De Markies van Bardelys.
25e Jaargang Ho. 39 AMERSFOO RTSC H DAGBLAD „DE EEMLANDER"
Zaterdag
14 Aug. 1926
TWEEDE BLAD.
BINNENLAND.
FEUILLETON.
De geschiedenis van een
blikken keteltje.
Nu we. a?n den vooravond staan van de
herdenking van net 25-jarig beslaan der
vereeniging Handel <»n Nijverheid willen we
eens een aantal jaren teruggaan in de ge
schiedenis dier vereeniging en in herinne
ring brengen de herdenking van het> vijf
jarig bestaan op Woensdag 18 April 1906
Ter gelegenheid van het eerste lustrum is
toen van de hand van den heer J. H. van
der Meiden een verslag verschenen, dat tot
opschrift had: „De geschiedenis van een
bhckken keteltje". Dit eigenaardig opschrift
werd gekozen naar aanueiding van een op
merking, gemaakt bij de oprichting van H
en N., en wel deze: ,de Amersfoort er s
z'rn als blikken keteltjes, snel warm, maai
even snel koud. Geen enkele vereeniging
bestaat hier ter stede lang."
Wij veroorloven ons een en ander aan
dat verslag te ont'eenen, dat een uitstekend
beeld geeft van de eerste levensjaren van
H. en N. Het waren de heeren A. H. van
Kalken en A. C. van Vlasrd'ingen, die het
initiatief namen tot het stichten der ver
eeniging, welke werd opgericht den 22sten
Februari 1901. terwijl 3 Maart 1902 de
Koninklijke bewilliging op de statuten werd
erkregen.
Het vers'ag gaat den aldus voort:
Of onze Vereeniging reden van bestaan
heeft? Ik meen deze vraag bevestigend te
mogen beantwoorden wanneer ik U in her
innering breng, wat door haar tot stand i
gebracht. Als een zeer belangrijk werk,
hetwelk hoofdzakelijk op aandrang van onze
ereeniging werd uitgevoerd, is de verbe
tering der haven, le noemen. Levendig her
innert men zich de vele klachten, die sedert
jaren werden geuit over den treurigen toe
stand dier haven en wellicht was er nog
geen verbetering giekomen, had niet onze
vereeniging de koe bij de horens gevat en
'het gemeentebestuur met aandrang- gewe
zen op de noodzakelijkheid tot verbetering.
Goh oer gevende hieraan, mochten wij het
genoegen smaken, dat een belangrijke som
hieraan besteed werd, waardoor wij thans
wel niet een toestand hebben, die in alle
opzichten voldoet, doch een groote verbe
tering is bij vroeger!
Ten einde niet verkeerd begrepen te wor
den, is 't niet overbodig mede te deel-en,
dat dit „niet voldoen'niet slaat op de
haven zelf, maar wel op het vaarwater, dat
toegang tot haar geeft. Wat baat het of
de haven een diepte heeft b.v. van 7 voet
•bij hoogwater en de schepen voor haar be
stemd vóór cf in de Ecm blijven steken bij
6 voet diepgang?
Om tegemoet te komen aan de klachten
enzer leden over de groote concurrentie, die
zij onderyinden van de winkeliers in andere
plaatsen, een en ander gevolg van de gun
stige en goedkoope spoorwegverbinding,
waarin Amersfoort zien verheugt, werd door
de vereeniging van 18—22 Nov. 1902 een
etalagewedstrijd georganiseerd, teneinde
het publiek met het ccig op het St. Nico-
laasfeest, attent te maken op hetgeen hier
tei stede te verkrijgen is.
Het resultaat was zeer bevredigend, bijna
alle winkeliers hadden gedurende d'it tijd
perk van het jaar een greater omzet, dan
op gelijk tijdstip in vorige jaren.
Verder memoreert het verslag den cur
sus voor boekhouden en stenografie door
de vereeniging opgericht en aan dan strijd
tegen de H. S. M. over de verbruikscoöpe
ratie.
Omtrent Zondagsluilfr.g en afschaffing
van de kermis deelt cle schrijver het vol
gende mede:
„Omtrent dit punt stelden wij een enquête
ïr* en hoewel het ons niet gelukte algeheel e
Zondagssluiting tot stand te brengen, werd
toch het idee op den voorgrond geplaatst.
Verblijdend is het te constate eren, dat sinds
de pogingen door ons in het werk gesteld,
tal van winkeliers zijn overgegaan tot slui
ting op Zondag. Dat daaronder gevonden
worden, die aanvankelijk niets hiervan wil
den weten, doet ons hopen, dat wanneer,
na korter of langer tijd, weder door ons
pogingen in het werk worden gesteld het
resultaat niet onbevredigend zal zijn.
Zondagsrust en Kermisvreugde zijn twee
toestanden, waarvan da voorstanders ge
woonlijk nog al wat van elkaar in levens
beschouwing verschillen, doch ook op dit
terrein, n.l. dat van de Kermis, had onze
vereeniging zich te bewegen.
Het was op 10 Nov. 1903, dat door de
gemeenteraadsleden de heeren M. R. N.
Oosterveen en N. Velsddeijn pogingen in
het werk gesteld werden om het houden
van de Kermis hier ter stede te verbieden.
Om kracht aan het betoog van genoemde
raadsleden bij te zetten, werd een-e verga
dering belegd in de Consistoriekamer der
N. H. Gemeente op 7 Dec. 1903, waartoe
ook onze vereeniging werd uitgenoodigd.
Het was een zeer moeilijk oQgenblik voor
het bestuur, en in het bijzonder voor onzen
voorzitter, toen op de eerstvolgende vergade
ring de vraag zou worden behandeld, óf de
vereeniging zich al of niet zou uitspreken
over de wensahelijkheid van het houden d'er
Kermis.
Met grooten tact kweet de heer Ven
Duinen zich dien a-vond van zij-n taak door
vóórop te zetten, dat onze vereeniging is
een zuivere handailsvereeniging, die niets
heeft te doen dan het behartigen van cle
handelsbelangen harer leden. In verband
hiermede kon den ook het bewuste vraag
stuk uitsluitend van den Dnancieelen kant
bekeken worden en als zoodanig werd uit
gemaakt, dat de Kermis is in het belang
van den winkelier.
Men versta ons wel. Wij spraken geen
oordeel uit over de Kermis wat de moreele
z jee betreft, omdat onze vereeniging met
haie leden, die tal van verschillende in
zichten hebben op godsdienstig terrein, zich
hierover niet mocht uitspreken. Immers
zeer ter-echt merkte cle voorzitter op dat
men, wat het financieel e gedeelte betreft,
zeer goed voorstander ven de Kermis kan
zijn en tegenstander waar het de moreele
tijde betreft. Te beslissen wat het zwaarst
wegen moest, was echter eene overweging,
die ieder voor zich zelf had uit te maken,
doch lag niet op den weg der vereeniging.
Wij hebben gemeerd dit hier nog eens
eenlgszins uitvoerig tc mfieten behandelen,
omdat er toen ter ujde plaats was voor het
nvsken van verkeerde gevolgtrekkingen.
Zonder zich bloot te stellen aan het gevaar
van strijd in eigen boezem, welke strijd
zou eindigen met den ondergang der ver
eeniging, kon zij dus niet anders handelen
dan zij deed.
Neutraliteit op godsdienstig en politiek
terrein is een eisen die nauw samenhangt
et den bloei onzer vereeniging."
Zeer belangrijk werk werd' ook gelevc d
door het Incasso- en Informatiebureau, in
het geheel werden 351 vorderingen ter in
casseer ing aangeboden tdt een gezamenlijk
bedrag van 10,779.09. Betaald werden
179 vorderingen tot een bedrag \am
4756.21. De penningmeester-administra
teur, de heer G. Be rus, die met der. In
casso- en Informatiedienst was belast, had
re el lot dit succes bijgedragen.
Ten slotte moeten we nog wijzen op de
actie inzake de winkelsluiting. Het ging toen
nog om de 9-uur-sluiting. Eenige leden <ler
vereeniging hadden in Frigs-land's hoofd
stad gezien, dat daar de 8-uur-sluiting een
voldongen feit was er. in de eerstvolgende
vergadering ven Handel en Nijverheid de
vraag geste'd: Kan ook in Amersfoort wor
den tot stand gebracht, wat in Leeuwarden
geschied? Na in oestuursvergadering te
?i;n behandeld werd door de ledenvergade
ring de \ervroegde winkelsluiting met over-
greote meerderheid aanvaard. Donderdag 24
Aug. 1905 leidde de (eenmalig voorzitter
van H. en N„ de heer S. J. van Duinen, in een
openbare vergadering het punt in en verder
ging de zaak op rodttjes, zoodat de voor
zitter in de vergadering van 10 Oct. 1905
reeds kon spreken a-n een schitterend- resul
taat. Dat niettemin spoedig reeds de mi
sère kwam was zeker niet te wijten aan H.
en N.; de mislukking dezer actie tetn s-'olte
was een fiasco van het particulier initiatief
in deze molerie.
Uit een en énd-er blijkt wel, dat Hendel
en Nijverheid in de eerste jaren van haar
bestaan een buitengewoon werkzaam leven
leidde en dat niets onbeproefd werd gelaten
om de belangen van den middenstand te
behartigen. Nu de uitspraak, inzake hei
blikken keteltje, door de geschiedenis zoo
volkomen is gel ogen stre-ft, mag met groote
dankbaarheid worden teruggedacht aan
hen, die het vaak zco moeilijke pionierswerk
hebben verricht.
UIT DE LTAAÏSCOURANT.
Vcor den duur van het studiejaar T9C6—
1927 benoemd tot rectoi-magnificus der Rijk:
Universiteit te Leiden Mr. E. M. MeijersU
Utrecht Dr A. Nocrdtzijte Groningen Di
J. dc Zwaan
aan Jkvr. A. G. Fcitli cp haar verzoek ont
slag verleend als wetenschappelijk assistente
2c kl. bij de Koninklijke Bibliotheek
bevorderd bij 1de Algcmcene Rekenkamer
tot commies de adjunct-commies L. van den
Tempeltot odjunct-commics de klerk K. H.
Vink.
INTERPARLEMENTAIRE UNIE.
Dc bijeenkomst te Gcnèvc.
Eenige dagen vóór den Volkenbond zullen
in Genèvc de Rond cn de commissies uit de
Interparlementaire Unie bijeenkomen. Aldus
zullen vrijwel gelijktijdig vertegenwoordigers
der regecringcn en leden der parlementen voor
hetzelfde doel vergaderen De zittingen der
parlementscommissies zullen plaats hebben in
het Palais Evnard, de algemeenc vergadering
wordt gehouden in de aulu der universiteit.
De ugendu luidt als volgt
26 Augustus vergadering der subcommis
sie voor de studie der politieke vraagstukken.
27 Augustus vergadering der commissie
voor de studie der politieke vraagstukken, o.a.
over het parlementaire stelsel en der commis
sie van redactie voor de sociale quaesties.
28 Augustus vergadering van de commissie
betreffende den strijd tegen het opiumgebruik
en van de commissie betreffende dc beschei
ming dernationale minderheden en over dc
koloniale mandaten.
29 Augustus: vergadering vnn dc commis
sie voor de studie der economische en fin
cieele vraagstukken vergadering van de juri
dische commissievergadering van de com
missie inzake de beperking van bewapening.
31 Augustus voortzetting dezer vergaderin
gen.
1 September vergadering van den Interpar
lementairen Raad cn openbare vergadering.
Voor Nederland zullen aan deze vergaderin
gen deelnemen de heeren prof. mr. D. van
Embdcn, mr. E. B. F. G. baron Wittert van
Hoogland, mr. V. H. Rutgers cn pref. mr. M.
\V. F1 reub. De beide eerstgenoemden tevens
als vertegenwoordigers in den Rond.
J. L. J. B. BARON SWEERTS DE LANDAS.
Aftreden als burgemeester van
Epe.
Na 57 dienstjaren nam de burgemeester dei
gemeente Epe, J. L J. B. baron Sweeris de
Landas Donderdag afscheid van gemeenteraad
cn inwoners. Hem werden verschillende ge
schenken aangeboden, terwijl vele vcreenigin-
gen met hun vaandels en muziek voorbij het
gemeenthuis defileerden.
IN MEMORIAM J. A. K. H. W. VOGEL.
Een militair in hart cn nieren.
Men schrijft ons
Met kolonel J. A. K. H. W. Vogel is oen der
dragers van een schocne. oude traditie heen
gegaan.
Gesproten uit een oud militair geslacht, waar
van longer dan een eeuw al de mannelijke loten
de wapenrok haddon gedrugen, liet hij ook zijn
vijf zoons het voorbeeld dei voorouders volgen.
In 1853 trad kolonel Vogel als volontair in
dienst cn in 1857 werd hij officier.
Achtereenvolgens doorliep hij bijna vo'orl-
curend in dc onderscheidende funcYie van batal
jons- en regimentsadjudant, dc subalterne ran
gen cn werd in 1883 hoofdofficier. Zoowel het
4c regiment infanterie als het voormalig regi
ment grenadiers en jagers heeft hij onder zijn
bevelen gchud. Hij was officier in dc Orunje-
Nassau-orde cn commandeur in eenige buitcn-
lapdèchc orden. In 1893 verliet hij het leger.
Dc grootvader van kolone'r Vogi-1 sneuvelde
als jong officier in het leger van keizer Napo
leon bij den overtocht van de Berezina. Zijn
vader, dc latere kolonel-commandant van het
6c regt. infanterie, onderscheidde zich eervol
gedurende den licndaagschcn veldtocht in 1830
als commandant van dc voorspits van het ver
moorde bntuljon Tcgclnar. Zijn eenige oom viel
ols ridder vnn dc Mil. Willemsorde bij den aan
val op Bontjol (Sumatra) in 1856, terwijl hijzelf
cn zijn beide broeders in het leger of bij de
marine dc koleneisrang behaalden en in hoogc
mate dc achting vjjn hunne ondergeschikten
verwierven. Ook zijn vijf zoons hebben gedu
rende dc gchcclo mobilisatie het land als hoofd-
of subaltern officier gediend.
Wel mag men dus z ggen, dat dooi het ge
slacht Vogel het crh'.e, cnvcrvalschfe militaire
bloed stroomt.
T ANDTECHNICI
Vnkexcursic van Ncdcrlnndsche
tundtcchnici naar Duitschland.
Maandag 16 Augustus vertrek een groep
landtechnici van 52 pcisonen, allen lid van de
Nederl Tundtechnischc-Verceniging, voor een
te houden vnkreis naar Duitschlund (Berlijn,
Frankfort cn D(isscldorf).
Bezichtigd zullen worden het opleidingsinsti
tuut met dnaraan verbonden vnkdemonstratie
en fabrieken, waar chemische producten, kunst
tanden cn instrumenten worden vervaardigd,
terwijl te Dusseldorf dc groote tentoonstelling
de „Geroleï", znl worden bezocht
Zaterdag 21 Augustus wordt de terugreis
aanvaard.
DE AANBESTEDING VAN HET NIEUWE
STADION TE AMSTERDAM.
Twee Ion boven dc raming.
Het werk aan een ander ge
gund.
Dc N.V. Gewopcnd-Betonbouw „De Kon-
dor", te Amsterdam, zendt ons het laatste
nummer van het weekblad „De Aannemer",
waarin opgenomen is dc lijst van inschrijvin
gen voor den bouw van het nieuwe Stadion cn
wielerbaan. Daaruit blijkt dat alle elf inschrij
vingen ongeveer 200.000 hoogcr waren dan
de raming van den architect Jon Wils uit
Voorburg, die 550.C00 bedraagt. De firma
Kruithof cn Scholtcns tc Voorburg aan wie
het werk gegund" is, behoorde niet tot de elf
inschrijvers.
In hetzelfde nummer van Dc Aannemer"
staan een paar brieven van de gezamenlijke
inschrijvers, waarin zij hun bezwuren tegen
dezen gang van zaken uiteen zetten cn waar
in zij- mededeelcn te betreuren, dat nan den
ernst van hun inschrijvingen getwijfeld wordt
omdat dc oorzaak uitsluitend gezocht moe:
worden in een veel te logo raming van het
werk
„Daar wij vei nemen", aldus Dc Kondor
„dat er een aannemer gevonden is, dit dit
werk voer een veel lager bedrag dan dut der
laagste insrhriifster wil uitvoeren, moet zijn
cijfer beïnvloed zijn of door het gerucht van
een belangrijke onderlinge prijsverhooging óf
denr de hoop, dat de voltooiingswerken hrtm
onderhnndsCh zullen worden opgedragen In
dian het Ncderlandsch Olymoisch Comité
billijk tegenover do eerste inschrijvers wenscht
tc blijven, zal zij dc voltooiingswerken in con
currentie dienen oen te besteden, opdot dc te
loge pri's von het reeds nonbestede werk niet
verhaald worde op dc voltooiingswerken"
Ook zijn in dit nummer ven het otgann vier
rapporten van deskundigen oDgenomcn. dit
nllen verklaren, dat de inschrijvingen niet tc
hoog geacht moeten worden.
VERPLEGINGSHULP VOOR DEN
MIDDENSTAND.
Een rapport aanB. cn W. van
Amsterdam.
Door B. en W. van Amsterdam werd in
April 1925 een commissie ingesteld ter be
studeering van het vraagstuk tct betere voor
ziening in vcrplcgingshulp voor don Midden
stand, in geval van ziekte, cn verzorging van
kraamvrouwen.
Het rapport van deze commissie heeft thans
het licht gezien.
Dc Commissie is tot de volgende conclusies
gekomen
1. De vcrplcgingshulp non minder vermo
genden ten huize geschiedt thuns in onvol
doende mate tengevolge van do toenemende
finuncicclc onmacht der bestaande vcrceni-
gingen.
2. Door deze onvoldoende hulp moeten
herhaaldelijk patiënten naar een ziekenhuis of
andere vcrplcgingsinrichting verwezen worden,
die zeer geed thuis geholpen kunnen worden
en daaraan cok wel dc voorkeur zouden
geven.
3. De verpleging ten huize kan het besto
geschieden door dc hulp der bestaande vcr-
eenigingen, waarvan sommige ook kunnen
voorzien in de behoefte van dnt gedeelte der
bevolking, dut er de voorkeur nnn geeft door
confcssioncclc verpleegkrachten tc worden ge
holpen.
4. De beste wijze van samenwerking der
verschillende vercenigingen onderling en met
de Gemeente, zol gevonden worden in ecu
federatief verbond.
5. Het Gemeentebestuur neme het initiatief
tot het bijeenroepen der verschillende ver
cenigingen cp het gebied van wijkverpleging,
dngnachtvcrpleging cn krnamvrouwenverzor-
ging, ten einde tc geraken tot dc vorming van
een zocdonig federatief lichaam.
6. Dc Gemeente subsidicere niet langer dc
vercenigingen afzonderlijk, doch het federa
tief lichaam, hetwelk voorstellen doet omtrent
het subsidiebedrag in zijn geheel, omtrent dc
onderlinge verdceling, cn adviseert in alle
zaken, welke betrekking hebben op dc goede
ontwikkeling van dc verpleging ten huize.
7 Het Gemeentebestuur bcvordcrc de op
leiding vnn bakers.
In totaal zou volgens het oordeel der Com
missie voor wijkverpleging, dog- nachtverplc-
ging cn kraumvrouwcnverpleging ten huize
nocdig zijn een subsidie-uitgave vnn 45.000
per jaar. Op het oogenblik wordt door do
Gemeente uitgegeven oan subsidie van onder
steuning vnn vercenigingen voor ziekenver
pleging 1T.090.
De Commissie ontveinst zich niet, dot deze
bedragen dienen om in de eerste nooden tc
voorzien en om de organisotie von dc verple-
gingshulp bij minvermogenden cp gang to
brengen. Zij meent, dot in komende jaren het
federatief lichaam wat grootcre bedragen zal
cischcn, al zullen deze toch binnen redclijko
grenzen blijven.
Deze uitgaven dienen echter mede om onw
kosten voor verpleging in dc ziekenhuizen ta
verminderen.
HET ZIEKENHUIS VOOR SCHOUWEN EN
DUIVELAND TE NOORDGOUWE.
Moeilijkheden door het vertrek
ven den directeur en het gemis
vun een chirurg.
Tc Noordgouwe bestaat een ziekenhuis voor
do eilanden Schouwen cn Duivclnnd, dat eigen
dom is van de vereeniging Het Ziekenhuis.
In de onder voorzitterschap van den heer
A von der Weijdc. lid vnn Ged. Staten van
Zeeland, gehouden vergadering der vereeni
ging, deelde deze mede, dot de vcrccnigirg
in moeilijkheid is gekomen door het vertrek
vnn den directeur, dr. Hueso, nonr Goes. Dezo
directeur wos chirurg het bestuur heeft zich
echter verplicht gezien dr. Steur, die.geen chi
rurg is, tot directeur tc benoemen, terwijl dr.
Hueso van Goes uit de chirurgische praktijk
voorloopig waarneemt, wat zeci lastig is.
De vereeniging voelt de noodzakelijkheid van
een chirurg, verbonden ucn het ziekenhuis,
doch de financiën laten dit niet toe en daarom
ziet het bestuur maar een uitweg om het zie
kenhuis voor Schouwen cn Duivelend te be
houden, namelijk dar hel wordt overgenomen
door dc gemeenten op die eilanden tc somen.
De kesten voor dc gemeenten zullen daardoor
volgens berekening stijgen von 10 tot 25 cent
pér inwoner per jaar. Voorgesteld word een
desbetreffende circuluirc tot dc gemeentebe
sturen te richten
Bij de, over dit voorstel gevoerde discussie
werd er o.a op gewezen, dot 9cn chirurg
daarom noodzakelijk is, daar anders de pa
tiënten zich voor operaties naar Rotterdom of
Middelburg zullen begeven.
De voorzitter wees er on nog op dfct van
de 190 patiënten, die in 1925 in het zieken
huis hebben gelegen, er 107 een meer of min
der ernstige operatie hebben ondergaan.
Niemand is werkelijk vrij, dan wanneer geen
onder hem kon dwingen ie.'"
zelf verkeerd acht.
iels, le doen. wat hij
Tolstoi.
-1 m
Naar het Engelsrh van
RAFAEL SABATANI.
34
Roxalanr.c kermde, teen zweeg ze Eindelijk
sprak ze
„O mijnheer, u is onmeedoogenó! Wat voor
koop durft ge me nan tc bicden?"
„Een zeer mooie koop voorzeker zei die
duivel in de gedaante van een mcr.sch. „11c zet
mijn leven op het spel tegen uw hand.
„Indien indien w mij waarlijk liefhebt zoo-
als ge beweert mijnheer, dan zoudt ge mij een
dienst bewijzen /onder belconing.
„In al Je dingen zou ik dat willen. Maar is
het mogelijk een mr.n die dol verliefd op u i*
te vragen een n.-.ilcr in uw arrnen te voeren,
en dnt nog wel op gevaar af zijn eigen leven
te wagen? Ach mademoiselle, ik ben maar
een mensHi en onderhevig aan menscheüjko
zwakheid. Indien ge wilt toestemmen dan znl
Lespéron vrij wezen, maai u zult hem niet
meer zien: er. ik wil miin toegevendheid zoo
ver voeren 'i "hm* half jaar te geven om uw
verdti-f tc h*v. cm te komen voordot ik mij we
der bij ix vertoon om mijn loon te vragen
„En ihdivn ik weiger, mijnheer?"-
Hij zuchtte.
„Aon de waarde die ik hecht aan mijn leven
moet ge toevoegen mijn zeer mensuhelijke ja-
locrschhcid. Wat kunt ge hopen van die twee
dingen te zamen?"
„U meent dnt hij sterven moet?"
„Morgen", klonk het lakonickc antwoord var*
dien vervloekten bedrieger
Zij zwegen eenige cogcnblikken. Toen hoorde
ik snikken.
„Heb medelijden, mijnheer! Wees genadig in^
dien ge mij waarlijk liefhebt. O hij mag niet
sterven! Ik kon, ik durf hem niet laten ster
ven! Red hem mijnheer, dan zal ik iederer»
avond van mijn leven voor u bidden; ik zal
onze Heilige Moeder veer u bidden zooals ik
u nu voor hem bid".
Zou iemerd ooit weerstand kunnen bieden
aan zulk een onschuldige, vrome smeekbede?
Heeft er ooit iemand beslaan die als antwoord
op zulke eenvoudige woorden van liefde en
verdriet zijn eigen ruwe hartstochtelijke, liefde
kon opdringen? Zijn eenige antwoord was:
„Ge kent den prijs, kind!"
„God moge mij helpen I Ik moet den prijs
betalen Ik moet, want uls hij sterft, komt zijn
bloed cp mijn geweten!" Toen bedwong zij
haar srr.urt en haar stem werd haid door den
dwang dien zij zich zelf oplegde. „Indien ik
u beloof tc trouwen namelijk over cn half
jaar welk bewijs geeft ge mij dan dat de
persoon die gevangen gehouden wordt onder
den naam v§n Lespéron, in rijheid gesteld
wordt
Ik hoorde zooiets als een snik van den gjaaf.
„Blijf in Toulouse tot morgen; vanavond vooi
zijn vertrek zei hij afscheid van u komen ne
men."
„Laat het dan zoo wezen, mijnheer" ant
woordde zij. Toen sprong ik overeind. Ik kon
het niet langer uithouden. Het zal u verbazen,
dat ik den moed,heb gehad zooveel te verdra
gen cn haar zoo oneindig veel tc laten lijden
om mij zelf te overtuigen hoe ver die scha
vuit van een ChateHernult zijn bedriegers-af
spraak door zou voeren.
Een driftiger man dan ik zou het beschot
doorgetrapt hebben of hoor door dat beschot
heen den troost hebben toegeroepen, dat die
afspraak of omkooperij van Chatellerault hec-
lemaal geen afspraak was, daar ik al ontslo-
gen cn vrij was. En don zou een diiftigcr man
door zijn ingeving geleid verstandiger gedaan
hebben dan ik door redenecring. Ik deed de
deur open, liep de gelogkamcr^door, een gan
getje in, dat leiden moest naar de kamer waar.
in zij zich bevonden Maar hierin vergiste ik
mij en eer ik mij tot een kellner gewend had,
waren er eenige kostbare oogenblikkcn verlo
ren gegaan. Hij ging mij voor, eerst terug naar
de gelagkamer en toen naar een andere gang.
Hij deed de gangdeur wijd open en ik stond
plotseling van aangezicht tot aangezicht te
genover Chatellerault, die nog rood ze.g van
zijn pas gevoerden strijd.
„U hier zei bij ten hoogste verbaasd; zijn
gezicht betrok en hij werd doodsbleek, en dat
mocht ook wel, ofschoon hij niet kon droo-
men, dat ik zijn afspraak afgeluisterd had.
„Wij zullen terug gaan, mijnheer de graaf',
zei ik.
„Terug, waar naar toe?"
„Terug naar mademoiselle. Terug naar dc
kamer, die u zooeven heeft verlaten." En niet
al te vriendelijk duwde ik hem weder in de
gang, en daardoor miste ik in de duisternis dc
uitdrukking van zijn gezicht.
„Ze is daar niet", zei hij.
Ik lachte even.
„Toch zullen we teruggaan."
Ik kreeg mijn zin ert wij kwamen in de ka
mer waar dc schandelijke koop Was gesloten.
Dien ccncn keer sprak hij de waarheid. Zij was
duur niet meer.
„Waar is zij vroeg ik op boozen toon.
„Vertrokken", ontwoordde hij; en toen ik be
weerde haar niet tegengekomen te zijn, zei hij
op cnbesrhaomden toon: „Ge zoudt een dume
toch niet dopr de gelagkamer laten gaan. Zij
is door een zijdeur vertrokken, die op het bin
nen plein uitkomt.
„Nu dat zoo is, mijnheer de graaf", zei ik
doodbedaard, „wou ik wel even met u spreken
voordat ik haar ga opzoeken." En ik deed zorg
vuldig dc deur dicht.
HOOFDSTUK XV.
Mijnheer dc Chatellerault is boos.
Chatellerau't cn ik keken elkander stilzwij
gend aan. Wat woren de omstandigheden ver
anderd sedert wij elkaar vcor het laatst ont
moet hadden
Dc verwarring, die ik dadelijk op zijn ge
zicht had opgemerkt, was nog niet verdwenen.
Er was een dreigende, onheilspellende uitdruk
king in zijn oogen en een zeker gebrek aan
symetrie, iets eigenoordigs wanneer hij on
rustig was.
Ofschoon Chatellerault vooi" zijn eigen be
langen een slimme samenzweerder was en een
handige intrigant, hij was niet vlug van begrip
zooals ik wel meer gezegd heb. Zijn verstand
werkte langzaam cn hij had tijd noodig om een
toestand te overzien en zijn gedrag te bepalen,
voordat hij den strijd kon aanbinden.
„Mijnheer de graaf", zei ik spottend, „ik
maak u een compliment over uw schrander
heid cn de diepte van uw plannen en ik be
treur vcor u de omstandigheid dat ik hier voor
u sta, waardoor uw schoone plannen waar
schijnlijk in duigen moeten vallen".
Hij wierp zijn kolossalen kop achterover als
oen puard dut dc trens voelt cn zijn smeulen
de oogen keken mij naargeestig aan. Toen
opende hij zijn zinnelijkcn mond.
„Hoeveel weet u?" vroeg hij met doffe min
achting.
„Ik ben een half uur in die kamer geweest",
antwoordde ik cn sloeg met mijn vuisten op
het beschut. „De wond is dun, zooals u zult
opmerken cn ik heb ieder woord gehoord dot
tusschen u cn mademoiselle de Lavcdan ge
sproken is".
„Zoodat Bardelys, bekend als dc Luisterrijke;
Bardelys, het toonbeeld van ridderlijkheid
Bardelys, de arbiter clcgantiarum von het
Fransche hof naar het schijnt niet meer is dan
een gemeenc spion".
Indien hij mij door dat woord boos wou ma
ken, mislukte zijn plan.
„Mijnheer de graaf', antwoordde ik heel be
daard, „u is oud genoeg om tc weten dat de
waarheid alleen in staat is te wonden. Ik was
bij toeval in die kamer, en toen ik dc eerste
woorden vun uw gesprek vernam, zou ik geen
mensch geweest zijn ols ik niet was gebleven
en mijn ooren hnd ingespunnen om geen syl
labe te missen vun hetgeen ge zeide. En
daarenboven mag ik u vragen, mijn waarde
Chutcllcrault, sedert wanneer zijt gc zoo kiesch
geworden dat gc iemand durft verwijten dat
hij voor luistervink heeft gespeeld?"
„Ik begrijp u niet, mijnheer. Wat bedoelt u?''
„Ik bedoel dat ols een man ontmaskerd is
als bedrieger, leugenaar en dief, zijn eigen ko-
raktcr hem last genoeg moest geven om zich
te onthouden ven «nnmerkingen op een an
der".
.JWprdt vervolgd).
