DE EEMLANDER
fK0FFIE-HULS::0
L J. LUIJCX Zn,
Zijders Stoffesi.
Corsetten en
Kousen.
FEUILLETON.
ABONNEMENTSPRIJS V00r^T
PRIJS DER ADVERTENTiEN met Inbegrip van een
EERSTE BLAD.
Goud-, Zilver en Uurwerken. Reparatieinrichting.
VtiSic?
BUITENLAND.
DE WILDE HERTOGIN
25e Jaargang No. 295
foort 2.10, per maaad/0.75.
Idem franco per post f 3.-per weck (met gratia
vtnekeriBg tegen ongelukken) f 0.176. afzonderlijke
nsmmers 1 C.O 5.
SFOOBTSGH DAG3I.A!
57
DIRECTEUR-UITGEVER: J. VALKHOF?. ^HEMSCHE^RTWAL 2A.
POST REKEN INO IJ*. 47910. Ttc INT. 613
Dondercag 16 Juni -|927
bewijsnummer, elke regel meer 0.25, dienstaanbie
dingen eD LJcfdadigheids-adveitentiëo voor de helft
der prijs- Voor handel cu bedrijf bestaan zeer
voordcchge bepalingen voor het adverteeren- bene
circulaire, bevattende d» voorwaarden wordt op
aanvraag toegezonden.
Nabetrachting over den
Gemeenteraad.
irt 'hoc'fdlza'ak was (het Dinsdagavond weer
llret onderwijs, d'at de dispussiie beheerschte
en wal' naar 'aanleiding van het verzoek der
Veraeniging voor Christelijk Nationaal On
derwijs om gelden uit de gemeentekas te
mogen ontvangen voor den bouw eener
nieuwe school aan de Krui sk amp. Het ver
zoek was geteekend door 56 ouders voor
68 kinderen. Uit een nader ingekomen
adres (bleek echter, dat een aantal ouders
hun handteekening terugnamen. O.p zich
zelf is dat niet® 'bevreemdend. De een of
andere (propagandist gaat er op uit en weet
zonder veel moeite verschillende menscihen
te 'bewegen de aanvrage voor de nieuwe
school te teekenen'. Wij schakelen eike ge
dachte aan ongeoorloofde middelen uit.
Maar uit ondervinding weten wij, dat het
heusch niet zooveel moeite kost dergelijke
handteeikeningen te verzamelen. Eenigen
tijd later komt er iemand met de menscihen
praten en bemerkt, dat het volstrekt geen
vurig verlangen ds naar een „Christelijke
school" dat hen heeft doen teekenen. Dat
is ook heusch niets bijzonders en komt veel
voor. En met evenveel genoegen als ze
eerst 'hun handteek en ing hebben geplaatst
nemen ze die dan terug.
Ter inlichting van den 'heer De Lange
kunnen wij meedeelen, d'at in diit geval met
de menschen over een en ander is gepraat
en dat toen is gezegd: Over een week kom
ik terug, denken jullie nu eens na over het
geen we 'besproken hebben. Van dwang is
absoluut geen sprake geweest; het zou trou
wens interessant zijn als de heer De Lange
eens mee wilde dee'len over welke dwang
middelen d»e niet-kerkelijken beschikken. En
toen na een week om antwoord werd ge
komen 'hebben d'e menschen geheel vrijwil
lig hun h and t eek er.ing teruggenomen. Zoo
is het gegaan en daaruit blijkt wel zonne
klaar, dat van eenige overtuiging geen
sprake is geweest. Laat men dan ook niet
spreken van een vurig verlangen naar
„Christelijk" onderwijs. De menschen weren
en zijn zeer tevreden over hiet onderwijs dat
hun- kinderen op de openbare school ont
vangen, maar de drang naar „Christelijk"
onderwijs wordt hun aangepraat. Uit hen zelf
komt die heusch niet voort.
Mcrr dat mag nog zoo waar zijn, de Ge
meenteraad heeft daarmee niet te maken.
Deze heeft alleen te beoordeelen of d'e stuk
ken overeenkomstig de wet zijn en. dan dient
de aanvrage te worden toegestaan. Ook het
intrekken van 'handteekeningen kan en mag
van geen invloed zijn op de te nemen be
slissing, daar de hand teek ervingen bij de
aanvrage overgelegd .geldig zijn. Alen kan dat
zonderling, ja zelfs idioot vinden, de wet is
nu eenmaal niet anders en aan de hand' van
verschillende Koninklijke Besluiten viel het
wethouder Jorissen niet moeilijk het voor
stel van B. en W. te verdedigen. Met het
oog op de wet was de geheele oppositie van
de heeren Muilwijk en Schrijver dan ook
nutteloos. Of er nog niet een moreelen kant
aan deze zaak zit, zullen we nu maar achter
wege laten'. Nu de wet de gelegenheid voor
het halen uit de openbare kas 'heeft open
gesteld schijnt men aan den kant van het
bijzonder onderwijs de moreele overwegin
gen niet al te zwaar te nemen. Het pure
materialisme vindt men dan ook aan de
zijde, waar men net doet of men dit het
meest veracht. Men mag zich in slaap sus
sen met de verklaring, dat de school ge*
'vraagd wordt voor kinderen, die er cp hoo-
ren, eigenaardig is het dan toch, d'at in die
wijken waar bloeiende „Christelijke" scho
len zijn, het aantal socialistische stemmen
zoo heel groot is. En wij wagen de ver-
ondersteHing, dat heel wat roode stemmen
kernen van kiezers, wier kinderen de bij
zondere school bezoeken.
Een punt, o.i. van belang, hebben we in
de discussie gemist. Wij meenen gehoord te
hebben, dat de aanvrage ook was geteekend
door inwoners van Hoogland. Nu bepaalt
art. 86 der L. O. wet -het volgende: Wan
neer een school, welke is tot stand geko
men overeenkomstig het bepaalde in de art.
72 tot en met 83, bezocht wordt door kinde
ren, die niet wonen in de gemeente, waar
die school is gevestigd, heeft deze gemeente
aanspraak op een uitikeering van de ge
meenten, waarin de kinderen woonachtig
zijn, in de kosten van stichting en verbou
wing bedoeld in art. 74. Deze uitkeering be
draagt zes ten honderd van die kosten.
Hebben B. en W. zich vergewist van de
bereidheid van het Gemeentebestuur van
Hoogland' om daaraan te voldoen? Of wordt
dat als vanzelfsprekend beschouwd
Een ander punt d'at nog al voel discussie
bracht was het voorstel tot 'het verkenen
van een crediet voor het maken van plan
nen voor den bouw van een nieuw gymna
sium. Feitelijk ging de oppositie langs het
oorstel heen en was het meer te doen cm
den tijdelijk ambtenaar, die ook de plannen
voor het slachthuis maakte. Ben eigenaardi-
gen indruk maakte het hierbij, dat de amb
tenaren vam den technisch en dienst tegen
het voorstel van B. en W. hebben geageerd,
waarvoor zij van den heer Noordewier een
gevoelige afstraffing ontvingen. Wat nu per
slot van rekening het verschil was tusschen
het standpunt van B. en W. en den heer
Stadig was ons niet recht duidelijk. Volgens
Wethouder Ruitenberg hadden B. en W,
dezelfde redeneering gevolgd alls Air. Sta
dig en daarom een contract ontworpen voor
den betrokken tijdelijken ambtenaar, dat
hij uilsluitend voor dat werk was. Eenige
aanspraken op vaste aanstelling kam hij dus
nimmer laten gelden.
Werd de oppositie soms een beetje be-
heerscht door den achterklap zoo ijverig
ook door sommige raadsleden uitgestrooid'?
Intuss'cben staakten de stemmen over hel
voorstel, zoadat de beslissing nog wat is uit
gesteld'.
Een belangrijk voorstel, dat zoo ondei
den hamer doorging, was d'at tot verkoop
van 27.012 H.A. weiland gelegen aan den
Heiiigenbergerwag voor 13.600. De be
doeling is d'at daar een groot tuinbouwbe
drijf zal worden gevestigd, dat ongetwijfeld
nieuwe perspectieven opent voor onze ge
meente. Al jaren en jaren heeft de tuin-
ouwvereeniging „Amersfoort" propaganda
gemaakt voor het tuindersbadrijf. Onder de
bekw ame leiding van den heer P. van Straa-
len is in den proeftuin aan den Hoogeweg
edemonstreerd' dat de grond hier voor tal
van producten geschikt is. Langzaam aan
heeft zich hier dat bedrijf ontwikkeld, o zoo
langzaam. En het zou belangwekkend zijn
eens na te gaan of wel steeds alles is ge
daan om de tuinders hier aan te moedigen.
Alaar nu maken we in eens een spreng. Een
groot bedrijf komt er en wel.met den heer
ran S'traalen als directeur. Dat wis dus
zeggen, dat men van te voren van het suc
ces kan verzekerd zijn. Want onder diens
deskundige leiding kan het niet anders ol
zoo'n bedrijf moet goed gaan. Zijn werk
hier in Amersfoort staat daar borg voor. Er
is echter een maar aan verbonden en wel
deze, dat de heer van Straalen als chef van
den proeftuin zal aftreden. Dat is een verlies
Lanrostraat 43 - Tel. 852 - Amersloor
Gei/estigj 1885
Verhoogt l'w werkkracht en
energie 25 "o besparing, spaart
Uw beurs! A'dam Tel. 44316
•V foort Tel. 1200.
Voordeel,ge Juni-Aanbiedingen
in de afdeelingen
van niet geringe beteekenis. Gelukkig zal
hij zeer waarschijnlijk niet geheel voor den
proeftuin verloren zijn. Wij hoorden althains
dat het Bestuur alles in het werk zal stellen
om hem als adviseur te behouden, zoodat
van zijn voorlichting r.og steeds zal kunnen
geprofiteerd worden. Het tuinbouwbedrijf
komt nu in Amersfoort dus een groote
schrede voorwaarts en wij hébben er groote
verwachtingen van voor de toekomst.
Vermelden we ten slotte nog, dat aan. de
Katfcc-kampen voor 78000 grond werd
verkocht, en wel niet minder dan 11794 Af2
Er zijn nu nog over 8Ü16 M2.f waarvan de
waarde is geschat cp 502C0. Het opti
misme van wethouder Ruitenberg in de vo
rige raadsvergadering was diis zeker niet
misplaatst.
VOLKEP'.ROND.
DE CONFERENTIE DER MINISTERS.
Rijnlandbezetting en ontwa-
peningscontróle.
Genève, 15 Juni. Naar verluidt
heeft Briand gisteren ter conferentie van de
ministers den cisch gesteld, dat vertegenwoor
digers der tot de gezantconferentie behooren-
dc mogendheden de vernieling der versterkin
gen aan de Duitschc Oostgrens zouden con-
trolccrcn.
Strcsemann verklaarde dat ieder wantrou
wen tegenover de Duitschc autoriteiten geheci
misplaatst was. Spreker was nochtans in het
belang van een goede verstandhouding aan de
conferentie voorstellen tot oplossing van het
vraagstuk voor te leggen, maar dan ver
wachtte Duitschland zijnerzijds, dat de be
trokken mogendheden haar beloften in zake
dé vermindering der bezettingstroepen in het
Rijnland zouden nakomen.
DE VOLKENBONDSRAAD.
Het ontwapeningsprobleem.
Genève, 15 Juni. (V. D.) In de heden
gehouden zitting van den volkenbondsraad
heeft de Tsjccho-Slowakische minister van
buitenlandsche zaken, dr. Bcnes, verslag uitge-
biacht over de werkzaamheden der voorbcrei*
c!endc ontwapeningsconferentie.
Hij wees op de noodzakelijkheid van opschor
ting van dc tweede lezing van de ontwerp-
conventie tot den herfst van dit jaar, opdat
de regceringcn dc tot dusver bereikte resul
taten der voorbereidende ontwapeningscom
missie grondig zullen kunnen bestudcercn.
Hierdoor zou dan de atmosfeer aanmerkelijk
opklaren
Een interessant debat.
Genève, 15 Juni. In de openbare
zitting van den volkenbondsraad had een inte
ressant debat plaats over het probleem der be
perking van dc bewapeningen.
Rapporteur Bcnes deed het voorstel, het
rapport over dc werkzaamheden der voorbe
reidende commissie officieel ter kennis van de
regceringcn te brengen.
Wegens groote meeningsvcrschillen op vei
schcidenc punten heeft de conferentie haat
werkzaamheid tot November verdaagd om aan
de regeeringen gelegenheid te geven, de zaak
nogmaals grondig tc onderzoeken en het moge
lijk te maken, in tweede lezing een ontwerp
verdrag op te stellen, dat voor de ontwape-
nings-conferentic als grondslag kan dienen.
Paul Boncour, die Briand vertegenwoordigt,
verklaarde, dat de werkzaamheden der com
missie een belangrijken vooruitgang beteekenen
op den weg der voorbereiding van de on'
wapenings-conferentie.
Strcsemann, die minder optimistisch was, be
toogde de noodzakelijkheid van een radicale
verandering der toegepaste methoden, om de
tweede lezing van het ontwerp voor een mis-
lükking te bewaren, welke het aanzien van den
volkenbond zeer zou schaden.
Vandervelde wees op dc gebiedende nood
zakelijkheid der oplossing van het ontwape
ningsprobleem. Het is volgens spr. van groote
beteekenis, dat de openbare meening de regee
ringen ondersteunt bij de doorvoering van het
groote werk.
Chamberlain verklaarde, dat hij zelf geens
zins pessimistisch was.
Tenslotte werd het rapport-Bencs door den
volkenbondsraad goedgekeurd.
Bcnes diende daarna een rapport in over
de werkzaamheden tot voorbereiding van het
ontwerp voor de internationale overeenkomst
betreffende de particuliere fabrikatie van
wapens, munitie en ander oorlogsmateriaal.
De werkzaamheden dezer commissie hadden,
zooals men weet, weinig succes, wijl de com
missie in hoofdkwesties niet tot ovcreenstem-
ming geraakte.
Met name verlangden de gedelegeerden van
Amerika de wapenfabrikntic door den staat in
de op te stellen overeenkomst te betrekken.
Wanneer dit niet zou geschieden, dan zouden
de Ver. Staten niet tot de conventie toetreden
Benes betoogde in zijn rapport, dot tusschen
de controle der wapenfabrikatie en het schep
pen cener internationale overeenkomst ter be
perking der bewapeningen een zoo nauwe
samenhang bestaat, dat de wapenfabrikatie al
leen niet met uitzicht op nuttig effect kan
behandeld worden. De wapenfabrikatie door
den staat vult niet onder het algemeen ont
wapeningsbegrip.
DE KWESTIE MEMEL.
Overeenstemming tusschen Duitsch
land cn Litauen.
Genève, 15 Juni. Terzake van do
kwestie-Memel heeft heden de Litausche minis
terpresident, Woldemaras, in de zitting van
den Volkenbondsraad een verklaring afgelegd,
waarin het heet
De Litausche regeering heoht eraan, reeds
thans te verklaren, dat het niet in haar bedoe
ling ligt, het Memel-gebied zonder volksver
tegenwoordiging te laten.
Zij js zich van huur plicht en verantwoorde
lijkheid volkomen bewust en zal dienovereen
komstig dc noodige maatregelen treffen, om
uiterlijk tegen September 1927 verkiezingen
voor den landdag tc doen houden.
De Litausche rcgecring kon met genoegen
vaststellen, dat de voornuamstc moeilijkheid,
waardoor deze verkiezingen wcrdcn vertraagd,
gelukkig uit den weg is geruimd. Zij is zich
volkomen bewust van het autonoom karakter
van het Mcmcl-gcbied, zooals dit in het statuut
is vastgelegd, en zal ulles doen, om deze auto
nomic effectief tc doen zijn cn een samenstel
ling van den landag en van het directorium
op dcmocrutischen grondslag mogelijk tc
maken.
In naam der regccring kan ik verklaren, dat
de politieke en andere rechten van het Memel-
gebied en van zijn bewoners en rechtspersoon-
lijkheden volkomen gewaarborgd zullen wor-
den.
Daarop verklaarde dc Duitschc minister vorv
buitenlandsche zaken, dr. Stresemann
Naar aanleiding van de verklaringen, door
minister-president Woldemaras, namens de
Litausche regeering afgelegd, geloof ik mijner
zijds te kunnen afzien van een verdere behan
deling der Mcmcl-oongclegenheid op deze
raadszitting.
Ik hoop, dat door de aangekondigde maat
regelen der Litausche regeering de toestand
in het Memel-gebied ten spoedigste zal gere
geld worden
Chamberlain uitte zijn voeldoening over dc
getroffen regeling en deelde mede, dat de
kwestie van dc dagorde was afgevoerd.
DUITSCHLAND.
DE INVOERRECHTEN.
D. V. P. cn Centrum tegen
verhooging.
B e r 1 ij n, 15 Juni. (Hbld.) Vandaag zijn
de gisteren begonnen interfractioneele bespre
kingen voortgezet. Aan de orde was o.o. dc
quaestic van de invoertarieven en in het bi
zonder van het recht op aardappelen. Zijn wij
wel ingelicht, dan zullen zoowel dc vertegen
woordigers der Duitschc Volkspartij als die
van het centrum zich tegen verhooging der
invoerrechten in het algemeen uitspreken, zoo
dat het nog twijfelachtig is, of de Duitsch-na-
tionalen ten deze hun zin wel zullen krijgen.
POLEN.
DE MOORD OP WOJKOFP.
Het proces tegen Kowerda be
gonnen.
Warschau, 15 Juni. Heden voor
middag begon voor het gerecht te Warschau
het proces tegen Kowerda, den moordenaar
van den sovjet-gezant, Wojkoff.
Het openbaar ministerie wordt waargenomen
door denzelfden advocaat-generaal van het
hof van beroep, die destijds ook als zoodanig
optrad in het proces tegen den moordenaar
van den eersten Poolschen staatspresident.
Nadat de eerste formaliteiten waren afge
daan deelde de officier van justitie mee, dat
getuige Rosengolz nog niet aangekomen was.
Op het departement van buitenlandsche
zaken te Warschau is echter bericht ontvan
gen, dat Rosengolz uit Moskou vertrokken is
en dat hij vandaag in Warschau zal aankomen.
Besloten werd voorloopig een schriftelijke
getuigenverklaring van Rosengolz te doen
voorlezen, opdat het proces, ook als Rosen
golz niet tijdig aanwezig is, toch voortgang
kunnen hebben.
Uit het verhoor van den moordenaar van
Wojkoff, blijkt, dat deze den 2Istcn Juni 1907
geboren is.
Op een desbetreffende vraag van den pre
sident van het gerechtshof antwoordde be
klaagde, dat hij den moord op Wojkoff ge
pleegd had, hij ontkende echter schuldig te
zijn.
Op verzoek van den president schilderde
Kowerda als volgt het verloop van den moord
aanslag.
Toen ik het station betrad, zag ik Wojkoff
Uit het Duitsch doo. ERNST KLEIN
Geautoriseerde vertaling van
L. DITHMAR1NE.
J6
„Dat wil ik gelooven, mijn kind," zeide haar
rader zacht en drukte haar teeder de hand. Hij
had haar altijd begrepen en nooit beter dan in
dit oogenblik, toen hij haor zoo trotsch, zoo
frisch, zoo sterk in haar eenvoudige grijze
sportpak voor zich zag staan, omringd door
dat wereldsche gezelschap
Dat echter raakte buiten zichzelve.
„Ongelooflijk", riepen de heeren.
„Als een wilde," giechelde de dames.
Grace legde nu beslag op haar zuster.
„Je zult hongerig en vermoeid zijn," vroeg
Zij, „wat zou je van een uitgebreid ontbijt zeg
gen?"
.Jioe uitgebreider, hoe beter. Kirkfield, waar
ik het laatste oponthoud had, heb ik om zes
uur verlaten maar vijf en twintig mijlen aan
één stuk rijden geeft weder opnieuw honger."
Grace gaf terstond hare bevelen.
„Kom ondertusschen naar boven in je ka
mer," zeide zij daarop tot Gloria, „wasch de
stof en dat rood van je wangen af! Waar is jt
azres
„Hier."
ATet ooRen van schrik vervuld staarden Grace
en haar volgelingen naar de eenige niet al te
groote handtasch die de knecht van het rijtuig
af naar binnen bracht.
„Is dat alles?" stamelde Grace, toen zij zich
hersteld had.
„Nu, is dat niet genoeg?" lachte haar zus
ter, „er zijn zelfs twee avondjaponnen in. De
laatste mode uit New-Castle."
Boven op haar kamer waren zij alleen.
„Waarom kom je dit jaar zoo vroeg?" vroeg
Grace, „had het verlangen naar een feest je
opeens te pakken? Er is overigens een amusan
te bende hier. Voor morgen arrangecren we
een golf-wedstrijd
„Ik heb een brief van Harold gekregen."
„Oh
Grace verstomde. Haar vroolijke, lichtzinnige
lach bevroor op haar lippen.
„Wat schrijft hij?" vroeg zij eindelijk aar
zelend, angstig als was zij bang voor het ant
woord.
„Hij schrijft van uit Marseille. Het zeilen ver
veelt hem, Algiers, Tunis, Monte Carlo alles
verveelt hem. Hij wil voor eenigen tijd naar
Parijs ik denk om dichter bij^ Engeland te
zijn."
„Spreek geen onzin. Gloria. Je weet heel
goed
Gloria, die al sprekend haar toilet beëindigd
had, hield voor haar zuster stil, nam haor bei
de handen in de hare cn dwong haar hnnr in
de oogen te zien.
„Ik weet, wat ik weet! Ik weet dot Harald je
nog altijd liefheeft en dat je onverantwoorde
lijk gehandeld hebt."
Grace trok een gezicht als een ondeugend
kind, dat een standje krijgt.
„Wie dwong hem," riep zij, „om over dc
onschuldige, werkelijk onschuldige geschiede
nis met Rutherwall dadelijk zulk een spektakel
te maken zoorl.it ik nu bii iedereen over de
tong ga. En het was zoo onschuldig, dat be
zweer ik jeIk heb het geheel open en eerlijk
met Papa besproken en hij heeft mij gelijk ge
geven."
„Die goeie Papa! Ik kan me precies voorstel
len hoe je bij je verhaal licht en schaduw ver
deeld zult hebbcnl Ik echter geef je geen ge
lijk, liefje. Ik geef Harald gelijk, die hoewel een
beetje droog en ouderwetsch toch een eerlijk
en trouw man is. En niettegenstaande alles toch
nog van je houdt. Veel eerlijker en veel meer
van je houdt, dan al die lafbekken, die om het
hardst beweren, dat zij ieder oogenblik bereid
zijn voor je te sterven. Kom Grace, je bent
toch geen kind meer, zal je dan nooit verstan
dig worden?"
Grace werd nu werkelijk boos.
„Lieve Gloria", zeide zij verbeten en van uit
de hoogte, „als je hier naar toe gekomen
bent om mij moraal te prediken en mijn goede
bui te bederven, die ik met moeite terugge
vonden heb don dan, neem het me niet
kwalijk, had je je mooi vierspan beter kun
nen sparen."
„Ik wil niet je goede bui bederven, ik wil je
alleen op den weg brengen, waarop je werke
lijk gelukkig zult worden. Een vrouw, die den
man, die van haar houdt, krenkt en afwijst,
kan nooit gelukkig worden. En zal het ook
nooit worden."
„Ach, waar heb je die ervaring vandaan?'
„Dat is geen ervaring, liefje; dat zegt mijn
gevoel mij. Of heb jij geen gevoel?"
Op deze vraag bleef Grace het antwoord
schuldig.
In de ontbijtkamer waren alle gasten bijeen,
en Gloria moest een lange voorstelling van
vreemde gezichten cn namen over zich heen
laten gaan, voor zij zich aan haar spiegel
eieren met hom kon wilder-
Het gezelschap verliep inmiddels; alleen
Grace met één of twee jeugdvriendinnen bleven
bij haar zitten.
Gloria liet het zich goed smaken, vertelde
van haar zoontje, haar paarden, honden cn
schapen.
Daarop trad Las Valdas de ontbijtkamer bin
nen, keurig gekleed in een wit en donkergrijs
gestreept tennispak.
Grace stelde hem aan haor zuster voor.
„Graaf Las Valdas, Londens beste pianist en
danceur. Of hij nog meer kan, weet ik niet.
Voor mij is dat genoeg!"
Gloria reikte hem de hand, maar op het
eerste gezicht beviel de man haar niet. En
daar het haar gewoonte niet was van haar hart
een moordkuil te maken, verborg zij haor mea
ning niet voor Grace.
„Ik weet het niet", zeide zij, „maar deze
Portugeesche schoonheid bevalt mij niet. Mis
schien is het, omdat ik dit type van salonleeu
wen, die zoo aesthetisch werken, niet gewoon
ben. Ik wed, dat hij een notitieboek bij zich
heeft, waarin hij precies het aantal van dc door
hem gebroken harten opschrijft."
„Je doet hem onrecht. Je zult zien, dat hij
een aangenaam mensch is. Als je maar eerst
met hem danst
Zij bleef midden in haar lofrede steken, want
haar zuster zag haar met zulk een doordrin
genden ernst aan, dat zij de oogen neersloeg.
„Grace moet misschien Las Valdas' opvol
ger van Rutherwall worden?"
„Je bent dwaasl"
En Grace gaf het gesprek een andere wen
ding.
's Avonds danste Gloria met den Portugees.
Nog heviger dan voorheen voelde zij daarbij
haar antipathie. De manier waarop hq zijn
arm om haar heen legde, hoe hij, schijnbaar*
zonder opzet, haar tegen zich aantrok, hoe
zijn blik, wanneer hij onopgemerkt meende te
zijn, over haar heen gleed.
Geen woord sprak hij, want evengoed als
Gloria hem dadelijk doorzag, bemerkte hij ook
dat de „wilde hertogin" uit ander hout gesne
den was dan de dames van de Londensche sa
lons.
In Gloria begon de woede te koken, maar
zij danste verder met hem. Hoe langer de dans
duurde, des te voorzichtiger, terughoudender
werd zij. En toen hij hoar naar haar plaats
terug voerde was hij besloten een kans op
verovering op te geven.
Waarom ook? Waarom zijn doel, dat hij met
Grace bereiken kon, op een onvoorzichtige
wijze aan gevaar bloot te stellen?
„Nu, wat zegt u van mijn zuster?" vroeg
hem Grace, toen hij zich aan den vleugel zette
en zij naast hem kwam staan.
Hij begon een snelle „twostep", die de dan
senden aanvuurde. Zijn oogen zochten Gloria,
als wilde hij heel zeker van zijn oordeel zijn,
vóór hij het uitsprak.
„Mag ik openlijk antwoorden?" vroeg hij,
„uwe zuster imponeert, gij echter betoovert mij.
Voor een vrouw als de hertogin, werkt men,
voor ecne als gij, steelt men, plundert en
moordt men."
„Leugenaar!" riep Grace, maar haar oogen
zeiden hem, dat deze onderscheiding haar zeer
goed beviel.
ftt'ordt vervolgd.)
