BINNENLAND.
Af
DE GRIJZE DAME
TWEEDE BLAD
Woensdag 23 Mei 1923
DE ROOFMOORD TE MAARTENSDIJK
M.V. COMPAGNIIE LYOM^AISE
Etalage: Sport- en Keiskleeciireg
FEUILLETON.
tol
EERSTE KAMER
Vergadering von Dinsdag 22 Mei-
Voorzitter J. J. G. toron van Voorst
Voorst.
De voorzitter deelt mede, dat om. be
richt van verhindering tot September e.k. is
ingekomen van den heer De Savornin Lehman
wegens verblijf in het buitenland.
De g r i i f i e r doet voorle-zing o.m. van een
bericht van 'het Centraal Stembureau, melden
de de bencemdverklcring .on den heer M.
Pollema in do vacature ontstaan door het over
lijden van den heer De Vries.
Dp Voorzitter stelt vcor het bericht t*
zenden naar de commissie voor het onderzoek
van de geloofsbrieven.
Aldus wordt besloten.
Dc Voorzitter deelt mee, dat reden
(Dinsdog)avcnd in de aideelingen behandeld
zullen worden de wetsontwerpen betreffende
dc circulatiebankwetgevir.g voor Suriname.
Woensdag na de openbare vergadering zul
len eenige andore wetsontwerpen in de aface-
lingen worden onderzocht.
De vergadering wordt te 8.50 verdaagd tot
heden 11 uur.
UIT DE STAATSCOURANT
Op verzoek eervol ontslagen de reserve-
eerste-Iuitenant W. Hubenet van het 2e regi
ment Veld-Artillerie.
Benoemd bij het reserve-personeel der land
macht, bij het wapen der Infanterie, bij den
Vrij willigen Landstorm, resp. gerekend van 17
April en 26 April 1928tot reserve-kapitein
voor speciale diensten, bij het Vrijwillige Land
stormkorps, Motordienst, dc reserve-eerste-
luitenants voor speciale diensten P. J. Erkens
en J. Boelstra, beiden van dat korps.
Op verzoek eervol ontslagen de directeur
van het postkantoor te Utrecht B. Boog aart.
Op verzoek eervol ontslagen Dr. J. de Hoogh
te Wageningen als adjunct-phytopatholoog bij
den Plantenziektenkundigen Dienst.
Op verzoek eervol ontslagen de eerste-luite-
nant W. H. de Boer, van het wapen der In-
lanterie.
26e I AAR CANS ..DE EEMLANDER';
No. 2'ió
DE VEENDAM
NIET GEZONKEN
Naar de directie van de HollandAmerika-
lijn meldt, is het bericht uit New-York, als zou
de Veendam gezonken zijn, geheel uit de lucht
gegrepen.
Bij Lloyd's te Londen is gisteren een tele
gram uit Ncw-York ontvangen, meldend, dat
de Veendag 15 voet water in het ruim heeft
Het ligt zelfstandig naast de pier van Hoboken
in de modder. Er bestaat geen gevaur, dat
het schip zal kapseizen. Laadhoomen en dc ta-
kclagc houden hel vaartuig in positie.
Verder meldde Lloyd's, dat men doende is
geweest de lekkage vooriocpig tc stoppen. Hel
pompen vordert goed. Het zal hierna noodig
zijn de lading te lossen, alvorens het schip
in een droogdok wordt geplaatst.
DE ONBEWAAKTE
OVERWEGEN
AUTO 40 M. MEEGESLEURD
Gistermiddag passeerde de heer H. Drent
uit Usquert met zijn Chevrolet-auto den on-
bewaakten overweg aan den Laanweg te Uit
huizen, juist toen de trein vertrok in de rich
ting Groningen .De auto werd gegrepen en
40 m. meegesleurd.
De inzittenden kwamen er zonder noemens
waardig letsel of.
De aut# werd totaal vcmield.
De Gem. Veldwachter van Maartensdijk
R. Klaassen die een /root aantal in de
opsporing van de Bruin plaats gehad.
De vermoedelijke dader welke thans achter
slot en grendel zit.
Dc Utrechtsche rechercheur C. E. van Coo-
ten welke mede met de opsporing en het
onderzoek belast was en zich hierbij zeer
verdienstelijk gemaakt heeft.
DE BEROOVING OP
DEN SINGEL
DE ZAAK VOOR DE
AMSTERDAMSCHE RECHTBANK
De Vierde Kamer der Rechtbank te Amster
dam heeft zich gister den gehcelen dag bezig
gehouden mei de behandeling van de zaak be
treffende de uiterst brutale berooving van een
78-jarigcn banklooper, welk misdrijf in den
morgen van 15 Februari 1.1. heeft plaats gehad
cp den Singel bij dc Treefsteeg te Amsterdam.
Tc ruim half elf namen op de bank der ver
dachten plaats de 26-jarige H. van K. en de
50-jarige P. V., beiden te Amsterdam woon
achtig' en thans gedetineerd in het Huis van
Bewaring. Met hun bewaking waren twee veld
wachters belast. De belangstelling voor deze
zaak was zeer grootde publieke tribune was
geheel gevuld, terwijl ook van de gereserveerde
plaatsen in dc rechtszaal en de advocaten-ban
ken een druk gebruik werd gemaakt.
Verdachten was ten loste gelegd, dat zij tc
Amsterdam ten tijde en ter plaatse voornoemd
tezamen en in vereeniging, althans ieder afzon
derlijk, in ieder geval verd. Vcldhuijzcn of vevd.
Kikkert voor zich, met het oogmerk van weder
rechtelijke toeëigening hebben weggenomen een
tasch, inhoudende ongeveer 15,000.aan
Nedeilcndsche bankbiljetten en eenige effecten,
alles toebchoorende aan de firma J. A Matthes
en Co., althans aan een ander of aan anderen
dan aan hen verdachten of één hunner.
Subsidiair was Kikkert ten laste gelegd dat
hij:
1. te Amsterdam op genoemden datum op
zettelijk uit winstbejag, heeft bewaard en ver
voerd een bankbiljet van 1000.één van
300.écn van 200.en één van 100.
welke bankbiljetten door misdrijf verkregen
waren
2. te Utrecht alstoen opzettelijk uit de op
brengst van door misdrijf verkregen gelden
voordeel heeft getrokken, immers ccn colbert-
costuum, een hoed, een das, overhemden, sok
ken en schoenen, welke goederen betaald wa
ren met geld, verkregen door het wisselen van
door misdrijf verkregen bankbiljetten, als ge
schenk heeft aangenomen, en
3. tc Rotterdam alstoen opzettelijk geld ten
bedrage van 15.—, althans eenig geld, door
misdrijf verkregen, als geschenk heeft aange
nomen.
Uirechlsclieweg 10
Te! 179
Amersfoort
Er waren niet minder dan 25 getuigen ge
dagvaard.
Als tweede getuige verscheen de beroofde
zelf voor het getuigen'hekje, een eenigszins
moeilijk loopende grijsaard, P. Woortman ge-
heeten. Hij deelde mede na het gebeurde ochi
weken ziek in bed tc hebben gelegen. Hij liep
al 45 joar voor de firma en bracht den laat-
sten tijd geregeld gelden naar dc Kasverceni-
ging. Toen hij op den bewusten morgen op
den Singel liep, aan den huizenkant, werd
hem ter hoogte van de Treefsteeg dooi
iemand, die 'zich achter hem bevond, zijn
citibag met het geld en de effecten, ontrukt.
Dadelijk draaide getuige zich om en zag een
persoon met grijzen hoed en grijs costuum
in de Treefsteeg op een fiets springen en in d°
richting van de Heerengracht rijden. Voor de
politie had get. eohter verklaard, dot de man
eerst op de Heerengracht op zijn fiets was ge
sprongen.
Hierna werd een drietal ooggetuigen van
het gebeurde gehoord.
Hierna werd K. gehoord. Hij bleef bij zijn
voor den rechter-commissaris afgelegde ver
klaringen, dat V. hem dien morgen uit zijn
bed was komen halen, zeggende„Ga mee
naar Utrecht, ik heb goed verdiend I" en dat
V, hem toen een bankbiljet van 1000, eer-
van 300, een van 200 en een van 100
ter hond had gesteld. Hij herriep echter zijn
latere beweringen, dat V. hem zou hebben
toevertrouwd, den banklooper beroofd te heb
ben. Die beschuldiging had hij ,.in een kwade
bui" gedaan, omdat hij onschuldig werd vast
gehouden.
Een rijwielhandelaar kwam getuigen dot V
op 15 Febr. een gesloten Fordauto van hem
gehuurd heeft. V. zcide den wogen tot Zater
dagavond noodig te hebben. Get. vond dat
lang. Men werd het er tenslotte over eens, dat
de out© van Woensdag tot Zaterdag voor 69
verhuurd zou worden, terwijl V. aanbood
f 200 borg te storten. V. schreef toen op
„K. café van Beuningenplein", daarbij zijn
kameraad, die mee gekomen was, toevoegend:
„Ik zal jouw naam maar opschrijven". Thans
beweerde V. dat K. het geld gegeven had,
terwijl K. volhield dat het omgekeerd was.
Een der volgende getuigen was een
koffiehuisbediende, die werkzaam was in het
café van K. aan het van Bc-uningcnplein er
thans in het Huis van Bewaring gedetineerd
is. Volgens zijn verklaringen zou K. hem too
vertrouwd hebben, dat hij en V. het plan had
den een oud mannetje ccn tasch af te nemen
Getuige had gevraagd hij mocht meedoen
maar K. antwoordde - Meen er zijn er a
zoo'n boel"
Toen getuige op dc 'ag der berooving te
ciica twee uur 'n li - 1 nfé kwam en naar K
vroeg, antwoordde K's moeder: Henk is naai
Utrecht, je zult vancvcnd wel in dc krant
lezen, wat het is I"
Op een vraag van den president, zeide K
dat get alles gelogen heeft
Vervolgens trachtte V. in een long verhaal
zijn onschuld aan de heele zaak aan te too
nen. Op het tijdstip der berooving zou hij
zich op een geheel ander punt in de stad heb.
ben bevonden.
Hierna werd tot twee uur gepauzeerd.
Na de pauze ondervroeg de president verd.
V. naar aanleiding van een berooving, waar
van hij en K. als slachtoffer hadden uitgeko
zen een man, die de uitbetelingskos der firma
Verschure moest overbrengen.
Hun bedoeling was met een auto zóó danig
te manoeuvreeren, dat do kasloopeT in het
nauw werd gebracht. Zij hadden zich boden
langs den weg geposteerd, doch de man liep
te snel voorbij en ook misten zij den moed om
aan hun voornemen gevolg te geven. Verd
K bevestigde deze mcdedeclingen van V.
Een buffetjuffrouw, die hierna ondervraagd
werd, bleek vroeger verklaard tc hebben da\
K. op Woensdag 15 Februari tot elf uur 's
morgens te bed heeft gelegen thans trok zij
die verklaring in.
De volgende getuige, ccn gedetineerde ter
raswerker, deelde mede, dot hij verd. V op
den dag der berooving op de Prinsengracht
ontmoet had, en wel te tien uur 's morgens.
Hij had toen voor V. een rijwiel gehaald uit
de Bonk van Lcening en hiervoor van V. 10
ontvangen.
Daar dc rechtbank vermoedde, dat deze get
zich aan meineed schuldig maakte, werden zijn
verklaringen op schrift gesteld. Verd. teeken-
de zonder aarzelen.
Hierna werd gehoord het meisje dat uit het
café op den hoek van de Ruysdaelkade, in ge
zelschap van K. en V. met de auto was ver
trokken. Zij vertelde K. van aanzien te kennen;
in het café had K. gezegd„Wc hebben wat
verdiend."
Toen ze eenmaal in den wagen was, is ze met
de hecren meegegaan naar Utrecht f Onder
weg werd hier en daar aangelegd. In Utrechi
had get. o.m. kennis gemaakt met de zuste»
van V. Er werden verschillende inkoopen ge
daan, echter heeft get. niet gezien of verdach
ten veel geld bij zich hadden. Den volgenden
dag is het gezelschap naar Rotterdam gegaan
en vandaar naar Den Haag.
Vervolgens werd onder eede gehoord do va
der van verd. K. De president bracht hem het
gewicht van den eed onder het oog. Deze ge
tuige verklaarde dat zijn zoon in den nacht
van Dinsdag op Woensdag 15 Februari in zijn
wening heeft doorgebracht. Om 11 uur 's mor
gens is 'hij geroepen; hij sliep in een achter
kamertje. Te half negen heeft hij zijn dochter
tje geroepen, get. is toen in de slaapkamer van
zijn zoon geweest, die daar met zijn broer tc-
bed lag.
Een broer van verd. K. werd hierna even
eens onder eede gehoord. Zijn verklaringen
waren nagenoeg gelijk aan die van zijn vader
Te ongeveer kwart voor vijf was het woord
aan het O. M., mr. Von Arkcl. Spr. meende,
dat erf wat het eerste ten laste gelegde feil
betreft, genoeg bewijs is om tot een veroordec-
ling tc komen. Spreker zal in overweging ne
men, welke personen voor meineed zullen vei-
volgd worden. Voorts wil het cr bij spreker
niet in, dat voder K. waarheid heeft gespro
ken.
Wat de strofmaat betreft, wees spreker er
op, dat beide verdochten recidivisten zijn. Hier
is op klaarlichten dag een zeer ernstig feit ge-*
pleegd; uit een oogpunt van algemeene preven
tie is het noodig dot verdachten geruimen tijd
uit de maatschappij gebannen worden. Sprekei
is er van overtuigd, dat dc verdochten het geld
verborgen hebben en het is wenschelijk dat
zij er niet spoedig van genieten zullen. Spr.
cischtc veroordeeling van elk der beide ver
dochten tot drie jaar gevangenisstraf.
De verdediger van K., mr. K. W. Salzmann,
meende, dat diefstal in vereeniging niet kat»
worden gehandhaafd. Tegenover de verklarin
gen van den persoon die K. 'herkend zou heb
ben toen liij dien Woensdagmorgen op de Hee
rengracht van zijn fiets stapte, staan dc ver
klaringen van den vader en den broer van K.,
die onder cede gehoord zijn en het gewicht
daarvan beseft hebben. Blijft over dat K.. zich
uan heling heeft schuldig gemaakt. Echter
moet daar dan aan den kant van verd. opzet
aanwezig geweest zijn en het komt pl. voor, dal
hiervan geen sprake is. Wat de strafmaat be
treft hoopt pl., dat de rechtbank in aanmerking
zal willen nemen de jeugd van verd. en de
omgeving, waarin hij geleefd heeft. Dit alleen
dc rechtbank -hem schuldig mocht verklaren
Pl. blijft echter overtuigd, dat zijn cliënt zal
moeten worden vrijgesproken.
De verdediger van V., mr. F. J. J. M. Boe
lens, zeide, dat hij overtuigd rvas van de on
schuld van zijn cliënt, weshalve hij niet anders
dan tot vrijspraak kon concludeeren.
Uitspraak 5 Juni a.s.
KERK INGESTORT.
Geen persoonlijke ongelukken.
Gisteravond laat stortte met donderend ge
weld het middenschip van de sedert jaren on
gebruikt staande kerk der Protestantsche gc-
eente te Dongen (N.-Br.) ineen.
Steenen en balken kwamen overal in het
rond terecht, vooral op den openbaren weg,
waar evenwel, door het reeds gevorderde uur,
gelukkig geen persoonlijke ongelukken voor
koken. Eenige jaren geleden werden door het
Rijk voor de reparatie van het kerkgebouw
gelden beschikbaar gesteld, doch later werd
het desbetreffende besluit ingetrokken. Het
overblijvend gedeelte van de kerk baart geen
zorg voor de openbare veiligheid.
Uw bibliotheek is Uw duizendjarige vriend.
Uit het Engelsch van
HENRY SETON MERRIMAN.
32
Zoo scheen eerst laat in zijn leven Cipriani
de Lloseta een doel te hebben gevonden. Ter
wijl Eva Challoner hem, met een stroom her
inneringen het verleden weer voor den geest
riep want zij scheen de lucht va^ Majorca
met zich te brengen had zij hem mzooverre
weer tot het heden teruggebracht, dat hij,
voor 't eerst sinds dertig jaren en meer, belarg
begon te stellen in het leven om hem heen.
Hij vermoedde ja, hij wist bijna zeker
dat Eva het artikel in „Commentator" had ge
schreven, dat zoozeer dc aandacht trok. John
Craik had hem in zeker opzicht teleurgesteld
Hij had den redacteur van het groote tijd
schrift bezocht in de hoop de een of andere
bijzonderheid een kleine inlichting, die zijn
vermoeden zou bevestigen op te doen,
maar niets van beteekenis was hem meegege
ven, uitgenomen de belofte, dat het gedrukte
het publiek niet zou bereiken, vcor het door
zijn handen was gegaan. Zelfs indien hij zich
vergiste, en dit tenslotte het werk bleek vem
mrs. Harrington, .dan nog was het feit, dat de
drukproef aan zijn nauwkeurig onderzoek werd
onderworpen, op zichzelf van groot belang
Dit echter, was een bijkomende mogelijkheid
Hij wist, dat Eva deze schets had geschreven,
en hij wilde in de gelegenheid zijn een paai
kleine fouten, die hij verwachtte, te verbeteren
en die hij voelde, dat hij alleen kon herstellen
Tntusschen krabbelde John Craik haastig in
zijn onduidelijk handschrift een brief oen
Eva
„Lieve mejuffrouw", schreef hij. ,Jict ver
heugt mij u te zeggen, dat uw eerste artikel it»
hooge mate de aandacht heeft getrokken. Mei
het oog op plannen voor verdere medewer
king, is het absoluut noodzakelijk, dat ik u
spreek. Wees zoo goed mij te laten weten hoe
dit te verwezenlijken is.
Achtend,
John Craik'
En terzelfder tijd was een andere man, voo»
wien dit alles van het hoogste belang was
voor wien allés, dat Eva's leven betrof was,
of het zijn eigen leven gold bezig de „Com
mentator" te lezen. Fitz, op zijn terugweg van
de Middellandsche Zee, om zijn post te bezet
ten als luitenant ter zee op een nieuw pant-
serschip, dat ter uitrusting in Chattam lag
•kocht de „Commentator" van een onderne
mend courantenverkoopei in de haven van
Plymouth De groote stoomboot bleef slechts
kort aan wal, voor het ontladen van de post
en Fitz, nis rechtgeaard zeeman, lag in een
lange steel op dek. Hij las de „Commentator"
en natuurlijk maakte hij uit het eerste art ke!
op, dat Cipriani de Lloseta tenslotte aan den
wensch van John Craik hnd gevolg gegeven.
De ingham-Bukcrs, terug uit Malta, logeer*
den op dit oogenblik bij mrs. Harrington in
Londen. Agatha hod zich in den laatsten tijd
op het uitvoerig" bestudëeren der couranten
toegelegd. Zij las die kolommen, die gewoon
lijk door het meerendeel der menschheid wor
den overgeslagen als het zeewezen en van
die onbelangrijke bijzonderheden over marine-
zaken, klein gedrukt, en die heclen voor te ko
men uit Lloyd's koker, waar die vage bron dan
ook zijn mag.
In deze verwaarloosde hoekjes van de „Mor
ning Post" had Agatha Ingham-Baker gele
zen, dot Henry Fitz Henry was aangesteld tot
luitenant-ter-zee op dc „Terrific", die in Chat
tam lag, waardoor hij genoodzaakt werd dt
„Kittiwake" te Gibraltar te verlaten en direct'
naar Engeland terug te keeren. Ook vernam
zij, dat het linieschip „Croonah" van Malta
was vertrokken naar Gibraltar en Londen, met
twee honderd en vijf passagiers en zes en twin
tig duizend Engelsche ponden in goud cn zil
ver.
En John Craik had aan Eva geschreven naai
Londen te komen, waar zij een doorloopende
invitatie bij mrs. Harrington had.
Van over de wijde wereld schenen deze
menschen saamgedreven te worden als blade
ren op een vijver her- en derwaarts ge
dragen door een onzichtbaren stroom, plotse
ling opdwarrelend door een iademtocht
overgeleverd aan de genade van weer en wind
cn toeval, elk vervuld van zijn of haar eigcr»
kleine dagelijksch- leven, niet verder vooruit
ziende dan den volgenden dag of de volgende
week. En toch werden zij zeker en gestadig
tot elkaar gebracht, gedreven door den ver
bolgen stroom van het Noodlot, waartegen
zelfs de krachtigste wil niet bestand is.
HOOFDSTUK IV.
Voor den hoogsten bieder.
„Wat ziet Fitz er knap uit in zijn uniform!"
zeide mrs. Ingham-Baker, met dat trekje van
zenuwachtige., angst, dat gewoonlijk gepaard
ging met alle oorspronkelijke opmerkingen,
door haar tot mrs. Harrington gericht.
„Ja", antwoordde mrs. Harrington, met een
zijdelingschen blik in de richting van Agatha,
de eenige, die verder in de kamer «was „ja
hij is een knap jongmensch."
Agatha was bezig d© „Globe" te lezen, zij
zat stijf recht op, war.t zij droeg een nieuwe
baljapon.
„Ik geloof', ging mis. Ingham-Baker met
veel omhaal van woorden voort, „dat ik nog
nooit eerder een marine-uniform heb gezien
in een kamer, zoo dicht bij mij, weet je. Na
tuurlijk, aan boord van dc „Croonah" droegen
de officieren ook een soort uniform, maar zij
hadden geen sabel.'
Ongeduldig boog Agatha zich over haar
courant.
Mrs Harrington luisterde met een air van
levendige belangstelling, dat men sarcas
tisch zou kunnen noemen.
„De arme Luke had long niet zooveel gou
den band
Agatha keek op en mrs. Ingham-Baker ver
stomde.
„Ik zou denken" voegde zij er, na eenig
zenuwachtig geschuifel in haar stoel bij, „dat
een zwaard een groote last is Zou je ook niet
denken. Marian-licf
„Ik weet het niet," antwoordde mrs. Har
rington. „ik heb cr nooit een gedragen".
Mrs. Ingham-Baker lachte zichzelf hartelijk
uit en vervolgde toen, met een vreesachtigen
blik naar haar dochter:
„Moor ik denk altijd, dat een degen niet
op zijn plaats is in een salon, of of ergens
waar vloerklecdcn zijn, weet je."
„Ik dacht, dat u er nog nooit eerder een ge
zien had", viel Agatha in, zonder van haar
courant op te zien. „In een kamer vlak
bij u, weet je."
„Neen neen, natuurlijk niet, maar ik wist
lieve, dat zo gedragen worden Natuurlijk bii
oorlog is het anders."
„In oorlog, is het iets anders."
„In oorlog," zeide mrs. Harrington gedul
dig, „veronderstelt men gewoonlijk, dat zij ze
bij de hond hebben."
„Ja ha ha I" stemde mrs. Ingham-
Baker toe, terwijl zij met zekere voldoening
een bracelet om haar arm vastmaakte. Zij
meende eenig licht tc zien komen in den dool
hof van 't gesprek, waarin zij zich met de
beste bedoelingen had begeven. „Maar ik
dacht alleen maar, dat ik, voor een dames-sa
lon, geloof ik, evenveel houd van Luke's rus
tige zwarte kleeren."
„Daar ben ik blij om," zeide mrs. Harring
ton. „omdat ik verwacht, dat go vanavond
verscheiden andere menschen in dezelfde ldeo-
ding zult zien."
Mrs. Harrington zou met een gezelschap,
bestaande uit de Ingham-Rakers en de Fitz
Henry's naar het groote zeeofficieren-bal
En het was voor 't eerst na acht jaar, dat de
tweelingbroeders in het huis in Grosvcnov
Gardens samen kwamen.
Op het oogenblik waren beiden in de eet'
kamer, waar zij door hun gastvrouw woven
achtergelaten met de vriendelijke opdracht, de
portwijn op te maken, behoorlijk getemperd
zooals al mrs. Harrington's vriendelijkheid
door het bevel niet te rooken.
Agathas gevoelens waren eenigszins ge
mengd, dus, als een verstondigo jonge vrouw
van de wereld, las zij het avondblad met groo
te aandacht, omdat zij niet wilde denken
Het was een avond van vergelijkingen ge
weest. Fitz cn Luke waren samen gekomen,
v/ant zij deelden hun kamers in Jcrmyn Street.
Fitz knap, slank, een echt zeeofficier en op cn
top een heer, Luke, iets donkerder, meer ver
weerd met even iets over zich, dat een ru
wer leven deed vermoeden. Fit", ongedwon
gen, goedaardig, rust'g en zeker van zich
zelf volkomen zonder zelfbewustzijn. Luke,
bewust van zijn langeren graad, niet recht op
zijn gemak, met angsti- waakzaamheid op
zijn hoede voor de vergelijking.
(Wordt vervolgd)
