27e Jaargang No. 132
Maandag 3 December 1928
.JU
..DE EEMLANDEft".
TWEEDE BLAD
BINNENLAND.
UIT DE STAATSCOURANT
GEOLOGIE EN
PALEONTOLOGIE
Verschil van inzicht
N.V.COMPAGNSE LYONNAISE
Orgineele Parijsche Nouveauté s als SI. Nicolaas geschenk
GEDENKSTEEN VOOR DE
DRIE GEBROEDERS
FEESTMAALTIJD IN DE WITTEBRUG
ONSCHATBARE VER
DIENSTEN
FEULLETON.
Langs Glibberige Wegen
Voornaamste Koninklijke besluiten
uit de Staatscourant.
fScnocmd tot ridder in de Oronjc-Nassau-
ordb B. C. van Berkum, burcauchef bij het Ned.
Corr^-bureau voor Dagbladen te Den Haag en
Dr. F. J. J. Loeff, voorzitter van het Prot. Chr.
Militiair Tehuis te Breda.
Benoemd tot notaris te Uithoorn D. Muur-
Jir.g, candidoat-notaris te Nieuwcr-AmsteJ.
Bepaald is, dat de notaiicelc standplaats te
Oudcr-Amstcl, opengevallen door het eervol
ontslag van G. J. Ellcrman, niet zal worden
vervuld.
Toegvkend do gouden eercmcdaillc der
Oranje-Massauordo aan J. J. Wv van Campen-
liout, ambtenaar ter gemecnte-sccrctaric tc
OudenboBch.
De opn'olger van Prof. Dubois
tc Amsterdam.
Wij lezen ïi\ het Hbld.
I'Iet is nog niet zoo héél lang geleden, dat
van de zijde »an Amsterdam bij den minister
\an Onderwijs het denkbeeld werd n&ar vo
ren gebracht om in elk van onze Universi
teiten één leervak tot in de perfectie te spe-
dal'seeien en dun volgende bepaalde regelen,
zoodat, indien eens zins mogelijk, elke Uni
versiteit over een buitengewoon tocgeruston
leerstoel zou beschikken. Met dien verstande,
dat elk dezer hoogerondcnvijsinrichtingen de
specialiseering zou bewerkstelligen van een
vak, dat geen der andere daarvoor in aanmer
king bracht I
Besprekingen namens de Verschillende
Rijksuniversiteiten gevoerd, waren daarvan hot
gevolg. Zij liepen uit op een p r i n c i p i c c-
le bereidverklaring, op méér niet Want geen
enkel college wn curatoren wenschtc prac-
tisch het uitbouwen van cenigcn leerntocl nd
te laten.
Th&ns is, in den Amsterdamsche academi-
schen kring die quoestie wéér r.aar voren ge
komen, nu over de opvolging van prof dr.
,M. .Eug F T. Dobo:s, hoogleeraar in de mi
neralogie, de paleontologie en de geologie,
binnenkort door den gemeenteraad moet wor
den besb'st.
Uit den kring der curatoren onzer Univer
siteit, d.w-z. bij een zeer kleine minderheid,
is andermaal er op aangedrongen, met de
uiteengezette „specialiseering", hier, met
betrekking tot het hooger onderwijs in de
geolog:© en paleontologie een begin te ma
ken, door aan een andere Universiteit die
daarvoor uitstekend is geoutilleerd, het uit
bouwen van die vakken over te laten. Dot
wil echter slechts een zeer kleine minderheid
van het college van curatoren. Van de des
betreffende faculteit wil een belangrijk deel
hot hooger onderwijs in deze vakken hier
wel perfectioneeren, vooral ook met het oog
op het belang van hen, die de colleges van
de Handelsfaculteit bezoeken. Bij wcnschen
heeft dat deel der faculteit het niet gelaten,
zij stelde zich in verbinding met een zeer
bekend hoogleeraar in de historische geolo
gie en de paleontologie om tc vernemen, of
dvze bereid zou zijn den wctcnschappelijkcn
naam onzer Universiteit te verhoogenen
welke voorwaarden hij aan zijn komen naar
Amstevoam verbond.
De hooggeleerde stond riet afwijzend tegen
over het denkbeeld doch stelde den cisch, dat
er voor hem moest worden ingericht een la
boratorium, en dat hem zouden worden toe
gevoegd een buitengewoon hoogleeraar en een
lector Dat plan zou per jaar oan de gemeente
kas zeer groote cisohen stellen.
Er werd toen nog een ander plan door be
doelde faculteit ontworpen, met een gewoon
hoogleeraar en ren goede, doch meer beperk
te outillage, waarvan dc jaarlijksche kosten
ongeveer drie vijfden bedroegen van het groo
te p'an
Nu was, in verband met een bepaalde om
standigheid, het nemen van een spoedige be
slissing, gewensrht.
Daartoe werd de gemeenteraad Vrijdagavond
in comité-generaal in de gelegenheid gesteld
Na een tamelijk uitvoerig dbat werd een proef-
stemming g-ehouden die tot resultaat had. dat
de Rand zich in meerderheid verklaarde vóór
het groote rdan dat van de gemeente wel be
langrijke offers zal vergen, doch onze Univer
siteit op dit terrein van hooger onderwijs, zal
brengen cp een hoog peil.
Naar de Tel. verneemt is degccn dien cura
toren aanbevelen. Prof. D r. Jr. H. A. B r o u-
wer, tc Delft.
DE NIEUWE POSTVLUCHT NAAR INDIE
Vertrek op II December u.s.
In aansluiting op vroeger berichten kan
thans worden medegedeeld, dat liet vertrek
van het postvliegtuig naar Indië is bepaald op
II December u.s. tc 7.50 uur van Schiphol.
Met het vliegtuig zullen luchtpostbrieven-
mailen worden verzonden naar Kerechi, Cal
cutta, Rhyak, Bangkok, Mcdan, Palembeng,
Batavia en Bandoeng.
De aankomst te Batavia is bepaald op 22
December cn te Bandoeng op 23 December
a.s. Het ligt in de bedoeling dal het vliegtuig
omstreeks I Januari weder uit Indië zal ver
trekken.
Indien een gedeelte der correspondentie
tengevolge van beperkt laadvermogen (550
K.G.) niet per vliegtuig zou kunnen worden
verzonden, zal doorzending- met de gewone
mail plaats vinden, tenzij uit een aantecke-
ning op het stuk blijkt, dat de afzender er dun
de voorkeur aan geeft het stuk terug te ont
vangen. Tegen overlegging van briefkaart of
briefomslag zal in dit geval het luchtrecht en
het port woiden terugbetaald. Van stukken
die eventueel met de boot zijn doorgezonden,
wordt tegen overlegging van de bewijsstukken
eveneens het luchtrecht terugbetaald. Er
wordt aan herinnerd, dat men zich voorrang
voor verzending door dc lucht kan verzekeren
door kwijting van een extra postrecht van 35
cent per briefkaart en 40 cent per brief, in
luchtpostzegels te voldoen, boven het gewone
port en het luchtrecht van 40 cent per brief
kaart en 55 cent per 20 grom voor dc overige
stukken. Ter onderscheiding van dc corres
pondentie welke wèl cn welke niet per vlieg
tuig werd verzonden, zullen de eventueel ach
terblijvende stukken door het kantoor Amster
dam van een dagteekcninsstcmpel worden
voorzien.
EEN DUITSCH SCHIP L\ NOOD.
Men meldde ons Zaterdag uit Brcskcns:
Zaterdagmorg. 4 uur werden in het redding
station Cadzond vuurpijlen waargenomen. De-
reddingsboot is direct ter assistentie vertrok
ken. Kapitein cn bemanning' wcnschen het
schip, een Duitsch bark, niet te verlaten.
Hedenmiddag zijn 5 sleepbooten met de red
dingsboot van Cadzand langs gevaren. Het
schip maakt veel water en verkeerd in hache-
lijken toestand.
TREUB HULDE
UTRECHTSCHEWEG 10. - TEL. 179. - AMERSFOORT
hen „Gebroeders Treub straat" te l 'oorschoten
„Met razende voortvarendheid wer
den daden verricht maar slechts
dezulken die vrucht hadden
kunnen zijn van een
jaar nadenken
In den gevel van het geboortehuis van prof.
Treub in de Voorstraat te Vooi schoten.
Zaterdagmiddag ccn gedenksteen ter cero von
dc drie broeders, Melchior, Hector cn Willem
Treub onthuld
In dc raadszaal van het gemeentehuis prijk
ten de portretten van de ouders van prof. M.
W F. Treub en van zijn broers. Onder dc be
langstellenden waren o.m. de ministers Ko
ningsberger on Beclocrts van Blokland do oud
ministers De Visser, Bosboom cn Posthuma;
het lid van den. Raad van State mr. Kooien;
den oud-legercommandant in Ned.-Indië luit
generaal Swart; den oud-directeur von dc N.
U. M. mr. Heijl cn leden von het huldigings-
comité.
Toen prof. Treub, vergezeld door zijn zoon,
dr. J. A Treub, cn den oud-minister, staats
raad J J Rambonnet, het raadhuis binnentrad,
zong het Voovschotcnschc mannenkoor D.E.V
het Wilhelmus.
De burgemeester van Voorschoten, de heer
F,. VcrnèUe, heette prof Treub welkom in zijn
geboorteplaats U hier aanwezig te zien
aldus spreker in ccn zoo aanzienlijk gezel
schop, dot hulde wil brengen oan dc drie
broeders Treub, is voor Voorschoten een be
langrijke gebeurtenis. Spi schetst vervolgens
wat prof Treub's vader als burgemeester voor
de gemeente- hccft gedaan cn hoe prof. Treub
zelf op de Voorschotcnschc gemeente-secre
tarie zijn loopbaan is begonnen. Wij Voor-
schoteiuiren aldus spreker zijn in I9T4
trotsch geweest op de daden van Treub en
wonnce* wij in ons land het cete-burgcrschop
kenden, zou de gemeenteraad dit zeker prof.
Treub hebben aangeboden
Het instituut ccrc-burger kunnen wij helaas
niet, maar wees cr an verzekerd, dat Voor
schoten u als haar eere-burau-n beschouwd Dn
gemeenteraad heeft Snr. dc even aangename
als vcrecrcndc opdracht gegeven, hier mede
tc dcclen, dat de raad besloten hccft om het
gedeelte van de Voorstraat, waar het geboor
tehuis der gebroeders Treub staat, tc hcr-
doopen in de „Gobrocdeis Treubstroat" (luid
applaus). Daardoor wil Voorschoten Melchior,
Hector en Willem Treub ceron voor hetgeen
zij deden voor dc wetenschap, dc lijdende
mcnschheid en voor het vadeiland. (Langdu
rig applaus).
Prof Treub zeidc dat onder alle bewijzen
van waadeering cn hulde hem in deze dagen
gebracht, dit wel het mooiste cn beste was
wat hem kon overkomen. Prof. Treub haalde
daarna lal van aardige herinneringen uit zijn
jeugd op.
Ten slotte dankte prof. Treub hot gemeen
tebestuur van Voorschoten voor de zijn broers
en hem gebrachte hulde.
Hét zangkoor zong vervolgens „Gebed voor
het Vaderland" cn „Lied van Nederland",
waarna het gezelschap zich naar de met vlug
gen versierde Voorstraat, nu „Gebroeders
Treub-strant", begaf, waar dc gedenksteen voor
de gebroeders Treub werd onthuld door mr.
Tak.
Na een toespiaok legde deze een krans on
der de gedenksteen.
Prof. Vun Rooy sprak daarna als opvolger
van prof. Hector Treub nog ccn kort woord,
waarna prof Treub, diep onder den indruk vun
de huldiging, dankte.
De gedenksteen heeft lot opschrift: „30 No
vember I92Ö Geboortehuis van dc hoog-
lecraren dr. Melchior, dr. Hector, mr. Willem
Treub. Bene Meriti Dc Putriu".
Dc huldiging vun prof. mr. Treub ter ge
legenheid vun zijn zeventigsten verjaardag,
werd Zaterdagavond besloten met een feest
maal in hotel Dc Witte Brug te Den Huag,
waaraan pl.m. IÖO gasthccren cn genoodigden
aanzaten en dat opgeluisterd werd door de
tegenwoordigheid vun Prins Hendrik.
Aan de hoofdtufcl hadden met den jubiiatis
plaats genomen de Prins, de ministers Dc Geer,
Bcelacrts van Blokland, Slotemoker de Bruine,
Van der Vcgte, Koningsberger, generaal Sua;;,
de minister von ^taat Van Kamebcek en Cort
van der Linden, dc voorzitter von d<- huldi-
gingscommissic Staatsraad Rambonnet, mr.
Loder, rechter in het Perm. Hof van Intern.
Justitie, de vice-president van den Ruud vun
State, groef van Lijnden vun Sendcnburg,
Staatsraad mr. Kooien, oud-minister Lely, dc
president van de Nederl. Bank mr. Vissering,
dr. Bicrcns de Haan namens de Nederl. Heide-
Mij., mr. De Suvornin Lohman, president van
den Hoogen Raad en dr. Waller uit Delft.
De Prins zat ter rechterzijde en stuutsruud
Rambonnet ter linkerzijde van prof. Treub.
Tegenover den jubilaris hadden plaats geno
men de oud-ministers Bosboom, Loudon cn
Posthuma cn inr. Tak, procureur-generaal van
den Hoogen Ruud.
Tot de vérdere aanwezigen behoorden ver
tegenwoordigers uit verschillende kringen van
ons land-
De feestzaal was kwistig* met bloemen ver
sierd, terwijl op het menu ccn portret van den
jubilaris uit vroegere tijd in zijn werkkamer
prijkte.
Tafelpresident was de heer Rambonnet, die
den eersten dronk wijdde aan do Koningin en
duarna namens bet comité enkele woorden tot
de mcde-gasthecrcn richtte. Hij deelde mede,
dat bij de niet gcmukkelijkc schikking de tal
rijke deelnemers is uitgegaan van den wensch
van den jubilaris, dat dezo zijn oud-ambtg
nopten het liefst in zijn onmiddellijke nabij
heid had Ten slotte noodigdc de heer Ram
bonnet dc aanwezigen uit, tc drinken op de
gezondheid van den jubilaris, wuaraun ond- i
het zingen van „Lang zal hij leven in de gloi iu"
gevolg werd gegeven.
Aan het dessert hield dc Minister-President,
jhr. mr. de Geer, ccn rede, waarin hii namens
dc Rcgcering een kort woord van hartelijke
sympathie en innigen dank tot den jubilaris
richtte.
„Het spreeki van zelf, dat daarbij bovenal
gedocht wordt oan die* jaren in het leven van
den jubi.acis, waarin hij als lid van het kubinet
zulk een onvergetelijke rol heeft vervuld. Hoe
veel ook daar vóór cn daar n a door hem is
verricht, hoezeer hij heeft geschitterd als hoog
leeraar, als wethouder von Amsterdam cn in
onnoemelijk veel andere functies het leven
ware voor Treub de moeite waard geweest, ook
bij den hoogsten cisch, dien men aan het leven
stelt, indien hij niets anders had gedaan dan
datgene waarvoor wij hem erkentelijk zijn ui',
de jaren van zijn ministerschap.
Ik verheug mij, dat ik uit mijn toenmalig
ambt er ook een zeer sterke persoonlijke her
innering aan mag bewaren Toen wij, als leden
der Tweede Kamer, op 5 Augustus 1914, bui
tengewoon waren bijeengeroepen, stonden wii
versteld van de reeks rake ontwerpen, waarmee
wij dien dag en de volgende dagen als het ward
'h la minute door de Regeering werden bediend
De kunstenaar heeft weroogcnblikkcn dat hij
aan zijn talent twijfelt, dc dilettant zelden of
nooit.
Door R. L. de W.
Beresford liet zich in een stoel vallen, nam
een cigarette uit dc doos, die op tafel stond
en stak haar oan.
„Ik sta op het punt van naar Folkestone te
traan", zcide hij kalm, den lucifer uitblazend,
dien hij op het aschbakjc naast hem legde.
Drevith zette zijn monocle in zijn oog cn
keek :-et alle aande-ht naar de qeklcede jas
en h'-'gen hoed vai. zijn neef.
„Zeg, Richard, jo moot toch maar origineel
zijn", merkte hij op, „dan kom jc cr wel. Ik
zou m'j willen voorstellen een stofjas cn een
binocle mee te nemen."
Beresford lachte. „O zeidc bij luchtig, ^,Jk
moet nog naar huis om me te verklecden.
„Het rrioet toch heerlijk zijn, om zoo aan al
je opwellingen gehoor te kunnen geven zci
de Drewith; „en hoe heb je uitgevonden, dat
zij in Folkestone is
'Beresford keek hem in stomme verbazing
aan.
„Wie?" riep hij uit.
„En hoe is de tegenwoordige staat van jfc
vermogen, R'chard?" informeerde Drewith, zon
der notitie te nemen van de vraag.
„Ik heb nog zoo wat honderd pond.
Nadenkend schudde Drewith zijn hoofd.
„Ik zou haar maar vragen, zoolang ja nog
eenige aardsche goederen hebt, om haar mee
te begiftigen", merkte hij droogjfs op.
„Je bent haast even erg, als tante Caro
line", zcide Beresford. Jullie donken altijd aan
de toekomst. Wat mij betreft, ik zal 't er nu
eens van nemen, net zoo lang als mijn geld
het uithoudt en daarna" hij trok zijn schou
ders op.
„Toch is 't verkeerd, om door tc gaan tot
alles op is", merkte Drewith terloops op.
„Ik zou in jou nooit een economist gezocht
hebben."
„Dat komt, beste Richard, omdat jij altijd
alles zoo letterlijk opvat. Voor jou beteckent
economiegeldsporen."
„En wat beteekent het dan voor jou?"
,/t Zou van alles kunnen betcekenen, om tc
beginnen met thee in den vroegen morgen cn
te eindigen met hemclsche zaligheid."
„Waar ter wereld wil je heen?"
„Grijpt iemand naar alles, wat de wereld
hem biedt", ging Drewith kalm door, dan
gaat hij vroeg of laat geestelijk bankroet, zon
der ook moor één lichtpuntje over te houden
voor zijn ouden dag. Nu heb ik twee dingen
bewaard voor 't uur van mijn verscheiden, n.l.
thee in den vroegen morgen cn een huwelijk
„Een huwelijk?" riep Beresford uit.
„Dc zou er juist can toevoegen, Richard, toen
je me heel onbeleefd in de rede viel, dat ik
zoodoende niet olleen nog iets in 't verschiet
heb, om mij op te beuren, niaar ook nog een
nieuwe ondervinding op zal doen. Aan thee
in den vroegen morgen ben ik mijn heelo le
ven ontkomen, door in de plaats koffie te
drinken, waar ik de voorkeur aan geef. Ik had
ook schildpadsoep kunnen nemen, maar daax
dacht ik te laat aan; ik voor mij vind ze nog
al machtig."
„En trouwen?" vroeg Beresford.
„De meesten trouwen cm met een vrouw te
leven, mijn doel zou zijn om met haar te ster
ven Dot doet me donken nun wat anders; van
morgen ontmoette ik Lola Craven."
„Zoo, en hoe vindt ge haar?"
,/t Schijnt, dat je cr een duivclsch genoegen
in schept je tc verdiepen in d. misère van ccn
medemcnsch", zei Drewith verwijtend.
Beresford lachte, in zijn stemming kon hij
om alles lachen.
„Iemand uit zijn gewone omgeving' tc ha
len. Richard, is ol een bewijs van ruwheid en
onbarmhartigheid Ik ben op mijn best, als mijn
onvolprezen Hoskins mij koffie voert; maar
iemand zes uur voor wat wc den normalen tijd
van opstunn kunnen nemen, uit de vecren tc
halen, is een daad waar geen woorden voor
te vinden zijn cn dan nog' bovendien me tot
de totaal ongewone bezigheid van ontbijten tc
dwingen is r.iets meer of minder dan schande
„Arme oude Drew", lachto Beresford.
„Voeg" dan nog mr. Deacon Quclch toe cn
jc bereikt een graad van verschrikking, wel
ke zelfs den meest verharden Hun nog zou
beangstigen. Waartoe ben ik toch met tante
Caroline gezegend?" bepeinsde bij.
„Hoe was ze?" informeerde Beresford.
„Zooals altijd, verstandig' en wcreldsch."
„Ik bedoel het meisje."
„Lola Ciaven", zeide Drewith positief, „is
ccn meisje, dot nooit door een man, die eeni-
gen eerbied voor zich zelf heeft, getrouwd zal
worden om haar geld
„Is ze begon Beresford.
„Sproeten, physieke onevenwichtigheden en
totaal gebrek aan vormen", ging Drewith dooi,
zonder notitie te nemen van de half geuite
vraag, „kunnen door iemand getrouwd worden
om datgene, wat cr achter zr't, maar een meis
je als Lola Craven niet. Je moet kennis met
haar maken, Richard, ook met mr. Deacon
Quclch. Hij is eenig", zoowel wat dc dubieus-
Iieid van zijn linnen betreft, uls zijn onver-
zadiglijkcn eetlust.
„Ik moet weg", zeidc Beresford opstaande.
„Wat ik zeggen wilde, geel mijn adics maar
niet aan tante Caroline."
„Geef 't mij ook maar niet", zcide Drewith,
loom een hond uitstekend; „maar <k ken je
genoeg. Richard, om te weten, dat 't het duur
ste hotel zal zijn wat cr is."
HOOFDSTUK XI.
Dc ontmoeting met het meisje.
Toen Beresford de eetzaal nan het Imperi-
ai-hotel in Folkestone binnen kwum, had hij
het gevoel, d<ut alles in de wereld voor h m
was veranderd. Vanavond zou hij het m< isjc
weerzien. Zijn hart bonsde tegen zijn ribben
aan, zijn keel schoen dichtgeknepen cn zijn
spieren waren machteloos Hij had zoo'n ge
suis in ziin ooren; zou iemand, die op het
punt stond flauw te vallen, ook die gewaar
wordingen hebben? Als hij op een gegeven
oogenbük eens in elkaar zakte, wat zou dat
ecu consternatie geven. Tallis bad hem voor
opwinding gewaarschuwd.
De oberkellner kwam naar hem toe; dat kal
meerde hom. Beresford noemde het nummer
van zijn kamer cn werd toen naar een klein
tafeltje geleid, dat voor één persoon gedekt
was hij had er op gestaan een tafeltje voor
zich alleen tc hebben. Met'csn'uiterste krachts
inspanning behccrschte hij zich en keek de
zaal rond. O, w.^ een zeger.I Daar zat ze,
vlak naast hem, cn alleen! Hij was dankbaar,
dat ze met haar rug naar hem toe zat
Hij bestelde een cocktail om zijn zenuwen
wat te sterken, want hij merkte hoe zijn han
den beefden van opwinding. Hij zag, dat de
andere gasten al bijna klaar waren met het
In de Kamer klonkop 3 Augustus het paoo!
„eerst aannemen cn dan beraadslagen un
parool dut op zich zelf veel goeds heeft, opdat
dc ontwerpen nog denzelfden dug naar de L~< i-
stc Kamer zouden kunnen worden gezonden
De' Raad vun State kwam ccn dier dog» n op c< n
nachtelijk uur bijeen om volgens de Grondwet
advies iit tc brengen. Het was alsof een too-
v et staf onze Hollondschc degelijkheid had aan
geraakt om dc dringehd-noodigc wettelijk*
maatregelen in minder dan geen tijd van du,
studeerkamer naar het Staatsblad tc brengen.
Die töoverstuf was voor een groot deel in ham
den van minister Treub. den leider van het zoo
gewichtige, economische departement. En dp
feiten hebben geleerd, dat de ongelooflijk*
snelheid aan dedcgclijkhcid ten slotte geen
afbreuk deed en dat in die oogcnblikken van
verbijsterende spanning in verreweg de meeste
gevallen de juiste keus gedaan, de juiste daud
verricht, het juiste woord gesproken werd. Lr»
dit niet alleen in wetgevende maatregelen, maar
vooral niet minder in de nog zooveel talrijker
bestuursdaden. En dit niet alleen in wot ge
schiedde, maar ook in datgene wat nagelaten
werd. Om een enkel voorbeeld te noemen
van vele zijden werd in die dagen aangedron
gen op een moratorium. Bij den eersten oog
opslag zou men zeggen wat ligt in dagen van
zóó groote verwarring cn onrust méér voor dc
hand Bovendien, de voorbeelden uit vroegere
oorlogen waren aanwezig. Toch zou het een
onvergeeflijke fout zijn geweest en de verwar
ring vertienvoudigd hebben Minister Ircub
heeft er geen oogenblik aan gedacht. Het koele,
nuchtere verstand bleef voortdurend in even
wicht met do rappe, snel-annpakkcndc handen
Met razende voortvarendheid werden daden
verricht, maar slechts dezulken, die vrucht had
den kunnen zijn van een jaar nadenken.
De groote dunk, dien wij voor djt alles i
schuldigd zijn, ligt niet alleen in dc recht
strccksclic mutcrieele beveiliging die dit gaf
le midden van alom dteigende gevaren, maar
niet minder in dc morcclc uitwerking van
kalmte en geruststelling die het bracht cn waar
door nog veel ernstiger gevaren, dan waarvoor
het wereldgebeuren zelf ons plaatste, werden
afgewend. Het is bekend, dat bij groote ram
pen de paniok nog veel me« r slachtoffert; pleegt
te maken dan de ramp zeil. Het is mr. Treub,
die niet slechts het mogelijke deed om d<
wezenlijk-dreigende onheilen binnen dc engst
mogelijke grenzen te houden, muur die ook door
zijn superieur optreden een paniek wist te voor
komen en vooral duurdoor aanspraak he it ver
worven op grootcn dank van het Nederland-
sche volk.
Dc jubilaris hccft er op gewezen, dut de om
standigheden hem destijds hebben gemaakt tot
den man, dien wij thans dankbaar eeren. Hij
heeft, zoo heeft hij ongeveer gezegd, mcei-
mulen in zijn leven geluk gehad., dat hij op
het juiste oogenblik hccft gestaan precies
tiaar, waar zijn eigenschappen hem in slaat
stelden von nut te zijn.
Ik geloof, dat het meestal zóó gaat, moor
dut dit dc verdiensten van de groote- mannen
der gcschicnis niet verkleint.
Het zijn dikwijls de gebeurtenissen, vooral
rampzalige gebeurtenissen, welke tor olie
ontplooiing cn ontwikkeling brengen krachten
en eigenschappen, welke anders misschien in
het duister waren gebleven, althans niet in
dien vollen rijkdom hadden geschitterd, waar
in de geschiedenis zc nu kent.
Wat zou er vun het genie van Napoleon zip
terechtgekomen zonder de Franschc revolu
tie?
Een treffend voorbeeld levert ook de te
genwoordige president van de Duitsch - Re
publiek, de man, wiens carrière immers r« «Is
was afgeloopen, toen dc wereldoorlog uitbrak
cn die als een vergeten, gcpcnsionnccrd gen -
raai zou gestorven zijn, inplaats van zich ccn
wereldhistorischen naam tc verwerven (waar
lijk niet alleen als stateeg), indien deze ramp
niet over de mcnschheid gekomen ware. Onze
Hindenburg is Treub.
Dc vergelijking gaat niet geheel op. Zijn
carrière was niet ten einde. Hij had grootcn
naam reeds op velerlei gebied. Maar wat hij
in die rampzuligc jaren heeft geproesteerd.
was toch het culminatiepunt van zijn leven en
heeft hem meer dan iets anders een blijvend®
plaats verzekerd in dc gcschicnis van ons
volk cn in de harten van alle goede vaderlan
ders.
dinci. Zijn trein was loot m t en hij had
zich op zijn gemak gekard Het was al bij
negenen.
Als dat gesuis in zijn ooren nu maar eens
ophield cn zijn hart zich niet meer zoo dwaas
aanstelde. Die longontsteking had hem leclijk
tc pakken gehad. Kwam die cocktail nooit
Hij was dankbaar, toen hij de kellner zog
komen, opeens begon die in 't rond te draaien,
drie of vier tafeltjes deden mee. Dut licht
scheen wel stapelgek, het gesuis in zijn ooien
het
Loom deed Beresford zijn oo m open en
keek rond. „Het meisje", mompelde hij en
sloot zijn o ogen w«-r, tevreden zuchtend.
„Hi( ijlt. arme kerel," fluisterde iemand.
„Zul ik hem naar zijn kamer laten brengen,
madam?" vroeg dt- oberkellner
„Neen," zeidc heel gedecideerd het meisje.
„Laat hem hier, maar verzoek den onderen om'
weer te gaan zitten"
Tegen hun zin trokken de gasten zich op
den achtergrond terug. Enkelen gingen weer
zitten, anderen, veel tc nieuwsgierig, bit ven
staan kijken naar Beresford, die languit lag
op een kussen cn het meisje geknield bij hem.
Een poosje later opende hij weer ziin oop'-n
en glimlachte tegen haar. Zij beantwoordde
zijn glimlach
„Wat hebben ze met me uitgevoerd?" vroeg
hij flauwtjes, toen hij de slippen zag van ijn
das, die losgemaakt was.
„U is flauw gevallen/ zeide liet meisje \t lan
delijk. „Houdt u .z'cl» nu maar bee! bedaard,
don is u gauw geheel beter."
„Ik herinner me,' zeide hij, „dut
„Niet praten," kwant van haar mét zakelijke
autoriteit.
(Wordt vervolgd)
