25»wo.as? AMERSFOORTSCH DAGBLAD ,.DE eemlanper"
derde blad.
Zomer-Stof jes
L, J. LÜYCX ZOON.
De Geheimzinnige Talisman.
steun.
reclames.
BINNENLAND.
FEUILLETON.
Zaterdag
30 April 1927
(Nacïnvk verboden).
Allen hebber, wij steun nood'ig. Brt toch
is er niets zoo onbetrouwbaar, zoo onzeker
els steun. Vandaar dat de nijpende be
hoefte van den mensch is, zich van steun
viij te maken.
Het begint reeds met het kind in de
eerste levensjaren. Héél zijn houding ge
tuigt van verzet tegen de hem opgedrongen
hulp. Het is een voortdurend verschalken
van zijn verzorg ei s; een saboteeren van de
om zijn bestwii genomen maatregelen; een
tegenstribbelen, dat atfs ongezeggelijkheid
en ongehoorzaamheid zich uit en de ouders
door zijn hardnekkigheid vaak wanhopend
maakt.
Deze houding is geen vrucht van boos
aardig opzet; zij is louter openbaring van
d<e natuurlijke zucht tot vrijheid, den mensch
gelijk ieder schepsel ingeschapen.
Maar wat zou ei gebeuren, zoodra men
aon deze zucht onvoorwaardelijk toegaf'
Het kind zou geen dag meer leven. Het
zou slachtoffer worden van zijn hulpeloos
heid en onervarenheid, en zich een ongeluk
op den hals halen.
Gelijk 7oo'n kind staan wij allen, ieder in
zijn omstandigheid tegenover het leven.
Steunbehoevend weigeren wij steun, en, in
dien we ze niet kunnen ontberen, verhalen
we de ontstemming over onze onmacht op
hen, die zich over ons ontfermen en
van wie we ons afhankelijk voelen.
Afhankelijkheid staat een goede verhou
ding steeds in den weg. Zij is een herinne
ring aan onze minderwaardigheid tegenover
onzen beschermer. Zij doet ons dien benij
den en tenslotte vaak haten. En juist om
rijn onmisbaarheid prikkelt hij ons. Wij kun
nen hem niet ontberen; we zijn op hem
aangewezen en, ook al is de beschermer
van zijn kant de beschheid zelf, toch verwijt
zijn aanwezigheid ons aanhoudend, dat wij
slechts leven bii de gratie van zijn wel
wfllendheid.
Dit besef van afhankelijkheid is het, wat
zoo dikwijls de verhouding bederft tus-
schen patroon en ondergeschikte, huis
moeder en dienstbode, leeraar en leerling,
ouders en kinderen. Erger dan het opstan
dig verzet of de mokkende berusting is de
valsche nederigheid, die het kweekt. Wie is
niet wee geworden van de vleierige onop
rechtheid, we'ke den ouderwetschen bede
laar, het diakenhuismannetje of het dienst
bare „familiestuk" kenmerkte?
Beter verdragen wij de wel ongemakke
lijker, maar van meer menschelijkheid ge
tuigende houding, welke aan het besef van
eigenwaarde ontspruit.
Want de drong naar emancipatie, naar
zelfbevrijding, de drang naar zelfstandig
heid is, zoowel bij den lichamelijk als bij
den maatschappelijk onmondige de natuur
lijke drijfkracht, welke groei en ontwikkeling
mogelijk maakt.
Steun is een hulpmiddel en slechts van
tijdelijken aard. Wie steun wil bestendigen,
spot met het leven en rnmdt 's levens wetten
aan. Het is het noodlot van bazige ouders
en van behoudzuchtige staatslieden, dat zij
de voogdij, die in een bepaald ontwikke
lingstijdperk noodzakelijk is geweest, niet
uit de hand willen geven. Met hun hals
starrigheid veroorzaken zij conflicten, die
niet zelden op catastrofen uitloopen. De
groote kunst van den opvoeder, hij zij
ouder, patroon of staatsman, is: zichzelf
overbodig te maken.
Noodlottiger nog dan het onverstand van
beschermers en voogden wreekt zich mtus-
schen het onverstand bij de hulpbehoeven
den zelf. Tegenover de gezond-en van geest,
wier leven een eeuwige strijd om zelfstan
digheid is en die in dezen strijd' hunne
krachten stalen, stasn de karakter-zwakken,
die de worsteling niet aandurven en liever
blijven leunen op hun verzorgers.
Kinderen, die op* moeder's pappot voort-
vegeteeren, ook als zij reeds lang zelf de
honden uit de mouw kunnen steken; zonen,
die zweren bij de meening der vaderen,
leerlingen, die de stem des meesters na
bouwen; partijgangers, die hun leider na-
lnopen veroordeelen zichzelf tot levens
lange onmondigheid. Hun gaven blijven on
gebruikt, hun talenten sluimeren, hun
krachten teren gaandeweg in.
Hun rampspoed vcltrekt zich in het oo2en-
blik, waarop hun steun him ontvalt. Want
dat is het kenmerk von allen steun, dal hij
tijdelijk is. Wie op een persoon, op een
instelling, op een overtuiging zijn leven
vestigt, komt eenmaal bedrogen uit. Een
maal blijken de schragen vermolmd, een
maal wankelen de ste-enen, ontzinkt hem de
grond.
Wee, wie dan niet op zichzelf heeft lee-
ren vertrouwen! Slechts de zelfstandige
leeft veilig.
Maar wie is zelfstandig? Blijkt vaak niet
de innerlijke steun even onzeker als die
van buiten? Men heeft in eigen binnenste
de grondslagen gemetseld, waarop men zijn
levensgebouw veiiig waant. Doch ook het
innerlijke leven is aan wisseling onder
hevig. De tijd knaagt aan hetgeen kortge
leden een vaste overtuiging nog heette.
Men moet zijn gronds'agen herzien.
Het" is met de grondslagen van het in
nerlijk bestaan als met de bestrating van
een moderne stad. Nimmer komt het mo
ment, waarop heel het stratennet klaar is.
Pas heeft men hier de bevloering hersteld,
of ginds kan men verder aan 't breken
gaan.
Het verkeer vergt heden ten dage heel
wat van de bestrating eener moderne stod.
Tramrails slijten en moeten hernieuwd;
vrachtauto's doen gaten ontstaan; buizen
.en kabels veroorzaken verzakkingen en
oneffenheden. Huizen moeten omverge
haald worden voor verbreeding van den
weg; 'boom-en gerooid, voetpaden verlegd.
Elk jaar, elke week, elke dag stedt zijn
nieuwe eischen.
Meer eischen dan aan de bestrating
eener moderne stad stelt onze tijd aan den
geest van den modernen mensch. Ook drze
s overbelast; ook deze moet, wil hij aan
rijn taak beantwoorden, elk oogenblik 'op-
ebroken, verlegd, verbreed, vereffend en
vooral verzwaard. Daarom kan men op hem
ook slechts onder voorbehoud steunen.
Toch behoudt de wandelaar door de
straten zijn evenwicht. Nooit immers wordt
alles tegelijk opgebroken en steeds weet
hij zijn paadje te vinden. Aldus kan ook de
steunbehoevende mensch staande blijven,
hoeveel hem noodwendtigerwijze ontzinkt.
Zoo hij slechts, op zijn tocht naar de vrij
heid, bewegelijk blijft.
H. G. CANNEGIETER.
Von 1—4 tegels 4.05, elke regel meer T.
Groote keuze
Shantung, Kunstzijde,
Voi'e, Crêpe de chine,
Uni en fantaisie,
de nieuwste patronen.
Te?. 190
UIT DE STAATSCOURANT
Toegekend de zilveren eere-medaille der
Oranje-Nassauorde aan H. Verveer, kantoorbe
diende bij de N.V Lissa en Kann te 's Graven-
hoge;
bij beschikking van den minister van Finan
ciën is benoemd tot collectrice der Staatsloterij
te Amsterdam mevr. C. S. J. Strick van Lin-
schoten, benoemd collectrice te Middelburg,
wonende te Amsterdam;
verplaatst is de ontvanger der registratie en
domeinen F. W. de Tourton Bruijn, van het
kanton Zuidbroek naar Amsterdom en is hij
tiidelijk werkzaam gesteld aan de inspectie dei
diiecte belastingen aldoor.
Benoemd tot referendaris bij de Verzeke-
ingskomer te Amsterdam F H. de Zwart,
thans hoofdcommies bij gemelde Kamer.
DB KONINKLIJKE FAMILIE.
De aankomst in de residentie.
Gistermiddag omstreeks half één zijn de Ko
ningin en Prinses Juliana van het Loo tc
's-Gravcnhogo aangekomen in verband met
de feestelijkheden op morgen ter cerc van ce
Priracs.
Zooals gemeld werd ditmaal de reis naar de
residentie gedaan in dc Koninklijke auto, die
gevolgd werd door eenigc auto's met leden
van het gevolg.
Dc auto van Koningin cn Prinses reed niet
naar het Paleis in het Noordeindc, maar naar
het Poleis van de Koningin-Moeder, bij wie
Koningin on Prinses Juliana, nismede Prins
Hendrik, die zich reeds in don Hoog bevond,
het noenmaal gebruikten.
DE KONINGIN-MOEDOR
TE LEIDEN.
Bezoek non dc nieuwe kinder-
kliniek.
Dondcidagmidd. heeft H.M. dc Koningin-Moe-
dei oen bezoek gebracht aan de Kindcrkliniek
van het Nieuwe Academisch Ziekenhuis tc
Leiden.
Tot het gevolg behoorde jhr. Van Tets, ka
merheer; baron Sixma van hjeemstra, porticu
lier-secretaris; freule van dc Poll en freule
Schimmclpcnninck v. d. Oyc. Het hoogo ge
zelschop, dat tc kwart over vier in het Zieken
huis aankwam, werd aldoor ontvangen doo»
den directeur van het Academisch Ziekenhuis,
den heer H. H Maas; door het hoofd van de
nfdceling voor kindergeneeskunde prof dr E
Gorter, door den president-curator dor Lcid-
schc Universiteit jhr. mr. dr. N. C. de Gijse-
laar cn door den secretaris van curatoren mr
baron de Vos van Stcenwijk.
Mede waren tor ontvangst aanwezig de voor
zitter van dc medische faculteit prof. dr. J
van der Hoeve en dc directrice mcj. S. Hei-
demo.
Door een der patiëntjes werd H. M. een bou
quet aangeboden.
Bezichtigd werden dc polikliniek, dc qua-
rantaine-afdccling, de afdecling voor besmet
telijke ziekten, dc collegezaal cn verschillen
de keukens. Voor elk der patiëntjes had H.M.
een geschenk meegebracht.
In de ontvangkamer werd vervolgens de
twee gebruikt cn waar ook dc verscheidene tec-
keningen van dc kindcrkliniek door H.M. wer
den bezichtigd.
Het bezoek duurde tot ruim halfzes, waarna
H.M. per auto over den Rijnsburgcrweg,
Oegstgecst cn Haagsche Schouw weer naar
den Haag terugkeerde
DE JULIAN A-DAG VIER ING TE
'S GRAVEN HAG E
Het feestspel in dc middaguren.
Omtrent het feestspel, dat heden onder dc
auspiciën van het Haagsch Comité voor Volks»
feesten ter gelegenheid van den 18en verjaar»
dag van Prinses Juliana in dc residentie wordt
gegeven, moge nog het volgende worden mede»
gedeeld:
Het comité heeft gemeend, in samenwerking
met dc ongeveer 150 deelnemende vcrecnigin»
gen, dc gevoelens der Oranjegezinde burgerij
door 'n gebaar tot uiting te moeten laten ko»
men. Dc gedachte van het feestspel is afkoin»
stig van den heer Natzcil die echter door
ziekte verhinderd is geweest, dc uitwerking
van het plan verder te leiden cn in wiens plaats
nu dc heer Nico dc Jong met dc leiding is
belast cn het muzikale gedeelte is tocver»
trouwd aan de leiding van dc heeren Arnold
Spoel cn C. L. Boer.
Dc bedoeling is, de stemming van 18 jaren
geleden tc doen herleven, dc muziek van het"
inleidende voorspel, gécomponccrd door F. E.
H. Koeberg, beoogt dc spanning van dien tijd
weer te geven, o.m. door recitatieven, welke
door leden van dc Haagsche Onderwijzers»
zangfvcrccniging zullen worden gezongen. Dan
volgt koorzang, besloten door fanfares.
Dit is dc eigenlijke inleiding tot het feest
spel, dat zich zal uiten in dc vroolijkc stem
ming, gewekt door dc bekendmaking van
geboorte der Oranjc»tclg. Dan volgen nationale
dansen, als dc Wilhclmusdans, dc Limburg
sehc cramignon cn de in Friesland zeer popu»
lairc Schotschc Trijc, welke dansen zullen
worden uitgevoerd onder leiding van den hce
A. Lend cn voorts kinderdansen onder leiding
von den heer G. Ploeg. Het Comité heeft hieri
bij groote medewerking ondervonden van den
folklorist Van der Ven cn van Julius Röntgen.
Dc dansen worden niet in nationaal costuum
uitgevoerd; wel zullen dc dansers getooid zijn
niet linten in verschillende kleuren
Aan het einde van den Cramignon zal c.-n
der voordansers aan dc jarige Prinses op het
Binnenhof een bouquet met linten aanhicde:
welke vergezeld zal gaan van een oorkond*
bevattende den tekst der bekendmaking van
dc geboorte dd. 30 April 1909.
Dan zullen honderden kinderen bloemen
strooien op het pad, terzijde van dc Ridden
zaal, waar de Koninklijke Familie op haar
'crugtocht naar het Palcis langs zal rijden
Ook zullen hier dc kinderen der deelnemende
vcrccnfglngcn dc Prinses cpkelc Juliana»licde>
ren toezingen, hetgeen herhaald zal worden
door andere groepen van kinderen, opgesteld
langs het Mauritshuis cn den Kneuterdijk.
Zooals men weet, zal het feestspel tc vie/
uur op het Buitenhof worden herhaald.
Het avondfeest op den Hofvijver.
Het zal wellicht velen intcrcssccrcn ccnigc
bijzonderheden tc vernemen over het Hof'
v ij verf eest, die niet alle in het programma tc
vinden zijn cn die voor een deel toch het vol
gen van hetgeen hedenavond gebeurt, gemak
kelijker maken, terwijl zij tevens ccnig licht
werpen op dc voorbereiding van dit avond'
féést.
Het plan hiervoor is opgekomen bij den
heer Dorus Hormscn, die dc mogelijkheid zag
om den Hofvijver met zijn achtergrond van
oude architectuur tc benutten voor ccn hist,
schouwspel, ccn waterfestijn, dat herinneren
zou aan dc 17c eeuw, die in de geschiedenis
van ons land „dc gouden eeuw" genoemd
wordt.
Ter uitvoering van dc voorloopigc plannen
werd ccn commissie gevormd uit de burgerij,
die met voortvarendheid aan den arbeid ging,
Zij wees ccn artistieke subcommissie aan,
bestaande uit dc hccren Hcrmscn cn \V. Maris
Jzn. Aan deze commissie werd opgedragen do
plannen verder uit tc werken wat dc artistieke
zijde betreft. Het financiccic vraagstuk was
spoedig opgelost daar ccn aantal Haagsche
financiers ccn som van f 12.000 bijeenbracht,
waardoor ccn inzameling overbodig werd. Dc
heer Wilton hood bovendien aan zeven sloC'
pon van dc HollandAmcrikalijn geheel vol
gens de aanwijzingen in orde tc laten brengen
op zijn kosten en ze gratis uit Rotterdam, van
dc werf Wilton, naar den Haag te doen ver»
voeren. Het in orde brengen der sloepen ge
schicddc onder leiding van den heer Henri
Wilton.
Bij het ontwerpen der vaartuigen werden als
voorbeelden genomen 17c ccuwschc admiraal -
sloepen, zooals die voorkomen op oude schil
dcrijen. In het bijzonder heeft het schilderij
an v. d. Velde „Scheepsraad", dat in het
Rijksmuseum tc Amsterdam hangt, vele gC'
gevens opgeleverd. Op dit schilderij zijn een
aantal admiraalsslocpcn, met groote nauwkcu»
righcid in de details, afgebeeld.
Dc vaartuigen in den Hofvijver zijn dus geen
reproducties op kleinere schaal van dc groote
17c ccuwschc zeeschepen doch getrouwe weer»
gaven van sloepen, zooals ze toentertijd wcr*
den gebruikt. Er is echter wel overeenkomst
met dc groote schepen, omdat ook op dc admi»
raalsslocpcn fraai versierde spiegels waren ge»
bouwd, naar het voorbeeld der fregatten. Dc
spiegels der sloepen, die aan het feest deel»
nemen zijn uitgevoerd door den heer A. C.
Somraer.
De vlaggen, die de sloepen zullen voeren, zijn,
evenzeer als dc sloepen zelf, naar historische
oorbeelden vervaardigd door dc firma J.
Vries van Hcmclrijck. Daarbij is ook geheel
dc oude trant gevolgd: de heggen zijn n I niet
beschilderd, doch uit gekleurde lappen genaaid
Er zijn admiraalsvlaggen, geuzenvlaggen, natio»
nfllc vlaggen d, vlag van Kenau Simons Has»
sclaar cn vlaggen der provinciën. Iedere sloep
zal drie vlaggen voeren.
Zooals in het programma is aangegeven zul»
len dc 20 admiraals, die daar met name gc»
noemd zijn, plaats nemen in dc beide vooraan»
varende sloepen. Voor dc uitbeelding van deze
historische figuren zijn tien artistcn, leden van
Pulchri Studio, cn tien kooplieden gekozen,
waarmee men gedoeld heeft op den bloei der
kunsten en van den handel in dc gouden eeuw.
In dc andere sloepen zullen het dagclijksch bc»
stuur van de commissie cn dc Haghczangcrs
plaats nemen, leerlingen van dc zeevaartschool
tc Schcvcningcn roeien dc sloepen. Allen zijn
gekleed in 17c ccuwschc costumes.
Zang cn muziek zullen eveneens in den trant
van dien tijd zijn, zoodnt zooveel mogelijk dc
sfeer der gouden eeuw benaderd wordt.
De commissie heeft, behalve don steun
van do reeds genoemde personen ook alle
medewerking ondervonden van dc maritlc
me musea tc Rotterdam cn Amsterdam, van
regeer!ng en gemeentebestuur, marineauto-
ritciten, do zeevaartschool tc Schcvcningcn,
de Kon. Mil. Kapel van de Haghczangcrs.
Ook van do zijde van verschillende firma's
werd belangeloos steun verleend, zoo door
het technisch bureau Mhrijnncr, door tie
firma Kulisor, die de ramen der rcgccrings-
gebouwon met tapijten zal versieren cn
door dc firma Siemen cn Ilolsko, die den
luidspreker levert, waardoor dc muziek van
de Mil. Kapel op het gehcclc Buitenhof te
hnoren zal zijn.
Verder hoopt dc commissie, dat dc bewo
ners van den Vijverberg den feestelijkcn
glans van den avond zullon vorhoogen, door
hun vertrokken van de straatzijde, bij ge
opende gordijnen tc verlichten.
Omtrent dc organisatie van het feest ver
meldt het programma reeds een en ander.
Dc voorbereidende werkzaamheden vangen
reeds te zes uur aan; om half zeven komen
dc roeiers en zangers, dio gecostumccrd cn
gekapt worden door drie costumiers en vijf
kappers cn als dan om kwart na zeven oen
proef is genomen met tic zoeklichten, bc
gint om kwart voor acht, hij het gebouw
van Waterstaat, dc inscheping. Op flat tijd
stip wordt ook do illuminatie ontstoken.
Wanneer om half negen dc Kon. familie
is aangekomen wordt liet sein gegeve:»
voor dc komst der admiralen cn voor het
hijschcn van den standaard der Prinses ot»
het eilandje. Vijf kleine zoeklichten worden
\nn het dak van Waterstaat gericht op dc
admiralcngrocp. die uit het Gemeentemuse
um, de oude Sint Sabastiannsdoelcn, naar
buiten treedt, do andere worden gcconccn
trcerd op den standaard, waarvan het hij -
schen met vijf vreugdeschoten uit twee op
het eilandje geplaatste marinekanonncn bc
groet wordt.
Daarna vangt de rondvaart aan, waarbij
afwisselend de Haghezangors en dc Kon
Militaire Kapel zich zullen laten hooren.
Gisteravond heeft nogmaals een groote.
tevens de laatste repetitie plaats gehad var.
het waterfeest»op den. Hofvijver.
Dc talloozc oranje-bollonnctjcs In dc boe
men langs den Vijverberg verspreidden een
toovcrachtig licht, wat tezamen met dn
groote stralenbundels der genic-zocklichter.
cn schitterend effect maakte.
Dc slopen voeren dc gestelde orde. terwijl
lie Haghe Sangers", tot groote vreugde dei
aanwezigen, ccnigc vaderlnndsche liederen
:ongen.
Ook burgemeester Patijn was aanwezig,
en mankte, na afloop der officicele repctltk'
mot een der sloepen ccn tochtje op den
vijver.
Zooals vanzelf spreekt, had dit ongewone
schouwspel van dc zijde van hot publiek,
rnotc belangstelling.
Het geheel had een vlot verloop en duur-
dc tot na middernacht.
Dc feestverlichting in dc residentie.
Hedenavond zullen ook dei departements
gebouwen als gewoonlijk met clcctrischc ver»
ichtingen, het naamcijfer van dc verjarende
prinses vertoonende, in decoratieve omlijstir.»
gen, prijken.
Aan het gebouw van dc Witte Sociëteit i-
boven de peristyle, ccn kleurrijke vcVlichting
aangebracht in den vorm van ccn ccrcpoort,
in het midden vertoonende het cijfer 18.
Men is thans ook druk bezig met dc ver
sicring van dc middenpaden in het Lange
Voorhout, welke weder dc fleurige vlaggen»
tooi krijgt, terwijl ditmaal, zoowel aan den
toegang tegenover dc Heulstraat als aan den
tegenover het Tournooivcld gelegen ingang,
bcvlagdc cn bebloemde frontversieringen wor
den aangebracht.
De taal des harten heeft geen woorden noo-
dig om verstaan te worden.
naar het Engelsch van
E. F. BENSON.
ti 9
„O, u hebt nog gepoeg te doen zcide de
dokter tot dezen vermoeiden jongen man, „ga
maar gauw iets uitvoeren."
Maar onder de dingen, die gedaan moesten
worden, was iets heel moeilijks de brief, dien
hij aan Geoffrey moest schrijven. Dit vond
Harry, toen hij er mee begonnen was, een treu
rige en pijnlijke taak, en het eene velletje vóór,
het andere na, werd beschreven en weer afge
keurd. Had hij wel ingezien, dat hij het onmo
gelijke beproefde, want hij had zich nedergezet
om een brief te schrijven, die heel vriendschap
pelijk moest zijn, en tegelijk met verontwaardi
ging dingen zou afkeuren, die zijn vriend ha
durven beweren. De schrijver alleen za? niet
in, dat zulk een brief zelfs niet door een Salomo
of een Shakespeare geschreven had kunnen
worden Op een avond, uren achtereen schrcc
en verscheurde Harry tallooze brieven, versp in-
terde penhouders tot luciferstokjes en veran
derde katerntjes mooi wit papier tot maienaa
voor de werkmeid om den kachel mee aan te
maken, en nog steeds lag de enveloppe op een
brief te wachten en toen. de bel ging om zie
voor het eten te lcleeden, was het eenige tesu -
taat een boordevolle prullemand. Hij kon den
brief niet schrijven nu pas zag hij 't in.
Op dit kritieke oogenblik kwam de dokter
de rookkamer, die Harry gekozen had tot
strijdperk van deze ijdele peging, binnen en een
blik op het sombere gelaat, zcide hem ol ge
noeg.
„Het is moeilijk, dat moet ik toegeven", zeide
hij, „neen, u moet niet boos op mij zijn, Lcrd
Vail, ik zie, dot ik goed geraden hebwij dok
ters, moeten ook gedachtenlezers zijn. U hebt
vele vercefsche pogingen gedaan om aan uw
vriend te schrijven, zeidc hij, terwijl hij naar
de papiermand keek, „misschien had ik u die
moeite moeten besparen."
Harry keek hem knorrig aan.
„Ik was volstrekt niet van plan er een geheim
van te maken", zeide hij, „ik zou het u zeker
wel verteld hebben. Ik kan dezen brief niet
schrijven het is mij onmogelijk en toch moet
ik Maar als ik begin met Geoffr y de waprheid
te zeggen en te zeggen, dat hij een lafhartige
daad begaan heeft, cn dat ik hem nooit meer
wil zien, en dat ik toch nog evenveel van hem
houd als altijd, dan is dat niet samen te rijmen."
„Ja, dat zijn harde woorden tegenover een
vriend, zeidc de dokter
„Dat is het ook, cn daarom gaat het niet.
Ik houd van hem, daar gaat niets van af U
ken hem niet, dat is hcusch jammer, want hij
is de beste kerel, die er op de wereld rond
loopt Ik snok er naar om hem weer terug te
zien en ik moet hem nog wel zeggen dat hij een
gemeene ploert is. O, vervloekt is de heele
wereld I Maar u zeide daareven, dat u mij die
moeite hadt kunnen besparen. Wat bedoelt u
daarmee
Dr. Armytage schoof een stoel aan bij de
tafel, waaraan Harry had zitten schrijven.
„Toen fk hier drie dagen geleden kwam/
Lord Veil", zeide hij, „bood ik u een slaap
drank aan, dien u weigerde.. Ik meende toen.
dat u hem weigerde, omdat u mij niet ver
trouwde. Zeg mij nu eens openhartig cf ik
niet gelijk had met dit te veronderstellen?"
Harry keek, zooals zijn gewoonte was, open
in het donkere, geheimzinnige gelaat, dot hem
eens zoo onheilspellend was voorgekomen, en
dat hem nu alleen slechts treurig toescheen.
„Wat heeft dat er mee te maken?" vroeg hij
„Was die veronderstelling juist?" herhaalde
de dokter nog eens.
„Ja, volkomen", zeide Harry openhartig.
„Goed zoo. Niettegenstaande dat, vertrouw
de u mij, of althans u.dcedt alsof u mij ver-
trouwdet en u hebt gezien, dat u in uw ver
trouwen niet bent bedrogen geworden U
werd dien morgen inderdaad wakker, na c-en
goede nachtrust genoten te hebben; en nu, na
dat u mij dit zelf bekend hebt, schijnt u mij
ioch weer te wontrouwen".
„Wat is cr dan?"
„Ik vraag u alleen mij weer te vertrouwen",
zcide de dokter, „want dit is het gevalik
zelf heb aan uw vriend geschreven en hem ge«
zegd, dot hij nu nog geen brief van u moes»
verwachten Ik wist, dot het u onmogelijk zou
zijn hem nu reeds te schrijven en ik docht,
dat ols ik hem dadelijk even schreef, zbools
ik ook gedaan heb, dat het hem een paar ang
stige uren zou besparen Dit is mijn biecht"
Harry probeerde weer zich hierover ver
ontwaardigd te gevoelen, maar daar bleef he!
dan ook bij. Hij moest, zoo redeneerde hij bij
zichzelf, zich beleedigd voelen, dat men zich
met zijn vrijheid bemoeide; maar deze merk
waardig kalme man scheen de gave te bezit
ten van zich met eens anders zoken te kunnen
bemoeien, zonder dat men er boos om kon
worden. Hij begon hartelijk tc lachen.
„Ik weet heusch niet wat ik u antwoorden
moet", zc-ide hij, „u neemt het uit eigen be
weging op u zich met mijn zaken, die u hee-
lemaal niet aangaan, tc bemoeien, en toch kan
ik het u niet echt kwalijk nemen"
„En daar doet u heel verstandig aan", zeide
de dokter.
Harry wierp zijn pen neer, cn zeide „en
daar nog niet eens mee tevreden, neemt u een
beschermenden toon tegen mij aan, cn klopt
mij op mijn schouder. Ik ben er nog niet heel
zeker van, of ik dit wel gedoogen zal Als
het niet tc vrijpostig is, zou ik dan mogen
vragen, wat u aan Geoffrey geschreven hebt?"
vroeg hij, half gekscherend.
„Ik zeidc hem, dot hij nu nog geen briel
van u moest verwachten", zeide de dokter, „ik
schreef hem niet ongeduldig te worden en niet
te verlangen, dot er banden verbroken zouden
worden, zoolang er nog de geringste hoop
bestond, dot zij ontward konden worden".
„Ach, maar er is niet meer dc minste hoop",
viel Harry hem in de rede.
„Dus door legt u zich zoo maar bij neer?
Ik hoop, dot uw vriend verstandiger zal zijn
Gij hebt het recht niet te zeggen, vooral na
het van zoo rccenkcn datum is, dot een verzoe
ning tusschen uw vriend en mr. Francis tot
dó onmogelijkheden behoort; en als dat moge
lijk was. dan zou het, daar ben ik zeker van,
cok een verzoening met u worden".
„O, maar ik zie wel, dat u mijn vriend niet
kent'zeide Hnrry. „hij zal nooit excuus vra
gen. Hij is niet gauw klaar met zijn oordeel,
maar als hij er eenmaal mee klaar is, dan is
hij zoo koppig als een ezel. Het is vergeef-
schc moeite, als u verwacht, dot hij zijn woor
den zal terugtrekken".
De dokter stond op.
„Ik herhaal nog eens, dat het voel te gauw
is, om nu al iets te verwachten", zeide hij, „ccn
moeilijk geval moet zijn tijd hebben; want als
dot niet zoo is, don is het ook geen moeilijk
geval. Van één ding echter was ik zeker, dat
wot voor brief u don ook schreef, terwijl u
zoo volkomen aan de onschuld van uw oom
gelooft kon ik het nog beter uitdrukken,
dan deed ik het u de zaak cr niet beter op
zou maken Het zou u nog meer van uw vriend
verwijderen, al is het don maar tijdelijk, zoonis
ik hoop. En nu, wilt u mij vergeven wat ik
gedaan heb?"
„Nog niet", zeidc Harry, „wot hebt u nog
meer geschreven?"
„Ik heb hem geschreven, dut u hier zoo vei
lig 'waart ols in de Bank van Engeland. Ik heb
bent gevraagd om redelijk te zijn. Veronder
stellend, dat zijn vermoedens gegrond waren,
en dot u een gevaarlijken vijand van eigen
bloed herbergde, hoe zou die dnn zoo krank
zinnig kunnen zijn om juist nu nog eens een
nonslag op uw leven te wogen, nadat dc drie
vorige zoo duidelijk zichtbaar mislukt waren,
terwijl hij, mr. Longham, met deze verdachte
omstandigheden bekend was? Wont tie om
standigheden waren verdacht", zeidc hij. Hai
ry ernstig aanziend
„Ja, dr.t weet ik," zeidc Harry. „Arme Ge
off! Neen, ik geloof niet, dot ik dien brief hnd
kunnen schrijven, al was ik hier tot vanavond
blijven zitten
Hij stond nu ook op, toen dc bel voor het
eten luidde.
(Wordt vervolgd.)
