MBÖSröOMmH DAGBIAfi TWEEDE BLAD Maandag 7 Mei 1928 BINNENLAND. groote brand te berkel brand bij de roermondsche eiermijn boschbranden in drenthe felle brand te rotterdam DWARS DOOR HET BRANDENDE VEENGEBIED N.V. COMPAGNIE LYONNAISE REISMANTELS f 14.50. veenwerkers'flegma FEUILLETON. DEGREJZE DAME 2óe JAARGANG ..DE EEMLANDER" j No. 263 EEN MEELPAKHU1S AFGEBRAND SCHADE MEER DAN EEN HALVE TON In den nacht van Zaterdag op Zondag heelt -n de gemeente Berkel (Z.H.) een hevige brand gewoed- Omstreeks middernacht werd brand ontdekt :n het meelpakhuis en de maalderij van den heer A. Treurniet aldaor. Toen de biund 'door de omwonenden ontdekt wcrd> sloegen de vlammen reeds aan alle kanten van het tusschcn een groot aantal andere ge bouwen gelegen pakhuis uit en de brandweer an Berkel en Rodenrijs, die slechts beschikt ovc-r één molorspuit en drie handspuiten acht te het raadzaam de hulp van de omliggende gemeenten in te roepen. Tegen half één waren behalve de Berkclsche brandweer ook eer. auto-stoomspuit uit Rcrttcrdnm en een motoi" spuit uit B- igschc Hoek ter plaatse. De vium- rnen, aangewakkerd door den wind, sloegen toen zeer lel uit. Onder leiding van den bur gemeester van Berkel, de heer F. M. M. Vos c.p Wael, de hoofdman van de vrijwillige biardweer tc Rotterdam, de heer H. van Dam on de chef van de afdceling Brandbluschmid- ctlen te Rotterdam, den heer J. PcllenkoU, weid het vuur met tien stralen aangetast. Hoi meelpakhuis waarin de vlammen loeiden, bleek chter niet meer tc behouden en de brandweer móest olie krachten inspannen om de omlig gende gebouwen, een schuur, een woonhuis <*n een winkel, te behouden. Tegen drie uur in den nacht was men den brand meester Het pakhuis, dat uit steen is opgetrokken en al leen aan de achterzijde voor een gede:lte uit hout bestaat, is totaal uitgebrand. Met don derend geraas stortten gedurende het blus- schinigswerk gedeelten in. Een zeer groote voorraad meel is verloren gegaan. De maalde rij is vernield. De omliggende gebouwen hebben veel brand en waterschade gekregen. Ecnige gebouwen hadden reeds oan den kant, grenzende aan het pakhuis, en aan het dak vlam gevat, doch dank zij het krachtige optreden van de brandweer konden zij worden behouden. Tegen half vier kon de Rotterdamscho brandweer inrukken. Een motorspuit uit Delft, die nog op het terrein van den brand versche nen was, behoefde geen dienst meer tc doen De brand trok. ondanks het nachtelijk uur, groote belangstelling. Zelfs uit Rotterdam wa ren vele nieuwsgierigen naar het terrein van den brand getrokken, terwijl de meeste ir> woners van Berkel en Rodenrijs en velen uit Bergschenhoek en andere omliggende dorpen het schouwspel in den nacht kwamen gade slaan. Ook de burgemeester van Bcrgschen- hoek, dc heer J. van Meeleren Jr., was ter plaatse. De schade van den brand is zeer groot en bedraagt mc-cr dan een halve ton. Zij wordt door verzekering gedekt. De oorzaak van den brand is onbekend. EEN LOODS AFGEBRAND Men meldt ons uit Roermond d.d. 6 Mei Hedenmiddag omstreeks 'half één ontstond in een 5 meter lange ijzeren loods, behoorende bij de Coöperatieve Roermondsche Eiermijn, door tot nu toe onbekende oorzaak brand. D' loods was geheel met bokmateriaal gevuld, zoodat met groote snelheid de vlammen om zich hcengrepen. De motorspuit uit Roermond en de brandweer van Kapel in 't Zand waren spoedig met materiaal ter plaatse en tastten het vuur krachtig aan. De loods stortte' geheel in elkaar. De brandweer had veel moeite om i voorkomen, dot de brand zich zou uitbrei den tot het gebouw zelve. De schade is vrij aanzienlijk. HET GEVAAR BIJ HOOGEVEEN GEWEKEN Men meldt ons uit Nieuw-Amsterdam, d.d G Mei.Gisteravond brak door onbekende oor zaak brand uit in de bosschen vöi\ het Stnats- boschboheer bij Erm. Het vuur kon heden wor den gebluscht. Zondagmiddag brak eveneens in Erm (ge meente Sleen) brand uit in de denncnbosschcn, vermoedelijk door het spelen met lucifers door kinderen. De brandweer is onmiddellijk nuui het terrein van den brond vertrokken. Men meldt ons uit Hoogevcen 'Hot gevaar voor het „Spaarbankbosch'' en voor het Noorderhuis is geweken. De brond is waarschijnlijk veroozaakt door vonken uit een locomotief. Men meldt uit Eindhoven aan de Mndgm. Zondagmiddag woedden onder de gemeente Eindhoven op twee plaatsen tegelijk bosch- branden. Verscheidene hectaren mooie bos- schi a werden een prooi der vlammen. Het ergst brandde het nabij den Oirschot- schedijk, waar verschillende uitgestrekte bos schen van verschillende eigenaren werden aan getast. Een minder ernstige brond teisterde op het zelfde moment de bosschen van Koudenhovcn onder Eindhoven. De brandweercorpsen van Philips en van de gemeenten slaagden er in het vuur tc stuiten. DOOR SPELENDE JONGENS VEROORZAAKT EEN OPSLAGPLAATS VERWOEST Zondagmiddag om half zeven is brand uil gebroken in een opslagplaats van stucodoors- ortikelen en riet van den heer Visser aan de Brielsche Laan tc Rotterdam. De brand is ont staan doordat twee 8-jarige jongens spelend cenig hooi in brand hebben gestoken en dit over de schutting hebben geworpen. De jon gens, thuisbehoorend op een bij de Graan Ele ctor Mij. liggend schip, zijn door de politic gepakt. De brand heeft zeer snel om zich heen gegrepen on in korten tijd stond do hcele groote opslagplaats in lichte laaie. Het vuui deelde zich ook mede non de naast gelegen herstclplaats voor de Graan-elevator-Mij. De Rotterdamsche brandweer is met groot mate riaal uitgerukt, zoodat een uur na het uitbre ken het vuur door een cordon van 15 stralen was omringd. Het gelukte het stecncn gedeelte van de herstelplaats cn een aan den andere n kant gelegen loonzageiij te behouden. Na 1 Y> uur was men den brand meester, ofschoon de vlammen voortdurend uit de stapels riet bic ven slaan. Uitbreiding was toen onmogelijk De brand trok in Rotterdam, waar de donkere rookwolken tot ver in den omtrek zichtbaar waren, veel belangstelling. Verzekering dekt de schade. HOE HET VUUR OVER HET KANAAL VLOOG TE ERFSCHEIDERVEEN, EN TAL VAN HUIZEN VERBRANDDE, O.M. DE CHRISTELIJKE SCHOOL MIDDEN IN HET VUUR TE KLAZIENAVEEN BEGIN VAN BRAND IN HET WILHEU1INAGASTHUIS. Overbelasting van dc lift. Gistermiddag werd rook ontdekt op dc bo venste verdieping van de vrouwenkliniek in het Wilhelmin a gasthuis te Amsterdam. De rook, vergezeld van de reuk van smeulend gummi, kwam uit de motorkamcr met de lift. De brandweer werd gewaarschuwd, die op dat alarm met zec-r veel materiaal uitrukte. Het bleek, dat door overbelasting de automatische weerstondschakelaar van de lift was gaan gloeien, waardoor de isolatiewindingen waren gaan smeulen en den rook en dc onaangename geur verspreidden De iift werd stroomloos gemaakt cn lut vuur met natte doeken ge doofd. Utrechtscheweg 10 Tel 179 Amersfoort ZOO MOET DE OORLOG ZIJN GEWEEST DE BRAND NEEMT AANMERKELIJK AF Men meldt ons uit Emmen d.d. 5 Mei De veenbranden in Drente hebben heden geen onrustbarenden omvang meer afgeno men. Allerwegen is het betrekkelijk rustig. Wel smeult nog over enorme oppervlakten het vuur, doch gevaar voor gebouwen is nergens direct aanwezig. De brandweer heeft zich tluins in hoofdzaak geconcentreerd in do omgeving van de Ammoniakfabrick te Klazienavcen Noord. Hier werken momentcel een mot on spuit uit Groningen met G slangen, een motor spuit cn twee stoomspuiten uit Amsterdam met totaal 9 slangen, welk aantal opgevoerd kan worden tot 14, wanneer voldoende slan- genmoteriaol aanwezig is. Voorts zijn hie aan wezig een viertal spuiten uit eigen omgeving, die met totaal tien stralen werken. Dc bedoe ling is hier het vuur to isolecren. Tc Emmen Erfschcidcrveen wordt het biusschingswcrk verricht door de hedenmiddag uit 's-Graven- hège gearriveerde stoomspuiten. De aard van de veenbranden, die diep onder den bodem voortgloeien, gebiedt de uiterste voorzichtig heid, al zal het aanzien van dc branden, wan neer de windrichting' constant blijft, niet zoo ernstig meer worden, omdat de meeste turf» hoopen onder den wind verbrand zijn. Ook te Valthermond is het rustig. Op grooten afstand in Oostelijke richting worden branden waargenomen, vermoedelijk in de aangrenzende Duilsche venen. Het gerucht, als zou te Emmen Erfscheiden- reen een kind verbrand zijn, is gelukkig on juist gebleken. Uit Emmen weid ons Zondagmiddag ge seind, dat er in den toestand in den brond in de Drentscho venen geen wijziging is getreden. Dc toestand wordt gunstig geacht. Naar wij vernemen, is de motorspuit uit Gioningen uit het door veenbranden goteistcr- de gebied teruggekeerd. De provinciale vertegenwoordiger van den Kon. Nat. Bond voor Reddingwezen cn Eerste Hulp bij Ongelukken „Het Oranje Kruis", mr. A. W. van Hol the tot Echten tc Assen, be zocht gisteren de gemeenten waarin de veen branden woeden. Hij pleegde ook overleg met de burgemeesters, om zich te vergewissen, of en in hoeverre bijzondero hulp gewenscht is. De provinciale ct tegenwoordig er blijft in ge- r< gelde verbinding met de burgemeestersdc Bond „Het Oranje Kruis" blijft paraat om alle hulp te verleenen, welke noodig 2al blijken. Het Haagsch comité tot steun van den op' bouw van Drente heeft thans besloten een be drug van 3000 beschikbaar te stellen tot le niging' van den nood, ontstaan door dc veen branden in die provincie. Aan dat bedrag zal echter, zulks naar aan leiding van een onderhoud tusschcn den mi nister van binncr.landsche zaken cn landbouw en den voorzitter van het comité, den heer L Hoejenbos, geen bestemming worden gege ven, alvorens hieromtrent tusschcn minister Kun en den heer Hoejenbos overleg- is ge pleegd. Dat is een heclc reis, voor je er bent! Eerst met dc sneltrein naar Zwolle, en dan boemelen, zonder genade^ van Zwolle naar Ommen en Coevordcn naar Emmen. Dat leek ons tenminste de kortste weg of liever: dc minst lange. Je kunt ook nog eerst naar Assen gaan, en vandaar over Stadskanaal naar Em men, maar dat is heelemoal mijl op zeven Hoe lang men in den trein zit over het traject UtrechtEmmen moet u zelf aan de hand van het spoorboekje maar eens uitrekenen. Een aai- dig tijdverdrijf. Als je in Emmen aankomt, is daar eigenlijk nog niets tc bespeuren van het onheil, dat er in den onmiddcllijkcn omtrek woedt. Alleen ci staat op het station een oudcrwctsche Am- sterdamschc stoomspuit met een dikke blin lend koperen pijp, en in het hotel tegenover het station zitten Amstcrdomscho brandweerlui. 't Eerste wat men hoort is: 't is gelukkig niet meer zoo erg als gisteren. Maar als men den weg naar Emmercrfscheidervccn opgaat, ziet men in de verte nog zware rookwolken opstij gen. Daarheen gnat dus onze eerste tocht. t Is gelukkig niet meer zoo erg als gisteren". Dut is wel typeerend voor het flegma, waarmee dc veenbevolking deze ramp over zich heen laut guan. Alleen als het vuur erg dicht bij dc huizen komt, dan ontstaat cr een algemeen sauve qui peut; het huisraad wordt uitgedragen, alles in veiligheid gebracht, en men tracht met alle middelen het vuur tc stuiten. En dun sluot den menschen de schiik om het hurt, als dc veenbrand van drie, vier kanten met groote snel heid nadert. Een oude vcrvcner zei ons: „Zoo moet de oorlog zijn geweest, meneer. Jc ziet in dc verte telkens nieuwe rookzuilen omhoog gaan, en plotseling ploft er vluk naast je rook uit den grond, niet op één plek, maur op meer dere punten, vlak om jc heen. Dat gemeeno vuur vreet onder den grond door, cn komt op een andere plek weer boven, d m je denkt." Daar langs den straatweg van Emmen naar Erfscheidcrvccn is het Vrijdag een hel geweest. Het vuur kwam van den kant van Klaziena- veen voor den zuidoostenwind pijlsnel opschie ten, en bereikte al heel gauw het kanaal. Do huisjes die aan dezen kant van het water ston den, werden in no time ontruimd, cn het huis raad werd geborgen in de Algemeene Christe lijke school aan den overkant, aun den straat weg. Men heeft het uit dc berichten al kunnen lezen: een aantal huizen langs dc vaart gingen in dc vlammen op. Maar zoo vreemd: één huis tot den grond toe afgebrand, het huis ernaast mankeert niets, dan weer een verbrand, vici woningen don weer volmaakt intact, en de vol gende weer verbrand. Dat bewijst wol dc bui tengewone grilligheid van dit vcenvuur. Tul von huizen achtte men verloren, en zc staan er nu r.og; en andere woningen zijn door het vuur verleerd, terwijl men ze absoluut veilig achtte! Zoo was dus de toestand duur Vrijdag. Aan den overkant van de vaart woedde het vuur fel, maar men meende in het 33:« meter broedc kanaal een voldoende beschutting te hebben Maar ook die berekening kwam falikant uit. Recht tegenover de Christelijke school brandde een huisje af, cn de wind joeg brandend veen cn vonken over het water naar den overkant, met als gevolg, dat in een minimum van tijd ook langs den straatweg het veen in brand kwam te staan. Binnen het kwartier slond dc school rondom in het vuur, en daarin had mer. nog wel huisraad van vluchtelingen geborgen! Hoe men er alles weer uit heeft gekregen, weet men nog niet, maar zooveel is zeker, het was een hel. Ook op andere punten joeg het vuur over het kanaal, en zoo was de straatweg abso luut onbegaanbaar geworden door het vuur, d? hitte en dc rook. Het schoolgebouw brandde tot den grond toe af (een groot steenen ge> bouwl), dc woning van het hoofd ernaast bleef gelukkig gespaard, al heeft het weinig ge scheeld. Een houten gebouw erachter viel ook ten prooi aan het vuur, verderop nog een paur huisjes. En zoo trok de baaierd voort, verder het veen in, in de richting van Valthermond, met den feilen wind achter zich. Toen wij Zon- dogochtend den straatweg naar Erfschcidcr veen langs reden, kon men precies zien, dat het vuur zich een puar galen hud gevreten in de huizenrij langs den weg, en daardoor wos oortgesneld; net een paar bressen in ccn wal- muur. Zondagochtend brandde het hier niet meer Op de plaatsen, die ongedeerd waren gebleven, waren dc veenarbeiders met hun „turftrappers' weer druk aan den arbeid. Wonderlijk flegmal In dc verte zog men nog wel hier cn daar een rookkolom omhoog stijgen, moor dat was meer een plaatselijk opnieuw opsmeukn. In de richting Klazienavcen evenwel bleek het nog geducht te spoken. Daar hing een zwaar rookgordijn tegen den horizont, en dus trok" kon wc dien kant uit. Bij de Ammoniakfabrick, daai is het. Daar staat een geweldige Amstcr damscho motorspuit te trillen cn te zuchten. Zij zuigt het water uit de vaart, en door 5 dikke slangen ver het veen in. Van den straatweg af kunnen wc dc spuitgasten hoost niet zien, zoo ver staan zc weg. 200 meter verder op den straatweg staat dc Groningscho motorspuit te werken, de beroemde, die door de brug zakte, en daardoor een hcelcn omweg moest maken. En nog een eindje verder tweo Amsterdamsche stoomspuiten, die vuur brukeil uit koperen pijpen. Zoo gaan er in totaal zeker 40 slangen het brundende veen in; de brand icikt hier zoover als het oog zien kan. Naar schatting van hen, die het weten kunnen, tot ver over dc Duitsche grens, die hier dwars door d.ï moerassen loopt. Met taaie energie is men bezig het veen nat te houden, om te beletten, dat het ook hier over het kanual vliegt. Hier is de toestand ernstig Er staan weliswaar weinig huizen, maar men wil die coütc quo coiito behouden. Do bewoners hebben alles al in veiligheid gebracht. Tafels, stoelen, fornuis, kasten, olies stoat aan den weg. Ongelooflijk j hoeveelheden water worden er weggespoten, en 't lijkt alles vergeefs. „Jc merkt haast niet, dat jc wuter geeft", zecgt de Groningscho brand meester. ,/t Lijkt wel, of het vuur op het water afdrijft. Zoo denk je: ziezoo, dat is uit, of een pnor meter verder brandt het weer even lustig. D'r is zoo geen eer aon te behalen." De mannen, die de straalpijpen voeren, heb ben 't zwaar. Ze staan midden in de benau wende turfrook, met pijn in de oogen en dorstige, hoestende kelen. Lang houden ze 't niet uit; dan worden zc afgelost, cn probceren zo op den straatweg wat op verhaol te komen. 't Gekke bij zoo'n veenbrand is, dut je geen vuur ziet; althans overdag niet. Je hoort niet anders dan een sissend geluid, cn ziet niet an- dcis dan de enorme rookontwikkeling, die elk uitzicht beneemt. Vlammen zijn er niet. Maar aan de hitte van den grond woarover je loopt merk jc deksels goed, dat cr vuur is. En 's avonds, als het donker is, dan kun jc 't zie n ook. Dan zie je dien sluipmoordenaar laog over de vlakte schieten, in allerlei bochten en kringen, nu hier, dan daor, en met een duivel achtige snelheid. Dat is het begin, het aan komen van den brand. Maur als het eenmaal goed brondt, dan staat er een gordijn van vuur boven den grond, een muur, met op regelma tige afstanden torens erin. Dat zijn do turfhoo- pen, de stobben, die in gloed worden gezet en tot pulver ineen vallen als zc opgebrand zijn. Dut is een grootsch gezicht, moor ontzaglijk angstig tegelijk, als men die vuur-muur al maar nader ziet komen, alles verterend, wat op hoor weg- komt, met een regen van vonken als voorboden. Zoo heeeft men in Valthermond den brand in den avond zien aanstormen door het veen, maar daarover in een volgend artikel. Zondagochtend dan woedde het vuur nog het felst bij Klozienoveen, achter dc Ammoniuk- fabriek, en do groote spuiten deden alles, om de zaak maar nat tc houden. Ze stonden aun den waterkant en dc tullooze slangen waren onder den strnotweg doorgelegd, om het ver keer nog mogelijk te maken; men had een paar sleenen losgewoeld, de aldus ontstane geul wat verdiept, en daarin dc slangen gelegd. In den vroegen morgen was men al begonnen, en hot zag ernaar uit, dot men den gcheelen verderen Zondag wel daar zou blijven, en dat de spui', die nog op het station te Emmen stond, er ook nog wel heen zou moeten. Langs een van dc slangen zijn we het veen even ingewandeld, voor zoover dat doenlijk was. Muur verder dan een minuut of tien heb ben wc het niet gebracht; want toen kriebelde het ons al zoo in neus en keel, cn werd de grond in letterlijken zin zoo warm onder onze voeten, dat wc weer haastig den terugtocht hebben aanvaard. De menschen, die er ziin moeten, hebben dan ook nutte zakdoeken voor den mond. Gelukkig was het in de andere centra van den veenbrand in niet onbelangrijke male aan het minderen, doordut olies, wat brandbaar is, verbrand is. „Als cr geen voedsel meer is, houdt het vuur vanzelf op!" Dat is het laatste woord, dat men te hooren krijgt, wien men ook spreektl Het lxeele geheim der welsprekendheid ligt hierin, een overtuiging tc hebben. Uit het Engelsch van HENRY SETON MERRIMAN. 19 Fitz, vol ijver voor zijn opdracht, zocht zijn weg naar de trap, die naar de brug voert. Met waar zeemansinstinct scheen hij te weten, waar hij die zoeken moest. Aan den voet van dc ijzeren trap bleef hij staan, om een bevel tc geven aan den man, die hem op den voet volgde en zijn houding was geheel die van Luke. Dc omstanders zagen met ccn oogop slag, wie dit zijn moest. Dc gelijkenis was ver bijsterend. Hier was eenvoudig nog een Luke Fitz Henry, wat blonder, iets grooter, maai dezelfde man. Dc kapitein begon plotseling hartelijk te lachen, toen Fitz op de kleine brug, ver boven het dek verscheen. „Er valt niet aan te twijfelen, wie gij zijt, mijnheer," zeide hij, terwijl hij zijn hond uit stak. Toen ging hij op zijde en de twee broeders ontmoetten elkaar. Zij zeiden niets, drukten elkaar slechts de hand, en onwillekeurig viel Luke's oog op de keurige, eenvoudige uni form, half onder den mantel verscholen. Fitz 2ag dien blik cn trok haastig den mantel om zich heen. Het was ongelukkig. En dil was hun ontmoeting na drie jaren. „Waarachtigriep Fitz na een oogenblik van stilte uit, „het is een mooi schip I" Luke legde zijn handen op de wit geschil derde leuning on volgde de richting van zijn broeders blik. „Ja", stamde hij langzaam toe, „ja, het is een goede boot." En toen dwaalden zijn oogen onwillekeurig near de kleine „Kittiwake" vlug-, als een krijgsman voor anker en plotseling ont snapte een diepe zucht aan zijn lippen. Hij was het nog niet te boven gekomen. Dut zou hij nooit. „Jc bent dus weg van Mahon," ging hfj voort, „eindelijk „Ja", antwoordde Fitz. Ik kan gclooven, dat je voor heel de rest von je verder leven genoeg hebt van Minorca" zeidc Lukc, terwijl hij plotseling keek naar de twistende mannen in dc bootjes cn naar het krioelen van slingerende vuartuigen ondci hen. „Zoo erg is die plaats niet," hernam Fitz. „Ik ik houd cr zelfs van." Er ontstond een kleine pauze, en heel onver wacht zeide Luke „De Ingham-Bokers zijn aan boord." Fitz fronste nadenkend zijn wenkbrauwen „De Inghant-Bakers", zeide hij. „Wie Zijn dat Luke lachte, schijnbaar plotseling verlicht „Herinner je je nietzeide hij. „Zij is een vriendin van mrs. Harrington en en Agatha is er ook, haar dochter." Ik herinner mij iets diks Niet de doch ter, dc oude vtouw, bedoel ik. O, ja. Waar guan zo heen „Naar Malta.** Het was duidelijk merkbaar, zelfs voor Luke, dat de tegenwoordige of toekomstige bestem ming der Inghnin-Bakcrs, Fitz volkomen on verschillig was. Hij stelde meer belang' .in dc „Croonah" dan in haar passagiers. Beiden waren zij zich bewust, dat deze ont moeting na jaren van afwezigheid, niet was wat zij zijn moest. Zij hadden een onbestemd ge voel van teleurstelling. Er scheen iets tusschcn hen te staan. Luke, met zijn karakteristiek pessimisme zag lit het eerst voelde dc kille, ontastbare te genwoordigheid, nog vóór zijn minder scherp- zinnigen broeder. Toen zag Fitz het cn, zondei aarzelen, zooals zijn gewoonte was, ging hij er op in. „Oude jongen l" begon hij, „ik ben blij je te zien. Lang geleden, niet waai, sinds wij el kaar hel laatst zagen Je moet met mij mee gaan cn met ons de lunch gebruiken. Dc man nen zullen geducht blij zijn, kennis met je te maken. Jc kunt het schip dan eens bekijken, ofschoon er niet veel aan te zien is, weet je Het haalt niet bij dit. Dit is een mooie boot, LukcHoeveel knn zij loopen „Zij loopt twintig mijl." „Ja, daar ziet zij naar uit. Wel, kun je nu meegaan Lukc schudde zijn hoofd. „Neen," antwoordde hij bijna barsch, „ik kan het schip niet Verlaten." „Wat! Niet meegaan om dc „Kittiwake" te zien Fitz keek teleurgesteld. Hij scheen zich niet te kunnen voorstellen, dal iemand zonder mui- murceren, de gelegenheid om dc „Kittiwake" te zien, kon laten voorbijgaan. „Neen, ik vrees van niet. Wij hebben ook onze discipline weet je. Wij moeten op onzen tijd passen. Om twee uur gaan we weg. Fitz drong cr niet verder op aan. Van zijn jeugd af was hij met discipline grootgebracht bovendien was hij knap op eenvoudige ma nier cn hij had ontdekt, dat het voor Luke geen pleizier, maar een verdriet zou zijn, om te ko men aan boord van een schip, waar de witte vlag wapperde. „Kan ik aan boord blijven om met je to lunchen vroeg hij ongedwongen. „De hemel mag weten, wanneer wij elkaar weer tegen het lijf zullen loopen. Het was louter toeval. Wij zijn gisteravond pas binnengeloopen. Juist was ik aan land gegaan om te rapportceren, toen wij de „Croonah" zagen binnenkomen. Daar om", hij hield even op trok zijn mantel dicht „bon ik in groot tenue Wij gaan re» gelrecht naar huis." „Blijf vooral", zeide Lukc. Fitz knikte. „Ik geloof," voegde hij or bij, „dat ik mrs. Ingham-Boker mijn opwachting moet maken?" Luke's gelaat verhelderde plotseling. Fitz had klaarblijkelijk vergeten, dat Agatha er ook was. „Ik zal hen vr«gen, met ons to lunclicn, in mijn hut", zeide hij. En nu verlieten zij de brug. Naar gewonen gang van zaken werd Fitz aan de Ingham-Bakers voorgesteld cn Agatha was allerbeminnelijkst. Fitz keek veel naur haar. Eenvoudig, omdat zij het hem liet doen. Al haar conversatie, cn ook haar mooie oogen werden op hem gericht. Hij luisterde, cn als het noodig was, lachte hij met zijn vroolijkcn klinkenden lach. Hoe kon zij weten, dat hij al dien tijd vergelijkingen maakte. Zoodra Luke's oelaat bewolkt werd veegde zij de opkomende duisternis weg door hem te betrekken in haar gesprek met Fitz, waardoor hij op de een ol andere wijze nader en Fitz meer op een af stand werd gebracht. Plotseling, toen zij hoorde, dat Frtz binneh een week in Engeland hoopte tc zijn, mengde mrs. Inghnm-Bnkor zich in het gesprek. „Ik vrees," zeidc zij,, dat gc onze lieve mrs. Harrington lastiger dan ooit zult vinden om mee om tc gaan. Inderdaad hi, hiik ben bijna geneigd u tc raden, het niet te pro bceren. Maar ik vermoed, dat ge niet veel in Londen zult zijn Fitz keek haar aan met heldere, scherpo blauwe .oogen. „Ik denk, daar ecnigen tijd te zijn," ant woordde hij. „En ik hoop dan bij mrs. Har- rington te logeeren. Mrs. Ingham-Bakcr keek naar Agatha ei\ keerde toen, ietwat haastig, terug tot haar ga lantine de veau. Agatha trommelde met haar vingers op tafel. HOOFDSTUK XII. Een geschuifel. De „Croonah" voer om Europa Point. Het weer was mooi, en de verstandige oude kapi tein dio de pols van de groote kajuit met onfeilbare zekerheid voelde vond het oogen bliek gekomen om voor den volgenden avond een bal aon te kondigen. Dit wos een daad, die van veel wereldkennis getuigde. Nog had den de passagiers de lucht van Europa in hun 'ongen, de energie van Europa in hun lede maten. Niets brengt een schip vol menschen zoo krachtdadig tot elkaar dan oen bal. Niets neemt zoozeer de gedachten in beslag en geeft zooveel bezigheid aan die vrouwelijke geest, die onders hopeloos onheil zou stichten. Bovendien waren zij nu vijf dagen op zee ge weest. en de kopitein wist, dat meer dan een talentvol meisje, in luiheid neergezeten op het dek, zich verdiepte in vage voorspellingen met betrekking tot dc vouwen en kreukels in haar japonnen, wreed weggeborgen in het ruim. (Wordt vervolgd)

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1928 | | pagina 5