IEDSFÖOKFSCH DAGBIAB 2"
Moderne Schoorsteen- en Hangklokken.
..DE EEMLANDEft"
Zaterdag 10 November 1928
DERDE BLAD.
BINNENLAND.
WILLEM GROENHUIZEN
UIT DE STAATSCOURANT
FEULLETON.
Langs Gl bbsrige Wegen
N.V. COMPAGNIE LYONNAISE
Wij ontvingen de laatste modellen in Mantels
Morgenjaponnen
Middagjaponnen
Avondjaponnen
ONOVERTROFFEN SORTEERING
BEGRAFENIS PROF. YAN DER VLUGT
VELEN GEDENKEN DEN GROOTEN MENSCH
RECLAMES.
Van I4 regels 4.05, elke regel meer T.-
JUJVELIÊR GEDIPL. HORLOGEMAKER
GEVESTIGD 1885
Voornaamste Kon. besluiten enz.
uit de Staatscourant van heden
avond.
Benoemd tot officier in de Oranjo Nassau-
orde de heer A. J. G. J. B. Boyart, inspecteur
der douane te Antwerpen.
Met ingang van 1 November 1928 benoemd
bij het Wapen der Infanterie, bij den Staf van
dat Wapen, toi Reserve-Kapitein voor speciale
diensten, de Reserve-Kapitein C Gerber, var.
het 2Tste Regiment Infanterie. Zulks onder eer.
volle ontheffing uit zijn tegenwoordige betrek
king.
Mr. F. C. DEKING DURA, f
Rechter te Amsterdam.
In den ouderdom van 46 jaar is te Amsterdam
overleden Mr. F. C Deking Dura, rechter in
de arrondissementsrechtbank, aldoar.
De grootste fout die men in de opvoeding
pleegt te begaan, is de jeugd niet aan eigen
nadenken te gewennen.
Lessing.
Door R L. de W.
„Dat is voor een meisje niet zoo gemakke
lijk", antwoordde ze, „en en, och, er zijn
zooveel dingen, die je in aanmerking moet ne
men. „Neen", met eon zucht van berusting,
„ik moet me tevreden stellen met van tijd tot
tijd een buitensprongetje en ik ben er ook niet
zoo heel zeker van of ik wel in mijn hart een
echte landloopster ben", zeide ze een beetje
spijtig. „Ik moet een beetje kleeren bij me
hebben", even wierp ze een blik op zichzelf
en keek toen met een ondeugend lachje naar
hem. „Zou dat niet een teeken van zwakheid
v*
i.ij». i
„Ja als u aan dc vormen blijft hechten"
hernam hij. „U is vreeselijk ouderwetsch.
„Ik?" riep zc verbaasd.
„Ja, u zult ieder blijven beoordeelen naar zijn
uitetlijk en eenmaal aangenomen monieren.
„Dat begrijp ik niet", zeide ze met viagendcn
blik.
„U stelt zich een lnndlooper voor als iemand,
die zich zelden wasch en hoogst zelden schoon
gor-d aantrekt en die zijn avonden in met spij
kers beslagen schoenen bij de kachel in een
herberg doorbrengt."
„Ja, ik geloof dat u gelijk hebt', zeide zc
goedgevulde trommel kennis gedragen hobben.
Een tweede trommel, die ondeT een bed stond,
werd cohter ongrept gelaten.
De politic onderzoekt de zaak.
VERLAGING GEDISTELLERD ACCIJNS.
Ontbinding ministcrieele commissie.
De minister van financiën heeft onder dank
betuiging aan den voorzitter, den secretaris en
do leden met ingang van heden ontboden de 24
Febr. 1924 ingestelde commissie inzake de ver
laging van de gedistellecrd-accijns, welke 28
Juni '28 verslag uitbracht.
LEGATEN.
VAN MEINEED VERDACHT.
Om een nalatenschap van 75,000.
Voor het gerechtshof te Leeuwarden is bé
handeld een meineedzaak, welke verband houdt
met een erfenisquaesiic. In 1921 kwamen eeni-
ge instellingen te Drachten o.a. de Gerefor
meerde Kerk en twee christelijke onderwijsver-
eenigingen in het bezit van de nalatenschap van
Taetskc Dijkstra, bij testament aan deze licha
men vermaakt.
De erfenis bedraagt f 75.000.
Zij liet geen legitieme erfgenamen na, zoodut
zij vrijelijk over haar na' Menschap mocht be
schikken. De geldigheid v. ;y dit testament werd
echter betwist door eenige familieleden der erf
laatster, die erfgenamen zouden zijn geworden,
wanneer c-r geen testament had bestaan. Dc
rechtbank te Leeuworden wees, onder voorlich
ting van drie deskundigen, de vordering aan
drie corporaties toe; om formcelc redenen wer
den de eischers tegen dc vierde niet ontvanke
lijk verklaard.
De in het ongelijk gestelde corporation
brachten de zaak voor het Hof te Leeuworden
Een enquête-commissie uit dit college vooi
een nader onderzoek van de verstandelijke v-er"
mogens van Taetske Dijkstra hoorde zestig ge
tuigen, wier verklaringen onderling nog sterk
afweken.
Dc advocaat der erfgenamen mr. J. de Vriezc
te Amsterdam diende'toen tegen vijf getuigen
een klacht in wegens meineed.
Dc officier vond echter geen termen om tot
vervolging over te gaan, doch na beklag dei
belanghebbenden gelastte het Hof hun vervol
ging.
Den 20sten Juni van dit jaar diende dc zaak
voor de rechtbank tc Leeuwarden. Het O.M
requireerde tot vrijspraak van drie der vei
dochten 'en tot gevangenisstraf van zes maan
den tegen een 77-jarigen en een 72-jarigei.
ouden heer te Drachten, die geheel waren te.
ruggekomen op hun oorspronkelijke verkla
ring, dut de erflaatster een verwaarloosden in
druk maakte.
Dc rechtbank sprak den 29erv Juni alle ver
dochten vrij. Tegen deze uitspraak kwam dc
officier van justitie in hoogcr beroep.
In dc zitting van gisteren cischte dc procu-
icur-generaTal. mr. C. Vkhoff, bevestiging vat.
het vrijsprekend vonnis. Ofschoon de procu
reur-generaal niet van tje onschuld van allt
getuigen was overtuigd, concludeerde hij óp
juridische gronden tot het vrijsprekend vonnis
Er waren niet minder dan 23 getuigen in deze
zaak.
INBRAAK IN HET STATION TF
BEVERWIJK.
Dc daders voor de rechtbank.
In den nacht van 27 op 28 Mei 1928 werd
ingebroken in stationsgebouw der Nederland-
schc Spoorwegen te Beverwijk.
De dieven hebben getracht dc brandkast
op^n te boren cï te breken
Hei mocht hun echter niet gelukken. Ook
vonden zij verder niets; ven hun gading.
Verdacht van deze inbraak werden J J. S
les werkman tc Zaandam, 30 jaar, en N. M.
tc Zaandam, varensgezel, 26 jaar. Zi| zijn -hans
gedetineerd in het Hu'S van Bewaring tc Haar
lem, terzake van een voergenomen diefstal ta
Wormcrveer en verd. S tevens wegens be-
drieging met een revolver van een nmbtcnanj
in functie. J. S. werd toen veroordeeld tot V/2
janr gevangenisstraf N. M. tot acht maanden
Gisterenmorgen stengen zü te Haarlem te
recht voor de zaak Beverwijk Niet mindei
dan 19 getuigen waren gedagvaard, waaron
der drie deskundigen.
Na een uitvoerig verhoor eischte het O M.
tegen beiden eer igevcmgénisstraf van 1 jaar.
De verdedigers ple tten vrijspraak voor de ver
dachten, die alles hardnekkig ontkenden.
NEDELANDSCKE TUTNBOUWRAAD.
Vergadering van het Bestuur op
Dinsdag 6 November.
Men schrijft ons uit Haarlem
Bij den aanvang der bestuursvergadering
van 6 November herinner.de dc Voorzitter aan
het succes, hetwelk door Aalsmeer is be
haald bijgelegenheid van de tuinbouwten
toonstelling te Turijn. Medegedeeld werd, dat
van den Hoogen Raad van Arbeid een exem
plaar was ontvangen van het voorontwerp van
oen Landbouwarbeidswet en werd besloten aan
een commissie op te dragen dit ontwerp in
studie to nemen. In deze commissie werden
benoemd de hecrcn W. Warnaar, voorzitter;
D. Admiraal, F. V. Valstar en mr. W. F.
Wery.
In verband met een verzoek van het hoofd
bestuur der Posterijen en Telegrafie om ad
vies uit te brengen bctreffendo de voorge
stelde herziening der rijkstelcfoontorieven werd
besloten, dat dc Nederlandsche Tuinbouwraad
over dit ontwerp geen oordcel zal uitspreken.
bi het bosch van het landgoed Tongeren is
Donderdag het stoffelijk overschot van prof.
mr. W. van der Vlugt ter aarde besteld. Aon
het hoofd van den stoet, werden twee prach
tige kransen gedrogon, een ven de rcgccring
van Finland, de andere vun den Finschcn pre-,
sicent Dan volgde de lijkkist, gedragen door
pachters van het landgoed en slechts gedekt
door ex grootcn krans van sporregrocn en den-
neappels. Hierna volgde con rijke schat van
bloemstukken en kransen. Ne.bii dc fomiliebc-
graafplaats, midden in de bosschr-n gelegen,
hadden zich velen verzameld, om een laatsten
igioet te brengen aan den doodo. die ook hier
een beminde persoonlijkheid was.
Nadat de kist in de groeve was neergelaten,
werden door don vertegenwoordiger vun Fin
land met enkele waordccrendc woorden vooi
den ontslapene, dc beide kransen cfp het graf
gelegd.
Daarna trad prof. di De Blécourt
naar voren -om namens de juridische faculteit
der Leidsche hoogcschool den overledene te
herdenken Het zou, zegt spr., niet ziin in den
geest ven Vnn der Vlugt, om hier tc gewagen
van de glorie, welke door hem afst'anlde van
de Leidsche universiteit. Wie hem kende, be
sefte, dat hij zijn gansche lever gebleven is
ccn man in de weten schep, eeh kind in de
boosheid. Wie hem hoorde, beseftp. hoe hij
bevoorrecht was dooi zijn huisgezin en door
Tóngeren. Daar had hij Gods verborgen om-
gong loeren kennen en ann zijn wensch is vol
daan om op dit landgoed te sterven en begra
ven te worden. Hij is heengegaan in de volle
verzekerdheid des geloof?, dat hij ook in eeu
wigheid zal voortleven. Dit trooste zijn familie
Namens do Doopsgezinde Sociëteit tc Lei
den sprak prof. Kohier, die er aan herinnerde,
hoc prof Van der Vlugt meer dan 40 jaar be
stuurder ervan was en biina 40 jaar curator.
Het was een voorrecht onder ziin leiding te
staan en velen hebb°n dat voorre cht genoten.
De overledene was een vroom man. met hart
en zie! Doopsgezind Spr. bracht den ontsla
pene dank voor alles wat hij voor de Dooos-
•gezinde Sociëte't heeft gedaan en' eindigde
met er op te wijzen, dat men klaagt wanneer
de kie] strandt, maar niet wanneer hij rijp
beladen in vrib'ge haven landt. Z~o stemt het
ook ons tot tkink. dat Van der Vlugt in vei
lige haven is geland.
De heer H i b m a sprak cenige woorden van
denk namens den Deop-gezirden l-crkeraad te
Leiden, waaraan deo verledcnc 40 jaar ver
bonden was nis diaken.
Ds Loc ff v»n Breda sprak numens het
bestuur ven de Maatschappij tof bevordering
van Welstand, Prof. Van der Vl"gt was de
trots van onze vereeniging en wij kunnen God
aangezien verschillende bij den Raad aange
sloten groepen bun opmerkingen reeds recht
streeks hadden kenbaar gemaakt.
De vcigftdering werd voorts ten deelc bij
gewoond door de hecren Ir. Th. J. Mansholt,
Jhr X A Stoop van Goudswaard, Inspecteur
der Directe Belastingen, en den heer Bou-
mnn, wriko oen uiteenzetting kwam geven be
treffende de wonschclijkheid om ook voor den
tuinbouw tc komen tot eqn leidraad ter bereke
ning van dc zuiveie opbrengst uit het tuin
bouwbedrijf, in verband met de bepalingen der
wet op de Inkomstenbelasting.
Hot verzoek om namens den tuinbouw één
of meerdei c leden aon tc w.jien voor de
commissie „Belastingwezen", ingesteld door
het Koninklijk Ncderlandsch Landbouwcomitë,
in stmcnweiking met den R.K. Nederland-
schen Boeren- cn Tuindersbond, zal in dc
eerstvolgend-» vergadering een punt van na
dere bespreking uitmaken.
De volgende vergadering word vastgesteld
op 18 Decembci 1928.
niet genoeg danken, dot een man als dc over
ledene in ons midden was Hij had hart voor
de pachters cn hij voelde voor het protestan
tisme Zijn huis was steeds gastvrij open cn
nis wij dnar geweest waren, kwamen wij vci-
rijkt terug. Wij zullen onzen opvolgers nog
vertellen, n! wat prof. Van der Vlugt voor ons
is geweest."
De heer Van Aken sprak een woord van
afscheid cn dank namens het Fonds 1918. tor
bestrijding der tuberculose cn kanker, voor nl
hetgeen de overledene in ziin niiddcn heeft
gedaan.
De heei Graodt van Roggen bracht
een afscheidsgroet namens de Nederlandsch-
Finsche Vereeniging aan haor eere-voorzittev,
die zooveel heeft verricht in het belang van
Finland. In dc harten van het Finsehe volk
heeft de ontslapene zich een eerezuil opge
richt. In vele hunner huizen «n ook in die der
armen vindt men het portret ven prof Van
dor Vlugt. De overledene had Finland lief
Nog in den laatsten tijd mocht spr. het van
hem vernemen mijn hart klop nog maar zwak,
maar zóólang het klopt doet het dat voor
Finland.
Dc heer Wolff dankte, met cenige gevoe
lige woorden voor hetgeen prof. Van der
Vlugt voor hem persoonlijk is geweest.
Dc heer W Rouwcnhoff wees er op,
dat door vaar zoovelen in de hartelijkst©
woorden den overledene gedenken, men
eenigszins kan begrijpen, hoeveel de familio
in hem verliest. Tech wil spr. hier geen woord
van droefheid deen hooren, maar s'echts van
dank. Wie zooveel heeft gegeven, kan men
niet betreuren, wel dankbaar gedenken.
Ds Goedhuis roemde prof. Vms. der
Vlugt als een groot Nederlander, tot ver ov«
de grenzen bekend, een vroom, rechtschapen
mori, die als een apostel van het recht gestaan
hecft tegenover hen, die dit verkrachten.
Hierna zong een klein gemengd koor uit
Tongeren den bekende, door <Vn overledene
geliefden Psalm: Geloofd zij God met diepst
ontzag, enz.
De oudste zoon van den overledene dankte
in de Duitsche taal d-°n vertegenwoordiger van
Finland voor dc belangstelling en de fraaie
bloemen en memoreerde dnarbir. hoe zijn va
der, toen hir pas voor Finland in dc bres
sprorg, betr^'-elijk weinig van dit land wist,
maar zün diepgaand rechtsgevoel was ge*
krenkt. Later kreeg hij het Finsehe volk lieF.
Finland kon men zijn tweede vaderland noe
men
Ten slotte bracht spr. dank ann allen, die Sri
den laatsten tijd cn nu van hun belangstelling
blijk gaven.
wetend of ze het meende of niet.
„Ja, ziet u", zeide ze, „ik kon nergens an
ders op spelen en soms had ik lust om mezelf
te herinneren, dat dat zij hield op.
„U had kunnen zingen", stelde hij voor.
.Ja, natuurlijk, dat had ik ook", zeide ze
kalm, „maar u hebt mij nooit hooren zingen,
en nu moet ik naar bed", zeide zij. ..Misschien
zij aarzelde ^en oogenblik. ..Misschien zio
ik u ann het ontbijt
„Heel graag", zeide hij vol vuur. „Ik zal
vroeg opstaan", en hij was vost besloten, dat,
ols zij het goed vond, haor weg de zijne zou
zijn.
„Wel te rusten", zeide ze, opstaande, met een
locbie naar de deur gaande.
„Goeden nacht, au revoir". zeide hii beteeke-
P'svol, de deur voor haat openhoudend, waar
zij met een vriendelijk knikje door verdween.
„Een harmonica", mompelde Beresford, naar
zijn stoel teruggaande, „en wat een oogen"
Hij belde en bestelde toen de kellner binnen-*
kwam een groot glas brandewijn. Niettegen
staande den baard was hij inwendig bevroren.
Toen de kellner terugkwam, dronk hij het glas
in één teug leeg Weer huiverde hij.
„Wel verdraaid I" mompelde hij boos. „Be ga
naar bed
Neg nooit had hij zoo'n fantastisch einde ne-
leefd aan zoo'n fentastbchen dag. Pan het nof
maken mot een harmonica I
«Zij is gek", mompelde hij. „Gek als eert
spinnende derwish."
(Wordt vervolgd).
C P. DE HASETH. f
Oud-gezaghebber van Bonaire.
Op 46-jarigen leeftijd is te 's-Gravenhage
overleden de heer C P. dc Hoseth, oud-gezag
hebber ven Bonaire
J. F. B. VAN HASSEL. T
Burgemeester van Zalt-Bommcl.
Donderdagnacht is tc Zalt-Bommel plotseling
overleden in den ouderdom van 59 jaren dc
heer J. F. B. van Hasselt, burge meert er van
die gemeente.
De thans ontsloperje Ls 8 Juli 1869 te Gors.
sel geboren Hij werd in 1893 ambtenaar ter
secretarie te Zutfen cn daarna tc Soest. Voorts
is de heer Van Hasselt burgemeester van
Montfoort er» Willeskop (provincie Utrecht)
geweest. Op I Januari 1906 werd hij tot Bur
gemeester van Zalt-Bommel benoemd.
GROOTE DIEFSTAL TE HAARLEM.
Een flinke buit.
Jp onderdag heeft een inbraak plaats gehad
in een perceel aan de Amstcrdamscho Ve
te Haarlem, bewoond door den winkelier
Klomp. De dief(ven) heeft (hebben) 7:r
rtu:ester gemaakt van een blikken trommel, die
zitih in de kamer bevond. Deze trommel be-
va tte ccn aanzienlijk bedrag aan geld, n.l.
ceiA busje met 40 rijksdaalders; een busje
nutf 140 gulden aan bankpopicr; een gestreept
boterhammenzakje, inhoudende 1600 gulden
aan gouden tientjes, bankpapier, rijksdaalders
en guldens; een cigarcttenkok-er met 45 aan
go oden tienjos; 'n bruin lederen portcmonnoie
mot 40 halve guldenstukken; een doosje met
85; een doosje met vreemd goudgeld, zoo
als tienmarkstukken, een Zwitsersche goud-
fvanc, een Noorsch gouden dollarstukje, een
Fronsch 20 francstuk, een Engelsch pond,
een Decnsche gouden kroon, een Hongaor-
schc kroon, een go,udcn 20 Lire-stuk; voorts
een polis van R. V. S.; een obligatie, groot
10C0 gulden; vier spanrbankboekes cn ver
scheidene andere waardevolle papieren. De
inbrekers moeten van het bestaan van deze
Wijlen de h'eer J Scheffers, oud-wethoudci
van 's Hertogenbosch, heeft vermaakt 5000
«an de St Vincentius-Vcrecniging voor dc
stille armen, f 1000 terstond en 50CO be
last met vruchtgebruik aan de algeme^ne
armen en f 1000 aan het R.K. Wee-huis, alle
te 's Hertogenbosch
UIT DEN TREIN GEVALLEN.
Geen letsel bekomen.
Donderdag is een dame die op het balcon
stond van den trein, welke te half zes van
Torberg naar Arnhem vertrekt, even vóór
Doetichem van het balcon gevallen terwijl de
trein in beweging was. Op het angstige ge
zicht van haar dochter snelden de overige pas
sagiers toe die, zoodra zij hoorden wat er ge
beurd was, onmiddellijk aan dc noodrem trok
ken. Toen de trein tot stilstand gebracht was,
liep men terug naar de plaats waar het onge
luk had plaats gevonden de dame was even
wel zelf weer opgestaan cn had geen letsel
bekomen. Zij is weer met denzelfden trein
naar haar plaats van bestemming, Doetichem,
doorgereisd
Onze zegsman deelde mede, dat men alge
meen verwonderd was over den langen tijd
welken verliep tusschen het trekken aan de
noodrem cn het tot stilstand komen van den
trein.
CHINEESCHE VERSTEKELINGEN
OP HET S.S MADOERA.
De kapitein beboet.
Uit Liverpool wordt gemeld, dat Jurinus
Bakker, de kapitein van het Nedcrlan 'sch*1
ss. Madocra, een boete van 30 pond rterling
is opgelegd wegens va'sche- opgave, wat he«
aantal passagiers betreft. Vier dagen na de
aankomst ontdekten de autoriteiten 17 Chinee-
zen. die zich van Singapore af els verstekelin
gen aan boord bevon 'cn. De leider van de
Chireerche bcmanring verklaarde, dot aan de
blanke officieren niets was gezegd over de
aanwezigheid der bifnde pas?agiers.
UTRECHTSCHEWEG 10.
TEL. 179 - AMERSFOORT
Ipchend ,,'t Is moeilijk om je geheel vun de
vormen los te maken
„Gelooft u, dat natuur met excentriciteit
spot?"
„Nu daar heb ik nooit over nagedacht"
zeide zc na een poosje, „Maar waarom?"
„Omdat clic onzinnige woorden mij den ge-
heclen dag in 't hoofd gezeten hebben", ant
woordde hij, weer huiverend. „Misschien kwam
die regen wel als een kastijding, omdat ik al
hot oude overboord wierp.
2ij knikte instemmend.
,,'t Is misschien gek", ging hij verder. „Maar
ik had nooit aan mogelijke hinderpalen bij het
veroveren van herderlijke vrijheid gedacht."
„Maar nu toch zeker wel", informeerde ze,
even ondeugend van onder haar wimpers naar
hem opkijkend, waarbij het hem begon te
popelen-
„Nu geloof ik in niets anders meer", ver
volgde hij „Met uw verccring voor den regen
hen ik 't niet eens. ik houd meer van leeuwc-
rikken Bovendien", ging hij verder, „lig ik
graag op mijn rug in 't veld aan niets te
denken."
„Ja'zeide ze vol vuur, „ik heb menigmaal
gcwenscht met een woonwagen te reizen, dan
heb je alles. Die nachtelijke geluiden moeten
zoo buitengewoon 2,Jn."
„Maar, als je je huis bij je hebt, ben je geen
landlooper", wierp hij tegen.
„Precies, evengoed als anderen, die een an
dermans huis, een herberg gebruiken", hield zij
vol „Ik geloof, dat het in de werkelijkheid
viijwel onmogelijk is een landlooper te zijn."
„Hel is onmogelijk, tenzij je houdt van per
soonlijke onzindelijkheid en van vuil in 't alge
meen
Wot een afschuwelijk denkbeeld. Er kunnen
toch wel zindelijke landlcopers zijn."
„Wat voor gelegenheid heeft zoo'n zwerver
nu cm zich te wassrhen. Alleen in rivieren en
vaarten cn dan loop je kans van opgepakt tc
worden voor het verstoren vun forellen en het
ontheiligen van 't water. Bovendien, zonder
zeep kun je je niet goed wasschcn en ik heb nog
r.ocit van een landlooper gehoord, die ccn stuk
zeep bij zich had."
„Ik heb 't bij me", lochte zij; toen, na ever.
vachten ging zij verder. „U r.eemt, geloof ik,
olies veel te zwaar op; ik ben maar een vrouw
en bouw graag luchtkostcelen."
„En neemt intusschen net zooveel baden,
koud of warm, als u wilt."
Zij knikte.
„Neen", vervolgde hij, „het nomadenleven
stempelt je als eer» gevaarlijke krankzinnige lk
vei onderste), dot ik gevoar'ijk krankzinnig ben,
omdat ik geen bevrediging kon vinden in diners
bals of tea's en een maand vacantia in den
zomer en, zooals: mijn neef het uitdrukt, „om
te werken als een fontein, van tien tot vier."
„Moor doet het cr feitelijk wel tce, wat wij
doen, mits wij 't jegens ons zelf kunnen vei-
antwoorden?" Uitvorscher.d keek zij hem aan.
„Zouden de Filistijnen dat geen gevaarlijke
wijsbegeerte gevonden hrbben?"
„Ik geloof niet, dot ik er ooit behoefte aan
zou hebben om mijn omgeving te ontvluch
ten". zeide zc nadenkend. „Het heett mij altijd
een veel greoter heldenfeit toegeschenen, om
je eigen leven te leven tc midden van een on
aangename onsympathieke omgeving."
kent tante Caroline niet of Buitenlar.d-
iche Zaken", zeide Beresford grimmig.
„O", zeide het meisje, „maar mijn tante is
zoo conventioneel als moor mogelijk is". Ern
stig ging zij door: „Om een idealist te kunnen
zijr., moet je niet weten, dat je cr een bent
Begrijpt u, wat ik bedoel?"
„U bedoelt, dat het anders een pose wordt
„Ja", zeide ze, en knikte enthousiast. ^An
ders zou je misschien je idealen eens aan het
idealisme kunnen opofferen."
„Ik heb het gevoel alsof ik een lesje krijg."
„O, neen", viel zij haastig in, „dot was mijn
bidocling niet."
„Ga door, ols 't u blieft, ik vind het heel
prettig."
„Maar we dwalen af van dc landloopcrij".
glimlachte zij. „Zijn in uw oogen Thorcou en
Jcffcrirs londloopers?"
„Eerlijk gezegd, ik weet het niet", zeide hij
positief. „Het waren gevoelsmenschen Dege
nen, die ik mij onder schrijvers herinneren kat»,
cn die het meest een ware landlooper nabij
kwamen, zijn Walt Whitman en George Barrow
Whitman is aangewezen als iemand, die alle
eigenschappen had voor een geboren landloo
per. Er is immers een verwoed twistgeschrijf
geweest over zijn persoonlijke zindelijkheid?
Wut Borrow aangaat, hij overtrof zelfs een Jood
oi een Zigeuner."
„En intusschen bedroog hij het meisje, dot
van hem hield", voegde zij er bij.
„Liefde en landloopcrij zijn tegenstrijdig."
„Tegenstrijdig", riep zij, grootc oogen op
zettend
„Dat ben ik volstrekt niet met u eens", voeg
de zij hem heel beslist toe.
„En londiocper kent s'echts cén liefde, de
Natuur", zeide Beresford bedaard
„Den ben ik geen landloopster", zeide zij.
,3osch en veld hebben voor den landlooper
slechts één muziekinstrument, de fluit van Pan"
vervolgde hij. „11 zoudt er natuurlijk een gul-
toor bij willen hebben.
„Wel neen", riep ze verontwaardigd. „Ik
speelde op een harmonica."
„Op eeh wet
„Op een harmonica", herhaalde ze zedig,
met neergeslagen oogen.
Beresford staarde haar verbaasd aan, niet
Eert indrukwekkende plechtigheid op het landgoed
Tongeren
