L. J. LU1JGX Zn. TWEEDE BLAD, BINNENLAND Shantung. Una en imprimé WascfozijcSe FEUILLETON. DE WILDE HERTOGIN 26e Jaargang No. 14 ASVSERSFOO RTSCH DAGBLAD DE EEMLANDER" Zaterdag 16 Juli >927 De Democraat reacüonair Er zit een lust in de lucht tot verbetering. Laat ons voorlooprg zeggen tot verandering, van het Middelbaar Onderwijs. Het regent klachten over de H. B. S- Bn wij dun-en het wel voorspellen: over enkele jaren zal men over het gymnasium soortgelijke klachten hooren, nu men, vooral in de aldeeling B, meer van de leerlingen eischt dan vroeger het geval was. Oe Hoogere Burgerschool heeft van den mididelmatigen leeriing altijd stagen arbeid verlangd; de goede koppen hadden het er altijd gemakkelijk, de minder dan middel- matigen struikeiden dikwijls al in de eerste klasse. Wie in 5 jaar de vijf klassen doorkwam, gold altijd voor een bruikbaar mensch en 'hij vond' 'bijna altijd zijn weg in de maat schappij. Voor duizenden is de H. B. S. een zegten geweest en die duizenden waren een zegen voor de gemeenschap. Maar sinds jaren reeds klaagt men. 'Het voor eenogen tijd adhteruitloopend (in aan tal leerlingen) gymnasium laakte de opper vlakkige veelzijdigheid van de leerstof van de H. B. S-; dit geluid vond weerklank. Men richtte vereenigiingen op tot vereenvoudi ging van het onderwijs met geen ander doel dan den weg door d-e H. B. S. gemakkelijker begaanbaar te maken. En nog hoort men dit geluid. In een aardig zeker! stukje „Schetsboek" schrijft men in de N. Rott. Crt. een artikel over eindexamens, waarin voorkomt: De 'materie: Er is geen vreeseuijker examen dan het eindexamen van een middelbare school. 'De camdidaten moe ten den microscoop en de spijsverte ring der koeien verklaren. Zij moeten wetten kennen bij dozijnen: Gresham, Faraday, Archimedes, de ijzeren loon wet enz. Zij moeten de dynamo, den bloedsomloop der krokodillen en klas sieke drama's in vier talen kennen. Zij spréken over de kopzorg en de kousen- affaire van Vondel, van den satanischen flirt van Maryke van Nimwegen, zij leggen U de kuns(mestfabricage en het bodemgebruik «n Britsch Zuid-AJrika uit. Zij praten van papiloniceeën, zij teekenen de projecties van allemaal wentelende dingen, zij houden het groot boek (bij en hebben argumenten bij de hand voor den vrijhandel. Zij zijn als kind in huis in de kosensohuren van den ganschen aardbol, zij rekenen met wrijvingscoëf'ficienlen en het getal pi. Zij kennen de prinniers van Richdale. de eenwording van Italië, de kapen van Spanje en onregelmatige werkwoorden. Zij werken met Burnsensöhe branders, logarithmetafcls en passerdoozen. Stellig, dit is bedpeld als kritiek op het onderwijs aan de H. B. S. En even stellig: die kritiek is onrechtvaardig De jonge mensch met normale hersens, die zijn vijf jaren H. B. S. goed heeft gebruikt, kan en moet van alle chaotisch opgesomde dingen weten. Kan hij het niet, dan is hij niet in staat onze groote bladen en goede tijd schriften te lezen, dan kan hij niet aan eigen ontwikkeling voortwerken En dit moet de school huii toch hebben geleerd. Het door de vereenvoudigers vroeger zoo zeer geprezen gymnasium gaf vroeger veel minder leerstof te verwerken. Maar daardoor komt bij ook, dat wij een zeer bekwaam jurist in de Rechtszaal hebben hooren spreken over „Soortgelijk gewicht", daardoor zijn er litteratoren gevormd, die de ijzeren loonwet niet kennen en op alle poli tiek smalen, omdat zij de basis van elk poli tiek begrip missen! Wat heeft de ontwikkeling van de pro gramma's van H- B. S. en Gymnasium ons geleerd? Is het programma van de H. B. S. verdund1 om in de lijn vam het gymnasium te komen? Integendeel! Het Gymnasium heeft om niet onder te gaan naast. Latijn en Griekscih bijna heel het program van de H. B. S. over moeten nemen. Als de H. B. S. een fout heeft gemaakt, dam is het wel deze: dat zij zich toch te veel heeft gestoord aan de kritiek van de vereen voudigers. Dr. A. Schetlings, de. redacteur van het M. O. in Indie, heeft er onlangs een derge lijk artikel aan gewijd. Hij zegt het zoo vaak: Wie toch zijn de geleerden, de daders, de leiders, de kunstenaars en kunst- zinmigen 'van heden? Ik zie ©en breede schare aan mijn geestesoog voorbijtrekken, mannen en vrouwen, ik heb er zoo velen ontmoet, die het gerust durven zeggen, dat zij het aan de crude H. B. S. met haar pro gramma bijna eens zoo zwaar als het tegenwoordige; met haar veeleisohende docenten; met haar zwaar eindexamen grootendeels danken, dat zij in de maat schappij een eervolle en goede plaats vonden. Niet het minst, wijl zij daar in den Sturm und Drang van hun leven den domper op de neus kregen en er leer den werken a ls paard er» zoo men wil, maar tot hun eigen heil en het heil van een gemeenschap, die haar duiten niet verdeed aan luien en halven. Er is aan de H. B. S. net zoolang ge plukt tot de meest glanzende veerèn uit haar sierlijk gewaad verdwenen zijn. En voor wie heeft rij haar veeren ge laten? Niet voor den ijverigen, plichts getrouwen knaap, die goed begrijpt, dat hij niet tot haar komt om met een mini male inspanning een diploma te verwer ven, dat ten slotte alleen waarde heeft voor wie geregel den arbeid heeft lief ge kregen. En wraarom heeft zij haar veeren ge laten? Om uw zoontjes gelegenheid te ge ven, waarde mevrouw, te gaan tennissen en dansen, zich bezig te houden 'met radio en muziek, naar bioscopen te loo- pen, en de hemel weet waar zich mee te bemoeien, niet tot ontspanning van hun ingespannen krachten, maar tot verderf van 'hun lichaam en geest in menig ge val. Laten 'wij toch in naam vart allen die nog eenige energie in zich voelen, niet verder gaan op den ingeslagen weg! Beter ten halve gekeerd dan ten heele gedwaald. Wie aanleg, vermogens en werkkracht mist, verdwijne van onze middelbare school. Niemand is ermede gebaat, dat hij blijft: Hoog de eischen zij de leuze van iedereen, die het met de H. B. S. welmeer.t. Wij zijn het met dr. Schellings eens, de H. B. S. mag niet gemakkelijker worden. De vereenvoudigers hebben de H. B. S. ge stuurd in d-e richting, dat ook de zwakke broeders er slagen, d. w. z. het eindexamen kunnen afleggen. Dit schijnt kinder- en menschlievend, maar het is fout. Nu de democratie heeft bereikt, dat elke jongen en elk meisje van' goeden aanleg in staat is de H. B. S. te bezoeken, nu het aan tal leerlingen van de H. B. S. ook daardoor toeneemt, nu was er reden en gelegenheid tot opvoering tenminste tot handhaving van het peil waarop de oude H. B. S. heeft ge staan. De democratie verlangt, dat de besten uit alle lagen der bevolking naar boven komen; dat kan het best, door van allen veel in spanning te vragen. Wij hebben niet meer, althans niet veel meer jongelui met eind diploma H. B. S. noodig, wij hebben jongelui noodig met een H. B. S.-diploma dat betee- kenis heeft. De vereenvoudigers hebben het voor de zwakkeren mogelijk gemaakt tooh een eind diploma te halen. Vooral voor die zwakke ren, wier ouders een extra-les willen en kunnen betalen! Voor hen, wie er zonder vereenvoudiging niet waren gekomen! Dit is een schijn in het belang van die zwakkeren. Het is in werkelijkheid niet in het belang van de gemeenschap. Wie uit sluitend het belang van heel het volk wil, behoort voorstander te rijn van de H. B. S. en een gymnasium, die den leerlingen een stevig niet Itehf verteerbaar geestelijk maal voor zetten. Daarom moet de democraat ten aanzien van de z.g. vereenvoudiging reactionair rijn. Zijn minste eisch zii: Terug naar dc oude moeilijke H. B. S.. KONINKLIJK BEZOEK AAN DE MIJNSTREEK BEZICHTIGING VAN DE MIJN MAU RITS HET KON. GEZIN MET GEVOLG IN DE MIJN AFGEDAALD Meit sein: ons uit Heulen: Gistermorgen tc 10.29 is het Kon. gezin niet den hoftrein uit Het Loo gearriveerd aan het speciaal daarvoor gebouwde perron op het em placement van de staatsmijn „Maurils". Het koninklijk gezelschap werd aldaar begroet door den commissaris der Koningin in de provincie Limburg, jhr. van Hövell tot Westerflicr. Bij de begroeting waren o.a. aanwezig de drie* directeuren van dc staatsmijn en de burge meester der gemeente Geleen. Door een dichte haag van juichende men- schen wandelde het kon. gezin hierna naar hei hoofdgebouw van de staatsmijn Maurits, terwijl de muziekcorpsen van dc staatsmijnen „Wil- helmina" en „Emma" vadei landsche liederen speelden. De beambten-zangvereeniging van de staatsmijn zong, (oen het koninklijk gezin bij het hoofdgebouw was gearriveerd hot Domino Salvam Fac Reginam Nostrom". - Voor het hoofdgebouw werd het koninklijk, gezelschap begroet door den president-direc teur der staatsmijn mr. dl-. Frowein. Hot ge zelschap ging hierop het rnijngebouw binnen, alwaar dr. Grootholf een uiteenzetting gaf van de ondctgrondschc werken eencr mijru Het koninklijk gezin is hierna in gezelschap van twintig personen het gevolg, de directeu ren der staatsmijnen en enkele vooraanstaande figuren uit de ondcrgrondschc werken van het staatsmijnbedrijf in de mijn afgedaald. Aldaar werd een bezoek gebracht aan de 543 meter verdieping. Na oil ondeigrondsch bezoek begaf het ge zelschap zich naai de vier speciaal in verband met het koninklijk bezoek gebouwde badka» mers. Te ongeveer één uur is het koninklijk ge zin weder naar den koninklijken trein terugge keerd. HET BEZOEK AAN HEERLEN Men meldt ons uit Hec-ijen, d.d 15 Juli Gistermiddag te 4.40 arriveerde het Ko ninklijk gezin met den hoftrein aan he» siaiion tc Heerlen. Ter begroeting waren aanwezig dc burgemeester van Heerlen en de adjudant van H. M. dc koningin in b. d. graaf de Marchant d Ansembourg uit Gulpen. De hooge gasten onderhielden zich enkele oogci'bükken met den burgcmecstei van Heerlen, waarna het station verlaten werd. Voor het station stond een dui zendkoppige menigte opgesteld. Door twee dochtertjes van mijnwerkers werden bloemen aangeboden. Het koninklijk ger\- bracht hierna een bezoek aan het St. Jozefsziekcnhie's', dat geruimen tijd duurde. De koningin er. dc prin ses onderhielden zich met talrijke zLlcn en boden dezen bloemen aan, welke z;j medege bracht hadden uit de tuinen van Het Loo Het volgend bezoek gold het admimM: atie- gebouw van Ket Alh.' Mijnwcr^cisfonds, alwaar liet kon. gezin werd begroet door den directeur van het fonds, den heer Van Pool voorden en den president-diiccteur der staatsmijnen mr. dr. Frowein. Dc laatste heeft ccn uiteenzetting gegeven van de werking en de grocte beteeke- nis van dit fonds. Hierna had de officieelc ont vangst ten gemcerilchuize plaats De burgemeester zeide in zijn begrcctings- rede, dat thans voor dc mijnindustrie ccn gun stiger periode was aangebroken. RECLAME Van 1—4 regels 4 05, elke regel meer 1.-- L 'ngeslraat «9 fin aUe kleuren. In haar antwoord zeide dc koningin, dat het haar verheugde, aangezien de mijnindustrie niet alleen van belang is voor deze streek, doch voor het geheclc vaderland Nadat dc koninklijke familie Kad plaats ge nomen ondei het baldakijn, dut voor het ge meentehuis was opgericht, trok 'het défilé vori alle Heerlensche vereenigingen voorbij Hierna had een kinderhuldc plaats op dc markt. Vervolgens vertrokken de hooge gasten naar den koninklijken hoftrein in welken zij den nacht doorbrachten op het stationscmplace- ment Voerendaal. Te ongeveer tien uur trok een lichtstoct door de overal Tijk versierde straten van Heerlen. Later in den avond werd een schitterend vuur werk afgestoken en tc middernacht werd een laptoe geblazen. Glück auf Omtrent het bezoek aan de Staatsmijn Mau- rits lezen wij nog in het Hbld. Als op commando klonk de hartelijke Iriijn- werkersgroct „Glück aufl" toen de liftkooi in beweging kvvum om dc koninklijke "asten diep in de aarde tc brengen. „Glück auf!" was de tcgengroet, dien de bezoekers het bovengrond- sche personeel toeriepen, bewust dat zij ihans dezelfde gevaren hadden tc duchten, waaraan dagelijks duizenden van Hr. Ms onderdanen zijn blootgesteld. Op dc derde verdieping, ongeveer 548 M onder den grond, stopte de lift. Gewapend met electrische mijnlampen trad het gezelschap in dc mijngang en begaf zich door verschillende gangen naar cenige posten. Met veel belang stelling, en ingenomenheid werd kennis geno men van de uiteenzetting over den aanleg en dc- werkwijzen; die in deze moderne mijn wor den toegeptist. Het verheugde dc koningin zooveel Limbur gers op de kolenposten werkzaam te zien. Een aantal hunner mocht dc eer te beurt vallen, door de leden van het koninklijk gezin te wor den aangesproken. De bezoekers zijn er niet voor teruggedeinsd zelfs kruipende op een moeilijk te bereiken plaats tc komen en een proef te nemen om steenkool te houwen. Na een verblijf van ongeveer ccn uur wer den dc gasten naar de oppervlakte der earde teruggebracht. Toen zij veilig en wel boven verschenen ging een hoeraatje op. Bij hot verlaten der. mijn werd aan de prinses ter herinnering een zilveren mijnlamp aange boden dcor het dochtertje van den heer Goud oever de Jong, bedrijfs-ingenieur der staats mijn Maurits. Hierna begaven dc bezoekers zich naai het salonrijtuig van den koninklijken trein, waar het noenmaal werd gebruikt. Omstreeks drie uur werd gereden naar Heer len. Onderscheidingen. Dc Koningin heeft ter gelegenheid van haai bezoek aan do mijnstreek dc volgende onder scheidingen toegekendridder in de orde van Oranje NassauF. A. Damen, burgemeester van Geleen, en M. W. Erkens, commissaris van politie te Heerlenofficier in de orde van Oranje Nassaudr. L. J. Crobach, di recteur van het St Joseph-ziekenhuis tc Heer len. De zilveren ccremcdaille, verbonden aan de Oranje Nassau-ordc, werd verleend aan L. Frcij, opperwachtmeester der Koninklijke ma rechaussee te Heerlen en aan M. M. v. d. Haar, brigadier der rljksveldwacht te Heer len. De bronzen eere-mcdaille, verbonden aan de orde van Oranje Nassau, werd toegekend aan: J. A. Wanders, H Heussen en M. Kreutz alle drie houwer op de Oranje Nassau-mijnen DE INDONESISCHE STUDENTEN DE HUISZOEKINGEN VRAGEN VAN DEN HEER CRAMER BEANTWOORD Op de vragen van het Tweede-Kamerlid den heer Cramer in verband met de door dc jus titie gedane huiszoekingen bij dc Ned.-Indische studenten te 's-Grovcnhage en Leiden, heeft do minister van Justitie geantwoord Daar oldus de minister redelijk ver moeden bestond, dot bestuurders en leden der Perhimpoenan Indonesia zich schuldig maakten aan het misdrijf, omschreven in .art. 140 van het Wetb. van Strafrecht, en in verbond daar mede huiszoeking noodzakelijk werd geacht, heeft dc rechtbank 3 Juni j.l overeenkomstig dc vordering van het openbaar ministerie die huiszoeking gelast in verschillende woningen •e 's-Gravcnhoge en te Leiden. De huiszoekingen hebben plaats gehad con form de wet door een rechter-commissaris, vergezeld van den griffier en in tegenwoordig heid van den officier van justitie De politie hooft daarbij assistentie verleend. Van zelf standig optreden der politic is niet gebleken. Dnnr in het perceel Wnsstraat I tc Leiden dc deur bij het aanschellen niet werd geopend, moest deze tot leedwezen van de justitie wor den geforceerd. Op het optreden tegenover dc rchtgenoote van een der studenten, waarorrt- trent de minister zich omsterdig heeft doen inlichten, kan, naar zijn oordeel, geen aanmer king vallen. Het is onjuist, dat bij het onderzoek ve'.en ton de studenten met revolvers in den zak He nen op één hunner is oen vuurwapen bevon den, terwijl er nog vier in dc diverse woningen riin aangetroffen. Daor niet bleek, dat de bij de wet voorge schreven vergunning tot het hebben van een vuurwapen was verleend, zijn deze vijf vooi- werpen dooi de polific in beslag genomen. Het teruggeven van paspoorten enz. staat ter beslissing van den rechter-commissaris. Omtrent dp resultaten van de huiszoekingen zal de minister zich eerst een meening kun nen vormen na afloop vein het strafrechtelijk onderzoek en nadat hij van dc resultateen daarvan zal hebben kennis genomen. Het ligt in den aard der zaak, dat de politie, als vermoed wordt, dot strafbare feiten ge pleegd word n. zich zooveel doenlijk op dc hoogte tracht te stellen. BRAND IN DE LOOSDUIN- SCHE VEILING 12 LOODSEN AFGEBRAND Te kwart ovci 12 hedennacht werd de poli tiepost aan dc Wilheln.inastraat te Loosduinen gewaarschuwd, dat er op dc terreinen der Loos- duinsche Groentcnveiling welke zooals men weet verleden jaar nieuw gebouwd is een ernstige brand woedde. Oogervblikkelijk werd dc brandweer van Loosduinen gealarmeerd. Met twee spuiten poogde deze het vuur te beteugelen maar ai spoedig bleek, dat de primitieve spuiten niet den minsten invloed hadden op het vuur, dat zich al meer en meer over de veilingsgebouwen uitbreidde Dc brandweer van Den Haag werd gewaar schuwd, die spoedig met motorspuiten ter plaatse verscheen en dc bestrijding van het vuur krachtdadig ter hand nam. Maar ondanks deze krachtige bestrijding sloegen om halftwee dc vlammen nog hoog op. Een tiéntal dubbele loodsen, welke met komkommers en tomaten gevuld waren, zijn totaal uitgebrand, zoodat men op het oogenblik reeds kan zeggen, dat do materieele schade zeer groot is. Aanvankelijk meende men, dat de brand ont staan wes door de benzine van een Ford-auto, die in een der loodsen stond, maar later bleek, dat dit niet juist kon zijn, daar de brand op een geheel andere plek begonnen was. Het blusschingswerk- was om twee uur nog in vollen gang. (Vad.) Mannen van het woord zijn er genoeg, man nen van de daad te weinig. Uit het Duitsch dooi ERNST KLEIN Geautoriseerde vertaling van L DITHMARINE. „Sir Arthur, het gevecht is begonnen riep hij, „zij hebben de hertogin uit Londen weg gelokt. Om half elf vertrekt van Liverpool- station de trein naar Dover die kan ik niet meer halen. Maar het schip moet ik nog be reiken. Zoudt u in Croydon dadelijk een \licg- machine voor mij kunnen bestellen Ik haat het vliegen weliswaar maar het moet -nu eenmaal I" Sir Arthur deed geen onnoodige vragen, hij liet zich met het vliegveld verbinden en gaf rijn instructies. „Over een half uur zal cr een toestel voor je klaar staan," zeide hij daarop. Sir Walter had ondertusschen aan een an der toestel zijn huis opgebeld en zijn knechts bevolen den koffer, dien hij voor zulke even tualiteiten altijd gepakt had, klaar te zetten. Sir Arthur, geef mij twee of drie blanco pa pieren ter inhechtenisneming. Ik wil daar met een schoon schip maken." Vijf minuten later reed hij, zonder zich over de verbaasde gezichten van de politieagenten in de straten te bekommeren, met een 80 ki lometer vaart naar het vliegveld. Een toestel stond reeds voor den hangar en de mecani cien was juist bezig den motor aan te slaan. Met zeer gemengde gevoelens trad Sir Wal ter op de aeroplane toe. Hij bekeek het lichte, sierlijke ding, waaraan hij zichzelf ging toe vertrouwen, van alle kanten. Dc piloot bruin verbrand, met lichtblauwe oogen, lachte hem genoegelijk toe. „U kunt gemakkelijk lachen," zeide Sir Walter, „ik wil u cr op opmerkzaam maken dat de tocht in dienst van Z. Majesteit is en als u mij niet goed en wel nog vóór de boot in Dover brengt, zult u voor uw verdere leven opgesloten worden". Vijf kwartier later was hij in Dover. Het was nogal goed gegaan. Zijn maag had wel is waar een zwakke opstandige poging ge waagd, toen het toestel boven zee begon te „bumpen". Maar een paar flinke slokken uit zijn cognacflesch en een paar even flinke ver- vcrschingen om zijn gemoed op te luchten, hadden het gevaar intijds bezworen Het weer was mooi, warm en zonnig, moor de ellendige knnaalwind deed zich geducht gelden. „Een stijve Zuid-Ooster, riep de piloot van over zijn schouder naar zijn passagier, „die komt van Biscaye". Sir Walter knordi? een leelijk woord, Toen hij aan boord ven het schip kwam, stelde hij zich aan den kapitein voor en vroeg „Wat voor een overtocht zullen we hebben, kapitein „Een beetje levendig misschien. Een stijve Zuidooster, Sir Walter" „Het is me, of ik dat vandaag al meer een boord heb. Als u niets beters weet, kapi tein Gloria kwam aan boord en liet zich een dekhut in orde maken. Zij was vermoeid en afgejakkerd Reeds vroeg in den morgen was het jachten begonnen De kaartjes, de pas, de bank Dat alles had zij tusschen negen en tien uur in orde moeten maken Zij kwam in het geheel niet meer naar huis terug, maar reed direct door naar het station, waar moe der Anne haar koffer bracht. Met veel moeite had zij in den trein nog plaats gekregen Toen was zij eindelijk op dc boot. Zij was dadelijk in haar hut gevlucht want het drukke gedoe van de passagiers maakte haar zenuw achtig Haar hoofd en oogen deden pijn In haar s'npen kloptp het voortdurend. Zij had nog in het geheel geen tijd. gehad de znrk te overderfcen En nu, nu zij een diepe zucht op ac kleine canapé in I aar ka juit neerviel, was haar eerste gedachte haar vader Zij had niet eens afscheid van hem genomen, nog minde? een reden van haar plotseling vertrek opgegeven Grace kon zij hierin niet vertrouwen In tegendeel Zii zou alles kunne n verradenHanold Grace zou hem de waarheid gaan zeggen Hij zou wachten I Over een of twee dogen zou zii toch weer terug kunnen zijn Dan zou hu vrij komen Het was bijna een geluk dat hij de schuld op zich genomen had ten minste zoo lang, totdat zij dc papieren terug zou hebben Daarna^ 1 Neen Niet daaraan denken I Haar jongen. Neen. Neen I Hoe klein was baar hutHoe benauwd. Zij ging op het dek. De boot voer juist vanuit de kleine haven in volle zee. De witte en wild voortstormende golven pakten dadeliik het schip Wierpen het omhoog en naar beneden het begon te stampen en te rollen op een niets goeds voor spellende manier voor den verderen tocht. Het dek, dat in de haven nog met lachende, vroo- lijkc passagiers, overvol was, begon nu ver laten tc worden De enkelen, die gebleven waren, zochten beschutte plekjes op en hulden zich geheel in hun reisdekens. Als ef cn toe een overmoedige golf tot op het promenade dek kwam, een wolk van schuim om zich heen verbreidend, lachten zij en zeiden „heerlijk Maar ook het aantal dier enkelingen werd met den tijd nog minder. Gloria leunde tegen de reeling en ademde diep de frisSche zeelucht in. In jaren was zij niet op zee geweest het deed haar goed cr weer eens te zijn, Hoe wilder de golven rolden, des te rustiger werden haar zenuwen. In de verte verloren zij de rotsen van Dover uit het oog Niet ver achter die kust Burnham 1 ower 1 Zou zij het spoedig terugzien Zij begon te overleggen en haar gedachten te ordenen. Misschien had Grace toch wel gelijk, dat zij niet te zwaar veroordeeld zou worden Zij zou er voor vechtenZij zou haar menschelijk recht verdedigen Was deze Las Valdas ook eigenlijk niet een mensch ge weest, die den dood verdiende. Had zij niet moeten schieten om de eer van haar familie neen, haar eigen eer te verdedigen? Haar eigenwaarde moest zij tegenover de wet stellen Waar zou er in Engeland eer» man zijn, die het zou wagen haar. te veroordeclen? Jo zij zou het vertellen, die laatste, vree- selijke scène I Nogmaals kwam het alles voor haar op. Zij zag hem voor den divan staan Ach.nu zou zij weer geschoten hebben Langzamerhand kwam de Fransche kusl in zicht Steeds dichterbij kwam het oogenblik. dat haar de papieren teruggegeven zouden wor- dei. Wie zou het zijn die .ze had? De vrouwenstem had zeer week geklonken. Er was melodie in geweest. Ongeduld kwam in haar op. Zij zou opeens alles achter den rug willen hebenZij wilde dc brieven, het verdrag hebben. Daarop Harald ten slotte de rechtszitting. Als er maar een eind aan kwam een eind Calais was reeds veel dichterbij gekomen. De torens van Duinkerken waren als dunne strepen aan den horizon te zienNu zij meer onder dc kust kwamen werd dc zee ook kalmei. Het schip rolde niet meer. Af cn toe wiegde het op den uitlooper van een lange deining. Het werd voller aan dek. Wie maar eenigszins kon kwam naar boven om van den mooien avond te genieten, die langzaam daaldeAan dc kust werden de vuurtorens ontstoken. In het Westen zonk de zon. Haar laatste stralen weerkaatsten schel in de ramen van de buizen aan het strand. Visschersbooten gingen ter nachtelijke vangst naar buiten. Naast Gloria stond een jongetrouwd paar „Hij" wees aan „haar" met dc kaart in de hand naar de kust. „Dat is Duinkerken zie je wel, lieveling, waar dc Duitschers in den oorlog Met een zucht wendde Gloria zich af. De beide dekken wajren stampvol en in lange rijen stonden de dicht bezette stoelen. Vele blikken volgden de mooie vrouw, toen zij tusschen de menschen heen en weer ging. Hier cn daar ving zij een woord op. Zij ging over dc brug naar het voor<?ek. Twee matrozen waren daar bezig Verder was daar niemand. Nu voer het schip reeds langs de Belgische kust. Over twee uur „Goeden avond, mevrouw Sainsbury I" zeide iemand achter haar. (Wordt vervolgd).

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1927 | | pagina 5