AM ËRSFQOBtTS ÜH DAGBIAD
BINNENLAND.
ONRECHTMATIG BEZIT.
TWEEDE BLAD
Donderdag 5 Januari 1928
FUILLETON.
26e JAARGANG ..DE EEMLANDER" No. 16O
UIT DE STAATSCOURANT
Wederom benoemd voor een jaar tot ento
mologisch adviseur bij het instituut voor phyto-
pathologie verbonden aan de landbouwhooge-
school te Wageningcn C. A. L. Smicts van
Ruyst, te Beek, gemeente Princenhage.
Bij ministerieele beschikking is dr. C. J.
Geers, leeraar in de Spaonsche taal aan de
hoogere hondelsschool te Enschedé, tot weder.
opzeggens toegelaten als privaat-docent in de
faculteit der letteren en wijsbegeerte aan de
Rijksuniversiteit te Groningen om onderwijs te
geven in de Spaansche taal- en letterkunde.
Benoemd tot commies bij het departement
van justitie M. H. Meijer, thans commies ter
directie der strafgevangenis te Rotterdam;
tot lid van het Regcntencollege over de Rijks
werkinrichting voor vrouwen te Gorinchem mr.
G. Blokhuis, oud-kantonrechter te Gorinchem;
op verzoek eervol ontslagen met dank R. W.
Winkel Jbzn. als lid van den Voogdijraad te
Assen.
Alphabetische aanbevelingslijst voor rechter
in de rechtbank te Alkmaar:
Mrs. A. A. L. F. van Dullemcn, ambtenaar
Openbaar Ministerie bij de kantongerechten te
Amsterdam; A. M. baron van Tuyll van Seroos-
kerken, W. A. Ubbens, rechters-plaatsvervan-
ger respectievelijk te Amsterdam en Alkmaar.
TYPHUS OP HET S S. GELRIA.
Twee sterfgevallen
De directie van de Kon. Hollnndsche Lloyd
deelt ons mede dat zij gister het volgende te
legram heeft ontvangen
Aan boord van het s s. „Gclria" hetwelk Za
terdag e.s. uit Zuid-Amerika hier verwacht
wordt, hebben zich onder de bemanning enkele
gevallen van typhus voor gedaan. De tweede
stuurrran Dorenbos cn de assistent-machinist
Meijer zijn aan de gevolgen overleden De
tweede machinist Willems is in het hospitaal
te Las Palmas opgenomen. Blijkens een tele
grafisch rapport zijn er ook nog enkele ver
dachte gevallen. De toestand der betrokkenen
is echter zeer gunstig.
GIFT VAN PRINSES JULIANA.
Voor de armen var» Katwijk.
H.K.H. Prinses Juliana heeft aan den Bur
gemeester van Katwijk een gift van 500 ter
hand gesteld, teneinde deze ponds-ponds-
gewijze onder de armen van alle gezindten
in deze gemeente te verdeelen.
DIPLOMATIE.
Aftreden vqn den Egyptïschen
gezant
Naar uit diplomatïeken kring vernomen
wordt treedt de Egyptische gezant bij Hr Ms-
Hof, Izzet Pacha als zoodanig af.
De Legatie is niet te 's-Gravenhage geves
tigd doch te Londen waar de gezant ook ge
accrediteerd is.
BEGRAFENIS E. C. BARON SWEERTS
DE LANDAS WYBORGH.
Bij de begrafenis van het stoffelijk overschot
van den Commissaris der Koningin in Zuid-
Holland E. C. baron Sweerts de Landas Wy-
borgh, zal H. M. de Koningin zich doen ver
tegenwoordigen door haren kamerheer en par
ticuliere secretaris F. M. L. baron van Geen,
die heden namens Hare Majesteit een krans
legde bij het stoffelijk overschot ten sterf-
huize.
DE NOOD IN MAAS EN WAAL.
Het vierde hiris is er
De bankiersfirma Proehl en Gutmann te Am
sterdam heeft thans, naar de Tel. meldt, het
vierde huis aan het Comité-Ketelaar geschon
ken.
Worp den hand vol niet weg, als de volle
zak U ontgaat.
Naar het Engelsch. van D
Door Mr. G KELLER
68
De door spanning reeds vertrokken gezich
ten waren thans nog wat bleeker geworden; de
laatste zaak was dnn ook wel wat te verschrik
kelijk geweest. Beklaagde was een jongmensch
van negentien jaar met een verbonden oog en
een verbonden hand. Hij was beschuldigd van
de ongeoorloofde vervaardiging van bommen,
doch had wanhopig zijn onschuld volgehouden
Als eenig antwoord op zijn verweer, hadden
de hooge rechters hem gewezen op zijn beken-
entis, die hij eigenhandig onderteekend had.
„Is dat je handteekening, of niet vroeg de
president.
Als antwoord hierop rukte de knaap de ver
banden los, een ledige oogholte en een gebro
ken vinger vertoonend.
„Ja, het is mijn hondteekenipgriep hij met
een stem, die geen der aanwezigen, zelfs niet
do generaals, ooit zouden vergeten„het is
mijn onderteekening, geschreven nadat zij mij
dit, en dit, en dit hadden aangedaan 1" En zijn
trillende bovenlip optillend vertoonde hij zijn
bloedend, nagenoeg tandeloos tandvleesch.
Enkele der op het podium gezeten personen,
sloten rillend de oogen en zelfs sommige ge
tuigen keken een anderen kant uit. Maar de ge
neraals knipten zelfs niet met de oogen. Het
DE AANKOMST VAN HET
S.S. „ALHENA"
EEN HULDIGING VAN KAPITEIN EN
BEMANNING. PRINS HENDRIK ZAL
DE REDDINGS-MEDAILLES UITREIKEN
EEN OOGGETUIGE OVER DE
ONTVANGST TE BUENOS-AYRES
Het stoomschip Alhena, van Van Nievclt
Goudriaan Co s Stoomvaart-Maatschappij,
wordt Vrijdagmiddag in dc Rotterdamsche
haven verwacht, waar het ligplaats zal nemen
in de Lekhaven bij de loods Argentinië-Bro-
zilië.
L. Smit Co. s Interationale Sleepdienst zal
het schip ter assistentie tegemoet voren cn een
kruns hechten aan den boeg.
Na de aankomst zullen kapitein en bemun-
ning welkom worden geheeten door de recderij,
welke van haar waardeering voor het verrichte
bij de redding van dc schipbreukelingen van de
Principcssa Mafalda, zal doen blijken.
Maandagmiddag 4 uur worden kapitein en
bemanning ten stodhuize ontvangen, waar Prirs
Hendrik de toegekende reddingsmedaillcs zal
uitreiken.
De mogelijkheid bestaat, dat ook de minister
van waterstaat aan de huldiging zal deelnemen,
na de aankomst of Maandag ten stadhuize.
Daaromtrent staat echter nog niets vast.
Een lezer te Antwerpen zendt aan de N. R.
Ct. een uittreksel van een brief, welken hij ont
vangen heeft van vrienden te Buenos-Aires,
handelende over de ontvangst aldaar van de
bemanning der Alhena. Wij ontleencn er het
volgende aan
Wat zegt u wel van dien kronigen kapitein
Sm ooien o ars en zijn dapper troepje F Heel
Buenos-Aires was enthousiast. De binnenkomst
van het schip werd afgewacht door duizenden
mcnschcn. De heer Nagelsmit van de Holland-
schc Bank zwaaide met een grooten driekleur
Nederlanders cn Argentijnen of van welke
nationaliteit ook, vele Italianen, allen waren
even uitbundig.
Onder een onafgebroken gejuich, gewuif,
hoeden- en armengezwaai, lachen en tranen,
kwam de Alhena heel kalm en rustig binnen.
Maar toen begon al dodelijk alles te dringen,
ieder wilde een hand hebben van den comman
dant of van officieren of schepelingen. Aardig
was het, zoo beleefd de Argentijnen waren
tegenover alle Nederlandersvoor dezen ging
ieder opzij. Eerst de Nederlanders l klonk het
overal.
En toen sprongen ze eenvoudig van de kade,
zoo maar op de reeling van het schip met bloe
men en van alles wat ze maar hadden kunnen
verzirnen. Aandoenlijke tooncclen waren het
als geredden van de Mafalda kapitein Smoolc-
naars zagen. Zoo echt spontaan en onvoorbe
reid was dit binnenkomen, dat ik wel denk, dot
dit een van de mooiste en plechtigste momen
ten geweest is voor dc Alhena en allen die erbij
tegenwoordig waren.
Eindelijk kreeg de heer Geuken (directeur van
het agentschap der RotterdamZuid-Amerika
lijn te B.-A.) gelegenheid tot spreken en de
zilveren plaquette te overhandigen van het
kontoor. In het Spaansch slaat er ingegrifd,
welk heldenfeit het gold. Hot was een denk
beeld geweest van de jongelui van het kantoor,
waarbij de directie zich had aangesloten, 't Was
aardig, dot het gereed was, toen de boot bin
nenkwam, en het is nu aangebracht in de
kajuit.
De 1ste stuurman Bakker, die juist zijn eerste
leis met dezen gezogvoerder maakte, zegt, dut
geen ander Nederlandsch zeeman, en waar
schijnlijk wel geen ander op de geheele wereld,
zou hebben duiven doen, wat deze zoo eenvou
dig uitziende man deed. Allen aan boord heb
ben een onbegrensde bewondering voor de
kennis en koelbloedigheid, waarmede hij de
manoeuvres uitvoerde.
Zonde en jammer, dat dóór waar zóó gehol
pen werd, nog zóóvele levens verloren moesten
gaan. Kapitein Smoolenaars zegt don ook, dat,
als de menschen het maar hadden gedurfd,
toen hij zoo vlak bij het zinkende schip lag, om
in het water te springen, er nog massa's zou
den zijn opgepikt, en ook, als in het begin de
paniek niet zoo groot v/as geweest en de men
schen niet als waanzinnigen in de booten waren
gedrongen, hadden ze niet zooveel tijd behoe-
verband tusschen dot alles ontging hen. Een
gebroken vinger en een handteekening hadden
niets met elkaar te maken. Bovendien hadden
zij de verklaring van den gevangenisdirecteur,
volgens welke de wonden van den gevangene
het gevolg waren ven mislukte pogingen tot
zelfmoord. Het verweer van den advocaat, die
twee met bloed bezoedelde tanden op tafel leg
de, welke allen schijn hadden van met geweld
uit den mond te zijn geslagen, werd ongeduldig
afgewezen als niet ter zake.
Na een korte bespreking in de dameskleed-
kamer, die als roadkamer dienst deedw werd het
doodvonnis uitgesproken, waarop de gevan
gene stuiptrekkend ter aarde was gevallen en
al worstelend en schreeuwend werd wegge
dragen.
Terwijl de krijgsraad nog onder den indruk
was van het laatste geval, werd weder een
naam afgeroepen
„Tadeusz Swigello, ingenieur."
Hij stond op, bijna met een zucht van ver
lichting. Dit was in ieder geval het einde van
het martelende wachten, van de vernederende
tentoonstelling op dit podium. Sinds het oogen-
blik, dat hij de, in verbund met het gebruik,
dot er van gemaakt werd, belachelijk kostbaar
gemeubileerde zaal had betreden, was Ta
deusz de indruk bij gebleven, dat hij in een
klucht medewerkte. Reeds de omstandigheid,
dat hij er zat, had een kluchtig tintje, daar
alleen halsmisdrijven behoorden tot de compe
tentie van den krijgsraad Dergelijke kleine
overtredingen als het bezit van een valsch pas
poort stonden feitelijk verre beneden zijn waar
digheid.
„Waarom ben ik niet voor een gewone
rechtbank gedagvaard had hij den advocaat
gevraagd, die hem den vorigen dag in de
gevangenis had opgezocht, ten einde hem mede
ven te verliezen :net overal de menschen uit het
water op te pikken, en hadden de booten van
de Alhena gemakkelijk allen van de Mafalda
af kunnen halen.
De heer Bakker vertelde nog, hoe hij met
zijn boot lag aan de trap van de Mafalda en
juist met een volle boot wilde weggaan, toen
de Iste officier van de Italiaanschc boot nog
kwam aanloopen met een zieke vrouw in zijn
armen. Eerst wilde hij niemand meer mee
nemen, maar de officier vroeg hem voor die
éénc vrouw genadig te zijnf daar zij zoo goed
als niets woog. B. wilde toen den Isten officier
ook nog mcdencmen, want het werd gevaarlijk
nog langer te blijven en op dc Mafolda was
toch niets meer te doen. Maar de man schudde
alleen zijn hoofd en ging toen weer gauw naar
boven. Even later zonk het schip. Op dat
oogenblik moet het gegil en g«qummer, zoo af
schuwelijk zijn geweest, dat ieder, die erbij is
geweest, mij vertelde, dat ze, wanneer ze in hun
kool logen, zich telkens verbeeldden, het weer
duidelijk te hooren.
De N. R. Ct. verneemt nader, dat de hul
diging van kapitein SmoolenooTS en de be
manning der Alhena Vrijdagmiddag 4 uur zal
plaats hebben in de loods Argentinië aar. de
Lekhaven te Rotterdam.
De minister van waterstaat, mr. TL E. v. cL
Vegte, heeft het voornemen de redders van
dc schipbreukelingen der Prinripesso Mafalda
bij deze gelegenheid te huldigen.
Maandagmiddag half drie zulllen Prins Hen
drik en het bestuur van de Maatschoppii tot
redding van drenkelingen ten kantore van de
reederij der Alhena, van Nievelt Goudriaan's
Stoomvaart Maatschappij, reddingsmedaillcs
aan de bemanning uitreiken. Daarna heeft te
4 uut de huldiging ten stadhuize plaats.
DE COURANT UIT DE BUS GEKAAPT
Hij los zoo grong het Handels
blad
De agent van het Handelsblad te Leiden
heeft bij de politie aangifte gedaan dat gedu
rende eenige achtereenvolgende dagen het
blad, dot door den looper bij eenige abonné's
des morgens in dc bus was gestopt, was ver
dwenen. Uit het ingestelde onderzoek is ge
bleken, dat een looper van de N R. Ct zich
daaraan schuldig heeft gemankt. De man ver
klaarde, dot hij dit deed omdat hij zoo gaarne
het Handelsblad las. Tegen hem is proces
verbaal opgemaakt.
DOOD GEVONDEN ONDER DE SNEEUW.
Te Steenbergen is zekere Sch.. dood gevon
den, liggende onder de sneeuw, de voeten aan
het ijs vastgevroren. De ongelukkige had zijn
kinderen medegedeeld, dat hii op,de otterjacht
ging. Men schrijft hot ongeluk toe aan een
hartverlamming.
EEN ONGELUKKIGE VAL.
Mej. U., wonende Melkweg te Groningen,
die dezer dagen door de gladheid kwam te
vallen, is thans aan de gevolgen van dien vol
overleden.
TER HARINGVANGST.
Het mag een zeldzaam feit heeten, dat thans
nog in dit seizoen schepen onzer vloot aan de
hnringvisscherij deelnemen. Aangelokt dooi de
schitterende resultaten der Kanaalvisscherij
zullen nog twee Scheveningsche motorloggers
een reis derwaarts maken.
UIT DE TEXTIELNIJVERHEID.
Dc vocantic-regcling.
Het bestuur van den textielarbeidersbond De
Eendracht heeft aan de besturen van de tex-
tielfobrikantenverecnigingon geschreven, dat
de voorstellen inzake vacantje door het be
stuur cn de leden van genoemden bond onaan
nemelijk zijn verklaard. Het bestuur meent
echter, dat alsnog de mogelijkheid bestaat,
met handhaving van de 48-urige werkweek
een regeling te treffen om tot invoering van
vacantie, met behoud van loon, te komen,
waarom het er bij de besturen van de fabri-
kantenvereenigingen op aandringt, de zaak
alsnog in een nieuwe conferentie te bespreken.
te declen, dat hij hem als verdediger was toe
gevoegd, evenals aan een half dozijn anderen,
een man, dien hij nooit tevoren had gezien,
die niets van hem of zijn toestond afwist,
maar wiens enkel verschijnen voor den krijgs
raad, oordeelde men, beantwoordde aan alle
eischen ven een goede rechtspraak. Wie zou
den krijgsraad onmenschelijk durven heeten, nu
hij den beklaagden advocaten als verdedigers
toevoegde
„Het blijkt, dat u van een of ondere onbe
kende zijde als „verdacht" is gesignaleerd.
Heeft u misschien een vijand te Warschau
„Niet dat ik weet."
„Des te beter. Maar ik heb hier iets, dnt ik
niet begrijp. Ik heb gewag hooren maken van
een anonymen brief Ongetwijfeld rekenen de
autoriteiten er op, dat als er iets uit u is te
halen, de krijgsraad dit beter klaar zal spelen
dnn een gewone rechtbank," en hij lachte ietwat
sarcastisch.
Toen hij daar zoo stond op een vrijgehouden
ruimte van den gladden parketvloer, met alleen
den gewapenden schildwacht achter zich, na
men Tadeusz' blikken zijn verdediger eens wat
nader op. Hij zat naast een tafeltje met mar
meren blady dat uit de souperzaol was gehaald,
en met zijn gouden knijpbrilletje en goed ge-
mookte jas deed hij eenigszins denken aan een
fat, die in een restaurant op zijn diner zit te
wachten. Voor Todeusz was hij het eenige we
zen in deze onheilspellende zaal die hem zou
kunnen helpen; het toonecl, dat zich even te
voren had afgespeeld, had zelfs ?ijn sterke
zenuwen van streek gemaakt en booze vermoe.
dens, welke tot nog toe slechts sluimerden in
zijn binnenste, doen ontwaken. De tafel was
bezaaid met popieren en met een rijke vei-
scheidenheid van voorwerpen, van welke eenige
reeds een rol hadden gespeeld bij heden be*
HET HONDERD-JARIGE
HANDELSBLAD
AANBIEDING VAN EEN GBDENKRAAM
DOOR HET PERSONEEL - KON.
ONDERSCHEIDINGEN
FRAAIE GESCHENKEN NAMENS
LEZERS EN ADVERTEERDERS
Amsterdam, 4 Jan. Hedenmorgen vroeg
is reeds de feestvierinig begonnen ter gelegen
heid van het ICO-jarig bestaan von het „Alge
meen Handelsblad".
Een groot deel van de „Pijpenmarkt" te Am
sterdam, waar dc bureaux zijn gevestigd, dee.
de blijkbaar mede in de feestvreugde, want
overal in de buurt wuppciden de vlaggen
In het Handelsbladgebouw, wuarvan zoowe.
het inwendige als dc gevel feestelijk zijn ver
sierd, recépkerde de directie, doch vóórdat dc
ijzeren hekken voor den grooten ingang na.,
de N. Z. Voorburgwal voor de belangstellende
buitenstaanders geopend werden, hod von D
'ot half elf een meer intieme plechtigheid
plaats.
Voor deze korte spanne tijds had men nu
eens het geheele bedrijf stilgelegd.
Redactie en administratie, die een commissie
hadden gevormd, de z.g „Raamcommissie",
hadden zich met den directeur, den heer A.
Heldring en de leden van den road von com
missorissen in den hall vereenigd.
Daar sprak de heer E. W. de Jong namens dc
raamcommissie de directie toe, woorbij hij ge
waagde van de goede verstandhouding, welke
er op het Handelsblad heerschte, om tenslotte
den hoofdredacteur, mr. J. Kolff te verzoeken
het gedenkraam te onthullen, hetwelk dc leden
van de redactie en de administratie als hulde-
olijk wilde aanbieden.
Dc heer mr. J. Knlff voldeed gaarne aan dit
verzoek en schoof, na een toepasselijk woord,
het gordijn weg, waardoor het gedenkraam in
al zijn schoonheid zichtbaar werd.
In het gedenk room heeft de ontwerper, de
kunstenaar H. H. Kamerlingh Onnes, in beeld
gebracht het geheele bedrijf van het „Alge
meen Handelsblad".
De directeur, de heer ir. A. Heldring, dankte
in oen hartelijke toesprank voor dit prachtige
huldeblijk.
Nadat een zangkoor, samengesteld uit he»
personeel van de jubi'cerende courant, he\
„Handelsblod"-lied ten gehoore had gebracht,
en redactieleden en administratie-personeel den
heer Heldring de hand hadden gedrukt, wacht
te de directie een tweede huldiging in het ex-
pcditielokaal, waar hot geheele technisich- en
expeditiepersoneel was samengekomen.
Namens dit personeel hield de letterzetten,
dc heer J. C. Smnggc, een toespraak, waarna
hij een monumentnle lamp, die later in den
hall onthuld werd, de directie aanbood, waar
mede naar hij zeide de werknemers bij
het Handelsblad uiting wilde geven aan de
goede verstandhouding, welke er steeds tus
schen de directie en hen heeft bestaan. Ook nu
weer vertolkte de heer Heldring de gevoelens
vnn dankbaarheid waarmede de directie en do
raad van commissarissen bezield waren jegens
het personeel voor het prachtig ornament, dat
sober is in zijn motieven, doch tevens symbo
liseert den ernst waarmede iedereen aan het
Handelsblad zijn taak opvat.
Intusschen had zich bij het groote Handels»
blad-gezelschóp gevoegd de minister von ar
beid, handel en nijverheid, de heer J. R. Sloto-
maker de Bruine, die na door den heer Hel
dring te zijn begroet eenige mededeelingen
wiHe doen. De minister zeide thans niet te wil-
i, spreken over de beteekenis van de pers in
onze samenleving, waarvoor hij een dezer da
gen nog wel de gelegenheid zou krijgen. Thans
wilde hij zich bepalen tot eenige woorden, die
gewijd waren aan de onmisbaarheid van iedei
element om een groot werk tot stond te brem
gen en in dit verbond wees de minister erop.
dat hem in dezen kring zoozeer getroffen heeft
de groote samenwerking van alle groepen, dit
noodig is eer de gelukkige abonné op zijn stoei
zijn lijfblad vindt.
Mede namens den minister van binnenland-
schc zaken deelde de minister von arbeid me
de, dat het Hare Majesteit behaagd heeft te
onderscheiden door de benoeming tot officier
in de orde van Oranje Nassau mr. J Kalfl,
handelde zaken en andere nog als bewijsmate
riaal dienst moesten doen. Daar logen bijvoor
beeld een versleten vilten hoed, op den hoek
von een straat opgeraapt na de ontploffing vnn
een bom, een knoop, nog vastzittend aan een
fragment van een klcedingstuk, dnt den achter-
volgenden politieagent in handen was geble
ven, knipmessen, revolvers, zakboekjes, blieven,
kortom de inhoud vun zakken, welke bij visi
tatie waren leeggehaald, en die nu opgehoopt
log op het velvet tafelkleed met do bestem
ming om iemands identiteit of wel zijn schuld
vast te stellen. De beide losgelutcn tanden, die
den zooeven ter dood veroordeelden man niet
hadden kunnen redden, lagen er ook, doch
daar bekommerde men zich niet meer om.
De gebruikelijke ondervraging begon en no
zijn aanvankelijk gevoel van zenuwachtigheid
te hebben overwonnen, antwoordde Tadeusz
met een zelFbeheersching, waarop de generaals
blijkbaar met hndden gerekend. Ja, hij was nu
al meer dan een jaar te Warschau. In de uit
oefening van zijn beroep Inderdaad, Navraag
bij de Gulsteinfobriek zou uitwijzen, dat hi'
daar geregeld werkzaam was geweest als toe
zicht houdend ingenieur, vanaf kort na zijn
komst te Warschau, tot zijn arrestatie. Hij be
kende, dat hij een valsch paspoort had ge
bruikt en de* hij zonder daartoe gerechtigd to
zijn de grens was overschreden, moor zelfs
niet de ernstigste ondervraging ontlokte hem
een andere bekentenis. De generaals begonnen
wat teleurgesteld te kijken. Terwijl hij zoo in
het geheim als „verdacht" was gesignaleerd,
zouden zij hem blijkbaar met een tijdje gevan
genisstraf moeten laten goon. Wat kon d«
schrijver van den anonymen brief bedoelen err
hen hun kostbaren tijd te laten verknoeien met
dergelijke Vinderachtige zaakjes I En der gene
raals keek ongeduldig op zijn 'horloge. Zijn
hoofdredacteur van het Handelsblad; door het
/erleenen van de cere-medaille in goud, ver
bonden aan de Oranje Nussau-orde; de hoeren
N P H Huttoman, chef van de expeditie en
Joh Lossing, chef vun de stereotypie; en door
het verleenen van de bronzen medaille verbon
den aan dc Ornnje-Nossnu-orde, dc hoeren H.
Korte, expeditieknecht, H J. Dirks, portier. F.
A F. Snellenberg, arbeider en J. C. Smnggc,
letterzetter.
In een slotwoord dunkte de heer Heldring na
mens de gedecoreerden de regecring voor de
verleende onderscheidingen,, waarin hij naast
de wnardeering in het persoonlijk werk van dn
betrokkenen bovendien een officieel© hulde
zag. gewijd aan het Handelsblad.
Op de receptie vun de „Hundelsblad"-diroc-
tiq verscheen hedenmorgen een commissie, sa
mengesteld uit de lez-ms, onder presidium var.
•en heer S P. van Eeghen, die na een hart©-
'ijkc- toesproak de directie uonbood een fonds,
hetwelk de „Hande!sblad"-lezers hebben ge
vormd voor cultureele doeleinden. Tevens bood
de heer Van Eeghen namens dc lezers aar» ocn
gedenkplaat, vervaardigd door do Kon Fabrie
ken van Begeer, volgens een ontwerp von
Huib Luns. Dit huldeblijk was vergezeld var.
zes prachtig uitgevoerde albums, waarin de
handtcekeringen van dc deelnemende lezers
waren geplaatst.
Ook kwam nog een comité, samengesteld uit
adverteerders, onder presidium van den "heer
Jules E. Gcrzon zijn gclukwenschen aanbieden,
waarbij als huldeblijk geschonken werd eer.
koperen gravure, voorstellende het havenpro
fiel van Amsterdam in de I8e eeuw.
Namens commissarissen werden og ten ge
schenke nongeboden do portretten van do hoe
ren ir. A. Heldring, directeur en mr. J. Ko'.ff
Jr., hoofdredacteur, die vervaardigd zijn door
Lizzy Ansingh.
De receptie, die gistermorgen ter gelcgcnhe-hl
van het honderdjarig bestaansfccst van „Het
Algemeen Handelsblad" was begonnen, werd
des middags voortgezet.
Verschillende deputaties uit de medewerkers,
de correspondenten, de agenten en de kranten
bezorgers van het blad kwamen toen hun gc
lukwenschen aanbieden, welke vergezeld gin
gen van stoffelijke huldeblijken.
Mej. Lizzy Ansingh verscheen eveneens te*
receptie en bood een door Thérésc Schwartze
geschilderd portret vnn wijlen den heer G A.
C van Duyl, oud-hoofdrednctcur van het jubi-
leerende dagblod, aan.
Onder de vele belangstellenden, die. in den
loop van den middag de directie cn de hoofd
redactie kwamen complimenteeren, was o.a. de
heer H. van Beers, directeur von het hoofdpost
kontoor.
DE DOODSLAG TE HOENSBROEK.
De 24-jarige C. A. Nendels te Hoensb'oek
thans gedetineerd, die op 13 November, toen
hij wegens dronkenschap uit een café werd
gezet, en toen uit baloorighcid met oen mes
om zich heensloeg, weerbij den mijnbeambte
Eggers een zoodanige steekwond in de borst
bekwam, dot hij tengevolge daarvan overleed,
werd door de rechtbank te Maastricht terzake
van mishandeling, den dood tengevolge heb
bend, tot twee jaren gevangenisstraf veroor
deeld. De eisch was vier jaren.
EEN INDUSTRIE UIT TIEL.
De Nieuwe Tiolschc Courant deelt mede, dot
de Tielsche Machinefabriek naar Bergen op
Zoom zal worden overgeplaatst en diensvol
gens het geheele personeel tegen 1 Februari
ontslag is aangezegd.
BOTSING TUSSCHEN AUTO EN TRAM.
Gistermiddag is een personenauto, vermoe
delijk ten gevolge von een verkeerde manoeu
vre, ter hoogte van Halfweg door de lnngs de
trambaan loopende haag gereden en in aan
raking gekomen met een juist p&sscercnden
uit twee motorwagens bestoanden trom-tren
der E S M. De auto bleef aan een der tree
planken haken en werd een eindweegs mede-
gesleurd Persoonlijke ongelukken zijn niet
voorgekomen
De auto werd nogenoeg vernield de tram
liep slechts geringe schode aan treeplanken
e.d. op.
dochter zou voor het eerst van haar leven naar
een bal gaan in de zool, waar zij nu zaten en
hij begon zich ongerust te maken, of dc zaal
nog wel tijdig in orde zou zijn te moken voor
het festijn. Op zijn manier was hij een zeer
liefhebbend voder. Hij wilde zijn dochter Tos-
cia graag een teleurstelling besparen.
„Waarom heeft u uw positie in Oostenrijk
opgegeven eo is u hierheen gegaan?" vroeg dc
president zeil, zijn borstelige wenkbrauwen
fronsend.
Doch ditmoul antwoordde de beklaagde niet.
Gedurende enkele oogenblikken had hij geke
ken naar de hoop bewijsstukken op de tafel ep
hij had zijn hals uitgerekt om toch vooral goed
te zien.
„Ziet u daar iets. dot u toebehoort?" vroeg
een dor generaals bijna minzaam.
„Ik meen van wel, oen oogenblik slechts".
Tadpusz deed haastig een slap naar de tafel
en als een roofvogel greep zijn hand een klein,
glanzend voorwerp, waarvan de schittering tus
schen de papieren en lompen zijn aandacht had
getrokken.
„Is dat medaillon van u Weet ge dat ze*
cer<'
„Volkomen zeker Ja, het is van mij".
Hij hield lu t zoo stevig in de hand. alsof hij
vreesde. dar het hem afgepakt zou worden
„Zool"
Er ontstond eenige beweging om dc met een
velvet kleed bedekte tafel. De generaols be
gonnen zichtbaar op te monteren. Misschien
md d© anonyme waarschuwing toch nog eeni
ge beteekenis Het droge kuchje van den ad
vocaat aan het ronde tafeltje deed zich te laat
soo'en Nr.a* hem kijkend zach Tadeusz, hoe
hij veelbeteekcnepd het voorhoofd fronste ter
wijl hij herhaaldelijk afkeurend het hoofd
schudde.
Wordt vervolgd.