FEUILLETON.
De Geheimzinnige Talisman.
BINNENLAND.
25 e Jaargang AM E RS FO O RTS C H DAGBLAD „DE EEMLANDER" 1 MalT&27
TWEEDE BLAD.
KOLONIËN.
MANTELCOSTUMES
Oost-Indifc.
DE LANDVOOGD IN ATJEH.
Kotaradja, 2 8 Febr. (Aneta.) De goa-
verncur-gcneraal heeft te Sigli een bijeenkomst
gepresideerd van zelfbestuurdcrs en Europee-
sche bestuursambtenaren uit Tapatocan en de
omringende landschappen.
Z.E. verklaarde dat dc regcering lankmoe
dig is, doch deze lankmoedigheid heeft hare
grenzen. Hij wees op dc gevolgen van onvol
komen plichtsbetrachting door de volkshoof
den en op de noodzakelijkheid, dat zij hun
taak op behoorlijke wijze zullen vervullen. Een
zclfbestuurder verklaarde uit naam van de
zelfbestuurdcrs, dat zij zee: loyaal de bevelen
van dc regeering zullen opvolgen.
De G. G. begaf zich aan boord onder het
gedonder van saluutschoten. Later werd Ba-
kongan bezocht, waar Z. E. in het kampement
eigenhandig de ster van trouw en verdienste
hechtte op de borst van Detoek Bandaharo,
die destijds grooten steun aan de patrouille
van kapt. Wiarda had verleend.
Om half zeven scheepte de G.-G. zich weer
in, na afscheid te hebben genomen van den
gouverneur en den gewestelijk commandant,
terwijl saluutschoten weerklonken.
Om half acht zette dc „Zeven Provinciën"
koers naar Java
EEN GERUCHTMAKEND GEDING.
1900 personen gehoordl
Batavia, 28 Febr. (Aneta.) Het voor
onderzoek van de zaak tegen de communisten,
die hebben deelgenomen oon de onlusten te
Batavia en te Tangerang, is afgcloopcn. To
taal zijn 1900 personen gehoord.
DE COMMUNISTENRELLETJES TE
BATAVIA EN TE TANGERANG.
Batavia, 28 Febr. (Aneta.) Het voor
onderzoek van de zaak tegen de communis
ten, die deelgenomen hebben aan de onlusten
te Batavia en te Tangerang, is afgeloopen.
Totaal zijn 1900 personen gehoord.
VERDUISTERING DOOR EEN NOTARIS.
geering bij het in Juni 1927 te Londen tc hou
den 8e Internationale Congres van Actuarissen
prof. dr. J. J. A. Mullet te Zeist;
benoemd tot adj.-accountant der directe be
lastingen de odj. commies der directe belastin-
gen, invoerrechten en accijnzen A. Ebinge tc
Almelo
op verzoek eervol ontslagen uit 's Rijks
dienst G. R. Ebens, verificateur der invoer
rechten en accijnzen te Amsterdam
toegekend dc zilveren ecrc-medaille der
Orar.jc-Nassou-ordc aan H. Hofs, wonende te
Doetinchem, vroeger meesterknecht, thans re-
servcportier bij de N.V. Ijzergieterij en Emoil-
leeifabrieken Vulkaansoord tc Torborg;
bij beschikking van den Minister van Bin-
nenlandsche Zaken en Landbouw is W. Huis
man te Nieuw -Buincn op verzoek eervol ont
slagen met dank als lid der Commissie van
Toezicht op de Rijkslondbouwwinterschool tc
Emmen, en benoemd als zoodanig E. de Graaf
tc Tweede Exloërmond (gem. Odoorn).
op verzoek eervol ontslagen met donk S.
Hoekstra als kontonrechter-plaatsvcrvanger in
kanton Tesborg;
benoemd tot ridder in de Oranje Nassau-
orde E. V. Tervooren, voorzitter der St.-Vin-
centiusvereeniging te Vught;
bij beschikking van den minister van bin-
ncrilandsche zaken en landbouw is aan ir. B.
J. B. Groeneveld, te Wageningen, op verzoek
eervol ontslag verleend als tijdelijk assistent
oan de landbouwhoogeschool aldaar en is als
zoodanig benoemd H. Ramoer Jr., tc Wagenin
gen;
is wederom benoemd tot technisch ambte
naar oon do Landbouwhoogeschool te Wage
ningen M. H. Postma, aldaar.
HOFBERICHT.
H.K.H. Prinses Juliana heeft Zondagochtend
de Godsdienstoefening in de Waalschc Kerk
te den Haagf bijgewoond, onder gehoor van ds.
Michclin Moreau.
De Koningin-Moeder woonde gisteren in
de Regentessekerk te don Haag de godsdienst
oefening bij onder het gehoor van ds. te
Winkel.
MINISTER KAN NAAR BREDA.
De minister van binnenlandsche zaken en
landbouw, mr. Kan, bracht heden met den
directeur van het Staotsboschbeheer, den heer
Van Dissel, een bezoek oon de bebosschingen
in de buurt van Breda.
Batavia, 28 Febr. (Aneta.) Notaris
Pischel, die te Ambon verduisteringen pleeg
de, is in preventieve hechtenis gesteld.
Daar is geen verlossing in de wereld buiten
de waarheid. BOEDDHA.
naar het Engelsch van
F. BENSON.
19
„Neen, ik meen, dat u het recht hadt om
het (e doen," zeide hij, „dus wilt u 't heusch
graag hooren? Het is een echte familiege
schiedenis."
„Ja, heel graag," zeide zij.
Horry dacht even na cn begon toen zijn ver-
hoal.
„Daar woont op Vail een man," zeide hij,
„dien ik boven alles in de wereld respecteer,
dat is mijn oudoom, Francis Vail. Hij is oud.
hecf4 een heel o-gelukkig lev-n gehad en *och
zouut u zeggen, ols u hem zoo toevallig eer.s
ontmoette, dat H ~:en man wft~' ^ie nooit *r~x~
gen gekend had, zoo vroolijk, zoo vol opge
wektheid."
„Hij is uw eenige bloedverwant, is het niet?
vroeg het meisje.
„Ja, dn» is zoo, wie heeft u dot verteld?
„Lndv Oxted, maar neemt u mij niet kwa
lijk, ik'had u niet in dc rede willen vallen."
„Zijn leven is een voortdurend cn onverdiend
ongeluk geweest," zeide Harry, „en toen ik
zoo even begon met, ik ben benieuwd, had ik
wijlen zeggen, het zal mij benieuwen of de Ta
lisman hem misschien geluk zal aanbrengen,
want het is toch een familiestuk. Misschien
brengt hij mijn oom geluk aan, en mij niet.
En ik verzeker u eerlijk, dat ik niets liever wil
de, don dat dat zoo was.'
NEDERLAND EN DE VOLKENBOND.
Dc plaatsvervanger von Minister
Van Karncbcck.
„Is het zijn geschiedenis, die u gaat vertel
len vroeg Evie.
„Ja, zijn geschiedenis. Al de kleinere bijzon
derheden zal ik u maar sparen zijn onge
lukkig huwelijk, zijn plotselinge armoede, zelfs
zijn bankroet gaan, want er is een voorval in
zijn leven, dat zóó vrceselijk is, dat het vol
gens mij al dat andere overschaduwt."
Zij waren nu bij eon bank gekomen, heel
aan het einde van den boomgaard en Evie ging
zitten. Harry stond naast haar, met een voet
op de bank en hij keek niet naar haar, maar
voor zich uit naar het droomcrige, rustige
landschap
„Het '3 bijna twee en twintig jaar geleden.'
zeide hij, „dat mijn oom woonde op een land
goed, dat wij in Derbyshire hadden en dat la
ter verkocht is geworden. Dc plaats naast ons
behoorde aan een zekete fnmi'ie HouldswortH
Maar wat is cr
Onwillekeurig ontglipte er een kreet oan
Evie's lippen, maar zij hield zich nog in, voor
dat zij een wooid gesproken had.
„Neen, niets," zcidc zij kalm, „gaat u ols hei
u blieft vooit.'
„Nu, die jonge Houldsworth," vervolgde
Harry, „die juist meerderjarig was geworden,
was grootc vrienden met mijn oom, die zoo
nnrdig met hem was, als hij met alle jonge
menscher. is, ja, zoo vriendelijk als hij altijd
is cn dat hoop ik, dat u ook spoedig zult
gewaar worden. Nu, op zekeren dag dan, wa
len zij samen aan het jagen
Evie maakte een onverwachte snelle bewe
ging.
„En George Houldsworth schoot zichzelf bij
ongeluk dood," zeide zij.
Herry zweeg en was sprakeloos van verwon
dering.
„Kent u geschiedenis dan?" vroeg hij.
RECLAMES
Van I--4 1 egels 4.05, elke regel meer 1
KLEERMAKERIJ
Fa. E, L. J. LAMMERTS
Amersfoort Groningen
Utiechtsche weg 36. Tel. 587
toen het tractaot in de Tweede Kamer was
aangenomen, heb ik mijn lidmaatschap
opgezegd. Ik schreef o.m., dot ik me ging
voegen bij een partij, bij welke ik de rech
ten en belangen van Nederland veiliger
achtte.
„En wat zullen nu onze mannenbroeders
in de Eerste Kamer doen?"
Dergelijke uitingen kan men van anti-rcyo-
lutionairen vaak hooren. Er heerscht veel on
tevredenheid over de leiding, die een hoog
spel schijnt tc spelen, niet alleen met de notio
nale gevoelens, maar ook met het partijbe
lang. Want de A.-R. zijn, in de politiek, cener-
zijds geflankeerd door de Staatkundig Gerefor
meerden van ds. Kersten en anderzijds doQt
de Christelijk-Historischcn. Naar welke zijde
de malcontenten onder de A.-R. ook uit de
partij stoppen, aanstonds zijn zij in een an
dere, eveneens christelijkedie zich als
nationale partij op 11 Nov. heel anders heeft
gedragen dan de anti-revolutionaire.
Het dunkt ons don ook onbetwijfelbaar, dat,
als er morgen een Kamerverkiezing was, de
A.-R. fractie nogal gehavend uit de bus zou
komen.
Ze zou een aanzienlijk aantal stemmen ver
liezen.
Een belangrijk schrijven von dc
Antwerpschc Handclskomcr.
De Handclskamer te Antwerpen heeft in zake
het Ned.-Belgisch verdrag een uitvoerig schrij
ven gericht tot minister Vandervelde.
In dezen brief wordt het volgende gezegd:
„Wij achten het ons tot een plicht tegenover
u op stellige wijze een argument te weerleggen,
dat wordt uitgebuit in den veldtocht, die tegen
Antwerpen geleid wordt door sommige han
delskringen te Rotterdam, in verbond met de
stemming, die de Eerste Komer in Nederland
eerstdaags over het Nederlondsch-Belgisch ver
drag zal houden.
Er is gesproken over een eerbiedig stilzwij
gen der Hondelskomcr ten aanzien van het
\verk von loyale verzoening.
Het eerbiedig stilzwijgen der Antwerpschc
Kamer vloeit evenwel niet voort uit onverschil
ligheid, maar uit bezorgdheid om den
gang van zaken niet te storen. In al haar ver
gaderingen heeft de Kamer den cisch gesteld
te kunnen beschikken over dc twee stroomen,
die over ccn groot gebied loopen.
De voorgestelde vrijheid voor den bij uitstek
Belgischen stroom, welke de Schelde is, stelt
voor België het souvereinc recht om al die
werken uit tc voeren, welke het behoud dei
diepte en de veiligheid der vaart aangaan;
voorts is er een door Nederland aan Belgic ge
waarborgd recht om den waterweg, waarvan
België over het graven zou beslissen, ten einde
Antwerpen met den Rijn tc verbinden, over
Nederlandsch gebied te trekken.
Do Nederlnndschc bestrijders van het ver
drag zullen moeite hebben, om tegenover on
bevooroordeelde personen de voordeelen te be
twisten, die Nederland holen zal uit h. t toe
staan aan de haven van Terncuzen van gun
stige tarieven en uit de toegestane regeling
voor wateren, die tot heden toe een uitsluitende
zorg der Belgische havens waren; verder uit
dön steun, door België toegezegd aan de Ne-
derlondschc verzoeken, om van Frankrijk op
heffing te verkrijgen der verhoogde stapclhuis-
rechten voor hun verzendingen naar en van
Lotharingen. Deze opheffingen werden tot
heden toe door Frankrijk alleen aan dc Belgen
verleend.
Het belang van deze gunst in dc oogeri van
Rotterdam kon geweten worden oon de boven-
mcnschelijke inspanning, die dc Komer van
Koophandel en Fabrieken aldaar en dc Rotter-
damsche kooplieden sedert jaren aan den dag
leggen, om haar te bekomen. Verder zijn er
voor Nederland dc bijzonder gunstige voo;-
dcelen door de in het ontwerp von verdrag
„Ja, ik ken haar."
„U ook al I" riep hij uit, „goede God, het is
meer don twintig jaar geleden gebeurd, en nu
spreken de mcnschen er nog van I O, het is
afschuwelijk Dus de rest behoef ik u niet te
vertellen?"
„Neen," zeide Evie kalm, „uw oom werd ter»
onrechte want daar ben ik vost vun over
tuigd ten onrechte verdacht von hem te
hebben doodgeschoten. Het is nfschuwelijkf Dat
ben ik geheel met u eens. Maar ik ben niet
zoo afschuwelijk als u meent," voegde zij er
wat flauwtjes bij.
In een oogenblik verdween de opgewonden
kleuT van Horry's gelnat.
„Dot heb ik niet gezegd, miss Aylwin!" riep
hij ernstig uit, „vergeef mij ols ik soms iets
gezegd heb, dat u onaangenaam is. Maar
heusch, dat heb ik niet gezegd!"
Evie keek hem een oogenblik oon. Zij wist
nu, datgene, wat zij zoo gcwenscht hnd niet tc
weten; maar dc wetenschap, verschrikte of
trof haar, vreemd genoeg, niet
„Neen, om u recht te laten wedervaren moet
ik bekennen, dat u dot niet gedaan hebt. Maar
toen ik u zeide, dot ik de geschiedenis kende,
riep u uit, „het is afschuwelijk."
Weer kreeg hij een kleur, maar niet zoo he
vig nu alleen van schaamte.
„Dat deed ik ook," zeide hij, „dot is waar.
Ik was te heftig en daarbij onrechtvaardig,
maar miss Aylwin, als u mijn onmen oom ken
de, don geloof ik niet, dot het u moeilijk zou
vallen mij te vergeven; u zoudt dan dadelijk
zien wfcöTom ik zoo haastig sprak Hij is de
vriendelijkste cn beste van alle menschen, cr»
zoo teerhartig. Denk u eens in, wat die ver
denking vcor hem geweest moet zijn, cn al
die jaren, die vrceselijke juren, waarin hel
nooit is opgehelderd geworden."
voorziene regelingen over onze kanalen in het
Maasgebied.
Dit net van bevaarbare wegen zal nu een
machtig middel verzekeren om naar de cig»m
havens, langs een snellen cn veiligen weg, een
aanzienlijk deel von het verkeer uit Luik,
Charleroi en Givet of te leiden
Edoch, cr blijft nu nog een kanaal Antwer
penMoerdijk, dot men overigens ten onrechte
voorstelt als kunnende slechts voor België
voordeelen opleveren. Volgens het verdrag van
1839 werd de vrije scheepvaart op dc Schelde
oun België gewoorborgd. Het bepaalt o.a., dat
door ccn natuurlijke gebeurtenis of het maken
van kunstwerken, welke de in ccn bepaald
artikel aangeduide waterwegen onbruikbaur
zouden maken, de Nedcrlnndschc Regcering
aan de Belgische scheepvaart ccn onderen
cvenwijdigen en gemokkelijken waterweg zou
dienen tc bezorgen. De Belgische scheepvaart
beschikte nu vroeger over dc Sloe-doorvaar»,
moor deze is afgedamd door ccn viaduct voor
den spoorweg naar Vlissingcn. Om nu dezen
afgedoncn weg te vervangen, heeft Nederland
het kanaal naar Hanswecit door Zuid-Bcvcland
laten graven. Dit laatste vervangt evenwel
geenszins in geposte mate de Sloc-doorvoort.
De ingang tc Honswcert is moeilijk cn gevaar
lijk; bovendien zijn bij dc toeneming van het
verkeer dc belemmeringen von het kanaal van
zulk een oord, dat in dc naaste toekomst dc
doorvaart onmogelijk zal wezen. In 1919 was
het dogelijksch gemiddelde van het verkeer
honderd schepen, om in 1926 tc klimmen iot
tweehonderd, dus 100 hooger, Dc gemid
delde tonnenmaat per dag bedroeg ongeveer
26.000 ton in 1919, om te klimmen tot 65.000
ton in 1926, olzoo ccn vermeerdering von
150
Indien nu het gruven von het kanaal Ant
werpen—Moerdijk niet toegestemd wordt,
daagt het vraagstuk der uitwegen onmiddellijk
in al zijn scherpte op."
Dc brief eindigt met het uitspreken van den
wcnsch, dot in de Ncdcrlondschc Eerste Kamei
over het Verdrag in een verheven stemming
geoordeeld zal worden. Voorts wordt gezegd,
dot dc Kamer op uitdrukkelijke wijze zich dc
houding wil voorbehouden, die haar goed recht
en bezorgdheid voor haar billijkste belangen
honr eventueel zouden opleggen, in het gcvnl,
dot het ontwerp-Verdrog definitief zou verwor
pen worden.
Ten slotte verklaart dc K. v. K., dat zij zich
en nonr'zij hoopt in samenwerking met dc
Belgische regeering tot de mogendheden
zou moeten richten met ccn nieuw beroep, dat
moeilijk miskend of niet aangehoord zou kun
nen worden.
DE KROON EN HET VERDRAG.
Dc verantwoordelijkheid der
Eerste Kamer.
Mon schrijft aan het Hbld.
Onlangs is in de Pers, als uiterste middel
tegen het in kracht treden van het Verdrag
met België de mogelijkheid geopperd van
oen massaal verzoek aan dc Koningin men
sprak van een „levéc en masse" indien
ook de Eerste Kamer met een zeer kleine
meerderheid (een belangrijke meerderheid in
deze schijnt uitgesloten) huor sanctie aan het
Verdrag mocht gegeven hebben. Hare hand-
teekening onder de beslissing von het Porlc-
ir.cnt te weigeren. In de geringe meerderheid
in beide Kamers der Staten-Generaol en het
onmiskenbaar sterk verzet in alle lagen der
bevolking tegen het Verdrag, zou dc recht-
voordiging tot aanwending van dit uiterste
middel gelegen zijn.
Afgescheiden von de bezwaren, die gebruik
making van dit recht van de Kroon in de
parlementair geregeerde constitutioneele mo
narchie in het algemeen reeds meebrengt
zoodat het slechts in dc uiterste noodzaak be
hoort toegepast te worden meen ik, do?
dit in ccn geval als het onderhovige onmoge
lijk is en een doortoe strekkend verzoek aan
de Koningin, niet alleen nutteloos, moor ook
misplaatst zou zijn.
Formeel zou natuurlijk ook in dit geval
voor dc Koningin weigering van Hare hand-
teekening, zonder welke dc bekrachtiging van
het Verdrag niet perfect is, mogelijk zijn i n-
trinsiek, naar mijn meening, echter niet.
Uiterlijk volgt de behandeling von de
vraag om bekrachtiging van het Verdrag ia
ons wetgevend oppaiaot denzelfden weg als
elk wetsvoorstel. Intrinsiek is het daarvan
echter verschillend.
1
Bij ccn (gewoon) wetsvoorstel doet de re
gcering, zoools uit de benaming reeds blijkt,
een voorstel oon het Parlement. Goot het Par
lement op het voorstel niet in, dan blijft alles
in Statu quo ante. In dit 'geval von een
gesloten troctont doet de regcering niet
voorstel, maar vraagt zij goedk^rrmg von een
door haar met uifrjXkelijkc machtiging von
de Kroon verrichte dood.
Weigert het Parlement die goedkeuring,
dan is doordoor die daad nog niet onge
daan gemaakt Het tractaot blijft bestuun, al
kan het effect soitccrcn.
Uiterlijk wordt dit geïllustreerd door de wis
seling van ridderorden tusschcn dc betrokken
Regeeringen cn Ministers, onmiddellijk no de
onderteekening van het tractaot, terwijl toch
een Regeering bij indiening van ccn (gewoon)
wetsvoorstel bij dc Staten-Gcnerool niet zoo
in het oog vollend op hun beslissing zou voor-
uitloopcn.
De nationale regcering blijft notuurlijk, niet
tegenstaande het gesloten Verdrag, volkomen
vrij, haar houding in dezen tegenover het na
tionale Parlement tc bepalen. Bemerkt zij, dot
het Parlement den volkswil in dezen niet meer
zuiver weergeeft, don kon zij of het Parlement
ontbinden, óf het voorstel tot bekrachtiging
terugnemen en het hij een volgend Parlement
aonhangig maken. Meent zij, dat dc bekrach-
tiging van het Verdrag met ccn uiterst ge
ringe meerderheid en tegen ccn sterke en
brcedc oppositie in, in plaats von dc betrek
kingen tot de mogendheid, met welke het ge
sloten is, te verbeteren, deze slechter zoh doen
worden, dun kan zij het verzoek om bekrach
tiging intrekken, cn indien geen uitzicht op
wijziging van de Parlementaire situatie op de
stemming in den lande bestoot, eigener bewe
ging onderhandelingen tot wijziging von het
Verdrag inleiden. (Dot dit thans niet geschie
den zal cn jhr. van Kornebcek het Verdrog
tot het uiterste zal verdedigen, weten wij).
Moor dot dc Kroon, als de regcering ccn in*
stemmend votum van het Parlement heeft uit
gelokt en verkregen, dit, op grond von „waor-
dccring" dezer uitspraak, naast zich neer zou
kunnen Heggen, acht ik uitgesloten. Dit zon
het odium van de verwerping van het Verdrag
tegenover het buitenland geheel op dc Kroon
laden cn honr nonzicn togenover de mogend
heid, met welke het Verdrog gesloten is,
onherstelbaar schaden. Dc Kroon kon no het
votum van het Parlement niet uit eigen
beweging aan het door honr gesloten Ver
drag wederom alle effect onthouden.
De weifelmoedigen onder onze Eerste Ka
merleden, zij, die nog vatbaar zijn voor over
reding door ccn knap betoog von een welspre
kend minister, zullen moeten weten, dat er na
hun votum niet nóg ccn instantie is, die de
kastanjes, welkp hun te warm waren, desnoods
wel voor hen uit het vuur zal halen.
Juist voor dc Kroon zouden, na een instem
mend votum van het Parlement, deze kastan
jes te heet geworden zijn, om aan tc raken.
DE INWERKINGTREDING VAN HET
BRYAN-'TR ACT AAT.
Het quarontuinc-stotior* tc
Komoron.
Op dc vragen van den heer Anema betref
fende het in werking treden van het Bryan-
tractaot en betreffende dc indiening van een
wetsontwerp tot goedkeuring der overeen
komst nopens het beheer van het quarantaine-
station tc Kamoran heeft de heer Van Karn.:-
beek, minister van buitenlandschc zaken ge
antwoord
1. Het op 18 December 1913 te Washington
tusschen Nederland cn dc Vereenigdc Staten
van Amerika gesloten verdrog, betreffende dc
onderwerping von geschillen aan een perma
nente internationale commissie ter fine van
onderzoek en verslag (het z.g. Bryan-trac-
toot), zal, krachtens zijn artikel IV, in werking
treden onmiddellijk na de uitwisseling der ak
ten van bekrachtiging Deze uitwisseling heeft
nog steeds niets plaats kunnen hebben, aange
zien in de Vereenigdc Staten bezwaren van in
ternen aard zijn gerezen tegen de ondertee
kening von het bijbehoorend verklarend proto
col (zie Staatsblad 279 van 1924).
Dc regecring blijft, voor zoover zij invloed
op deze aangelegenheid kan uitoefenen, dili
gent.
2 Op 10 Februari j.l. is oan de Tweede Ka
mer der Staten-Generaol ter overweging aan
geboden het wetsontwerp, houdende goedkeu
ring van de op 19 Juni 1926 te Parijs tus
schcn dc Nedcrlnndschc regecring voor Ne
derland en Ncderlondsch-Indië cenerzijds en
de regccringen van Groot-Brittannic cn Noord-
„Ik kan het mij indenken," zeide zij zocht,
„en ik houd van u om uw heftigheid. Lord
Vail. U bent eerlijk. Het is zco kwaad niet om
eerlijk te zijn; maaren zij keek naar
hem op „maar u moet niet denken, dot ik
graag luister naar lasterpraatjes, die mij niet
aangaan."
„Dat denk ik ook niet," riep Harrv, „dat
heb ik heusch nooit gedacht."
Z,n woorden weerklonken cn stierven weci
weg in de worme lucht en nog gaf het meisje
geen antwoord Zij wist niet wat zij doen zou.
Zou zij h^m alles vertellen? Of zou zij hem
maar niets zeggen? Het laatste was zeker wel
het gemakkelijkst, want zijn laatste "voorden
hadden een klank van waarheid in zicït, over
tuigend cn onmiskenbaat, en zij, om zoo te
zeggen was vrijgesproken zonder een smet op
haar karakter te hebben achtergelaten, als zij
besloot niets te zeggen. Maar iets binnen ir»
haar, iets ontastbaars en gebiedends, eischte
een andere oplossing. Haar verstand gnf hoor
j hier geen rekenschap van. maar ccnvourig haai
Instinct dwong er hoor toe. Waarom haar in
stinct haar dit ingaf, uit welke diepe, levende
bron dit opwelde, daar stond zij niet bij stil
om dit te overwegen. Het was eenvoudig daar,
en voerde strijd met' haar verstand. De strijd
was kort en hevig. Bijna onmiddellijk daarna
sprak zij
„lk ben overtuigd, dat u dat nooit gedacht
hebt," zeide zij, „maar ik wil" en haar hart
begon hevig te bonzen „ik wil u toch even
zeggen, dat niet door praatjes het verhaal tc1.
mij is gekomen. Want dit is de oorzaak, dat ik
het weet mijn moeder wós -de moeder ven
George Houldsworth
Harry zuchtte heel diep. Zijn oogen warer.
met een blik van louter verwondering op
haar gevestigd en zij ontweek zijn blik niet.
Eindelijk
„God moge het ons allen vergeven!" zeide
hij. „En wilt u mij ook vergeven?"
Evie keek haastig op, met een verhit gelaat.
„U vergeven? Wat heb ik u te vergeven.
Lord Vnil?" zeide zij, „ik heb eerbied voor
dc wijze, waarop u voor uw bloedverwant op
komt, die, zoools ik vost geloof, onverdiend en
wreed heeft moeten lijden," en haar hart sprak
dc woorden, die door haar lippen werden ge
uit.
Stilzwijgend liepen zij naar huis terug, want
voor ieder van hen was het oogenblik te goed
om het door verder spreken tc bederven, en
het stilzwijgen Y/os spontoar. en gewer.scht.
Harry kv/om het ten minste te kostbaar voor,
om te wagen er maar één oogenblik van te
missen; hij zou zijn lippen niet geopend heb
ben, behalve om dat ééne woord te uiten, dot
hem al zijn geluk zou brengen, en dot woord
durfde hij nog niet te uiten, hij wist zelf nau
welijks, om zoo te zeggen, of het er al was.
En Evie was vervuld van een diepe cn geboig»'*
vreugde over dc zegcprool van haar recht
vaardig oordeel, behaald op ccn meer con-
ventioneele terughoudendheid. Zij had moe*
t cn zeggen wat zij gezegd had; zij had niet
minder kunnen zeggen en zij voelde het in
elke klopping van hnar hart. De aangenomen
en gepaste terughoudendheid van een jong
meisje tegenover een jongen man kon haar op
het oogenblik niets schelen; zij wist, dot haar
woorden haar dichter tot hem gebracht had*
den, maar zij zou niet anders hebben kunneiv
spreken, of gezwegen kunnen hebben. Zij had
niet meer gezegd dan noodig was, maar men
schel ijkerwijs gesproken, had zij toch niet
minder kurmen zeggen. Zij had goed gchon*
deld. j
(Wordt vervol gdl. 1
VALSCH GELD-CENTRALES IN INDIË.
Batavia, 28 Febr. (Aneta.) De „Java-
bode" merkt in verbond met het vinden van
een valsch biljet van 50 tc Soerabaja op,
dat volkomen ingewijden overtuigd zijn dat de
biljetten worden uitgegeven met politieke
oogmerken, conform het koloniale, bolsje
wistische program.
Nader wordt vernomen, naar aanleiding van
het vinden van dit biljet, dat onder het bolsje
wistische regime in China een speciale organi
satie belast is met de verspreiding van valsch
bankpapier dat vervaardigd wordt op een
drukkerij, waar eveneens het bankpapier van
een bepaalde regeering wordt gedrukt. De
vervaardiging en de verspreiding is derhalve
een staatszaak.
Inderdaad zijn uitsluitend Chincezen belast
met het in omloop brengen en zij maken deel
uit van de vertakkingen van een valsch-geld-
centrale in China. De verspreiding goot voors
hands met uiterste voorzorgen gepaard, moor
niettemin hebben ijverige nasporingen reeds
uitgewezen, dat Soerabaja en Bandjermosln
belangrijke centra van verspreiding zijn.
UIT DE STAATSCOURANT.
Benoemd tot lid der Rijksbeurzencommissic
*«dr. M. de Haas, hoogleeraar oon de Technische
Hoogeschool te Delft
op verzoek eervol ontslagen mr. T. J. Iden-
burg te 's-GTavenhage als odj.-secretaris toe
gevoegd aan de Staatscommissie voor de her
ziening der lager onderwijswet 1920, en toege
voegd als zoodanig mr. H J. Tap, hoofdcom
mies bij het departement van onderwijs, kun
sten en wetenschappen te 's-Gravenhage;
benoemd buiten bezwaar van 's lands schat
kist tot gedelegeerde der Nederlandsche re-
Naar wij vernemen zal Jhr. von Karnebeek,
die in verbond met de openbare behandeling
van het Nederlandsch-Belgisch Verdrag in de
Eerste Kamer verhinderd zal zijn de aanstaan
de zitting von den Volkenbondsraad te Gc~
nève bij te wonen, oldoar vervangen worden
door Hr. Ms. Gazont te Bern, Mr. Dr. W. I.
Doude van Troostwijk.
NEDERLAND EN CHINA.
Moriniers uit Indic naar Sjanghai.
Op verzoek van den commandant der zee
macht in Nederlandsch-Indië, wordt binnen
kort een contingent van 30 man mariniers naar
lndië uitgezonden, ten einde het mogelijk te
maken van daaruit zoo spoedig mogelijk de
bemanning van Hr. Ms. kruiser „Sumatra" tc
Sjanghai te versterken. Voor hetzelfde doel
wordt de terugkeer uit lndië naar Nederland
van een dertigtal matrozen voorloopig uitge
steld.
HET BELGISCHE VERDRAG.
Als morgen een Kamerverkiezing
werd gehouden, zou de A.-R. frac
tie nogal gehavend uit de bus ko
men.
De Hoefijzer-correspondent van het Handels
blad schrijft
Blijkclijk leeft er in de antirevolutionaire
partij véél meer verzet dan haar officieele or
ganen wel willen doen uitkomen. Zoo ontvin
gen wij dezer dagen een brief van een gere
formeerden abonnc op ons Blad (hij gaf naam
en adres volledig op), waarin o.a. het volgen
de stond
„Als christelijk onderwijzer oon een bi-
zondere gereformeerde school was ik tien
tallen van jaren lid der anti-revolutionaire
partij. Doch op den avond van 11 Nov. '26,
