FEUILLETON.
DE WILDE HERTOGIN
25e Jaargang No. 292 AMERSFOORTSCH DAGBLAD „DE EEMl ANDER"
TWEEDE BLAD.
UIT DEN OMTREK.
Maandag
IS Juni 1927
LANDSTORMDAG TE BAARN.
De officieele ontvangst ten
gemccntchuizc.
Baarn. Tl Juni. De landdag van het gewest
Nieuwe Hollondsche Waterlinie van den Bijz.
Vrij willigen Landstorm wordt dit jaar te Baarn
gehouden. Reeds vroeg in den morgen viel er
in ons dorp een zekere drukte te constatcc-
ren; talrijke officieren in officieel-zwarte gala
uniform, hoofdzakelijk van de bereden artille
rie, kwamen per trein of auto naar hier. Om
ongeveer elf uur werden de deelnemers aan
den landdag officieel op het gemeentehuis door
den burgemeester, jhr. dr. G. C. J. van Recncn,
ontvangen. Wij merkten hier op den minister
van justitie mr. dr. J. Donner, den luitenant-
generaal T. F. J. Muller Massis, commandent
van het veldleger, gen. majoor J. H. Borel, in-
pecteur van den vrijw. landstorm, oud-minis
ter van oorlog J. J. C. van Dijk, gen.-majoor
L. F. Duymaer van Twist, voorzitter der Nat.
Landstormcommissie, de burgemeesters van
Soest en Eemnes, mr. dr. Deckers, lid der
Tweede Kamer, jhr. J. A. de Jonge van Zwijjis-
bergen, kamerheer in buitengewonen dienst van
de Koningin en voorts vele hoofd- en opper-
officieren in gala-uniform. De burgemees
ter richtte zich tot de aanwezigen met de vol
gende begroetingsrede
„Het is mij een bizonder voorecht namens
het gemeentebestuur van Baarn u allen wel
kom te theeten, die hierheen gekomen zijt, het
zij als deeelnemers aan of organisators van
den landdag van het gewest Nieuwe Holland-
sche Waterlinie van den Bijzonderen Vrij wil i-
ligen Landstorm, hetzij om door uwe tegen
woordigheid aan dezen landdag meerderen
luister bij te zetten. Wanneer ik evenwel u het
welkom hier toeroep, begroet ik in uwe per
sonen in de allereeistc plaats de wakkere bij
zondere vrijwilligers, wier landdag het is, die
heden wordt gehouden. Ik stel er een eer in hier
te verklaren, hoezeer ook het gemeentebestuur
van Baarn waardeert het doel en streven van
den Biz. Vrijw. Landstorm.
Wanneer gij allen na afloop van den land
dag huiswaarts keert, niet alleen onder den in
druk van hetgeen dat feest u te aanschouwen
gaf, doch ook onder de bekoring van ons mooie
dorp, en u eens voor een oogeriblik indenkt in
de mogelijkheid, dat die rijkdom aan natuur
schoon vernield, die landelijke rust verstoord
werd wellicht onherstelbaar in den strijd
tengevolge cener poging tot het gewelddadig
onverwerpen van het wettig gezag-, dan zult gij
die waardeering nog beter begrijpen dan nu.
Ligt er niet. een reden tot groote dankbaar
heid in het bedenken, dat wij het behoud dier
onschatbare rijkdommen voor een groot deel
verschuldigd zijn aun den Bizonderen Vrijwil
ligen Landstorm, aan wiens toedoen het vooral
mag worden toegeschreven, dat in November
7918 ons land, en dus ook deze streken, voor
de ontzettende rampen vun eene revolutie ge
spaard bleven, en dat dit bezit ons ook ge
waarborgd wordt door het paraat blijven van
die organisatie?
Het welkom in onze gemeente, dat ik den
bizonderen vrijwilligen landstorm toeroep, kan
des te hartelijker klinken, waar ik de -overtui
ging heb, dat het geldt een instelling, welke
om haar doeihardhaving van het wettig ge
zag tegen aanslagen, van welke zijde ook, de
sympathie verdient van de gansche ordelieven
de bevolking, in al hare rangen, standen en
richtingen Immers zou het ruwhandig terneer
slaan van dc wettige regeering noodzakelijker
wijs gepaard gaan met eene vernietiging, al
thans met eene zeer ernstige bedreiging dei
mogelijkheid om door eene rustige .ontplooiing
van krachten te geraken tot algemeene wol
vaart en de daaraan verbonden rijke zegenin
gen.
Uwe excellentie, die toch uitsluitend hier
heen gekomen is om namens de regeering me
de hulde te brengen aan den Bizonderen Vrij
willigen Landstorm op zijn landdag, zal mij
stellig niet euvel duiden, dat mijn welkomst
woord niet tot haar in de eerste plaats gericht
was.
Ik stel er intusschen ho«. prijs op uwt
excellentie te verklaren hoezeer het gemeente
bestuur van Baarn het waardeert, dat .gij hoi
geven van uwen kostbaren tijd niet beperkt
hebt tot den landdag in engeren zin, doch ock
gelegenheid hebt willen en kunnen vinden om
in dit raadhuis voor een oogenblik onze gast
te zijn.
Dat de rcgccring den landdag blijkbaar var.
zoo groot belang acht, dat zij ecnen harer le
den daarheen afvaardigt, vergroot de betec-kc.
nis van dien landdag en doet het voor deze ge
meente een des te voornamer onderscheiding
zijn, dat zij fis plaats van den landdag werd
uitverkoren.
Het doet mij voorts bizonder veel genoegen,
dat ik te midden der velen, die het gemeente
bestuur heden zoo gaarne in hunne verschil
lende kwaliteiten als zijne gasten ontvangt,
zooveel leden van de gewestelijke commissie,
als de vrijwel volledige plaatselijke commissie
hier aanwezig zie.
De groote waarde, welke het Gemeentebe
stuur van Baarn hecht aan het feit, dot de
Landdag hier plaats vin'dt, spruit niet uitslui
tend voort uit bewondering Voor en dankbaar
heid aan den Bijzonderen Vrijwilligen Land
storm, al nemen die vanzelfsprekend de eerste
plaats in, doch houdt ook verband met een
plaatselijk eigenbelang.
Deze Landdag beteekent toch ook, dat op
dezen dag een stroom van vreemdelingen uit
alle dcclcn van ons land kennis komt maken
of de kennismaking komt hernieuwen met ons
schoone dorp.
Het spreekt van zelf, dat een dergelijk be
zoek, dat bovendien de kans in zich sluit tijde
lijke of blijvende vestiging van menigeen, die
hier den dag komt doorbrengen, door een groot
deel der burgerij van Beam zeer gaarne wordt
gezien.
Het is tegenwoordig meer en meer gebruik
geworden om bij officieele ontvangsten als dezo
den gasten eene opsomming te geven van de
voordeden, welke de betrokken gemeente op
allerlei gebied te offreeren heeft. Bij deze ge
legenheid zal ik U daarmede echter niet ver
moeien. Gij hebt heden volop gelegenheid om
gedurende Uw verblijf in ons dorp door per
soonlijke aanschouwing een meer dan opper-
vlakkigen indruk te verkrijgen van het vele
goede en schoone, dat Baarn te schenken heeft,
en het schouwspel, dat ons dorp, getooid als
het thans is in zijn fraaisten lentedosch, U
biedt, is welsprekender dan eenig woord, waar
mede ik het bij U zou kunnen aanbevelen.
Excellentie, Dames en Kccren, het uitge
breide programma van dezen dag laat helaas
niet toe, dot wij onze gasten lang in ens mid
den mogen zien; het zou geen ^ocdc gastvrij
heid zijn, indien ik van dien korten lijd een
belangrijk deel voor mijzelf opeischte.
Laat ik dus mogen eindigen met den wensch,
dat de Landdag van het Gewest Nieuwe Hol-
landsch Waterlinie van den Bijzonderen Vrij
willigen Landstorm eene schoone, welgeslaag
de feestdag moge zijn voor de Landstormets
zelf, en er, toe bijdragen, dat het Instituut van
den Bijzondcren Vrijwilligen Landstorm meer
en meer aan sympathie en kracht winnc, nan
allen, die hun beste krachterv gaven om het
succes van den Landdag te verzekeren de
grootste voldoening moge schenken en ten slot
te een onvergetelijke dag moge blijven voor
Baarn." (Applaus).
De Minister van Justitie.sprak een
woord van dank tot Kot gemeentebestuur voor
de hartelijke ontvangst namens alle aanwezi
gen. Dc regecring heeft steeds met groote
voldoening den groei van het instituut van den
Vrijw. Landstorm gadegeslagen. Spreker uitte
de beste wensch en met betrekking tct de toe
komst van den Vrijw. Landstorm.
Jhr. C. A. J. Meijer, oudste lid 'van "3e
Gewestelijke Lands'ormcommissie Nieuwe Hol-
landsche Waterlinie, voerde ten slotte nog het
woord
„Door dc afwezigheid van den Voorzitter en
van den Ondervoorzitter van dc Gewestelijke
N.H.W. zij het mij als oudste in jaren van
die commissie vergund cenige woorden te
spreken.
Uit naam van de Gewestelijke Commissie
wensch ik het gemeentebestuur van Baarn dank
to zeggen voor dezo officieele ontvangst op
het gemeentehuis. Ook de plaatselijke com
missie dank ik voor de samenstelling van het
mooie programma en voor de vele moeiten en
zorgen verbonden aan de voorbereiding van
dezen Landdag, alsmede alleen die door hun
moreelen en finanticelen steun de uitvoering
hebben mogelijk gemaakt. Ook de autoriteiten
en de uitvoerders van het programma hebben
recht op onze erkentelijkheid voor de hulp
en medewerking welke zij zoo spontaan hebben
verleend.
De Gewestelijke Commissie hoopt, dat deze
Landdag in alle opzichten moge slagen en in
aangename herinnering moge blijven bij dc
leden van de» Bijzqndéreti Vrijwilligen Land
storm, waarvoor dit fcóst gegeven wordt en
die Voldaan hebben aan dén oproep van de
Baarnsche Commissie, om zich hier in - een
kameraadschappelijk samenzijn te vereenigen.
Da! deze Landdug dc band tusschen de leden
nog meer moge versterken, is dc hartgrondige
wensch van de Gewestelijke Commissie
N.HW."
Dc demonstratie op het terrein
in het Pckingbosch.
Des middag vingen op een terrein, gelegen in
het voormalige Pckingbosch, de leger- en
sportdemonstraties aan. Het weet* werkte bij
zonder mee; een frisch windje liet dc talrijke
vlaggen, waarmee het terrein was versierd,
vroolijk wapperen en dczon deed vonken
schieten uit de gouden kragen en zilveren ster
ren, de onderschcidïngsteekenen van de fine
fleur der Nedcrlandsche weermacht. Een tal
rijk publick vulde nagenoeg alle beschikbare
plaatsen. De komst van H. M. dc Koningin-
Moeder werd door hoornsignalcn aangekondigd;
toen haar rijtuig het terrein opkwam, speelde
de stafmuziek der huzaren het Wilhelmus.
Hare Majesteit was vergezeld van jhr. De
Jonge van Zwijnsbcrgen, freule Van de Poll en
jhr. Van Tets. Zij werd verwelkomd door rcs.-
majoor Chr. M. A. Quack en luit.-generaal
H. L. ven Oordt.
Luit.-generaal Van Oordt opende vervol
gens den landdag als voorzitter der Plaatse
lijke Commissie te Baarn met de volgende
rede:
Openingsrede van luit.-generaal
H. L. van Oordt.
Bij dc opening van den Landdag te Baarn is
het mij een buitengewoon groot voorrecht het
woord te mogen richten tot Uwe Majesteit, tot
het uitspreken van den eerbiedigen dunk van
het hoofdbestuur Van dezen Landdag voor de
hooge eer ons bewezen door Uwer Majcstcits
tegenwoordigheid te .dezer plaatse. Ook dit be
wijs Uwer Koninklijke belangstelling in het In
stituut van den Bijzonderen Vrijwilligen Land
storm zal een diepen cn blijvenden indruk ma
ken op al zijne leden cn in het'bijzonder op die
van het Korps Nieuwe Hollendsche Waterlinie.
Het is dan ook eene omstandigheid die ons
bestuur tot groote donkbuarheid stemt, dat het
Uwe Majesteit heeft behaagd gevolg, te geven
aan het eerbiedige verzoek hier tegenwoordig
tc willen zijn.
Het zal op de vei tegen woordigers van het
Korps een onvergetelijken indruk hebben ge
maakt te hebben mogen defilceren voor Uwe
Majesteit. Die hooge eer zal voor hen nog een
spoorslag te meer zij» om met jollen ijver en
algeheele toewijding het semper poratus
toe te passen, dat wil zeggen ten ollcn tijde ge
reed te staan voor de handhaving van het wet
tig gezag als dit noodig mocht zijn, in dc volle
overtuiging, dot evenals in het verleden, ook
in de toekomst ons geliefd Vorstenhuis het
plechtanker is van onze nationale vrijheid en
onafhankelijkheid.
Verder wil ik een woord van dank richten tot
de autoriteiten, die door hunne aanwezigheid
alhier blijk geven van hunne belangstelling in
deze echt nationale betooging. In het bijzonder
tot Zijne Excellentie den commandant van het
veldleger, alsmede tot de andere militaire auto
riteiten voor hunne gewaardeerde medewerking
bij de voorbereiding ondervonden; eveneens aan
de leden" van het Eerc-' en het Steun-comifé
voor hunne zedelijken en stoffelijken steun.
Van dc burgers memoreer ik nog in het
bijzonder het bestuur van dc Hilversumsche
Carousscl Sociëteit en van de Npord-Holland-
sche Jachtvereeniging.
Onze donk ook aan voorzitter en leden der
Nationale Landstormcommissie, aan dc Gewes
telijke Commissie en aan den commandant en
de aanwezige leden van het Korps met hunne
plaatselijke leiders.
Ten slotte nog een woord van bijzondere
erkentelijkheid aan den voorzitter en dc leden
van de Voorbcreidings- en Rcgelings-commissic
voor den zeer omvangrijken en inspannende»
arbeid dien zij voor deze voorbereiding en
regeling hebbenverricht, in samenwerking met
allen, die aan hun. roepstem hebben gevolg
gegeven.
Ik vermeld hierbij nog met name de N V
Vriesemburg III voor het welwillend beschik
baar stellen van dit terrein en de heeren archi
tect en direoteur der Gemeentewerken voor
hunne groote medewerking bij dc inrichting van
het terrein.
Een woord van welkom roep ik toe. aan onze
gasten, de vertegenwoordigers, van ons kra
nige. Nederlondsch-Indischc leger. Gij mannen,
die ginds in onze overzecsche gewesten uwe
sporen hebt verdiend bij dc handhaving van
het Nedcrlandsche gezag en het bewaren van
orde en lust, het is ons hoogst aangenaam u
hier tc kunnen begroeten te midden van on^e
leden vun den Bijzonderen Landstorm, wier vrij
willige verbintenis is gegrond op de diep ge
wortelde overtuiging, dat steun aan het wettig
gezag een der hoofdvoorwaarden is voor het
welzijn van den Staat.
Toespraak van den oud-minis
ter van oorlog.
Oud-minister J. J C. van Dijk voerde
vervolgens het woord. Aan zijn rede ontleen-,
den wij het volgende„De B. V. L. is een
nationale organisatie, geboren in den tijd toen
do hand werd uitgestrekt om het wettig gezag
tc vervangen door ccn macht, steunende op
revolutionair gewekl. Een kleine minderheid
wilde het Nedcrlandsche volk losmaken van
den nationolen band met Oranje en dot alles
in naam van, maar in strijd met dc beginsel:-:
der democratic. De tijd scheen goed cz
alles wees op de rijpheid dor tijden voor eer
omkeering der verhoudingen, schaarschtc oi-
Icrwegen had den bodem, naar men meende,
toebereid. Men ging reeds prut op de over
winning. Maar een schok ging door het Ned
volk, toen net zich geplaatst zag voor de revo
lutie. De kracht en dc eenstemmigheid waar
mee in de Kamers do revoliitiegedochtc werd
neergeslagen en dc machtige demonstraties
van ons volk, deed de beweging even snel in
een zinken als zij was ontstaan. Impulsief
kwam tot uiting eer. geest van trouw aan vor
stenhuis en vaderland. Zoo kwamen duizenden
cn tienduizenden tot elkaar en de band met
ons vorstenhuis werd nog nauwer aangehaald.
Met instemming der regeering vormde men
de nationale landstci m-commissic, die op haar
beurt tienduizenden jongemannen tezamen-
bracht. Dat wus dc geboorte van ons nationale
instituut, geboren uit nood. Zijn aanwezigheid
heeft ccn preventieve werking, hij heft slechts,
indien noodig, de hand op om te weren een
naderend kwaad. Het wil bewaren de kostelijke
nationale goederen, die door het voorgeslacht
in het verleden weiden verworven, cn in het
heden wil het werken voor dc toekomst, opdat
de offers in het verleden gebracht, niet tever
geefs zijn geweest.
De revolutionaire gedachte, die zich open
baart in den tegenstond tegen het wettig ge
zag, is r.og steeds een bedreiging voor ons
vaderland. Wij hebben gehoord van opstan
dige bewegingen op Java en Sumatra; de geest
van verzet gaat steeds door en openbaart zich
als kans van slagen aanwezig is. Er is dus ge
vaar en zoolang er gevaar is, blijft verweer
plicht. Dit is de beteekenis van ons instituut.
Een hechte organisatie kan alleen bestaan bij
een nauw contact tusschen dc leden. De nood
zakelijke eenheid wordt verkregen door groote
en kleine samenkomsten; daar spreekt het ge
meenschapsgevoel een duidelijke taal. De va-
derlandsche gedachte overhccrscht de geweste
lijke verschillen tusschen de korpsen. Eén wil,
één trachten bezielt ons allen; wij hernieuwen
de belofte van trouw die wij hebben afgelegd.
En die belofte is niet gewestelijk, die is natio
naal. Met den wensch dat God de Koningin
nog lang zou mogen sparen en dat Nederland
cn Oranje voor' altijd vereenigd zou mogen blij
ven, besloot de heer van Dijk zijn rede.
Gen.-majoor J„. F. Duymaer van Twist,
voorzitter der Nat. Landstorm-commissie, sprak
een woord vnn dank aan de plaatselijke land
stormcommissie, oan de deelnemers en aan den
heer van Marle, den plaatselijken leider.
Défilé van het londstormkorps.
Het voorbijtrekken van dc ongewapende of-
deelingen, grootendeels in burgerkleeding,
duurde bijna tien minuten. Bijna dertig afdee-
lingcn uit alle streken van het gewest nomen
er aan deel. Het muziekcorps van het 5e Re
giment Infanterie stelde zich tegenover dc
tribunes op en bracht gedurende het voorbij
trekken marschmuziek ten gehoore. Aan het
hoofd van de troepenmacht marcheerde ma
joor Captijn, de aangewezen commandant van
het corpsnaast hem luitenant Geldorp Med-
dens.
Demonstraties van artillerie en
luchtvaart.
Op het middenterrein bad een batterij van
5 R. V. A. een bivak betrekken, onder com
mando van den 2en luitenant J. A. W. Uylen-
berg. Na beëindiging van het défilé klonk
plotseling ccn alarmsignual der trompetten.
Onmiddellijk werden de paarden opgetuigd,
de vuurmonden aangespannen cn even later
stond dc t rij, bestaande uit vier stukken,
gereed om u- vuren. Twee kanonnen werden
ook inderdaad met losse schoten afgevuurd
dc b. idc anderen weigerden blijkbaar. In galop
werd ten slotte gedéfilecrd er klonk een da
verend applaus, toen de stui ken in vo'le vaart
lungs dc tribune denderden.
Een machtig '^ror.k verkondigde den aan
tocht van de luchlvoartafdeeling uit Soestcr-
b rg. Vijf vliegers, in escadrille formatie,
zweefden over het veld, ru eens klimmend
onder ccn dreigend gebrom der motoren, don
uiteensputtend ais e n zeepb:l naar alle rich
tingen mét joyeus - buitelingen, als vliegende
visschen glinsterend in het zonnelicht. Even
plotseling als ze kwamen, wnren ze ook ver
dwenen, die kranige luchtduivcls, maar hun
prestaties bevestigden een keer 1e meer den
roem, die Holland zich in dit op-icht verwierf.
Ann H. M. de Koningin-Moeder werden bij
haar aankomst op het feestterrein door het
zoontje van den plnatseüjhcn leider van den
Landstormdog bloemen aangeboden en dooi"
hot dochtertje vnn den heer Beukes een doos
bonbons.
Het vendclzwaaien.
Voor dit nummer waren overgekomen dr
vendclicrs uit het aardige Bctuwsche dorpje
Huussen. Daar er in Nederland steeds meer
belangstelling gewekt wordt voor het in ecie
houden van oude gebruiken, zeden en gewoon
ten, meende het comité voor den Landstorm-
dag, dat een défilé van het St Gongulphus en
St. Laurentiusgilde hier wel op zijn plaats was.
Daartoe had het comité zijn toevlucht geno
men tot Huussen en waren dc vendclaars, zoo
als boven reeds gemeld, overgekomen om hun
geoefendheid in het z.g. „corpsvcndelcn" te
tooncn. Twaalf vendelbrocders schaarden zich
thans om hun kracHtjgen aanvoerder, den heer
Dcrkscn, die juist dit jaar zijn 50-jarig jubi
leum viert als vendclzwaaier. Dit vendcl
zwaaien nu bestond uit het op de maat van
het 70 man sterke Huussenschc fanfarecorps
i slaan van de vendels om hals, lenden en en-
i kels en wel zoo, dat het dundoek met geen
tipje den grond raakte. Zij toonden op een
drietal plaatsen van het feestterrein wolk een
schoone kunst, meer nog dan ccn edele sport
het is, dc vaan te zwaaien op de maat der
oude walsmuziek. Het applaus was don ook
enorm.
Na dit nummer volgde het quadrille-rijden
te paard door 4 dames en 4 hecren.
Deze quadrille te paard was aangeboden
door de Hilversumsche Coroussel Sociëteit.
Onder de muziek van het Vrijwillig Muziek
corps van het Istc Regiment Huzaren uit
Amersfoort, werden allerlei sierlijke en ele
gante bewegingen tc paard uitgevoerd. Buiten
gewoon mooi hierbij waren de turners; de be
rijders en berijdsters waren n.l. gekleed in
costuUm Louis Quinze.
Hierop volgde nummer 5 van hét program
ma, het carousselrijden te paarcl door 4 offi
cieren der Roode Huzaren, 4 officieren der
Blauwe Huzaren, 4 officieren der Vcld-artille-
rie en 4 officieren der rijdende artillerie, allen
in groot tenue. Dit rijden geschiedde onder
leiding- van majoor J. H. van Reede, directeur
der Rijschool tc Amersfoort. Keurig werden
alle manoeuvres tc paard uitgevoerd. Na af
loop werd nog een rit rond het feestterrein
gemaakt/ waarbij de toeschouwers de deelne
mers 'luid toejuichten.
Nummer zes van het programma was een
concours voor het beste jachtpaard en een
jachtrit achter een Jngermecstcr over hinder
nissen door de Noord-Hollandsche Jachtver
eeniging. Jagermeester was hierbij dc heer Ir.
J. P. Leeuwenburg. Aardig was het te zien
hoe hij o.a. gevolgd werd door zijn dochtertje
en twee zoontjes. Jammer was het, dat de eer
ste al gauw uit den zadel geworpen werd en
niet meer aen de jachtrit kon deelnemen. Deze
j rit werd met spanning gevolgd en oogstte een
daverend applaus, vooral toen na afloop eeni-
j gc malen het feestterrein werd rondgereden.
Dc jury voor deze rit bestond uit mevr. S. M
van Reedevan der Goes, luit.-generaal der
I cavalerie b. d. W H. Piepers en majoor der
veld-artilleric G. L. M. H. Higly. Voor dit
nummer waren verschillende prijzen, bestaan
de uit kunstvoorwerpen, beschikbaar gesteld.
Winnaars warenluitenant C. F. Pahud de
Mortanges, Tste prijs, luitenant v. Ommen v.
Gulik, tweede prijs, luitenant G. J. Le Fèvro
de Montigny, derde prijs, luitenant C. F. Pahud
dc Mortanges (op ander paard), vierde prijs,
S. Klatte, vijfde prijs. Vervolgens had op het
llit het Duitsch door ERNST KLEIN
Geautoriseerde vertaling van
L. DITHMARINE.
IS
Lady Grace dacht werkelijk ditmaal iets van
hartstocht te bespeuren. Las Valdas was een
type, die nog in haar verzameling- ontbrak.
Hij speelde wel geen cricket, golf en andere
Engelsche heiligdom meer, verafschuwde
„roastbeef", speelde alleen bridge als hij zich
als diplomaat daartoe verplicht voelde, maar
niet, omdat hij cr neiging toe gevoelde.
Maar maar.
Zijn oogen Zijn handen I Zijn muziek Zijn
dansen I Zijn kus I Toen Lady Grace 's
avonds voor haar toeilettofel zat en het nieu
we mutsje paste, dat met de laatste zending
van Redfern uit Parijs aangekomen was, nam
zij zich voor den volgenden morgen den vrij-
postigen man grondig haar meening te zeggen.
Met dit voornemen sliep zij in
En den volgenden morgen reed zij alleen
met h'em door het bosch naar de klippen van-
waaruit men het beroemde historische uitzicht
had over het Kanaal.
De twee genoten niet veel van het mooie
panorama. Zij waren dan ook niet uitgereden
om de natuur te bewonderen. Toen zij op de
hoogte waren liet Grace zich uit het zadel
glijden. Zij 'was verhit door den snellen tocht
en de frissche Zuidwesten wind speelde door
£5 krulletje^ die pndet 4oa gaixarna dansten.^
Zij wist, dot zij er lief uitzag op dat oogen
blik
Zij behoefde ook niet lang te wachten om
dit door Las Valdas te hooren bevestigen.
Hij stond dicht naast haar op de smalle
klip, die hoekig en met punten meer dan
honderd voet naar het strand afdaalde, nau
welijks ruimte latend tusschen zichzelf en het
water voor een klein visschersnest. dat er als
't ware aan vast kleefde.
Blauw was de zee, die met speelsche kleine
golfjes tegen dc klippen liep. Links waren de
witte krijtrotsen van Dover te zien, rechts iets
verder op, de vuurtoren van Folkestone.
In de verte, heel in dc verte, schemerde
voor oogen vol fantasie de kust van Frank
rijkIn den wind donsten dartel de witte
■zeilen van visschersbooten over de golven
Zwaarmoedig stampten vrachtschepen ii? het
Kanaal.
Trotsch, machtig, als een Koning voer een
reusachtig Amerikaansch passagiersschip naar
het Noorden Een viermoster, gracieus en
toch trotsch als een reus, gleed hem tege
moet, aan hem voorbij Mooi, echt En-
gclsch mooi was het gezicht I
Boven op dc klip echter fluisterde Graaf
Las Valdas tot Lady Grace
„Mylady, ik moet u iets zeggen."
„Neen, neon mijnheer Las Valdas I"
„Dan roep ik het iri den wind. zoodat men
het daar in Calais kan hooien Ik heb u lief
Grace antwoordde niet Waar bleef het
voornemen den al te vrijpostigen man af te
wijzen
,,U rung zóó niet tot m:r spreken l"a'nt-
woerdde zij, „ik verbied het u
„Mylady, ik stam uit een land waar het
bloed in de menschen sneller stroomt dan in
uw vaderland met zijn nevels cn stormen.
„Nu, van deze névcls is heden toch niets
te zien. Dc hemel kan ook bij u niet blau-
wer zijn."
„Toch is hij het. Hij is^donkerblauw, diep,
ondoorgrondelijk. De zon is warmer, de lucht
is luchter. Daaronder groeit de vurigste wijn,
bloeit de vurigste liefde."
„Zij verbloeit ook sneller I Ons klimaat is
misschien ruwer maar ook bestendiger."
„Spot u niet, Mylady. Mijne voorouders wa
ren geen monniken of zeeroovers. In ieder ge
val hebben zij de vrouwen lief gehad als
echte Portugeezen lief gehad. Wild, hartstoch
telijk, niet lang op het jo of neen loerend.
Bij ons zegt een oud spreekwoord Wie lang
op den kus wacht, krijgt hem niet 1"
„Mijne voorouders hebben meer naar wet
telijke voorschriften aan de zeevaart gedaan.
Ik heb van hen achting voor de wet geërfd
en de wet verbiedt mij, als getrouwde
vïouw dergelijke woorden aan te hooren."
Las Valdas hield haar polsen vast.
„Grace, speel niet met mij. Ik ben geen
Engelsche salonleeuw die zich de vacht laat
aaien en daarbij tceder miauw zegt. Toen ik
u voor het eerst in Londen zag, kreeg ik een
wild verlangen naar u. Die vrouw moet van
mij worden, bezwoer ik me zelf. En je zult
van mij zijn, Grace l"
Zij was geschrokken 'door zijn onbeheerschle
wildheid. Dat ging voor liaar koel bloed toch
te snel. Een flirt in dergelijk tempo stemde
ook niet met haar trots overeen. Zij wilde niet
stormenderhand veroverd worden. Vechten
morst men voer hear. Hear onnbi;!'.U-h H"-
yig,- o hevig I Mai:r niet zoc Zij wilde zich
genadiglijk .geven. Niet zich laten nemen.
Haar gunst was goedheid/geen onderworpen
heid. Het 'was de ros-Engelsche in haar die
zich bij de laatste woorden van den Portu
gees verweerde.
Las Valdas zag in, dat hij den boog te
strak gesponnen had. Juist bij zulke opper
vlakkige, ijdelc vrouwen is het gevaarlijk hun
trots te na te komen.
Hij zonk voor hlaar op zijn knieën en kuste
deemoedig den zoom van haar japon. Hoe
theatraal d»'t gebaar ook was, het beviel haur
toch, Harry Rutherwall, wien zij toch werke
lijk het hoofd op hol gebracht had, was nooit
op zulk een inval gekomen.
„Veergcef mij toch, Grace!'' smeekto hij.
Zij liet hem rustig ©enige oogenblikken in
dezelfde houding. Genoot vnn haar triomf.
Maar zij liet toe, dot hij haar hand greep en
er een van zijn vurigste kussen op drukte.
Toen trok zij hem genadiglijk omhoog.
„En nu zullen wij als brave, verstandige
menschen naar huis rijden."
„Braaf Verstandig Bij jou Alleen met
jou op deze heerlijke plek gronds. I Grace
wnt verg- je niet al van een Las,Valdas!"
„Ik verg alleen van hem, dat hij mij nu in
het zadel helpt I" gebood zij.
In het slot aangekomen vernam zij van den
butler dat haar vader met de auto raar Dover
gereden was om den boottrein naar Londen te
nemen. Hts Lordship zou des avonds telefo-
neeren, want het zou mogelijk zijn, dat hij ook
den volgenden dag nog in de stad gehouden
zou worden.
Los Valdas stond nnast haar toen haar die
fcccdschup gebracht werd
„C 1 herinnert mij," zcidc hij, „aan 4»ijn
eigen plichten. Ik ben er cisLeren yaj» fbfiï!
gegaori eigenlijk zonder toestemming van mijn
chef. Ik moet nu aanvn gen of hij mij het
verlof alsnog wil geven Kan ik ccn oogenblik
de telefoon gebruiken
„Onder die voorwaarde, dat je je niet terug
loot roepen", schertste Grace.
Hij boorde een diepen blik in haar oogen.
Stom, maar toch met oneindig veel woorden.
Zij bloosde onder dezen blik.
Na eenigc minuten kwam hij terug. Geër
gerd cn met gefronst voorhoofd.
„Ik dacht het wel," riep hij, „nch dat men
nooit vrij, ncoit meester van zijn tijd kan zijnl
Ik moet dadelijk terug. Er zijn telegrammen
aangekomen, die vandaag nog beantwoord
moeten worden. Grace mog ik terugko
men
„Je ir.c t I" lachte zij cn ging dc trap op.
's Avonds telefoneerde Lord Burnhom, dat
hij minstens neg twee dagen in Londen moest
blijven.
En den volgende morgen kwam een brief
van den graaf Las Valdas.
„Mylady. Ik kan nog niet terugkomen.
Altijd heb ik dc politiek gehaat, maar nog
pooit zooals nu, nu het mij van u verre houdt.
Want nu ik niet bij u ben, voel ik eerst recWl
hc zeer U bezit van mij cn van mijn geheel®
wezen genomen hebt. Bij U zijn is gevaar
lijk niet bij U te zijn, onverdragelijk.
Ik voel niets, ilc denk aan niets behalve in
Dnt uur, in d Chinccschc salon, teen ik II
in mijn armen mocht houden cn in een van
mijn waanzinnigste kussen. Uwe lippen op de
mijne voelde, brandt en brandt in mij.
Grac ik ben waanzinnig I Ik houd van je,
ik houd van je
(Wordt vervolgd-J
