fflHBFÖÖlTSCH DAODLA®
B. NIEWEG
Vlaa's.
DE GRIJZE DAME
TWEEDE BLAD
26e JAARGANG -DE EEMIANDERM No. 273
Zaterdag 19 Mei 1928
DE VOLKENBOND EN
NEDERLAND
„Ivory" Empire-Serviezen
Oud Engelsch model
Elk onderdeel is los verkrijgbaar
M.V. COMPAGM3E LYONNAISE
Etalage: Sport- en Reiskleeding
BINNENLAND.
UIT DE STAATSCOURANT
NEDERLAND EN BELG IE
MAISON DE JAGER
Langestraat 56 - Telef. 115
FEUILLETON.
Waarom 'houdt de „Vereeniging voor
Volkenbond en Vrede" telken jflre juist op
18 Mei haren algemeenen Volken'bondsdag,
die 'het valt met voldoening te con sta-
teeren in steeds meer plaatsen des lands
ingang vindt? Omdat op 18 Mei 1899 te
's Gravenhage d'e eerste Vredesconferentie,
bijeengeroepen op initiatief van den Russi-
schen Keizer, bijeenkwam. Niet, dat daar
om de Vereeniging een onverbreekbaren
band wil leggen tusschen deze Vredesconfe
rentie en hare resultaten, en den arbeid van
den Volkenbond, schoon er natuurlijk ban
den zijnl Maar wel, dat de Vereeniging er
aan wil herinneren, dat tengevolge van het
feit, dat deze Vredesconferentie op Neder-
landschen bod'em bijeenkwam, Nederland
een internationale rol te spelen kreeg van
aanmerkelijk grooter beteakenis dan zij
tevoren had vervuld. En ook, dat de Ver
eeniging daardoor aan allen, die Nederlan
ders zijn, wil te binnen brengen, dat de
voorrechten, die Nederland aan deze inter
nationale taak ontleent, ook plichten op
Nederland leggen, die niet altijd even
duidelijk worden ingezien, ja zelfs gevoeld.
Omstreeks het einde der negentiende
eeuw speelde Nederland het valt zonder
terughouding te bekennen internationaal
geen rol. Dat was anders in de zeventiende
eeuw, toen Den Haag wemelde van vreemde
staatslieden en van vooraanstaande mannen
en vrouwen op elk gebied. Anders ook in
de achttiende eeuw, toen telkenmale te
's Gravenihage internationale conferenties
plaats hadden, die voor het wel en wee van
Europa van groote beteekenis waren. M-aar
te betreuren behoefden wij het niet, want
buitenlandsohe politiek is voor een land,
klein van omvang als het onze, ondanks de
groote beteekenis zijner Overzeesche ge
westen, een gevaarlijke zaak, die slechts
weinig gewin en veel nadeel kan opleveren.
Nederland telde echter in zijn midden een
geest als die van Asser, den scherpzinnigen
Amsterdamschen hoogleeraar, het latere lid
van den Raad van State, die ter beide
Vredesconferenties een zoo vooraanstaande
rol heeft gespeeld. Asser is de schepper
van wat men internationaal privaatrecht
noemt. Internationaal privaatrecht dat, zeer
in het algemeen gesproken, tot taak heeft
om de burgerlijke wetgeving van de ver
schillende landen, die dikwerf principieel
verschillen en tegen elkander indnuischen,
te verzoenen, wanneer dit b.v. in verband
met een internationaal huwelijk of een in
ternationale zakenaangelegenheid noodig is.
Dat internationaal privaatrecht is, wat het
zuiver familierecht aangaat, geschapen op
de vier conferenties, die onder Asser's
leiding te 's Gravenihage in 1895, 1894,
1900 en 1904 werden gehouden. Het daar
verrichte werk werd door den oorlog vernie
tigd; is sedert hervat en onder Loder's
leiding tot een voorloopig gunstig resultaat
gebracht.
Maar d'eze conferenties voor internatio
naal privaatrecht 'hadden voor Nederland in
het algemeen, dat zich overigens om deze
bijeenkomsten niet veel bekommerde, het
gTOote voordeel, dat zij op Den Haag als
internationale conferentiestad de aandacht
vestigden. Dat niet uitsluitend meer werd
gezien naar Bern, Genève of Brussel. Zoo
vestigde de Russische Regeering toen Ko
ning Leopold van België d'e eer der eerste
Vredesconferentie voor zijn land weigerde,
de oogen op Den Haag, en Nederland' had
in wijlen den heer De Beaufort een vooruit
ziend staatsman, bereid om d'e verantwoord
delijkheid dier uitnoodigiing te aanvaarden-.
Zoo kwam de eerste Vredesconferentie toen
te 's Gravenhage bijeen; weid het daaruit
voortgesproten Permanente Hof van Arbi
trage te 's Gravenhage gevestigd; werd om
een waardig onderkomen aan dit eerste Hof
tusschen de Staten te geven, door Carnegie
het Vredespaleis te 's Gravenhage gebouwd,
waarin nevens het Permanente Hof van
Arbitrage thans ook het Hof van den Vol
kenbond en de Academie voor Internatio
naal Recht zijn ondergebracht. Dat Vredes
paleis heeft het aanzien gegeven aan „het
werk van Den Haag", waarmede men be
doelt den eigenaardigen', codificeerenden,
bestaand internationaal recht vastleggenden
arbeid, die in hooge mate door d'e twee
Vredesconferenties werd verricht.
Na den oorlog scheen het een weinig als
zou de Internationale taak van Nederland,
die juist in de jaren 1913/1914 begon te
groeien, worden teruggebracht tot kleiner
afmetingen. Te Parijs, ter Vredesconferentie
van de Geallieerden, werd het „werk van
Den Haag" zoo weinig mogelijk genoemd.
Maar al spoedig veranderde dit. Nederland
had opnieuw een vooruitziend Minister van
Buitenlandsohe Zaken, en deze riep gedele
geerden uit de Scandinavische landen en
uit Zwitserland samen om, nog voordat de
Volkenbond een schema had ontworpen
voor het Hof, dat aan den Volkenbond zou
worden verbonden, zirlk een schema uit te
werken. Dat schema, in Februari 1920 op
gesteld, had grooten invloed op het werk der
officieele Volken'bondscommissie, die, mede
als uitvloeisel daarvan, in het Vredespaleis
samenkwam. En, eenmaal daar vergaderd
zijnde, kon deze Commissie niet beter doen
dan Den Haag kiezen als zetel voor dit
nieuwe Hof. Het eerste werkelijk Gerechts
hof van de wereld. Want het Permanente
Hof van Arbitrage van 1899, al heeft hel
een band gelegd tusschen de souvereine
Staten van die dagen, bracht geen recht
spraak. Dit Permanente Hof kent arbiters,
voor het grootste deel door de belangheb
bende partijen aangewezen; het Hof van den
Volkenbond kent bijkans alleen rechters,
die daar zitten, welke zaak en welk land het
ook geldtl Het heiibergen van eene instelling
van deze beteekenis is zonder twijfel een
eer voor het land, dat daarmede wordt be
last.
Een eer, die wel eenigszins toekomt aan
het land van Hugo de Groot. Deze ge
leerde toch, die in 1625 zijn standaardwerk
schreef, dat grondslag kan worden gehee-
ten voor het moderne volkenrecht, 'heeft ons
reeds geleerd wat thans eerst langzaam en
geleidelijk tot de groote menigte doordringt;
dat een aanvalsoorlog een internationale
misdaad is, en dat de Staat-misd'adiger, die
deze misdaad' begaat, door alle andere
Staten moet worden bestraft. Het Protocol
van Genève van 1924 is als d'e verwezen
lijking zijner denkbeelden, en het valt te
betreuren, dat wij nog niet ver genoeg op
den weg van ervaring zijn voortgeschreden
om dit Protocol onverdeeld te aanvaarden.
In den Volkenbond bezit d'e wereld voor 'het
eerst eene organisatie, die geacht kan wor
den geheel de internationale gemeenschap
te vertegenwoordigen. Organisatie ongetwij
feld nog van wankelen en zwakken aard;
zeker niet in staat om tenvolle de idealen
van Hugo de Groot ten uitvoer te leggen.
Maar organisatie, die juist daarom behoefte
heeft aan versterking door steun van binnen
en steun van buiten.
Steun van binnen, die ook zelfs in
hooge mate karn komen van de kleine
RECLAMES.
Van T—4 regels 4.05, elke regel meer T.—
voorbeen Langestraat.
L. BERGSTRAAT 13. TEL. 162.
Tafelservies
65 deelig
f 55.-
On tbijtservies
19 deelig
f 11 75
Theeservies
15 deelig
f 10.20
Ufrechischevweg 10 -> Tel 179 Amersfoori
landen, die tot de leden van den Volken
bond behooren. Men zegt wel eens, dat het
er weinig toe doet of Nederland of Zwitser
land of Denemarken den Volkenbond gun
stig gezind zijn en de beperking der be
wapeningen ver zouden willen doorvoeren,
omdat zij toch maar kleine Staten zijn, wier
stem weinig of geen invloed heeft. In den
Volkenbond zijn formeel allen gelijk, want
allen hebben, zoodra het op het nemen van
besluiten aankomt, slechts één stem. Prac-
tisch is dat niet voldoende. Maar wel dient
erkend, dat in alle zaken van ideëelen aard
steeds en steeds weer is gebleken, dat ook
moreele kracht van groote beteekenis is;
indien slechts landen, als Nederland er in
dit opzicht eon is, zich met ernst opmaken
om voor den Volkenbond en zijne idealen
In het krijt te treden, kan ook van een
klein land e<en groote kracht ten goede
uitgaan. Maai* alleen dan, wanneer cle Re
geering van dat land, van welke men steeds
de daden wenscht, die de groote menigte
zelf achterhoudt, het overtuigend bewijs be
zit en steeds opnieuw verkrijgt, dat zij kan
steunen op geheel het volk, dat zij ver
tegenwoordigt. In dat opzicht zijn er nog
veel te veel Nederlanders en Nederland-
schen, die, schoon zij wellicht weinig van
den Volkenbond, zijn arbeid en zijn betee
kenis weten, toch niet nalaten om onnoodig
kleineerend, onnoodig twijfelend over hem
te spreken, en die daardoor verlammen de
kiacht van de groote menigte, welke, ter-
wille van het slagen van den Volkenbond,
voor hem moet getuigen.
Om hen te doordringen van de beteeke
nis, die de Volkenbond heeft; om 'hen, in
wellicht nog sterker mate te doordringen
van de ramp, die het heengaan van den
Volkenbond zou beteekenen, dient deze
18-Mei Volken'bondsdagf
EEN GEVAARLIJKE PUT.
Door gusscn bedwelmd.
Donderdagmid. was de gemeentewerkman F.
te Arnhem in do Ooststraat in een rioolput,
waardoor het afvalwater der Kunstzijdefabriek
wordt afgevoerd, aan het werk. Hij werd ten
gevolge van de opstijgende dampen bewuste
loos en viel onder in den put. De chauffeuT
der tram Dc L. trachtte hem te redden, doch
werd ook bewusteloos, toen hij F. uit den put
had gehaald, waarin hij nu zelf viel. De ge
meentewerkman De G. trachtte De L. te red
den en liet zich aan een touw zakken. Ook hij
werd bewusteloos en moest weer opgehesohen
worden. Vervolgens trachtte do arbeider H.
den nog steeds in den put liggenden De G. op
te halen, doch moest ook opgehaald worden.
Ten slotte is De G. met een langen dreg gered.
F. en De G. verkeeren nog in zeer ernstigen
toestand.
F. B. BATTEN, -f
Oud-resident van Madioen.
Te 's Gravenhage is, 56 jaar oud, overleden
de heer Frederick Bute Batten, oud-resident van
Madoera, ridder in de orde van Oranjc-
Nassau.
Kon. Besluiten en benoemingen.
Benoemd tot officier in de Oranjo Nassau
orde Jhr. mr. W. C. Quarles van Ufford, te
Kaarden, vice-voorzit ter van het Ned Jonge
lingsverbond en bevorderd tot officier in die
orde J. T. de Lange te Amersfoort, secretaris
van den Nederl. Bond ven Jongelingsvereenr-
gingen op Gereformeerden grondslag
toegekend de bronzen cere-medaillc der
Oranje Nassay-orde aan mejuffrouw D. Prak,
meid-huishoudster bij mejuffrouw dr. J. M.
Keijman te Utrecht en aan A. Wapstra, wo
nende te Oranjewoud, gemeente Schoterland,
winkelbediende bij de N V. Tabak- en Siga
renfabriek De Rookende Moot, v. h. S. II
Taconis en Zonen te Heerenveen
benoemd tot adjunct^accoimtant der directe
belastingen te Amsterdam P H H. Mcyer,
thans tijdelijk, en te Leeuwarden H. D. Wil-
kens, eveneens tijdelijk
benoemd tot belasting-ontvanger te Hcin-
kenszamd de adjunct-commies der directe be
lastingen J. C. van Schagen, te 's-Heitogcn-
bosch
benoemd tot registratieontvanger te Om
men H. J. Middendorp, surnumerair to Gro
ningen
tor registratie-ontvanger te Woorden D-
Bakker, surnumerair te Haarlem.
Benoemd tot notaris te Zutphen J. Zwam-
born, thans idem te Heemsete Neede L. K
Steernberg, candidaat-notaris te Vlaardingen.
Benoemd tot rechtcr-plaaisvervanger in de
rechtbank te Rotterdam Mr. T. J. Dorhout
Mees, odjvnct-secTetoris van den Bónd voor
den Geld- en Effectenhandel in de provincie,
te 's-Grovcnhagc.
Op verzoek, eervol ontslagen, met inging
van 15 Mei, de eersie-luitenant Jhr. A. R. G
M. J. von den Berch van Heemstede van het
wapen der Infanterie en is hij benoemd tot
reservc-eerstc-luitenant bij het wapen der In
fanterie, bij het regiment Wielrijders.
Op verzoek eervol ontslagen de reserve-
cerste-luitenant T. Pauw van het 20e regiment
Infanteriede reserve-kapitein O. A. Worme
link van het regiment Genietroepende re-
serve-ecrste-luitenant G. L. van Straaten van
het 10e regiment Infanterie
Aan den kapitein W. Baron van Ittersum
van het regiment Jagers is vergunning ver
leend tot het dragen van de ordeteekenen van
Eere-Ridder der Johanniter-Orde.
PRINS HENDRIK.
Den 23en Juni is de Prins voornemens een
excursie van de Nederlandsche Heidemaat
schappij naar den Bicsbosch mede te maken
Z. K. H. de Prins zal 24 dezer ten 10 uui
's morgens te Amsterdam den dankdienst bij
wonen, welke daar gehouden wordt ter gele
genheid van de herdenking van de 350-jarige
vrijmaking van de Ned. Herv. gemeente
Doarna is de Prins voornemens te Koog a.d
Zaan het Zaanlandsche Molenmuseum te ope»
nen.
DE KONINGIN-MOEDER IN ZEELAND.
De Koningin-Moeder die te Vlissingen ver
toeft heeft zich Woensdagmiddag naar Middel
burg begeven en heeft eenigen tijd ongedwon
gen en bijna ongemerkt tusschen de marktbc-
zoekers gewandeld. Zij heeft daarna een bezoek
gebracht aan de Nieuwe Kerk en aan de Abdij
gebouwen. Vervolgens is zij per auto naar
Veere vertrokken.
DE FILM „DE MOEDER".
Voor het heele land toegelaten.
Naar wij verenemen, is de film „De Moe
der", naar het boek van Maxim Gorki, door
de Centrale commissie voor de filmkeuring
toelaatbaar verklaard voor personen boven dc
18 jaar.
DOODELIJK MOTOR-ONGEVAL.
De heer M. de Gast uit Helder, die op de
Haag-weg bij Delft met zijn zijspan over de
kop sloeg, is in den afgeloopen nacht, zonder
het bewustzijn te hebben herkregen, aan de be
komen verwondingen overleden.
HET ONTWERP INZAKE DE
INTELLECTUEELE TOENADERING
DE RUILPROFESSOREN
In de Mem. v. Antwoord op het Voorl. Ven-
slag over het wetsontwerp tot goedkeuring van
het op 26 October 1927 te Brussel -usschen
Nederland en België gesloten verdrag betref
fende intellectueele toenadering tusschen beide
landen, deelt dc regeering mede, dot de wen-
schelijkhcid om soortgelijke verdragen ook met
andere landen te sluiten, zich thuns nog niet
voldoende geopenbaard heeft. Noor zij voorts
meent, zal aanvankelijk de uitvoering van het
verdrag leiden tot eene uitwisseling van hoog
leeraren, die eene beperkte reeks van lessen
geven of voorlezingen over een bepaald onder
werp houden, dan tot eene vervanging gedu
rende een geheel studiejaar of een gedeelte van
een studiejaar. Doch ook in het laatste geval
zullen natuurlijk waarborgen gevonden moeten
worden, dat de belangen van dc studeerenden
geen nadeel van de vervanging ondervinden.
De regeering schoort zich aan de zijde dor
leden, die van oordeel zijn, dat het aanbeveling
verdient aan de uitgezondenen over te laten
zich van de taal te bedienen, welke zij het
meest geschikt achten in verband met de
samenstelling van hun gehoor.
Voordracht inzake Belgisch-
Nederl. Ruilprofcssoren.
Men zendt ons dc volgende mcdedeeling toe.
Het bestuur van den „Dietschen Bond", ver
gaderd tc Amsterdam, overwegend dat het ont
werp van het intellectueel verdrag tusschen
België en Nederland, mede blijkens de verkla
ring von den ministei Hijmons in een Belgisch
senaat afgelegd, geen waorborgen geeft dat het
algemeen Nederlandsche volksbelang daardoor
geen schodc zal lijden, aangezien de heer Hij
mans, bij zijn verklaring, ook in het F r a n s c h,
doceercndc ruilprofcssoren op het oog had,
spreekt de verwachting uit, dat het onderhavige
ontwerp van verdrag door de Staten-Generaal
zal worden verworpen.
HET ONGELUK TE BERKEL EN SCHAFT.
Dc lijken ter beschikking der
justitie gesteld.
Gelijk gemeld heeft te Berkel en Schaft gis
teravond een ernstig motor-ongeluk plaats ge
had, waarbij twee personen om het leven zijn
gekomen.
De lijken der beide slachtoffers, J. L. v. d
Linden on L. H. Peeters uit Eindhoven, zijn he
den ter beschikking van de justitie gesteld.
HR. MS. Z 7.
Blijkens bij het Departement van Marine
ontvangen berichten is Hr. Ms. Z 7, die tegelijk
met Hr. Ms. Hertog Hendrik dezer dagen van
Nicirwediep vertrok, Woensdag te Brest aan
gekomen.
Hr. Ms. Z 5 en Z 6 zijn op dien dag te
Hamburg aangekomen.
DOOPSGEZINDE GEMEENTE.
Beroepen te 's Gravenhage Dr. A. Keuter
van Akkrum.
TELEFOONVERKEER.
Storing telefoondienst te
's-Hertogcnbosch.
In verband met de indicnststelling van een
nieuwe locale- en interlocale telefooncentrale
te 's-Hertogenbosch, zal de geheele telefoon
dienst aldaar van Zaterdag 19 Mei a.s. 21.30
tot Zondag 20 Mei a.s. 8 uur gestoord zijn.
Is de eene mensch onfeilbaar, dat hij zoo
scherp kan oordeelen over den anderen
VOSMAER.
Uit het Engelsch van
{i HENRY SETON MERRIMAN.
29
Kapitein Bontuor had Eva nooit er van ver
dacht een groot schrijfster to zijn en evenmin
schreef hij haar eenig verlangen toe dat twijfel
achtig toppunt van beroemdheid te bereiken.
Maar heel duidelijk zag hij het onmetelijk
vocdeel, dat in dezen tijd van haar talent viel
te p/ukken. En in zijn eenvoud hoopte hij dat
zich ook voor hem nog eens iets mocht voor
doen, in een wereld, die noch medelijden, noch
liefdadigheid heeft voor wat oud is en versle
ten en uit de mode.
„Ja", zeide hij, na diep nadenken, „wij moe
ten doen wat hij ons zegt. Daar steekt geen
kwaad in."
Eva lachte.
„Ik docht," zeide zij, „dat wij in Spanje en
Mnlorca wisten, wat trots was, maar zulle een
trotsch cabollero als u heb ik nog nooit ont
moet."
Met strenge uitdrukking op zijn gelaat bleet
hij uit het raam kijken. Eva was achter hem
gaan staan, haar beide handen op zijn breede
schouders rustend.
Be veronderstel",ging zij voort, „dat u eens
of" tweemaal uw trots zoover vernederd hebt
tot het aannemen van een schip, dat u aange
boden werd. U zeide, dat er genoeg waren, die
u geen commando wilden geven John Craik
geeft mij een schip, dat is alles."
De kapitein knikte.
„Ja", zeide hij, „zoo is het, zoo is het. Jij
hebt je eerste schip gekregen.
HOOFDSTUK II.
Een overeenkomst.
Eva Cballoner was jammerlijk ten achter bij
den geest van den tijd daar zij niet wist, hoe
zij een reeks artikelen schreef, bestemd om
vermaardheid te verkrijgen. Maar daar zij
nooit uitging om den interviewer te ontmoeten
kwam hij nooit bij haar. Zij maakte zich tot
gewoonte lange wandelingen in haar eentje tc-
doen en op deze zwerftochten bepaalden, als
vanzelf, haar gedachten zich tot haar schrij
verij.
Kapitein Bontuor bleef, tijdens deze lange
wandelingen, alleen thuis, of hij voegde zich
bij een troepje confraters op het grasveld voor
de eetkamer. Als Eva dan thuis kwam, haai
geest vol stof om op papier gezet te worden,
ging hij wijselijk wacht houden op dek heen
en terug op het plaveisel voor het venster. Tel
kens als hij omdraaide, bleef de oude zeeman
staan om zijn oogen over den geheelen hori
zon te laten gaan, op zeemansmanier, alsof hij
Somarsch door de Noordzee stuurde.
Zoo vervielen deze oom en nicht in een leef
wijze, die eentonig genoemd wordt, en die
sommige verstandige liedemals de "beste wijze
van bestaan beschouwen. Schets nummer twee
was geschreven, overgeschreven goed bevon
den, afgekeurd, en tenslotte naar John Craik
gezonden, met begeleidend schrijven, waarin
werd verklaard, dat de schrijfster in Suffolk
woonde, en op 't oogenblik niet in de gelegen
heid was naar Londen te komen, John Craik
was een man, die het druk had Hij antwoord
de niet, doch een paar dagen later verscheen
de drukproef van nummer een, met enkele aan
duidingen over nazien en terugsturen.
Dit was het tijdstip, waarop kapitein Bontuoi
begon te begrijpen, dat het zijn plicht was,
zich, hoewel wat laat in zijn leven, ernstig op
de literatuur te gaan toeleggen.
„Nu„, zeide hij tegen Eva, op zekeren avond,
toen de eerste drukproef bijna doorgewerkt
was, „nu kindje, welke schrijver zou jij aanbe
velen aan een man, die van nature veel van
lezen houdt, maar dank zij de omstandigheden
zijns levens, geen gelegenheid had dien smaak
te ontwikkelen
„Wel, oom, dat zou voor een groot deel af
hangen van zijn geneigdheid of hij hield
van poëzie of verdichte verhalen of van meer
ernstige lectuur".
„Natuurlijk, natuurlijk", stemde kapitein
Bontuor toe, terwij! hij de tabak in zijn pijp
met zijn duim aandrukte, „dat heeft er invloed
op. Er is tegenwoordig van allerlei soort te
krijgen, niet waar poëzie cn verdichtsels en
romans Ik geloof eigenlijk, dat de stijl er niet
zooveel toe zou doen, als als de druk maar
mooi en duidelijk was."
Eva gaf behoorlijk haar meening ten beste,
zonder nader op de vraag in te gaan, en als zij
uit was op haar lange wandelingen, kweekte
kapitein Bontuor ijverig zijn verwaarloosden
smaak. Hij zat in de vensterbank, hoogst ern
stig en haalde in, door verdubbelden ijver, wat
hij aan jeugdige vlugheid miste. Beslist weiger
de hij van zijn boek op te kijken, als hij afwis
selend de bons en de stap hoorde van zijn in-
tiemen kameraad. Merk Standon. wiens andere
been in zee begraven lag. Het woordenboek had
hij naast zich, en als de schrijver het een of
ander welluidend klinkend, maar onbegrijpelijk
woord bezigde, zocht hij het met grooten ernst
°p.
De eerste keer, dat mr. Standon zijn vriend
aldus bezig zag, stond hij op het trottoir en
gaf hij zijn verwondering met meer kracht
dan sierlijkheid te kennen, waarop kaptein
Bontour naar buiten ging en hem de zaak pre
cies uitlegde.
Op zekeren dag was kapitein Bontuor ver
diept in de studie van een schrijver, Dickens
genaamd, aan wiens werken hij nog geen tijd
had gehad zijn volle aandacht te schenken,
toen een vreemde voetstap op de kleine steen
tjes hem deed opkijken. Standon's gebrekkiger
gang was het stellig niet en het ontbreken van
ijzeren spijkers, was het duidelijkst bewijs, dat
het geen man uit Somarsch kon zijn. De kapi*
tein keek over zijn bril en zag Cipriani de Llo-
seta, die de nummers op de deuren bestudeer
de, terwijl hij de stille straat kwam afloopen
Toen dc oude zeeman hem gewaar werd, kreeg
hij een hevigen schok. Hij legde mr. Diokena
op zij cn nam zijn bril af. Toen krabde hij
zijn hoofd altijd een onheilspellend teeken.
Zijn eerste ingeving was de deur te gaan open
doen, toen herinnerde hij zich dat de bezoeker
een edelman was, die in een paleis woonde en
dat hijzelf indirect een heer was. voorzoover
hij in hetzelfde huis woonde met een dame
zijn nicht. Dus bleef hij stil zitten en liet de
huisjuffrouw de deur openen,
Toen Cipriani de Lloseta werd binnengela
ten, vond hij den kapitein diep buigend, op
het haardkleedje.
„Kapitein Bontuor", zeide hij, met de hem
eigen hoffelijkheid, „het is mij een groot ge
noegen u te zien."
De kapitein drukte hem de hand en trok,
met de ruwe gastvrijheid der kajuit, zijn eigen
armstoel naar voren, die de graaf direct aan
nam.
„Toen wij elkaar het laatst ontmoetten", zei
de hij, „had ik het voorrecht u in mijn huis in
Barcelona te ontvangen een sombere plaats
in een nauwe straat. Hier heb ge een mooi uit
zicht op zee
„Maar dit is mijn huis niet," zeide kapiten
Bontuor, die zich onverklaarbaar op zijn ge-
mok voelde met dezen edelman „Malabar Cot
tage is verder den heuvel op. Ik heb daar al
mijn stukjes van dingen."
„Inderdaad. Het zou mij aangenaam zijn ge
weest die te zien. Ik heb van onze wederzijd-
sche vriendin, mrs. Harrington, gehoord, dat
uw adres veranderd is."
Kapitein Bontuor keek hem doordringend
aan, en wie zal zeggen, of de ruwe oude man
den fijnen tact van zijn bezoeker niet op prijs
stelde
„Ik heb verliezen geleden," zeide hij.
De graaf knikte. Hij was bezig zijn hand
schoenen uit te trekken.
„Ik weet niet", begon hij het gesprek, „of
het ook uw ondervinding is, maar ik voor mij
heb bevonden, dat er in tegenspoed ook wel
eenige troost is Men leert er zijn ware vricnJ
den dooc kennen."
De kapitein dacht na.
„Ja", zeide bij, „u hebt gelijk, mr. ik be
doel graaf cn —en het brengt het goede uit
de vrouwen naar boven."
„Do vrouwen 1" herhaalde de graaf ernstig.
„U doelt op miss Challoner ik zie sporen
van haar tegenwoordigheid in deze kamer. Is
zij uit
„Ja tot mijn spijt wel." Zenuwachtig keel:
hij near de klok. „Binnen het uur zal zij wel
niet thuis zijn, misschien nog langer".
(Wordt vervolgd)
