TWEEDE ELAD j-±±jl^Jkoji Zaterdaq 28 Januari 1928
FEUILLETON.
Mart'n's Verjongingskuur.
BINNENLAND
2oe lAAuGANG ..DE EEMLANDEET no. 180
VEILIGSTELLING
(Nadruk verboden).
Ven den beroemden Engelschen dichter-
wijsgeer Chesterton las ik een versje,
welks inhoud er bij den eersten aanblik
heel aantrekkelijk uitziet, maar dat toch,
als men er langer over gaat denken, niet
ieders instemming zal hebben.
Chesterton bezingt hierin een held, die
onoverwinnelijk is, omdat hij het onsterfe
lijk deel van zijn ziel bij voorbaat verze
kerd heeft. Hij heeft, aldus drukt de dienter
dit zinnebeeldig uit, dit onsterfelijk deel.
aleer hij ten strijde trekt, aan ziin lichanm
ontnomen en het ter zijde gesteld in een
albasten vaas, waarin hij dit allerkostelijkste
veilig heeft opgeborgen.
Nu kan niets hem meer deren; wat hem
betreft mag, hetgeen er aan hem is over
gebleven, verijlen in lucht of tot stof ver
gaan, veilig aanvaardt hij den strijd des
levens, die hem immers niets meer ontne
men kan. Zoo slaat deze held onoverwinne
lijk in de wereld, want hij is onbevreesd en
zijn onverschrokkenheid drijft hem tot
roekelooze dr.den. De triomf is hem gewis
Juist toen ik dit vers had gelezen en ei
nog over nadacht, kwam het gesprek op de
heldenstukken van een bekend vliegeniei,
wiens nieuwste waagstuk in de kranten
stond vermeld en geprezen. Iemand in mijn
gezelschap, die den vlieger persoonlijk kent,
maakt de opmerkin^i „Och ja, hij vliegt er
maar op los, want hij heeft pas zijn vrouw
verloren".
En ik bracht verband tusschen den vlie
ger en Ghesterton's vers. Ook de vlieger
bad het allerkostbaarste, wat hij bezat,
opgeborgen. Wat Chesterton"s held op
positieve wijze gedaan had, had de vlieger
op negatieve wijze bereikt. Voor hem even
eens was het onsterfelijk deel van zin»
leven, datgene, wat aan zijn bestaan waarde
en beteekenis gaf, daaruit verdwenen.
Wet kwam het er verder op aan, vat et
met de sterfelijke rest ging geschieder
Evenals de held uit het vers leefde de
vlieger verder maar voort als een leeg om
hulsel, waarvoor men geen oplettendheid
meer hoeft in acht te nemen. De waarde
loosheid ven zijn bestaan maakte ook hem
tot een held; hij durfde alles, omdat hij
niets had te verliezen, en daarom kon hij
ook alles.
Wat een ander, die het kostbaarste
levensbezit nog in zich omdroeg, van
hachelijke ondernemingen zou doen terug
schrikken, stend den vl'oger niet in den
weg. De heldhaftigheid ven zijn optredpn
en het welslagen, dat hiervan de uitkómst
was, sproot voort uit de ontstentenis van
geloof in zichzelf, dat wil zeggen: in d«M
deel van zichzelf, dat nog leefde en werkte,
onderwijl het betere deel ergens ver weg
in een albasten vaas stond ge-borgen.
Eensklaps bedacht ik: hoeveel van de
heldendaden en stoute stukken der men-
schen zouden hun mogelijkheid aan een
dergelijke levenshouding ontleenen? En
dadelijk schoten mij enkele nemen te bin
nen van strijders voor verbetering van
maatschappij, kunst en cultuur, die op lager
plan zich een dergelijke onschendbaarheid
hebben verzekerd-
Immers niet alleen op het gebied van den
geest, zooals bij Chesterton's held, met
alleen in het gemoedsleven, gelijk bij den
rampzaligen vlieger, maar vooral ten op
zichte van het stoffelijke is de methode in
zwang, welke wij met een term, die in de
economische politiek van ons vaderland
burgerrecht heeft verkregen, als „veilig
stelling"' zouden kunnen kenschetsen.
Wat geeft sommigen strijders de kalmte
en de kracht tot het martelaarschap? Dat
zij, wanneer de nood aan den man komt.
onder alle omstandigheden weten ergens
een veilige toevlucht te hebben, waarop zij
zich kunnen terugtrekken, zoodra het ernst
Al te voorkomend zijn is verklecde hoog
moed.
Door RAFAEL S AH ATI NI
Uit het Engelsrh dooi C. M G d. W.
De Sénéchal trok de srhouders op en deed
een stap naar haai toe Hij begon met spijl
te beseffen, dat hij zich de moeite had kunnen
besparen ziin mooi geel Parijsche wambuis aan
te doen. Zij had dien middag geen oogen
vooi iels moois. Ook was hij bezorgd, wat et
met hem zou gebeuren wanneer ei weikelijt-
moeiliikheden kwamen Hij besefte dat hi1
langen tijd h-id mrgen rusten on een bed var
rozen in du aangename hperliike DaupMné
een rtrfig hoekje van Frankrijk en nu begon
hij zich 7eei beangst te maken of er van die
rozen misschien niets zou overblijven dan de
dooien.
„Hoe is de koningin-regentes iets te weten
gelom.'n vnn imnmndi-moisclle's toostend?
vroeg hij
De markiezin keerde zich woedend om
„Hei meisje heett een (rpmeenen verrnd.'i
jrevtmden die ren brief vnn h.snr beeil over-
gebrnrht t Dnt wns vntdnende Als nnit hn
gelul- of liet noodlot bem in mijn hnndm doet
komen, don zweer ik dot hij hargen rol zon-
dei genade"
Toen rcheen zij hnni toorn van zich af te
Zetten en ook de onbeschaamdheid en spot
waarmee zij hem tot nu toe. zoo ruimschoots
wordt met hun levensellende. Ze hebbpn
gefortuneerde ouders of een rijke vrouw
waarbij het onaantastbaar deel ven hun
economisch bestaan veilig geborgen 'igt.
Laat de rest van hun leven nu verder zoo
sober mogelijk zijn, ze kunnen zich be
krimpen, ze kunnen zich geven, ze kunnen
hun maatschappelijke positie op t spel zet-
en en zich offers getroosten, het besef
an kun eigenlijke onschendbaarheid maakt
hen sterk.
Terwijl minder bevoorrechten, die, gelijk
de oude wijsgeer al het hunne bij zich
diagen, met ziekte, verbanning, ontzett'ng
uit hun ambt of verlies van hun brood
winning hopeloos aan den grond zitten en
ten ondergang zijn gedoemd, kunnen deze
economische l.egenadi.-'de strijders zich de
■oekeloosheid veroorloven van Chester
ton s held, wièn het niet deert, zoo /:in
sterflijk deel zou verijlen in lucht of hu
stof zou vergaan, wijl zij onsterfelijk
deel veilig staat opgeborgen in een albasten
vaas-
Het wil mij wel eens voorkomen, of een
dergelijk heroïsme het ware heroïsme niei
's. De ware held maakt het kostbaarste
van zijn leven tot inzet. Zijn geld en goed,
vrouw en kinderen, de liefste wensch van
zijn hart, zelfs zijn onsterfelijke ziel geeft
hij prijs, als het moet. Hij stelt niet het
beste gedeelte in veiligheid noch wordt hit
roekeloos, omdat hij daarvan tegen zijn
zin afstand heeft moeten doen, maar juist
het bezit van dat beste gedeelte drijft Hem
tot verantwoordelijkheid en vertrouwen.
Hij is de held, van wien het nobele ge
tuigenis kan gelden, dat de mensch lief
heeft met el zijn kracht, en met al zijn ver
stand en van genscher harte. Het onsterfe
lijk deel zijner ziel heeft hij niet uitgesne
den bij voorbaat, om het in veiligheid to
S'ellen, maar het onsterfelijk deel zijner
ziel is het middelpunt van ziin handelen,
de grondslag ven zijn levens~ebouw, de
kron van ziin bezieling en geestdrift.
Juist omdat hij het allerbeste en allerkost
baarste bij zich draagt, is hij zoo kwets
baar. Maar juist ook, omdat hij het aller
beste en allerkostbaarste bij zich draagt,
is hij zoo onoverwinnelijk. Want wat reeft
lenslotle het bezit van een onslerfljke
ziel, zoo men deze niet meedraagt naar de
slagvelden en kampwerken van 't leven,
doch haar opbergt in een fraaie albasten
vaas?
Het opperste en beste behoort niet opge
borgen te zijn. Het behoort als een vlag
mee te gaan in den strijd. Het hoort richt
snoer en veldtecken te wezen. Het hoort te
1 ezielen en op te wekken. Het hoort ons,
elk ooeenblik en onder alle omstandig
heden. bij te staan, voor te gaan, het
hoort met ons te overwinnen of meF ons
de nederlaag te lijden. Het is immers on
afscheidelijk met ons verbonden; wij zij-n
het zelf. Want els wij ons er van losmaken,
om het veilig te stellen, wie is het dan
die strijdt en misschien zelfs verwint? Het
is onze schim, ons leege omhulsel Zeif
zitten wij, .veilig in onze lafhartigheid, ge
borgen in onze albasten vaas.
Liever dan de ongerepte vlag in de pronk-
kast is mij het in den strijd gescheurde,
besmeurde en hopeloos gehavende vaandel
Want djt is het vaandel van den oprechten
held.
PROF. LORENTZ.
Een gunstige wending in den
toestand.
In den toestand van Prof. Lorentz is een
gurstigc wen-'ing gekomen, die hoop geeft op
een volledig herstel. De koorts is sterk afge
nomen
behandeld had Zij nam nu een smeekende
houding aan en vestigde haar mooie oogen
met anrdoenliike uitdrukking ep zijn gelaat
„Tressan" zei ze met oen geheel andere
stem d"n zooeven, „ik ben door viiandcn om
ringd Maar gij zult mij niet verlaten Ge
zuli mii tot het einde toe biistaan. niet waai
mijn vriend Ik kon op u ten minste reke
nen
„In n'le opzichten, mevrouw", antwoordde
hij onder de b< toovering van hear blik. „Hoe
veel man hrengt die Onrnnche met zich mee?
Hi hi ge dnarnani reeds onderzoek gedaan
,Jdn brengt niemand mee", antwooidde ?ii
mei een zel'ore zegepraal in haai stem
„Nipmard herhaalde hij vol schrik. „Nie
mand dan
H'j hief zijn handen ten hemel en stond
dam sprakeloos en suf
Zij leunde voorover en zag hem verbaasd
aan
„Diablo I Wot scheel» u V' riep zij -Had ik
ii een betere tiiding kunnen brengen
„Ik zou geen slerhtet tijding hebben kunnen
bedenken"." kermde hij
En toon, alsof plotseling een straal van
hoop de verschrikkelijke duisternis, waarin hij
zich bevond was komen verlichten, keek hij
plotse'ing op
„Is u van plan hem weerstand te bied?n
vroeg hij
Eén oegenblik staarde zij hem aan, toen
lachte zij, oen onaangename lach
„Ach u is niet wijs", zei ze roet toornige
stem Moet u neg vragen of ik van plan ben
hem weerstard te bieden ik die het sterk
ste kncteel bewoon in heel Douphiné Mijn
hemel I als het n'-g nrrdig is. münheer. u dat
te zeggen, hoor d^n dat ik hem weerstand zal
hifden, hem en al degenen die het de koningin
behaagt te zenden, ik zal weerstand bieden zoo
RECLAMES.
Van T—4 regels 4U5, elke regel meer t.—
UIT DE STAATSCOURANT
Benoemd tot andsheer in het gerechtshof t«-
Amsterdam mi P van Regtcren Altena, thans
rechter in de arrondissementsrechtbank aldaar;
tot randsheer-plaatsvei vanger in het gerechts
hof te Amsterdam mr E J Dommering, advo
caat en procureur aldaar;
tot lid van de rijkscommissie van advies in
zake de musea is benoemd prof H J Wolter,
hoogleeroor aan de rijks academie van beel
dende kunsten te Amsterdam en kunstschilder
aldaar;
toegekend de bronzen eere-medaille dei
Oranje Nassau orde aan A F Brandenburgh,
timmerman te Amsterdam;
bij ministerieele beschikking is aan dr H
J Lovink te Alphen a d Rijn op zijn verzoek
eervol ontslag verleend als lid van de commis
sie inzake de bestudeering van uitgifte var.
Zuiderzeegronden;
met ingang van I Februari op verzoek eer
vol ontslagen de eerste luitenant P J Dom,
van het wnpen dei infanterie;
op verzoek eervol ontslagen met donk als
lid van Hen voogdijraad te Almelo mej M L
I. van Haaften; idem tp 's-H-utogenbosch mr
H J M Loeff. die benoemd is tot secretaris
els hoedanig hem ontheffing is. verleend van
de verplichting, dat hij zijn vast en voortdu
rend verblijf heeft in 's-Heriogenbosch of bin
nen den afstand van duizend meters daar
buiten.
EEN MUSEUM GESLOTEN.
Daar zonder subsidie van de gemeente de
exploitatie van het Nationaal Technisch
Scheepvaart kundig Museum te Rotterdam niet
h voort te zetten en h^Kgemeentebestuur op
de aanvrage om subsidie neg steeds nrt heeft
beskst, zal het reeds op 1 November genomen
besluit van het bestuif em het m"seum t° slui
ten, met ingang van T Februari, dus cp Woens
dag a.s., worden uitgevoerd.
EEN REIZIGER VERONGELUKT.
Spring niet op een in beweging
zijnden trein
De 72-jarige J. M. u't Gouda, wilde gister
avond op het Maasstalion te Rotterdam op *oii
al in beweging zijnden trein springeno Hij sprong
mis en is onder den trom gerna' t R*ide boe
nen werden hem afgereden. In zorgel'iken roe
stand is hij naar het ziekenhuis aan den Cool-
s'ngel vervoerd, waar hij in den loop van den
avond aan de gevolgen is overleden.
lang e: één steen van Cor.dillac cp den andere
zal ligger»".
De Sénéchal hoalde diep adem en begon op
nieuw op zijn baard te kouwen.
„Wat meende u daarmee toen u zei dat ik
u geen slechter tiiding had kunnen brengen
dan de tijding dat hij alleen kwam vroeg zij
plotseling.
„Mevrouw" zei hij, „indien die man zordn
gewapende mach» komt en u birdt weerstand
aan de bevelen welke hij overbrengt, wat
depkf u gebeuren zal
..Hij zal zich tot u we» d»n en u om man
schappen vragen welke hij noodig beeft om
de muren van mijn kasteel te vernietigen"
antwoordde 7ii kalm
Hii zog haar ongeloovig aan „Begrijpt u
dn» riep hii uit „Begrijpt u dat
„Wat is daar onbegn'rpelijk in Een klein
kind zou het vatten I"
Haar ongevoeligheid was als een windvla°g"
nr> d° gloeiende sintels van ziin angst Ze
blies hem aan tot een glooiende toorn, zee
plotseling en vrooseliik, als mogelijk was bi'
zulk een man Hij trad op haar toe, wagge
lend door zijn gezetheid, met gloeiende wan
gen, woest zwaaiende armen, wapperende ge
ver^ hnkkobnntden
„En wat moet er dan met mij gebeuren ma
dame? wat moet er met mij gebeuren? Moet
ik in het verderf worden gestort, in de gevan
genis geworpen, opgehangi-n misschien, om
dat ik Item geen mansc^^pnen wil geven
want dat bedoelt gij. Moet ik mij zelf vogel
vrij verklaren Moet ik, die vitflien jaar lang
Sénéchal vnn Dauphinc ben geweest, mijn le
ven eindigen met schande beladen ter wille
van de huwelij1 splnrm-n van enn vrouw voor
een mep^muilond schoolmeisje Heer in don
hemel I" zoo brulde hij „Jk geloof dot u
krankzinnig geworden is gek, gek, stapel
HET S.S. CHRIST1AAN
HLiYGENS
EEN SCHIP DAT EEN VERCELIJI'INC MEI
LE ALLEI DESTE BUITENLANL SCHE
MAILLOOTEN CLANS T IJK
KAN LOORSTAAN
DE TECHNISCHE PROEFTOCHT
Men meldt ons uit Amsterdam
Ruim 200 personen, vrijwel allen bij de
scheepvaart bt trokken, zijn Dorderd aan hoer 1
van het nieuwe motor passogersch'p „Chris-
tinan Huyghens" de gasten geweest vnn de
Directie der Stoomvaart Maatschappij „Ne
derland" te dezer stede.
Zeer vele srhecpvaorttechniri. maar ook 4a1
van andprc autoriteiten op schcepvnnrig>-hivJ,
alsmede enkele „outsiders" waren vanmo'gen
naar IJmuidon gekomen, en juist toon zij ui»
den trein stopten keerde de „Christi ;>;n
Huyghens" na oen „z.eedoop" van vele, vele
uren te hebben ondergaan, waarin zij ten volle
Haar capariteiten waf snelheid en zeewaardig
heid betreft, had ten toon gespreid, in de
haven terug, om korf daarna, me; de vjl-
hr'.?ngstollenden aan boord opnieuw oen wij"e
het ruimt- sop te kiezen.
Toen krachtige slecpbooton het geweldigp
zeekasleel deden rond'wooen, nam het eet
kort ocgenbÜk dc geheele breedte van het
vaarwater nabii den Toeristensteigei in beS'flg
en kon men zich oen goed den' becld vormen
van ziin geweld'ge afmet:ngen, waarbij tevc s
du'drliik uitkwam hoe do kortP schoorsteen
aan deze kolessus een ietwnt gedrongen in
druk geeft Het was ruim elf uur toen b.'t
sch'p ziin kop nonr het Zuiden wendde en
met volle kracht werkende motoren dicht
largs Holland's duinenkust snelde, grnuw'g
opdoemend in vale regensluiers Ondanks '-"t
feit dat onze meteorologen storm hadden
voorspeld, blies er gedurende de ganscno
vaart op de Noordzee welko bijna vier tui
in beslag nam. slechts een stijve bries die
bet trotsche schip n:et tct hinderlijk onrus
t'ge bewegingen vermooht tc brengen
Bij on7en inspectietocht, welke wij over hen
e-oheole schip uitstrekten, kregen wij den n-
d'uk. dat de „Christinan Huyghens" wat luxe
en comfort betreft, een vergelijking met de
allerbeste buitenland«rhe mnübooten glans
rijk doorstaan kan Bü geen enkel orderdoél
is er sprake vnn overdaad de voor de pas
sagiers bestemde niimten zijn alle ev^rv
smaakvol ingericht De voornaamste bijzonder
heden, den b^uw van het schip betreffende
mogen hie-onder volgen
De „Christiaan Huyghens" meet 15636,04
bruto reg:ster ton en ken 559 eerste en
tweede. 62 derde en 52 vierde klasse passa
giers vervoeren
De motor-installatie van Gebr. Sulzer re
Wnterthur bestaat uit twee motoren van 5800
P K elk Zij werd door „Werkspoor" in het
«rhip gebouwd H<-1 ontwerp van de ..Huvg
hens" is van den terhmschen staf der Stoom-
vaarfmanfschepeij Nederland de. romp'efe
el^rtr^ebp ins'al'atie werd geleverd door de
N V Groeneveld, v d Poll en Co 's Elec^o-
technische fabriek van Bronswerker v h Brrht
en Dyserink De bet-er,de Nederland"chp siew-
kunstenear C. A Lion Cochet ontwierp de
salons Te en 2e klassede Nederlandsche
Scheopsbouwmnntschnnnij deed dit wot be
treft de 2e klasse rooksalon.
De grootste vaart^nelheid bedraagt 17 m'jl
Tijdens det, lurch htncht de heer Tegelberg,
direrteuT der Nederland, in een met groo'en
büvnl beloonde toesprnak dank en hulde a in
allen, hoog- en laagTrplnotsten, die, elk op
ziin wijze, tot hef ontworpen en uitvoeren van
hef grootste srhip. ooit in Nederland ge
bouwd, hebben bijgedragen Hierop volgden
nog vele andere toecpraken
De „Huve'hens". die ter hoogte van de
Nieuwen Waterweg haar steven had gewend,
was inmiddels te kwart over twee weer tus
sehen de IJmuider Pieren en meelde een titif
later veilig aan den Tocrirten Steiger De
proeftocht bleek alles7ins voldaan te hebb-u»
aan de hooge verwachtingen, welke de dec-
t-undVen vao het sehin hebban g.-koesferd
ïVn 28slcn Fe^nmri zal de ..Huvghens" on
der b"vol van Kapite:n Boon haar eerste re's
na-sr Tncul.nde aar.vnarden. Mcgcn er nog vele
vo'gen I
gek I over deze zaak U zou er geen bezwaar
inzien dit heele gewest In opstand te brengen,
zoodat u uw gang kon gaan mt dut ondeu
gende kind Maar vent regis I mij in het ver
derf te storten
Hij zweep want hij had geen woorden meer
tct zijn dienst hi» bleef eerst staan met open
mond. »oen vouwde hij dc handen samen op
ïijn buik en liep de kamer cp en neer.
Madame de Condillac keek hem aan met
kalm gelaat en kouden blik Zij stond daar
a's ren krachtige e:k, die rustH en cnbeviersd
don orkaan afwacht Toen bij had uitgespro
ken, verwijderde zij zich van den haard en ter
wijl zij met haat karwats zachtjes tegen haar
japon Hopte, liep zij naar de deur.
„Tot ziens mijnheer Tressan", zei ze zoo
1 oei mogelijk met den rug naar hem toe.
Bij die woorden stnnkte hij ziin koortsachtige
wandeling, bleef staan en hief hot hoofd cp.
Zijn toom verflauwde, nis een knars die door
een windvlaag wordt uitgeblazen. En werd ver
vangen door een nieuwen aanval van vrees
„Madame, modnrnM riep hij uit. „Wacht
even, hoor mij aan I"
Zij stend stil, keerde zich half om en keek
hem over haar schouder aan, met toom in
haar blik, sprt om haar rooden mond, en on
beschaamdheid in haar geheele uiterlijk.
„Ik geloof, det ik al meer dan genoeg
gehoord heb, mijnheer," zei ze „Ik ben ten
minste verzekerd, dat ik in u niets meer heb
dan een vriend bij mooi weer, een dienaar
met de lippen."
„Ach, zeg dot niet madame T riep hij met
bewegen stem. „Zeg dat niet Ik zou u van
dienst willen zijn als geen onder ter wereld
dat weet ge, markiezin, dat weet ge.
Zij zog om zich heen en keek hem aan; haar
glimlach werd een weinig sprekender alsof de
DR. W. J. LENTE f
REMONST F/.NT SCH FFEÜIKANT
TE LEIDEN
PLOTSELING OVERLEDEN
Gistermorgen is op de Ding brug te Leider
dt. W. J. Lente, Remonstrnntsch predikant ol-
daat, van zijn rijwiel gevallen. Hij werd in de
O. L school binnengedragen, wnni hij bleek
te rijn overleden, vermoedelijk tengevolge van
hoitverlnmming. Dr Lente wns in 1902 predi
kant te Oude-Wetering, zijn eerste standplaats
en werd in 1904 tc Leiden beroepen. lij bc-
irikte den leeftijd van 52 jaar.
Dr. Lente heeft indertijd opgericht Ons
Oigaon", kerkelijk weekblad voer de Re-
monstrantsche Gemeenten in Zuid-Holland, van
welk blad hij steeds do redacteur '*s geweest.
TWEEDE KAMER.
Geïnterneerden in Bovcn-Digoel.
Gevolg gevende aan het daarin o. m. vervat
verzoek om kennisgeving aan d? Tweede Ka
mer, heeft de Minister van Koloniën aan den
voorzitter dier Kamer deen toekomen een af
schrift van een ender dagtcekcring vnn 19
Januari j.l. door den Gouverneur-Generaal van
Ned.-Ind non den minister gericht telegram
bet'-effende langs telegrafischcn weg o. m. bij
de Tweede Kamer nomens de geïnterneerden in
Boven-Digoel voorgebrachte bezworen tegen
intrekking dan wel vermindering vnn gcldelijko
onderstanden. Tevens heeft dc minister inreken
den een rapport van den Gouverneur der Mo-
lukkcn, waarin nopens de door klagers gc-
monl'te regel'ng uitvoeriger mededelingen zijn
te vird n. Uit hrt telegram bliikt, dot reeds op
22 December j.l. lort tot opschorting von die
regeling was gegeven.
Al deze bescheiden zijn ter griffie neergelegd.
NIET OPVOLGEN VAN FXN COLLECTIEF
VERKEERSBEVEL.
Met vernietiging van oen veroordceler.d von
nis van den HnogscSen Kantonrechter heeft dc
rechtbank te den Haag vrijgesproken, mr. G.
W. B., advocaat en procureur, wonende te
Voorburg, beschuldigd van het niet cpvolgcn
van een (z.g. collectief gegeven) bevel van een
verkeersagent.
V. C. J. B.
Dc Jeupddog cn dc Einanticclc
propaganda.
Op den Jeugddag, 29 Januari, zullen in
iedere vrijzinnige gemeente vlugschriften wor
den u'tgercikt. Behalve enkele gegevens over
het Jeugdwerk bovo'ten deze vlu-"schri'mn ook
een circulaire der finontieele propagnndocom-
nr'csie.
De?e commissie van den V. C J. B cn den
V. C. S. B voert in dezen tijd een prepo-
gonda-aclle om de voort'eu ng van het a'ge-
rneen secretarinat mogcliik te maken. Een
groot aantal vooraanstaande mannen cn vrou
wen uit allerlei beroepen, en ambten bevelen
deze actip mede nan.
Leden der commissie zijn de heo-en A H.
VerH'de, mr R Mees, A S. van Hwiick Sr„
G Oostenburg. M I. van Putten, J. Rijksgn, J.
Ritsema van Eek Secretaris d°r commissie is
dr. C. J. van der Klanuw te Leiden.
TEGEN DE WOEKERAARS.
Een voorstel von B. en W. von
Boskoop.
B. cn W. van Boskoop stellen don gemeen
teraad voor het ambtenaren- en v/erkl'edenrc-
glemcnt te wijz'gen in dien zin. dat het den
ambtenaren cn werklieden der gemeente op
straffe vnn ontsla'11- verboden is. hun wedde te
cedeeren In gevnllpr, van zi kfe of in gevallen,
waarin zij bui'cn hun schuld in finnnc;eele
moeilijkheden verkeeren of komen te verkee-
ren. kunnen B en W. ep mn dnnrtoe door hen
gedaan verzoek een renteloos voorschot ver-
leenen.
B en W zijn met dez« voorstellen gekomen
om tegen te gaan, dat belanghebbenden in
handen van woekeraars vallen, waardoor zij
geheel verarmen met het gevolg, det ook hun
arbeidslust en -prestnFc vermindert.
man haar amuseerde en haar boosheid tem
perde.
„Zulke betuigingen zijn gemakkelijk genoeg.
Hot kost geen moeite te zeggen, dit men zou
willen sterven voor iemand, zoo lang et van
zulk een opoffering geen sprake is Mant zoo-
dra ik maa« cén gunst van U vra°g. dpi is het
dadelijk: „En mijn goeden naam dan I En mijn
betrekking nis Sénéchal 1 Moet ik de gevange
nis in gestopt worden of opgehangen om u
plcizier te doen 1 Bah I" zoo besloot zij, haar
prachtig hoofd schedd nde .De wereld is vol
menschen van uw soort en ik helaas als een
echte vrouw ik had u als iets anders be
schouwd dan de rest".
Haar woorden waren voor zijn z:el als een
gloeiend ijzer zou wezen voor zijn lichaam Zij
verschroeiden hem en deden hem ineenkrim
pen Hij beschouwde zich zelf zooals zij gc-
wenscht had als een enb- duid^nd, verachte
lijk wezen: een bloodaard, die mooie praatjes
had in vredestijd maar zwen! t cn wegloopt bir
het gerirgste gevaar Hij beschouwde zich zelf
als het onbedu!dendste, vernchtelijkste wezer
op deze zondige narde en zij groote God f
zii had gedacht dat hij anders was dan de
rest. Zij had hem hooggeacht en z'e hoe diep hij
was gezonken en hoe hij al haar verwachtin
gen had beschaamd Schaamte en ijdelrv id
werkten samen om plotseling een geweldigen
ommekeer tc brengen in zijn gevoelens.
„Markiezin", riep hii uil ..Het is alles recht
vaardig wat ge zegt Maai straf mii niet mpor.
Ik heb niet gemeend wat ik zei Ik was mij
zelf niet meer Lact mij boete doen laat
mijn toekomstig gedrnrr goed mn^en, wat ik
zooeven heb gezegd. Ik was mij zelf niet,
zooals ik reeds zei".
(Wordt vervolgd)
