AM ËRSFQOBtTS ÜH DAGBIAD BINNENLAND. ONRECHTMATIG BEZIT. TWEEDE BLAD Donderdag 5 Januari 1928 FUILLETON. 26e JAARGANG ..DE EEMLANDER" No. 16O UIT DE STAATSCOURANT Wederom benoemd voor een jaar tot ento mologisch adviseur bij het instituut voor phyto- pathologie verbonden aan de landbouwhooge- school te Wageningcn C. A. L. Smicts van Ruyst, te Beek, gemeente Princenhage. Bij ministerieele beschikking is dr. C. J. Geers, leeraar in de Spaonsche taal aan de hoogere hondelsschool te Enschedé, tot weder. opzeggens toegelaten als privaat-docent in de faculteit der letteren en wijsbegeerte aan de Rijksuniversiteit te Groningen om onderwijs te geven in de Spaansche taal- en letterkunde. Benoemd tot commies bij het departement van justitie M. H. Meijer, thans commies ter directie der strafgevangenis te Rotterdam; tot lid van het Regcntencollege over de Rijks werkinrichting voor vrouwen te Gorinchem mr. G. Blokhuis, oud-kantonrechter te Gorinchem; op verzoek eervol ontslagen met dank R. W. Winkel Jbzn. als lid van den Voogdijraad te Assen. Alphabetische aanbevelingslijst voor rechter in de rechtbank te Alkmaar: Mrs. A. A. L. F. van Dullemcn, ambtenaar Openbaar Ministerie bij de kantongerechten te Amsterdam; A. M. baron van Tuyll van Seroos- kerken, W. A. Ubbens, rechters-plaatsvervan- ger respectievelijk te Amsterdam en Alkmaar. TYPHUS OP HET S S. GELRIA. Twee sterfgevallen De directie van de Kon. Hollnndsche Lloyd deelt ons mede dat zij gister het volgende te legram heeft ontvangen Aan boord van het s s. „Gclria" hetwelk Za terdag e.s. uit Zuid-Amerika hier verwacht wordt, hebben zich onder de bemanning enkele gevallen van typhus voor gedaan. De tweede stuurrran Dorenbos cn de assistent-machinist Meijer zijn aan de gevolgen overleden De tweede machinist Willems is in het hospitaal te Las Palmas opgenomen. Blijkens een tele grafisch rapport zijn er ook nog enkele ver dachte gevallen. De toestand der betrokkenen is echter zeer gunstig. GIFT VAN PRINSES JULIANA. Voor de armen var» Katwijk. H.K.H. Prinses Juliana heeft aan den Bur gemeester van Katwijk een gift van 500 ter hand gesteld, teneinde deze ponds-ponds- gewijze onder de armen van alle gezindten in deze gemeente te verdeelen. DIPLOMATIE. Aftreden vqn den Egyptïschen gezant Naar uit diplomatïeken kring vernomen wordt treedt de Egyptische gezant bij Hr Ms- Hof, Izzet Pacha als zoodanig af. De Legatie is niet te 's-Gravenhage geves tigd doch te Londen waar de gezant ook ge accrediteerd is. BEGRAFENIS E. C. BARON SWEERTS DE LANDAS WYBORGH. Bij de begrafenis van het stoffelijk overschot van den Commissaris der Koningin in Zuid- Holland E. C. baron Sweerts de Landas Wy- borgh, zal H. M. de Koningin zich doen ver tegenwoordigen door haren kamerheer en par ticuliere secretaris F. M. L. baron van Geen, die heden namens Hare Majesteit een krans legde bij het stoffelijk overschot ten sterf- huize. DE NOOD IN MAAS EN WAAL. Het vierde hiris is er De bankiersfirma Proehl en Gutmann te Am sterdam heeft thans, naar de Tel. meldt, het vierde huis aan het Comité-Ketelaar geschon ken. Worp den hand vol niet weg, als de volle zak U ontgaat. Naar het Engelsch. van D Door Mr. G KELLER 68 De door spanning reeds vertrokken gezich ten waren thans nog wat bleeker geworden; de laatste zaak was dnn ook wel wat te verschrik kelijk geweest. Beklaagde was een jongmensch van negentien jaar met een verbonden oog en een verbonden hand. Hij was beschuldigd van de ongeoorloofde vervaardiging van bommen, doch had wanhopig zijn onschuld volgehouden Als eenig antwoord op zijn verweer, hadden de hooge rechters hem gewezen op zijn beken- entis, die hij eigenhandig onderteekend had. „Is dat je handteekening, of niet vroeg de president. Als antwoord hierop rukte de knaap de ver banden los, een ledige oogholte en een gebro ken vinger vertoonend. „Ja, het is mijn hondteekenipgriep hij met een stem, die geen der aanwezigen, zelfs niet do generaals, ooit zouden vergeten„het is mijn onderteekening, geschreven nadat zij mij dit, en dit, en dit hadden aangedaan 1" En zijn trillende bovenlip optillend vertoonde hij zijn bloedend, nagenoeg tandeloos tandvleesch. Enkele der op het podium gezeten personen, sloten rillend de oogen en zelfs sommige ge tuigen keken een anderen kant uit. Maar de ge neraals knipten zelfs niet met de oogen. Het DE AANKOMST VAN HET S.S. „ALHENA" EEN HULDIGING VAN KAPITEIN EN BEMANNING. PRINS HENDRIK ZAL DE REDDINGS-MEDAILLES UITREIKEN EEN OOGGETUIGE OVER DE ONTVANGST TE BUENOS-AYRES Het stoomschip Alhena, van Van Nievclt Goudriaan Co s Stoomvaart-Maatschappij, wordt Vrijdagmiddag in dc Rotterdamsche haven verwacht, waar het ligplaats zal nemen in de Lekhaven bij de loods Argentinië-Bro- zilië. L. Smit Co. s Interationale Sleepdienst zal het schip ter assistentie tegemoet voren cn een kruns hechten aan den boeg. Na de aankomst zullen kapitein en bemun- ning welkom worden geheeten door de recderij, welke van haar waardeering voor het verrichte bij de redding van dc schipbreukelingen van de Principcssa Mafalda, zal doen blijken. Maandagmiddag 4 uur worden kapitein en bemanning ten stodhuize ontvangen, waar Prirs Hendrik de toegekende reddingsmedaillcs zal uitreiken. De mogelijkheid bestaat, dat ook de minister van waterstaat aan de huldiging zal deelnemen, na de aankomst of Maandag ten stadhuize. Daaromtrent staat echter nog niets vast. Een lezer te Antwerpen zendt aan de N. R. Ct. een uittreksel van een brief, welken hij ont vangen heeft van vrienden te Buenos-Aires, handelende over de ontvangst aldaar van de bemanning der Alhena. Wij ontleencn er het volgende aan Wat zegt u wel van dien kronigen kapitein Sm ooien o ars en zijn dapper troepje F Heel Buenos-Aires was enthousiast. De binnenkomst van het schip werd afgewacht door duizenden mcnschcn. De heer Nagelsmit van de Holland- schc Bank zwaaide met een grooten driekleur Nederlanders cn Argentijnen of van welke nationaliteit ook, vele Italianen, allen waren even uitbundig. Onder een onafgebroken gejuich, gewuif, hoeden- en armengezwaai, lachen en tranen, kwam de Alhena heel kalm en rustig binnen. Maar toen begon al dodelijk alles te dringen, ieder wilde een hand hebben van den comman dant of van officieren of schepelingen. Aardig was het, zoo beleefd de Argentijnen waren tegenover alle Nederlandersvoor dezen ging ieder opzij. Eerst de Nederlanders l klonk het overal. En toen sprongen ze eenvoudig van de kade, zoo maar op de reeling van het schip met bloe men en van alles wat ze maar hadden kunnen verzirnen. Aandoenlijke tooncclen waren het als geredden van de Mafalda kapitein Smoolc- naars zagen. Zoo echt spontaan en onvoorbe reid was dit binnenkomen, dat ik wel denk, dot dit een van de mooiste en plechtigste momen ten geweest is voor dc Alhena en allen die erbij tegenwoordig waren. Eindelijk kreeg de heer Geuken (directeur van het agentschap der RotterdamZuid-Amerika lijn te B.-A.) gelegenheid tot spreken en de zilveren plaquette te overhandigen van het kontoor. In het Spaansch slaat er ingegrifd, welk heldenfeit het gold. Hot was een denk beeld geweest van de jongelui van het kantoor, waarbij de directie zich had aangesloten, 't Was aardig, dot het gereed was, toen de boot bin nenkwam, en het is nu aangebracht in de kajuit. De 1ste stuurman Bakker, die juist zijn eerste leis met dezen gezogvoerder maakte, zegt, dut geen ander Nederlandsch zeeman, en waar schijnlijk wel geen ander op de geheele wereld, zou hebben duiven doen, wat deze zoo eenvou dig uitziende man deed. Allen aan boord heb ben een onbegrensde bewondering voor de kennis en koelbloedigheid, waarmede hij de manoeuvres uitvoerde. Zonde en jammer, dat dóór waar zóó gehol pen werd, nog zóóvele levens verloren moesten gaan. Kapitein Smoolenaars zegt don ook, dat, als de menschen het maar hadden gedurfd, toen hij zoo vlak bij het zinkende schip lag, om in het water te springen, er nog massa's zou den zijn opgepikt, en ook, als in het begin de paniek niet zoo groot v/as geweest en de men schen niet als waanzinnigen in de booten waren gedrongen, hadden ze niet zooveel tijd behoe- verband tusschen dot alles ontging hen. Een gebroken vinger en een handteekening hadden niets met elkaar te maken. Bovendien hadden zij de verklaring van den gevangenisdirecteur, volgens welke de wonden van den gevangene het gevolg waren ven mislukte pogingen tot zelfmoord. Het verweer van den advocaat, die twee met bloed bezoedelde tanden op tafel leg de, welke allen schijn hadden van met geweld uit den mond te zijn geslagen, werd ongeduldig afgewezen als niet ter zake. Na een korte bespreking in de dameskleed- kamer, die als roadkamer dienst deedw werd het doodvonnis uitgesproken, waarop de gevan gene stuiptrekkend ter aarde was gevallen en al worstelend en schreeuwend werd wegge dragen. Terwijl de krijgsraad nog onder den indruk was van het laatste geval, werd weder een naam afgeroepen „Tadeusz Swigello, ingenieur." Hij stond op, bijna met een zucht van ver lichting. Dit was in ieder geval het einde van het martelende wachten, van de vernederende tentoonstelling op dit podium. Sinds het oogen- blik, dat hij de, in verbund met het gebruik, dot er van gemaakt werd, belachelijk kostbaar gemeubileerde zaal had betreden, was Ta deusz de indruk bij gebleven, dat hij in een klucht medewerkte. Reeds de omstandigheid, dat hij er zat, had een kluchtig tintje, daar alleen halsmisdrijven behoorden tot de compe tentie van den krijgsraad Dergelijke kleine overtredingen als het bezit van een valsch pas poort stonden feitelijk verre beneden zijn waar digheid. „Waarom ben ik niet voor een gewone rechtbank gedagvaard had hij den advocaat gevraagd, die hem den vorigen dag in de gevangenis had opgezocht, ten einde hem mede ven te verliezen :net overal de menschen uit het water op te pikken, en hadden de booten van de Alhena gemakkelijk allen van de Mafalda af kunnen halen. De heer Bakker vertelde nog, hoe hij met zijn boot lag aan de trap van de Mafalda en juist met een volle boot wilde weggaan, toen de Iste officier van de Italiaanschc boot nog kwam aanloopen met een zieke vrouw in zijn armen. Eerst wilde hij niemand meer mee nemen, maar de officier vroeg hem voor die éénc vrouw genadig te zijnf daar zij zoo goed als niets woog. B. wilde toen den Isten officier ook nog mcdencmen, want het werd gevaarlijk nog langer te blijven en op dc Mafolda was toch niets meer te doen. Maar de man schudde alleen zijn hoofd en ging toen weer gauw naar boven. Even later zonk het schip. Op dat oogenblik moet het gegil en g«qummer, zoo af schuwelijk zijn geweest, dat ieder, die erbij is geweest, mij vertelde, dat ze, wanneer ze in hun kool logen, zich telkens verbeeldden, het weer duidelijk te hooren. De N. R. Ct. verneemt nader, dat de hul diging van kapitein SmoolenooTS en de be manning der Alhena Vrijdagmiddag 4 uur zal plaats hebben in de loods Argentinië aar. de Lekhaven te Rotterdam. De minister van waterstaat, mr. TL E. v. cL Vegte, heeft het voornemen de redders van dc schipbreukelingen der Prinripesso Mafalda bij deze gelegenheid te huldigen. Maandagmiddag half drie zulllen Prins Hen drik en het bestuur van de Maatschoppii tot redding van drenkelingen ten kantore van de reederij der Alhena, van Nievelt Goudriaan's Stoomvaart Maatschappij, reddingsmedaillcs aan de bemanning uitreiken. Daarna heeft te 4 uut de huldiging ten stadhuize plaats. DE COURANT UIT DE BUS GEKAAPT Hij los zoo grong het Handels blad De agent van het Handelsblad te Leiden heeft bij de politie aangifte gedaan dat gedu rende eenige achtereenvolgende dagen het blad, dot door den looper bij eenige abonné's des morgens in dc bus was gestopt, was ver dwenen. Uit het ingestelde onderzoek is ge bleken, dat een looper van de N R. Ct zich daaraan schuldig heeft gemankt. De man ver klaarde, dot hij dit deed omdat hij zoo gaarne het Handelsblad las. Tegen hem is proces verbaal opgemaakt. DOOD GEVONDEN ONDER DE SNEEUW. Te Steenbergen is zekere Sch.. dood gevon den, liggende onder de sneeuw, de voeten aan het ijs vastgevroren. De ongelukkige had zijn kinderen medegedeeld, dat hii op,de otterjacht ging. Men schrijft hot ongeluk toe aan een hartverlamming. EEN ONGELUKKIGE VAL. Mej. U., wonende Melkweg te Groningen, die dezer dagen door de gladheid kwam te vallen, is thans aan de gevolgen van dien vol overleden. TER HARINGVANGST. Het mag een zeldzaam feit heeten, dat thans nog in dit seizoen schepen onzer vloot aan de hnringvisscherij deelnemen. Aangelokt dooi de schitterende resultaten der Kanaalvisscherij zullen nog twee Scheveningsche motorloggers een reis derwaarts maken. UIT DE TEXTIELNIJVERHEID. Dc vocantic-regcling. Het bestuur van den textielarbeidersbond De Eendracht heeft aan de besturen van de tex- tielfobrikantenverecnigingon geschreven, dat de voorstellen inzake vacantje door het be stuur cn de leden van genoemden bond onaan nemelijk zijn verklaard. Het bestuur meent echter, dat alsnog de mogelijkheid bestaat, met handhaving van de 48-urige werkweek een regeling te treffen om tot invoering van vacantie, met behoud van loon, te komen, waarom het er bij de besturen van de fabri- kantenvereenigingen op aandringt, de zaak alsnog in een nieuwe conferentie te bespreken. te declen, dat hij hem als verdediger was toe gevoegd, evenals aan een half dozijn anderen, een man, dien hij nooit tevoren had gezien, die niets van hem of zijn toestond afwist, maar wiens enkel verschijnen voor den krijgs raad, oordeelde men, beantwoordde aan alle eischen ven een goede rechtspraak. Wie zou den krijgsraad onmenschelijk durven heeten, nu hij den beklaagden advocaten als verdedigers toevoegde „Het blijkt, dat u van een of ondere onbe kende zijde als „verdacht" is gesignaleerd. Heeft u misschien een vijand te Warschau „Niet dat ik weet." „Des te beter. Maar ik heb hier iets, dnt ik niet begrijp. Ik heb gewag hooren maken van een anonymen brief Ongetwijfeld rekenen de autoriteiten er op, dat als er iets uit u is te halen, de krijgsraad dit beter klaar zal spelen dnn een gewone rechtbank," en hij lachte ietwat sarcastisch. Toen hij daar zoo stond op een vrijgehouden ruimte van den gladden parketvloer, met alleen den gewapenden schildwacht achter zich, na men Tadeusz' blikken zijn verdediger eens wat nader op. Hij zat naast een tafeltje met mar meren blady dat uit de souperzaol was gehaald, en met zijn gouden knijpbrilletje en goed ge- mookte jas deed hij eenigszins denken aan een fat, die in een restaurant op zijn diner zit te wachten. Voor Todeusz was hij het eenige we zen in deze onheilspellende zaal die hem zou kunnen helpen; het toonecl, dat zich even te voren had afgespeeld, had zelfs ?ijn sterke zenuwen van streek gemaakt en booze vermoe. dens, welke tot nog toe slechts sluimerden in zijn binnenste, doen ontwaken. De tafel was bezaaid met popieren en met een rijke vei- scheidenheid van voorwerpen, van welke eenige reeds een rol hadden gespeeld bij heden be* HET HONDERD-JARIGE HANDELSBLAD AANBIEDING VAN EEN GBDENKRAAM DOOR HET PERSONEEL - KON. ONDERSCHEIDINGEN FRAAIE GESCHENKEN NAMENS LEZERS EN ADVERTEERDERS Amsterdam, 4 Jan. Hedenmorgen vroeg is reeds de feestvierinig begonnen ter gelegen heid van het ICO-jarig bestaan von het „Alge meen Handelsblad". Een groot deel van de „Pijpenmarkt" te Am sterdam, waar dc bureaux zijn gevestigd, dee. de blijkbaar mede in de feestvreugde, want overal in de buurt wuppciden de vlaggen In het Handelsbladgebouw, wuarvan zoowe. het inwendige als dc gevel feestelijk zijn ver sierd, recépkerde de directie, doch vóórdat dc ijzeren hekken voor den grooten ingang na., de N. Z. Voorburgwal voor de belangstellende buitenstaanders geopend werden, hod von D 'ot half elf een meer intieme plechtigheid plaats. Voor deze korte spanne tijds had men nu eens het geheele bedrijf stilgelegd. Redactie en administratie, die een commissie hadden gevormd, de z.g „Raamcommissie", hadden zich met den directeur, den heer A. Heldring en de leden van den road von com missorissen in den hall vereenigd. Daar sprak de heer E. W. de Jong namens dc raamcommissie de directie toe, woorbij hij ge waagde van de goede verstandhouding, welke er op het Handelsblad heerschte, om tenslotte den hoofdredacteur, mr. J. Kolff te verzoeken het gedenkraam te onthullen, hetwelk dc leden van de redactie en de administratie als hulde- olijk wilde aanbieden. Dc heer mr. J. Knlff voldeed gaarne aan dit verzoek en schoof, na een toepasselijk woord, het gordijn weg, waardoor het gedenkraam in al zijn schoonheid zichtbaar werd. In het gedenk room heeft de ontwerper, de kunstenaar H. H. Kamerlingh Onnes, in beeld gebracht het geheele bedrijf van het „Alge meen Handelsblad". De directeur, de heer ir. A. Heldring, dankte in oen hartelijke toesprank voor dit prachtige huldeblijk. Nadat een zangkoor, samengesteld uit he» personeel van de jubi'cerende courant, he\ „Handelsblod"-lied ten gehoore had gebracht, en redactieleden en administratie-personeel den heer Heldring de hand hadden gedrukt, wacht te de directie een tweede huldiging in het ex- pcditielokaal, waar hot geheele technisich- en expeditiepersoneel was samengekomen. Namens dit personeel hield de letterzetten, dc heer J. C. Smnggc, een toespraak, waarna hij een monumentnle lamp, die later in den hall onthuld werd, de directie aanbood, waar mede naar hij zeide de werknemers bij het Handelsblad uiting wilde geven aan de goede verstandhouding, welke er steeds tus schen de directie en hen heeft bestaan. Ook nu weer vertolkte de heer Heldring de gevoelens vnn dankbaarheid waarmede de directie en do raad van commissarissen bezield waren jegens het personeel voor het prachtig ornament, dat sober is in zijn motieven, doch tevens symbo liseert den ernst waarmede iedereen aan het Handelsblad zijn taak opvat. Intusschen had zich bij het groote Handels» blad-gezelschóp gevoegd de minister von ar beid, handel en nijverheid, de heer J. R. Sloto- maker de Bruine, die na door den heer Hel dring te zijn begroet eenige mededeelingen wiHe doen. De minister zeide thans niet te wil- i, spreken over de beteekenis van de pers in onze samenleving, waarvoor hij een dezer da gen nog wel de gelegenheid zou krijgen. Thans wilde hij zich bepalen tot eenige woorden, die gewijd waren aan de onmisbaarheid van iedei element om een groot werk tot stond te brem gen en in dit verbond wees de minister erop. dat hem in dezen kring zoozeer getroffen heeft de groote samenwerking van alle groepen, dit noodig is eer de gelukkige abonné op zijn stoei zijn lijfblad vindt. Mede namens den minister van binnenland- schc zaken deelde de minister von arbeid me de, dat het Hare Majesteit behaagd heeft te onderscheiden door de benoeming tot officier in de orde van Oranje Nassau mr. J Kalfl, handelde zaken en andere nog als bewijsmate riaal dienst moesten doen. Daar logen bijvoor beeld een versleten vilten hoed, op den hoek von een straat opgeraapt na de ontploffing vnn een bom, een knoop, nog vastzittend aan een fragment van een klcedingstuk, dnt den achter- volgenden politieagent in handen was geble ven, knipmessen, revolvers, zakboekjes, blieven, kortom de inhoud vun zakken, welke bij visi tatie waren leeggehaald, en die nu opgehoopt log op het velvet tafelkleed met do bestem ming om iemands identiteit of wel zijn schuld vast te stellen. De beide losgelutcn tanden, die den zooeven ter dood veroordeelden man niet hadden kunnen redden, lagen er ook, doch daar bekommerde men zich niet meer om. De gebruikelijke ondervraging begon en no zijn aanvankelijk gevoel van zenuwachtigheid te hebben overwonnen, antwoordde Tadeusz met een zelFbeheersching, waarop de generaals blijkbaar met hndden gerekend. Ja, hij was nu al meer dan een jaar te Warschau. In de uit oefening van zijn beroep Inderdaad, Navraag bij de Gulsteinfobriek zou uitwijzen, dat hi' daar geregeld werkzaam was geweest als toe zicht houdend ingenieur, vanaf kort na zijn komst te Warschau, tot zijn arrestatie. Hij be kende, dat hij een valsch paspoort had ge bruikt en de* hij zonder daartoe gerechtigd to zijn de grens was overschreden, moor zelfs niet de ernstigste ondervraging ontlokte hem een andere bekentenis. De generaals begonnen wat teleurgesteld te kijken. Terwijl hij zoo in het geheim als „verdacht" was gesignaleerd, zouden zij hem blijkbaar met een tijdje gevan genisstraf moeten laten goon. Wat kon d« schrijver van den anonymen brief bedoelen err hen hun kostbaren tijd te laten verknoeien met dergelijke Vinderachtige zaakjes I En der gene raals keek ongeduldig op zijn 'horloge. Zijn hoofdredacteur van het Handelsblad; door het /erleenen van de cere-medaille in goud, ver bonden aan de Oranje Nussau-orde; de hoeren N P H Huttoman, chef van de expeditie en Joh Lossing, chef vun de stereotypie; en door het verleenen van de bronzen medaille verbon den aan dc Ornnje-Nossnu-orde, dc hoeren H. Korte, expeditieknecht, H J. Dirks, portier. F. A F. Snellenberg, arbeider en J. C. Smnggc, letterzetter. In een slotwoord dunkte de heer Heldring na mens de gedecoreerden de regecring voor de verleende onderscheidingen,, waarin hij naast de wnardeering in het persoonlijk werk van dn betrokkenen bovendien een officieel© hulde zag. gewijd aan het Handelsblad. Op de receptie vun de „Hundelsblad"-diroc- tiq verscheen hedenmorgen een commissie, sa mengesteld uit de lez-ms, onder presidium var. •en heer S P. van Eeghen, die na een hart©- 'ijkc- toesproak de directie uonbood een fonds, hetwelk de „Hande!sblad"-lezers hebben ge vormd voor cultureele doeleinden. Tevens bood de heer Van Eeghen namens dc lezers aar» ocn gedenkplaat, vervaardigd door do Kon Fabrie ken van Begeer, volgens een ontwerp von Huib Luns. Dit huldeblijk was vergezeld var. zes prachtig uitgevoerde albums, waarin de handtcekeringen van dc deelnemende lezers waren geplaatst. Ook kwam nog een comité, samengesteld uit adverteerders, onder presidium van den "heer Jules E. Gcrzon zijn gclukwenschen aanbieden, waarbij als huldeblijk geschonken werd eer. koperen gravure, voorstellende het havenpro fiel van Amsterdam in de I8e eeuw. Namens commissarissen werden og ten ge schenke nongeboden do portretten van do hoe ren ir. A. Heldring, directeur en mr. J. Ko'.ff Jr., hoofdredacteur, die vervaardigd zijn door Lizzy Ansingh. De receptie, die gistermorgen ter gelcgcnhe-hl van het honderdjarig bestaansfccst van „Het Algemeen Handelsblad" was begonnen, werd des middags voortgezet. Verschillende deputaties uit de medewerkers, de correspondenten, de agenten en de kranten bezorgers van het blad kwamen toen hun gc lukwenschen aanbieden, welke vergezeld gin gen van stoffelijke huldeblijken. Mej. Lizzy Ansingh verscheen eveneens te* receptie en bood een door Thérésc Schwartze geschilderd portret vnn wijlen den heer G A. C van Duyl, oud-hoofdrednctcur van het jubi- leerende dagblod, aan. Onder de vele belangstellenden, die. in den loop van den middag de directie cn de hoofd redactie kwamen complimenteeren, was o.a. de heer H. van Beers, directeur von het hoofdpost kontoor. DE DOODSLAG TE HOENSBROEK. De 24-jarige C. A. Nendels te Hoensb'oek thans gedetineerd, die op 13 November, toen hij wegens dronkenschap uit een café werd gezet, en toen uit baloorighcid met oen mes om zich heensloeg, weerbij den mijnbeambte Eggers een zoodanige steekwond in de borst bekwam, dot hij tengevolge daarvan overleed, werd door de rechtbank te Maastricht terzake van mishandeling, den dood tengevolge heb bend, tot twee jaren gevangenisstraf veroor deeld. De eisch was vier jaren. EEN INDUSTRIE UIT TIEL. De Nieuwe Tiolschc Courant deelt mede, dot de Tielsche Machinefabriek naar Bergen op Zoom zal worden overgeplaatst en diensvol gens het geheele personeel tegen 1 Februari ontslag is aangezegd. BOTSING TUSSCHEN AUTO EN TRAM. Gistermiddag is een personenauto, vermoe delijk ten gevolge von een verkeerde manoeu vre, ter hoogte van Halfweg door de lnngs de trambaan loopende haag gereden en in aan raking gekomen met een juist p&sscercnden uit twee motorwagens bestoanden trom-tren der E S M. De auto bleef aan een der tree planken haken en werd een eindweegs mede- gesleurd Persoonlijke ongelukken zijn niet voorgekomen De auto werd nogenoeg vernield de tram liep slechts geringe schode aan treeplanken e.d. op. dochter zou voor het eerst van haar leven naar een bal gaan in de zool, waar zij nu zaten en hij begon zich ongerust te maken, of dc zaal nog wel tijdig in orde zou zijn te moken voor het festijn. Op zijn manier was hij een zeer liefhebbend voder. Hij wilde zijn dochter Tos- cia graag een teleurstelling besparen. „Waarom heeft u uw positie in Oostenrijk opgegeven eo is u hierheen gegaan?" vroeg dc president zeil, zijn borstelige wenkbrauwen fronsend. Doch ditmoul antwoordde de beklaagde niet. Gedurende enkele oogenblikken had hij geke ken naar de hoop bewijsstukken op de tafel ep hij had zijn hals uitgerekt om toch vooral goed te zien. „Ziet u daar iets. dot u toebehoort?" vroeg een dor generaals bijna minzaam. „Ik meen van wel, oen oogenblik slechts". Tadpusz deed haastig een slap naar de tafel en als een roofvogel greep zijn hand een klein, glanzend voorwerp, waarvan de schittering tus schen de papieren en lompen zijn aandacht had getrokken. „Is dat medaillon van u Weet ge dat ze* cer<' „Volkomen zeker Ja, het is van mij". Hij hield lu t zoo stevig in de hand. alsof hij vreesde. dar het hem afgepakt zou worden „Zool" Er ontstond eenige beweging om dc met een velvet kleed bedekte tafel. De generaols be gonnen zichtbaar op te monteren. Misschien md d© anonyme waarschuwing toch nog eeni ge beteekenis Het droge kuchje van den ad vocaat aan het ronde tafeltje deed zich te laat soo'en Nr.a* hem kijkend zach Tadeusz, hoe hij veelbeteekcnepd het voorhoofd fronste ter wijl hij herhaaldelijk afkeurend het hoofd schudde. Wordt vervolgd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1928 | | pagina 5