MEWÖöm^mDAöDffl?
DE GRIJZE DAME
TWEEDE BLAD
Dinsdag 29 Mei 1928
BRITSCH INDIE OLYMPISCH
HOCKEY KAMPIOEN
N.V. COMPAGNIE LYONNAISE
Waschzijden Japonnen vanaf f 11.50.
HET VOETBALTOURNOOI BEGONNEN
FEUILLETON.
26e JAARGANG -DE EEMLANDEJTj No. 280
OLYMPISCHE SPELEN
DUITSCHLAND OP DE DERDE PLAATS
NEDERLAND WEERT ZICH KRANIG TEGEN DE INDIËRS
Wanneer men ons een week geleden verteld
zou hebben, dat het Olympisch Stadion met
40.000 plaatsen in voor-verkoop zou zijn uitver
kocht voor etn hockey-wecL.rijd en dat de op-
koopers op den Amstelveenschenweg goede za
ken zouden maken met den verkoop van kaar
ten, dan zouden v/ij en met ons de meesten, dit
niet geloofd hebben. Doch het is een feit ge
worden. Reeds Vrijdag waren geen zitplaatsen
meer voor de wedstrijden, welke Zaterdagmid
dag zouden plaats hebben, te krijgen.
Veertig duizend toeschouwers, van wie het
grootste gedeelte Nederlanders, bij een hockey
wedstrijd!
Voor deze groote belangstelling werkte alles
mede: heerlijk, niet te warm zomerweer, twee
direct op elkaar volgende wedstrijden en deze
wedstrijden om de eere-plaatsen in het hockey-
tournooi. Het bouwwerk van den architect Jan
Wills bood, toen het sportpark tegen de rust
in den eersten wedstrijd stampvol was, een
schitterenden aanblik.
De wedstrijd. Duilschland-Betgië.
Te twee uur ving de wedstrijd om den der
den prijs van het Olympisch Hockey-tournooi
tusschen Duitschland en België aan. De beide
elftallen stelden zich als volgt op:
Duitschland:
Brunner
Proft, Wöltje
Feriberg, Haag, Zander
Hom, Müller, Boche, Hobein, Kemmer.
Y. Baudoux, Dierxcsens, Delheid, Dastine
Seeldrayers
V Goemaere, Cl. Daudoux, Adelot
Wellens, Van der Straten
Soubre.
België.
Als scheidsrechters voor dezen wedstrijd tra
den op de heeren Schiff en Druce Turnbull.
Onder neutrale belangstelling van de groote
menigte, in afwachting van den grooten strijd
tusschen Holland en Britsch-lndië, heeft deze
wedstrijd plaats. De Duitschers zijn sterker,
maar Wollens en Van der Straten en vooral
keeper Soubre verdedigen als leeuwen en de
Duitschers weten slechts in de eerste helft een
doelpunt te maken uit een strafbull, gegeven om
dat Goemaere den bal uit het verlaten doel had
weggeslagen. Theo Haag wist toen Duitschland
de leiding te geven (1—0).
Er is dan 28 minuten gespeeld. Het slechte
schieten der Duitschers en het uitstekend ver
dedigen der Belgische backs, die in de wedstrij
den tegen Zwitserland, Denemarken en Oosten
rijk geen tegengoal hadden laten maken, zijn
oorzaak, dat de Duitschers geen grooteren voor
sprong kunnen maken, zoodat de rust komt met
1—0.
In de tweede helft zijn de Belgen aanvankelijk
sterk in den aanval. Zij worden door het pu
bliek luide aangemoedigd, doch het gelukt hun
niet te doelpunten.
Als er zes minuten gespeeld is weet de Duit-
sche spil Haag te doelpunten, welk doelpunt
evenwel wegens sticks geannuleerd wordt. Na
een kwartier maakt Haag met een onhoudbaar
schot het tweede doelpunt voor de Duitschers
en vijf minuten later scoort hij voor de derde
maal, nu uit een corner, waardoor hij de hat
trick verricht heeft, hetgeen voor een spil een
bizonderheid is. Soubre verricht wonderen in
het doel en hield er verder alles uit en de wei
nige doorbraken van het Belgische team, luide
aangemoedigd door het publiek, leveren geen
tegenpunt op. Het einde komt met een 30
overwinning voor Duitschland.
Duitschland won den wedstrijd verdiend. De
Duitsche voorhoede heeft echter ook nu teleur
gesteld. Het aantal kansen, dat de voorhoede
spelers misten, was legio. De drie doelpunten
zijn dan ook uitsluitend te danken aan het bui
tengewone werk van den spil Haag. Bij de Bel
gen blonken in het bizonder uit Wellens en
Soubre, bij de Duitschers Haag en Wöltje.
Met dezen uitslag heeft Duitschland zich
den derden prijs van het hockey-tournooi
verzekerd.
DE STRIJD OM DEN EERSTEN PRIJS.
Britsch-lndië tegen Nederland.
Onder donderend hoerageroep komen te kwart
voor vier de Britsch-Indiërs in het veld, even la
ter gevolgd door de Oranje-ploeg, zoo moge
lijk nog luider toegejuicht.
Nadat de spelers van beide ploegen arm in
arm voor den fotograaf geposeerd hebben, stel
len de elftallen zich als volgt op:
Britsch-lndië:
Allen
Rocque, Hammond
Norris, Pinniger, Yusuf
Gateley, Marthins Dhyand, Chand, Seamen,
Shaukat Ali.
Visser 't Hooft, v. d. Veen, v. d. Rovaert, Jan-
nink, Kop
Brand, Duson, Ankerman
Tresling, de Waal
Katte.
Nederland.
Scheidsrechters de heeren Simon en Liegeois.
Om zes minuten voor vier nam de wedstrijd
een aanvang. Een vliegmachine cirkelde boven
het veld.
De gewijzigde opstelling van de Britsch-In
diërs, het plaatsen van hun eminenten links hui
ten Seaman in het binnen trio, met Shaukat Ali
op de links buitenplaats is geschied ter com
pensatie van het ontbreken van Feroze Uddin
Kahn.
De blauwhemden zijn aanstonds sterker, maar
de Hollandsche verdediging weert zich geducht
Onder andere stopt Katte een kogel van Ga
teley.
Het publiek laat zich luide hooren. Men pro
beert de aanvallen der Hollanders zoodanig
door geschreeuw aan te moedigen, dat daardoor
de ballen in het vijandelijke doel terecht zouden
komen. Het fluitje van den scheidsrechter is in
het geschreeuw niet te hooren. Tot veler verras
sing gaat het spel geruimen tijd gelijk op en
blijft de score blank.
Wanneer er twaalf minuten gespeeld is rent
Dhyand Chand door alles heen. Hij komt alleért
voor doel te staan, doch Katte weet het schot
met groote moeite te stoppen. Maar de Britsch-
Indische aanvallen zijn onweerstaanbaar en een
kwartier na den aanvang deponeert Dhyand
Chand na een soloren den bal in het doel (10)
Een schot van Seaman wordt door Katte ge-
stopt. Overigens krijgen de Britsch-Indiërs bijna
geen kans om te schieten, zoo taai verdedigen
de Waal en Tresling. Onze rechtervleugel Kop-
Jannink is zeer actief en hij leidt vele aanvallen
der Hollanders, die een tijdlang in de meerder
heid zijn.
De Britsch-Indische backs zien zich zelfs var
tijd tot tijd genoodzaakt om door uitslaan te
redden.
Na schitterend spel van Jannink rent van de
Rovaert op keeper Allen af, die vallende den ba'
corner slaat. De strafcorner wordt goed geno
men, doch het schot van Tresling wordt gestopt
Met 10 komt de rust, een schitterend resul
taat voor het Nederlandsche team.
In deze eerste helft waren de elftallen in het
veld precies even sterk en zonder chauvinisme
Uirechischeweg 10 Te! 179 Amersfoort
kan worden vastgesteld, dat de 10 voorsprong
der Britsch-Indiërs geflatteerd mag heeten. Het
spelpeil in dezen wedstrijd stond hooger dan In
een der tot nu toe in het hockey-tournooi ge-
speelde wedstrijden.
De tweede helft.
Te 4.35 uur begint de tweede helft. De Hol
landers vallen aanstonds aan en Allen laat het
schot van Jannink van buiten den cirkel ge
schoten kalmpjes in zijn doel rollen. Het met
de spelregels niet al te zeer bekende publiek
barst in een gejuich los, maar natuurlijk telt
het doelpunt niet
Drie minuten is er gespeeld als Dhyand
Chand een van zijn vale soloaanvallen met een
doelpunt besluit. (20).
De Bntsch-Indieërs zijn thans veel sterker.
Aanhoudend wordt voor Katte's doel gespeeld
en uit een scrimage weet Marthins het derde
doelpunt te maken! Er worden vele strafcor-
ners op het Hollandsche doel genomen.
Een doorbraak van Holland eindigt in een
verwoede scrimage voor het doel der Britsch-
Indiërs. Keeper Allan zegeviert daarbij in den
strijd tegen Jannink, wiens schot tot vier
maal toe gestopt wordt. Hammond valt we
gens een blessure enkele minuten uit.
Een ongelooflijk handig staaltje samenspel
van 't Britsch-Indische binnentrio, waarbij de
bal met zachte tikjes over geheele breedte van
het veld wordt opgebracht, strandt tenslotte
op Keeper Katte, die even later een stormloop
van Dhyand Chand onderbreekt door resoluut
uit te loopen.
Tegen het einde komen de Hollanders in een
uiterste poging een tegenpunt te maken nog
eens overdonderend opzetten, doch Docque en
Hammond, de enorme backs, staan als een
rots in de branding. Het einde komt met een
30 overwinning voor de Britsch-Indiërs, die
daarmede het Olympische kampioenschap heb
ben veroverd.
Al heeft Holland ook geen tegen doelpunt
gemaakt, het resultaat der onzen, die zich
thans officieus kampioen van Europa kunnen
noemen, is beter dan dat van eenig ander land
in dit tournooi tegen de Olympische kam
pioenen.
HET EINDE VAN HET HOCKEY-
TOURNOOI.
Het hijschen der vlaggen,
sportieve Britsch-Indiërs.
De
Onmiddellijk na het eindsignaal rennen de
Britsch-Indische spelers op hun aanvoerder
Penniger toe en dragen hem in triumpf over
hst veld. Daarna wordt de Nederlandsche aan
voerder de Waal door de Britsch-Indische spe
lers op de schouders geheschen en eveneens
in triumpf ïond gedragen, welk staaltje van
sportieviteit jegens de tegenpartij met don
derend applaus van de tienduizenden toeschou
wers beloond wordt.
Op het midden van het veld verzamelden
zich daarop de Britsch-Indische en Nederland
sche spelers, waarbij zij ook de Duitsche spe
lers als derde prijswinnaars voegen. Onder
doodsche stilte wordt daarna de protocolaire
uitslag in de Fransche taal afgekondigd. Het
publiek verheft zich van de zetels als daama
aan de daarvoor bestemde masten onder het
Nederlandsche en Duitsche volkslied, de vlag
gen van de prijswinnende landen geheschen
worden!
De plechtigheid die bijgewoond wordt door
den minister van binnenlandsche zaken minis
ter Kan, liet niet na diepen indruk te maken
op de toeschouwers, vanwie vrijwel geen enke
le was vertrokken. Daarna begeven de spe
lers zich naar de eere-tribune waar door ba
ron Schimmelpenninck van der Oie worden
gelukgewenscht met het resultaat. Een drie
voudige strijdkreet, eerst door de Britsch-
Indiërs en daarna door de Nederlanders, be
sloot deze ceremonie.
REEDS EENIGE WEDSTRIJDEN GESPEELD
ZWITSERLAND VERLIEST VAN DUITSCHLAND
De wedstrijd m de voorronde, strijd aan. De beide elftallen stellen zich als
Chili—Portugal. volgt op:
Zondag is het Olympisch Voethaltournooi
begonnen met den eenigen wedstrijd in de
voorronde: Chili—Portugal.
Even voor drie uur betreedt het Portugec-
sche elftal, in roode shirts gestoken, het veld
en brengt eerst voor de eere-tribune en daarna
voor de marathon-tribune zijn strijdkreet uit,
welke met luid applaus wordt begroet.
Daarna komen de blauw-gehemde Chileencn
op het veld, die tezamen een rondje op het
veld maken onder het uiten van hun krrrr-
roep. Precies te drie uur laat de scheidsrechter
Youssof Mohamed de volgende elftallen begin
nen:
Chili. J-
Ibacache,
Morales, Chaparro,
Torres, Saavedra, Contreras,
Schneeberger, Alfaro, Subiabrc Carbonell,
Olguin.
J. M. Martins, A. Martins, Marcolino da
Silva, Soarcs Louro, Moto Fonseca,
Matos Rodrigucs, A. Silva, Soares Figuciredo,
Alves Junior, Gomes Vicira,
Fernandes Roquette.
Portugal.
Circa twaalfduizend toeschouwers zijn aan
wezig.:
Tegen de verwachting is in Portugal direct
in den aanval, maar dan neemt Chili den aan
val over. De Chilenen schieten zuiver, zij treu
zelen niet en wagen uit alle posities. Reeds na
ner minuten is een vervaarlijke kogel van den
spil Saavedra den Portugeeschen keeper te
machtig (I0) en nadat de Portugeesche
rechtbinnen Soares Loirres alleen voor den
keeper staande een prachtkans mist voor den
gelijkmaker, schiet Carbonell een voorzet in
eens in (2—0), een schitterend doelpunt. De
Chilenen, wier kopwerk opvalt, combineeren
fraai. Portugal is in het veld niet zooveel min
der, maar het schot der roodhemden is zwak.
Zoo missen da Silva en A. Martins eenige
goede kansen. Wegens een blessure valt de
Portugeesche linksbinnen A. Martins uit. Met
tien man spelen de roodhemden verder. Het
spel verruwt en scheidsrechter Youssof Moha
med treedt daartegen niet voldoende op. Por
tugal's keeper Roquette verricht uitstekend
werk, o. a. bij een fel schot van Subiabre.
Wanneer Martins weer terug is, komen de
Portugeczen opzetten en onder groot gejuich
van het publiek, dat als steeds op de hand
van de zwakste is, doelpunt eerst da Silva en
daarna Louro uit fraaie voorzetten van J. M.
Martins (2—2).
Met dezen stond komt de rust.
Na de rust.
Als om vier uur de tweede helft begint, is
Portugal sterker en reeds na zes minuten kopt
Soares Louro een voorzet van J. M. Martins
keurig in het Chileensche doel, zoodat de Por-
tugcezen hun 0—2 achterstand hebben om
gezet in een 3—2 voorsprong. De gelukkige
goalgetter wordt aan alle kanten door zijn
medespelers gezoend. De Portugeezen spelen
nu veel beter dan voor de rust, terwijl Chili's
spel vermindert. Er wordt fel en enthousiast
gespeeld. Enkele maken moet voor kleine on
gevallen gestopt worden en Chili's keeper kreu
pelt heel duidelijk. Wanneer de scheidsrechter
een off-side geval overziet, komt de Portu
geesche rechtsbuiten Mota Fonseca alleen voor
den keeer en het is 2—4. De Portugeesche
keeper Roquette onderscheidt zich bij het
onderscheppen van eenige voorzetten der
Chilecnen, die nu de zwakste partij en daarom
door het publiek worden aangemoedigd. Het
spel verslapt en het einde komt met een 4—2
overwinning voor Portugal.
BelgiëLuxemburg.
Klokslag zeven uur vangen in het Olympisch
Stadion ten aanschouwe van ongeveer zesdui
zend toeschouwers België en Luxemburg den
B e1gi 5i
Caudron.
Lavigne, Hoydonckx.
P. E. E. Broine, Vonhalme, Boesman.
Vcrsyp, De Vos, R. E. M. Braine, Moeschal,
Diddens,
Schütz, Weisberger, Thcisscn, Kirpes, Weber.
Reuter, Feicrstein, Fischer.
Kolb, Kirsch.
i Scharry.
Luxemburg.
Aanvankelijk zou De Bie in het Belgische
doel hebben gestaan, doch bij het vertrek is zijn
dochtertje bij het afscheid-nemcn uit het raam
gevallen cn ernstig gewond, zoodat De Bic niet
met de Belgen is meegekomen.
De Belgen zijn direct in dc meerderheid,
doch vinden voorloopig in keeper Scharry een
lastig tegenstander. Nadat het Belgischo doel
bij een doorbraak der Luxemburgers op het
nippertje aan een doorboring is ontkomen,
geeft R. Broine acht minuten na het begin
België dc leiding met een scherp schot (I—O).
Wanneer De Vos een corner zeer scherp voor
doel plaatst, weet Moeschal den bol over do
lijn te werken. Een der Luxemburgers slaat den
bol nog uit het doel, doch de Argentijnsche
scheidsrechter M. Lorenzo Martinez heeft te
recht geconstateerd, dat de bal reeds de lijn
gepasseerd was (2—0).
Uit een fraaien voorzet van den jongen
Versyp kopt Moeschal den bal over den uit
loopenden doelman heen in het net (3O).
Luxemburg heeft bitter weinig in te bren
gen, maar bij een doorbraak weet Schütz een
tegengoal te maken als Caudron het te mooi
wil doen en den bal kwijtraakt (3I).
Na vijf en dertig minuten valt Diddens bij
de Belgen uit, wegens een voetblessure, doch
een paar minuten voor rust komt hij weer in
het veld. Vlak voor rust komt de sensatie. Een
minuut voor rust scoort Weisberger uit een
corner (3—2) en vlak daarop maakt Theissen
gelijk door een voorzet in eens in te schieten
(3-3).
Met dezen stand breekt onder oorverdoovend
gejubel van het publiek de rust aan.
Om acht uur begint de tweede helft. Diddens
speelt weer mee, doch op halve kracht. Daar
er in een Olympisch tournooi geen invallers
toegestaan zijn, moet hij doorspelen. De
Luxemburgschc rechtsback Kirsch is ook door
een blessure gehandicapt. De Belgen zijn thans
sterker, doch Luxemburg verdedigt zeer goed.
Keeper Scharry blijkt zijn plaats meer dan
waard en oogst herhaaldelijk applaus voor zijn
uitstekend werk. Versyp verlaat gedurende
eenige minuten het veld. Het schot der Belgen
is zeer zwak. R. Braine mist enkele goede kani
sen en tenslotte is het Moeschal, die na 23 mi
nuten de bal onhoudbaar langs Scharry zendt,
daarmede den hattrick verrichtende (4-3).
Even later maakt R. Braine aan alle on
zekerheid een einde door na handig dribbelen
een schot in te zenden dat doel treft (53).
De Luxemburgers blijven taai verdedigen,
zoodat de Belgen gean verdere gelegenheid tot
doelpunten krijgen. Het einde komt met een
53 overwinning voor de Belgen, bij wie
vooral Moschal en Boesman uitblonken. De
Luxemburgsche keeper Scharry had bij het
verlaten van het veld een ovatie in ontvangst
tc nemen.
Zwitscrland-Duitschlanad 0—4
Het warme zomerweer had Maandagmiddag
vele duizenden naar het Stadion gelokt. Uit
Duitschland hadden extra treinen vele hon
derden Duitschers naar Ncderland's hoofdstad
gebracht om den wedstrijd Zwitserland-
Duitschland in het Olympisch Stadion bij te
wonen. Bij den aanvang van dezen kamp waren
dan ook meer dan 25,000 toeschouwers aan
wezig.
De Zwitsers hebben een naam op te houden
Steek Uw leven niet in een dwangbuis van
geld.
Uit het Engelsch van
HENR7 SETON MERRIMAN.
Toen heek zij naar een biljet van honderd
pon<k dat hij haar, bij den aanvang van het
gesprek met zwijgende Catalonische Verach
ting over de tafel had toegeworpen.
„Lk vond hem vandaag nog al handelbaar™,
zeide zij, terwijl zij het bankbiljet nauwkeurig
bekeek. „Ik dacht wel, dat hij wat wenschte.
Dit heeft hij betaald voor zijn diner".
Het genot scheen den graaf niet te duur be
taald. Om acht uur kwam hij dienzelfden
avond, namelijk, met een buitengewoon opge
wekt voorkomen het salon binnen. Vroolijk be
groette hij mrs. Ingham Baker, die zich, met
het hoofd omhoog", een air van gewichtigheid
trachtte te geven en hem een zeer ged.siin-
gueerd uitziend man vond. Op Agatha's ach-
telooze knik en handdruk mompelde hij een
beleefdheid. Eva gaf hij zwijgend de hond.
Toen keerde hij zich vrij plotseling, met uit
gestoken hand tot Fitz.
„Ik feliciteer je", zeide hij. „Toen ik onlangs
het genoegen had je te ontmoeten, vermoed
de ik niet dot ik mij onbewust met een groot
man onderhield ge waart te bescheiden"
Onwillekeurig keek Fitz naar Eva, hij be
greep, dat de fepreker een bijbedoeling had.
Eva sloeg eenigszins nieuwsgierig den gTaaf
gad^ als wilde zij zien hoe hij Fitz zou be
groeten; trouwens iedereen in het vertrek had
het oog op den Spanjaard, die blijkbaar een
factor in het leven elk hunner was
Het gesprek nam een algemcene wending
totdat mrs Harrington naar binnen ruischte en
de bediende aankondigde dat het diner gereed
was.
Zij keek rond
„Wat hebben wij weinig heeren". zeide-zij.
„Wij missen Luke, niet waar
Zij keek recht naar Agatha, die haar blik
met brutale onverstoorbaarheid beantwoordde
Slechts in Luke's bijzijn was zij onzeker. Was
hij weg, dan durfde zij het tegen de gehccle
wereld opnemen.
„Ik heb Luke nooit gezien", zeide Eva tot
den graaf, die bevel had gekregen haar zijn
arm aan te bieden. „Het spijt mij zoo, dat ik
hem misgeloopen ben".
Agatha, die voor hem uitliep op de trap,
keerde zich om en keek haar met een zonder
lingen glimlach aan. Zij sloeg of geen acht op
den graaf, of zij onderschatte zijn opmerkings
gave.
„Ge zoudt stellig van hem gehouden heb
ben", zeide de Spanjaard.
Nu err.ig overleg over de tnfelsdhiklüng
werd ten slotte De Llcscta aan de eene zijde
van mrs. Ingham Baker geplaatst, terwijl da
twee meisjes naast elkaar tegenover hem za
ten
Fitz zat onderaan de tafel.
In den loop van het gesprek boog de Span
jaard zich tol Agatha en zeide
„Hebt ge de „Commentator" van deze week
al gezien, Miss Ingham Baker
Een onverklaarbare stilte viel over de ver
zamelde gasten. Eva Challoner's gelaat ver
bleekte. Haar pogen werden neergeslagen op
haar bord. Niemand keek naar haar behalve
de graaf en zijn blik was vluchtig.
„Ja en natuurlijk heb ik de Spaansche
Schets gelegen. Ik geloof wel, dat heel Lon
den dat gedaan heeft. ïk heb er lust door
gekregen naar Spanje te gaan."
Met haar allergewichtigste air keek mrs.
Ingham Baker naar den Spanjanrd. Agatha
kon nog t/el eens gravin worden ieen
buitenlandsche, maar toch een gravin. Fitz zag
de Llosetn aan. Hij concludeerde natuurlijk dat
de graaf het artikel geschreven had. Plotse
ling keerde de Spanjaard zich tot hem en
zeide
„En jij Fitz Jij kunt er ook over meepra
ten r
En Eva Challoner verried zichzelf volkomen.
Toevallig lette niemand op haar, behalve Ci
priani de Lloseta en hij zag niet alleen, dat
zij het beroemde artikel geschreven had, maar
ook dat zij Fitz lief had. De meening van
Fitz alleen had waarde voor haar. Door haar
vurig verlangen die te hooren, vergat zij to
taal haar geheim te bewaren.
„Ja", antwoordde Fitz, verbaasd waar de
graaf heen wilde. „Ik heb ze beide gelezen na
tuurlijk. Ik hoop, dot er nog meer volgen. Do
man is goed op de hoogte van zijn onder
werp"
„Dat is hij'zeide de graal', over de tafel
heen tegen Eva lachend.
Plotseling schenen de lippen van 't meis
je droog en koortsig te worden, zij moest ze
bevochtigen Haar handen beefden. Schijnbaar
was zij vreesdijk bang geweest voor de opinie,
zoo argeloos door den Spanjaard gevraagd
De Lloseta veranderde nu eensklaps van on
derwerp. Hij had ontdekt, al wat hij weten wil
de, en meer. Het was zijn plan niet er verder
op in te gaan.
In hoofdzaak was het de graaf, die het ge
sprek moest gaande houden. Fitz, in den re
gel geen druk prater, was nu opmerkeh'jk stil.
Hij had niets te bieden, dat tot het genot van
't algemeen bijdroeg. Zijn opmerkingen waren
kort en onbeduidend. Blijkbaar waren zijn ge
dachten elders. Zijn houding jegens Eva was
beleefd, maar terughoudend. Een paar maal
had Eva hem gelegenheid gegeven, terug te
komen op voorvallen uit het verleden, waarbij
zij gemeenschappelijk belang hadden, doch hij
had daar geen gebruik van gemaakt. Toevallig
had Agatha dit opgemerkt. Al lang had Aga
tha Ingham Baker een zonderling vermoeden
namelijk dat Eva en Fitz elkander lief had
den. Tooh had zij hier absoluut geen reden
toe. En niettegenstaande dat nam haar ver
moeden toe, en werd tot overtuiging.
Agatha was vroeg naar het salon gegaan,
met het doe' Fitz voor zich in beslag te ne
men. In de hal trof zij De Lloseta. die met
haar naar binnen ging. Telkens als zij trachtte
haar recht op de aandacht van den eenigen
aanwezigen jongen man door blik of woord
te doen gelden, scheen De Lloseta met zijn
somberen glimlach tussohenbeide te komen.
Zoo ook aan tafel was het steeds Cipriani de
Lloseta, die haar tallooze kleine manoeuvres
deed mislukken
En Eve zag dit alles. Zij zag meer dan de
schrandere Spanjaard. Ten eerste, omdat zij
een vrouw was. Ten tweede, omdat zij Fitz
liefhad.
HOOFDSTUK VU.
Een Reis.
Luke Fitz Henry verliet Londen en vertrok,
op cien daartoe bestemden dag, weer met de
„Croonoh" naar zee.
Het was zeer hard voor hem weer zoo spoe
dig- van Agatha te scheiden, in het eerste vuur
van zijn hartstocht. Maar hij verliet haar bijna
gelukkig. Zijn liefde voor haar nam steeds toe
en vulde zijn geheele bestaan
Tot dusver was Luke eigenlijk een man
zonder doel geweest. Hij was eon uitstekend
zeeman, niet omdat hij er zich op toelegde,
maar alleen omdat zeemanschap hem aange
boren was, gepaard met een onverstoorboar
gelijkmatig zenuwstelsel en volkomen onbe
vreesdheid. Zoo gemakkelijk was het een goed
zeeman te zijn, dat hij zelfs de voldoening
niet had, zich te moeten inspannen. Zijn hart
was leeg. Wel had hij èe zeemaar zijn
liefde tot haar was onbewust. Was hij op een
afstand van haar, dan was hij niet op zijn
gemak; aan haar boezem was hij niet be
paald gelukkig, hij voelde er zich thuis. Doch
hij had geen loopbaan, geen grooten prijs om
naar te streven, en dat was juist wat zijn strijd
lustige natuur behoefde. Carrière had hij niet
meer te maken, want hij was el dicht bij den
top van den nederigen ladder, waarop het
noodlot zijn voeten geplaatst had. Toen
kwam Agatha en het leege hart werd gevaarlijk
plotseling gevuld.
Agatha had hem een portret van haarzelf
gegeven een modieus portret in onnatuur
lijke houding en avondtoilet maar zij had
beslist geweigerd te schrijven. Deze fotografie
deed Luke in een lijstje en zoodra de „Croo-
nah" uit het dok was, hing hij haar op in
zijn kleine hut. Zijn bediende zag het en her
kende de mooie passagier van een vorige reis,
maar hij kende zijn plaats en zijn meester te
goed om er op te zinspelen.
(Wordt vervolgd)
