AMEEISFQÜRIS'CH DAGKLAB
Moderne Schoorsteen- en Hangklokken.
WILLEM GROENHUIZEN
Goedkoopste adres voor Verfwaren
Vensterglas. Behangselpapieren
TWEEDE BLAD
Zaterdag *8 Juli 1928
BELANGRIJKE REDE H. COLIJN
COLIJN'S OPTIMISME
N.V. COMPAGNIE LYONNAISE
Laatste week der Uitverkoop, Opnieuw verlaagde prijzen,
A. v. d. WEG. LANGESTRAAT 23
FEUILLETON.
De Verdwenen Noodmunten
27e JAARGANG «DE EEMIANDER? No. 24
.Vu den lunch met dc Hollandsche journalisten liet
economisch xcerjc van den Volkenbond
Donderdag heeft in hotel Paluz te 'sGraven-
ïiage het noenmaal plaat* gehad, dat de Ne-
derlondschc Journalisten-Kring aanbood aan
den heer H. Colijn, oud-minister-president
voorzitter dei Economische Conferentie van
den Volkenbond.
Onder de deelnemers waren verschillende
bestuursleden van den Journalisten-Kring, be
nevens de ccre-\oorzitter mr. L J. Plemp van
Duivelend en het eerc-lid de heer Johan de
Meester. Ook ccnige bij den Kring aangeslo
ten plaatselijke verecnigingcn waren vertegen*
wootdigd. Namens de Roomsch-Kathoiieke
Journalisten Verceniging wos haar voorzit
ter, de heer J. B. Vesters, aanwezig en na
mens de „directeuren-vereeniging „De Nedcr-
landsche Dagblad-pers" haar bestuurslid de
heer H. Dicmer. Voorts werd aan den maal
tijd deelgenomen door tol van vertegenwoor
digers van bladen van allerlei richting. Ook
de Indische cn de buitenlandsche pers waren
vertegenwoordigd.
Op de tafels was een keurige bloemenversie
ring gebracht. Een strijkje luisterde den
maaltijd op.
De heer Colijn werd in de vestibule van het
Hotel ontvangen door de heeren D. Hans,
voorzitter, Henri Dekking vicc-voorzitter .en
W. N. ran der Hout, secretaris van den Jour
nalisten-Kring, die alle aanwezigen aan hem
voorstelde.
Bij den aanvang \an den lunch hield de heer
Hans een toespraak, waaraan het volgende is
ontleend
Toespraak D. Hans.
Hooggeachte heer Colijn.
Het is ons een voorrecht cn een onderschei
ding, dat gij heden als onze gast aan dit noen
maal tegenwoordig zijt. Wij stellen dit te meer
op prijs, waar wij sinds eenige weken weten,
dat u in de zomermaanden aan zwemmen de
voorkeur geeft boven officieele maaltijden.
Wij vragen u verontschuldiging, dat wij
u, nadat gij nauwelijks den voet op va-
deilandséhen bodem hadt gezet, niet naar het
zwembassin, maar naar een restaurant 'heb
ben gelokt.
Orze vreugde over uw aanwezigheid hier is
\ari velerlei aard. De pers is een soort van
volksvertegenwoordiging. De beste figuren des
olks 2ijn dus in ons midden op hun plaats.
Daaronder behoort gij. Als staatsman van een
bepaalde en krachtige overtuiging is er altijd
veel gerucht en ook veel critiek om u heen
geweest. Dat kan niet anders, en alle leiden
de smats'.ieden hebben daarvan hun doel ge
had. Maar ik voeg er dit onmiddellijk bij: ons
volk weet toch altijd met sterke beslistheid dc
figuren te herkennen en te waardeeren, die
zich, hoe onwankelbaar van politieke en. gods
dienstige overtuiging ook, boven alle schakce-
ringen uit in breedheid van overtuiging heb
ben weten te verheffen tot op het algemeen
natior.ale platform, zich hebben weten te vor
men tot een volks-bezit in den besten en
ruimsten zin van het woord. Zoo zien wij u,
en zoo zijn wij trotsch op u. Het is geen won
der, dat de Voikmbond beslag op u heeft
gelegd en dat de veelzijdige bekwaamheid cn
de stoere kracht van uw persoon ook in in
ternationaal milieu worden benut.
Bij dit alles heeft het voor ons nog bij
zondere bekoring, dat dit noenmaal wordt aan
geboden aan een lid van den Kring, hoofdre
dacteur van De Standaard, opvolger van dien
onveTgetclijken journalist, wiens naam als
voorzitter en ecre-voorzitter aan onze verceni-
ping verboden is geweest en wiens voetspoor
in dc geschiedenis der Nederlandsche jour
nalistiek nooit zal worden uitgewischt. Wij
begroeten u dus hier als Nederlandsch staats
man, als internationale figuur, en als journa
list. {Levendige instemming).
fL Rede H. Colijn over het eco
nomisch werk van den Vol
kenbond.
Bij het desseri nam de heer Colijn het woord
Spr. zcide dankbaar tc zijn voor dc tot hem
gerichte uitnoodiging.
Deze dankbaarheid
uit zich bij spr. in bij
zondere mate, omdat
de uitnoodiging' uït-
gaat van een Kling
'"i van vakgenooten. Im-
f tners sinds eenige
v j jaren heeft spr. het
voorrecht zich tot
f'j dien kring van vakge
nooten tc mogen re
kenen.
Dankbarr is spr.
eveneens voor de
woorden van den
voorzitter, al heeft
deze daardoor spre-
H. COLIJN. kers taak niet gemak
kelijk gemaakt en
verwachtingen gewcktr waaraan spr. misschien
niet geheel zal kunnen voldoen
Het onderwerp van sprekers rede, was
„Het economisch werk van den Volkenbond,
gezien in het licht van dc internationale po-
'itiek".
Bij den laatstcn oorlog hebben wij in tegen
stelling tot vroegere oorlogen kunnen zien, dot
niet alleen verschillende volken met olkaoi
den strijd hebben gestreden, maar dat dc gc-
heele „Staatswirtschoft" onderworpen werd
aan de eischen van den oorlog. Daardoor was
het mogelijk, dat de ontwrichting een zoo
grooten omvang heeft kunnen aannemen
In de eerste plaats kwam men te staan voor
bet geldvraagstuk. Dc ernstige' valuta-ont
wrichting cn de daarmede gepaard gaande
werkloosheid openbaarden zich het eerst in
Oostenrijk, Hongarije en in Duitschland.
Dit valuta'-vraagstuk is niet door een enkelen
staat op te lossen; alleen door internationale
samenwerking kan men dit tot een goed einde
brengen.
Vooral kwam men tot dit besef, toen dc-
depressie in voornoemde landen haar invloed
■in geheel Europa deed gevoelen cp verschil
lend gebied, maar bovendien, toen men aan
dacht ging wijden aan hot vraagstuk der werk- 1
loosheid. In dit verband wees spr. er op, dat
er in 1925 buiten Rusland niet minder dan
10 mrllioen personen in Europa waren, wier
kcstuinr.cis tot het leger der v/erkioozen be
hoorden.
Daardoor werd men zich bewust, dat alleen
internationale coüpciatie redding kan brengen.
De eerste stappen daartoe werden gedaan
op de conferentie te Brussel in 1920.
Dc factoren die het economisch
leven hebben bcinvloed.
Door den oorlog was er ook ingetreden een
algehecle vermindering van de koop-
V. vach t, welke vermindering haar invloed
moest doen gelden op het economische leven
in Europa.
Daarbij kwam nog, dat door de inflatie in
verschillende dcelen van Europa veel k 3 p i-
Utrechischeweg 10 Tel 179 Amersfoort
RECLAMES.
Van l4 regels 4.05, elke regel nicer I,
LANQESTRAAT 43 TELEFOON 852
JUWELIER GEDIPL. HORLOGEMAKER
GEVESTIGD 1885
taai is vernietigd, waardoor de koop
kracht nog meer afnam.
Ook was een belangrijke verstoring in
de even wichtsverhouding* ingetreden,
aangezien door den oorlog de economische
s'.iuctuur der productie geheel anders is ge
worden.
Een derde factor oor den grooten invloed
op het economisch leven noemde spr. de g r o o.
te schuldenlasten, welke de verschillen
de landen te dragen hebben als gevolg van
den oorlog, welke lasten zich mede uitstrekken
tot die landen, welke in 't geheel niet aan den
oo' log deelgenomen hebben.
Spr. wees er verder op, dot hoewel de oor
log gevoerd is, om den vrede te verkrijgen, de
jaarlijkschc kosten van bewapening
de: ei schillende landen toch nog altijd het be
drog van 6000 milüoen gulden overschrijden.
Er moest dus een tc groot deel van het voiks-
inkomen in den vorm van belasting worden
weggenomen, met dc zekerheid dat zulks nog
wel een 10-tal jaren zal aanhouden.
Een andere factor voor dc gewijzigde om
standigheden is het wegvallen van Rusland nis
consument.
Nog een storende factor was de vorming
van allerlei nieuwe politieke eenheden, waar
door ïuim 10.000 K.M. nieuwe tolgrenzen aan
de bestaande werden toegevoegd.
Al die nieuwe volken werden bezeten door
den droom, dat zij, naast hun politieke onafhan
kelijkheid nu ook ccn economische onafhanke
lijkheid moesten bezitten.
Dc verhouding van Europa tot
andere landen.
Thans komt s'pr. aan dc verhouding tusschen
Europa en andere buiten ons werelddeel liggen
de landen.
Europa had voor den oorlog voor een groot
deel voorzien in dc consumptie-behoefte van
tol van die landen, maar in dc jaren 1914
1918 lag die voorziening stil.
Dc behoefte bleef' evenwel bestaan, en hel
gevolg was, dat men zich in die landen zelf
trachtte tc helpen. Dc industrie daar leefde
op en thans na den oorlog, hebben die landen
Europa niet meer ncodig.
In dc eerste plaats geldt dit Amerika.
In niet mindere mate is het bovenstaande
van toepassing op Japan
Voor den oorlog was het handelsverkeer tus
schen Japan en Indië zóó gering, dat men
het gevoeglijk kon wegcijferen. Maar nu neemt
Japon in dat verkeer de grootste plaats, ter
wijl het zclls een gedeelte van het handels
verkeer tusschen Ned. Indië en Nederland zelf
tot zich heeft weten te trekken.
Een andere zeer belangrijke factor noemde
spr. voorts de vermindering van het aantal
emigranten uit Europa.
Ook een belangrijke factor misschien wel
de meest belangrijke is de gewijzigde ver
houding, die is ontstaan in dc betalingswijze
tusschen Europa en Amerika. Was Amerika
vroeger debiteur, thans is het crediteur van
Europa.
Daarbij komt, dat het Amerikaansche tarief
den invoer van Europcesche producten op
eenigszins ruimen schaal verhindert.
Het heeft lang geduurd, voordat men dat
alles heeft beseft, maar toen heeft men ook
begrepen, dat men niet alleen tc doen had
met een verstoring der verhoudingen in Eu
ropa, maar dat men stond tegenover geheel
nieuwe verhoudingen!
Het is toen duidelijk geworden dot niet ieder
land zich zelf moest helpen, maar dat men
internationaol moest samenwerken.
Daardoor werd het vraagstuk getrokken bin
nen dc sfeer der internationale politiek.
In dit verband herinnert spr. aan het be
sluit in 1925 van dc Assemblee van den Vol
kenbond om een Economische Conferentie bij
een te roepen, welke tot taak zou hebben da
oorzaken der economische malaise op tc spo
ren en middelen aan te geven, welke daarin
verbetering zouden kunnen brengen.
Dit was niet de eerste keer, dat men trachtte
door internationale coöperatie het vraagstuk
tot oplossing te brengen.
Spr heeft reeds gewezen op de conferentie
tc Brussel in 1920, maar van meer beteekenis
was dc conferentie van Genua in 1922, die
echter niet tot eenig resultaat kwnm, aange
zien het in wezen een politieke conferen
tie was.
De Conferentie van *27. Het
recelc standpunt van Nederland
De in het besluit van dc bedoelde
Conferentie was geschoeid op een geheel andc
ren grondslag dan de voorgaande. Inmiddels
heeft deze conferentie plaats gehad in Mei van
het vorig jaar. Daarop waren 50 naties ver
tegenwoordigd, maar ditmaal had men niet ge
zonden regeerings-vertegenwoordigers, doch
theoretische economen of personen, die prak
tisch werkzaam waren in het economisch leven
in hun land.
De conferentie kan geen besluiten nemen en
zij kon geen staten binden zij kan slechts een
\oorloopstcr zijn van een conferentie, welke dat
alles wel zou kunnen.
Het spreekt wel vanzelf, dot ook op deze
cónferentie alle politiek niet wegbleef, maar
er bleef toch een ruim arbridsveld over, om
maatregelen te beramen. Vooral de Nederland
sche delegatie heeft zich op een zuiver praktisch
standpunt gesteld.
Wc moeten ons concenticeren op datgene,
waardoor tusschen land en land een vlotte uit
wisseling der producten op dit oogenblik het
meest kan worden bevorderd.
Daardoor zouden de besprekingen op dc
conferentie dus praktisch beperkt blijven tot
de handelsvcrhoudingen tusschen dc verschil
lende landen.
Dat was het standpunt van Nederland cn
daarop heeft de heele conferentie van 1927
ja en amen gezegd. Wij hadden acht punten op
ons programma staan en omtrent alle acht pun
ten is door dc conferentie niet onduidelijk een
uitspraak gegeven in Ncderlundschen zin.
De heer Colijn optimistisch ge
stemd.
Kan men nu spreken van eenig resultaat
dat door die conferentie is verkregen Spr. is
zeer optimistisch gestemd met betrekking tot
dc beantwoording dezer vraag. Een der acht
punten was de afschaffing van in- en uitvoer
verboden. Deze afschaffing is neergelegd in een
conventie, welke thans reeds door 28 regte-
ringen is onderteekend. Terwijl zoo goed als
zeker nog 2 staten binnenkort tot onderteke
ning zullen overgaan. Men denke daaiover niet
te licht.
Spr zou het vreemd vinden, wanneer er niet
13 •icgeeringcri van de 30 beieid zouden zijn,
MISDADIGERS.
In het Bergkwartic*- 15. «ttT» tuintje,
Vcrtioeteld door zorgzame hand.
Langs 't keurig geschilderde hokje.
Zijn lieflijke roosjes geplant.
En menige wand'laar moest toeven,
Wanneer hij dén bloemenhof zag,
En raakt in extase voor 't tuintje,
Dat daar als een pronkjuweel lag
Maar gisl'ren, reeds laat in den avond
Toen nam ik een euveldaad waar.
Er toefden een ,,hcer" en een „dame".
Liefkozend op "t mooie trottoir.
En zio voor dot vricnd'lijke tuintje.
Daar bleven zc plotseling stoan,
Om daarna hun ïoovendc vingers
Aan andermans bloemen ie slaan.
Hij plukte de sierlijke rozen.
En gaf z' in vervoering oan haai.
Hij gapte al loerend cn kijkend,
't Gefloten bouquet bij elkaar.
Kortsteligen „buit" moest belanden
Op straat en werd daarna vertrapt.
Hoe jammer, dat 't roovende tweetal,
Ontkwam cn hier niet werd gesnapt I
Gij roovende dicf'en gij heelster.
Niet 't aardige tuintje alleen
Gingt gij hier door dieverij schenden,
Ge schondt het belang van 't gemeen
Den eigenaar, den trouwen verzorger,
Benadceldet gij door Uw daad.
Maar ook hen, die steeds daar genoten.
Die deedt ge tekort door Uw kwaad.
Vandalen, verdwijn uit ons Stadje,
Ge zijt veel tc slecht voor dit oord.
We dulden geen vlegels die schenden.
Het feestkleed van 't Mooi-AmcrsfoortI
GROEGROE.
(Alle rechten voorbehouden).
om dc conventie'in werking te doen tieden (dit
aantal van 18 is in de Conventie bepaald).
Twee andere punten drr conferentie zijrv
thans reeds in een vergevorderd stadium van
voorbereiding en wel «ie technische inrichting
der tarieven en de ondubbelzinnige toepassing
van de begunstigingsclausule.
Van 2 andere punten is dc voorbereiding be
gonnen. Duortoe behoort de beste methode om
tc geraken tot verlaging der tarieven.
De Economische Conferentie heelt niet kun
nen verhinderen, dat sommige tarieven zijn
verhoogd.
Maar wanneer men de tarieven vergelijkt
met die van voor den oorlog, dan blijkt wel
het resultaat der conferentie, aangezien de
huidige tarieven op een belangrijk lager ni
veau staan.
Ook is het aan den invloed der conferentie
tc danken, dot de mecst-bogunstigingsclausulc
niet meer zoo ontweken wordt als eenige jaren
geleden en dat zij in een groot aantal tracta-
ten toepassing vindt.
Hier ter plaatse wees spr. er op, dat de tot
standkoming van het Frunsch-Duitschr ver
drag onder merkbaren invloed der Econo
mische Conferentie is geschied.
Er zijn nadien nog meerdere verdragen af
gesloten op den voet van meeslbcgunstiging.
Dat deze verdragen alle den invloed der Ec.
Conf. ondergingen is trouwens niet te ver
wonderen Immers het kan niet anders, dat,
wanneer een aantal personen dagelijks met
elkaar op een conferentie in aanraking komt
en zich vercenigt met de resoluties der con
ferentie, ook twee hunner, als zij bij cikoar
komen om over een verdrag tc spreken, zullen
handelen in den geest dier conferentie.
Dc Economische Conferentie
slijpt scherpe kanten of.
Het resultaat der Econ. Confer, noemde spr.
opmerkelijk. Daarvoor hoeft men slechts, wat
nu geschiedt met betrekking tot de meest-
begunstigingsclausulc te vergelijken te verge
lijken met den inhoud van het troctaat van
Versailles, waarbij een land naust het recht
Geluk is altijd tc koop, zelfs voor dc be*
scheidenste beurs.
Door J. S. FLETCHER.
Geautoriseerde vertaling, uit het Engelsch door
MR. G. KELLER.
37
„Nu, daar weet ik alles van En de ande
ren even goed.zij hebben hun mond nret
gehouden, 't Is nu het preatje vnn de stad.
Maar er zijn nog meer grappen uitgehaald
Whatmore speelt kiekeboe in dat cachot
zoo zie je me en zoo zie je me nietDaorna
hebbenik weet het met zekerheidOl-
lard cn die andere rechters weer een onder
onsje gehad en Detlerling was er ook bij.
Allemaal gesmoes onder elkaar, begrepen
Dat duurt een hcclc lijd. O zoo
„Hoe weet u dat zij met alkander hebben
geconfereerd?" vroeg Stevenege.
Hicking tikte weer tegen zijn neus en knik
te weer een paar maal
„Dat heeft mij een klein muisje in t ooi
gefluisterd zei hij tenslotte glimlachend.
„O, Alenschester zit vol kleine muisjes, hoe
ren. Maar.... een feit is 'tEn daarop kui
ert Whatmore kalmpjes weg cn poetst do
plaat. Bah. Bah, maak me ^och niets wijs
Allemaal afgesproken werk I"
„Wilt u zeggen, dat de politie de fncto
haar medewerking heeft verleend bij What-
jnove's vlucht vroeg Penthony
„Ik. ben geen geleerde, meneer, maar "de
facto lijkt me een mooi woord", ging Hicking
voort. „De politie? Bah I Iedereende rech
ters de groote heerendat ligt alle
maal onder écn deken. Ik zeg maar afge
sproken werk I Maar laat ik je zeggen, heeren
dnt het niet geraden is, verder op de zaak in
te gaanWat Neen, piet geradenje
moet geen slapende honden wakker maken....
dat is toch maar waar
H:cking's sigaar was intusschen uitgegaan
en terwijl hij ernstig en bedachtzaam trachtte
hem weer aan te steken, keken do beide de
tectives hem nieuwsgierig aan.Hij was onge
twijfeld aangeschoten, half beschonken, maar
half dronken mcnschcn gevoelen doorgaans
aandrong om dc waarheid te zeggen.
„Er zouden allicht dingen verklapt zijn, die
het daglicht niet mogen zien, nietwaar. Hic
king?" vroeg Stevenege, toen de man zijn si
gaar weer had aangestoken cn er met alle
macht aan trok. „Dat zou je toch ook wel
denken?"
Hicking beweikte zijn p.cus weder, zeggend:
„Jc hebt gelijk, je slaat den spijker op zijn
kop I Daar steekt van allerlei achter. Wie hier
komt, heeren, meneer Stevenege en meneei
nu, ik weet niet, hoe die andere heer heet,
maar ik drink op zijn gezondheid cn wunsch
hem het beste toe wie hier komt, doet
verstandig zich r.iet te veel met de zaken te
bemocicnl Ja, dat is heusch waarDnt zal
iedereen u zeggen! Het beste wat we kunnen
doen heeren, isnu, er verder over le zwij
gen I Ssst
Er kwam iemand uit de aangrenzende ge
lagkamer binnen cn teen hij Hicking zag,
zei hij hem goedendag. De schoenmaker stond
op en ging naar hem toe. Stevenege keek
Penthony eens aan en stond ook op
„Ga mee naar buiten," biomde hij, „ik heb
je wat te zeggen. Kijk eens," vervolg'de hij,
terwijl zij na het hotel verloten te hebben, over
het meiktplcin drentelden, „als waar is wal
die halfdronken kerel ons vertelt, dan wordt
hier vrijwel valsch spel gespeeld Nietwaar?"
„Dat heb ik al dadelijk gedacht, vriend, toen
wij vernamen, dat Whatmorc er van door
was," nntwooidde Penthony. „Het ligt ci dik
op I"
,.Maar wie heeft er de hand in vroeg Ste
venege. „Het stadsbestuur? De politie?"
„In zulke kleine plottelandstadjes gebeuren
soms rare dingen", merkte Penthony op. „Men
schijnt cr te denken, dat men volkomen macht
heeft de dingen near zijn hand te zetten. Ik
geloof v/el te begrijpen, wat det spraakzame
heerschap heeft willen zeggen Hij bedoelde,
in duidelijke woorden gezegd, dot dc stede
lijke 'autoriteiten achter iets zijn gekemert,
waarvan jij geen weet hebt cn dat zij jc niet
nan je neus zullen hangen cn dat zij nu van
plan zijn, do heele geschiedenis in den doof
pot tc stoppen. Ik ben overtuigd, dat zoo do
vork in den steel zit."
Stevenege drentelde nog wat voor het hotel
heen en weer. de hnnden in de zakken en het
hoofd peinzend voorovergebogen
„Meer dan," zei hij, plotseling opkijkend
en een hoek van het marktplein omslaande,
„dan kan ik in dit geval niet beter doen dan
burgemeester Ollard op te zoeken I Kom, ga
meeik wil klaren wijn hebben."
„Best," verklaarde Penthony.' „je moet dat
zeker doenM:\ar laat zelf niet te veel los,
wacht af, wat hij zegt. Wij kunnen in ieder
geval toch de hccle zaak aan het hoofdkwartier
rapportecren. Ik zou 'geweldig graag willen
weten, welk spelletje men hier speelt."
„Wat denk je, dat er achter zit
„Iets, dnt ik vanmiddag fantaseerde, en
waarop Hicking zooeven zinspeelde. Dot
iemand van amzien in de stad in de zaak is
gemengd en dat zij het er nu op willen aan
sturen, dot de zaak doodbloedt."
„Maar wat is dan dc rol van Whatm'ore?"
„Whalmorc heeft misschien gedreigd iets
te zullen verklappen, als zij geen stokjes sta
ken voor de tegen hem ingestelde vervolging.
Zijn ontvluchting staat vermoedelijk daarmee
in verbond. Blijkbaar heeft men hem dc noo-
digc middelen verscheft om de plaat te poet
sen en nooit meer terug tc komen Vergeet
voorul niet Stevenege, dat Tyson nictnand was.
Geen bloedverwant zal komen opdagen om
voor hem te cischcn, dat er recht zal geschif>
den. Het cenigo, waaromtrent alle autoriteiten
het met elkander eens zijn, is, dat de moord
op Tyson ongestraft moet blijven."
„Maar dan die noodmunten
Penthony kuchte droogjes.
„Het zou mij niets verbazen, als een of
andere autoriteit al precies wist. waar die
noodmunten zijn", antwoordde hij. „En het
zou mij ook niets verbazen, zoo ik. over zes
maanden, nogmaals een uitstapje naar Alan-
schcstcr mnker.d, tot de ontdekking kwam, dat
dc dingen weer uitgestald logen in hun vi
trine in het museum!"
„Hm!" bromde Stevenege, „in dat geval
heeft het cr allen schijn van, dat men mij
hier geweldig voor den g'ck houdt! Intusschen,
hier staan wij voor den woning van den heer
Ollard. Laten wij hopen, dat zijn edelachtbare
thuis is."
Dat was inderdaad het geval en weldra
bracht een net dienstmeisje de beide detecti
ves in zijn tegenwoordigheid Hij zat alleen in
een rijk gemeubelde huiskmer, in een groo
ten go makke lijken stoel, dich bij den haard,
pcntolfcls aan de voeten, ccn sigaar in den
mond, oen glas naast zich cn een courant in
de hand. Hij grootte zijn bezoekers vriende
lijk en wees met een veelzeggend gebaar naar
het buffet, waarop een karaf met toebehooren
voor een hartversterking stond.
„En hoe maakt ir het, meneer Stevenege?"
begon hij op minzamen toon. „Met doet me ge
noegen u hier te ontvangen. vermoedelijk
is dit do heer uit Londen, dien ik reeds heb
hooren noemendaar staat whiskey on
wat er bij behoort, alsmede een kistje sigaren,
doet, wat ik u bidden mag, nisof u thuis was,
heeren. Hoe gaat het u, meneer Stevenege?"
Stevenege achtte het goede politiek van de
gastvrijheid van den burgemecstej gebruik te
maken, maakte een paar glazen whiskey cn
soda klaar cn stak een sigaar op.
„Ik heb, sinds ik van morgen de eer had
u te ontmoeten, heel wat stof tot overpein
zen gehad, burgemeester," begon hij, tegen
over d-cn burgemeester plaats nemend. „Die
ontvluchting van Whutmore heeft mij ten
zeerste verrast."
Ollard knikte, alsof ook hij verrast was
de tcon van zijn stem was minzamer dan ooit
cn er klonk iets van een verontschuldiging uit.
„Ja, dat kan ik me begrijpen, meneer Ste
venege. Natuurlijk was ook ik ten hoogste
verbaasd, maar vermoedelijk niet zoo sterk,
nis u. Gij, heeren Landenaars ziit gewend aan
piekfijne, moderne installaties; voor een ar
restant zou 't een heele toer geweest zijn om
uit een arrestantenlokaal von er.n Londensch
politiebureau le ontvluchten Maar h-'er .t
och, het is bij ons zoo'n primitieve boel, hce-*
ren
„Maar cr is hier toch ook ernstig plichts
verzuim beg nar.!" merkte Stevenege op.
(Wordt vervolgd).
