ase Jaargang No. 274AMERSF00RTSCH DAGBLAD „DE EEMLANDER" 20^1927
TWEEDE BLAD.
BINNENLAND.
FlaneB-Costumes.
FEUILLETON.
De Geheimzinnige Talisman.
UIT DE STAATSCOURANT.
Op verzoek eervol ontslagen als directeur
van het Krijgsgeschiedkundig Archief van den
generalen stof de met den rang van luit.-
generaal gepens luit.-kolonel der cavalerie F.
de Bas, wegens den door hem bereikten zcèr
hoogen leeeftijd en is hem dank betuigd voor
de veeljarige en toegewijde diensten door hem
den lande en de krijgsmacht in het bijzonder
bewezen.
op verzoek eervol ontslagen de luit.-kolonel
C C. de Gelder, commandant van het 4e
Teg. infanterie en is hij benoemd tot reserve
luitenant-kolonel bij den gcneralen staf
benoemd tot luitenant-kolonel de comman
dant van het 4de regiment infanterie majoor
J H. C. P. Brandt, van het 7e regiment;
op verzoek eervol ontslagen de 'reserve-
kapitein P de Jong van het Iste regiment
infanterie
benoemd tot kantonrechter-plaotsvcrvangei
te Alkmaar mr. C. A. dc Groot, advocaat en
procureur te Alkmaar
bttpaald dat de vacature van kantonrechter
te Lemmer, ontstaan door de benoeming tot
andere functiën van mr. dr. C. H. Baak, niet
zal worden vervuld en zijn aan mr. dr. N.
Hofstee, kantonrechter te Bolsward, opgedra
gen de werkzaamheden van kantonrechter te
Lemmer
benoemd tot substituut-officier van justitie
bij de rechtbank te Rotterdam mr. J. S. Loke,
thans ambtenaar bij de kantongerechten te
s Gravenhage. Delft, Alphen en Woerden, ter
standplaats 's Gravenhage
tot ambtenaar O. M. bij de kantongerechten
in het arrondissement Alkmaar mr. H. B. ae
Brtieys Tack, thans ambtenaar O. M. bij de
kantongerechten te Arnhem, Wageningen, Nij
megen, Doesburg en Terborg, ter standplaats
Arnhem
tot ambtenaar van het O. M. bij die kanton
gerechten ter standplaats Arnhem, mr. H. R.
de Zaayer, waarnemend griffier van het kanton
gerecht te Groningen;
op verzoek eervol ontslagen met dank mr.
E. J. H. M. van Rijckevorsel, lid en voorzitter,
en J. M. Wiggelendam, lid, beiden van het
College van Regenten over gevangenissen te
Roermond; en voorts de leden van Regenten
colleges over de gevangenissen: s Gravenhage
H. van der Vos; 's Hertogenbosch jhr. mr. L. C.
J. A. van Meeuwen; Middelburg J C. Gieben;
Breda mr. dr. W. A. J. M. Fick;
benoemd tot voorzitter van het Regenten
college over de gevangenissen te Roermond mr.
J. C. H. Coenegracht, lid van dat college, wo
nende te Roermond;
tot leden van de Regentencolleges over de
gevangenissen: te Roermond mr. A. F. M.
Steenberghc, officier van justitie, en mr. H. P
Tjeenk Willink, directeur der Provinciale Bank,
voor Limburg, beiden wonende te Roermond;
te 's Gravenhage H J. Lubberman, inspecteur
van het Staatstoezicht op krankzinnigen en
krankzinnigengestichten te 's Gravenhage; te
's Hertogenbosch mr. P. H. Loeff, vice-president
van het gerechtshof te 's Hertogenbosch; te
Middelburg mr. M. W. G. van der Veur, ge
meente-secretaris te Middelburg; te Breda H. H.
van Mier 1 o, bankier te Breda;
alfabetische aanbevelingslijst voor raadsheer
5n het gerechtshof te Leeuwarden mr. J. Nieu-
wenhuizen, rechter in de rechtbank te Leeuwar
den; J. W. Suringar, idem te Utrecht; A. Vis
ser, griffier in het gerechtshof te Leeuwarden;
mr. E. Meindersma, rechter in de rechtbank te
Zutfen viel met het lot af;
toegekend de bronzen eeremedaille der Oran
je Nassauorde aan A. V. van der Sonde, wijn
pakker bij de firma Smits en Zonen te Eind
hoven
HET KONINKLIJK BEZOEK AAN
AMSTERDAM.
Audiëntie.
Hedenmorgen om 10 uur begon de audiëntie
Op de kleine schaal, zooals dat tegenwoordig
gebruikelijk is.
Tot hen, die door de Koningin in gehoor
werden ontvangen, behoorde prof ir. Vening
Meinesz, die met de K XIII de reis naar Indie
heeft gemaakt tot het doen van slingerproeven
ln verband met het bepalen van den juisten
vorm van de aarde.
Verder kwamen ter audiëntie vertegenwoordi
gers van een aantal vereenigingen en particu
lieren, o.a. het geheele uitvoerend comité cn
«ere-comité voor de gisteren aan Prinses Juliana
gebrachte zanghulde.
De Prins op de Kunstnijverheids-
tentoonstelling.
De Prins heeft gistermorgen feen bezoek ge
bracht aan het Stedelijk Museum, waar Z. K
H. bezichtigd heeft de tentoonstelling van
schoone gebruiksvoorwerpen, georganiseerd
door de B. K. I.
Het bezoek aan Arti. Rij
toer door dc nieuwe woning-
wijken van Plan Zuid.
Men seint ons uit Amsterdam
De Koningin, de Prins en de Prinses heb
ben gistermiddag, zooals reeds gemeld, een
bezoek gebracht aan dc tentoonstelling van
de maatschappij Arti et Amicitiae op het Rokin
Bij aankomst in het gebouw zijn de bestuurs
leden van Arti aan de Koninklijke gasten
voorgesteld. Jongejuffrouw 't Hooft heeft H.M.
en H.K.H. bloemen aangeboden. In dc kunst
zalen. waar o.m. aanwezig waren de nrstoi
van Arti de schilder Heyl en de beeldhouwer
Toon Dupuis die de gouden medaille an
H. M. heeft gekregen voor zijn bronzen buste
van prof. Lorentz, heeft dc voorzitter van
Arti, de heer A. M. Gorter de Koningin rond
geleid. De heer 't Hooft, vice-voorzittcr en de
heer A F. Reischer, secretaris hebben den
Prins en de Prinses in de kunstzalen bege
leid.
Na dc bezichtiging van de tentoonstelling
heeft H. M. zich onderhouden met de bestuurs
leden van Arti. Om 3 uur verliet H. M., na haar
waordcering te hebben geuit over het geëxpo
seerde, het gebouw van Arti, om daarna een
rijtoer te maken door het grootste gedeelte der
nieuwe woningwijken in plan Zuid.
Soiree ten Hovc.
Voor de Soiree ten Hove, welke gisteravond
ten Paleize werd gehouden, waren ongeveer
900 uitnoodigïngen verzonden.
Tot de aanwezigen behoorden de leden van
de Eerste cn Tweede Kamer, woonachtig te
Amsterdam, de leden van Provinciale Staten
en de leden van den gemeenteraad van Am
sterdam, benevens een aantal burgemeesters
van Noordhollandschc gemeenten. Voorts ver
tegenwoordigers van leger en vloot, rechter
lijke macht, handel cn scheepvaart en nijver
heid, kunsten en wetenschappen en kerkge
nootschappen. Verder waren ei hoofd-ambte-
naren der gemeente en tal van besturen van
colleges en vereenigingen op velerlei gebied.
Tot de vereenigingen behoorde o.a. het Indo-
resisch Verbond van jongeren-organisaties
onder leiding van den heer Kluiver
H. M. de Koningin verleende eerst nog gc-
ruimen tijd audiëntie aan verschillende dames
en heerer jn de Troonzaal. Inmiddels onder
hield de Prinses zich in dc Burgerzaal met een
groot aantal der gasten. H. K. Hoogheid was
gekleed in een wit avondklced, doorweven met
goud en tullen rok. In het kapsel droeg zij
een krans van margrieten. Het viel op, hoe
ongedwongen de Prinses zich op dit feest
onderhield.
Te ongeveer tien uur verschenen de Koningin
en de Prirs in de feestzaal. H. M droeg een
avondkleed van groen velours, afgezet met
goudkant. In de hand droeg zij een waaier
van witte struisveeren Zij droeg verder de
versierselen van het Nationale huldeblijk.
Terwijl de Prinses zich raar de Mozes-zaal
begaf, hield de Koningin ceicle en onderhield
zich evenals Z. K. H. Prins Hendrik met vele
dames en heeren uit verschillende kringen.
Eerst na elf uur trok de Koninklijke Familie
zich in de particuliere vertrekken terug.
De buffetten waren versierd met roode ïho-
dodendrons. Het buffet in de Mozes-zaal was
versierd mot historisch zilver, dat door de stad
Amsterdam was aangeboden aan Koning Wil
lem If.
Een Joodsche zanghulde voor
prinses Juliana.
Bij het bezoek, dót de vorstelijke familie op
22 Mei aan het Joodsche centrum van de
hoofdstad zal brengen, zal haar een specifiek
Joodsche zanghulde bereid worden. Voor de
nieuwe synagoge zal „De Joodsche Stem" een
•icci ten gehoore brengen, dat speciaal vooi
dit doel door Rabbijn dr. De Hond vervaardigd
werd. Meer dan duizend kinderen van alle
Joodsche scholen en weeshuizen zullen zich bij
deze zanghulde aansluiten.
u: A r/iE5
Van 1—4 regels 4.05, elke regel meer 1
KLEERMAKERIJ.
Fa. E. L. J. LAMBERTS
Amersfoort Groningen
l'trecMsche wei 36 Tel. 587
DE KINDERHULDE VOOR DE PRINSES.
Waar waren dc kinderen der
openbare scholen?
Wij lezen in het Hbld.:
De alleraardigste hulde aan de Prinses dooi
eenige duizenden Amsterdomsche kinderen,
leerlingen van bijzondere scholen, gisteren ge
bracht, doet de vraag rijzen: „Waar waren de
kinderen der openbare scholen?"
Mogen die aan een dergelijke hulde niet
meedoen? Ontbrak bij dc afdeeling Onderwijs
of bij de onderwijzers de lust mee te doen aan
een dergelijke huldiging van het toekomstig
hoofd van staat?
Het feit, dat men die vraag kan stellen, is
voor de wijze, waurop men in de constitutio
neel monarchie, die ons land is, het openbaar
onderwijs laat verworden, kenschetsend.
De motie, die de Delftsche roode onderwij
zers en onderwijzeressen onlangs meenden te
moeten aannemen, heeft een fel licht geworpen
op de allerzonderlingste geestesgesteldheid in
soc.-dem. ónderwijzerskringen. Dc afwezigheid
van alle openbare scholen bij dc kinderhuldi
ging van gisteren is daarom van beteekenis.
Daaruit mag niet kunnen worden geconclu
deerd, dat de wethouder van onderwijs en dc
openbare scholen ten onzent dupe zijn van de
verblinding, waarvan de leden van de Delftsche
afdeeling van den Bond v. Ned. Onderwijzers
blijk geven. De openbare school is niet en mag
niet worden een feitelijk sociaal-democratische
school.
Uit het feit, dat alleen leerlingen van bij
zondere scholen Woensdag meededen, zou de
onjuisto indruk kunnen ontstaan, dat zij dit
in Amsterdam wel was.
Zou daarover in den Raad niet eens een
vraag kunnen worden gesteld?
RECEPTIE ENGELSCHE LEGATIE.
Bij 's konings verjaardag.
Ter gelegenheid van den verjaardag van den
koning van Engeland op Vrijdog 3 Juni a.s.
houdt de Britsche gezant lord Granville in de
legatie te Den Haag een receptie. Op deze
eerste receptie van den nieuwen gezant zullen
alle Engelsche onderdanen in ons land en
vrienden van Engeland welkom zijn.
MINISTER KAN NAAR DORDRECHT
Een bezoek aan de nochtvisscherijen.
De minister van binnenlandsche zaken en
landbouw, mr. J. B Kan, vertrekt hedenavond,
vergezeld van den heer A. B. Brouwer, chef
van de afdeeling visscherijen, nnar Dordrecht,
vanwaar met het motorvaartuig V. I. van de
visscherijinspectie een bezoek gebracht zal
worden aan dc nachtvisscherij met drijfnetten
op het Hollandsch Diep, dc Nieuwe Merwcde
en den Amer.
Het ligt verder in het voornemen van den
minister met den heer Mcycr de Vries, rijks
inspecteur voor de weikvcrschaffing. Vrijdag
morgen een bezoek tc brengen aan de gemeen
telijke werkverschaffing te Tilburg en Vrijdag
middag aan die te 's Hertogenbosch.
VAN STAMBOEL NAAR TEHERAN.
Dc Ncderl. gezant Van Wcldcren
baron Reng-ers vertelt.
De Nederlandsche gezant in Turkije, Van
Weideren baron Rengers, is thuns Ook bij den
gebieder van Per/ie geaccrediteerd cn heeft
op 16 April j.l. te Teheran zijn geloofsbrieven
overhandigd. De gezant, die eenige dagen ge
leden te Stamboel terugkeerde, deelde uan oen
correspondent van de „Vosschische Zcitung"
eenige indrukken mede van de reis naur Pnr-
zië's hoofdstad. Gaainc ontleenen wij een en
ander aan het relaas van de avonturen.
De naaste weg van Stamboel naar Teheran
over Baku en Euscli, kwam voor den gezont
niet in aanmerking, omdat de Nederlandsche
regcering geen diplomatieke betrekkingen met
Moscou onderhoudt. Daarom moest de lange:e,
maar zeer interessante route over Beiroet en
Bagdad worden gekozen.
Dc vertegenwoordiger onzer Koningin ver
liet Constantinopel op 4 Maart j.l. vergezeld
door zijn echtgenoote, den gc^-ontschapsrood
Den Decker, mevr. Den Decker en een be
diende. (De heer Den Decker is thans gezant ad
interim te Teheran.)
Te Beiroet werd de verdere reis per auto
mobiel aangevangen op den lOen Maart Op
12 Maait werd via Damascus en PalmyTa Bag
dad bereikt, den volgenden dag werd de
tocht per spoor voortgezet tot Hanikin, waar
het gezelschap een dog later aankwam, terwijl
vandaar no een autoreis van drie dagen op 16
Maart Teheran werd bereikt, nadat 's nachts
kwartieren betrokken waren te Kirmansjok en
Hamedan.
Tc Talmyra kon de reis worden beschouwd
als plczicr-uitstapjc Maar na die plaats werd
dc tocht zeer vermoeiend! Het traject Talmy
raBagdad wordt zonder onderbreking in 36
uren afgelegd, waarbij wordt gereden met een
snelheid van 60—70 K.M. per uur.
Voor dezen rit gelden politie-voorschriften
De auto's moeten met drie of vier tegelijk in
konvooi reizen, de middelste wagen is die /an
den leider. De chauffeurs moeten voeling met
elkander houden. Wonneer de voorste auto de
andere uit het gezicht verliest, moet de chauf
feur tien minuten wachten cn dan eventueel
terugkeeren om de andere wagens tc zoeken.
Het rijden in de woestijn vereischt een nauw
keurige bekendheid met het terrein, ten einde
de gevaarlijke inzinkingen te vermijden. De
Nederlandsche reizigers waren er getuigen van
hoe een der auto's van hun konvooi door zoo n
inzinking verongelukte. De afstond was echter
te groot om hulp te kunnen bieden en min
moest volstaan met snel naar de plaats des
onheils te rijden om zoo mogelijk nog hulp te
bieden. Bij dit ongeluk werden twee personen
gewond, van wie er een gedurende het trans
port naar Bagdad overleed.
De gezant was opgetogen over Bagdad en
zeide o.a. dat wie Bagdad niet had gezien het
Oosten niet kende. Een tegenvaller was echte:
de lage temperatuur, de reizigers hadden zeer
van de koude geleden.
Aan dc Perzische grens werd de gezant door
den provincialen gouverneur namens de regee
ring te Teheran feestelijk begroet. Een de En
gelsche taal machtige Perzische officier dien
de daarbij als tolk.
De rit HanikinTeheran 'ciddc oveT drie
bergpassen die nog gedeeltelijk onder de
sneeuw lagen. Dc auto's, Amerikaansche wa
gens, bieden op de achterbank plaats voor drie
personen; de geheele overige ruimte wordt
door bagage ingenomen. Comfort in de Euro-
peesche beteekenis van het woord mag in deze
streken niet worden verwacht. Te Hnmsdon
overnachtten de reizigers in een Fransch hotel
Wat het onderdak betreft het gelukkigst zijn
de reizigers, die kunnen overnachten in een
gebouw van een der talrijke Amerikaansche
missies.
Alleen kameel-karavanen bieden eenige af
wisseling op de vrij eentonige reis.
Te Teheran nomen dc reizigers hun intrek in
het „Grond Hotel", dat weinig aan zijn wcid-
schcn naam beantwoordt. Allo hotels ter
plaatse zijn uiterst primitief, wel bestaan enkele
goede, door Europeanen geleide pensions. Een
groot voordeel voor de stad is het heerlijke
bergwater, dot overal stroomt.
Dc Perzen vallen dodelijk op door hunne
waardigheid, hier en daar is reeds iets te be
speuren von een hervorming op het gebied der
klecding: Jonge Perzen drogen n.l boorden.
De openbare vermakelijkheden bepalen zich
tot twee bioscopen Te Teheran en in Oost-
Pcrzië wordt wat vreemde talen betreft
hoofdzakelijk Fransch gesproken, in West- en
Zuid-Pcrzië Engelsch, terwijl het Duitsch in
Noord-Perzië zou ovcrheerschcn.
Onze gezant had gedurende verscheidene
weken tijd om het leven te Teheran tc loeren
kennen. De eerste audiëntie ten palcizc had
eerst op 16 April plaats.
In staatskarossen werden de gezont en de
legatie-secretaris van hun hotel afgehaald. Het
puleis wordt beschreven als een sprookje. De
sjah wachtte den gezant op te midden van de
beroemde kroonjuweolen. Gedurende het onder
houd sprak dc sjah Perzisch, de beide Neder
landers bedienden zich van de Fransc3\e taal.
Een tolk deed als tusschenpersoon dienst.
Dc sjah, afkomstig uit den soldatenstand, be
schouwde tot nu toe de verbetering van het
leger als zijn voornaamste bezigheid, doch is
zeer zeker geneigd om in zijn land gewichtige
hervormingen in tc voeren. Amerikanen staan
aan het hoofd van verschillende staatsdiensten.
Beweerd wordt dat dc sjah zich vaak, nis
een tweede Haroen Al Roschid, persoonlijk,
doch niet herkend, van verschillende zaken op
de hoogte stelt.
Den 20en April verlieten de Nederlands-'3
gezant en zijn echt gen eve*- lu «cn
extra auto Om via Bagdad cn Damascus naar
Beiroet terug te keeren. Daar wachtte den rchi
gers een onaangename verrossing. Ken von
Egypte komende schip was door dc naar Kon-
stantinopel reizende moeder van den vroegcren
khedivc en haar talrijk gevolg in beslag geno
men, zoodat dc reis over land moest worden
voortgezet. Te Aleppo kon echter den trein
worden genomen: een trein met slaapwagens
De heenreis had twaalf, de terugreis slech*s
elf dagen geduurd.
PROF VAN E7SINGA OVER
VREDESBEWEGING EN VOLKENBOND
Een Radio-rede.
Voor den Hilversumschcn Drnadloozen Om
roep heeft prof. jhr. mr dr. W. J M van Eysin-
ga Woensdagavond een rede gehouden over den
Volicenbondsdog.
Hij wees er op, dat op dezen dag herdacht
werd het bijeenkomen der eerste Hoagschi
Vredesconferentie in 1899. Dit was het begin
van een grootsche onderneming Er werkten
twee krochten in de wereld: de een, om do
norde te veranderen in zooveel leger-kompen
als er staten zijn; de andere, om de wereld te
beschermen tegen het leed en de verarming,
die dnnrvan het gevolg zouden worden Spr
wees cr op, dat de vredesconferentie een reactie
was op een recenten bewnpcnings-wedloop, die
eerst na 1860 was ontstaan, toen Pruisen be
gon met zijn algemeenen dienstplicht en zijn
reuzenlegers. Dit leidde tot navolging, zelfs in
landen met een onti-militniristische geestesge
steldheid. Hierbij kwam de geweldige ontwik
keling der techniek. Door dit opvoeren der be
wapening ontstond een dreigend oorlogsge
vaar Dc conferentie van 1899 reageerde op
een bewapeningsziekte, die een uitwas vormde
der beschaving. Spr. wees in dit verband op
het laatste artikel van den staatsman jhr. mr.
W H de Beaufort, eind 1916 in De Gids ver
schenen en dut nis diens internotionnnl-poli-
tiek testament kan worden beschouwd.
Het is gemakkelijk smalen op de Vredes
conferentie, maar er behoorde destijds groote
moed toe, om de wereld tegen het militaris
tische gevaar bijeen te roepen Dit te hebben
gedaan, zal dc verdienste blijven van Tsaai
Nicoloas II, die beter lot verdiend had dan hem
ten deel viel.
Reeds dodelijk in 1899 bleek, dot het gemak
kelijker was aan den bewapeningswedloop mee
te doen, dan ook moor één stap terug te tre
den op dien weg. En reeds toen leerde men:
wilde cr iets bereikt worden, dan zouden
alie staten dat gezomenlijk moe
ten doen Maar het probleem was gesteld,
ook al voelde zelfs de tweede conferentie in
1909 de zaak niet verder te kunnen brengen
en al moest zij zich beperken tot een platoni
sche verklaring van sympathie.
Spr. memoreerde dot de bewapening zich in-
tusschcn bleef uitbreiden en de wereldoorlog
noodig was, om de wereld tot de overtuiging
te brengen, dot het werk der ontwapening op
nieuw en krachtiger moest worden ter hand ge
nomen
Het was de veel-verguisde president Wilson,
die het initiatief tot den Volkenbond nam. Zijn
belangrijkste taak is: de vermindering
der bewapening.
In 1899 aldus de hoogleeraar werd het
vraagstuk uit dc studeerkamer van de mijme
raars overgebrocht naar de regeerings-pro-
gramma's; in 1919 werd het opgenomen in de
Grondwet der volkeren; zal er in 1929 een
begin van uitvoering aan gegeven worden
Spr. durfde hierop geen positief antwoord
te geven. Immers, spoedig na Versailles is de
heilloozc wedloop weer begonnen cn heeft men
(na eenige aarzeling) zelfs weer zijn iopvlucht
genomen tot uitbreiding der techniek. Dit is
zeker: een nieuwe oorlog zou. door de combi-
notie vun lucht- en chcmischen oorlog, aan
leiding geven tot een burgervernietiging, waar
bij vergeleken de eerste wereldoorlog slechts
kinderspel zou zijn geweest.
Men heeft het gevoel, dot men met ontwape
ning alleen er niet komt Er zullen ook eco
nomische maatregelen noodig zijn Spreker
In het verborgen geven is voor velen zoo
bekoorlijk om zoo min mogelijk te kunnen
geven
naar het Engelsch van
t EP. BENSON.
36
In het donker vliegt de tijd óf met de snel
heid van een zwaluw, óf kruipt voort als een
schildpad, want de waakzaamheid van een
mensch is een onberekenbaar mechanisme, en
de dokter had er geen denkbeeld van hoe lang
hij had zitten wachten, toen hij ergens op het
portaal een deur hoorde openen.
In twee onhoorbare stappen was hij bij zijn
deur, en door de reet, die hij had opengelaten,
zag hij een lange loodrechte lichtstraal, helder
en naar het hem voorkwam, heel dicht bij.
Zonder verder hot minste gerucht werd deze
langzamerhand flauwer en met de grootst mo
gelijke omzichtigheid opende hij zijn eigen
deur, en gluurde naar buiten. Op vijftien me
ter afstands, zich heel langzaam door de gang
bewegend, zag hij twee gedaanten, die van
mr. Francis en van zijn knecht. De laatste
had zijn gewone kleeren aande eerste, dui
delijk zichtbaar door het licht van de kaars,
die de knecht droeg, was in een opvallend
lichte morgenjapon gehuld, en droeg roode
pantoffels.
Op dit oogenblik hielden zij stil tegenover
de deur van Harry's gewone sluapkamer, en
wisselden hier een paar onverstaanbare woor
den met elkaar. Op zijde van dc deur, stond
een tafeltje, vlak bij de trap en daarboven
hing een klein lampje. Op dat tafeltje zette
mr. Francis een fleschje neer en naar het
scheen, een gewoon servet en dnarra gingen
dc twee nnar beneden.
Nu was het oogenblik gekomen om omzich
tig, doch vlug te handelen. Zoover, was het
geluk hem ten minste dienstig geweest, dat
geen van beiden Harry's kamer waren inge
gaan, en na ze een tien seconden voorsprong
te hebben gegeven, liep hij onhoorbaar over
den dikken looper in dc gang naar het tafeltje
toe en opende het fleschje, dat mr. Francis
daar had achtergelaten. De onmiskenbare lucht
van chloroform kwam in zijn neus en een
oogenblik stond hij daar ten einde raad.
Hoe duidelijk en van veel waarde dit bewijs
ook was, was het moeilijk om er eenige ge
volgtrekking uit op te maken. Blijkbaar was de
chloroform een voorbehoedmiddel, voor het
geval, dat Harry de whisky eens niet geno
men had; misschien was ook het idee van de
metholycine geheel op zijde gezet, bij gebrek
aan een bekwome hand. Daar kon hij zich ten
minste gemakkelijk van vergewissen, cn de
slaapkamer binnengaande draaide hij het clec-
trfsche licht op. Templeton had zijn bevelen
opgevolgd om de kamer te maken, alsof zij
bewoond was, maar op de toilettafel stond
iets, wat misschien niet het werk van Temple
ton was geweest. Daar stond een geslepen ka
raf op een blaadje, met een glas en een spuit-
woterflcsch. Hij deed een lepeltje vol van den,
drank in het glos en proefde het. Zout.
Dit was ten minste zeker. Een óf allebei de
gestalten, die hij naar beneden had zien gaan,
zouden hier terugkomen met de chloroform.
Terwijl hij zijn hersens nog plaagde over dit
raadselachtig vraagstuk, waai om mr. Francis
eigenlijk naar beneden was gegaan, talmde hij
toch niet langer, maar zocht al tastend zijn
weg naar beneden. Hier bleef hij staan, maar
daar hij niets hoorde, klopte hij tweemaal
tegen het paneel, dat in de geheime gang uit
kwam. Het opende zich dadelijk en Jim stelpte
naar binnen.
„Kom meefluisterde hij.
Met dezelfde sluipende vlugheid gingen zij
weer naar boven, staken het portoul over, en
traden Harry's slaapkamer binnen. Het bed
stond tegenover de deur, in een hoek tus-
schen het raam en dc deur en de dokter trok
het gordijn voor het raam, dat diep inge
bouwd was, met een vensterbank cr voor.
„Kleed je vlug uit," zcide hij tot Jim, „zij
zouden eens kunnen zien, dat je kleeren cr
niet lagen, als zij ten minste een licht bij zich
hebben. Gauw trek ze uit jas, vest hemd,
broek, schoenen geheel in ademcostuum.
Hier heb je een nachtpak, trekt het aan En
nu gauw in bed, en ga liggen met je gezicht
half bedekt. Beweeg je niet en geef geen ge
luid, voordat ik het licht opdraai of je bij je
naam roep. Ik ga achter het gordijn zitten."
Er waren twee electrische lampen in de
kamer, de eene bij de deur, en de andere met
zijn eigen knop bij het bed. De dokter had
beide opgedraaid en zoodra de palfrenier in
bed lag, draaide hij dat bij de deur uit. Toen,
de kamer doorloopend, verborg hij zich ach
ter het gordijn en vandaar deed hij het andere
uit.
„Als ik nu het licht opdraai, Jim," fluis
terde hij, „dan gooi je alles van je af, wat
zij soms op je gezicht mochten gelegd hebben
en je springt het bed uit. Voor dien tijd moet
je slapen. Heb je mij begrepen?"
„Ju, dokter," zeide Jim heel zacht.
Opeens begreep dc dokter, met de vlug
heid, waarop eensklaps iets weer in je ge
dachten kan komen, waarom mr. Francis
naar beneden was gegaan. Hij was zoo blij,
dut dat hem was ingevallen, dat hij niet kon
nalaten het te zeggen.
„Hij is den Talisman gaan halen," zeide hij.
„Ja dokter," zeide Jim weer, cn er hccrsch-
tc duisternis en stilte.
Een eeuwigheid kon het geduurd hebben, of
misschien nog geen tien minuten, maar na
een schijnbaar eindeloos wachten werd er bij
na onhoorbaar aen de deur geritseld Vnn
achter de dikke gordijnen kon de dokter niets
zien, maar een oogenblik later wist hij door
een zacht geschuifel over het kleed, of mis
schien door het onfeilbare zesde zintuig, dat
slechts in het donker werkt, dat er iemand
nndcrkwnm, en hij wist, dat, wie er dan ook
behalve hij en Jim in de kamer was, deze
geen paar meter van hem nf was. Nog een
oogenblik later was er 'n zacht gerinkel hoor
baar van het glaswerk op het blaadje, alsof
een hand hot bij ongeluk had aangeraakt, cn
weer volgde een doodelijke stilte, totdat het
in de ooren van den dokter begon te suizen.
Daarop hoorde hij, van den kant van het bed,
de ademhaling van twee personen, de eene
heel kort en haastig, de andere een geregelde
ademhaling, en gelijk daarmee kreeg hij de
lucht van chloroform in den neus.
Nu hoorde hij het geritsel van linnen en dot
hoorend, hield hij zijn adem in en telde het
kloppen van zijn eigen slapen. Tot twintig had
hij geteld en bij den twintigsten slag draaide
het het licht op en schoof het gordijn opzij
Jim zot al rechtop in zijn bed, met een on
bewegelijk gezicht en met zijn linkerhand gooi
de hij het met chloroform doortrokken ser
vet van zich of. Bij het ledikant hurkte een
gedaante met witte haren, met een lichtblauwe
morgenjapon aan dicht bij hem, stond op
den grond het lccren etui, waarin de Talis
man geborgen was; de rechterhund was nog
over het bed uitgpstrekt, ofschoon het ser
vet, dat zij had vastgehouden, er uit was go-
rukt Zijn gelaat was rood van inspanning; de
heldere blauwe oogen, die half gesloten waren
door den plotsclingen overgang van duister
nis tot den glons van het electrische licht,
keerden zich langzaam van Jim naar den dok
ter en weer van den dokter naar Jim; maai
geen woord ontsnapte cr aan de dunne op
elkaar geklemde lippen.
Opeens verdween de levendigheid van het
gelaat als een zeepbel, die uit elkaar spat; de
mond opende zich en de onderkaak viel weg,
de oogen werden starend en zagen niet meer;
in do linkerhond alleen scheen nog leven te
zijn en deze voelde al tastend over den grond
nuar den beker. Toen richtte de gedaante zich
met een langzame krachtsinspanning op,
drukte het étui met het kleinood er in dicht
tegen zich aan, met zijn beide armen er om
heen geslagen, met zijn vingers gestrengeld
om den beugel, waaraan het gedragen weróL
Toen zakte hij in elkaar, rolde omver, en blee?
met zijn gezicht omlaag op den grond liggen.
Een oogenblik bewogen geen van beiden
zich; toen zich vermannend, kwam de dokter
van zijn plaats bij het raam.
(Wordt vervolgd)
