Nieuwe Uitgaven,
Amazcncnkoningin door Hans
Possendorf.
Uiig. A. W. Bruno er. "j£fw's
Uitg. Mij., Utrecht.
De roman van een natuurkind, gezond naar
lichoam en geest. Op Garaowcn, 't landgoed van
baren Slag van Hcllenhamcr, wordt diens doch
ter Lcona gevreesd en geëerd. Om haar open.
rond karakter en haar flink optreden staat zij
in aanzien, maar voor hen, die het met haar
aan den stok krijgen, is ze allesbehalve gemak
kelijk. Haar beste vriend is de knecht Czcs-
law, die haar paardrijden, zwemmen en boksen
zoo leert, dat zij in dm sporten uitblinkt. Ook
haar gouverneur, dr. Htiring, behoort tot haar
vertrouwden. Zij hoopt later het beheer van
het landgoed op zich te nemen en het weer
winstgevend te maken, maar de dood van den
ouden baron breng» grootc verandering. De
familie trekt naar V eencn en Leono, die .een
landbouwschool bezoekt, wordt naar een pen
sionaat gezonden. Met behulp van dr. Haring
weet ze te ontvluchten en dan begint voor haar,
een zwerversleven. In een circus cn later met
boksen weet zp-vccl geld te veroinen, terwijl ze
tenslotte als filmartiste schatten weet tc ver
werven. Zij onderhoudt heimelijk haar moe
der, koept zelfs het landgoed Gardowen. Maar
haar toekomstplannen worden verstoord door
haar liefde voor prins Rainer, die met haar zus
ter verloofd is. Als zc alles bezorgd weet,
r.eemt ze bij een filmopname in de Alpen vrij
willig afscheid van 't leven.
De wel wat onnatuurlijke persoonlijkheid der
jonge barones is niettemin zeer aannemelijk ge
schetst en hoor zofidtrlingc avonturen laten niet
na ons met bewondering te vervullen. Geheel
passend in haar resoluut loralkr is haar liefde
en haar zelfopoffering, nu ze weet dat Rainer
voor haar lievelingszuster Gcrswint is. Haar
zoo geheel van het gewone afwijkende optreden
doet wel eens wat vreemd aan, maar het is den
schrijver gelukt haar persoen als volkomen
gaaf vóór ons tc teekenen
Haar Sprookjesprins door C.
N. Williamson.
Uiig. v. Holkcmn cn Worcn-
dorf, Amsterdam
De wegen der liefde zijn vuak wonderbaar,
maar de wijze vyaarop Miles Sheridan in vuur
cn vlam komt voor Teresa Desmond, is onge
twijfeld ccnig. Teresa was ofjgtvoed op een
kloosterschool en zij was een dier meisjes, wier
kinderlijke reinheid, wier bijna belachelijke on
wetendheid npoit door oudere leerlingen wos
aangetast. Haar zuster Juliet was eèh geheel
onder type, als fillc de joic leidde zc in Nevv-
yerk een rijk leven. Nu wilde Sheridan van zijn
vrqy.v, die hem bedrogen had, scheiden, maar
hij wilde aan haar de eer loten. Daarom raadce
een vriend hem ann een reis tc maken met zijn
jacht en een veelbesproken jongedame mede
te nemen. De keus viel op Juliet, die echter
juist trouwplannen had cn nu hoar zusje voor
haar laat doorgaan. Deze weet feitelijk niet
welke ról zij meet spelen, maar als kind had
zc- een groote vercering voor Sheridan, haar
sprookjesprins, cn nu ze weet dut hem pnann-
genöomhedën bedreigen, wil ze gaarne alles
voor hem doen. De reis wordt kostelijk be
schreven, de verhouding tusschert Teresa cn
Miles ontwikkelt zich langzaam rr.oor zeker in
de goede richting Gemakkelijk gaat het niet
cn heel wat doorleven ze, maar ten slotte gaa*
beider levens in elkaar op.
Het verhaal, dot -zeer levendig is beschreven,
boeit van 't begin tot het eind, de karakter-
teckcning von Teresa cn Sheridan is buitenge
woon goed volgehouden en beiden groeien ZC
tot sympathieke persoorlijkheden, in wier doen'
en laten wc al lezende gnhecl opgaan.
Blcnkc hallast door Ida Wja
Simonlcn.
Uitg. Schellens cn Giltav,
- Amsterdam.
Hen verhaal van het leven der blanken in
Centraal Afrika onder de negers, waar do
meeste Europeanen, mede dcor hun levenswijze
ten oijdcr gaan, er sterven of ten slott ais
wrakken tcrugkccren. Maar Huntingdon, dc
jonge Ergelschman, toont dat het ook anders
kon. Hij is verloofd en. zijn li' fdc voor Murjo-
ie schenkt hem dc kracht alles tc doorstaan.
De zwarte vrouwen hebben ger® vat op hom
en zijn voorkomendheid cn vriendelijkheid doen
hem veel invloed verwerven. Hij wil geld ver
dienen om rijk naar Engeland terug te keeren.
Alles gaat goed, tot Mnrjorie hnnr oor leent
aan lasterpraat cn gelooft, dat Huntingdon met
een zwarte vrouw leeft. Dit treft hem diep, h"t
was het ecnigc dat hem kon verbrijzelen. De
hcelc beschaafde wereld, waarnaar hij zoo ver
langd had, kon hem niets meer schelen I Nooit
wilde hij er iets of iemand meer van terugzien.
Juist het blanke ras had hem den doodslag
toegebracht.
Naio dc Gnbcnaise, een pracht van een
vrouw, die hem tijdens zijn ziekte verpleegde,
.hunkerde naar hem cn r.u hij r m jjiocr
had, gaf hij zich over. Hij doorlecfdcdc vreug
den maar ook dc smarten van dit samenleven
cn dc gloedvolle beschrijving dezer sensucele
liefde is een cler mooiste gedeelten van dit vaak
interessante verhaal. Ook het natuurleven,
zooals Huntingdon dat meemaakt, is echter
zeer^ interessant weergegeven, terwijl het leven
der meeste blanken medelijden cn deernis wekt.
Zwitscrschc hotelgids.
Zoo juist verschijnt in een oplaog van
250.000 exemplaren in vijf talen dc uitgave
1026 van dezen prnrïischcn kleinen gids Hij
bevat in overzichtelijkevolgorde cc prijsop
gaven van circa 1600 hotels, pensions en kur-
httizen in Zwitserland, verder allerlei nuttige
wenken, een hotqltelcgremslcutcl voor kamer-
bestellingen, badplaatsen en sportlijstcn, enz.
Dit handige boekje is bij dc verkeers- cn reis
bureau^, bij dc. Zwitscrschc consuls in Den
Haag, Amsterdam en Rotterdam, alsook recht
streeks bij den uitgever, dc Zwitsersjche Hotel-
heudersbend, Ccntronlburcnu in Bazel, gratis
verkrijgbaar. 'Het wordt ook tégen inzending
van retqurnorto bij schriftelijke bestelling ver
zenden.
Voor reizigers naor Dujtschland.
Cver de zoo druk bezochte rcisgebieden, het
Zwarte Woud, den Bovenrijn en het Meer van
Kor.stanz zagen twee mooi uitgevoerde wer
ken het licht. Ecnn groot prachtig album met
meer dan 120 pruchtpHten, welke steeds een
gchcelc bladzijde beslaan, voert ons binnen het
rijk der schoonheid „het Zwarte Woud' met
zijn badplaatsen en bergdorpen.
Op reis.
We ontvingen oen keurig uitgevoerd boekje
„De Gcldersche Achterhoek", dut de schoon
heid dezer streek in woord en beeld doet uit
komen. De vele fraaie kiekjes bewijzen wel
hoe mooi dc natuur in die streek is, terwijl
dc tekst tal van bijzonderheden cn merkwaar
digheden in aangenomen vorm meedeelt. Ver
der zijn tal van gegevens voor den toerist
opgenomen, alsook ccnige duidelijke kaartjes.
Dc Uit;:. Mij. „C. Misset" te Doctinchcm,
zorgde voor een schitterende uitvoering.
Dc Kon. Luchtvnait Maatschappij voor Ne
derland cn Koloniën zond ons den nieuwen
Officicolen Luchtgids 1926, waarin alle gege
vens voor het luchtverkeer zijn opgenomen.
De Rottcrdamschc Lloyd geeft ccnigo boek
jes uit, die als reclame zeker aan hun doel zul
len beantwoorden. De uitvoering toch is zoo in
alle opzichten tc prijzen, dat men vol belang
stelling dc boekjes doorziet cn don telkens weer
getroffen wordt door al het moois, dat op reis
met één der schepen van de Rott. Lloyd tc
genieten vult. Dc Middellandschc zeereizen,
en Noor romantisch Spanje, geven tevens vele
bijzonderheden voor den reiziger.
„In welke hndplunls zal ik mijne vacantia
doorbrengen is c'c titel van een door J. W.
Kockx tc Ogmond non ree samengesteld werk
je, waarin gegevens zijn opgenomen omtrent
alle Nedcrlandsche badplaatsen.
Voor hen, die him vocantiedngen in één dier
plaatsen wcnschcn door te brengen, is het
een nuttige gids, die op vele vragen voor en
tijdens de reis antwoord geeft. Het boekje is
gratis verkrijgbaar bij den samensteller.
De rubriek van Oom Karei.
Deze week kreeg ik wel wet meer briefjes
dan dc vorige keer, moor ik kan toch geed
merken, dat dc vacantic in aantocht is. En dc
repetitie's hebben natuurlijk cok al een beetje
schuld. Maar die gaan in ieder geval toch vöbr
de Kinderkrant, anders zou ik het leelijk aan
dc stok krijgen met jelui onderwijzers en onder
wijzeressen. Schoolwerk guct i\u eenmaal voor
cn daarom zal Oom Karei ooi; maar wat ge
duld moeten hebben. En in d«- vacantic, die
dan volgt, zal er cck wel niet veel van schrij-
ven komen Daarom zullen we dc raadsel cn
correspondentie rubriek maar voor enkel we
ken stop zetten. Dat is vorige jaren ook ge
beurd. Natuurlijk krijgen jelui wel een kindet-
krsnt, maar alleen staan er geen rmdsels en
geen correspondentie in. Begin Augustus be
ginnen we dan weer met vollen moed opnieuw.
En don hebben jelui me natuurlijk allemaal heel
veel te vertellen van pilos wat je in de vacan
tic gedaan en genoten hebt. Ik ga zelf in dien
tijd ook met vacantie, dus misschien heb ik
jelui ook veel te vertellen. Dan hebben we al
lemaal weer stof genoeg. Tot begin van dc
volgende maand dus. Dun spreken we elkaar
Weer verder
RAADSELS.
OPLOSSING VAN DE VORIGE WEEK.
De oplossingen van de vorige raadsels wa
ren
I. Noorden met n, kaf, staal. Noorden,
ceder, hen en n.
Ii. S c h r ij f 1 c s s c n-o a r met de woorden
flesch, les, schaar, haai, schijf, lijf en Hans
Prijswinnaar is d^-zc week Kabouter. De
prijs kan Maandag aan ens bureau gehaald
worden
DE GEFOPTE WAARZEGSTER.
Het was kermis. Er stenden veel tenten, kra
men en spellen op het marktplein, waar dc
kermis wes
Een grappenmaker trad een tent binnen, waar
met greote letters op stend geschreven. „Hiér
voorspelt men de toekomst". Hij sprak tegen
dc juffrouw „vertelt u me eens wat er met
mij alzoo gebeuren zul". De waarzegster nam
zijn hand. bekeek deze aandachtig en voor
spelde hem teen allerlei móóis. De grappen
maker zei toen „dank u wel juffrouw en wou
de tent verlaten". Maar dc juffrouw liet hem
maar zoo niet gaan. Zc zei,,Hc, it moet mc
nog betalen, U bent me ccn kwartje schuldig".
De grappenmaker zei toen „U weet toen
alles vooruit, dos dan had u ook moeten weten,
dat ik geen cent op zak had, maar ik zal u
twee kwartjes inplaats van één kwartje geven,
als alles wat u mij voorspeld heeft uitkomt
(Ingcz. door Pijl.)
VOOR DE NICHTJES
Een van onze nichtjes schreef me, dat ze
ccn aardige servetring had gemaakt. Misschien
kunnen de onderen daar ook nog wel iets non
hebben, dus zal ik maar woordelijk laten vol
gen, wat zc me schreef.
Ik kreeg van mijn Moeder een ring uit een
kluwen haak- of brcizijdc. Die omwond ik met
roode zijde, telkens de draadjes netjes naast
elkaar. Toen dc ring heclemoal omwonden was,
ging ik met, groene en zworte zijde ei blokjes
op doorstoppen. Hij is heel leuk geworden.
Zoo kun je er ook doosjes van maken dan
van carton eerst een bodem en deksel knip
pen. En don het geheel overtrekken.
HET VERLOREN DUBBELTJB
Mina was een meisje van zeven jaar. Eer.s
kreeg zij een dubbeltje om ccn broodje te ha
len. En haar moeder waarschuwde hoar, dat
ze haar dubbeltje niet verliezen mocht.
Mina was op weg naar den bakker. Ze kwam
bij den hoek van een straat.
Toen kwam er een jongen aanloopen cn liep
haar oimer. De jongen hielp haar op den been.
Maar van schrik liet Mina huar dubbeltje val
len. De jongen hielp haar mee zoeken, maar
ze vonden het nergens.
Een dame die alles gezien had, vroeg aan
Mina, waarom ze huilde. En toen dc juffrouw
het gehoord hatf, haalde zp de portemonoie
uit haar tasch en gaf Mina een ander dubbel
tje. Mina bedankte dc juffrouw vriendelijk en
de juffrouw liep dcor. Doch Mina keek nog
eens g-oed. Daar vond ze huar eigen dubbeltje
weer. Ze liep dc juffrouw achterna cn zc zer,
Voor de KleinJjes.
UIT BERENLAND
door
C. E. DE LILLE HOGERWAARD.
Des Zaterdags, een uur of zeven,
Heeft Moeder Bruin de handen vol:
't Is baddag den, de kleine Beertjes,
Die vinden 't elke week weer dol.
Ze spart'len, lachen, stoeien, plonzen
En hebben samen dolle pret
De Beertjes kunnen er best tegen,
Als Moeder kracht met fcorct'lcn zet.
Zij huilen niet, maar lachen vrcoüiU
En vinden 't water nooit te nat.
Steeds als de Zaterdag terugkeeit.
Is 't feest voor hen ze gaan in bad.
Klein Teddy ligt al in zijn wiegje;
Hij kreeg het eerst een greote beurt.
Nieuwsgierig kijkt hij naar de tobbe
Wat of er daar nu weer gebeurt
dat zc baar eigen dubbeltje gevonden had.
Teen gaf ze de juffrouw haar dubbeltje terug.
En de juffrouw haalde een lckkcic peer i it
haar tasch en zei tegen Mina die is voor jou.
(Ingez. door De Eersteling.)
tin Ariis.
EEN WILD ZWIJN
door O. J. VISSCHER.
In Duitschland, niet ver ven de Nedcr
landsche grens, bevirdt zich een fcoschriji;
gebergte: het Teutoburgerv.oud. Daarin ligt
de Groienburg, een berg op een half uur
sifstand van het fraaie stadje Delmold. Op
dien Grotenburg heb ik gespeeld, toen ik
nog een klein biggetje was.
We waren met ons achten, broertjes en
zusjes.
Moeder was een groot, wild zwijn, met
lange borstels op den rug, precies zooals
ik nil Men zegt, dat ik véél. op mijn moe
der gelijk maar als kleine biggetjes zagen
v.e er hee. anders uit. We waren toen
mooi gestreept en ik heb de menschen
De dikke Ruig ging kopje-onder,
Maar komt weer boven druipend
nat;
Hij schatert luid en roept: Och Moe
de:,
Dc tob is ook zoo vreesTijk glad I
Er\ onderwijl leest Berenvaaer
Aandachtig in de groote krant.
Want ooi; een Beer wil toch wel weten,
Wat er gebeurt in stad cn lsnd.
Je zici hef dus: 't is bij de Beren
Als in een Menschendorp of -stad.
Wie gaat er op de heelc wereld
Niet dolgraag 's Zaterdags in bad
meer dan eens hcorcn zeggen: „Wat zijn
dat toch lieve diertjes!"
Zoo noemen ze mij hier in Artls nooit.
We liepen daar op den Grotenburg met
moeder vrij rónd. Er waren noj wel een
stuk of tien andere groote zwijnen, die ook
in vrijheid de bcsschen van den Grotenburg
doorkruisten. Of zé nooit eens een uilstapje
naar Delmold maakten?
Dat v/as onmogelijk, want rondom den
voet van onzen berg liep een hoog hek,
met enkele gesloten ingangen en daar kon
zelfs het croo'.ste zwijn niet overheen
komen.
Dat v:as trouwens ook niet ncodig. In ons
greote fccsch warén vermen, kevers, eikels
kastanjes, beukenootjes, gras en bladeren
in overvloed en 's winters werd er dagelijks
een voerbak met aardappels en bconen ge
vuld. Op den top van dsn berg, niet ver
van het ctendbeeld van Arminius of Her
mann, den vo:st der Cherusken, stond een
groot café.
Daarvoor cp het terras stonden een mas
sa stoelen en tafeltjes, en, vooral op c.c
Zondagen, kwamen daar veel gasten.
Den zei moeder: „Kom jongens! Er is
wat te halen
We begrepen dadelijk, wat zij bedoel
de. VrcoÜik knorrend liep moeder voor ons
uit en wij liepen alle acht achter haar eon,
als kuikentjes achter de kloek. We gingen
naar het terras en dan was het daar een
geroep van: „OAh I Hè I Kijk toch
eens f"
De meeste bezoekers kenden ons reeds
en die trakteerden ons op klontjes, bis
cuitjes cn koekjes. We behoefden hen maar
even aan te kijken met onze kleine var-
kensoogjes en dan regende het allerlei lek-
kerhectjes. Een enkele nieuweling, die ons
nog noo t gezien had, nam wel eens de
vlucht, als moeder,-. wat dichtbij kwam. Dit
was voornamelijk het geval, als moeder
zich pas had ingesmeerd met „vliegenzalf,"
zooals zij de modder uit de beek noemde.
„Brrr! Wat een onguur beest!" werd er
den geroepen, en mevrouw A., of juffrouw
B..maakte, dat>zij weg klvam. Moeder hielp
zichzelf in zoo'n gevallen at alles op, wat
er op het verlaten tafeltje te vinden was.
Ons bezoek duurde nooit langer dan een
kwartier: dan kwamen cle kelners en die joe
gen ons met stokken weer het bosch in. Ik
meende op een keer eens heel slim te zijn
cn sloop door de openstaande deur de keu
ken binnen.
Maar o wee! De kok zag mij dadelijk.
Hij deed de keukendeur dicht, greep mij en
stopte mij in een leege kist.
Toen was het uit met mijn vrijheid,
's Avonds nam hij mij mee naar zijn huis
in Detmold en daar kreeg ik een hok, pre
cies als een gewoon varken. Ik kreeg goed
te eten, want zijn plan was mij vet te
mesten.
De eerste Novembermaand ging zonder
ongelukken' voorbij, maar dat had ik alleen
te danken aan de omstandigheid, dat ik nog
zoo klein was. Het plan van mijh baas wes,
om mij het volgende najaar te doen onder
vinden, dat November niet voor niets
Slachtmaand genoemd werd. Ik groeide
flink en kreeg geduchte slagtanden. Vreem
delingen, die hun zomervacantie in Det
mold doorbrachten, kwamen het groote
wilde zwijn bekijken. En ziet! Eén van hen,
een Hollander, kocht mij voor een flink be
drag. Na een vervelende spoorreis kwam
ik in Apeldoorn. Daar werd ik in een groot
bosch vrij gelaten en hier begon voor mij
weer het leventje ven den Grotenburg. Ook
hier werd ik door een stevig hek verhinderd
*en bezoek aan de omliggende plaatsen,
bijv. aan hei Loo, te brengen. Maar na een
jaar moest ik weer verhuizen.
Ik werd ten geschenke aangeboden aan
Arlis te Amsterdam en daar namen ze mij
wat graag in ontvangst.
Ik heb hier in Artls een ruimer verblijf
dan bij den kok te Detmold, maar af cn toe
denk ik wel eens met weemoed ean den
Grotenburg en aan het Apeldoornsche
bosch. Toch wil ik niet klagen.
Ik krijg mijn natje en mijn droogje op
mijn lijd en het kan best zijn, dat ik het
hier breng tot den hoogsten leeftijd, die
voor een wild zwijn te bereiken is, d. i. 20
a 30 jaar. Een tam zwijn brengt het niet
zoo ver; twee jaar vinden de menschen al
welletjes.
En de wilde zwijnen in mijn vroegere om
geving worden ook niet oud. Dat zijn, om
zoo te zeggen, getelde schapen. In 't najaar
zegt dc jachtopziener: „Er zijn er acht, of
tien, of twintig te veel" en dan worden de
gTootc heeren uit de buurt uitgenoodigd
voor de zwijnenjacht.
de oudste exemplaren moeten er aan ge-
De jonge biggen laten ze met vree, maar
looven. De jagers en de honden vinden
zoo'n jacht heerlijk, maar voor de wilde
zwijnen is het natuurlijk iets vreeselijks.
Daarover behoef ik rrij hier niet ongerust
te maken. Ik hoor hier in Artis nooit schie
ten. Ik heb het me wel eens verbeeld, maar
dan begreep ik later, dat er een autoband,
of een fietsband in de nabijzijnde Middel-
lean gesprongen was.
De Artisbezoakers blijven altijd even
staan, als ze mij zien. Over 't algemeen
schijnen ze een beetje tang voor me te zijn.
Mooi. vinden ze mij niet, dat is zeker; ze
zien liever zoo'n schaapachtig tam varken
met zijn witte haartjes.
„HèWat een zwart gedrocht f Zie die
groote slagtanden eens f Wat kijkt hij
woest! Hij loopt met plezier door dc mod
der! Zoo'n knaap zou ik 's avonds nick
graag op een eenzamen weg tegenkomen I
BrrrWat een monster I"
Dei zijn de meest gewone gezegden, die
ik ven mijn bezoekers opvang en men zal
mij toegeven, dat daaruit niet veel ver-
eering of waardeering spreekt.
Maar dc personen, die dat zeggen, geven
mij toch ook wel een stuk brood, of een
koekje en dat doet mij denken, dat ze het
niet zoo kwaad meencn. Eikels en kastanjes
geven ze mij nooit; misschien hebben ze
die zelf niet. „Wie geeft, wat hij heeft, is
waard, dat hij leeft," denk ik dan maar en
ik sla alles naar binnen, wat ik krijgen kan.
Men noemt mij terecht een allesetend
dier, dus wanneer ge mij bezoekt en iets
vcor mij wilt meebrengen ga gerust uw
gang cn reken er maar op: wat gij lustv lust
ik ook
CORRESPONDENTIE.
K a b o u t e r. Dank jc wol voor je mede-
deeling Ik zul het in onze krant zetten; mis
schien hebben de andere nichtjes er ook nog
wat aan.
Zwartkop. Dat heb je gauw klaar ge-
spccld. Was het zoo mooi! Dat doet me ple
zier. Ja, 'op /co'n regcnachtigcn middag komt
zoo iets goed tc pus.
G y maast. Dut begrijp ik heel gcod cn
ik vermoedde het ook al, dot dc repetitie's en
de vacontie de schuld waren, 't Is tevhopen,
anders is er niet veel aan. Zoo iets moet je
niet doen, want dnt lijkt mc niets plezierig.
Maar 't zal wel weer gouw beter worden, denk
ik. Dank je wel voor je raadsel.
Stormvogel. Nu waren ze gemakke
lijker hè. Moor ze kunnen heusch niet altijd
even gemakkelijk zijn. Ja, dat is juist ccn goed
lund om kersen tc eten. Jc zit cr duar midden
in. Dnt zal wel een heerlijke dag worden. Veel
plezier hoor
Ik kreeg n brief, die niet ondcr-
terkend wes. Er werd in verteld von een
schoolreisje. Het opstel daarover wil ik heel
graag hebben. Wil jc in het vervolg jc noam
onder den brief zetten
Winterkoninkje. Dank jc wel voor
het gezonden raadsel. Ik zal het bewaren, zoo
dat je het wel in dc krant zult zien. Het is heel
aardig van jc bedacht.
Anemone. Dank je voop jc pluatjes.
Misschien kan ik er ccn ander neefje of nichtje
wel plezier mee doen.
Sncurdcr Ren jc er zelf ook geweest?
't Wes cr erg druk en de stad was hier cn
dour keurig versierd. De optocht was ook wel
ao'dig.
Ton N e v c u. Wel gefeliciteerd hoor f"
Prachtig. Ik zag je naam bij de gelukkigen.
De Eersteling D'qt is wel een mooi
gebouw hc Ik heb het nog niet zelf gezien,
rraar naar ik gehoord en gelezen heb moet het
cr schitterend uitzien. En dc stad zag cr juist
zoo mooi uit met de Lustrumfeesten. Dot trof
dus mcoi Y
Mol. Dank je wel voor het handwerkje.
Het komt begin Augustus in dc krant. Daar
kan je op rekenen f Alleen het teekeningetje
moet helaas weggelaten worden.
Di aver. Heb je veel plezier gehad? Zc-'
ker wel hè. Ik zag jelui tenminste allemaal met
erg vrcolijkc gezichten terugkomen. Zoo'n
boottocht is ook altijd even prettig, voornl als
het mooi v/ecr is. En het was dien dog geluk
kig droog.
Knor Ja, daar wes heel wat drukte.
Maar toch wel gezellig. En er waren heel wat
Amersfoorlcrs ook.
Paddestoel. Vindt je dat geen pret*
tig vak Daar komt heel wat bij kijken. Moor
het is toch wel interessant. Jc zult zeker ook
wel veel plezier gehad hebben op dat school
reisje. Heb je die groote sluizen gezien Wat
«■cn machtig groot stuk werk is dat, vindt je
niet.
OOM KAREL'.
RUILHANDELHOEKJE.
Ik kreeg een adres, waar 2 aardige jonge
poesjes tc Krijgen zijn. Zc worden voor niets
gegeven, maar ze moeten een goed tehuis krij
gen. Zijn er onder jelui misschien liefhebbers
voor. Het adres is Grootc Koepel E. 162.
