feuilleton.
BINNENLAND.
De Markies van Bardelys.
TWEEDE BLAD.
25e Jaargang No. 5? AMERSFOORTSCH DAGBLAD „de eemlander"
Zaterdag
28 Aug. 1826
ONHANDIGHEID.
(Nadruk verboden).
Wat is de» bekoring v.in Charlie Cl M.
ons aller vriend? Hij is me$r dan een grap
penmaker, die ons met zijn dwaasheden
oan t lachen brengt en hierdoor ons voor
een uur zorg en verdriet doet vergeten.
Zelf vindt hij zidh heelemael niet grappig;
in den grond is hij, als a-We komieken, een
ernstig, zwaarmoedig man.
De koetsie»'. aan wièn hij zijn potsier-
lijken loop heeft ontleend, was een stum
per, die op zijn merkwa ai^ige b een en
plwhtegetroiJKv rondscharrelde om aan den
kost te komen. Charlie zag hem rondschar
relen, en zijn fortuin was gemaakt. Niet
het fortuin van den koetsier, die volgens
een allicht k*etrou\v'bare legende voortsuk
kelde, van de eene be trekking naar de an
dere, steeds verhuizend', altijd mislukkend,
omdat hij elke onderneming door zijn on
handigheid bedierf,
De beroemde filmspeler heeft den door
't noodlot achtervolgden koetsier voor heel
de wereld vertoond en heeft de reeks zijner
•kromme ongelukken met een onuitputtelijk
aantal van eigen vinding to| in 'het onein
dige uitgebreid. Het 'laatst zagen we hem
in Alaska, met de goudzoekers meegeko
men, toebereid om fortuin te maken, maai
onfortuinlijker dan ooit. Hij js de man, die
de klappen krijgt, de kop van Jut, waarop
alle slagen ven 't Noodlot neerkomen en
die telkens, wanneer 'hij zich verbeeldt, der
verstandigs ten zet te doen, liet verst mis
grijpt.
Altijd tast hij er naast, steeds is hij
slachtoffer -ein als hij ten slotte ter wille
van het publiek, dat elk levensdrama aan
't eind gelukldg wil zien allo open, zijn bruid
langs de t rep pen naar boven 'begeleidt,
struikelt hij, cp het toppunt van geluk,
langs de treden omlaag.
Zijn wij wreed, wanneer wij om de tegen
slagen van di^ze verpersoonlijkte onhandig
heid lachen? Het is niet. uit leedvermaak,
'dat we plezier hebben om het ongeluk van
dezen beminnelijk en medemensoh. Zelf
maakt hij ons medelijden onmogelijk, door
dat hij zijn -eigen verdrietelijkheden niet
tragisch opneemt. Zijn onverstoorbare lank
moedigheid, zijn onaantastbaar goed hu
meur en de wijze, waarop hij zich in zijn
lot weet te schikken, cloen ons gijn léed als
een soort levensvreugde gevoelen, een ver
wonderlijke' levensvreugde, die slechts bei
voorrecht kan zijn van een bepaald sine
menschen.
Ziet1 hem daar zitten in da dich(ge
sneeuwde hut, aan 'honger ten prooi. Ten
einde raad kookt hij zijn schoen. De on
gure metgezel, met wie'n hij het vertrek
deelt, kauwt am et weerspannige kaken op
het taaie 'leer en staart met trieste oogen
levensmoe voor zich heen. Maar i oor
Charlie wordt «deze ongewone maaltijd een
feest. Met de handigheid van een kok snijdt
hij het zonderlinge gerecht voor; als een
smulpaap hanteert hij de kluifjes en mer
gaat zich, terwijl mien hem ziet dineer£n,
verbeelden, dat een gekookte schoen een
lekker beetje is.
Bij ail zijm onhandigheid, die telkens tot
uiterlijke levensmislukking leidt, beschikt
Charlie klaarblijkelijk over een gave, die
handige menschen hem mengen benijden.
Innerlijk is zijn gemoedsrust gegrond op ge
gevens, die van het uiterlijk lot onafhanke
lijk zijn.
Terwijl de krachtpatsers en slimmerik
ken, die zich op hun minder weerbare
naasten een war el d veroveren, in hun bait
door voortdurende onrust worden gekweld;
terwijl zij zich voelen voortjagen door eer
zucht, door naijver, door gelddorst er.
grootheidswaan; terwijl zij, wanneer ze
eindelijk op het toppunt van hun welslagen
met de uitkomst van hun inspanning stre
ven geen weg weten 'en hun onbevredigd
heid koelen cp de omgeving. cil>o z:j tot
slavernij hebben gebracht, hun bestaan ein-
d gen in verbittering tegen l-.et «i;ven en
(egen do maatschappij, geniet zco'n slacht
offer van eigen onhandigheid vaak op zljiv
simpele wijze de blijdschap, welke het leven
zijn troetelkinderen voorbehoudt.
Het type van den onhandige, dat door
Charlie tot een. koddig ccricatuur is ge
maakt, is het geliefkoosde onderwerp van
menig kunstenaar geweest. Het zijn niet
alleen de clowns ,en de Pierrots, die deze
beminnelijke slachtoffers bHi-chamen. Ook
als romanfiguur, inzonderheid in de Rus
sische literatuur, treft ons vaak een derge
lijke onmaatschappelijke, onwere'düjke fi
guur, wiens handen verkeerd staan en die
hierdoor zichzelf onophoudelijk in last
brengt en zijn omgeving tot wanhoop, maar
die door zijn benijdenswaardige goedheid
van hart en ziin zeldzame tevredenheid ons
bekoort.
Maar ook door persoonlijke ervaring
loeren wij ze soms in werkelijkheid kennen,
deze schuchtere, gemakkelijk te bedriegen
en moeilijk te gebruiken menschen, die geen
kwaad ketvnen, die nooit mts goeds doen;
die wij uitlachen, maar zonder leedvermaak,
omdat ook zij zelf hun noodlot niet tragisch
opnemen. Menschen. die wij ondanks hun
voortvarende mislukking benijden om den
stillen, innig en vrede, welke den zwaar moe
digen, blik hunner oogen doorglanst.
Zjëker, wij zulten hen nimmer tot voor
beeld nemenf In niemand van ons zal het
opkomen, de onhandigheid' als 'levenshou
ding aan te prijzen. Ma-ar toch schenken
ót-ze simpele zielen met hun zonderlinge
manieren en hun vreemdsoortig lot'ons een
troost, wijl zij ons de waarheid' 'belichamen,
dat 'handigheid en verstandigheid slechts
zeer eenzijdige deugden zij.nl Dat wij ons
niet mogen laten overbluffen door die
knappe en flinke zakelijke menschen, wicn
alles gelukt, ais 2ij mei niets ontziend door
zicht en onvenvrikibaren ijver zich een
toekomst bouwen cp cle ruggen hunner
naasten, zich een weg banen over hun
slachtoffers heen.
Soms is het on.s, alsof wij in .het bijzijn
der onhancligën iets begrijpen van die
wondere boodschap, dat er een koninkrijk
beslaat, niet van deze wereld en waarin de
armen van geest zalig zijn. Inderdaad', er
hlijkt iets voor vVijzep en verstandigen ver
borgen, wa t den kinderkens wordt gecpen-
baai d.
H. G. CANNïEGlHTER.
UIT DE STAATSCOURANT.
benoemd tot surnumerair der grondbelasting,
Chr. Bouwhuizen en H. de Graaf
bij ministcrieele beschikking is voor. een jaar
benoemd tot lecraar aan de Middelbare Kolo
niale Landbouwschool ie Deventer II Uittien
te Haarlem en zijn voor 1 jaar wederom be
noemd tot leeraren aan die schoof G. Aergelo,
te Deventer, Ch. F H Dumor.t, te Schaltheer,
gem. Diepenveen, J. J. van Eupen a Di P.H.
Hehewerth, beiden te Nijmegen., A Glastra van
7-oon, tc Apeldoorn, Dr H. t Hoen, te Utrecht
en G. v. cl. Veen, te Huizen (N -H
Bij K. B. is het bevel over Hr Ms. onder
zeeboot K 12, bestemd voor tien dienst in Ned -
Indio, mol eer. döoj den minister van marine
tc bcpulcn datum opgedragen aanden luite*-
nam ter zee lst.e kl. J L. K Hoekc
met ingang van 1 Sept. 1926:
Io. aan den officier ^van der. marine-stoom-
vaartdiensct le kl. H. G. L Jung, wegens lang-
durigen dienst eervol ontslag uit den zeedienst
verleend, onder toekenning van levenslang
pensioen
2o. bevorderd tol ollicicr van den marine-
stoomvaartdienst 7e klasse, die der 2e kl. W
Dollckamp
op verzoek eervol ontslagen de teserve-eer-
ste-luitenonts A. P van Stigt, H. Giesen en
Mr. I) N. P. Hoc-ke, onderscheidenlijk van het
6e, 7. en 22eregiment Infanterie, en wegens
lichaamsge breken de ri serve-officier van ge
zondheid 2e klasse C. Tholen, van den genees
kundigen dienst der landmacht en de reserve-
Iweedc-lultcnnnt G. M. den Hartogh, van het
20e regiment Infanterie;
benoemd tot leoinnr aan de Middelbare Kolo
niale Landbouwschool tc Deventer. A. J. van
Deventer, te Haarlem.
DE ONDERSCHEIDINGEN OP 31 AUG
Het stelsel van onderscheidingen
tegenover dc Kamerleden.
Naar wij vernemen, ligt het niet in het voor
nemen ch r rcgecring om bij het toekennen \an
onderscheidingen ter gelegenheid van 31 -Aug.
streng vost tc houden aan dc gebruikelijke ge
dragslijn tegenover leden der Tweede Kamer.
Dc praktijk is n.l. deze, dot een Kamerlid na
vervulling van het lidmaatschap gedurende 8
achtereenvolgende jaren wordt onderscheiden.
In 1918 zijn echter voor dc eerste maal de
verkiezingen gehouden volgens het stelsel «nn
evenredig kiesrecht. Daarvan is Hét gevolg ge
weest, dat niet minder don vijftien nieuwe Ka
merleden dot jaar zitting hebben genomen,
zoodot toepassing van den gewonen regel niet
wel doenlijk zou zijn.
BUITEN LANDSCHE OORLOGSBODEMS IN
DE HOOFDSTAD.
Dc drie Franschc oorlogsschepen, die op het
oogenblik tc Amsterdam liggen, zullen Zondag
morgen omstreeks 9 uur weer vertrekken. Ruim
een weck daarna, cn wel op II Scptcmbe'r a.s.,
zal dan de hoofdstad bezoek krijgen van e<?n
Engelsph eskader, waarvan twee oorlogsvaar
tuigen beoosten den steiger van do Holland-
Amcrikajijn ligplaats zullen krijgen cn twee
aan den overkant op dc Engclsche boeien.
AUDIËNTIES.
Dc gewone audiëntie van den minister van
Onderwijs, Kunsten cn'Wetenschappen zal 2
September niet plaats hebben.
H. FRANSSEN.
Naar gemeld wordt heeft de oud-wethouder
H. Franssen, lid van dc Eeiste Kamer, thans
ook ontslug genomen als lid \an den Zwol-
schcn taad wegens gezondheidsredenen. De
heer Fi'anssen vervulde, deze functie sedert
Sept. 1907, toen hij de plaats innam van m".
H van dc Vcgtc, thans minister van water
staat, die als gedeputeerde optrad. Opvolger
op dc lijst is cle heer J. Hagenbeek.
EEN .MANIFEST TEGEN DON
DIENSTPLICHT.
Een oproep aan alle mannen cn
vrouwen van goeden wil.
Het volgende manifest wordt heden in alle
landen gepubliceerd:
„Gedurende den oorlog waren olie landen
besloten voor altijd het juk van het militarisme
af tc werpen en. toen 'de vTede kwam, werd
de Volkenbond verwelkomd als dc spruit van
deze hoop. Het is onze plicht er voor te zorgen,
dut het verschrikkelijk üjden van den oorlog
niet terugkeert.
Wij elschen een delintievc stap in de rich-*
ting van gchcelc ontwapening en dc demilitari-
secring, van .den geest der beschaafde naties.
De meest effectieve maatregel hiertoe zou zijn
dc algemecne opheffing van den dienstplicht.
Wij vragen daarom den Volkenbond de ophef
fing van den verplichten militairen dienst in
allo landen als eerste stap naar een werkelijke
ontwapening voor te stellen.
Wij geloov.cn, dat dc op grond van dienst
plicht gevormde legers niet hun grootc corp
sen beroepsofficieren een ernstige bedreiging-
van don vrede vormen. Dienstplicht houdt de
aegradatio' van den mensch als persoon en dc
vernietiging van de vrijheid in. Het leven in
.kazernes, het drillen, de blinde gehoorzaam
heid aan commando's, hoe onrcchtvaurdig en
dwaas deze ook mogen zijn, en de opzettelijke
training lot moord, ondermijnen den eerbied
voor den individu, voor de democratic cn voor
het humane leven.
Het is vernederend voor de menschelijke
waardigheid mannen te dwingen hun leven te
geven of te dooden tegen hun wil of zonde;
zelf overtuigd te zijn ven de rechtvaardigheid
van hun daad. De staat, die zich bevoegd acht
ziin onderdanen te dwingen in den oorlog te
gaan, zal nooit behoorlijk aandacht schenken
aan do waarde cn het geluk van hun leven in
vrede. Door dienstplicht wordt bovendien de
militaire agressieve geest gebracht iit dc ge-
hcelo mannelijke bevolking op den leeftijd, die
hot meest vatbaar is voor indrukken. Door het
trainen voor den oorlog, gaan de mannen den
oorlog als onvermijdelijk en zelfs nis wensche-
1 ijk beschouwen.
Door de gehecle opheffing van den dienst
plicht zal dc oorlog minder gemakkelijk gor
den gemaakt. Dc regeering van een land, dut
den dienstplicht handhaaft, heeft weinig moeite
oorlog tc verklaren, want zij kon het gehecle
volk het zwijgen opleggen door een mobilise*
tiebevcl. Wonneer de regecringen afhankelijk
zijn van den steun van vrijwilligers uit haar
volken, moeten zij bij hun buitcnlandscho poli
tiek voorzichtigheid betrachten.
In het eerste ontwerp van het Pact van den
Volkenbond heeft President Wilson voorge
steld dienstplicht in alle als lid toegetreden lan
den onwettig to verklaren. Het is onze plicht
den oorspronkclijkcn geest, welke tot de op
richting van den Volkenbond leidde, een geest,
dio gedeeld wordt door velen van hen, die in
den oorlog streden en verkondigd door cle
staatslieden van do betrokken landen, weer
vaardig te maken. Door de gehecle opheffing
van don dienstplicht kunnen wij een beslissen
de stap doen naar vredo en vrijheid. Wij doen
daarom een beroep op olie mannen cn vrou
wen van goeden wil tc helpen in alle landen
een openbare meening te vormen, welke de re
geeringen en den Volkenbond zal nopen deze
definitieve stop tc doen om de wereld tc be
vrijden van den geest van het militarisme en
den weg te openen tot een nieuw tijdperk van
vrijheid in cn van broederschap tusschen de
naties.
lot dc qhdertcckenaars bchooren o
Normnn Angell (Engeland), Henri Barbusse,
(Frankrijk), Annie Bcsant (Iridic), Luit.-Gcn. G.
J. W. Koolemans Beijnen (Nederland), Martin
Buber (Duitschland), Edward Carpenter (En
geland), prof. dr. Frans Dnels (Belgic), Gene
raal o. D. Berthold von Dcimling (Duitschland).
Georges Duhamcl (Frankrijk), Emile Ehlcrs
(België), Prof. Albert Einstein (Duitschland).
Majoor Ernnz Carl Endres (Duitschland), Prof.
Angust Forel (Zwitserland); M. K. Gnndhi (In-
dië), prof. G. J. Heering (Nederland), dr.
Fricdrich Hertz (Óóstonrijk), (wijlen) J. Ellen
Key (Zweden), Count Harry Kesslcr (Duitsch
land), George Lnnsburv, M. P. (Engeland), Carl
Lindhagen, M.P. (Zweden), Rijksdag-president
Paul Löbc (Duitschland), Prof. dr. Jos. Macck
(Tsjecho-Slowwakijo), Victor Marguerite
(Frankrijk) Lord Pnrmoor (Engeland), Arthur
Ponsonby, M.P. (Engeland), Prof. Leonhord
Raguz (Zwitserland); (wijlen) Prof. dr. K. H.
Roessingh (Nederland), Romnin Rolland
(Frankrijk), Generaal-Mnjoor o. D. F. von
Schönnich (Duitschland); dr. Ignaz Seipel (Oos
tenrijk), Robert Sniillie, M.P. (Engeland), Philip
Snowdèn, M.P. (Engeland), Rnbindrnnath Tu-
gore (Indië), Fritz von Unruh (Duitschland),
Generaal Vcrraux (Frankrijk), H. G. Wells
(Engeland), Mathilda Wrede (Finland), cn
voorts nog een aantal anderen, waarbij ook
Finland, Tsjecho-Slowokijc en Spanje vertegen
woordigd zijn.
ENKRATE! A-CONGRES.
De voortzetting van gisteravond.
Het Christelijk Congres tegen het alcoholisme
uitgaande van „Enkroteia", bond van protest.
Christelijke drarkbcstrijdersverconigingcri werd
Donderdagavond oortgezet.
Dc vergadering werd geleid door ds. J. Hen
ri Ledeboer. n
De eerste inleider, prof. dr. A. v. Vrccdhui-
zen uit Groningen sprak over de „Folkloristi
sche bezwaren bij onzen strijd'
Spr. begon uiteen te zetten dat een gewoonte
tan macht is, rnoar dot een volksgewoonte een
buitengewone macht is, zoo is het ook met den
drank. Voor drinken bestaat er altijd gelegen
heid. Dc kalender geeft ze bij bosjes. Behalve
dezezijn cr nog- honderden andere gelegen*
heden, als daar zijn marktdagen, veilingen enz.
Het geheele leven van den mensch zei spr.
van dc geboorte tot het graf, is gedrenkt
niet alcohol. De oorsprong van dot kwaad tc
verklaren is een wanhopige zaak. De vraag is
echter, hoe komen we er onder uit. De strijd
is moeilijk. Want men moet de macht van den
vijand niet onderschatten. Daarom moet met
overleg gehandeld worden. Daarvoor zijn noo-
dig een helder hoofd, oen stalen v.-il, een be
slist voorbeeld, Christenliefde en vereende
krachten. Nndot cenigc vragen waren gedaan
en beantwoord, werd overgegaan tot het vol
gende ontwerp „Evangelisatie en Alcoholis
me". H' t theoretische gedeelte weid ingeleid
door den heer E. A Keuchenius. Deze meen
de, dat de grens tusschen „alcoholisme als
zonde" en alcoholisme als ziekte in vele geval
len niet te trekken is.
Bij het alcoholisme als „ziekte" speelt dc er
felijkheid een' grootc lol. Hierbij echter -wordt
de zucht tot drinken niet als zoodanig overge-
erlci
De drankzucht bij erfelijk bclns'.e kinderen
ven alcoholisten wordt veroorzaakt door een
algemeen dogcneratie»vcrscK|jns.e1, dat zich
openbaart in totale verzwakking van den wil en
dbnrmce gepaard gaand verlies van zclfbehcer-
sching, dio i cn vcrskmlde overgave oan den
invloed von olie mogelijke schadelijke prikkels
in de hand werkt.
Een hartgrondige bekeuring staat van alle
middelen ter genezing van het alcoholisme in
beide genoemde vormen, op den voorgrond.
In dc behandeling von den alcoholist moet
de gcstichtsbehandcling in dc laatste plaots ter
hand genomen worden. Tot deze mag eerst
overgegaan worden, wanneer dc behandeling in
eigen omgeving gefaald heeft.
Voor de behandeling van dc(n) alcoholist in
eigen omgeving is onmisbaar een goed ing« -
richt Christelijk consultatiebureau, dat zich te
vens aan den Evangelisatie-arbeid moet omslui
ten cn dus voor ccn deel tot dc inwendige Zen-
dihg- gerekend moet worden.
Het practische gedeelte werd bohondcld dooi
den heer N. Baas.
Deze was van oordeel, hoewel het te ver goat
do drankbestrijding in haar geheel als een tak
der Inwendige Zending te beschouwen, toch
Evangelisatie en drankbestrijding talrijke pun
ten van aanraking hebben.
Hocnicer als doel der Evangelisatie gezien
zal worden de bearbeiding der volksziel en het
doordringen vnn het volksleven, des te sterkei
zol dit verhand worden beseft. PrnctisCh zal di'
verband zich openboren
o. In dc personen, die in het werk der Evan
gelisatie arbeiden,
b. In het werk der z.g. Daad-zending.
c. In de prediking, die uitgaan moet teger
de volkszonden.
d. In de Evongelisatic-lectuur.
e. In den orbcid onder dc „Menschen vnn der.
Zelfkant".
Voor den arbeid onder laatstgenoemden kan
dc instelling van een z.g. Blau-Kreuz-Mission
aanbeveling verdienen, met name in dc grootc
steden. Eencrzijds komen uit den arbeid dor
Drankbestrijding speciale lessen voor het Evan
gelisatie-werk. Anderzijds komen uit de prak
tijk d< r Evangelisatie algemecne lessen voo*
den arbeid der Drankbestrijding.
Hierna werd het congres met de geworu
plichtplegingen gesloten.
DE SLUISBOUW TE IJMUIDEN.
Vervoer von ccn kraan var
85.000 K.G.
Voor het maken van het toeleidingskanoaf
naar de nieuwe sluizen tc IJmuiden moet ccn
gedeelte van den Noordpier bij het pontscrfoi
worden opgeruimd en dc fundeering worden
opgebroken. Daartoe zal de hijschkraan var.
den Zuidpolder, waarmede dc grootc bazelt-
blokken als golfbrekers in zee worden gestoii
naar don Noorderpier worejen overgebracht. Di'
moet lungs den wutcrwug geschieden, omdn
vervoer langs het strand onmogelijk is.
Dit buitengewone karwei dc kraan weegt
ruin; 85,COO K.G. zal zoodra het water bin
nen de pieren rustig is,'Worden uitgevoerd niet
den grooten bok, die 't gevaarte, hangend in dr
kettingen, van den Ziudpier naar den Noord
pier zal overbrengen. De bok is Donderdag u
IJmuidon aangekomen.
HET WONDER.
Het Hbld. meldt:
Dc kleine man in de spreekkamer bracht eer.
berichtje. Een nieuwtje dat hij graag' in hc'.
Avondblad nog geplaatst wilde zien. Hij ver
telde het in zijn eigen taaltje, dat wij moeilijk,
zonder phonetisch ie worden, kunnen weerge
ven.
Maar wat hij vertelde mag toch wel eer.
wonder hecten
Zijn vrouw, zeidc hij, was negen jaren blinr'
geweest. Stekeblind. En nu was zij gisteravonc
naar den haorknipper gegaan om zich eci.
polkakop te laten geven. Toen de kapper he'
haar had geknipt, kreeg dc gekortwiekte eer.
eau-de-colognebesprenkeling. Laten wij het cci
friction noemen. De kapper hant'èerdc blijkbnu-
do flesch wat stuntelig, groote spatten vlogei,
do vrouw in het gelaat, vulden haar oogen.
en sit-.ds die eau-dc-colognebehandelint;
heeft dc blinde haar gezichtsvermogen volko
men terug gekregen.
„Ik zou dut wonder zoo graag in de kran
willen hebben", zei dc kleine, schamele man.
„Vanavond nog", en hij grif zijn naam cn ndrer.
cn nocnidc den naam van den kapper.
Als het alles waar is!Is het geen wonder??
De man, die volkomen onpartijdig is deugt
BYRON.
tot niets.
Naar het Engelsch von
I RAFAEL SABATANI.
45
„Ik ben in zooverre voldaan, mademoiselle
antwoordde ik kortaf, „ik weet nu dat ge drie
dagen geleden de w&aïheid niet hebt gespro
ken. Ge hebt mij nimmer liefgehad. Het wbï
medelijden dat u misleidde, schaamte voor de
Deliln-rol die gc gespeeld hudt cn uw verraad.
Nu kunt gc passeeren, mademoiselle".
En ik girg- op zij, verzekerd dat ze niet gaan
zou, indien zij een echte vrouw was. Zij deed
9iet ook niet. Integendeel zij ging een stap
echteruit. liaar lip trilde. Maar zij herstelde
zich spoedig. Haar moeder had haar kunnen
zeggen dat zij een dwaas was zich te wagen
in een duel niet mij mij de held van hon
derd liefdeütwisten. En toch ofschoon ik er
niet aan twijfel of dit was haar eerste gewa
pende aanvisl van deze soort, zij was meer dan
tegen mij cipgev:assen, zooals ge kunt opma
ken uit de woorden die volgden.
„Mijnheer, ik dank u voor uw inlichting.. Het
!s zoo, ik kon drie dagen geleden de waarheid
niet gesproken hebben. VI heeft gclijK, ik twij
fel daar nu. diet aan, en u neemt een zworen
last van scthaamte van nujn schouders af
Welk een zetik wankelde door den pijn
lijken stool. Ik was afgemaakt naar het schijnt.
De overwinning was aan haar zijde, cn zij, een
kind slechts zond r cenige ondervinding, op
het gebied von Cupido!
„Welnu, mijnheer", voegde zij er bij, „nvt
gc bet eens zijt dat ge u vergiste met te zeg
gen dat ik u liefhad, nu die zaak afgedaan, is
vaarwel I"
„Nog een oogenblik!" riep ik. „Dat punt is
afgesproken, maar er is iets anders, iets van
vóór mijn tijd, dat wij nog even hebben laten
ritsten. Wij hebben'of liever'u hebt de liefd"
ontkend die ik zoo verwaand was tc gcloovcn
dat u voor mij gevoelde. Wij hebben nog re
kening te houden inet dc liefde die ik voor
u gevoel, mademoiselle, cn daarover zullen wij
misschien niet zoo spoedig zijn uitgepraat".
Met een gebaar van verveling of ongeduld
wendde Roxalanne zich af.
„Wat verlangt go? Wat denkt gc tc winnen
door mij aldus uit te dagen. Uw weddenschap,
te winnen?" Haar stem was koel. Wie dat kin
derlijke gezichtje aanzag, die zachtzinnige,
peinzende oogen, wie kon haar tot zooveel
wreedheid in staat achten
„Van mijn weddenschap kan niet langer
sprake zijn, ik heb die verloren cn betaald",
zei ik.
Zij keek plotseling op. Zij fronste de wenk
brauwen. Het was duidelijk dat dit haar inte
resseerde.
„Hoe dat vroeg zij. „Heeft u die verloren
en betaald
„Ja juist. Die ellendige, vervloekte, schan
delijke weddenschap was het punt waarop ik
steeds zinspeelde als iets dat tusschen ons
beiden stond. De bekentenis die ik zoo menig
maal op liet pitnt was u te doen die u mij
vaak noodzaakte tc doen betrof die wedden
schap. God gave dat ik het u verteld had
Roxalane f" riep ik uit en het scheen dat dc
oprechtheid die klonk in mijn stem dc hard
vochtigheid van hnar gezicht, dc koelheid van
haar blik «enigszins temperde.
„Ongelukkig dacht ik altijd dat het nog
geen tijd was of reeds te laat. En toch. zoo
dra ik mijn vrijheid' terug gekregen had, wak
mijn eerste gedachte dat te doen. Terwijl do
weddenschap nog niet was afgedaan, mocht ik
u niet vragen niijn vrouw tc worden, anders
mocht het schijnen dat ik het oorspronkelijk
plan ten uitvoer bracht, want uw liefde te vin
nen was het dool van mijn reis naar Langue-
doc. En daarom was rnijn eerste werk Chotel-
lerault op te sporen cn herrr de overdracht van
mijn bezittingen in Picardic ter hand tc stel
len, het grootste gedeelte, ja verreweg het
grootste von alles wat ik bezat. En don wou
ik u opzoeken in het Hotel de l'Epéc.
Want eindelijk kon ik met reine handen tot
u naderen; ik kon bekennen wot ik gedaan
had en als ik wist dat ik olies zooveel mogelijk
had goedgemaakt, vertrouwde ik op mijn suc
ces. Helaas I ik kwam te laat. Ik ontmoette u
in dc voordeur tn het hotel. Van mijn spraak-
zamen eersten bediende had u de geschiedenis
van die afspraak, waarin Bardelys betrokken
werd, reeds -gehoord. U had gehoord wie ik
was cn u dacht vernomen tc hebben waarom
ik u tot vrouw begeerde. U kon dus niet an
ders dan mij verachten."
Zij was op een stoel neergevallen, met lus
teloos in den schoot gevouwen handen, neer
geslagen oogen cn bleeke wangen. Maar haar
hijgende borst verkondige mij dat mijn woor
den niet zonder uitwerking waren gebleven.
„Weet _u niets van de afspraak die ik met
Chatellerault heb gemaakt?" vroeg zij met
droevige stem*
„Chatellerault, was een bedrieger I" riep ik
uit. „Geen man van eer zou zich verplicht
rekenen den prijs van die weddenschap te be
talen. Ik betaalde hem, niet uit verplichting
maar om u door die betaling ccn hoogste
bewijs van rnijn oprechtheid te geven."
„Dat mag zoo zijn", zei ze. „Maar ik gaf hem
mijn woord - mer hem te zullen l rouwen, in
dien hij u in vrijheid liet stellen".
„Die belofte geldt niet, want toen u die
deed was ik reeds vrij. Daarenboven, Chutel-
lerault is dood .of tenminste stervende".
„Dood?" herhaalde zij, dc oogen opslaande.
,,Ja dood. Wij hebben geduelleerd". - Een
baast cnmc-rkbaor jjlimlnohjc van vcrnchtelijk
begrijpen vloog uls een lichtstraal over haar
gelnat.
„Pardieu!" riep ik uit, „u doet mij onrecht.
Hij is niet door mijn hand gevallen. Ik was
het niet van wien het voorstel tot een duel is
uitgegaan". Ik deelde haar toen nl de bijzon
derheden van de zaak mede, alsmede dat zijn
voorgenomen gerechtelijke moord van mij
streng dooi den koning gestraft zou worden
indien hij den koning die moeite niet had be
spaard door zich zelf het leven te benemen,
door zich in zijn degen tc werpen
Toen volgde eet) stilzwijgen. Roxalanne zot
na te denken. Oni haar allen tijd te geven te
laten bezinken wnt ik gezegd had, want dat
moest immers voor mij getuigen, keerde ik
mij om cn liep naar een der vensters.
„Waarom hebt u mij dat niet eerder ge
zegd vroeg zij plotseling „Waarom ach
v/aarom heeft u mij die heele schandelijke ge
schiedenis niet bekend zoodra u mij begon lief
te hebben zooals gij zegt".
„Zooals u zei", herhaalde ik. „Twijfejt ge
aan mijn liefde? Kunt u daaröan twijfelen na
alles wat ik heb gedaan?"-
„Ach ik weet niet wat ik gelooven moet",
riep zij uit niet een snik in haar stem. „Ge
hébt ,n\ij zoo zeer, zoo dikwijls bedrogen.
Waarom heeft,u het mij niet verteld dien avond
op de rivier? Of later toen ik er op aandrong,
hier in huis? Of dien onderen avond in de ge
vangenis tc Toulouse?"
„U vraagt waarom? Kunt u die vraag niet
zelf beantwoorden? Kunt u den angst die in
mij wos niet begrijpen dat u voor mij zou
wegdeinzen en mij verfoeien? De vrees, dot
als u mij maor een weinig liefhad, ik die ge
negenheid voor goed zou verliezen Do vrees
dat ik uw geloof cn vertrouwen in mij zou
vernietigen? Ach mademoiselle, begrijpt u don
niet dat het mijn ecnige hoop was eerst mijn
nederlaag aan Chatellerault te erkennen cn
den prijs voor de weddenschap te botnlenT'
„Hoe kon u u tot zulk een weddenschap la
ten overhalen?"
„Ja, hoe? U heeft* vnn uw moeder fets ge
hoord van de reputatie van Bardelys. Ik was
een zorgeloos man, oververzadigd van al de
luxe die het leven mij gaf, bedorven van al
die weelde, of liever er van walgend. Was het
zoozeer tc verbazen' dot ik mij liet overhalen
tot zulk een zaak? Het beloofde mij wat op
wekking te bezorgen, een nieuwe ondervindin/,
moeilijkheden op mijn levensweg dien ik he
laas al te effen had gevonden want Chatel
lerault beschouwde uw algemeen bekende
koelheid als de voornaamste reden dat het
mij niet zou gelukken uw liefde te winnen.
(Wordt vervolgd).
