KINDERRUBRIEK.
4f#t
3sn
Om te kleuren.
De rubriek van Oom Karei
Toen ik jelui dc vorige week schreef, rat ik
©er. h«cl eindje hier vandaan. Jelui weten, dat
ik een gedeelte van mijn vacantie heb door
gebracht in Valkenburg, dot aardige, vroolijkc
plaatsje in Zuid-Limburg aan den spoorlijn
MaastrichtAken. En jelui verwachten natuur»
lijk van mij, dat ik nu iets vertel van die
streken. Dat wil ik ook met alle plezier doen
en daarom ral ik maar beginnen met jelui iets
te vertellen van Zuid-Limburg in het algemeen.
Wanneer je uit Holland komt in Limburg
en speciaal in het Zuiden van die provincie
noemen ze al het overige van ons lond ge
makshalve Holland dan valt het je op, dat
reeds veór Maastricht de omgeving er heel an
ders uitziet als hier. De met slooten door
kruiste weilanden, zooals we die hier kenner*
aan beide zijden van dc spoorlijn, worden
al minder cn minder, terwijl het terrein steede
meer heuvelachtig wordt. En rijdt je dan met
den trein van Maastricht naar Valkenburg,
dan verheffen zich die heuvels al hoogcr en
hooger.
Trouwens, te verwonderen is dat cigpnljjk
niets, als je weet dat de heuvels in Zuid-
Limburg feitelijk de Noordelijkste uitloopers
zijn van de Ardennen, jc weet wel die berg
rug in België, waarover je op school in de
aardrijkskundeles ook wel eens hebt hooren
spreken. Nu, die Limburgsche heuvels, zijn
daar het laatste gedeelte van. En als je die
heuvels van binnen zoudt kunen bekijken
bij enkele is dat inderdaad mogelijk, maar
daarover later, dan zou jc zien dat die
samenstelling geheel anders is als bij onze
heuvels b.v. bij de Grcbbeberg. De Zuidr-Lim-
burgsche heuvels bestaan hoofdzakelijk alle
maal uit zandsteen, een vrij losse, gele steen
soort die uitstekend te gebruiken is voor het
bouwen van huizen. Je ziet in Zuid-Limburg
dan ook heol veel van die huizen, gebouwd
van groote blokken zandsteen.
Vroeger had men in d? heuvels zelf verschil
lende woningen gemaakt en als je nu in de
buvrt van Volkenburg wandelt, zan je nog de
plaats zien, waar die „rotswoningen" gestaai.
hebben. Grappig is ook de manier waarop daar
de huizen gebouwd worden. Groote huizen zie
je daar heel weiniga behalve natuurlijk de
winkels en hotels en andere groote gebouwen,
maar de woonhuizen zijn over 't algemeen
klein en met kleine ruiten. Maar het is niet
allee.n óe omgeving, die er heel anders uitziet
als hier. Ook dc menschen zijn er van een
heel ander slag. Vriendelijk, gemoedelijk en
voorkomend staan ze je in hun eigenaardig
Zuid-Limburgsch dialect te woord op alles wat
je hen vraagt. Prettige aardige menschen over
het algemeen, waarmede je heel gauw goede
vrienden kunt worden.
Alles met elkaar genomen mag gerust ge
zegd worden, dat Zuid-Limburg en zijn bevol
king heel anders is dan het overige gedeelte
van ons land. Maar het is merkwaardig toch
zijn de Zuid-Limburgers met hart en nieren j
Nederlanders.
De volgende keer zal ik jelui over deze
mooie landstreek weer verder vertellen.
RAADSELS
Oplossingen.
De oplossingen van dc vorige raadsels wa
ren
I Kor, fiets, auto.
II. Schaap, Haan, bij, eend, uil.
De prijs is gewonnen door Boterbloem
die hem Maandag aan ons bureau kan komen
afhalen.
NIEUWE RAADSELS.
Belast en beladen.
Zoo kan ik gaan.
Ontneemt men mijn vracht.
Dan blijf ik staan.
II. Het geheel bestaat uit 8 letters cn is
een plaats in Limburg.
T, 2, 7, 8 is niet vierkant.
2, 6, 4 is een lichaamsdeel.
5, 2, 6, 4 is een bewoner van Afrika.
1, 3, 5 vindt men aan trein en tram.
OPSTELLEN VAN DEN WEDSTRIJD.
WIE 'T LAATST LACHT, LACHT 'T BEST.
Het was een zeer warme zomer, 's Nachts
had het geregend en nu was de ochtend heer
lijk frisch. Het bosch geurde als een bloeiend
paradijs, de specht hamerde op dc stommen
der boomen en in dc verte weerklonk het roe
pen van den koekoek. Twee muizen, Gnips cn
Graps, echte guiten, gingen hun morgenwan
deling d-oen. Graps floot 'n vroolijk deunrje
cn Grips zong de woorden er bij.
Met spek, ham en leverworst
Vullen wij de maag.
Maar de val en ook dc kat
f Zier. wij niet heel graag.
Heet ik Grips, dan heet jij Graps
We lusten melk maar heel geen snaps..."
Op eens bleef hij voor 'n dikken beuk staan.
Daar was iets in dc schors gekrast, het waren
heel fijne letters. „Kijk eens. Grips, dat is een
uitneodiging voor een bruiloft I" zei Graps.
Grips begon te spellen het lezen had hij altijd
erg moeilijk gevonden.
Bij de bruiloft van
Ego cn jonkvrouw
Saga van Stekelenburg
worden al onze wijd
vertakte bloedverwanten
geïnviteerd,
kelders en zolders
goed voorzien
alle zijn van harte
welkom.
Baron Blaaspijp-
Koken.
Mijn moeder is een lieve schat:
Ze kocht me, moet je weten,
Zoo'n beeldig, handig pannetje;
Nu kook ik echt mijn eten.
Van Juf heb ik een appeltje
En een zak rijst gekregen.
Nu zal ik, want Moes doet dat ook.
De rijst eerst even wegen.
Dan zet ik water op het vuur.
Een echt vuut heb ik, weet je.
En wacht, totdat het koken gaat.
Dat duurt nog wel een beetje.
uan schil ik gauw mijn appeltje
En snijd het fijn in schijven,
Want zoo kookt het veel gauwer dan
Wanneer het heel zou blijven.
Als straks de rijst is in de pan
En 't appeltje daarboven,
Dan kan dat eten met elkaar
Nog lekker even stoven.
En als m'n potje is gekookt,
Dan mag je komen eten.
Maar kom maar niet, voordat ik roep,
'k Zal 't heusch wel laten weten.
TRUUS SALOMONS.
„Hihihihi I" lachte Grips, „hihihi
„Hahaha I" lachte Graps, „zeg, doar gaan
wij naar toe; daar is wat te smullen." Zoo
gezegd, zoo gedaanDe muisjes streken
hun broekjes glad, knoopten hun buisjesdicht,
kamden met een takje paardenblocm hun snor
ren en waschten de oogjes helder uit in een
paar dauwdruppels, die aan de bloemen hin
gen.
„Klaar," zei Graps, „ken je me nog
„Je ziet er piekfijn uit'" zei Grips, „hihihihil"
Deftig met afgemeten stappen, de staaltjes
rechtop gingen zij n.mr villa Egelsteen bij
het groene moeras. De poort stond wijd open
en baron Blaaspijp stond in volle waardigheid
er naast. Graps cn Grips maakten een diepe
buiging en zeiden „Zeer vereerde hoogebo-
ren iheer Blaaspijp„Baron, alstublieft
baron." snauwde hun Blaaspijp toe. „O ja,
zeer vereerde, hooggeboren baron van Egel
steen f U edele zult toch wel dc oneindige
goedheid hebben ook ons te laten deelnemen
aan het bruiloftsfeest, v/ant ij -
„Genoeg, genoeg," blies de baron zich op
„Kunnen jullie niet lezen All°en mijn familie
heb ik uitgenoodigd, geen vieze muizentroep 1
Pak je weg, anders zal ik jelui aan mijn ste
kels rijgen J" Nu zetten de twee muizen een
bedrukt gezicht en lieten de staartjes zakken.
Treurig gingen ze weg. „Heb jn 't gehoord,
Graps Vieze muizentroep heeft hij ons ge
noemd, dat stekelvorken I Hij zal 't moeten
boeten I" Vol toorn balde hij de vuist, dat zijn
vingertjes knakten. Toen ze zoo verder slopen,
kwamen zc langs een kastanjeboom, die al zeer
groote vruchten droeg. Er lagen er al een paar
op den grond-, die door het vallen half gesple
ten waren. Toen kreeg Grips 'n dolle inval. Hij
opende dc stekelige schaal van de vrucht,
haalde de kastanje er uit en kroop er zelf
in. „Hihihi I" gierde hij, „Graps, begrijp je
wat ik bedoel
„Hahaha I" schaterde Graps, dat het door
het bosch galmde, „ja ik begrijp je, ik be
grijp je best, Grips 1 Jc ziet er warempel uit
als 'n echten egel, maar dan in 't gróen."
Vlug had hij 'n andere kastanje geopend en
was er ingeglipt. De staartjes hadden z© net
jes op den rug gelegd onder den bolster. Na
dat ze 'n heclen tijd aan het lachen waren ge
weest, werden zij zeer ernstig en kuierden op
hun gemak naar villa Egelsteen. Reeds van
ver wenkte hen baron Blaaspijp en riep„O,
wat "n eer f Wat 'n genoegen I De hceren ko
men zeker uit het buitenland, niet waar Wat
'n eer voor mij V'
Nu bracht hij zelf zc in de feestzaal cn
stelde ze met luide stem aan het doorluchtige
egel gezelschap voor„Dat zi jn de hecren van
Groenegel I Een beroemd geslachtZij ko
men recht uit Titikazec in Zuid-Amcrika. Zij
zijn op hun groote reis door Europa cn hoewel
zij zeer vermoeid zijn, hebben zij mij de groo
te eer willen bewijzen, ons feest bij te wo
nen. Ze hebben mij verteld, dat de naam van
dc familie van Egelsteen ook aan de overzijde
van den Oceaan verspreid is"
Nu bliezen zich alle egels van verwondering
en vreugde op.
„Hahaha," lachte Graps zijn kameraad toe
„zeg, wat kan die liegen." Grips kon zich bijna
niet inhouden, hij had het wel willen uitscha
teren, maar hij durfde niet, want dan zouden
de twee helften vtm den bolster uiteen geval
len zijn en aan was alles uit.
Nu begon het feest. Het is niet te vertellen,
wat daar allemaal op tafel kwam. Bergen van
lekkernijen diepe kommen vol zoete melk.
Grips en Graps kenden elkander bijna niet
meer Zij hadden zoo flink toegetast, dat hun
buikjes steeds meer opzwollen. Ten slotte wa
ren zij blit, toen het diner ten einde was. Na
een hortelijk afscheid en vele buigingen van
dc familie van Egelsteen gingen de twee schel
men langzaam naar hun woonplaats terug.
Baron Blaaspijp stonH hen nog na te wuiven
cn riep „Tot weerszoons. Goede reis, heeron
ven van Groenegel I" Toen zij ver genoeg wa
ren, draaide Grips zich om, wierp den groe
nen bolster van zich af, stak z'n staartje recht
in de hoogte en riep luid en overmoedig
„HihihiJij, oude, akelige blaaspijp, mie
renkoning, kersenpitvreter, ken ie Grips niet
meer
„Hahaha I" lechte zijn makker en wierp ook
zijn omhulsel af. ,.K<?n je Graps nog
Tien viel die dikke baron eerst van schrik
cp zijn voorpóoten cn don van toorn op zijn
rug. Uit de verte klonk het nog „Hihihi, vieze
muizentroep, hahnhn
Van woede verloor Blaaspijp al zijn stekels
zooals het bij de menschen wel eens met de
haren gaat. Toen schaamde hij zich, want de
anderen lachten hem uit. Moer dat was ver
diende loon, omdat luj zoo gepocht en gelo
gen had.
(Ingez. door Stroomnimf.)
Van Alües Wat
DAT KON HIJ NIET.
In de huiskamer was de deur recht tegen
over het raam. Het was buiten lekker warm
en het raam stond daarom wijd open.
Annie was op het punt de deur uit te
gaan; haar broertje zat bij het raam en op de.
vensterbank lag een blad papier.
„Leo," zei Annie nu. „Je kunt het papier
niet grijpen, vóór ik naar de voordeur ge-
loopen en weer teruggekomen ben. Maar
je mag er niet naar grijpen, vóórdat ik, ter
wijl ik nog in de kamer ben, „één, twee,
drie I" geroepen heb."
,Je zult zien, dat ik het wel kan," zei Leo.
„Daar is nu heelemaal niets aan
„Probeer het dan maarklonk het van
Annie's lippen en zij hegon te lachen. „Ben
je klaar?"
„Ja, zeker."
„Nu dan: één, twee, drie I"
Bij „drie" deed Annie vlag de deur open.
Het blad papier woei c-p eens omhoog en
Leo kon het onmogelijk zoo gauw vastgrij
pen I
Probeeren jullie het eens 1 Als je in
plaats van een blad papier een rij papieren
poppetjes neemt, is het nog aardiger.
UIT ONZE MOPPENTROMMEL
SNOEVERS.
Jonker In Amerika is het zoo heet, dat de
vleugels van de vliegen verschroeien
Dat is nog niets, smaalde 'n ondei, bij ons
moeien we dc kippen met ijswafrltjes voeren,
opdat ze geen gekookte eieren leggen.
CORRESPONDENTIE
Ton N o v c u. Ja, nu is al dc pret weer
voorbij. Heb je er veel plezier gehad
Cupido. Gelukkig; dat is nog al gauw
gcgöan. Neen, ik kon er helaas niet bij zijn.
Wel gefeliciteerd hoor I Ja, maar die zijn cf
niet eiken dag. En dat is muar goed ook.
Kampioen. Uitstekend hoor. Als jc er
zoo nog meer weet, stuur ze dan maar.
Pnnnekoek. Dat is'wel interessant
Maar je moet er niet te lang blijven.
Goudenregen. Neen, daar herinner
ik mij niets van. Maar het is evengoed ge
meend hoor! Dat doet me heel veel genoegen.
Blijf je best maor doen.
Floproos. Ja, die is nog niet present.
Je hebt natuurlijk heel veel genoten. Dat kan
ik me zoo voorstellen. Dat vindt je in hetgeen
ik in het begin schreef.
Boterbloem. Prachtig hoor. Maar nu
ook werkelijk doen. Neen, dat gaat niet. Daar
bleek niet veel animo voor te bcstoan. Ik heb
er nog maar een paar. Kom je die Maandag
even aanhalen
Stroobosje. Geen onkel bezwaar
hoor I Vondt je het niet heerlijk Dan is het
moor goed, dot de school weer begint. Donk
je wel voor de raadsels. Ze. komen uitste
kend te pas.
Dwerg. En ging dat goed. Heb jo niet
in een sloot gestuurd. Want dat werk moet
je gewend zijn, anders gaat het niet.
Willy K. Uitstekend hoor. Hartelijk
welkom. Maar kies dan even een schuilnaam.
De naam die je opgeeft, hebben we al. Het
adres vnn onze krant isArnhemsche Poort-
wal 2a. Wacht dus maar af, of je ook eens
de gelukkige wordt. Maar dot knn alleen als
je altijd trouw meedoet.
Leesgraag. Hartelijk donk voor jc an
sicht. Ik ben ook in die buurt geweest.
T h e i s. De vorige krant hnd heelemaal
geen correspondentie. Wat een fijne vaoontie
Heerlijk hoor. Dnar heb je weer voor heel lang
genoeg aan
OOM KAREL'.
