TWEEDE BLAD.
KOLONIËN.
j Oost-lndiê.
BINNENLAND.
Colbert Costumes.
FEUILLETON.
De Geheimzinnige Talisman.
25e laa,sa„g N„. 222 AM E RS FO O RTSC H DAGBLAD „DE EEMLANDER"
Vrijdag
18 Manrt 1927
DIRECTEUR GOUVERNEMENTS-
BEDRDVEN
Scmarang, 17 Maart (Aneta). Dc bur
gemeester van Scmorang, ir. D. de Iongh Wz.f
is benoemd tot directeur van gouvernemcn's-
bedrijven.
HOOGEN KRIJGSCHOOL.
Batavia. 17 Maait (Aneta). Voor het exa
men van dc Hoogcre Krijgsschool zijn ge
slaagd
dc Tstc luitenants der infanterie Scholten;
Gitz Schilmöllcr; Teerink; Toorop; Dc Vries;
de 1ste luitenant der artillerie Ter Steeg en dc
1ste luitenant der genie Weijcrmnn.
VALSCHE BANKBILJETTEN
Soerabaja, 17 Maart (Aneta) Alhier is
een Chinees gearresteerd, die in het bezit was
van een pak vnlschc bankbiljetten van f 50
Waarschijnlijk moet hij weten van den handel
en fabricatie van deze bankbiljetten
stap in dc richting van het nieuwe intcrnatio-(
nalisme, verwerping echter zou een West-
Europceschc Balkan scheppen, spr. brengt
hulde aan minister van Karnebcek als drager
van het nieuwe internationalisme.
Dc vergadering wordt verdaagd.
RECLAMES
Van 15 regels 7 05, elke regel meer 1.40
Eerste Kamer.
De heer Dobbelman (rJc.) zet, in de zit
ting van Donderdag, zijn Woensdag afgebro
ken rede voort en constateert dat omtrent de
kosten voor ons niets omschreven is. Dit acht
hij roekeloos. Een voorstel tot uitstel der be
slissing, waarop de heer v. E m b d e n zin
speelde zal spr. niet kunnen steunen, omdat
dit niet den weg zou openen tot nieuwe onder*
handelingen.
Dc heer D c Zeeuw (s. d.) bestrijdt den
heer v. Embden. Voorts stelt spr. dc vraag of
het verdrag iets met dc coalitie te maken heeft,
aangezien in de 2c Kamer vele Roomschc en
anti-revolutionaire leden er tegen spraken en
er vóór stemden.
Spr. wijst er vooral op hoe, als er nadeelen
voor onzen handel uit het verdrag zullen voort
vloeien, het allereerst de arbeiders zullen zijn
die daaronder zullen lijden en vraagt verder or
bij dc besoreking over de kabinetsformaties
het Belgisch verdrag soms moeilijkheden heeft
opgeleverd vooral voor den Christel ijk-Histo-
rischen dr. de Visser!
Spr. stelt deze vraag omd^t minister van
Karnebeck In vier ministeriën achtereenvol
gens zitting heeft gehad.
Spr. meent dot het argument van betere
outillage van Rotterdam niet mag opgaan.
Met eenipc milliocncn kon Antwerpen zijn
outillape pelijk maken aan die van Rotterdam.
Hij vraopt hoe het Moerdijkkanoal in het ver
drop is pekomen, aonpezien Belpië voor den
oorlop daarom nooit heeft pevraagd. Als de
Eerste Kamer het ontwerp verwerpt, zal dit
in het land onluchtinp peven.
De heer Heerkens T hijsscn (r.b.)
wijst erop, dat Belpië aan den conseil suprème
des alliés, herziening van het tractont heeft pc-
vTaogd en dat bij verwerpinp van het verdrag
de conseil het heft zelf in handen kan nemen.
Spr. gaat verschillende bezwaren na en zegt
dat hij zijn stem voorbehoudt. Hij wcnscht nog
een geruststellende verklaring af tc wachten
omtrent de nadeelen die gevreesd worden van
het Moerdijkkanaal.
De heer W i b a u t (s.d.) zegt, reeds gedu
rende een jaar voorstander van het verdrag te
zijn. Hij bespreekt de economische gevolgen
van het verdrag en de houding die Ncderlond
heeft aan te nemen in het belang van inter
nationale ontwapening. Hij zet uiteen, dat won
neer over 20 jaar het Moerdijk-kanaal er zal
zijn, het Pijnverkeer zich uitgebreid zal heb
ben, waardoor de massa goederen tc Rotter
dam grooter zal zijn dan nu.
Spr. betoogt dat 'Antwerpen in ieder geval
het recht op een betere Rijnverbinding heeft,
daaj- zijn ontwikkeling de bestaande verbin
ding onvoldoende heeft gemaakt.
Spr. betoogt ten aanzien der Belgische lage
spoorwegtarieven dat deze ook in Nederland
bestaan en dat tusschen beide geen principieel
verschil is.
Spr. acht aanneming van het verdrag een
Berichten.
UIT DE STAATSCOURANT.
Op verzoek eervol ontslagen met dank Dr
J A Schapen van Leeuwen, als lid van het
Hof van Justitie op Curasao
benoemd tot commissaris von politie t.
Utrecht A W. Brandt, thans hoofdinspecteur
aldaar
tot plaatsvervangend voorzitter van den Raad
\on Beroep voor de Ongevallenverzekering tc
Amsterdam nu. J. van Wcly, aldaar
tot commissaris \an het loodswezen, dc bc-
tonning. tie bebakening en verlichting, tevens
ontvanger der loodsgelden te Vlissingen, G.
Bokker, thans ontvanger der loodsgelden nl-
daor
benoemd tot officier der Oranje-Nossau-
orde R A Schroeder, kanunnik, deken en
pastoor tc Gulpen
tot ridder der Oranjc-Nossau-ordc P. A. dc
Bruijn, pastoor tc Sevcnum.
LEZING VAN DR. JOHN B. MOTT
TEN HOVE.
Donderdagnamiddag 24 dezer zal Ko
ninklijke Paleizc te 's-Gravenhago voor dc Ko
ninklijke Familie en een aantal genoodigden,
o.a. uit de Zendingskringen, een leziag worden
gehouden door Ds. John B Mott. uil New
York, Voorzitter van do Wereldfederatie von
Christen Studenten Vcreenigingen. (World's
Student Christian Federation).
AUDIËNTIE.
De gewone audiëntie van den minister van
oorlog zal op Maandag 21 Maart a.s. niet
plaats hebben.
HET NEDERLANDSCH-BELGISCH
VERDRAG.
KLEERMAKERIJ
Fa. F. L. J. LAMMERTS
Amersfoort Groningen
Utrechtscho weq 36. Tel. 587
en tegenstrijdig is met dc geruststellende ver
klaring van minister Vondervclde op dc vragen
van Vos—Lamborellc, -zoodot een van
beiden onwaarachtig moet zijn.
Dit blijkt overtuigend uit dc analyse van de
twee voornaamste zinsneden van den thans ge
heel gepublicccrdcn possus van het bedoelde
schrijven van den burgemeester.
1ste zinsnede:
„De souvereinitcit von Nederland op dc
Schelde blijft precies wat ze was onder het
verdrag van 1839
Dc burgemeester doet het, geheel willekeu
rig. voorkomen, als zou ik, uit dc door mij ge
citeerde zinsnede, in strijd met zijn zoo juist
geciteerde duidelijke uitlating, hebben „afgeleid,
dot België ook naar ('s burgemeesters) oordeel
het souvereiniteitsrecht van Ncderlond op dc
Schelde blijft betwisten
Ik heb echter nimmer een dergelijke con
clusie uit de door mij geciteerde zinsnede ge-
trokken, noch zoo iets elders beweerd, integen
deel, ik heb niet opgehouden tc herhalen, dat
het volkomen juist was, dot België onze
Schclde-souvereinitcit erkende; maar ik heb
tevens ten ernstigste gewaarschuwd, vcor dezen
diplomaticken fopspeen, omdat de erken
ning van de souvereinitcit volstrekt niet uit
sluit dc pretentie van België op een be
paald attribuut van die souvereinitcit, noch
den afstond door Nederland von dit attri
buut.
Deze zinsnede, tegen mijaangevoerd, ruokt
dus mijn betoog niet, cn is riet ter zake die-
j nenjc.
alleen in geschillen. Ook een internatio
nale rechtbank: vgl. het Statuut van het Inter
nationale Gerechtshof.
Art. 36 Slechts waar geschil besloot, is hot
Hof competent. Is het dus waar, gelijk de bur
gemeester beweert, dat door dc reserve België
de bevoegdheid erlangt, dc zaak voor een in-
tcrnationool gerechtshof tc brengen* dan volgt
daaruit, dot door de reserve het punt van
de doorvaart van Belgische oorlogsschepen li
tigieus is geworden. Terwijl dc heer Vnnd-i-
vclde beweert, dat ondanks dc reserve het
punt tusschen Nederland cn België niet liti
gieus is, omdat Ncderl. recht onbetwist
baar is.
Ik handhoof dus mijne, uit deze tegenstrij
digheid getrokken conclusie, dot öf 's burge
meesters interpretutie zinneloos is, öf dot
hij, bij h<* maken van zijn interpretatie heeft
gedacht aan een andere reserve, waardoor dil
punt tusschen België cn Ncderlond inderda
litigieus gemaakt is en dus ter beslechting nar.
den Internationalen Rechter kan worden voor
gelegd.
Een dergelijke reserve en contra-reserve br
treffende dc doorvaart van Belgische oorlogs
schepen, moet, volgens mijn analyse, in het
protocol van 23 Maart 1920 voorkomen, on
's hoeren Van Couwclaerts schrijven, nu volle
dig gepubliceerd, maakt het bestaan van deze
reserve tot dc ccnigc hypothese, die dc bov
aangetoonde tegenstrijdigheid en dubbelzinnig
heid tot een bevredigende oplossing brengt'
Verklaring von Vondervclde
den Belgischen senaat.
Nog meer sprekers in de Eerstezinsnede.
KQmer j „Deze reserve heelt dezelfde betcckcnis als
deze, welke werd geuit betreffende Wielingen.
Als spreker over het Belgisch Verdrag in de Zij beteckcnt alleen, dat België deze vraag kan
Eerste Kamer heeft zich nog laten inschrijven
dc heer P. Moltmaker (S D.)
HET NEDERLANDSCH-BELGISCH
VERDRAG.
Burgemeester van Cauwclecrt en
de Schcldc-rescrvc. Een nader
exposé van prof. Gerrctson.
Prof. Gerrctson verzoekt ons plaatsing van
het volgende:
„Het telegram van den burgemeester varr
Antwerpen aan dc Belgische Legatie geeft mij
eindelijk gelegenheid, de dubbelzinnigheid van
de Belgische mochthebbers inzake de Scholde-
reservc in het volle daglicht te trekken.
Dc burgemeester verwijt mij, buiten zijn
voorweten uit een vertrouwelijk schrijven van
hem aan een derde te hebben geciteerd. Ten
onrechte. Dc ontvanger had mij daartoe uit
drukkelijk gemachtigd; slechts met den ontvan
ger heb ik tc maken.
De burgemeester beschuldigt mij voorts, de
beteckenis van de door mij geciteerde zinsnede
te hebben verdraaid. Hij adstrueert deze
beschuldiging als volgt:
Op de (door prof Gerrctson) geciteerde zin
snede volgde immers onmiddellijk: „Deze re
serve beteekent alleen, dat België dc vrnog
omtrent doorvaart van Belgische oorlogssche
pen nog kan ter sprake brengen, zonder dat
men dit land kan beschuldigen, t handelen in
strijd met het verdrag."
Neen, M. de Burgemeester! Det volgde cr
niet. Er volgde iets heel anders, n.l (deze
reserve) „beteekent alleen, dot Belgic deze
vraag kon oanhongig maken, hetzij
voor een commissie van gemeen
schappelijk overleg, hetzij voor
een internationale rechtbank.
De onderstreepte woorden zijn door den
burgemeester geschrapt. Waarom? Omdat juist
deze woorden bewijzen:
1. dot mijn in De Maasbode gegeven inter
pretatie van de door mij geciteerde zinsnede
cn volmookt fair èn volmaakt juist is;
2. dat de interpretatie d^r Scheldc-rcservc
van den burgemeester volstrekt onvereenigbaar f
aanhangig maken (hetzij voor een Comm. von
gemeenschappelijk overleg, hetzij voor
een internationale Rechtbank)
l etc."
In de onderstreepte woordci ligt dc volledige
rechtvaardiging van mijn interpretatie cn van
I mijn conclusie
i Immers minister Vandorvtldc verklaarde
(vgl antwoord van Vondcr/clde aon Vos
I Lamborel).
„Het komt onbetwist ba ar voor, dat
Nederland het recht heeft, h?t Nedcrlondsch
gebied van dc Schelde te sluiten voor alle
oorlogsschepen, tot welke no;ionaliteit zij ook
bqhooren.
Onbetwistbaar, M. de Burgemeester!
d.w.z. niet alleen niet betwist, maar zelfs
niet voor betwisting vatbaar. Als
dit tusschen Nederland cn België vaststond,
don zou NcderlunJ inderdaad, wot dit punt be
treft, op beide cOren kunnen slapen.
Maar nu komt gij. M. dc Burgcmecstcrl et»
zegt precies h^t tegenovergestelde!
Gij zegt, in Je door u v o o r z i c h t i g 1 ij k
geschrapt woorden, dat dc reser
ve juist dit bdcckent: „dat België deze vraag
kon aanhang^" maken, hetzij voor een com
m" missie van g/meenschappclijk overleg, h c t z ij
voor c cj intcrnutionalc recht
bank; d.\yZ-, dat België, door deze re
serve inde mogelijkheid wordt gesteld, dit
punt tc betwisten Want dit is de cenigc
redelijke Jn, die aan de onderstreepte woorden
tc hechttf valt".
Irnmerj het brongen van een wensch voor
een c cm missie van gemeenschap-
pel ijk overleg, staat België allocs vrij
Altoos fen iedereen den bezitter van een o n-
b e t w i jt recht benaderen, met het beschei
den verpek, van dot recht te zijnen behoeve
afstond Ie willen deen. Om België dat recht tc
verzekeren, is geen Schelde-rcscrvq ncodig.
België »czit dit recht, het natuurrecht van pe
titie, oivcrschillig of Nederlands onbetwistbaar
recht p het gemcene volkenrecht of op een
specie^ conventie steunt.
Mop dit is niet het geval met het brenger»
van <2 zaak voor oen Internationale
R c c t b a n 1:. Want een Rechtbank beslist
Uit Brussel wordt gemeld
In den loop van dc algemeene besprekingen
van de begrooting van buitenlandsche zaken
in den Senaat is Donderdagmiddag ook het
Nederl.-Belgisch verdrag tc berde gekomen.
De Woalsche liberale senator D i g n c f f e, rap
porteur, zeideIk zou ook over het verdrag
met Nederland willen spreken. Tc vrcezen valt,
dat het door de Nederlnndschc Eerste Kamer
niet zol worden goedgekeurd. Ik zou het be
treuren, maar indien ons deze voldoening r.iet
werd gegeven, zouden wij moeten trachten op
een andere wijze onze belangen te verzekeren.
Van Pieteren (socialist): Is het wel het
gepaste oogenblik om daarover tc sproken, nu
het Ncdcrlnndschn .parlement beraadslaagt?
Digncfle: Wij moesten onze gewettigde
cisehen doen kennen.
Van Overbergh (Kath.)Laat ons er
thans over zwijgen.
Hiermede was het incident gesloten.
Dc minister van buitenlandsche zaken, v. d,
V cl de, kwam later in den loop van zijn rede
over het buitenlandsche beleid der rcgccring
op zijn beurt op hot verdrag terugIn dc Ka
mer zeide hij heb ik verklaard, dot bij
tors geen enkele annexatie-gedochte bestaat cn
ik hoop, dot deze duidelijke verklaring een ein
de zol stellen aan de ontroering, indertijd to
weeg gebrocht, door onbehendige cn ondoor
dachte woorden, uitgesproken op een bijeen
komst von personen zonder "mondoat. (Geroep
zeer wel). Dit gezegd zijnde, hebben wij alleen
neg het besluit von het Ncder'andschc parle
ment of te wachten. Maar nu reeds stel ik er
prijs op hulde tc brengen aan dc loyaliteit cn
de energie met welke mijn collega, de Neder-
landsche minister van buitenlcndschc zaken,
het verdrag verdedigt. (Levendige teelcenen vl
instemming). Ik wensch, dat hij het verdiende
succes moge boeken; ik wensch dit vóór alles,
omdat ik vurig verlang tusschen Nederland en
België een hartelijke en trouwe vriendschap tc
zien bestaan. (Toejuichingen). Deze twee vol
keren kunnen binnen het kader von den Vol
kenbond de grootste diensten aan dc vredes
taak in Europa bewijzen. Nederlanders en Bel
gen hebben er het grootste belang bij, zich
met elkaar te verstaan on de Scheldekwcstic
niet te laten brengen naar internationaal ter
rein. (Langdurige toejuichingen)
HET WETSONTWERP INZAKE DE
NAAML VENNOOTSCHAPPEN.
De Kamer van Koophondcl en Fabrieken
voor Amsterdam heeft in verbond met het ge
wijzigd ontwerp van wet tot wijziging en aan
vulling van de bepalingen in het Wetboek van
Koophandel omtrent de noomloczc vennoot
schap, aan de Tweede Kamer der Staten-Gcne-
rnnl een uitvoerig adres gezonden, bevattende
enkele desiderata, waaraan het ontwerp nog
niet voldoet.
INTERNATIONALE ORGANISATIE VAN
DEN ARBEID
Nederland en dc ratificatie von het
ontwerp-verdrng von Washington
Volgens de Memorie van Antwoord op het
V. V. der Eerste Kamer betreffende dc A>-
beidsbegrooting, is dc minister van oordeel, dat
onder de tegenwoordige omstandigheden door
ons land nog geen maatregelen behooren tc
worden genomen in de richting van ratificatie
van het ontwerp-verdrog van Washington,
strekkende tot beperking van den arbeidsduur
in nijverheidsondernemingen tot acht uren per
dog en ncht-on-vocrtig uren per week. Bij de
bepaling von dit standpunt is mede rekening
gehouden met dc conferentie, welke van 15 tot
19 Maart 1926 tc Londen, tusschen vertegen
woordigers van Duitschlnnd, België, Engeland,
Fronkrijk cn Italië is gehouden, en met dc om
standigheid, dot in een aantal londen, hetzij fei
telijk, hetzij krachtens dc wet, dc ochturcndag
reeds bestaat.
DE LOONEN IN DE HUISINDUSTRIE.
Dc resultaten von dc orbcidsconfc
rcntics dienen te worden ufge-
wocht.
De minister von Arbeid, Handel cn Nijver
heid zou gaarne zeer spoedig een wettelijke
regeling van minimum-loonen in de huisindu
strie zien tot stond komen, doch bij dc nict-
onbogrensdc wetgevende capaciteit von de rc
gccring cn volksvertegenwoordiging vreest hij,
dat zelfs oen met grooten spoed samengesteld
ontwerp niet vóór dc International Arbcids-
conferentio von 1927 en ook niet vóór die van
1928 aangenomen zou zijn. Aongezien nu een
gelegenheid om over dit onderwerp de erva
ringen en opvattingen van alle londen volledig
tc vernemen, zich weldra voordoet, geeft hij «.r
de voorkeur aan onderen arbeid tc doen voor
gaan en hier ecnig geduld te oefenen, boven
overhaast werk met minder goede voorlichting
Door deresultaten van deze beide orbeids-
confercntics of tc wochten, wordt tevens bereikt,
dat een wettelijke regeling kan worden ontwot-
pen, welke in overeenstemming is met een even
tueel ontwerp-verdrag betreffende deze mate
rie.
WERKZAAMHEDEN DER
RIJKSBEMIDDELAARS.
Verschenen is het verslag van dc werkzaam
heden van dc rijksbemiddelaars gedurende
1926
Hieruit blijkt dot de rijksbemiddeloors in
1926 konnis hebben genomen van 75 drei
gende of reeds uitgebroken arbeidsgeschillen.
In 26 van deze gevallen hebben zij op grond
van art 3 von de Arbcidsgeschillcnwet be
richt ontvangen van eon burgemeester, dot in
zijn gemeente oen staking of een uitsluiting
was ontstoon. In 35 gevallen hebben dc rijks-
bemiddelaars uit eigen initiatief nadat zij van
het conflict hadden kennis genomen, hetzij uit
dogblodcn, hetzij op andere niet-officiëcle
wijze inlichtingen betreffende een uitgebro
ken of dreigend conflict gevroogd. In 2 geval
len werd cr van orbeiderszijde de aandacht op
gevestigd, dat een conflict dreigde.
In 1 geval werd zoowel von orbeiderszijde
als von werkgeverszijde dc aandacht op een
conflict gevestigd. In 2 gevallen heeft een
ijksbcmiddcloar op gcmcenschoppclijk ver
zoek van werkgevers en arbeidersorganisaties
partijen bijgestaan in het bereiken von over
eenstemming ten aanzien von ccnige geschil
punten. In dc overige 9 gevallen hebben <!c
rijksbemiddeloors zich bepaald tot het bijeen
brengen van gegevens, omdat een conflict
dreigde
HR. MS. TORPEDOBOOTJAGER
„PIET HEIN".
Naar het Hongschc Anet a-Kontoor verneemt
zal dc torpedobootjoger „Piet Hein", in uun-
bouw op Burgerhout's mochinefabnek en
scheepswerf tc Rotterdam cn bestemd deel uit
te maken van de schccpsmocht in Ned. Indiè.
in het brgin von April 1927 te woter woiden
geloten. Het ligt in het voornemen den Lui-
tenont te* Zee der lo klasse C. E. L. Helfrich,
thans lecroor oan dc Hoogere Marine Krijgs
school te 's-Gravenhogc en non het K0n In-
stit'M'l voor de Marine te Willemsoord in de
Zeekrijgswetcnschnppcn tc belasten met be
vel over dier bodem.
Alle menschon zijn broeders cn zusters
uit een vaak wanhopig oneenig gezin.
naar het Engelseh var
E. F. BENSON.
84
Het verste eind van het meer was vol met
eilandjes, bijna alle slechts van een paar me
ter omtrek, maar zij waren, volgens Evic juist
groot genoeg voor het doel. En toen, als twee
kleine kinderen, speelden zij voor Indianen en
logen op een zwaan te loeren of probeerden
een waterhoen voorzichtig te besluipen, no-
tuurlijk zonder het minste succes. Geen woord
van eenige tcederheid werd cr tusschen hen ge
wisseld, zij lachten ovei den onzin, dien zij zelf
uithaalden,, maar toch voelde ieder voor zich
bij het landen, dat in het laatste uur hun ver
trouwelijkheid was aangegroeid als de stengel
van de aloëplant want als een jonge man en
een jong meisje weer tot hun kinderjaren kun
nen tenigkeeren en nis twee kinderen samen
kunnen spelen, dan duurt het niet lang of zij
vinden elkander.
Lady Oxted was dien avond gedoemd een
belangrijke dosis te slikken althans voor een
volwassene can wat zij als bakersprookjes
betiteld had, want de Talisman scheen Evic ge
heel betooverd te hebben en Hn die mg
hoe zij daar alleen oogen voor huü, overwoog
nog eens de belofte bij zichzelf, om hem den
volgenden avond weer op tafel te plaatsen. Zij
durfde hem eerst niet aan te raken, cn Harry
moest hem met geweld hoor in dc handen ge
ven, opdat zij zelf dc legend: der elementen
kon lezen. Zij namen nog dc koffie aan tafel
cn Evic's oogen volgden het kleinood, totdat
Templeton het in hot étui gestopt had. Toen
de laatste glans verdwenen was, zeide zij, „ik
voel mij als de Koningin van Schebo, daar is
geen geest meer in mij. Lord Vail, als u uw
Talisman kwijt bent, dan kunt u er zeker van
te e besliste toon, waarmee zij haar tante aan
viel] bezorgde hem een wonhopenden gicgel-
lacf Evic werd cr door aangestoken, want een
lac' is nog nanstckelijker dan typhus en hoar
tn/c begon ook mee te doen Dit zenuwach
tig geluid scheen ook door te dringen tot mr
Rincis, want nu een oogenblik verscheen zijn
pse gezicht met witte haren voor het raam en
hocdig daarop kwam hij vlug het grasveld
|/vergestoken, naar hen toe.
„Het wordt nu koeler," zeide hij vroolijk,
zijn, dot ik hein gestolen heb, en als men mij'hu kom ik vragen of miss Aylwin een wonde-
komt zeggen, dat cr twee eenvoudig gtklecdolingetje met mij wil maken. Mijn luie neef,
mannen in de zitkamer zitten te wachten, dor zie ik, heeft haar zelfs niet eens door d^ bos-
wect ik wel waarom zij komen. Maar laten wï
nu, om tante Violet een plezier te doen, wee]
tot dc weikclijkheid terugkoeren."
D^n Zondagmiddag was het heel warm
Lady Oxted, Evic en Harry brachten hem
door onder schaduw der boomen op hot gr»-
veld. Mr. Francis had zich na de lunch terug
getrokken, maar hot was duidelijk tc hoofn,
dot hij met zijn gelicfdkoosde ontspanning>c-
zig was, want men hoorde de vlugge en hei
ende tonen van zijn fluit door het open Pni
von zijn zitkamer. Harry had de dames v^cld
van deze liefhebberij van zijn oom en '"dy
Oxted had dit mot een ecnigszins sp/end
lachje aangehoord, zij wist zelf niet woeijh en
schaamde zich er nu wol wat over. Eviechter
vond het eerder aardig en treffend do belo-
chelijk en had gezegd, dot zij hoopte,lot zij
hem na het eten eens zou mogen acdnpag-
p.ceren, „en," voegde zij er scherp lf ,.ols
tante Violet het geluid onaangenaam ydt, zal
zij zich zeker wel in hoor eigen karn willen
terugtrekken."
Harry was in de gewone Zondrfniddag-
stemming, slap en goedlachs en de o/erwach-
schen me genomen en ik sta er op, dot zij die
ook ziet Wilt u mij ccn plezier doen, miss Evic.
en het gezelschap van een u onderdanigen,
doch ouden man aannemen?"
Evic stond met bereidwilligheid op
„Met het grootste genoegen," zeide zij. „gaat
u ook mee, tante Violet?"
„Voor geen geld van de wereld zou ik een
voet villen verzetten," zei Lady Oxted, „cn
jij, Iiarry, blijft zitten en houd mij gezelschap."
De twee wandelaars liepen lachend en pra
tend samen de hoogte op, waarop dc ijskeldei
stond. Harry zag hoe zijn oom het meisje zijn
arm oonbood voor den steilen opgang, en hij
had er heimelijk plezier in, dat zij, ofschoon
zij met haar vluggen pos zeker geen hulp noo-
dig had, deze toch aannam. Met deze gedachte
nog in zijn hoofd, keerde hij zich tot Lady
Oxted.
„Het is een groot succes," zeide hij, ,,zlj
zijn verrukt over eikoor; denkt u eens wat d t
wil zeggen voor mijn'oom I"
Lady Oxted onderdrukte een gaap
„Wie zijn verrukt vroeg zij.
Harry v:ccs naar dc twee figuren halfweg d<:
hoogte.
„U wist best wie ik bedoelde," merkte hij op.
„Ja, dol is waarik weet hcusch niet waar
om ik het vroeg. Maar propos, Harry, ik
vraag excuus, dot ik straks lachteJe oom
is de hoffelijkste cn de beminnelijkste oude
man, dien ik ooit nog ontmoet heb, cn hij is
dol op jou. Heusch, ik kreeg gisterenmiddag
voor het eten cr wol een beetje genoeg van,
zoo dikwijls werd je naam genoemd."
Harry antwoordde niethij volgde nog
steeds do twee wandelaars; zij waren nu boven
op den heuvel en een oogenblik daarna sloot
zich het ijzeren heg, dn» toegang gaf tot den
rijweg door het bosch, achter hen en verdwe
nen 2ij uit het gezicht tusschen de boomen.
Mr. Francis hield, zoocis wij reeds gezegd
hebben, erg veel von jonge menschcn, en zij
die het voorrecht hadden hem te kennen, von
den hem een heerlijk gezelschap. Hij wes bij
zonder op de hoogte van de natuurlijke histo
rie, en ook dezen middag, terwijl hij met het
meisje wandelde, plukte hij nu eens het een
of onder onbeduidend uitziend plantje tusscheN
het gras en legde haar met een paar woorden
uit hoeveel dot in de geneeskunde gebruikt
werd; of met een trek van blijde verrukking
hield hij zijn hand op c-n was een en ol aan
dacht voor een vogel, die in dc boschjes kwin
keleerde.
rrEtn goudvink, miss Evie," fluisterde hij,
,mcn kan zich in dien enkelen fluittoon niet
-ergissen. Loten wij heel zachtjes loopen, mis
schien kunnen wij dien pruchlvogel zien zitten.
Die luie neef van mij," ging hij vcort, toen zij
nog een glimp van den wegvlicdenden vogel
gezien hadden, „beweerde gisteren nog, dot er
geen goudvinken in Wiltshire waren. Ik wed
cr wot om, dat hij ons hier wel spoedig zal
komen opzoeken I Hij komt hier bijna altijd
Zcndagmiddags; dit was vroeger altijd de vas
te wandeling van zijn vader."
Zoo drentelden zij nog zoowat een half uu*
voort, langs allerhondc kronkel- cn zigzog-
poadjes. die hen dadelijk zouden voeren naar
den heuvel achter het bosch, vanwaar zij, vol
gens mr Fror.cis, een schitterend uitzicht zou
den hebben Beneden hen, tegen dc steile
hoogte, waarop zij ol draaiende hun weg geno
men hadden, lag het blouwlcien dok van den
stol. Op het erf zagen zij een retriever, die log
te slnjxm en het fluiten von een man konden
zij duidelijk hooren in de stilte van den na
middag. Toon sloegen zij een hoek om de
laatste, zooals mr. Francis zeide en het pad,
dot tot nu al maar door gedraaid had, liep nu
rechtuit, terwijl het de hoogte bereikte, geheel
met hout begroeid. Moor hier waren zij niet
langer alleen, want op een vijftig meter al-
stands voor hen, zagen zij een meisje in een
roze japonnetje gekleed en bij haar ccn jonge
man, die hun heel bekend voorkwam, met een
stroohocd op cn een donker blauw serge pok
non hij had zijn arm om haar middel gesla
gen. Op hetzelfde oogenblik koek de man om
en tot Evie's onbeschrijflijke verwondering, zog
zij dat het Lord Vail was. Hij zeide haastig iets
tegen het meisje en sloeg ccn zijpad in, ter
wijl het meisje vlug doorliep. Zij had ze maar
één oogenblik kunnen zien.
Mr Francis slaakte een korten, onderdruk
ten uitroep.
(Wordt vervolgd)
