landbouw
doeleinden.
GEPENSIONNEERDEN VAN LAND
EN ZEEMACHT.
De Regeering en de motie-
Dresselhuys.
Het Comité van Actie der Samenwerkende
Bonden van oud-militairen van Land- en Zee
macht en Koloniën heeft aan do Eerste Kamer
een adres gericht, waarin het als zijn meening
te kennen geeft, dot door de aanneming in de
Tweede Kamer van wetsontwerp 300 (nadere
vaststelling van dc bezittingen van het Kon.
Nat. Steuncomité) niet is voldaan aan hetgeen
dio Kamer vernachtte, dat de regeering zou
doen na aanneming der motie-Dresselhuys. De
oud-gepensionneerden van land- en zeemacht
zijn oldus het adres door deze oplossing
in hooge mate teleurgesteld. Het comité ver
zoekt dan ook dit wetsontwerp te verwerpen
en de regeering te verzoeken, bij afzonderlijk
ontwerp voorstellen aan de Kamer tc doen
voor uitvoering der motie-Dresselhuys.
DE WEELDEVERTERINGSBELASTING EN
DE MAASTRICHTSCHE PORCELEIN EN
AARDEWERKINDUSTRIE.
Het nieuwe wetsontwerp een
ramp voor de Maastrichtsche
industrie.
Op initiatief der Kamer van Koophandel te
Maastricht werd op 5 dezer eene bespreking
gehouden door werkgevers en werknemers, als
mede grossiers in de keramische branche,
waarby ook het Gemeentebestuur was verte
genwoordigd, teneinde te overleggen, wat ge
daan kan worden om dc ramp, welko door de
voorgestelde belasting van aardewerk en por-
ceiein als weeldeartikelen, voor dc Maastricht
sche industrie dreigt te voorkomen.
Uit dc bespreking kwam in hoofdzaak het
volgende naar voren:
De Maastrichtsche industrie is in volle crisis
tengevolge der valuta-concurrentie. Dat de re
geering het toelaatbaar oordeelt, de gevolgen
der malaise nog te vergrooten door het hef
fen van een recht van 10 op aardewerk cn
porcelein voor huishoudelijk gebruik, is alleen
verklaarbaar door onbekendheid met den aard
der productie der Maastrichtsche industrie.
Het aardewerk en porcelein zijn daarenbo
ven de eenigste stapelartikelen, welke in hot
ontwerp belast zijn.
In den breede werd besproken, welke groote
nadeelen de belasting van aardewerk en por
celein voor de Maastrichtsche industrie zou
hebben, zoodat zelfs aan sluiting der fabrie
ken met hun rampzalige gevolgen voor de be
volking zal moeten worden gedacht.
Besloten wordt dat telegrafisch aan den be-
treff enden Minister zal "worden verzocht ten
spoedigste een vertegenwoordiger van het De
partement naar Maastricht te zenden, teneinde
ter plaatse met de ter vergadering aanwezige
groepen van belanghebbenden tc confercercn,
daar vertrouwd kan worden, dat door een be
spreking ter plaatse een aannemelijke oplos
sing zal worden bereikt.
Verdere stappen zullen door de Kamer van
Koophandel worden gedaan.
DE RAMP VAN DEN LOODSCHOENER
VAN TERSCHELLING.
Het onderzoek der Commissie
wordt voortgezet.
De door den Minister van Marine ingestelde
Commissie om een onderzoek in te stellen naar
de oorzaken van de ramp van den loodschoener
2 van Terschelling heeft gister onder voorzit
terschap van Mr. Kirberger haar onderzoek
voortgezet.
Als eerste getuige werd gehoord de heer R.
Dobbenga, commissaris van het Loodswezen',
thans te Rotterdam, van 1 October 1916 tot
Mei 1925 op Terschelling. Hij verklaarde altijd
aan alle aanvragen van den loodschipper om
vernieuwingen te hebben voldaan. Slechts een
enkelen keer achtte hy kleine herstollingen
niet noodig. Wat het straffen betreft, gedu
rende zy'n verblijf op Terschelling is slechts
eenmaal opgetreden tegen een paar matrozen
van den afhaaldienst, die zich verzet hadden
tegen den schipper. Een keer is een schipper
Ree geheeten geschorst omdat gebleken
was, dat hij het Binnenaanvaringsreglement
niet voldoende kende.
Getuige kon niet mededeelen hoe vaak er
„aanmerkingen" gemaakt zijn wegens het te
vroeg binnenkomen. De gevallen, die de voor
zitter der commissie hem voorlegde gaf hü toe.
De verhouding tusschen getuige en de lood
sen en den loodschipper was steeds goed.
De Voorzitter: „Is er wel eens geklaagd over
de schepen?"
Getuige: „Geklaagd niet. De schippers had
den liever ijzeren schepen. De lodsschoener was
een ijzeren schip."
De Voorzitter: „Hoe weet u dat?"
Getuige: „Ik ddCht, dat ik er wel over kon
oordeelen."
De Voorzitter: „Hebt u er wel eens mee ge
zeild?"
Getuige: „Persoonlijk heb ik er nooit mee
gezeild?"
De Voorzitter: „Was dc inrichting van het
schip goed?"
Getuige: „Het schip was goed. Ook de schip
per, die omgekomen is, was tevreden."
Getuige verklaarde verder, dat er wel eens
gezegd is, dat de „masten voor hetzelfde geld
wel wat lager konden zijn."
Op een vraag van het Commissielid W. Bak
ker deelde getuige nog mede, niet te weten,
wanneer er een overhaal (algeheele revisie;
van het schip plaats heeft. Hij meende even
wel, dat de staten van de werf dit wel kunnen
uitwijzen.
Het Commissielid T. Kooiman zeide, dat dit
om de drie jaar geschiedt.
Getuige Dobbenga deelde op een desbetref
fende vraag nog mede, dat slechts één maal
een klacht is ontvangen over het niet op post
zjjn van den lcodsschoener, een klacht, die vol
gens hem ongegrond was. Daar de getuigd lui
tenant ter zee 2e klasse Baron van Lyndcn, die
het onderzoek naar het wrak geleid heeft, niet
verschenen was, daar hij varende is, werd het
onderzoek tot 's middags 1 utir geschorst.
vrouw Maddison. „Komaan, Jimmy, laten wij
dc eerste vijf mijlen een wedren houden
Zij waren ongeveer zoo ver van Sidi Okbar, en
de weg naer Biskra lag rechts Olive gaf haar
paard een flinken zweepslag, riep Jimmy Hill,
en galoppeerde naar het oosten. Tevergeefs
gilde de 'gids haar na tevergeefs spoorden
Dawson en de jonge Hill hun paaiden aan en
trachtten haar te volgen; de toenemende wind
en nevel deed haar weldra uit het gezicht ver
dwijnen, het dwarrelende zand drong in hun
kelen en zij zogen haar niet meer.
„Wij zullen haar moeten volgen, cn wij kun
nen u niet achterlaten, mevrouw Tromayne; ik
vrees dus, dat u moet meegaan," zeide Daw
son. „Het is de verkeerde weg, maar ols wij
mevrouw Maddison inhalen, kunnen wij terug-
keeren. De gidsen kennen den weg, en hls het
lichter wordt, zullen wij geen moeilijkheden
meer hebben. Zij zal in dezen zandstorm ook
niet heel ver komen."
Zoo reden ze voort in een stevigen draf
langs het oneffen zandpad. Iris reed heel goed,
want zij had als kind veel van paarden ge
houden, maar zelfs zij had moeite te blijven
zitten, want de grond was vol gaten en hier
en daar waren zeer diepe greppels. Jimmy
Hill ging voorop met Gottouchi, en na eenigen
tijd kwam hij plotseling weer uit den nevel te
voorschijn; hij zag er bleek cn vrecsclijk ont
steld uit. zelfs in het onzekere licht.
„Mevrouw Maddison ligt hior," zeide hij.
„Maar ik geloof, dat zij erg gekwetst is. Zij
moet er zijn afgeworpen, en er is geen spooi
van haar paard tc zien."
De dag brak nu aan, maar er verschenen aan
alle kanton donkore wolken aan den horizon, en
de wind nam nog steeds toe. Olivc Maddison
lag daar neergeworpen op het zand. Zij leek
een doode, en toen Iris afsteeg, meende zij, dat
Belangrijke vcrkloringcn von den
duiker Van Drimmclon.
Gistermiddag werd het onderzoek der com
missie voortgezet. Gehoord werd dc duiker J.
van Drimmclon, uit IJmuiden, die het onder
zoek der marine in April j.l. onder leiding van
den luit. ter zee 2e klasse boron Von Lyndcn
heeft medegemaakt. Gezocht is dwars van
Ameland van zes tot elf vaam water. Getuige
heeft gedurende dc veertien dogen, dot het on
derzoek duurde, slechts één keor gedokon.
De kabel tusschen dc beide slecpbooten, die
het onderzoek uitvoerden, is nog een keer vost-
geloopen. Aan boord werd gezegd aldus
getuige dot het een anker was. „Moor bij
een diepte van 70 voet kon dot niet zonder
meer vastgesteld worden. Er is mot mij even
wel niet over gesproken. Men had mij moeten
zeggen: U moet u aonklecden. Doch dit is niet
geschied. Noor mijn mccning moet het een
WTok geweest zijn cn kon het geen anker ge
weest zijn. Ik vermoed, dat dit dc plaats was,
waar dc Urkcr visschcrs met hun netten heb
ben vastgezeten."
Getuige deelde verder mede, dot gedurende
het onderzoek dc kobcl ccnigc malen gebroken
is. Tenslotte betoogde getuige, dat „wij vrij
hadden moeten zijn bij het onderzoek. Ik wil
niets "afdoen op dc kunde von den bekwamen
cfficier, die dc leiding hod, moor wij hadden
bij het onderzoek, niets tc zeggen."
Getuige heeft geen mijnen ontmoet, doch
gelooft wel non do mogelijkheid, dat het schip
op een mijn is geloopen. Er zijn, gelooft hij,
nog veel mijnen op den bodem der zee, die bij
slecht weer naar boven komen.
Getuige Jon -Zcylcmoker, sinds December
van het vorige jaar loodsschippcr, die vroeger
ols machinist op den vergonen loodsschocnor
heeft gevaren, verklaarde, dot dc loodsschoc-
ners tamelijk goede zeilschepen zijn.
Zij draaiden langzaam, vooral als zij vuil
zijn. Met den motor kon minder goed igczeild
worden.
De voorzitter stelde vervolgens eenige vra
gen omtrent grieven von loodsen, enz.
„Weet u" vraagt dc voorzitter als ge
tuige blijft aarzelen te antwoorden „nomen
te noemen?"
Getuige: „Ik weet geen namen; misschien
komt er nog wel een getuige." Gctuigo deelde
verder mede, zelf een keer een „opmerking"
over het te vroeg binnenkomen tc hebbon ge
kregen. „Wij voelen ons don verongelijkt, want
het is vreeselijk moeilijk voor der schipper
precies het juiste moment tc kiezen."
Een ontevreden loods aan het
woord.
Dc volgende getuige, dc loods A. C. A.
Swort, wos niets te spreken over dc loods-
schocners. „Voor ons doel deugen zij niet".
Dc voorzitter: „Woorom niet?"
Getuige: „Omdot wij daarmee op lager wal
geraken."
De voorzitter: „Welke bezwaren hebt u tegen
het zeilschip?"
Getuige: „Zij 2ijn te scherp van voren. Door
den wind gaan is bijna niet mogelijk. Als zij
vuil zijn, don gaat het heelemaal niet. Het tuig
is veel te hoog, want bij veel wind moet altijd
met reven gezeild worden."
Getuige is eenmaal gestraft wegens het aan
den grond laten varen van dc „Gaostcrland".
Daar is hij nog nijdig om, vooral omdot an
deren voor dergelijke feiten niet gestraft zijn.
„Waarom dat is, weet ik niet".
De voorzitter vroeg vervolgens getuige of hij
nog iets tc ,zcggen had.
De getuige antwoordde, dat hij al zooveel
gezegd heeft en niets meer zeggen kon. „Ik
heb een huishouding".
Hij werd evenwel door den voorzitter terug
geroepen en deelde mede een hekel aan don
dienst te hebben gekregen. Hij is ook gepas
seerd als stuurman! Toen getuige opnieuw
klaar was en wilde gaan zitten en daarbij iels
mopperde, werd hij opnieuw voorgeroepen.
„Als getuige W. Zeylcmnkcr den vorigen keer
verklaard heeft slechts een keer een standje
te hebben gehad, don heeft hij ons voorge
logen. Bij ons aan boord heeft hij herhaaldelijk
achterop zenuwachtig en huilend geklaagd over
de gekregen standjes."
Tenslotte werd gehoord de oud-loodsschip-
per T. Bakker.
C. W. KOENDERINX. f
Te Rotterdam overleed op 49-jarigen leeftijd
de heer C. W. Koenderink, gezagvoerder van
het s.s. „Tjerimai" van den Rott. Lloyd.
er geen leven meer in die roerlooze gedaante
was.
Zij was erg verschrikt en ook vermoeid, cn
wist niets van eerste hulp bij ongelukken. Maar
Dawson gelukkig wel, ofschoon het weinig
bootte, want zij konden niets doen.
Ze ontdekten, dat zij op haar hoofd was ge
vallen en dot bovendien haar arm nog gebro
ken was.
„Wij kunnen haar zoo niet naar Biskra te
rugbrengen," zeide Dawson. „Ik zou wel eens
willen v/eten, of er een dorp hier dicht bij is,
waarheen wij haar kunnen vervoeren, terwij!
een van ons naar Biskro rijdt om hulp te ha
len. Deze khamsin is een rechte duivel. Wij
zullen het er niet ver in brengen."
Zij ondervroegen de gidsen cn kregen de in
lichting, dat er een kleine oase was met het
gewone hoopje narden hutten, een soort dorp
je, op ongeveer twee mijl afstand.
Nu tilden zij Olive Maddison, doodsbleek en
geheel slap, op Dawson's paard, en hij en
Jimmy Hill hielden haar vast, terwijl zij zich
langzaam begaven naar de groep palmen, wel
ke de gidsen aanwezen of liever beschreven,
want ze konden ze eerst zien, toen zij cr vlak
bij waren. Gattouchi reed vooruit om de in
boorlingen te wekken en voedsel en onderdak
te vragen voor de „roumis".
Het was juist daglicht, toen zij binnentreden
cn ontvangen werden door een ouden man, die
zich de sheik noemde; en na een korte begroe
ting stegen zij af en werden haastig naar een
hut gebracht, die tot hun beschikking was ge
steld. Want de storm was nu losgebroken, en
geen Arabier wenscht zijn hoofd buiten de
deur te steken, als dc khamsin woedt.
Het dorp bestond uit een cirkelvormige
Straat met aan alle kanten hutten van ver
schillende grootte. Die hutten hadden nauwe
openingen, waarvoor planken los waren beves-
HULDIGING DUYMAER VAN TWIST.
Te Mcppel.
Op n.s. Moandog, 's avonds om half acht, zal
naar „De Stand." meldt, tc Meppel oen feeste
lijke bijeenkomst worden gehouden ter herden
king von het 25-jorig kamerlidmaatschap van
den heer Duymocr vun Twist.
Do Stotcnclub Kampen, die zoo ongeveer al
dc A.-R. Kicsvercenigingcn uit het vroegoro
district Stccnwijk omvat, wnorvoor de heer
Duymocr van Twist lange jaren zitting had,
heeft het initiatief in dezen genomen. Dr. Ho-
nia to Gcldormolscn, vroeger predikant to
Stecnwijk, zal waarschijnlijk de feestrede hou
den. Den heer Duymaor van Twist tal een
album worden aangeboden, bevattende aller
lei historischo herinneringen uit de periode
sinds 1901, toen do heer Duymaor van Twis»
door het district Stcenwjjk werd afgevaardigd
als lid der Tweede Kamer.
C3E1
PROV. STATEN FRIESLAND.
De heer' M P. D. baron van Harinxma thoe
Slootcn, tc Bakkcvccn, is benoemd verklaard
tot lid van de Provinciale Stoten van Fries
land.
PROV. STATEN DRENTE.
De heer J. Berends Gzn. te Wcijcrswold is
benoemd -verklaard tot lid van dc Provinciale
Staten van Drente.
GEMEENTERAAD VAN AMSTERDAM.
Het gebouw van de Amstcrd.
Mij. voor jongemannen.
Na afdoening von een aantal ingekomen
stukken ging een aantal kleine voordrachten
onder den hamer van den voorzitter door. In
dezen rcgolmatigen homerslag kwam onderbre
king bij hot maken von een sportgebouwde oan
den Zuidelijken Wandelweg tegen den prijs
van 14,250. Men vond dat wel wat duur,
men wilde meer in détails ingelicht worden.
De wethouder deelde mee, dat dc sanitaire
inrichtingen zoo duur zijn en veel geld /an
aanleg kosten. In dc commissie von bijstand
zullen eerst nadere inlichtingen worden ver
strekt omtrent do détails. Dc voordracht werd
goedgekeurd zonder stemming.
De volgende voordracht, het doen bouwen
van een privaat-gebouwtje in het Fred Hcn-
drikplontsocn, dat 16,000 zal kosten, vond
gcon aanleiding tot debat cn ging evenals eeni
ge volgende voorstellen onder den hamc»
door.
Zoo werd o.m. nog goedgekeurd aan de Ver.
Hollandsche Dames Zwcmclub een subsidie te
geven van 500 in verband met het 40-jorig
jubileum der vereeniging.
Tot leden van dc nieuwe commissie van bij
stond in het beheer der zaken van den Maat-
schappelijken Steun cn Armenzorg werden be
noemd de leden Douwes, KookMulder, Abra
hams, Cricloers en Sajet.
Aan dc orde kwam vervolgens een voot>
dracht tot het verleenen van eon garantie ten
behoeve van een gebouw voor de Amst. Mij.
voor Jongemannen aan dc Stadhouderskade
bij het Leidscheplein.
Voor dit gebouw kan de vcreoniging
f 900,000 leenen van het Alg. Burg. Pensioen
fonds tc 's Gravenhage, mits dc gcmoenic ga
rant blijft. B. en W. mccncn, dat het risico niet
groot is.
Door den heer Gulden werd gevroagd, dat ei
wordt op aangedrongen dat de zalen in dit
gebouw zullen worden aangewend in het olge-
meen belanj.
De heer Wijnloop heeft bezwaar tegen dz
richting van dc vcre.Tiging, di-» een spccifiel
christelijke is. Spr. hoopt dat de Raad zicf
niet zal verccnigcn met de voordracht.
Door den wethouder, den heer De Miranda
werd uitvoerig uiteengezet, da; reeds dikwijl'
de gemeente garant is gebleven bij het stich
ten van gebouwen. Dc Raad h-eft echter r.Of
nooit gevraagd naa: de godsdienstige richtlnj
van dc oprichters.
Wat het verhuren von zalen in het gebouv
betreft, zoo verzekerde de wethouder, zal eer
zoo ruin* mogelijk standpunt worden ingeno
men als met dc standing van het gebouw ir
overeen te breng-n.
Na re- en dupliek werd de vjo dr.*cht aan
genomen met 33 tegen 4 stemmen.
tigd en er waren vierkante gaton voor vensters.
Die, waarin zij haastig gedrongen waren, war
tamelijk groot en vuil. Aan de achterzijde leid
de een gang in den aarden muur blijkbaar naar
een binnenkamer vnn dezelfde hut, waarin
waarschijnlijk alle leden der familie, aan wie
ze behoorde, zich hadden teruggetrokken. Nu
cn dan vertoonden zich hoofden om den hoek,
cn zij zogen magere vrouwen met beenige ar
men, die hun schamele klccren als een sluier
voor zich hielden, en kleine wolharige kindercr
met ontstoken oogen, somtijds blind, en tel
kens ook gevogelte en honden.
Iris huiverde, toen zij naar hen keek, mae
zij was te verstandig cn gezond om ftauw f
vallen. Zij hielp dc gekwetste vrouw neerleg
gen op versch stroo, dot Gottouchi wist te bo
zorgen, en zij trachtten wat brandewijn in hae
keel te gieten; zij weschten haar wonden zo*
goed mogelijk, want er wos werkelijk geen zui
ver water, en natuurlijk wos medische hulj
slechts uit Biskro te verkrijgen. En zoolang d-
storm duurde, was het onmogelijk ergens huk
te gaan halen
Hoe die dog en de volgende voorbijgingar
heeft Iris nooit geweten. Mevrouw Maddiso:
lag meestal bewusteloos, soms kermend, som-
ijlend van pijn. Soms vroeg zij naar haar echt
genoot, en soms praatte zij over Trcmayne en
vroeg naar hem. De mannen waren in de hut
bij haar, nacht cn dag, ofschoon zij hun best
deden, zoo weinig mogelijk lastig te zijn. Daw
son bleek inderdaad een zeer handige zieken
verpleger te zijn en hielp Iris met alles, terwijl
Jimmy Hill met Gottouchi geregeld voor voed
sel en watervoorraad zorgde. Iris had geld ge
noeg bij zich, doch Dawson waarschuwde haar
het verborgen te houden, want hebzucht is een
der gewone zonden der Arabieren.
(Wordt vervolgd.)
Oneenigheid en vijandschap drukken geest
er. lichaam.
naar het Engelsch van
EMMELrNE MORRISSON.
Geautoriseerde vertaling van M. Hellcma.
51
Er is nog heel wat, dat je niet weet," zeide
mevrouw Maddison met een wrecden lach. „Je
wilt het ook liever niet weten. Hij zou me
vrouw Briggs misschien op den toren brengen,
maar ik geloof niet, dat hij haar zou zeggen,
wat hij tot mij zeide, of haar zou kussen
„Je bent een leugenaarster I Ik geloof geen
woord van wat je zegt f" riep Iris woedend,
en sloeg haar paard met de kleine rijzweep,
die zij in de hand had, en reed vooruit, tot
zij Majoor Dawson had ingehaald.
„Ik wou, dat ik nooit vfas meegegaan ik
wou, dat ik had volgehouden en niet was ge
komen," herhaalde zij tot zichzelf, in hevige
woede. „Ik wou, dat ik haar buiten de kamer
had gezet en niet naar haar had geluisterd. Ik
geloof het niet, geen woord er van en ik
wou, dat ik terug was
Maar teruggaan was nu niet meer mogelijk,
want zij ".-aren bijna bij het eerste Soedanee-
sche dorp, dat zij zouden bezoeken, en hoor
den reeds de vrceselijke geluiden, voortge
bracht door primitieve muziekinstrumenten, be
speeld door akelig geverfde negers bij den
spookachtigen glans van groote toortsen.
„Wij zullen afstappen en eens zien, wat zij
doen," zeide Dawson, en allen stegen af cn wer
den verwelkomd door dc aanlcggcrs van het
feest, die hen geleidden naar eerezetels, be
staande uit met roodc stof bedekte planken,
waarop zij plaats namen.
Er werd hun aangeboden in kleine, Chince-
sche kommetjes Arabische koffie, dik en
stroperig. Iris rilde en durfde ze niet drinken,
uit vrees dat ze zou zijn vergiftigd. Maar Daw
son stelde haar op dit punt gerust en legde
uit, dat zij gasten waren en onder de bescher
ming van de Arabische gastvrijheid stonden,
daarom voelde zij zich verplicht tc drinken
en walgde bij eiken teug, terwijl het dansen
werd voortgezet.
Het was lomp en ruw, maar zij lette er wei
nig op, daar zij nu moe, bezorgd en erg sla
perig was
Na een langen tijd verlieten zij, flauw van de
hitte, het licht en het geraas, het dorp en reden
naar een ander, waar hun een gelijke ontvangst
wachtte. Weer dronken zij zoete koffie, oten
vreemde zoetigheden en keken naar de dans
meisjes met hun beschilderde gezichten, hun
roodgeverfde vingertoppen, cn de als vrouwen
gekleede geverfde mannen.
Iris vond het walgelijk en verlangde weg te
komen, maar mevrouw Maddison scheen klaar
wakker en babbelde onvermoeid voort, en hoon
de haar reisgenootèn zelfs om hun stilzwijgen;
maar zelfs zij had genoeg van het bezoeken
van dorpen.
Nadat ze weer te paard Zaten, stelde zij een
wedren voor door de woestijn. De storm kwam
opzetten met het aanbreken van den dag; het
zand dwarrelde rond en de paarden waren on
rustig en hinnikten bij het zachte gekerm van
den opstekenden wind en het vreemde licht in
het oosten.
„Wij zullen ons moeten haasten," zeide meM
