AH ÊRSFÖOMSCH DAGBIAD'
L J. LÜÏGX Zoon
Corsetten
BINNENLAND.
TVVEEDE BUD
Zaterdag 3 Maait 1928
N.V. COMPACTNSE LYONNAISE
Voor hot Maartzonnetis Jannen in moois tinten
v 4.53
FEUILLETON.
Mart'n's Verjongingskuur.
26e JAARGANG «DE EEMLANDER" No. 210
EERBIED VOOR HET LEVEN
(Nadruk verboden)
Er openbaart zich in onzen tijd nassi een
toenemende zorg om het leven te rekken
en te bewaren een achteruitgang ten op
zichte van de waarde, aan datzelfde leven
toegekend. Eensdeels deen de wetenschap
en de gezondheidsdienst hun uiterste best
om menscihenlevens te redden, anderdeels
richten oorlog en misdaad in heviger mate
den ooit hun verwoestingen aan.
De openbare meening, welke ten onzent
tot voor kort het leven toch s>teeds nog als
een onaantastbaar goed heeft beschouwd,
begint ook hier allengs te wankelen en
spoedig zal het tijdstip bereikt zijn, waarop
men, gelijk hier en daar in het buitenland,
hel vergieten van menschertblced niet meer
telt.
„Het leven is niet het hoogste goed",
heeft een dichter eenmaal gezegd. Hij
doelde hiermee op de verhevenheid van
het offer, dat de idealist bereid is te
brengen, wanneer ziin roeping dit van hem
vergt. En inderdaad bestaan er gevallen,
waarin wij verplicht ziin ons leven in de
waagschaal te stellen. Laten we nu niet
spreken over de heldhaftige, maar allengs
noodeloos geworden opoffering van goed
en bloed „voor vrijheid en voor recht", of
,.voor vaderland en voTSt". Ook wanneer
de oorlog tot het verleden zal behooren,
blijft er voor een dergelijk offer nog ge
legenheid over. Denken we slechts aan de
geleerden, die op hun laboratorium ver
ongelukken in dienst van de wetenschap,
aan de vliegeniers, die els wegbereider voor
het verkeer tusschen de volkeren zijn ge
vallen, aan de tallooze ongenoemden, die
sterven als slachtoffer van hun beroep.
Hebben deze menschen geen eerbied voor
het leven gehad? Voorzoover roekeloosheid
hun geen parten speelde, zeer zeker! Maar
er was iets voor hen hocger dan het le* en:
hun plicht, en kostelijker: de trouw aan hun
ideaal en hun arbeid.
Het is een netelige vraag, in hoever' de
rnensch mag beschikken over ziin eigen
leven. Ma? hij, anders dan uit idealisme,
er moedwillig afstand van doen? Is ze'f-
moord toelealbaar, indien men geen uii-
komst meer ziet?
Het is niet over deze vraag, dat ik thans
spreken wil. Ik heb het niet over den eer
bied voor eigen leven, maar over den eer
bied voor het leven van anderen. Ten slotte
zou men de stelling nog kunnen verdedigen,
dat iemand met zijn eigen leven mag doen
wat hij wil. Maar over eens anders Wen
hebben wij niet te beschikken, nu niet en
nimmer, onder geen enkele voorwaarde.
Dit is het, wat tegenwoordig hoe langer
boe minder wordt ingezien. Oudtijds gold
het vergieten van eens anders bloed als
het grootste aller vergrijpen, a's de zonde
bij uitnemendheid. Het was het eenige mis-
driif, waarop de doodstraf stond.
Natuurlijk ben ik geen voorstander van
de doodstraf. Maar toch kan ik van harte
instemmen met het beginsel, dat er aan
ten grond-slag li"t: dat een vergrjo tegen
endermens leven de zwaarste misdaad is.
Ook voor mij is het de volstrekte -ondel
die niet is te boeten noch te vergeven. Wie
een ander gedood heeft, ken n;mmermeer
goed maken, wat hij misdeed.
Vergrijp tegen het leven is de eenige
misdaad, die niet is te hers'ellen. Al steelt
men iemend's geheele vermo~en, dan zei
men altijd nog kans behouden het ver
lorene terug te geven. Al beleedigt men
iemand nog zoo zwaar, men kan zijn woor
den herroepen. Maer het leven, eenmaal
vernietigd, keert niet weerom.
Het leven is het groole, geheimzinnige
verschijnsel, dat niet door menschenhand
kan worden gewrocht. In het leven onthult
zich de mysterieuze majesteit van de
schepping. Daarom heeft de oosteilin
reeds eerbied voor het leven van een nietig
insect en acht hij het ongeoorloofd, zelf?
dit te dooden. Niemand kan zulk een insect
maken, daarom heeft niemand het reent
aan dit scheppingswonder het bestaan te
ontnemen, aldus redeneert hij in zijn eer-
biedwaardigen eenvoud.
Belangrijker, in menschenoogen al
thans, dan een insect is een mensch.
Treft ons dit niet altijd weer bij een sterf
geval: het onbegrijpelijke, dat nu weg is
hetgeen kort te voren nog als een wonder
wereld voor ons leefde? Lichamelijk reeds
welk een vernuftig samenstel, maar den
nog de indrukwekkende wonderen ven der.
geest: plannen, gevoelens, gedachten. Een
karakter, een kunstenaar, een bron en een
centrum van kracht, liefde en idealisme en
plotselingniets!
Tegen den natuurlijken dood is weinig te
doen. De mannen der wetenschap strijden
heldhaftig voor het bestaan ven dit won
der: het menschenleven. Maar welk een
onvergelijkelijke afschuwelijkheid is het
dit wonder moedwillig of roekeloos te ver
nietigen, zoolang de natuur zijn behoud ons
nog gunt-
Het dooden of verminken van zijn naaste
is en blijft, onder alle omstandigheden en
onvoorwaardelijk, het zwaarste en lafste
van alle misdrijven, de eenige volstrekte
onvergeeflijke en onverzoenlijke zonde Hn
het is een ven de angstwekkende ver
schijnselen van onzen lijdt dat men moord
gaat omschrijven in vergoelijkende termen
Zoowel de massa-moord als de persoon-
liike moord is slechts het argument van
den waanzinn'ge, die in geen enkele ge
meenschap tehuis hoort- De gemeenschap
die moord vergoelijkt, vernietigt zich zelf
Zoodra men aan het pistool van den gvk
of den bruut zeggingskracht toekent, is d<-
maatschappij onmogelijk geworden. En ci
zijn teekenen, dat de openbare meening in
dit opzioht een bedenkelijke richting in
slaat.
Het is reeds weer enkele maanden ge
leden, dat een onzer bekende kunstenaars
viel door het schot van een sluipmoorde
naar. In kranten-artikels en vlugschriften
heeft men deze daad on sentimentele wjze
vergoelijkt, zelfs gerechtvaardigd! Wat moet
er van on-ze zeden terechtkomen, zoo men.
op Fransch voorbeeld, den moordenarr.
die zich opwerpt tot eigen rechter, uit
romantische gevoeligheid vriHeit!
Maar niet alleen ten opzichte van moor
den, met een romantisch finrie verbloemd,
is men toegeeflijk. Ook bij de berechting
ven verk eersmis doden schijnt het wel eens,
of de eerbied voor den eigendom grooter
is dan de eerbied voor het leven. Kleme
diefstallen worden zwaarder gestraft dan de
"rcote gevolgen van roekeloosheid en on
verschilligheid op den weg. Is het veriies
ven een fiets erger den het verlies van een
"rm of een beer? Toch pleegt de rechter
den man. die mijn Pets steelt, zwaarder te
straffen dan de men. die mij mijn arm of
mijn been afrijdt. Telt men, bij de veel
vuldigheid ven de gevallen, het verloren
doen gaan ven een menschenleven door
REGIMES
Von T—4 regels 4 05. elke regel meer T.~*
rech'sc' e weg 10 Tel 179 AntersCaort
RECLAMES,
fan 1- -4 reeela f 4 Oh elke retrel meer f I -
Langestraat 49. Tel. 190.
met elastieken binnenband
in vele modellen vanaf
onvoorzichtigheid op den weg, allengs niet
onder de vergeeflijke vergrijpen?
Toch is deze onvoorzichtigheid ernstiger
tekortkoming den het stelen van vriif-
honderd fietsen. Went vijfhonderd fie sen
ken men terugkoopen, maar wie koopt het
•rernietigde leven terug?
Het wordt tijd, dat wij de ooenbare mee
ning, voordat het onherroepelijk te laat is.
net klem wijzen op do noodzakelijkheid
van eerbied voor het leven als voorwaarde
'oor de instandhouding van de gemeen
schap.
H. G. CANNEÜEETER.
JALOUZIE
OP Z'N VROUW EN EEN VRIEND
GESCHOTEN
Men meldt ons uit Amsterdam
Naar men zich herinneren zal heeft op 16
Februari j I voor de rechtbank terechtgestaan
oen 50-jarige man, d e vró'eget als corrcctoi
bij een courani werkzaam was en thans gede
tineerd is in het Muis van Bewaring te Am
sterdam H- m was ten laste gelegd poging tol
rp.oord, subs poging lot doodslag, subs, po
ging tot zware mishandeling,
Verd die mot zijn vrouw in een ernstig com
flict is en sinds ge rui men tijd niet meet met
haar onder een dak leefde, stond in den nach:
van 10 op IIDecêmber buiten het café aan den
tingel, v aar zijn vrouw werkzaam was, op hon
te wachten ook een kantoorbediende, me:
wier. zij bevriend was, liep daar heen en weet
Toen de vrouw verscheen, zijn zij met hun
drieën de brug over den Singel tusschen d<
Gasthuismolensteeg en de Paleisstraat opge-
'oopen In het midden gekomen liep verd door,
om zich aan het einde der brug plotseling
om te koeren, een browning uit zijn zak tc
trekken en vlak na elkaar drie schoten in de
richting van de vrouw en haar vriend, dic-
dicht naast elkander stonden, te lossen. N'
het eerste schot liet de kantoorbediende zich
op den grond vallen de vrouw liep hord naa:
de andere zijde van dc brug Verd liep tooi
op den kantoorbediende toe. voegde hem, ter-
wiil hij zich over hem heenboog. de woorden
„laffe hend I" toe en zond tegelijkertijd zijn
vrouw oen vierden kegel na Noch zij, noch
haar vriend werd echter getroffen.
Nadat de rechtbank gister de rechter-com
missaris, mr Swagerman gehoord had over de
opgaaf, die verd in de instructie deed, was
het woord aan het O M mr De Blécourt, di-j
bleef persisteeron bij zijn vorig requisitoir,
strekkende tot veroordecling van verd tot vier
'aren gevangenisstraf Spr voegde hieraan toe
dat verd niet zoo onschuldig is als hij hier
wil deen voorkomen
De verdediger, mr K J van Nicukerken
drong op vrijspiaak aan Subs vroeg hij een
voorwaardelijke veroordceling.
Uitspraak over 14 dagen.
HOFHOUDING.
H M de Koningin heeft met ingang van 1
Maart 1928 benoemd tot Haren 1-amerheer in
buitorgewoncn dienst jhr. mr. A. W. van Holthe
tot Echten tc Assen.
BRAND TE DEN EOSCH
TWEE PERCEELEN AFGEBRAND
Vrijd ïunacht is de timmer wink el van der
heer N. van der Broek in de Molm-
straat te den Bosch geheel uitgebrand. He»
naastgelegen perceel van den h^er J Lootc
mfnbpk"rt, brandde eveneens geheel in'
'n hef perce- I van d*<n h«"r ï.oofs varen vel<-
isten rpTeclnrren. Door de hitte dï« het vuur
\r rnnryiol-le Werd nnr,c«rr~lorr(.p
ceel de muur ent'ef. H;"'deo« crhnpf het d->'
van hef hn>s De b^a^^weeriiod'-n konden zieb
nog in s» in vei'ighe'd cti'lrn Ven de he'd,
nercee!»»n is n^ts overgeM^i-pn De polJ«fe
hrand weer en de gemer,n»el;»kp hrsndweer
ven mot de motorspuit op ticnstralen water
v„rdcl.t slechts voor een gering deel
'e schade.
EERSTE KAMER.
De Eerste Kamer, die zona's men weet
Djnsdug 6 Maart weder vergadert, is bijeen
geroepen tegen 2 uur des middags.
DIPLOMATIE.
Dc Chilccnschc zaakgelastigde
Tc s-Grnvenhage is aangpkomen de heer
Vfredo Evring, de nieuwe zaakgelastigde van
v-hili bij de Ncdcrlandschc regecering.
EEN BEZOEK AAN DRENTE.
Minister Kan met den heer Wibout
Bij een bespreking in de Eerste Kamer dei
tnten-Generanl over de werkverschaffing doe
n heer F M. Wibnut, zeide de minister va*,
inncnlandsche zaken en landbouw, mr. J B
an. dat het hem aangenaam zou ziin, den heer
'Vihout eens persoonlijk de resultaten van d
vorkverschaffing te mogen laten zien.
Naar wü vernamen, zal de heer Wibaut, nu
"mister Kan Maandag a.s. een tocht doo<
Drente gaat maken, de gelegenheid benutter
•n ten en nn''er in oogenschouw gaan nemen
Hot gezplscLen dat o n. een bezoek zal bron
'en aan het Witteveen. eenige werken in d
^mgeving van Coevorden en het in nanle"
iinde kanaal ven Pvinrn naar Schoonoor^
'nl behalve uit den minister en d~n hepr Wi
uit. bestaan uit de koeren mr J f inthors
'Tarrnn, commissaris der Koringin in Drente er
Meyer de Vries, rijksinspecteur voor de werk-
'crschoffing in algemeencn dienst.
DE REEUWÏJKSCHE- PN SLUIPWIJKSCHL-
PLASSEN.
Dc kosten van drooglegging
te hoog.
Naar de Msb. verneemt, is het rapport
der comm'ssie, welke is samengesteld om eer
onderzoek in te stellen naar de rentnhili.-r
•■ia don g'Ond. welke beschikbaar komt ai."-
de Reeuw ijk-che- en Sbrpwij'-sche Plnssot
worden drooggelegd, thees klaargekomen er
aan den Minister van Binr.enlandschc Zake»
fCeorf.20pden
Het raDnr>rt zal in druk verschenen en aan
de leden der Prov. Sinten van Zuid-Holland
worden toegezonden.
De ccnclus'es van hef rapport zijn w.f
drerglegg'ng betreft efwiizend. in verband
met de hocge kosten dnaraon verbonden.
HET PAN O'R A MA GEB O UW.
De overdracht aan de gemeente
Amsterdam.
Men meldt ons uit Amsterdam
Naar wij verneircn heeft Donderdag de over
dracht p'uats gehad van het Ponorarragi bouw
aan dc Gemeente Voor de N V Panorama-
maatschaprij werd de koopacte geteckcnd door
de hoeren W F Ecgeman a!s voorzitter en der
heer Chris de Vos a's administrateur der N V
De N V heeft het gebouw tot 1 October n.s
/nn de gemeente gehuurd en tot dim datum zn'
De Intocht vnn Jezus" tc bezichtigen b'ijven
Op dien datum wordt het gebouw definitief
gesloten.
ELECTRIFICATIE VAN
ZEELAND
NADERE MEDEDEELINCEN VAN
CED. STATEN
MET GOES WORDT BEGONNEN
God Staten van Zeeland hebben aan Prov.
Staten toegezonden een voorstel om. met in-
'tekking der besluiten van 21 Juli '25 en 21
Dcc. 25. een crediet aan de Prov Zennvcche
Elrctr Mij tc verleenen van 1 355 000 ten
b.-hoeve van ren deel der m ddengroen door
non voorlr.ep:g plan van eersten aanleg met
eigen centrale te bouwen bï» M'ddn'hurg
Daarbij is allereerst gedacht aan de voor-
'iening van Gors De kabel naar Goes opent
vens de mogelitkhe:d van voorzienïn*»
M euw en St Jors'ard Atnemii'den. 's Heer-
rendskerke cn 's H Hcndrikskindcren met
W'ckerke.
Voorts is het de bedoelinr» deze lijn dnorf
te trekken naar Kloetinge Kanelle en Bifi-
'elinge, en bij 's H -Ar^ndskerke een aftak-
ing te me ken voor Wolphaartsdi jk en do
dot nop f,T> Nootd Bevelnnd.
Op Waleheren zouden verder ellereerst St.
Laurens, Snooskerke, Orict'-nnelle, Dembuig
"ti zoo eenig*:7'ns moge'iik We^tkapelle en
wellicht ook O en W Souburg voot voor-*
•len:ng in aanmerking komen.
fn de toelichting tot dit voorstel maken
Grd Staten eenige opmerkingen naar aan-
leirh'rg van door den hrer van 't Hoff go-«
stelde vragen, en bestrirden zij uitvoerig do
meening dat fen onzichte van de voorrie-
aipg van het platteland van Walcheren, een
onbillijkheid wordt begaan tegenover de ge
beente Middelburg, oa omdat de bindende
beslissing nog niet door den gemetenerned
renomen is. en het voor het minst twiilel-
achf-'g moet worden genoemd of on de mede*
-erkinor Her andere gemeentebesturen in den
loor Middelburg gewenschten omvang zou
unnen worden gerekend
H. M. DE KONINGIN.
Naar wij vernemen zal H. M. dc Koningin
zich in de volgende week voor enkele dagen
nqar het Loo begeven.
NED. PROTESTANTENBOND.
Mr. D. G Hoevers, te *s-Grnvenhage, heeft
'e benoeming lot voorganger vnn de afdee'ing
Beilcn van den Ned. Prot. Bond aangenomen.
HR. MS. HERTOG HENDRIK.
De commandant von Hr. Ms. „Hertog Hen-
Tik" heeft radicgrorisch aan het departement
an marine medegedeeld, dat hij op 28 Febr.
1. gedurende de hondenwacht en de dö^wacht
"»p tegenkoers gestuurd heeft in verband met
•en ontvangen nocd^rin vnn het stoom?cvip
Atalaya," dat brnrd aan boord had en dat
550 m;:'en bc-esten de plaats vnn de „Hertog
T,,«drik" stond.
NaJot uit rndio»raf'c"che berichten gebleken
as dat men den hrard meester en het gpvaar
rewc' en was, heeft de „Hertog Hendrik" zijn
^ostc'ij'-en koers vervolgd.
DE NIEUWE BURGEMEESTER TE GORSSEL
Woensdag deed de nieuwbenoemde burge
meester van Gorssel de heer L. R Wentbolt
•i.tn feestelijken intocht in deze gemeente Een
°erc-wocht van ruiters ontving den heer Went-
Solt aan de gemcentegiens te E( fde, waar hi]
•verd verwe'komrl namens de burgerij door no-
nris Srhonfsma Daarna gieg de stoet met den
burgemeester, diens echtgenoote en familie in
•ep landauer, bespannen met vier schimmels
'oor Gorssel-dorp paar de buurtschap E^se,
vaar wederom een feestgroet werd gebracht,
fn het gemeentehuis sprak dr F. P. Schuite-
"ra'*cr den burgemeester toe
In een buitengewone randszi'ting wrtd do
"irgemeester gelnstallcetd door dr Van der
Hoeven, den loco-burgemeester. De heer
Boschloo snak namens de aadsleden De bur
gemeester dankte voor de hem bereide ont
vangst.
Na de raadszittifig sproken ds Gregory voor
'en Krrkeiood der Ned Hetv gemeente en do
beer Kuipers voor de Oranjevereeniging.
De raadzitting werd bijgewoond door tal van
Burgemeesters uit de omgeving, door deputa
ties van vele vercenigingen en paMiculieren.
Over het kwade kan alleen het goede ze
gevieren. TCLSTOl.
Door RAFAEL SABATINl
Uit het Engelsch dooi C. M. G cL W.
3i
Garnache nam eerst een poolshoogte met
een slimheid die hem eigen was Arsenio was
zijn eenige landgenoot cp Ccndillac't was
dus niet te verwonderen, dat Battisla in wei
nige uren die hij vrij had als gevangenbewaar
der, het gezelschap zocht van dien man en een
praatje met hem ging maken. Het tweetal werr'
vrij intiem met elkaar en dc omgang werd
langzamerhand vrij en ongedwongen. Gar
nache, die geen gewaagd spel wou spelen dooi
overhaasting, wachtte geduldig op een gocd<-
gelegenheid. Die gelegenheid kwam op der
dag na Allerheiligen Arsenio, die steeds een
geloovig zoon der Moederkerk was geweest
was op dien dag van Allerzielen onder den in
druk van de herinnering aan zijn aardsche
moeder, die drie jonr geleden gestorven was
Hij was stil en in zichzelf gekeerd en ginj
weinig in op de grappen van Garnache. Eu
Garnache, die nieuwsgierig was, waarover hij
peinsde, ging hem met aandacht na.
Het was een kleine man, kort van gestalte,
met kromme beenen, maar een gespierd
teltje hij zuchte plotseling heel diep terwijl
hij in gedachten plukte aan onkruid dat tus
schen twee steenen groeide van het binnen
plein, waar zij on de trao zaten die naar «-
kapel voerde.
„Je bent een taaie kameraad vandaag, mijn
Tndgenoot" zei Garnache hem op don schou
der kloppende.
„Het is vandaag Allerzielen, de Doodendag"
antwoordde dc man, alsof hij dat een voldoen
de verklaring vond.
Garnache lachte
„Voor hen cie dood zijn, zeer zekerdat
was het gisteren ook, en zal het morgen weei
zijn. Maar ons die hier bij elkaar zitten is het
de dag der levenden".
„Je bent een spotter" zei de ander verwij
tend zijn gemeene gezicht stond bijzondet
ernstig „Je begrijpt het niet"
„Verklaar het mij dan Bekeer mij".
„Het is de dag waarop onze gedachten var
zelf op degenen die gestorven zijn, gevestig
worden ik denk aan mijn moeder die nu drir
jaar lang in het graf ligt Ik dacht aan wat zij
voor mij geweest is en aan wat ik ben
Garnache zette een gezicht dat door den an
der niet werd opgemerkt Hij keek naar cer
kleinen moordenaar en cr was verslagenhei'1 in
dien bliL Wat manluerdc dc schavuit? Was
hij aan het berouw krijgen over zijn zonden,
zcu hij uitscheiden met zijn leventje van be
drog en verraad was hij van plan niemand
de keel meer af te snijden, getrouw tc wezen
aan den man die hem zijn loon uitbetaalde
zou hij een Gode welgevallig loven gaan lei
den Pest el dat was nu iets waar miinhcci
de Garnache op t cogenblik niets moe cphad,
dat kwam in 't geheel niet in zijn kraam te-
pas Indien Arsenio van plan was zich te ver
beteren, laat hem daar in ieder gevul mee
wachten totdot Garnache met hem afgedaar.
had. Hij deed dus zijn mond open en liet een
luiden spotlach hooren.
„Wij zullen nog oen monnik van je ma'en
zei' hij, „een candidaat vcor heiligverklaring,
die barrevoets over dc straat loopt, met een
gegeeselden rug en geschoren hoofd. Geer»
wijn meer, geen dobbclsteenen, geen jonge
meisjes, geen
„Stil I" riep d»> andere.
„Je meet zeggen „P a x" zei de ander Pax
tecum of vobiscum. Zoo zal je het
later zeggen".
„Als mijn geweten mij pijnigt, wat heb jb
daar mee te maken Heb jij dan zelf geen ge
weten
„Neen Daar worden dc menschen maar ma
gcr van in dit tranendai Het is iets dat de
grooten der wereld hebb -n uitgevonden om zt
in staat te stellen om voort tc gaan de ge-
ringen of te persen en tc verdrukken. Als |e
baas ie skrht bet,m t voor k-t vuile uerk ck i
je voor hem o'oet en er komt een onder die
een rijke belooning aanbiedt voor iets dot je-
nngelaten hebt in di-n dienst, dan wordt je
gewanrsrhuwd dut nis je je laat verleiden, je
geweten het je later lastig zal maken. Ach
kom Een bekrompen kinderachtige raad, dat
ttcuw blijven I"
Arsenio keek op Woorden ten nadeele der
grooten der wereld vielen altijd in zijn smaak:
argumenten die aantoonden dot hij verdrukt en
bedrogen werd klonken hem altijd aangenaam
in de co ren. Hij knikte om zijn instemming te
betuigen met Batristo's uitspraak
„Bij Bacchus!" riep hij, „daar heb je gelijk
in landgenoot! Maar dit geval van mij is heel
wal anders Ik denk aan den vloek dien de
Kerk over dit huis heeft uitgesproken. Gisteren
was 't Allerheiü "n, en ik heb een nvs
hooren lezen. Vandaag is het A'lrrzielcn, en :k
kan nergens gaan bidden in deze zondige
plaats voor de rust van mijn moeders 7iel".
„Hop zoo?" vroeg Garnache, terwijl hij met
verbazing dezen godsdienstig aangeiegden
moordenaar aanzag
„Hoe zoo? Is het buis Condillac dan niet in
de ban gedaan, en daarmee iederen Dersoon
-iie er uit vrijen wil verblijf houdt? Gebeden en
Sacramenten zijn hier ook verboden".
Garnache kreeg plotseling een ingeving. Hij
sprong overeind, zijn gezicht stond hevig ont
daan bij het vernemen van zylk ren staat van
'aken, waarvan hij tot nu toe geen begrip ge
had had. Hij hield zich niet langer bezig met
het overpeinzen van het gemoed van den kerel,
een zoo wonderlijke vcrecniging van gemoeds
bezwaren, hij kon iederen dag van de week on
gestraft alle voorschriften veronachtzamen om
een paar louis d'ors te verdienen en toch w rd
zijn geweten gepijnigd omdat hij onder één dnk
moest lev n w-aarover de Kerk haar banvloek
had uitges. roken.
„Wat zegt ge daar, landgenoot, van mij. Wat
veitcl jc mij daar?"
„De waarheid", zei Arsenio schouderopha
lend, „over ieder mensch, dat willens cn weten*»
in dienst blijft van Condillac", onwillekeurig
sprak hij zachter, het kon eens zijn dat de
kapitein of de markiezin in de buurt waren
is de banvloek uitgesproken."
„Verduiveld!" riep de pscudo Picmonte^s,
„ik ben zelf ook een Christenmensch, Arsenio,
en ik heb dnar niets van geweten."
„Die onwetendheid kan een verontschuldiging
voor je z'-In. Maar nu ;c het weet Arsenio
trok de schouders cp.
„Nu ik weet, moest ik liever voor mijn ziel
zorgen en naar een ander baantje u:tzicn".
„Helaas!" zei Arsenio zuchtend. „Dat is zoo
gemakkelijk niet te vinden.
Garnache keck hem aan. Garnache begon
grooter vertrouwen te krijgen op zijn go'-d"
kans dan tot nu toe Hij keek voorzichtig om
zich heen; toen ging hij zoo zitten dat zijn mond
clirht bij bet oor vnn Arsenio was
„De sold'j is hier bespottelijk weinig, toch
heb ik een mooi aanbod, een fortuintje gewei
gerd om trouw te blijven aan mijn meesteres
hiei op Condillac. Maar wat je mij daar ver
telt verandert de heele zaak. Dat verzeker
ik je."
„Een fortuintje?" vroeg Arsenio spottend.
„Ja, een fortuintje op zijn minst vijftig
pistolen. Dat is een fortuin voor ons."
Arsenio floot een deuntje. „Vertel er mij wat
meer van", zei hij.
Garnache stond op alsof hij wou heengaan.
„Daar meet ik neg eens over denken", zei
hij er» ging heen. Maar de ander greep zijn
arm flink beet.
„Waar mort je er over denken, dwaas zei
hij, „vertel mij van dien dienst die je werd
aangeboden. Mijn geweten loot mij niet met
rust. Als jij die vijftig pistolen weigert waarom
zou ik dan geen gebruik maken van die dwaas
heid van jou?"
„Dat zou geen bezwaar voor mij zijn Er wer
den twee mannen vereischt voor dc zaak waar
ik van spreek, vijftig pistolen voor ieder. Als
ik besluit cr op in te gaan, zal ik jou noemen
voor de tweede plaats om mij te helpen"
Hij knikte zijn collega somber goeden dog,
schudde de hond van zijn arm en wilde den
tuin ingaon Maar Arsenio liep hem na, greep
hem weer bij don orm en hield hem tegen.
„Jou dwaosl" zei hij: „wou je voor zulk een
foi tuintje bedt~ken?"
„Het zou verraad bcteekenen", fluisterde
Gurnache.
„Jo, dot is kwaad", stemde de ander toe cn
zijn gezicht betrok Maar toen hij zich herin
nerde wat Garnache gezegd had, klaarde hel
spoedig weer op.
„Is het tegen die menschen hier op Con*
dillac?" vroeg hij.
Garnache knikte.
-- i
(Wordt vervolgd^
