tweede blad.
LOUIS KLEIN
AMERSFOORT
m aA'iJU»
Jiife
BINNENLAND.
FEUILLETON.
Een Speelbal dei Fortuin.
25e
laargang No. 174 AM fcl RS FOO RTSC H DAGBLAD „DE EEMI.ANDER"
Zaterdag
22 Januari 1927
Hoe komen we aan goede films len
dienste van het onderwijs?
Reeds lang ge.eden werd de behoefte ge
voeld aan goede platen voor het aanschou
welijk onderwijs op de scholen. Terecht
oordeelde men: van zien leert men beter
dan van h o o r e n. Om een kind, dat nog
nooit een olifant zag, zich een voorsteLmg
van zoon dier te laten vormen, is zonder
er het origineel of een plaat bij te gebrui
ken, zeer moeilijk. Men bracht dus platen
in de schoollokalen, men organiseerde
schoolreisjes naar dierentuinen, naar slui
zen, naar fabrieken. Het in de klas geleerde
werd door eigen aanschouwing stevig vast
gelegd.
Toen deed de ciTm ha«T intrede. Doch nog
niet in het onderwijs. De filmindustrie vei-
vaardigde dèt, wat de menschen vroegen
En wat men wenschte, stond op laag peil
Dit peil bewoog zich snel in dalende rich
ting, zoodat velen en terecht in de
frlm een maatschappelijk gevaar be Tonnen
te zien. Men scheen te beseffen, dat het
dan zóó ook niet langer ging, dat het peil
weer omhoog moest Niets lijkt eenvoudiger
dan dat. Waorom zou men niet even go-
ma'kilce'ijk goede zoowel als slechte films
kimmen vervaardigen? Doch de practijk wees
uit, dat die redeneering niet opging. Het
publiek, reeds gewend aan „sensatiefilms",
bedankte voor de wetenschappelijke rol
prenten, verveelde zich bij de mooiste
natuuropnamen. Het „Nut", dat altijd vóór
aan en midden op de bres staat, waar het
de volksontwikkeling geldt, maakte terstond
(het wachtwoord: „de fi'm naar hooger peil",
tot het zijne. Het legde de hand op de
dure doch schitterende film: N e e r-
lands Volksleven in de Lente,
deed deze muzikaal begeleiden, zocht voor
een Volksavond den meest geschikten uit,
gaf er ruime publiciteit aan, ste'de de entrée
op één kwartje enzag 27 menschen ;n
de zaal komen.
Zoo n film wilde men niet. Nóg niet! In
de toekomst wèl? Zeer zeker!
De verdere ontwikkeling van de jeugd na
*t verlaten der lagere school, evena'S die
der volwassenen staat thans in het brand
punt der belangstelling. Centrale Jeugdraad,
Volksuniversiteit, Instituut voor Arbeiders-
ontwïkke'ing e.d. hebben pas hunne eerste
schreden ge ze*
Vastberaden schrijden zij op hun doel af:
ontwikkeling, beschaving, goeden smaakl
Als over 10, 15 jaren de Lentefilm nö?
eens gegeven wordt, dan zijn er meer, veel
meer dan 27 menschen in de zaal
Ook de filmindustrie werkt gelukkig
mee. Wel zag zij spoedig in, dat zij zichzéf
finaail om hals "bracht, met den sprong van
sensatie naar wetenschappelijke film
inééns te doen, do.c-'h ze is thans bezig de
klove te overbruggen; bijna onmerkbaar
voor het publiek worden de grove elemen
ten uit de rolprent vervangen door iets dat
op wat hooger plan staat.
Men oefen e geduld. Ons inziens staat
ell-es wat met films én publieken smaak ver
band heeft, in het teek-en „vooruit".
Doch nu de „onde-rwijsfilms". Stemmen
gingen op, die aandrongen op het benutten
van het „bewegende beeld" bij het aan
schouwelijk onderwiis. Het „lamfaarnp'-aatje"
bad men al sedert lang leeren waardeer en,
- doch dit schoot te kort als juist „beweging"
hoofdzaak was; als men het kind wilde laten
zien, hoe het schip in de s'uis omboog rijst,
hoe de ijsbreker hel ijs doet splijten om
de haven weer bevaarbaar te maken, hoe Je
kleurige vlindeT zich uit de grauwe pop be
vrijdt, hoe het pon tv eer den tegenoverlig-
genden oeveT der rivier bereikt
De stemmen, die om onder wijsfilms rie
pen, drongen blijkbaar eerder door tot den
filmfabrikant dan lot regeering. stadsbestu
ren en schoolautoriteiten 't Gevolg was, dat
die fabrikant „ondprwijsfi'ms" maakte, dcoh
meestal zónder overleg met de mannen van
het onderwijs.
Om kort te gaan: Onderwijs films zijn er
reeds vele; goede onderwijsfilms zijn
sohaarsch.
Aan dezen toestand zal thans een eind
komen.
Op instigatie van de Vereeniging van
Nederlandsche Gemeenten werd het svrige
jaar opgericht: de „Vereeniging voor onder
wijs- en ontwikkelingsfilms".
Die vereeniging heeft ten doel: De bevor
dering van de toepassing der kinematogra-
phie bij het onderwijs en bij de volksont
wikkeling in den ruimsten zin.
Ze tracht dit doel te bereiken o.a. door
1. het aanleggen en in stond houden van
een filmverzameling ten dienste van het
lager-, middelbaar, en voorbereid nd hoo
ger onderwijs, alsmede voor de volksont
wikkeling;
2. dc oprichting van of het medewerken
aan de oprichting van een Filmcentrale,
zijnde dit meer in het bijzonder een ver-
huurinrichting van films, al dan niet be
boerende tot de onder 1 genoemde ver
zameling, en tevens adviesbureau ten be
hoeve van de toepassing der kin-ematogra-
phie bij het onderwijs en de volksontwikke
ling.
Op a 1 d a n n i e t heb ik de klemtoon ge
legd, omdat hieruit blijkt, dat er veronder
steld wordt, dat er vereenigingen, onderwijs
inrichtingen of instellingen kunnen zijn. die
zich om een of andere reden niet bij de
V O. O. F. (Vereeniging voor Onderwijs-
en Ontwikikelingsfilms) aansluiten en tóch
hun eigen voorraad films aan de Film
centrale in beheer willen geven, waar
door ieder lid van die centrale ervan mag
huren, doch waardoor zij zelf ook uit de
film verzamelingen van anderen eveneens
bij de fi'mcentrale in beheer gegeven
mogen putten.
Wie zullen zoo n eigen filmarchief aan
leggen en dus niet tot de V. O. O. F.,
coch wèl tot de Filmcentrale toetreden?
Ir. do eerste plaats inrichtingen voor hoo-
er onderwijs, voor vakonderwijs e.d. lm-
rreis uit punt I hierboven blijkt, dat de
V O. O F. ten behoeve van dat onderwijs
geen films verzamelt.
Voorts „confessioneele" inrichtingen van
onderwijs, instellingen, enz. Deze zullen
om een voorbeeld te geven wenschen.
dal op een film, waar men een gezin aan
tafel ziet gaan, er eerst gebeden wordt vóór
men eet.
Toch zijn er in de Filmcentrale wel films
van andere vereenigingen in beheer, die
ook zij wel kunnen gebruiken. Zij stichten
dus een eigen (confession-eele) vereeniging
tot het aanleggen van een film-archief (ge
heel naar eigen inzicht en behoefte), wor
den dus geen 'ld van de (neutrale) V. O.
O F., doch wèl van de Filmcentrale.
Algemeen acht men dezen opzet zeer ge
lukkig gekozen Men is maar dadelijk, open
lijk, van de stelling uit^e^aan, dat het eene
deel van het Nederlandsche volk zelfs aan
onderwijsfilms andere eischen stelt dan het
andere deel.
Men heeft nu de mogelijkheid gescha
pen om alle 'goede onderwijsfilms. thans --
en meer nog, in de toekomst in Neder
land aanwezig, onder het bereik te brengen
van iedereen. Ieder gebruikt uit den grooten
voorraad van de Fi'mcentrale datgene, wat
hij voor z ij n doel geschikt acht.
Dat men van schier alle zijden meegaat
met deze wijze van werken blijkt wel uit de
lijst van personen, welke ter vergadering,
die de Filmcentrale tot stand bracht, aan
wezig waren.
Een k'eine greep eruit:
Een vertegenwoordiger ven den Minister
van Onderwijs, vertegenwoordigers van
groote en kleinere gemeenten, Nutsdepacte
menten (Amersfoort natuurlijk Natuur
historische Vereeniging, Bond van Leeraren
bij het Nijverheidsonderwijs, Ons Huis, Cen
trale Jeugdraad, Bond van Leeraressen bij
het Huishoird-onderwijs. Technische Hooge-
school, Bond ven Vereenigingen voor
Christelijk Middelbaar en Voorber. Hoogei
Onderwijs, Christelijke Toynbee Vereeni-
RECLAMES
Von 1—4 regels 4.05, elke regel meer 1.-
U7RECHTSCHESTRAAT MM
n/'vi V""lll
'I 'S A ctM'" V
J KOOir-lAf^ J.-
ging te 's Gravenhage, Bond van Volks
universiteiten, Instituut voor Arbeidersont
wikkeling, Christelijk Volksonderwijs, R. K.
Filmarchief „Huize Padua".
De Filmcentrale is terstond begonnen
met het beheer der films, haar door ver
schillende instellingen toevertrouwd, doch
heeft ook na zorgvuldige schifting aan
bestaande filmfirma's het medegebruik (te
gen vaste huurprijzen) gekregen van reeds
bestaande goede onderwijsfilms.
Nog is de keuze niet ruim, doch er wordt
hard gewerkt en spoedig zal schier voor elk
onderwerp van het onderwijs, dat zich ertoe
leent, een film beschikbaar zijn om het ge
leerde goed „vast te leggen".
Is men dan zoover gekomen, dat het
„stilzetapipéraat", dat reeds bestaat, vanuit
de zaal door den explicateur (onderwijzer)
kan behandeld worden, zoodat telkens, als
hij dit noodig acht, het bewegend beeld
overgaat in stilstaand beeld, dan is ook aan
de vrees van enkelen, dat het, middels de
film ge'-eerde, snel „vervluchtigt" tegemoet
gekomen en is een vrijwel ideaal leermiddel
voor h-et aanschouwelijk onderwijs aanwezig.
Alle grootere gemeenten zouden dan een
ei-een schoolbioscoopgeboww of -zaal moeten
stichten, aan het hoofd waarvan een directeur
(onderwijsman). Den Haag en Rotterdam
hebben dit reeds; Amsterdam gaat er toe
over, zobdra de voorraad goede enderwijs*
films voldoende geacht wordt. Dit zal nu
spoedig het geval zijn.
Mocht het Nut pecunia causa zijn
bemoeiing met de schoolbioscoop eens
moeten staken, dan is het te hepen dat dc
gemeente die nu nog geen tene.en kon
vinden dit werk te subsidieeren de
schooljeugd niet van dit leermiddel van
eeTste orde verstoken laat. Amersfoort
sukkelt clan met z'n volksontwikkeling ach
teraan, terwijl het aan de sp'ts moet zijn.
Doch mocht de gemeente dan het fi'm-
onde-rwijs „in eigen beheer" voortzetten,
dan is ze niet klaar met het luttele bedrag,
dat thans als subsidie gevraagd wordt!
Aangezien de ouders van de ruim 2000
eerlinrren, die telken jare geregeld het
Nuts-filmonderricht volgen, wellicht belan^
stellen in bovengenoemd onderwerp, werd
voor de behnndek'ng ervan een plaats in dit
blad gevraagd.
7. BAAN,
Secretaris der Commissie voer
de Nuts-Schoolbioscocp.
UIT DE STAATSCOURANT.
Toegekend dc zilveren ccrcmcdoillo der
Oranjc-Nossau-orde oon A. W. Haring, maga
zijnmeester bij het departement van financiën,
en is hem bij beschikking van den minister van
Financiën op verzoek wegens gezondheids
redenen eervol ontsing verleend met 1 April;
dc minister van Financiën heeft eervol ont
slagen C. C. F. v. d. Bosch, weduwe L. Koog,
als collectricc der Staatsloterij te Rotterdam;
bij K. B. is ingesteld cen commissie van ad
vies voor de Rijksschool voor leerlooiers en
schoenmokers te Waalwijk en zijn daarin b«
noemd tot lid-voorzitter ir. J. L. von Gijn, di
recteur der Eerste Ned. Kroonlederfnbriek v.h.
Gebr. Noeff te Lorhcm; tot leden M A. van
Loon. oud-lcderlihndelaor te 's Gravenhage; L
J Uytendnal, directeur N. V. Lederfnbrieken
Noord-Brnbnnf te Gilzc Rijen: J. J. Klijbcrg,
directeur der N.V E. W. Klijbergs-Pcrnot's
Stoomschocnfabriek Hollnndin te Waalwijk; J
M H. Mnnna<*rts, lid der firma J. Monnoerts,
schoenfabrikant te Tilburg; W. Donker Pzn
oud-voorzitter van den Ned. Bond van Schoen-
makerspotroons- en Schoenwinkeliersverceni-
gingen tc Rotterdam; mr. J. A. G. M. van
Hellenbcrg Lubcr, voorzitter der Nat. Fede
ratie voor de vokopleiding van schoenmukeis
n schoenwinkeliers tc 's Gravenhage: C. Roes
tenburg, voorzitter van den R K. Ledcrwcr-
kersbond tc Waalwijk; tot secretaris H. v. d.
Woerden, directeur der Rijksschool voor Leer
looiers cn Schoenmakers te Waalwijk.
op verzoek eervol ontslagen J. J. L. Mees
als notaris te Rotterdam;
eervol ontslagen wegens lichaamsgebreken
dc luitenant-kolonel M C. van Hoboken, com
mandant van het 3de regiment Veld-Artillcrie;
benoemd bij het wanen der Artillerie tot lui
tenant-kolonel commnndnnt van h«rt 3de regi
ment Ve'd-ArtilWie d^ majoor E. T Poets,
van het achtste Ve'd-Artillerie;
tot mnioor bij zijn tegenwoordig korps de
kapitein F. Graaf van Ho^endorn, adjudant
van het achtste regiment Veldartillerie;
tot kapitein resp. hit het achtste Veldartil
lerie cn bij het regiment Kust-nrtillcrio do
ecrste-luitennnts P J. Enter en W. H. Door
man, on^or^rhojdonliik van hot vierde regi
ment Veldartillerie cn van het regiment Ves
ting-artillerie;
bii den staf von het Wapen tot magazijn
meester der Artillerie tc Gorinchem de kapi-
to-ï— W. F Grotendorst von het regiment Kust-
artilleric;
bij het reserve-personeel dei landmacht, bi]
het wonen der Artillerie bij zijn tegenwoordig
horns de r^serve-konitein L de Ridder van het
regiment Vosting-nrti"örie;
bij het Wapen der Infanterie bij hun tegen
woordig korps tot reserve eorst<* luitenant, dc
rffnyy/f» t "-de luitenants W. P. Mindermon,
W. A. J. P. Smulders, F. H. J. Baron von
Boecop en H W Michel *'*v,eidcnlijk
van het 6c, 2e, 22ste en I9c regiment;
bij het wapen der Artillerie bij zijn tegen
woordig korps de reserve-tvcedc-U'itcnant A.
H Berts von het korps ]uchtdoel-artill°ric;
tot reserve-pprcto-lnifennnt voor speciale
diensten bij het dienstvak der Intendo^ce, de
reserve-1 weede-lu't^nnnt voor «oeciole diensten
van dot dienstvak L. J. Uytcndael.
PERMANENT HOF VAN INTERNATIONALE
JUSTITIE.
Chinecsch-Bclgisch (ractaot.
Door de Belgische regeering. ter voldoening
aan een wcnsch der Chineesche regeering, tot
den president von het Permanente Hof van In
ternationale Justitie het vet zoek had gericht
tot verlenging van den termijn, we'kcn non de
Chineesche regeering was toegestaan voor de
indiening van horc contra-memorie in de zaak
nopens opzegging door China van het Chi-
neesch-Belgische troctoaf, heeft de fungee-
rende president, op dat verz.nek beschikkende,
dien termijn, welke aanvankelijk verloopen zou
op 16 Maart a.s., vastgesteld op 25 Mei T9E7
De zaak zal in1u«schen gereed blijven tot
onderzoek door het hof tijdens zijn aanstaan
de gewone zitting, waarvan dc opening op 15
Juni is vastgesteld.
In de mcdedeeling, waarbij deze beslissing
ter kennis van de belanghebbende regeeringen
werd gebracht, is hare aandacht gevestigd op
het feit, dat die beslissing medebrengt een
overeenkomstige uitbreiding van het tijdperk.
gedurende hetwelk dc conservatoire maatrege
len, bedoeld in dc regeling van den president
von 8 Januari, van toepassing zullen zijn.
CONSULAIRE DIENST.
Den heer L Droogiecver Fortuyn, consul-
generaal der Nederlanden te Parijs, is met in
gang van 15 Januari jl cen verlof verleend
van zes weken. Het consulnnf-generanl zal
worden waargenomen door den vice-consul,
den heer G P Luden.
De heer J Kraus is op zijn verzoek, eervol
ontslagen uit zijne betrekking von consul der
Nederlanden tc Memel
Het consulaat wordt waargenomen door den
vice-consul, den heer dr. H P. Schtin von der
Loeff
De heer D J Steyn Porvé. benoemd con
sul-generaal te Smyrna, is op zijn post oon-
gekomen.
HET NEDERL.-BELGISCHVERDRAG.
Een adres der actualistcn.
De Centrale Raad van het Verbond van Ac
tualistcn heeft een adres non de Eerste Ka
mer gezonden, waarin het met klem aandringt
op eene pertinente afwijzing van het voor
Nederland schadelijke en vernedcrcndo ont
werpverdrag met België.
„Het Verbond von Actualistcn besloot"
aldus het adres „hoewel het niet met de
tegenwoordig geldende wetgevende bestuurs
wijze des lands kan instemmen, zich deson
danks toch tot uwe hoogc vergodcring tc won
den. in dc overtuiging, dot het thans den Ne-
dorlnndschen stoot bedreigende gevaar olie
dusdanige overwegingen ter zijde moet stel
len.
Het Verbond von Actualistcn spreekt om die
reden den ernstigen wcnsch uit, dot uwe hooge
"orgodcring blijk zol geven den notionolcn
moed te bezitten, zich niet door gekunstelde
diplomatieke redevoeringen tc loten onthutsen,
doch het landsbelang boven partijbelungcn zol
«tellen cn derhalve Ncderland's stambewust-
zijn, volksbestaan cn nationaliteit met stand
vastigheid zol weten te handhaven en tc doen
eerbiedigen, zich daarbij lotende leiden door
erhtvanrdighcid, billijkheid cn goede trouw.
Tegenover cen met ons volksbestaan spot
tende altruïstische buitenlondsche politiek, heeft
°en kloeke afwijzing van het oonhongigo on
aanvaardbare troctoat dit voordeel, dat het der
andere hooge contractecrendc partij duidelijk
zol zijn, dot Nederland zich niet beschouwt als
,tnilloble et corvéoble h merci."
Het Verbond von 'Actualistcn vertrouwt er
derhalve op, door uwe hoogc vergodering niet
beschaamd tc worden in de nationale vcrwach-
'ing, welke op dit historisch oogenblik de over
weldigende meerderheid van het geheele Ne
derlandsche volk bezielt; deze verwachting ls,
dat uwe hooge vergadering bedoeld oneervol
en vernietigend ontwerp-verdrag onvoorwaar
delijk zol verwerpen."
RAAD VAN ARBEID TE HAARLEM.
200.000 zegeltjes to weinig
geplakt in 1926.
Door den Raad van Arbeid te Haarlem werd
over 1926 een bedrog van 104.326.68 bij
navordering ontvangen wegens te weinig ge
plakte zegels ingevolge de Invaliditeitswet.
Wonneer men aanneemt dat gemiddeld ze*
gels van 50 cent moesten zijn geplokt, komt
men tot de conclusie, dat meer don 200.000
zegeltjes niet geplakt werden.
Dit betreft slechts één enkelen Raad von
Arbeid.
Hoeveel zal dit over het geheclc land t#
Zbmen wel niet zijn I
Dit enkele cijfer doet reeds gevoelen, welk
een enorm bedrog aan administratiekosten joor
in, jaar uit, door dit verzuim wordt gevorderd.
TOESTANDEN BIJ WATERSNOOD.
Dc hulpvcrleening voorbereid.
De Minister van Binnenlandschc Zaken en
Landbouw heef* een circulaire gezonden nan
de burgemeesters, woorin wordt aangedrongen
om, wanneei tengevolge van hoogen water
stand cn dijkbreuk noodtoestanden zouden
kunnen ontstaan aanvragen om hulp ols regel
te richten tot den bevelhebber in de betrok
ken Militaire Afdceling cn alleen in spoed-
eischende gevallen rechtstreeks tot ^en noost-
bijzijnden garnizoenscommandant. Ook tijdige
waarschuwingen omtrent te verwachten aan
vragen om hulp dienen te worden gericht tot
den betrokken bevelhebber of garnizoenscom
mandant.
Zij, die over het geluk klagen, moeten begin
nen over zich zelf te klagen.
VOLTAIRE
Nam het Engelsch van
RAFAEL SABAT1N1
Genutoiiseeide vertaling van A T.
61
Met loome voeten, ging hij naar beneden en
terug naai dc kamer, waai hij zijn verblijf
had En onder het gaan, werden zijn gedachten
weer sterkei bevestigd Zij beiden hadd. n el
kander eindelijk ontmoet om weei te scheiden.
Hun wegen konden zich nooit vereenigen. Als
een schaduw over hun beider leven zou altijd
de ofschuwclijkc herinnering liggen van die
onherroepelijke daad, die hij bedreven had
Zelfs al was hij niet dc gebroken zwerver ge
weest, die hij was, zelfs al had hij de vrouw
van zijn droomen iets aan te bieden gehnd,
zijn dand toen hij de handlanger van Bucking
ham was, moest het onmogelijk maken, dat
er tusschen hen eenige tecderheid kon beslaan,
die oprecht en zuiver was.
Hij was in een stemming, waaraan geen ont
komen was Trots omgaf zijn ziel met murer.
van nederigheid en schaamte, ert er was geei»
ontkomen nan. dan door de deur, die de pest
kon openen Maar zelfs de pest weigerde ziji-
vriend te zijn.
Hoofdstuk XXIV.
Vlucht
De weken kropen voort, en Augustus na
derde Spoedig zou de tijd van quarantaine nu
geëindigd zijn, en het huis in Knight Rydet
Street weer geopend worden, om zijn bewoners
de vrijheid weer te geven. Moor de tijd bracht
geen verandering in de stemming van Holles.
Hij trachtte niet eenmaal Nancy weer te na
deren, en niet eenmaal vroeg zij hem weer, bij
haar te komen.
Hij vroeg geregeld hoe het hoar ging, en
hoorde met blijdschap, dot zij snel in krachten
toenam Maai juffrouw Dallows, die hem dit
dagelijksch bericht bracht, zorgde ook, hem
tegelijkertijd te laten weten, dat de stemming
van hnar patiënte niet vooruitgaande was.
„Zij is zeer treurig en eenzaam, de arme,
lieve dame Het zou uw hart doen smelten,
als u haar zag, mijnheer
„Zoo zoo," zei Holles somber op dat dik
wijls herhaald bericht En dhai bleef het bij
Juffrouw Dallows was niet weinig bedroefd En
droefheid had bij juffrouw Dallows de uitwer
king, dat zij meei dan tevoren op hen lette
Zii merkte natuurlijk, dat er iets geheimzin
nigs in de verhouding van die beiden was, zag,
dat een hinderpaal tusschen hen stond, die hen
gescheiden hield tot hun wederzijdsche
smart, omdat zij blïjkbaai bestemd waren ge
lieven te zijn en meer dan eens trachtte zij
het vertrouwen nf te dwingen nu van de een,
dan van den ander Haar beweegredenen wa
ren zeker volkomen menschlievcnd Zij was
bereid hen zoo mogelijk tot een betere ver
houding te helpen. Maar haar pogingen, om
hun het geheim te ontlokken, faalden, en zij
kon slechts met hen mede lijden Het was des
te bedroevender cn treuriger voor hoor, omdat
de groote zorg, die zij voor elkander koester
den, bleek uit de vragen, die ieder haar da
gelijks deed.
Holles bleef in zijn kamers beneden, aan
houdend rookend en ook veel drinkend, totdat
hij den kleinen voorraad wijn opgebruikt had.
die in hot huis was Toen bleef zelfs dc troost
van den beker niet over, om zijn doffe- moede
loosheid tc verzachten, zijn herhaalde bewe
ringen tot zich zelf, dat zijn leven uit was, dat
hij als een doode was, die niets meerhoven den
grond te doen had, le weerleggen
Zoo vond Augustus hen, cn van den bewaker
hoorde Holles ongeloofolijke verhalen omtrent
den steeds grooter wordenden nood van Lon
den, terwijl hij uit zijn raam 's avonds d<^ ko
meet aan den hemel zag stnnn, die nieuwste
bedreiging het vlammende zwaard van den
toorn zooals de bewnkei ze noemde dni
boven de vervloekte stad was opgehangen, en
zich. naar het scheen, van Whitehall naar den
Towei uitstrekte
Het was drie dagen, voordat het huis weet
geopend zou worden toen eindelijk op een
avond juffiouw Dallows bij hem kwam, bevond
van opwinding en een beetje buiten adem.
„Mijnheel, juffrouw Sylvester vraagt me, u
te zeggen, dot het haar genoegen zol doen.
als ge boven bij haar wilt komen."
De boodschap verschrikte hem.
„Neen, neen," riep hij als iemand, die
schrikt Toen zich beherrschend, zocht hij zijn
toevlucht tot uitstel, dot hem tijd zou laten,
om te danken. „Zeg zeg, dot als juffrouw
Sylvester rr.ii verontschuldigen wil van
avond niet Ik ben vermoeidDe hitte
zei hij vaag.
De verpleegster hield hoor hoofd op zijde,
en haar heldere, kleine vogeloogjes keken hem
onderzoekend aan. „Zoo niet van avond, wan
neer dan Morgen ochtend
„Ja, ja," antwoordde hij vlug, alleen er aan
denkend, de onmiddellijke bedreiging of te wen
den. „In den morgen. Zeg haar, dot ik.... dot
ik don bij hnar zal komen."
Juffrouw Dallows ging heen cn liet hem he
vig geschrokken en bevreesd achter Hij was
bang vooi zich zelf, hij wantrouwde zich zelf
Waar eens de jongen had aangebeden, had de
man nu lief met een liefde, die het vuur van
schaamte in zijn ziel opgestapeld en gevoed
had, totdat het dreigde, hem te verteren. Bij
het eenige onderhoud met Nancy had hij zijn
gemoedstoestand bloot gelegd. Hij was sterk
geweest maar misschien was hij niet weer
sterk De z.nchte bedoeling, waarvan zij hem
een glimp gegeven hnd, een zachtheid, die uit
haar vervloekte dankbaarheid ontstaan was,
kon hem er neg toe verleiden, een lafaard te
worden, haar het volle vertrouwen te geven,
dat zij uitlokte, en haar zoo tot medelijden be
wegen, cn door medelijden tot haar volledige
vergiffenis En don als zoonis wel mogelijk
was hij blijken zou, zoo zwak te zijn, dut
hij zich aan haar voeten wierp en zijn verlan
gen en zijn liefde voor haar uitstortte, zou zij
misschien uit het gevoel van schuld, van me
delijden en dankbaarheid, hem, dit zinkend
menschelijk wrak, nemen, en zoo zichzelf vcr-
oordeelen om mot hem neergehaald te wor
den naar dc diepten, waar zijn toekomst lag.
Daar school het gevaar van een kwaad, dnt
veel erger was dan dat, wat hij hnar reeds
gedaan had, en dat hij in zekere mate mis
schien goed gemankt had En omdat hij z'ch
zelf niet vertrouwen kon, om weer in haar tc-
genweordighcid gekomen, het zwijgen tc be-*
waren, dnt de eer hem oplegde, stond hij nu
martelingen uit bij de gedachte, dat hij haar
morgen, goedschiks of kwaadschiks, moest
zien, omdat het hnar wensch was cn zij sterk
genoeg was, zelf hem op tc komen zoeken, ols
hij bleef weigeren om te gaan.
Hij zat en rookte cn peinsde, en besloot, dot,
het koste wat het wilde, dnt onderhoud niet
moest plaats hebben. Er was één manier om
het to ontwijken, om voor goed een eind tc
maken aan dc bedreiging er van Die was, om
dadelijk uit het gesloten huis uit te breken,
zonder den afloop van den wettclijken termijn
nf te wachten. Het was cen wanhopige manier,
en ze kon dc ernstigste gevolgen voor hem
zelf hebben Maar geen andere mogelijkheid
bestond, en de gevolgen kwamen er ten slotto
weinig op oon.
Dc gedochte werd tot besluit, en toen hij
het genomen had, kreeg zijn geest rust. Dit
was inderdaad herstel cn niet de moeite,
die hij gedaan en de gevaren, die hij gcloopen
had, om haar van de pest te redden. Later, als
zij ziin daad kon overwegen, zou zij de ware
beteekenis en 'bedoeling er van begrijpen, en
dot begrip zou misschien eindelijk de verach
ting uitwisschen, die zij nog in hnar ziel koes
teren moest, hoe zeer zij d:e ook door mensch-
lievendheid trachtte te bedekken.
Een gedachte maakte zich van hem meesetr,
en groeide tot voornemen aan Hij zocht naar
pen, inkt en papier, trok een stoel naar de ta
fel en ging zitten, om gevolg te geven aan zijn
ingeving.
(Wordt vervolgd).
